Zaterdag 12 Mei f928
BUiTEÉLAróDw
m iaftrgang.
Uit de Tweede Kamer.
EERSTE BLAD.
No. 18808 7^>rtï
Het geheimzinnige
Genootschap.
Diversen.
TableÜen
fDtsrc. Tsi. 8a. 68103,en 68617.
BUREAU*! LAKOE HAVXtf 141 (HOEK KORTE HAVEN). Tel. ®ftl©3
Bij of krachtens wetten of vorordenin
gen voorgeschreven en-andere officieel
af- en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestnur.
Zomertijd.
Ter algemeene kennis wordt jjébrach't,
dat do Zomertijd dit jaar zaü ingaan op
15 Mei a.s., des voormiddags 2 uuf (dus
in den nacht van 14 op 15 Mei). Aflsdan
zal de wettelijke trjd met een uur worden
vervroegd, en ziullen da apenbare klokken
dezer gemeente een uur "worden vooruit
feziet, zoodat het wordt geacht te zijn
uur.
De beheerders van openbare uurwerken
wórden uitgenoodigd de ander hun beheer
staande klokken alsdan eveneens in over
eenstemming Je Drongen met den zomertijd.
Schiedam, 12 Mei 1928.
2227/30
Het optreden der Japanners in CHina. De Chineesche
nationalisten doen een beroep op den Voikenbondt
Mussolini en Sir Alfred! Mond spreken over fas
cisme en economische vraagstukken.
Europa en de Ver. Stkten.
De nationalistische regeenuig te Nan
king heeft een beroep gedaan op den
Volkenbond om tusschenbeide te komen
m de vijandelijkheden, in de provincie Sjan-
toeng tusschen Chmeezen en Japanners;
Helaas heeft dit beroep op den Volken
bond niet voel kans, daar de Volkenbond
de regeering te Nanking niet offksLeel' er
kent, doch. wet te Peking, die nog steeds
officieel ia den raad vertegenwoordigd is.
Het verzoek zou echter nog ontvankelijk
kunnen worden verklaard, indien 't overgo-
nomen werd dootr 't Chineesche raadslldj
dat de regeenng te Peking vertegenwoori
digd. De secretaris-generaal van den Vol
kenbond hoeft het verzoek inmiddels ter
kennis van alle raadsleden van den Volken
bond gebracht.
Uit Tokio wordt aan den Lokalanzeiger
geseind, dat de Japansche reservisten ter
versterking van de strijdkrachten inNoordl
Cliina onder de wapens zijn geroepen erf
naar de havensteden vertrokken, om zicli
aldaar aan boord van transportschepen ie
begeven. Ze werden door de menigte geest-
-driftig toegejuicht. Deze demonstraties
li ebben naar het heet 1 den zelfden
indruk verwekt als die, welke in de dagen
van;.het begin van den Russisch-Japan-
scheii oorlog hebben plaats gehad. Volgend
te" Tokio uit China ontvangen berichten/
zou Tsjang Kai Sjek in de provincie Sjah-
loeng dc Japansche troepen ontwijken. Merf
verwacht to Tokio, dat de in hot dal' (ter
Yangtso wonende Japanners door de Chi-
ueezen onxn eedoogend zullen worden be-
handeld. Dp Japansche oppositiepartij, de
Minsedo, besloot haar actie tegen de Chi
neesche politiek der regeering te staken;
De Japansche kooplieden keuren het
zenden van troepen over Sjantoeng vol
komen goed, mits zij enkel worden ge1
braikt ter bescherming van de Japanners
in Sjantoeng en tot 'het verzekeren vari
het geregeld fimctioneerbn. van den spoor-'
weg.
Dok keuren zij het zenden van Japan!
sche oorlogsschepen naar het Yangtsege
bied goed]
De Japansche handelslieden zijn altijd
/eer bevreesd om tegen de Chineezen oj
te treden, omdat deze wondeilijfce method
fles hebben om Japanners, jarenlang, té
boycotten, waardoor deze ten ondergang
gebracht zouden worden. China is een
geweldig afzetgebied, en het ts daarom te
begrijpen, dat de handelaar, die meer om
zijn zaak, dan óm de politiële geeft, thans
zeer huiverig is.
Do Chineesche regeering te Peking protes
teert als volgt tegen liet optreden der
Japanners
liet ministerie van buiitenlandsche zaken
van Chjna te Peking heeft herhaaldelijk
krachtig geprotesteerd tegen het zenden
van Japansche troepen naar China. De
Naar het Engelsch van J. FLETCHER
door Mej, A. T,
21)
Hoofdstuk XI.
Die kruier en do gans.
Jimmie spreidde bij deze gelegenheid de
slimheid der Tricketts en daarbij een snel
heid in het bodenken ten toon,- die hem
zelf verbaasde. Hij hielp, monsieur Char
les uit do taxi, drukte den chauffeur geld
in de hand, hij wist zelf niet of het
veel of weinig was, wenkte den al te
oplettenden en beleefden kruier op zij-de,
en dreef zijn metgezel voort, in de hall,
alsof zij geen oogenblik te verliezen had
den. Maar de scherpe oogjes van mon
sieur Charles keerden terug in de richting
van den kruier.
-jDie man daar, mijnheer," zei hij: „Hij
schoen' u goed te kennen. Is Rij misschien
de- Iremwelooze, aan wien u mijn verloren
gans hebt toevertrouwd?"
„O, neen," riep Jimmie uit, die den
kruier, die op den achtergrond stond, on
verschillig aankeek. „Het is volstrekt de
zelfde, niet, een geheel andere man. Ziet
"u,"ik hen zoo düavijls in Parijs, dat ©en
massa kruiers mij kennen, en ik geef' ze
goede fooien en de kerels staan altijd
op 'wacht. Nu, hier zijn we nu, monsieur-
Japansche regeering is doof gjebleVen voor
deze protesten en daaruit zijn de ernstige
voorvallen der laatste dagen te Tsrnan-
foe voortgevloeid.
-f Verre van zijn houding tegenover de
herhaalde protesten vari de Chineesche
regeering te wijzigen, heeft Japan nieuwe
versterkingen naar China gezonden.
Volgens telegrafische inkidhtingen der
autoriteiten van de provincies ïsjeli en
Mamdsjoerije, heeft Japan naar de provin
cie Sjantoeng gedirigeerd, de in die strh
-ken verblijvende troepen, die vervangen
zullen worden door eenheden onttrokken
aan cle garnizoenen van Korea. Van het
vliegkamp van Tientsin werd gebruik goj
maakt zonder de toestemming^ der Chi
neesche militaire autoriteiten door Japan
sche luchtstnjjlkrachten, welke door de
Japansche troepen te Tientsin waren gere-
([uireerd;
Het ministerie van buiterJand&cho zaken,
te Peking heeft een onderzoek gelast,, ten
einde de juiste lezing der feiten vast te
stellen, los van ah© tendentieuse en over-]
dreven berichten door den Japanschfen pro1'
pagandadienst verspreid.
Zooal's men ziet,, spant Japan zich meer
en meer in» om vasten; voet te zetten, in
Sjantoeng en is het moeilijk in die head
ding niet te zien» het ten uiitvoer bren
gen van een voorbedacht pihn, oon gisting
te- verwekken ten einde; er niet alleen too"
te geraken de oude positie in Sjantoeng
weder in te nemen, maar ook om het
doel: territoriale binnendringing in "China
te bereiken.
De Tribunal bevat een. interview met sin
Alfred Mond, den- Elngdschen industrieelf
en politicus, die op rijn doorreis te Rome
vertoeft. l,
Mend, die door MusSólini is ontvangen,
verklaarde groote bewondering voor derf
duce to hebben, cnidkt hij in llalié de
atmosfeer voor herstel varf deu industri.ee-
len vrede fieeft weten te scheppen. In zijn'
onderhoud met Mussolini had de duce ge
zegd: „Onze eeuw zal een nieuw© corpo
ratieve economie-; bobben, gelijk de vorig©
eeuw een kapitalistische. economie had.'5
Mcnd noemd-c het faseisme een der merk
waardigste- massale bewegingen die sedert!
den oorlog zijn ontstaan. Het heeEt Italië'
gered van groote gevaren erf beoogt het)
politiek© ideaal vain loyale samenwerking
van alle standen, to verwezenlijken.
Over da door, hemzelf .opgewoïpéni
method© om hef- Europeesoh© eaonoimiscbef
leven omafliainkelijk te maken van de Ame-
rikaansche haute finance, verklaarde Mbnd'
dat het huidig© Europa temgevolgf van dri
vredesverdragen in tc veel economische ©en-
Jimmie was onbewust Engelsch gaan
spreken. Tot zijn verwondering, antwoord
de monsieur Charles hem in dezelfde taal,
die hij, vloeiend sprak.
„Hier ben ik, mijnheer Tricktet Wat nu?"
vroeg hij
„Wat zoudt u er vim zeggen be
gon Jimmie, zich wanhopig aan den ©eisten'
stroohalm vastklampend, dien hij vond
„wat zoudt" ti ér van zeggen' het- feit
is dat ik wat hongerig ben. Wat zoudt
u er vau zeggen, als we eerst wat gingen
eten, voordat wij oris onderzoek beginnen?
Het is bijna twaalf uur, mijnbeer."
Monsieur Charles aarzelde even. Een
oogenblik later stemde hij toe.
„Ik neem gaarne uw uitnoodiging aan,
mijnheer Tricfcett,'.' antwoordde hij1. „Een
uur vroeger of later zal niet veol verschil
maken. En ik- heb vanochtend ongewoon
vroeg mijn koffie gehad."
„Kom dan mee," zei Jimmie, zeer opge
lucht. „Misschien weet u een goed adres
dicht bij."
Monsieur Charl.es wist een ^goed adres,
een uitstekend adres, onmiddellijk grenzend
aan het station. Hij bracht er.J3mmi© heen.
Jimmie, die een plan" gemaakt had, koos
zorgvuldig een tafeltje dicht bij een raam
dat op strrfat uitzag. Hij bestelde een over
vloedig- dejeuner met een1 wijnsoort,- die
monsieur Charles bijzonder --anbeval en
wijdde zich geheel aan zijn gast. Onder den
invloed van lekker eten en goeden wijn
werd monsieur Charles vriendschappeTijk
en vertrouwelijk vertrouwelijk, dat wil
zeggen, in die beteekenis, dat hij veel.
belangstelde in zijn gastheer.
„U kent Parijs dus goed, mijnheer S'
heden is verbrokkeld, terwijl d© Ver. Staten;
met hun 120 rrnilicen inwoners één enkel©
economische eenheid vormen. Het gevolg
daarvan is dat Amerika goedkoop kan
voortbrengen en de buitentandsch© mark
ten met Amerikaansche producten kan over-
stroomen.
Mond zou daarom in Europa één cen
trale bank willen stichten voor de emissie
van één goud-Valuta voor geheel Europa,
waarvoor het geenszins moedig zou zijn de
nationale munten, af te schaffen.
Verder stalde hij in hét licht dat liet
wenschedijk is de liaudelsbelernmeringen uit
den weg te ruimen en dn douanen-stóselsi
te vereenvoudigen die thans slagboomen
rijn tusschen d© onderscheiden landm. Als
dit niet gebeurt, waar zal het oude Europa
dan blijven? vroeg Mond.
Pruis Carol Van
Roemeni e.
Prins Carol van Roemenie heeft aan
de ItalLaansche regeeivng om toestemmling
verzocht, zich v&örloOp.g aan de Italx-
aansche Riviera, te mogen vestigen. Het
plan om te Brussel te gaan wonen, heeft
de* prins moeten opgeven, daar hij' verno
men had, dat een verbluf in - Bèigip on-
gewenscht was. De prins", heeft uitdrukke
lijk Verklaard, dat lujt niets zou onderne
men, waardoor da Roemeensch© regeerirtg
in moedijfclieden aou kunnen geraken. Hij
voegde" er aan toe) dat' hij dé' beweging
der nationale boerenpartij afkeurde.
Ret Alban©©sche kabin© t
afgetreden.
Ten. gevolge van meeningBverschillen, bij
de behandeling- van. de begrooting aan den
dag getreden,, heeft hetr Albaneesche ka
binet zijn ontslag, bij den president inge
diend, dio het belast heeft met het af
doen der loopende zaken.
De Jap an scli e Ver 1 i ez en in
Chinra.
De verliezen der .Tapaurfcrs -in Tsman-
foe hebben bedragen 21 soldaten gesneu
veld- en 79 soldaten gewond. Er zijn 13
Japansche burgers gedood en t} gewond,
terwijl er 28 vermist worden,, van wie
men meent te weten), dat er twee ver
moord zijn.
T (VermtgJ^
De inètterVan. ."der AV,miden Vas Van te
vele kanten gesteund, dat dat de Minister
niet begreep, dat "de kans opi haar verwer
ping uiterst gering,""zoo met uitgesloten,
zou weaen. Dat bleek wel, toen hij zeide,
dat de Kamler dez.e motie, om een (Wegen-
raad te hebben, mocht pannemen, hij
deze niet naast zich neer zou leggen,,
maar dat Wj dan ernstig zou overwegen,,
welk standpunt hij dan -zou móeten in
nemen. Een lezer vraagt allicht: Kan een'
Minister dan rnaar zoo gen motie, door
een van ïïe beide Kamers der Staten-
VÊRAnOÊRiriQ VAT1 LUCHT
D© eerstedagén van Uw
buifan zijn, voelt gij U
dtkwijlsjui8tniet prettig.
Mèent
vroeg hij.
^„Tamelijk goed," antwoordde Jimmie. „Ik
wip nog al eens- over."
„Juist, mijnheer En als ik u nog eens
wensch te spreken, voor uw vertrek, over
de kwestie van deze zoek geraakte gans,
waar kan ik u dan vinden?"
„O, ik logeer altijd in het Grand Hotel,"
antwoordde Jimmie onverschillig, om het
volgende oogenhlik te wenschen, dat Inj
zijn adres niet gezegd had. „Maar nu, die
gans U zal toch niet al' te ongelukkig
zijn, als die niet voor den dag komt?"
Monsieur Cliarlies maakte zijn servet vast
onder zijn ongeschoren kin. Zijn gezicht
kreeg een plechtige uitdrukking.
„Minheer," zei hij, „eea geschenk, waar
uit bedachtzaamheid, herinnerng, toegene
genheid spreekt van de eene bloedverwant
aan den ander, is een ernstige zaak, zelfs
als het geschenk den vorm heeft van het
lichaam van een vogel) die niet door wijs
heid uitblinkt. Ik zonx mij zelf ondankbaar
achten, mijnheer Tricfcett, als. ik mijn gans
niet opspoorde waar ze ook zijn mag."
„Juist, zoo, .juist, bewonderenswaardige
gevoelens," zei Jimmie. „Wij zullen ons
best doen, monsieur Charles, natuurlijk.
Diit is uitstekendewijn."
Monsieur Charles wilde juist zijn mee-
ning ever deu wijn zeggen, toen Jimmie
plotseling van -zijn stoel opsprong en naar
de deur vloog, zijn servet in de hand.' en
blootshoofds.
„Iemand, die ik ken, ging daar juist
voorbij," riep kü uit. „Ik moet hem spre
ken. Verontschuldig mij even, mijnheer,,
wacht niet op mjj!"
Hij rende het café uit en de straat li
Generaal aangenomen, naast zich neerleg
gen9 Ja, zeker, een motie bmdt hem tot
niets, en heeft geen enkele w o 11 e 1 ij k
bracht, ze is niet tnjéer dan eea vinger
wijzing, in welke richting de. Kamer, die
haar aannam, heen wil. Natuprlijk kan de
Kamer, wanneer het in deze om een gei-
wichtige zaak gaat, den Minister, die zulk
een motie niet uitvoert, haar vertrouwen
opzeggen, en hem zelfs tot heengaan dwin
gen als zijn begrooting aan de orde komt;
door die te verwerpen; dat is het mid
del, aangezien onze Kamers, anders dan
in Frankrijk b.v„ de moties van vertrou
wen ten van wantrouwen niet kennen. En
nu, is zeker de kwestieWegenraad of met,
er niet een van zulk een gewiekt om
een minister op te laten vaten, maar al
was ze dat, dan zou dit nog met kunnen
geschieden, daar niemand in de tegen
woordige omstandigheden een Kabinets
crisis of zelfs een bepaalde mimstercrisis
aandurft, omdat het i ntenaez zo-mi.ni steno
ontzien moet worden, waar niemand de
plaats daarvan kan mnemjen. En dat is
jrust het ongezonde van den toestand, want'
daardoor wordt aan de Volksvertegenwoor
diging, die het Nederlandsch© volk m ah
zijn schakeeringen representeert, een deéll
van de macht ontnomen, die Thorbecke
haar in 1848 heeft gegeven.
Tot welk een complicatie zulk oen toe
stand leidt, hebben wij indertijd bij de
motie-Bulten over het 7de leerjaar, en bij
de moüetSunng over de verhooging van
de sa.an.ssen der ambtenaren beleefd. Maar
al wist Mmister van der Vegte, dat hij al
heel weiii.g kans had om den slag over
de motie te wmnan, daarom geeft hij nog
geen kamp. Het „,waar niet gewonnen
,wordt, is Tijd el dat men strijdt", is voor
hem niet geschreven. Ein hij is oen handig
en geestig debater, .en herinnert nu en
dan aan zajn geestverwant Heemskerk, al
heeft hij minder zwier dan deze. In alle
gevallen heeft hij koovecd aan zich, dat
hij bij de Kamer an de pas gekomen is;
Gebruik makende van het met aeer han
dige gezegde van den KaEhoLeken heer
Kortenhoxst,. dat do Kamer van mets weet.
dat znj alleen haar goedkeuring heeft te
geven aan de gelden die de M. rijs ter wn
besteden, en dat daarom juist eon Wegen-'
raad noodag was, om uit te maken, hoe
die gelden besteed, moesten worden, deed
de Mmister, of hjj over deze uiting l>ij-,
zonder verschrikt was. Hij moest de Kamer
in haar eigen belang aanraden, zjck drie
maal t© bedenken, vóór zij op- die wijze
van het haar toekomend recht afstand
deed,, en de Wegenraad zou zeer stellig
afgekeurd moeten worden, als daarbij hot
systeeimKartenhaist werd gevolgd. En de
heer van der Vegt© was volgens zijn zeg.
gen, daardoor Zoo hang en angstig gewon
den, dat hij: wel dagen lang zal moeten
peinzen, vóór hiju 'aart het begrip Wegen-
raad in dien zjn opgevat, toe is.
En waar een der bladen dmi heer Kor-
teahorst den lof gebracht had, lat hij zooi
gevoelvol over denWegenraad had ge
sproken, achtte de Minister ach verplicht
do itamicr er op te wijzen, dat het d©'
gevaarlijkste redevoeringen zijn, waarin
men, als het om zuiver technische zaken-
gaat, zijn gevoel laat werken.
Zoo werd de Katholieke afgevaardigde!
kostelijk, maar tevens minzaam voor het
lapje gehouden, en do Kamer had er
schik in. Maar al verklaarde de Minister,
dat' do "Wegenraad een log lichaam; zou
worden, dat daarenboven naasl de bei-
staande Wegencommissie onnoodtg was;
de Kamier nam dc motie-van der Waerden
met 59 tegen 19 stemmen aan; 22 leden
waren maar ©ventjes bij de stemming af
wezig. Die tegenstemmers waren de vrij
zinnig-democraten, wat ons nog al ver
wonderde, waar hun woordvoerder bij deze
wet. de heer Ebels. had gezegd, dat da
Minister tegen de mote-van der "Waerden
geen bezwaar kou hebloon; verder de anti-
ïevoïutionnajpen, de elinsfcelijk-histouschen
L angman. Tilanus, Da-, de Visser en Wed
kamp, de hoeren Lingbeek en Braat, ook
thans tv eer broederlijk tezamen, en einde
lijk de Voorzitter. Het is oude traditie,
dat de president van de Tweede Karn-er,
ongeacht zijn eigen zienswijze, met de
Regeering stemt, als zijn stem op het
eindresultaat van de stemming toch met
meer van ©enigen $nvloed kan zijn.
Het v il ons voorkomen, dat Minister van
der Vegte zich zoo tegen den WiegCmaad,
verzot heeft, omdat lnj groot vertrouwen,
heeft in zijn Departement, en daarmee op
goeden voel staat. Daarin ligt zeker iets
goeds, waait men moet altijd beginnen met
waardeert ng vaai het werktuig, waarmee!
men dagelijks werken moei Maar het is
een bekende waarheid, dat mm aan dia
Departementen liefst alles aan zichhoudt,
en den outsider met schoei© oogan aan
kijkt. En het lijkt öus toe, dat met deze
bekende eigenschap de Minister we! wat
heel weinig heeft gerekend.
In de wijze waarop de Minister het De
partement verdedigde togen hot verwijt dat
het te weinig gedaan had, was lnj zeker,
gelukkig, en hij nam hot voor een bewinds
man juiste standpunt in, om zich door
geen enkele belofte te binden; ajles zou
zoo spoedig mogelijk geschieden, en bleek
het dat daarvoor meer personeel noodig
was, dan zou hij dat in diénst nemen
Tegenover den aandrang van dm heer
van der Tempel om do'buiitenlandsche in
dustrie voor do inschrijving bij de brug
genbouw uit te sluiten, hield de Minister
zich uiterst gereserveerd. Hij zou dien^
opmerking ernstig overwegen, en was van
moening, dat bij gezegde bruggenbouw de
belangen van de Nederlandscbe industrie
in het oog moeten gehoudfen worden! Mimi
kan uit dat gezegde veel, maar ook heel
weinig opmaken. Trouwens, de lieer varf
der Tempel bleek wel uiteen voor zich ge
spreken te hebben, want zijn partijgenoot
ra;n der Woerden vond het noodig, zij
het clan ook met een kort woord, tègerf
den aandrang van zijn fractiegenoot te
waarschuwen. i
Het wetsontwerp „Begrooting Wegen-
tomds" is zonder hoofdelijke'stemming ajrfu-
gencmeïL 1 1
En toen kregen wij een stukje school
strijd iu deu vorm van de interpellatie-
Ketelaar over het gebeurde te Dotmax-
sum, want al is er door de financieelef
gelijkstelling van onze beide takken van
onderwijs ©on eind gekomen, aan den po
li 11 e k e n schooistnjd, men heeft te lang
tegenover elkaar gestaan, om zich direct
in bevrediging m te leven, en zoo kijkt
men van beide zijden nauwlettend töe om
tegenover eventueel© ongerechtigheden te-
waken.
De feiten zijn in het Overijsseische dorpje
Ootmarsuni, dat slechts 1-546 zielen telt,
de volgende. Daar kwam een aanvrage van
een Roomsch Katholiek schoolbestuur bij
den Gemeenteraad in, om medewerking tot
de oprichting van een bijzondere school,
die, als ze gesticht werd) tot gevolg zou
hebben, da)t in Oud^O ot'in a rsurn, ge
meente Denekam}i; doch parochie
Ootmarsuni, de openbare school' zoo- goed
als leeg zou worden gepompt, terwijl er in
Ootmarsum zelf op de openbare school
slechts 24" vau de 84' leerlingen zouden
overblijven. Het lag nu voor de hand voor
het gemeentebestuur vau Ootmarsum, om
het lokaal van de openbare school aan
dat R. K. Schoolbestuur over te dragen
en met dc gemeente Denekamp een rege
ling aan te gaan, om die 24 leerlingen,
dio op de openbare school' zouden blij-
voordat zijn gast kon antwoorden. En op'
straat stak Jimmie het servet in zijn zak,
sloeg den hoek om en haastte zich naar het
station, zonder acht te slaan op het feit,
dat lnj op een kouden herfstmorgen zon
der hoed buiten was, of dat de mensohen
hem verbaasd nakeken.
De toestand was kritiek. Hij moest nu
dadelijk dien vervloekten kruier spreken.
Hij begreep, dat monsieur Charles scherp
gènoeg oplette, om te weten dat hij den
man opgemerkt had. Waarschijnlijk kon hij,
Jimmie, wel próbeeren hem hot spoor
bijstor te maken lnj zou dieu man zoe
ken en inlichtingen van hem trachten te
krijgen, en zou dan in ieder geval hooren,
dat Jimmie meer van de rieteiunand af
wist dan lnj gezegd had. Dit moest voor
komen worden; de lippen van den kruier
moesten gesloten blijven. Het was gelukkig,
dacht Jimmie, dat geld veel ding'en doen
kan hier zou hij er stilzwijgen mee
moeten koopen.
Hij liep het station binnen en keek zoe
kend en onrustig rond. Gauw kreeg hij'
den kruier in het oog, die nog werke
loos rondliep Jimmie wenkte hem op
zijde.
„Herinner je je mij?" vroeg hij adem
loos.
„Uitstekend, mijnheer," antwoordde de
kruier. „Be had de eer, mijnheer gisteren
avond te bedienen."
„Je zag me daar straks met iemand,
die heeft
„Ik zag den vriend van nuirjheer," viel
de kruier hem in de rede. ,,Ib ken hem.' vam
uiterlijk, mijnheer, als hij naar Engel
„Oh," riop Jimmie rut. „Nu, als lnj hier
komt en je iets vxaagt omtrent gisteren
avond, omtrent mij, de jonge dame, die
bjj me was, de bagage, waarvoor je zor
gen en die je bezorgjen moest nu
begrijp je dan weet je van niets af?
Hè"
De kruier, die" een somber voorkomen
had en leeiijk loensch keek, glimlachte
afschuwelijk, terwijl! hij Jimmie begrijpend
aankeek. Jimmie liet hern de solnttciing
van oen paar goudstukken zien.
„Je weet niets," herhaald© Jimmie. „Je
hebl niets van de bagage gezien. Hè?"
„Mijnlieer zegt het zeer duidelijk. Ik
weet niets. Ik ben stom. en blind, ik was
zelfs met hier," zegt de kruier.
Jimmie liet de jeldstufcken in zijn hand
glijden.
„Yergeet het niet," zei hij.
„Mijnheer kan op mijn voorzichtigheid
vertrouwen," zei de ontvanger van het
goud. „Ik begrijp het volkomen, mijnheer.
Mijnheer kan zijn vertrouwen aan niemand
geschonken hebben, die voorzichtiger is
dan ik ben. Dank u wel, mijnheer. "Wees
gerust 1"
Jimmie haastte zich naar het café terug.
Hij was nu rustiger, en slaagde er in zich
nog aangenamer bij zijn gast te maken,
tezelfder tjjd hartelijk wen schend- ,dai er
iets zou gebeuren, waardoor monsieur Char
les zijn verdere nasporingen moest sta
ken. Maar hij bemerkte spoedig; dat de
gedachten van- zijn metgezel slechts in één
richting gingen.
Wordt vcr_volgd\.
«ar»*t irwwhSBt'^Bta, awt eft.
jeB3«riÏ5 »*n Zee- Fm«W»je».
- Frfli p»r kw*rtt»l i S.frsaea p»r- j>»»t
t S.80. Prgs-per week ;-15 cent». kïiMbt
jerlfjke Hommer» 4 cents.—- Abonnement»*
worden lisfelgim^aBgenonien.
Adrertentièn f roor bet r eerntroljend Htm -
aar moetem r&ir elt tor aan.het Bares*
kenorgd ifn, 'a Zaterdags vóór O ui»
Ëen bep&alde plaats ras adrertentHhi
wordt miet gewaarborgd.
- -" Ssjterisjaamineoc 1regpl» 1 L80, ieder*
- regel» - -»-
regel "meer f 0.35. Beolamea f 0.75 per regeU
- lécxMOkoten5eta.poetkwitanties 15 ets.'
•_3"iun«T»m. ra*, «tm;- 'U;Ss i>5 abonnement
ipn san bet Bsrena Terfcrjjgbaar
Dagelpk» worden tegen Toeroitbetalmg
Kleine AdrertentiSn opgenomen A i O 50 t/ir.
15 woorden, fats t/ia.25 woorden. Sik. woord
susr 5 oent tot een maximum ran 50 woorden.
Prvctvabaniri" l/° MM
