KINDER-BLAD
SCHIEDAMSCHE COURANT
DAPPERE DICK.
No. 5. Bijvoegsei van de Schiedamsche Courant van 4 Februari.
ililiiilllliilllli
iffltitim
VAN DE
Naar het Engelscli van M. ,11. (J'ARVIS.
Vrij bewerkt door
C. E. DE LILLE IIOGEItWAARD.
'i)
HOOFDSTUK IV.
i'ell paar
i re M.-f L'o-
Af scheid van <1 e n cent gen
v r i e lid. i
Blootshoofds was Dick in den mist weggeloopeii.
Zijn dunne jasje en kapotte schoen-en beschermde.!
hem slecht Iepen de koude, doch in {üijtx opwin
ding voelde hij die nauwelijks. t
Met ingehouden adem liep Iiij zoo |hard |.ds hij
kcjn naar liet luiisje van Baddy, tint "in een smalle
straat Stond, niet ver van de Huifa,brink.
Paddy was thuis en ijverig bezig ven igrooten
lap op zijn blauwe werkja.sje teizetten.. 'Hij beant
woordde Dick's bescheiden kloppen op de deur
met een hartelijk woord ter verwelkoming,
„Ben je werkelijk van die nare iniensche<n Weg-
geloopen en van plan im<u IrorihorQüg1' T'> «mmi
om daar je fortuin te zoeken l.\looi zoo. En tnri-
'luurlijk wil je Pat meenemen. .Maar Vanavond Teun
je heen niet krijgen. Wacht i'k 'weet tand, jo kunt
hier een boterham blijven eten en 'mijn bed doe
len. Dan kun je morgen in! alle Vroegte, „ds'niemand
nog op is, op stap gaan. Ga, liggen, Pat. 'Xou 'je
hoeft zoo blij niet te zijn, 'dat 'je ai tzoo 'gauw
van mij' weggaat''.
Want Pat kwispelde met zijn staart stompje <en
blafte en sprong als een dolle, terwijl 'Dick hem
aanhaalde en lietkoosde in liet blijde vooruitzicht
dat de hond nu van hem pvas.
,,"t Is heel vriendelijk van je, Paddy", riep puj
dankbaar uit, ,,maar ik ben 'b-airg, Uat 'zo 'ine'hier
zullen vinden ,als ik tot morgenochtend wacht'".
„Ze zullen geen haast maken met je te zoeken,
jongen. Laat mij je schoenen jeens zien'".
Dittc fijlak een verslaten schoen in He hoogte
en Paddy keek er met een 'minachtenden blik
naar. Twee der jeugdige Fowley's hadden de
schoenen achtereenvolgens gedragen en zij vielen
bijna uit elkaar, zóó versleten waren ,ze.
„Daarmee kun jo niet op «tap gaan, Piek'® zei
Paddy nu. „Maar we zullen vrefi. jeeris 'zien'".
Weldra zat Dick achter een paar Dikke 'boter
hammen met kaas en een dampenden kop Urne.
Wat smaakte alles heerlijk, Paddy had them ■ruiiri-
schoois voorzien en zei, dat hij nog teven uit
moest
Al heel gauw kwam hij lerug |im
stevige schoenen, wanne kousen en
dragen, maar toch flinke jas.
Rick kreeg een kleur win blijdschap Sbij het
zien van deze uitrusting. Wat zint hij 'td.S|tH
lekker warm hebben oq» f-ijn tocht. De jas 'zou
Pat en hem zelfs als deken (kunnen 'dienen, waiv
neer zij misschiet» geen dak boven Hum hoofd
zouden hebben en onder don blooten hemel moes
ten slapen.
Maar hoe kon hij dit -alles van Paddy -aan
nemen
LV stoker zag op Dick's, gezicht, 'wat opt Kt
oogenblitk in den jongen omging. Hij .begreep :z;ijiii
gevoelens en had er den jongen hes 'je liever
om. Lachend zei hij.
„Jo kunt het mij terugbetalen, Dtiek', als .je later
burgemeester van Ironborugh bent en een Imogen
hoed en een gouden horlogeketting draagt, terwijl
Pat een loeren halsband met een jkopereit plantje
waarop zijn naam gegraveerd is, om 'zijn nek
heeft.''. fj
„Lang vóór dien tijd .'nl.-ï Jifc ,in leven ;b!ijT
zal ik het je terugbetalen'", antwoordde 'Dick (ern
stig. „En ik hen niet van tplan, londenveg met
bedelen aan den kost te komen. Als Ik werk kam
vinden, zal Lk hard werken''. i
„Flink zoo jongen. Verdien jo reis, jmuar
deze vijf gulden zullen je misschien itodi te pas
komen. We zullen ze hij .hetgeen lik je voorschiet,
j optellen. Kijk vooral goed uit naar je 'oom ,eeu
langen donkeren man mot bruine oogen lals 'do
jouwe, ai zullen zo jhicn wat tuinder 's«l<it-
teren. Doe hem mijn groeten en (zeg hem, dat ik
er jo toe aangezet heb, die 'ellendige ïniiiscJienï
te ontvluchten''.
Niet. lang daarna gingen zij naar (bed.
Do jongen sliep weldra in het"bhjdo'vooniilziicht,
aan de ruwe behandeling- der Fowley's Mitkomen,
te zijn en naar Ironborougli te-piau.
De man kon den slaap echter iiiet vatton. Wat
zcu fle toekomst zijn jeugdigen vriend brengen?
Eu hoe zou zijn eigen levenrdju.zonder den jongen?
V-oor hem was hij echter blijf idat He Fowley's bom
niet langer zouden ringelooruu.
HOOFDSTUK V
Op reis.
llecds vroeg in den morgen gingen D|ick ie.n Pat
na een stevig ontbijt bij lamplicht 'en <oan hartelijk
afscheid v.-it Paddy, op reis. Toen |de 'werklieden
Zich naar de tinfabriek bega.ven, hadden Pat fern
zijn jeugdigen moester dan ook reeds''oen ihoel 'eind
in noordelijk! richting afgelegd en de huizen Van
het stadje ver achter zich gelaten.
Eerst liepen zij hard uit vrees achterhaald to
