1 fe1:-
li1*
HXJMOR UIT HET BUITENLAND.
Het kleine dametje van hiernaast.
Raadselhoekje,
J
tvaten po-sl Van don geneeskundigen. dienst
■verbonden en verveCigens por auto naar
huis vervoerd. Van do auto verd do tee-
plank vernield.
Van deze aanrijding zon dear ïnölorrijdöf
alto seimld hébben. In do eerste plaats
is geconstateerd, dat hij mot veel to groole
snelheid en zeer woest do le Van do
Bwsdistraat passeerde, zonder eenig signaal
to geven. De politie nam de motorfiets In
beslag, wijl ook do remmen niet in orde
bleken te zijn. Ilot voorwiel en do lamp
varen vernield. De persoon, die op do
duo zat, had In zijn zak een groote lloscüi,
gevuld met sterken draiik. Ook deze werd
in beslag genomen.
De autobestuurder treft adel de minste
schuld aan het ongeval
Pols afie^fdcn
De 72-jarige landbouwer W. te Weer-'
sela (0.) liad het ongel uk met een zijner
armen in een snijmachine te geraken, waar
bij hem een pols werd afgesneden.
In beklagenswaardigen toestand werd de
man naar Hengelo vervoerd, alwaar de
benodenarm hean werd afgezet.
Fluitende brievenbestellers
Het nCstuur van do vercleiniging „Pur-
mer Delnng" hoeft aain do inwoners van
den polder- De Ptirmer schriftelijk ven
zocht 'om aan de poort voor hun woning
een brievenbus aan fa brengen. De pest
bede 'kan dan daarin do poststukken Idepo-
neeron, wat hem vaak tien groot eind loe
pen spaart, dn dus een vluggute bestelling
mogelijk maakt
De bedoeling is do|n, dat ile bod© 'door
fluiten cf een ander geluid Ijö doen hoo
ien to betomen gééft, dat hij het een cl
ander- poststuk in de bus liecft gedaan
Aan genoemde vercienigmg is nu in over
weg! ng'gegeron cm apn do bestellers leen
fluit je schenken.
Een schenking
Ito or den hoer Cli. E. II. Boisseva.in is
vcor de nieuwe raadszaal van het stadhuis
te Amsterdam een schenking aangeboden,
bestaande in 48 zetels ten behoeve van het
'college van B. en W. en secretaris en do
leden van den raad. Het groote ingeno-
mendheid hebben B. en W. kennis genomen
van deze aajnbieding en zij stallen den
raad voor de schenking onder dankzeggim
aan den milden gever ta aanvaarden.
Onze g<*ede buitenman
Een lalndhcuwer van Rouveem wildoto
Zwolle dezer da,gen telefomeeren. Hij ging
dajartoe naar hot telegraafkantoor; da jul-
frouw ami bet loket vroeg hem, wat luj
wenschto, zocht bereids hat Uummdr op en
venvees den boar tna,ar de cel. Vooraf had
laatstgenoemde haar te keinnein gegeven,
daj luj heel geed wist, hoe telefoneeren in
zijn werk gaaf. Teen de boer in da ried was,
begon bij aan bet toestel to draaien, wel
ruun 10 minuten. Najdat Iiij een poosje gto-
papzeerd had, begon bij met ciefn krachtige
stem in de buis, die bestemd is ©Ml aan te
luisteren, je roepein: 56781, wel 20 keer
a;chter elkaar. Teen liij gce|n gehoor kreeg,
dapbt hij, dat do draad geknapt zou zijn
Naldat hij aan zijn verplichtingen had vol
daan, vertrok hij
De terechtstelling van Angerstein
Gelijk reeds gameid, is lie massamoorde
naar A-hgerstein, die op 1 Deel vad hielt vo
rige jaar in Ilaiger acht personen, waar
onder zijn vrouw en zijn schoonmoeder,
om het leven bracht tón dié door het hof
van gezwcrehen van (Dmiseb) Limburg tet
dood .veroordeeld werd, op d|e| binttónplaats
dor dentLale gevangenis Freiendiez terecht
gesteld. Dé ©seoUli© geschiedde door mid
del van een valbijl.
Bijna, oeln' jaar na liet plegleln Van dé mis
daad, die, gelijk men zich heriimerfcln zal,
indertijd yeel bovoierilng wiekte en die aan
vankelijk aha een handietenhieinde wcnl Lce-
geschreven, totdat Angerstein zelf door de
mand .viel, is deze raadselachtige; ménsch,
die echter ten vclfcl toerekenbaar voor zijn
daden werd geacht, 'ter dood gebracht.
Hij zelf had Veiklnard, Haf de daad slechte
door zijn bloéd IcoK geboet worden tn
bij wilde geen gratie olutvaiigein.
Zijn ■Verdediger had incg bij het Pruisi.
sche Staatsministierie op lecln hernieuwd 0flj
Ütorzoek naar Apgerstom's, gJes'Lvermogeta
door den Zwitserschöa psycholoog, dj©
het prcoes «en ra.pporL ovplr iBem 'had uit
gebracht, aangedrclngen, dooli da aanvraaa
werd afgewezen,
Over dé laatste levünsdagieln, van A'nger*
stein valt (nog hot volgendie fa berichten'
Diet moordenaar, die seidei-t zijn veroor-
deobng zwaar geboeid olndor voortduren]
do bewaking werd gebomkln, had niéttomiii
volop gelegenheid tot schrij\t|n, waarvan hij
een dankbaar gebruik maakte.
'Angersteim hoeft -rato bladzijden vol ge-
schreven over zijd tevtaisloop en a,ndeio
aangologejiiheden uit zijn omgeving. Over
don moord zelf dn de btewteiegredenein daar.
lee heeft hij ziclh echter mét uitgelaten]
Die mooidenaai- had oeln uilslieite'ntdea naet'
lust en gejaoao'een goicifon slaap.
Toen hom Maiainldagavond de medplJieé
ling wend gedaaln, dat hot staatsministers
van het recht tot gratieverlcleltiing geen ge
bruik weuschfo te maikeln, namhij dit
nieuws met groote kalmte op.
Hij bracht den inachL in tegenwoordig,
heid van twee gevaingenishéambten en van
den geivaJngems-aalmoieizielniiea.- door, volko
men kalm dn vol zelfbéhicierscliing.
Dmsldagmcrgch om. half 8 werd de exe
cutie voltrokken Sn legenwoordiglibiid slechte
van ambtelijke persclnien. Zij was in twda
minuten afgeloopen.
Een prinses levend verbrand
Te GrcsswaiÜein. is de 23-jarigo piiasies.
Gluka,, de vrouw van ddn vleugel-adjudant
xan dein koning van Roemenië, levend vei-
brand. Zij was bezig handschoenen met
Lenzilno to wasschien, Loieln. déze in brand
geraakten. Hoewel teirstomd hulp kwam op
dagen, gelukte bot Inicit haar te redden.
Het slachtofftr van een dievenbende
Te Hold, in het Eugelsclie dis tri cl,
Flintshire, slclnid dezer dagen een 22jai»
meisje terecht, dat zich blijkbaar onder
suggestie, aan versahüie|n!clla diefstallen, ia
Londen en elders goplöogd, bad schu! digi
gemaakt, ten bate van een heete idieven-
benlde, die zich te Liverpool zou ophouden,
Hqt meisje, dait eerst typiste was geweest
en later verpleegster, had te Liverpool leeln
bercepsdicf teoréin keinnein, die haar in zijn
auto moe naar Lolnlden had genomen, waar
zij in hotels, evenals latex tel Glasgow,
Manchester eln Cbeshiu, Verscheidene groo
te juwoeiiiondjefslalliela had gepleegd, waar
na zij hat geroofde haar Folkestonebiacht,
waar eon mediephdhtiga haar opwachtte,
die liet gercofdie in Fralnkrijk Verzilverde.
Zij bekenldo voorts, dat zij m drie gevallen,
man|nen, valn wie zij te -weten was geko
men dat zij veel geld hij zich haddjn, intat
behulp van ether, steilten drank ol opium
bedwelmd ha,d en hein uitgeschud.
I®
h -
-;71
-
Zoo, gaan jullie verhuizen. En waarheen?
Weet me. Maar ik weet dat we verhuizen gaan, want
vanochtend brak ik een ruit en vader lachte d'r om.
(Passing Show)
Machinist (tot would-be zelf-moordenaar: Spijt me
meneer, maar U zult nog een dag of wat motte leven We
zijn juist in staking gegaan. (Humorist)
Schilder: Ze is een vriendin van me
Vriend: Wat, nu nog? (Sydney Bulletin)
iL if'L
'T- 1 iFrWi-
Dansleerares: Maar het is verschrikkelijk. U moet U
voorstellen dat U een dame vast houdt
Leerling. Doe ik ook. M'n vrouw. (Punch)
y,Ik zal jullie nooit meer babies noemen", zei
liij togen Nel. j.wanjt jij en Liesje hebben anij
beter gered dan een, jongen ooil had kunnen doen"
En Dot kreeg een, verjaarsgeschenk,, waarvan alle
andere konijnen jaloorsdh waien.
Naar het Engelsdi van A'. MAGAZINE.
"Vriji bewerkt door
C. E. DE LILLE II.OGERWAARD.
„O Willy, 'Wüly, kom toch eens kijken, In den
tuin hiernaast loopt het grappigste oude dametje,
dat je ooit "ge-zien hebt. Ik geloof werkelijk, dat" ze
nit Dwergen]an;d is weggeloopen; ze is zoo ver
schrikkelijk klein, I\om toch gauw,; an'iders is ze
weg. Ze wipt zoo vlug' door den lain".
Ik klom juist heerlijk in dein ouden appelboom
en had bijna den tak, die mijn doel was, bereikt,
in het veilige wéten', dat moeder uit en juffie
druk bezig was, toen Loékie's stem tot mij door
drong. i
iWeinig bekommerde ik mij er om, toen ik ein
delijk op den began'en grond stond, dat ik bij
het afzakken uit den boom een leebjken winkel
haak in mijn jurk en verscheidene krabbels over
mijn handen opliep. Zoo vlug mijn beenen mi]
dragen kon'den, liep ik naar Loek, die stond 'te
kijken door „oris raam", zooals wijl een opening
in den muur noemden, die gemaakt was door
twee steenen, welke wel zoo vriendelijk Waren
geweest naar benleden te vallen en ons juist ruimte
genoeg to- verschaffen; om er dootheen te kijken
<?n een blik te worpen in den wondeiium,' |die
achter den muur lag.
Natuurlijk hebben wij de steemen ©en handje
geholpen, toen wij zagen, dab zij ©r het niet goeci
alloan afkonden. 1
;,0, Lockie", riep ik uit „Wat een grappig klein
dametje. Ja, ze moet uit Diwergenlanfd rijn weg-
geloopen. En, o, kijk eens, daar is ook een klein
zwart jongetje. Die hoort zeker bij haar. Hoe vlug
loopt ze nu hier-, dan daarheen. 0, wa'n ©en schat
tig dametje en wat leuk om naar haar en don
zwarten jongen te kijken. Wat ben ik blijf, dat we
niet niet moeder nfaar tante Marie zijin gegaau.
Ze kan onmogelijk zoo aardig zijin als dat oude da
metje, Vie moeten Haar eenjs spreken. Haar hoe
donk je, dat w., dal het best kunnen aanleggen?"
„Ik weet bel heuscli' niet", an'fcwoordde Loek
nadenkend. „Zou het niet het beste zijin over.- den
mum te loopen en er ons als bijl toeval aan don
anderen kant af te laten vallen? Die muur is niet
Hoog en er is daar een zacht grasperk". r
„jk ben ban'g, dat moeder el' boos om zal wor
den. Ik heb mijn witte jurk aan en er al een
grooten winkelhaak in gekregen. Als er nu nog
vlekken ook in kw'amen, zou ik beo! cm aal geen
raad weten. Hoeder was toch! al eenj beetje boos,,
omdat we geen zin hadden mee naar tante jJfarie
te gaan. Kijk, daar komt moeder aan. -Moeder,
.moeder, nep ik, terwijl ik naar hinhan holde.
.sjCom todh eens even naar hol; oud© dametje van
Hernaast kijken, ze is zoo'n Schat. En o, moeder,
maakt u toch alsjeblieft een visite bij haar. Zij
en de zwarte jonjgen zijin zoo grappig. Wo zouden
hen zoo dolgraag eens willen Spreken".
„Als je met me mee gegaan Was n|aar Tante
Marie, Willy, zou ik jö wensch' vervuld hebben;"',
antwoordde Moedor met eori geheimzinnig lachje.
„Ga nu maar in den tuin spelen, kinderen, totdat
ik jullie roep".
Gedurende do eerstvolgende dagen keken uiji
telkens door ,,on,s raam" en leefden no in een
koortsadhitiige spanning, op welke wij!/e wijf bet
oude dametje te spreken kon|den krijfgen Hioo moes
ten we dat tooli aanleggen?" Moedor was niet te
vermurwen door onizo smeekbeden; todh alsjdbiliefb
een bezoek bij haar te gaan, brengen,steeds weer
antwoordenlde, dat als wij "mot haar meegegaan,
waren paar de ons onbekende tante, die pas uit
Afrika ia hei lan'd gekomen was, rij ons verzoek
ingewill'gd zou hahbori, doch dat daar nu geen
sprake Van kon rijn-
Op-een Woenlsdagmo-rgen toen ik na de les in
mijn eentje in den tuin hej>, bleef ik stilstaan voor
„ons raam", in de hoop iets bijzonders to zien.
Maar m plaats van! het bekende, breede grasveld,
zag ik tot. mijn verbazing! een paar laahcnclo oogen
en twee rijen glinsterende tanden. 'Hlet was de
.jzhvarte jongen", van wien ik m'oeder verteld bad.
Dit was een gelegenheid, die ik niet. mo-cht laten
voorbijgaan. Fijn, om het later Lockie te kunnen
vertellen. En wat was ik trotsdh bij de gedachte,
dat ik het eerst kcnn'is zou maken met de buren,
„Goeien nmldag", zei ik 'kmoet het eerlijk
bekennen min of meer verlegen
Een breede gliniladli was het ©en.ig'e antwoord,
dat ik kreeg.
Geien beleefde jongen", daelhl ik, „maar mis
schien Iieeft niemand hem geleerd goe.'endag te
zeggen".
Daarom vroeg ik op mijn alleir vri onjdlelijld-
sten toon,':
.;Waari s diet oudio dametje, jongen,?"
„Daar", antwoordde hijf, terwijl hij met een zwar.
ten vinjger in de riahliing van het huis wees. Dé
grijnslach op zijn grappig klein gericht Weid nog
breeder.
,Pleeft zij voel schatten en, merkwaardigheden?"
vroeg ik, terwijl ©én visioen van allerlui onge
hoorde hecilij'khe'den voor mijn; oogen ópdóemde.
„Hieeft ze daar ook apen en kangoeroe's
„Massa's", anhvooidde de jongen. „Die moest
u eens zien, jonge juffrouw. Zelfs olifanten en rlri-
nocerossen en nog veel meer".
„Wat eenig riep ik uit, terwijl ik ini de handen
klapte van opwinding. „O, wat zon ik die vreese-
graag willen zien".
Ons gesprek werd plotselinigi afgebroken door
dat hel dametje haar knechtje riep. D|e laatste
snelde naar haar toe.
Langzaam en in gedachten verzonken, liep ik
naar huis terug. Ik moest op de één; of andere,
manier kenjiis maken met het „kleine dametje van
hiernaast", of hat „mevrouwtje uit Dwergcnland",
zooals we haar ook wel noemden. En hoe eerder
hoe liever.
,j,Wüly", zei moeder aan de koffie. „Ik ga vani
middag weer naar Tan'te Marie. Zou ie graag mee
willen?"
iO, nee, rnoeder, liever nSet", antwoordde ik
dadelijk. „Misschien vinidl Loek het prettig met u
mee le gaan. Ik heb een. heelebool huiswerk voor
morgen". 1
,.,Daar 'neb je foeh niet den heden middag en
avond voor uoodig, is hét wel, lieve kind?" ztei
Jlooder. „'Maar jo moet bel; zelf weten. Als je
liever niet met me meegaat; zal ik ik Jmt Lockie
vragen".
En zich tot Iiaar oudste dochtertje w'enjdend,
ging moeder voortI
.„Ga je maar dadelijk klaar maken, dan hebben
ve een langen middag om bij tante Marie door
to brengen 1
lk liep den tuin in. M'jat een praditgelegeinliqid
Mas dat. Die mocM ik niet on'gebmikt voorbij laten
gaan. Wat zou ik Loekio veol je veitellen, hebben,
aoodra zij Mreor thuis kwami; dat ik m bet betoo-
rardo buis geweest Mras en onltelbaar veel won
derbare zaken en, dieren gezien had, die allen aan
bot kleine, oude dametje behoorden. Er viel geen
enkele minjuut ie verliezen. Maar h'oö zou ik het 't
best aanleggen?
'Misschien was Loekic's plan1, ziLch van den muur
te lailjen vallen, loch nog niet zoo verkeerd. Jk
wist lcnmin)sLe geen beter. Ddt moest ik dus maar
doen. 1
En pa een tijdje gelvadh'u L© hebben en over
tuigd te zijn, dat moedor en Loekie uitgiegaan wa
ren, klom ik op den nnmr en begon er langzaam
over lo loopen. volop genietend van het verre uit
zicht dat ik over hot „betooverde rijk" had.
fffiju plan was te M-ach,'ten, totdat ilc het oude da
metje naderbij zou zien komen,1, dan ploiseling op
het zachte gras in h'aar tuin te springen zóó dat
zij in de mieeriing zou vorkeeiren, dat ik gevallen,
was en riatuualijk op m!ijl zöu! toesnellen. Vanaf dat
oogenblik zou de vriènidsch'ap g'esloten zijn.
Staar, helaas. 'Hoe zelden komen onze plannen
uit, zooals wij ze smeden. Nauwelijks was ilc m'ijri
wandelinjg op den muur begonnen, of ik werd plot
seling door een vreemd, duizelig gevoel overvallen,
ïerst sclhfeen alles om mij heen te draaien; daarna
werd Ih'ct heelemaal donker.
„'Arme kleine meid. Hloe is hét toch gebeurd?
Sst. Ze komt bij kennis. Nog een beetje koud water
alsjeblieft. Ze zal spoedig jjeetemaal bijgekomen
zijn".
Terwijl ik langzaam da oogenj opsloeg, zag ik hét
vriendelijke gezicht van mijfn klein Oud dametje
over mij héén gebogen. Een eindje vorder stonden
moeder en Loekie, Wat was er'toch gebeurd?
vroeg ik mij verbaasd af. Plotseling vergat ik
ec|h!ter alles om mij been door de hevige (pijp in den
rug, ate ik mij maar even bewioog.
„Stil blijven ligganj, kindje", zei mlocder met haar
lieva slem. „De dokter kan elk oogenblik
komen ieu tante wil jc hier lioudleu!,, tot je hoctemaal
beter bent, al was jo eigenlijk heel stout door op
den muur te klimmen, zoodat je in haar limn viel".
„Taille
In 'hetzelfde oogenblik school de gédachte plot
seling door mifa hoofd, hot „kleine dametje van
hiernaast", whs llanlte Marie.
,l,Ja iWflly", zei hét lieve dametje, teiirijll zlij
bet lieve damebjo, tei*wiijl z'ijf mijn vragenclen blik
niet een glimlach bcanfiavloordde. „Jo M'ilde niet
bij mlij' komen; je daoh't, dat ik lanjg niet zoo aardig
was als een zeker dametje, dab n(aast je woont. Ja,
ja, ik weet er alles van. Maar ik hloop, lieve kind,
dat we goede vrienden zullen worden.
En goede vrienden Waren wij vanaf dat oogen
blik. Niemand weet, hoe goed en lief tante Mario
was in de nare weken vol p''jn, welke op diein mid
dag volgden, hoe geduldig zij was en hoe hartelijk,
hoe zij alle narigheid als bijl tooverslag op de
vlucht joeg door allerlei grappige verbalen over
blaar leven in Afrika. Bijna: vergat ik er mijn
p5jn dioor, zóó leven|dig bon zij vertellen.
Nooit heeft tante Marie mij de „olifanten en rlii-
nocierossen", waai van hét zwarte knechtje verteld
had, laten zien;, maijv menig aardig geschenk en
grappig snuistcx-ijlje vonden hun Wög paai' miij'/i
kamer. Ja, de verrassingen, welke zij mij bereidde,
waren zóó talrijk orï onverwacht/ dat ik haar niet
langer hel „ldoime damielj'o van liiemaast", doch
,j,'mijn toover-peellanlte" noemde.
Oplossingen der Raadsels uit 't
vorige nummer.
VOOR GROOTEREN.
1. Pernis, vértils.
2. Toulouse.
3. Liverpool. Roer, Vol, Pool, Ruvier, loei.
4. Wolf, s, melk; wolfsmelk.
VOOR KLEINEREN.
1. Bed, rog; bedrog.
2. Heeft JacoB OORjpÜjn? (boor).
IWh vonden de UlApS Ellg zout, (banier).
Marie nep'boos: /,Wat kNUPT A!N Gemc-
1 pig in 'nujh.' aim". (knifplang).
Wh vragen Doi'a, E1ZA, AGaat en Borlha
op visite. W-
3. Oranje.
4. i ko m a hllD'D'ELBURG.
vlieg
k u <1 de
zadel
t leaw
molen
:eb ra
Goucl a
sprot
t ij s c r
Om op te lossen.
VOiOR GROOTEREN.
1 Mijn geheel Mrordt miefc 10 lettors gesob»
ven en noemt een stad in Engeland.
1 7, 4, 5, 6, 10, 8, 7, is oen ander wooru
D&°T, 2, 7 stroomt gedeeltelijk door
ons lanld.
Een 7. d, 2> 2> 80
doos ontbreken.
i 7 S 2, 3, 7, is een verkorte meisjoaviam.
Een'5,, 6, 9, 7, 8, b, 10, is een plant.
2. Vul in de zie 16 vakjes:
4E 31 IB ID 2S l'T 2N 2B
zóó in, dat je van, links naar rechte cu van
boven ntor öeneclen leest:
le ©en jongensnaam.
2e een rivier in Dtótsdhland.
3e. ©en vogel, die aanl dear Nljl voorkomt.
4e. ©en Woonplaats van gevederde dieren.
LKFJ V
W" ~\Zj. J
11
I r
ifci,
"j
vV H COBt
