o. Zaterdag 9 Juni 1928 818*a jaargang. Uit de Tweede Kamer. Interc. Tel. No. 02103 en C86I7. No. 18828 BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN). Tel. 68103 en 68617. Postrokeninn No. 53! I, Dit nummer bestaat uit 2 bladen en een Kinderblad. EERSTE BLAD. Het Hongaarsch-Roemeensche Iandgeschil. De siuwe Titu- lescu. Apponyi doorziet hem. De verdwenen populariteit van Prins Carol. Men zal zich herinneren, dat de Volken- bondsraad m Maart j.l, oen poging deedl om liet 11 ongaarsch-Joerneensche geschil langs den weg van arbitrage tot oplossing to brengen. Die raad richtte tot baidei partijen de aanbeveling, ©en wijziging tö brengen in de samenstelling van liet door Roemenië niet langer vertrouwde gemeng de arbitragehof te Parijs, door den Voi- kenbondsraad de toevoeging van twee ex- neutrale rechters aan dit hof toe te var trouwen, waarna liet recht dan weder zijn loop zou kunnen nemen. Graaf Ap'polayi aanvaardde terstond uit naam van Honga rije dit voorstel. Titulesco weigerde, doch bleek tenslotte bereid, het aan zijn regee ring voor te leggen, die dan do beslissing zal moeten treffen over ai dan niet aan vaarding. Roemenië deelde echter veertien dagen geleden mede, bij de weigjering te blijven volharden en Titulesco bevestigde gister middag deze verklaring. Onder deze omstandigheden kwam de raadsrapporteuir, Gliamiberiain, nu met een resolutie aandragen, die wel een droevig testimonium paupertas was. Chamberlain gaf in overweging, dat de raad eenvoudig zou betreuren, dat zijn diverse aanbevelin gen tot geen oplossing van liet gescliil heb ben geleid en onder handhaving van die aanbevelingen den wensch zou uitspreken dat de regeeringen van Roemenië ©n Hon garije door wederzijidsche concessies dit langdurige geschil tot een einde zouden brengen. Titulesco verklaarde terstond deze niets zeggende resolutie te aanvaarden. Natuur lijk! Want niet Roemenië toch is hier de vragende partij, die de hulp va,n den raad heeft ingeroepen om recht te verkrijgen. Voor Titulesco was het dps een triomf, dat de Volkenhondsraad1, die in Ma "t zoo goed op den weg naar arbitrage was, zich thans van de zaak niets m,eer zou, aan trekken. Doch graaf Apponyi dacht er natuurlijk heel anders over. Hijl merkte op, dat het toch wel boel optimistisch en naiief was van den Volkenhondsraad om te durven hopen, dat de partijen bet nu onder el kanders eens houden worden, nadat alle pogingen onder zoo bekwame bemiddeling als van Chamberlain en het Volkenbonds- secretariaait om de partijten tol elkander te brengen, mislukt waren. Mag de raad hem onder deze omstandigheden eenvoudig met oen fraaie preek naar huis zriinderi en de partijen aan hun lot overlaten? Dit was toch wel een heel matig resultaat van da bemoeiingen van den 'Volkenbond gedu rende bijna twee jaren. En. dit mocht des te minder geschieden merkte de oude Apponyi terecht op, om dat de raad niét het recht heeft tot ver- koek van Hongarije om de benoeming van een neutralen rechter, in plaats van den stakenden Roemeenschen rechter in het gemengde arbitragehof van Parijs kalmpjes te neg©aren. Het vredesverdrag Van Tria non legt den Volkenhondsraad heel onom wonden en duidelijk die plicht op1 als do rechter van één der partijen wegloopt, ©3© neutralen rechter te benoemen. Hongarije verzoekt daarom. Door dit verzoek niet in te willigen maakt de Volkenbondsraad zich' aan rechtsweigering schuldig en be gaat hij een ernstig plichtsverzuim Legen de arbitragegedachte, verhindert dia raad de werking van oen arbitragehof. Apponyii was schitterend op dreef in riij'n diitmaail Het geheimzinnige Genootschap. Naar het Engelsch van J. S. FLETCHER door Mej. A. 3D. 43) 2e zou natuurlijk mislukken, als je knecht Kentover voor je brieven naar be neden was, zoodra de post er geweest was. Dat gevaar liepen zij. Zij hebben waar schijnlijk geredeneerd, dat zij op tien, twin tig, dertig minuten tijdruimte konden re kenen. En de eerste man zou natuurlijk vlug werken en alles in gereedheid heb ben voor zijn werk met het pakket." «Wil je zeggen," zei Scraye, „dat hij enkele woorden van een adres kon ver wijderen en er andere voor in de plaats zetten?" Racke stond kalm van zijn leunstoel op en ging naar een bureau, waaruit hij eenjge kleiue fleschjes nam, een stukje spons, een flanellen. lap en een klein stuk ijzer. Hij legde dit boven op het vuurrooster en begon in een papiermand te rommelen. „Ik zal het ja laten zien," zei hij, „nog niet lang geleden heb ik op dit. gebied een proef genomen: ik wilde weten, of het werkelijk mogelijk was enkele woor den uit een document te verwijderen' en ze door andere te vervangen. Nu, hier is een bruin papieren omslag met mijn iets te lang, doch heel scherp en precies pleidooi voor IRmganje's verzoek oin een rechter. Helaas, de raadsleden, die in de Maart»! ting éénstemmig bij Titulesco op liet inslaan van den arbi trage weg aan drongen, legden Zich thans allen neer bij de meuwe Roemeensche arbitrageweigéring Ja, zelfs van de raiadszetels, waarvan in September moedige woorden van Strese- mann, Loudon en Erich over de Volken- bondsverplichiing om liet arbytragebegin- sol hoog te houden hebben weerklonken, 'donk thans slechts een berustend „ja'*, toen voorzitter Aguero y BjeLhancourt na Apponyi's roep om recht tot alle raads leden de vraag richtte, of zij Chamberlain's van zwakheid getuigende resolutie aan vaarden. Titulescu kwam toen plots met een ver rassing. Nu de rand zich van de aange legenheid ontdaan had wilde ïïtul&scu d© de kwestie onderling regelen met Cham- berlin als arbiter. Het voorstel zag er aar dig uit, doch do Hongaarsche afgevaardig de constateerde dadelijk, zooals hij uit ervaring had geleerd, dat Chamberlain in dez© kwestie niet op de hand van Oos tenrijk i's. Hongarije zal dus dit voorstel niet kunnen aanvaarden ©|i volgens dien aangegeven: weg in Sept. aan den raad mede- deeiliing doen van het mislukken der on derhandelingen ©n om oen nieuwe] i neu tral ein scheidsrechter, verzoeken. I Dit was ïitulescu hoelcmaal niet naar dai zin. Naar zijn meening moest de zaak nu voor den raad hecucmaal uit zijn en moest Apponyi niet opnieuw do kwestie te Genève aanhangig maken. Dus sprong Tituleseu vlug op, ging naar dan voorzitter en w»st den niet ai te scherpzianigem, ge makkelijk aan Titulesco's listigheden ten slachtoffer vallenden Aguero te bewegen een slotrede houden, aanvangende met de woorden: ,,De kwestie is voor den raad thans gesloten" ea eindigende miet een jubalimg over liet Roefömeensch© com promisvoorstel, dat eindelijk ©en lichten de dageraad in de duisternis belooft! Men kam er zeker van zijn, dat Tituleseu dezie aanvangswoorden van Aguero Link exploi teer en zal. D© verongelukte reis van den voorma- ligen kroonprins Karei naar Engeland beeft de wereld weer eens op „Carol Caral- man" opmerkzaam gemaakt. Nog geen jaar geleden was Karei de populairste man van Roemenië; het kroon- pnnsvraagstuk het brandende probleem van do Roemeensche politiek. Een jaar geleiden werd de gewezen on derstaatssecretaris Manoilesco, do voorman van d© Karlistische beweging, tegen den wii in van den almaehUgen, sedert over leden minister-president Joan Bratianu, door den krijgsraad vrijgesproken van de aan klacht van hoogverraad, en. verleden jaar stonden de aanvoerders van de Nationale Boerenpartij Maniu en Mitralacke, alsook prak Jorga, de conservatief, aan de zijde van Karei, terwijl de Nationale Boeren partij verzekerde, voor hem te willen stem men. Toenmaals werd dan ook in deEuro- peesche staatskanselarijeu de mogelijkheid van zijn terugkeer naar Roemenië al over wogen. Sedert is het 'echter om Karei heen stil geworden. 'Op het onlangs te Alba Juli (Karlstadt) in Transylvanië gehouden con gres van de Nationale Boerenpartij, welke voor nog nauwelijks tien maanden alles overeind wilde zetten om zijn terugkeer naam en adres in gewoon schrift wij zullen het adres er uit verwijderen, en je zult zien, dat het papier volkomen schoon en halder blijft Riet is een een voudige zaak ik heb het geheim ge- -kregen van een vriend van uiij, die lief hebbert in scheikundige proefnemingen." De anderen keken met .groot© belang stelling toe, terwijl Packe zijn proef deed. iHlet scheen inderdaad, zooals hij gezegd had, een eenvoudige zaak niets dan wat vocht uit de spons op het papier laten vallen, het lapje flanel op de voch tige plek leggen, liet heete ijzer op het flanel drukken en wanneer het fla nel weggenomen was was het schrift verdwenen en het papier bleef glad en zuiver en kon met pen of potlood verder bewerkt worden. „Zooals je ziet, is drie minuten voldoen de," zei Packe. „Eenvoudig nietwaar? En zeer afdoend. Zoo is het gegaan Jimimie, er was geen gevaar aan verbonden. HJet eenï- ge gevaar was dat, wat ik genoemd heb, de kans van het verwisselen der pakketten, voordat Kentover voor je brieven naar beneden kwam. Zij waagden het er op, en het gelukte." „Je bewijst," zei Scraye, „dat die lieden allerlei hulpmiddelen hebben." „Dat hebben ze ook," riep Jimmie uit. „Menschen, die betrokken zijn in zulk een 'omvangrijke zaak, hebben alle hulpmidde len noodig, die zij maar kunnen krijgen. Oli, ze zijn handig, dnivelsch handig. Maar, ik zal ze toch weten te vindenI" te verkrijgen heeft Maniu verklaard, dat hij met hom niets te maken had. En prof. Jorga, die zich indertijd tegen het afzetten van Karei zoo hardnekkig had verzet, verklaart nu, dat Karei voor den troon niet geschikt is, omdat hij in ge zelschap „van die vrouw" tot groot schan daal van zijn omgeving, aan den „bloe- menslag" te Nizza heeft deelgenomen. Kaxel's populariteit heeft echter den sterksten stoot gekregen, toen de door de liberale partij der Bratianoe's in een Groen boek te zamen gebrachte afdankingsoor konden in honderdduizenden exemplaren over het geheele land verbreid azijn en vei.xheidene couranten met veel omhaal de later voor valsch verklaarde gedenk schriften van mevrouw Lupescu, de tegen woordige levensgezellin van den gewezen kroonprins, openbaar maakten, tegelijk met de bijzonderheden van het proces, dat te Parijs zijn eerste morganatische-gemalin Zizi Lambnco tegen hem had aangespan nen om de echtverklaring te vorderen van hun schoolplichtig geworden zoon. Een jammerlijken, zeer ongunstigen indruk heb ben evenzeer de berichten verwekt over den erbarmebjken afloop van het uitstapje naar Engeland, alwaar zooals nu door den Roemeenschen speurdieast is vastge steld en wereldkundig gemaakt het paar CaralmanLupescu heeft gewoond, niet bij Barbu, Jonescu, bloedverwant van wijlen den bekenden staatsman en gewezen mi nister-president Take Jonescu, zooals het heelt geheeten, maar bij een zekeren Mo- ntz Janiu Leiba, geloofsgenoot van jne- vrouw Lupescu, een ingenieur uit Molda vië, naar het buitenland uitgeweken om zich aan den militairen dienst te ont trekken. Op liet oogenblik verheft zich, naar aan leiding van dat alles, geen stem meer voor Karei in Roemenië, geencourant trekt meer zijn partij, het volk bemoeit zich niet meer met hem, en i de Bratianu's en alje liberalen niet kimden bereiken, heeft hij zelve veroorzaakt. De populariteit van den kleinen koning Michiei wordt dagelijks grooter; voor zijn vader Karei heeft niemand meer iets over. Ten minste, zoo staat het heden; hetgeen echter volstrekt met uitsluit, dat ook dat weer zal kunnen verkeeren. Want, be kend zijn bet zoo soepele opportunisme van de leiders der politieke partijen en de daarmede zoo nauw verband houdende wisselvalligheid An de volksgunst. Diversen. Aanslag op den Japanschen mini ster-pre si dent- Het ernstige, ook van mislukte moord aanslagen, is, dat zij! dikwijls werken als een aansporing tot navolging. En betrek kelijk vlak na den aanslag op Tsjang Tso Lin de berichten omtrent den toestand van den dictator van Moekden zijn nog zeer tegenstrijdig heeft ook in Japan een poging tot vermoording van een open baar persoon plaats gevonden. Feitelijk was bet met eens een aanslag en werd de po ging reeds in de Wieg gesmoord'. De eerste minister was op weg naar Ut- sunowiya om daar een politieke bijeen komst bjijl te wonen. Hjij bevond zich aan bet station Uyeno toen plotseling een als werkman gekleed man op hem toetrad en poogde hem oen dolkstoot toe te brengen. Die poging faalde echter, dank zij' de waak zaamheid van de politie en de lijfwacht van den minister-president Do dader word op s taanden voet in hechtenis genomen. Peking. Peking is gisteren door de voorhoede van generaal Jen's leger op ordelijke wijiziei bezet. Geen enkel incident heeft zich voor gedaan. De bezettende troepenmacht he draagt niet mieer dan 2000 man. Die toestand hij TienRsi.n. Naar uit Tientsin wordt gemeld zijn er te Kokoe, N1S mijl ten ZO., van Tientsin gevechten geleverd. Die verbinding mlet Ta- koe is verbroken. Die scheepvaart op de rivier is gedesorganiseerd. De Noordelijke troepen hebben een batterij opgesteld ten Scraye ging weer zitten en keek Jimmie vast aan. „Laat mij een enkele vraag stollen, Tric- kett," zei hij „Waarom ben -jij, jij er zoo op gesteld, dit op te sporen?" „Ik zal je ronduit antwoorden," ant woordde Jimmie. „Mlet zit zoo. Ik ben ver liefd geworden op juffrouw Waisden. De ben van plan haar te trouwen als zij mij ten minste hebben wil. En ik ge loof niet, dat zij veilig is, terwijl deze bende rondloopt. Dat is de reden!" „Maar waarom is zij niet veilig?" vroeg Scraye. „Omdat zij waarschijnlijk begrijpen, dat zij te veel weet," zei Jimmie dadelijk. „Denk maar eens," ging hij met grooten nadruk voort. „Zij weten, dat zij langen tijd bij madame Charles was. Zij weten, dat zjj inlichtingen kan geven omtrent de menschen, die in den hoedenwinkel kwa men. Zij 'weten, dat zij veel weet omtrent het filiaal in Parijs. En zij weten ook, dat zij de onschuldige oorzaak is, dat ik in het bezit kwam van de voorwerpen, die jou en je vrienden ontstolen waxen," „Maar geloof je niet, dat je haar in gevaar zult brengen door je inmenging?" vroeg Scraye. Indien die waarschuwing in „The Times" ernstig gemeend was, scheen zij aan te duiden, dat, als je deze zaak niet verder vervolgde, je geen over last zou worden aangedaan. Jimmie' schudde het hoofd, Jfij had zijn plannen reeds gemaakt, en hij Was niet van zins zich te laten wegredeneeren van den Noorden van de stad, hetgeen een te eken is, dat er tegenstand zal worden jeboden. Volgens berichten uit Takoe heelt Tsjang Tsjoeng-tsjang zijn troepen aan den Noor delijken oever van do rivier verzameld. locpen hardnekkige geruchten, hoe wel niet bevestigd, dat een Amerik.uui.-au vliegtuig heeft moeten dalen, toen he. hoven hel gevechtsterrein rond v'oog. (Vervolg). Mem zou hebben mogen verwachten, dat Lij de Suppletoire Indische Begroeting, waarbij 2V-' mitllioem extra werd aange vraagd voor maatregelen tot verzekering van orde en rast, d.w.z. voor het leger, de politie en het gevangeniswezen, de com munist zich muisstil zou houden. Het is toch zijn partij, die hot onheilig vuur heeft aangestookt, en zich daarbij dikwijls van de meest weerzinwekkende midJelem he el iend heeft; den armen ver.lwaasden, die zich tot opstand lieten verleiden in Ind.ë, werd toch maai' al te vaak wijs gemaakt, dat zij door moord op de Nederlandsche dragers van het gezag oen nationalistisch ja zelfs een godsdienstig doel zouten be reiken. Zij" haalden de kastanjes uit hot vuur, terwijl als gewoonlijk de laffe rad draaiers terdege zoigden buiten scliot te blijven. 1 Maar wie dat zou hebben verwacht, kent den ami van ons communistische beestje niet. Rust-hersteller! het mocht wat, zegt liet Kamer'id Louis do Visser, rust dat is de ongestoorde gelegenheid om het Didonesisclic volk uit te buiten; rust zal er eerst zijn, als Indonesië los van Holland is gekomen, en de politiek die onze Retgeerinig in Indië voert, is die van de verkeerde methode, n.l. die van de.n gummistok. Toen deze hoogedelgestrenge dit laatste woord uitte, ontstond er nog al wat ge lach, want men herinnerde zich het ver haal uit liet Volk, dat de hoer de Visser op hel laatste communistisch congres den heer Brommert uit de Wijnkoopgroop met een stok op het hoofd bewusteloos heeft geslagen, en dat hij Mevr. Bronunert, die hem smeekte haar man met zoo te mis handelen, op dezelfde gentlemanlike wijze behandelde en bleef behandelen, toen zo reeds knock-out op den grond lag. De katholieke heer Molter herinnerde daaraan bij interruptie, hetgeen den heer de Vs- ser aanleiding gaf tot de uitweiding, dat "hij dezen afgevaardigde gaarne over deze zaak zou te woord staan. Toen de voor zitter opmerkte, dat hij daartoe geen ge legenheid kon geven, zeido de heer de Visser: Dan had u deze interruptie ook maar met moeten toelaten; het bleek ech ter, dat deze niet door den heer Ruys de Beerenbrouck was gehoord. Om even bij deze zaak te blijven, willen wij' wel zeggen, dat de heer de "Visser er niet mee af is, met de juistheid vani de mede- deeling in Het Volk te ontkennen, nu dit blad per'inent volhoudt, niets dan de waarheid te hebben gezegd, die uit den mond van ooggetuigen is opgeschreven. En als wij bedenken, dat, toen de com munistische partij nog één was, op de congressen de woorden „schoft" en „smeer lap" als zeer gebruikelijke aanspraafctitels werden gebezigd, en dat ook toen het hand gemeen geen zeldzaamheid was, zullen wij 'Het Volk eerst geloof in deze ontzeggen, als de Hoog Edel Gestrenge Heer de Vis ser zal verkiezen mede te doelen wat er dan wèl gebeurd is. Men moet daarbij ook niet vergeten, hoe fel de haat is van 'de Visserianen tegen de Wijnkoo- pianen; ja, het is wel een hoogstaand stelletje uitverkorenen, die ons den heil staat zullen brengen. Do lieer de Visser beklaagde zich bitter, dat van het rapport over de onlusten op Sumatra's Westkust slechts een zeer klein gedeelte aan de Tweede Kamer werd medé- weg, dien hij besloten had te volgen. „Ik zal nooit eenige zekerheid gevoe len, voordat deze menschen ontdekt en voor het gerecht gebracht zijn," zei hij. Packe keerde terug naar de kachel, na dat hij zijn fleschjes, enz., opgeborgen had. „Dat is een waar woord, Jimmie dat woord menschen," zei li;/ droogweg. „Je vergeet, dat je menschen tegen over je hebt. 'Biet is niet één misdadir -ger, ook niet twee of drie; het is, zoo ais Schmidt het noemde, een syndicaat. Bedenk wel, wat je gaat doem" „Wat ik wel zou willen weten," ant woordde Jimmie, een beetje ongeduldig, „is wat jij gaat doen? Denk er aan, die lui zijn weer ia het bezit gekomen van je kruis, Scraye, en van dat oude boek, en. de oude ketting. Ben je van plan dat alles maar to laten loopen, of-—" „Ik dacht, dat wij besloten hadden dat het het beste was ons stil te houden en de politie haar gang te laten gaan," viel Scraye in. „Wij hebben nog niet het einde var dien moord in de South Molton Street." „En tot nu toe," zei Jimmie kalm, „heeft niemand aan de politie gezegd, dat er een sterke beweegreden voor was, die bekend is aan jou en Packe en mij. De zal echter voor het oogenblik niets zeggen; ik zal op mijn eigen manier ver der gaan." „Je bent van. plan dit te doen?" vroeg Scraye. gedeeld; men durft blijkbaar niets publi- ceeren, en daarom kan bij geen verlof van de Nederlandsche Regeering bekomen, om zich in Indië persoonlijk op hoogte van, zaken te stellen, Hij eischte directe ophef fing van het ïnfemeeringskamp te Bovcn- Digoel, want allen, die daarheen getrans porteerd waren, hadden, niet de minste schuld, en hij voorspelde, dat de dag spoe dig zou komen, waarop de laatste Hol lander uit Indiö zal worden weggejaagd, een dag, dien hij met vreugde zal be groeten. Het is een ongeluk voor den sociaal-de mocraat bij zalke gelegenheden, dat hij moet doen uitkomen, dat hij het niet met den communist eens is, want de S.D.A. P. wil Indië houden, maar tevens moet hij laten zien, dat hij in deze toch ook tegen over de burgerlijke partijen staat. Vandaar dat de heer Cramer betoogde, dat er ook zonder communistisch© propaganda onlus ten zouden zijn gekomen als gevolg van ongunstige economische omstandigheden en onoordeelkundig optreden van bestuurs ambtenaren, met de conclusie, dat liet goe<l zal zijn lie -strafkolonoie te Boven-D'igoel op te heffen, om,dat deze menschen reeds genoeg zijn gestraft Wij inlenen. dat de anti-revolutionaire heer Bijiteveld het rechte woord vond, toen luj zeido, dat het be lang van de bevolking zelve meebrengt, dat het Nederlandsch gezag zich voldoende kan liandhaven, maar dat men daarnaast door het wegnemen van gerechte grie ven het gemoed van don inlander ontoe gankelijk moest maken voor opruiing. Deze spreker, zoowei als de katholieke beer van Vuuren drongen aan op oen onderzoek, of er ook onschuldiger! onder de geïnterneerden waren, en dat is goed, want vergissingen kunnen bij masse-inter- neering, die daarenboven snel in haar werk moet gaan, wel met uitblijven. Gelukkig, dat wij met onze bourgoois-regeling nog m staat zijn begane fouten in 'deze goed. te maken, in de Sovjetrepubliek wordt, wie van opstand togen het gezag verdacht wordt, maar al te dikwijls zonder vorm van proces vermoord. Minister Koningsberger betreurde natuur lijk, dat zoo grooto uitgaven voor orde en rust noodig waren; het bedrag is nui met deze suppletoire begrooting mee, tot 13 millioen gestegen; wie geeft, en (lat vooral in de tegenwoordige financieele om standigheden, zuilc een som voor zijn plei- zier uit? En de communisten mogen er eens over nadenken, hoeveel nuttigs mot dat geld, dat door hun opruierij v.oor handhaving van de rust noodzakelijk is geworden, voor den Inlander had kunnen zijn gedaan. „Opheffing van het intemee- ringskamp in Boven-Digoel wees de Minis ter beslist af. De desbetreffende wetsont werpen zijn zonder hoofdelijke stemming aangenomen, alleen is er nog al wat te doen geweest over de f 730.000, welke aangevraagd werden voor een daadwerke lijk begin met de inrichting van een bur gerlijk luchtverkeer in Nedoi'iandsck. In- die. Alle sprekers daarover, de sociaali- dcmocratifcche lieer Cramer, de Vrijheids- bondcr Drooglever Foi'luijn, de anti-revot- iutionaire heer Bij Ie veld en de katholieke heer van Vuuren, wilden uitstel van de zaak, vooral omdat de Minister aan de Kamer niets heeft medegedeeld onitreuL het desbetreffende contract mot de Kon. Ned. Luchtvaartmaatschappij. Riet viel ech ter mee, de Minister kreeg zijn vliegtuigen met 42 tegen 35 stemmen; tegen do so ciaal-democraten, de vrijzinnig-democraten en de katholieke heer Loerakker. En toen kregen wij de tragi-comedie van de interpellatie van den heer Braat over het optreden van den directeur der directe belastingen te Dordrecht, waarbij onze Plat telander al een heel treurig figuur maakte. Deze inspecteur zou er volgens den heer Braat schuldig aan staan, 'dat hij geheel willekeurige aanslagen oplegt, en dat hij weigert den heer Roven, belastingadviseur te Rapendrccht, als gemachtigde van do „'Om de reden die ik genoemd heb, ja," zei Jimmie. „Ik wil een vreedzaam huwe lijksleven hebben, en als ik dien vrede in gevaar zie, zal ik dat gevaar uit den weg helpen of er bij die poging door uit deu weg geholpen worden. Dat is duidelijk." [Rij ging zonder plichtplegingen heen, en liet de beide anderen achter, die elkan der in twijfel aankeken; voordat hij zijn dames uit den schouwburg haalde, keerde hij naar zijn kamers terug. H'jj had geen gelegenheid gehad Kentover iets te vra gen, omtrent zijn boodschap bij de boek- verkoopers in zake bet aardrijkskundig woordenboek. De gedachte daaraan bracht hem weer het stokje papier te binnen. „Scraye herkende die hanal" mompelde hij. „Dat is zeker. Waarom, voor den drommel deed hij dan alsof hij ze niet herkende In de wachtkamer van zijn suite vond Jimmie Kentover aan den telefoon: IHjj keerde zich om, toen zijn heer binnen kwam. „Mevrouw Bywater wil u spreken, mijn heer," zei hij. „Zij heeft u juist opge- reopen. Zij is in den Byzantium Schouw burg, en vraagt, of zij ui daar dadelijk in den foyer der kleedkamer van den eer sten rang kan vinden." „Antwoord dan," zei Jimjnie, „dat ik al op weg ben." (Wordt vervolf/d.}. m f-.4^ d*i <R r "•SjSit V* r-v*) Deie counmi verschijnt dagelijhs, met uit sondering van Zon- en Keestdagen. Pry's per t wartaal i 2.tranco per post 2.50. Pri)8 per week 15 cents Afzon derlijke nummers 4 cents. Abonnementen worden dagelijks aangenomen Adrartentien voor bet eerslvolgend nnm- jner moeten vóór ell uur eau het Bureau bezorgd zijn, 's Zaterdags vóór O uur. Ëen bepaalde plaats vao adveilentien word! niet gewaarborgd. Prijs der Adrertenti?nran 15 regels i 1.55 ledcie legel meer t.,30; in bet Zaterdagnummer 1—5 regels i l.sO, iedere regel meer tO. 15. Reclames f 0.7' pei regel. Incassokosten 5 cte. postkwitanties 15 ets. Tarieven van advertentiën by alionnemem *yn aan het Bureau verkrijgbaar Uagelyks worden tegen vooruitbetaling Kleine Advertentiën opgenomen a 1 0 50 t/m 15 woorden, f 0 75 t/m 25 woorden Elk woord meet 5 cent tot een maximum van 30 woorden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 1