KINDER-BLAD SCHIEDAMSCHE COURANT DAPPERE DICK. Het middagmaal van den keizer. No. 12 Bijvoegsel van de Schiedamsche Courant van 24 Maart 1928. VAN DB Naar het Engelstih van M. JR'. jJlARVIS. Yrij bewerkt door 0. E. DE LILLE HOGERWAARDi. 11) i Doelt Theo wilde liever handelen en liep hand naar hiuis, terwijl Dick het hoofd van Zijn ootns lOpridhtte en het hemi zioo gemakkelijk mogelijk* maakte, 'gedurende den tijd., waarin Mj wachten moest. Hulp 'was spoedig aanwezig en het duurde niet lang, of de arme zwerver lag in ©en gemakkelijk! bed in hot huis van meneer Dainton en werd1 door vriendelijke handen verkwikt en gelaafd. Plotseling kwam! thij wat hij' en probeerde bij to Spreken, „lk iben armer teruggekomen dan ik gegaan ben",' 'zei. hijl „Wel heb ik wat goud gevonden, maar ik watd ziek en dieven stalen allies, wal ik met moeite gekregen had. Ik slaagde er nog maar nauwelijks in, een schip te bereiken en, verdiende mijn overtocht met werken, hoewel ik hleel goed. voelde, dat ik pj'cleen (terugkwam <m te sterven. Maar ik wiilde terug eu moest George's jongen zien. Hij Üs sprekend het evenbeeld van helgelere ik Vroeger was, ook lijkt hij op Zijn vader, al' wordt hij waarscliijnlijk grooier dan jhiji''. „En hij is even braaf als hij groot is", voegdo juffrouw Dainton er aan toe. Maar Dick kon zelfs niet glimlachen op dit oogenMik. Hij had een pro piir Zijn keeb Do wensch, dien hjji Zoo lang gekoesterd had, was in vervulling gegaan, maar o, deze vervulling ging gepaard met 'zoo'n lievige teleurstelling eu zoo'n heel groot verdriet, zijn oom was slechts teruggekomen om te sterven. Juffrouw Dainton scheen alle hoop echter nog niet opgegeven te hebben en haar man deelde haar Verwachting dat de zieke beter zou worden. Paddy toleek een uitstekend verpleger te Zijn en zat een groot gedeelte van den nadht op, zoo- dat üiij Zijn moeilijkheden en teleurstellingen voor een ©ogenblik vergat. Maar het allerliefste had de Zieke toch Djck bij zich, „Je moet een voorbeeld aan mij nemen jon gen", 'zei hij, „en hard werken. Probeer nooiü op een avontuurlijke wijze rijk te worden. Zij leidt tot niets". Maar toen 'hij kmgainerhand sterker werd! en m staat was te luisteren naar Dick, ais deZej het over machines had en Zijn leekoningon zien liet, begon 'Oom Richard te gelooven, dat Djdk fortuin zou snaken in Ironborough. En 'toen Paddy met do jongste, dochter van juffrouw Garth trouwde, bleven Dick en Zijn oom in hun oude kosthuis, terwijl! Pat hen natuurlijk gezelschap Meld. 'Oom Richard was nu weer heelemaal gezond' en opnieuw aan de fabriek werkzaam waar hij een flink loon verdiende. D'ick bleef Zich voortdurend in de gunst van zijn patroons en kameraden verheugen. Hij was nog heel jong, toen de fabriek een patent nam op een uitvinding van hem, waarvoor hij oen mooio bel'ooniug kreeg. lüj Oiieeft het Zelfs zóó ver gebracht, dat hij' nu opzichter is eu er wordt algemeen geloofd, dat liij in de toekomst de compagnon van den directeur 22a! worden. Maar (ail gaat het hemt nu ook nog 'Zoo goed, hij heeft todhi niet vergeten de moeilijkheden, web fco hfij in z|ijn jeugd heeft doorgemaakt, in den tijd toen hij „een nietsnut en ©eiti Mok aan het been Was. iZojo komt het, dat Zijn hart steeds uitgaat naar armeii en ongelukkigen. Misschien :zal het niemand verwonderen te hoo- ren, dat liij' getrouwd is met Nellie Dainton en er in hun aardig, zonnig liuLsjo allerlei plannen gesmeed worden voor het welzijn van. ongeluk kige kindoren, djio geen bloedverwanten heibben. Zijn eiigen jongens en meisjes Zijn dol op hun Oudoom, 'Oom Richard, maar nog liever dan do verhalen van liet goud-avontuur in Klondyke, hoo ren Zij Paddy vertellen van „dappere Dick" en zijn hond Pat. EINDE. Keizer Napoleon vetrmo-ndo zich graag ton ein de zich ongemerkt tuseehen zijn volk te bege-M ven en te weten te komen, hoe men over hem dacht. Op een middag toen lx'ij met Diuroc, zijn adju dant, in een klein cafó gegeten had, kwamen Zij ploLseling tot de ontdekking, dat zij geen van beiden geld hij zich hadden. Wat nu te doen? Duroo ging naar de juffrouw achter do toonbank, die de eigenares van het oafé was en deelde haar hun verlegenheid mee. De caféhoudster, een oude, riorscho vtouw, nam deze mededeeling echter heM slecht op. Zij' deed,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 10