Lnxe Mii-brliiiiii' Garage „llaip".
m
Woensdag 18 Juli 1828
Langs glibberige wegen
8lrt' Jaargang,
No. 18861
Hinderwet.
Interc. Tel. No. 68103 en 68617.
BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN). Tel. 68103 en 68617.
EERSTE BLAD.
Bij of krachtens wetten of verordenin
gen voorgeschreven en andere officieel
ai- en aankondigingen en kennis
gevingen van het Gemeentebestuur.
Ingekomen zijn verzoeken van:
lot GEBiRS. ITUUSKES om. vergunning
tot uitbreiding van de fabriek voor maclu-
nale houtbewerking in het pand Pruis Fred.
Hendrikstraat 39, kadaster Sectie _\I. no.
2930, met '2 electromotoiren van elk 3
P.K., drijvende een lintzaagmachinc en do
bestaande vlakbank;
o2. D. SCHEEPMAKER, onn vergunning
tot oprichting van oen sigamidrogorij in
het pand Broersveld 154/6, kadaster Sectie
B, no. 314, met een droogkast
3a De firma BlNGTfAM en CO.. om ver
gunning tot oprichting van oen in richting
tot het vervaardigen en drogen van dek-
Meeden, marquises e.d. en van een zeil-
Postrekeninq No. 531 i.
makerij en tmgeirij' op het terrein, gelegen
achter de panden Nieuwe Haven 63/67
kadaster Sectie M. no. 796, mlet 11 kW
tromoteren, t.iv. 4 maai! 2 PK., drijvende
hichtverwamingstoestellen, 1 maa' 2 P.K
drijvende een hijschlier en 4 maal Lj P.K
drijvende naaimaclun.es.
Deze verzoeken zijn met de bijlagen op
de Secretarie der genie enfe tér viste ge
legd.
Oj> Woensdag den le Augustus, des
voormiddags ten 11 ure, zal ten Raadhuize
gelegenheid worden gegeven om bezwaren
tegen het toestaan va ndie verzoeken in te
brengen en die mondeling of schriftelijk
toe le lichten.
Gedurende DiRJE dagen vóór liet tijd
stip hierboven genoemd, kan op de se
cretarie der gemeente, van de schrifturen
die. ter zake mochten zijn ingekomen, "ken
nis worden genomen.
Volgens de bestaande jurisprudentie zijn
niet tot beroep op eon beslissing ingevolge
de Hinderwet gerechtigd zij, die niet over
eenkomstig art. 7 dier Wet voor het Gd-
meentebestuur of een of meer zijner lédén
zijn verschenen, teneinde hun bezwaren
mondchngd toe te lichten.
Schiedam, 18 Juli 1928.
2261,70
Giovanni Gicliiti f. Een vredelievend politicus. Aangebeden
en verguisd. Anti-fascist.
We hebben gisteren reeds het overlij
den gemeld van Giolitti, den 86-jarigenl
Italiaanschen slaats'miam. Hij is een zeer
bijzondere persoonlijkheid geweest en met
belangstelling volgt men zijn nu geëindig
de levensloopbaan.
Giovanni Giolitti was zoowel in de goede
als de kwade beteeken is van h!ct woord
Giolitti.
een staatsman: hij bezat de groote poli
tieke gaven, de „allure" der eersterangs'
Europeesche staatslieden, mjaair toch ook
de geslepenheid, het opportunisme en het
niet altijd even scrupuleus© van. de re
geerders uit een vorig tijdperk. Doch even
zeer kenmerkte hij zich door taaiheid,
onbuigzaamheid en helderheid' van geest,
die herrij tot op het laatst zijns levens
een geduchte tegenstander deden zijn.
De zoon van ©an notaris was Giolitti;
hij studeerde zelf rechten ©ri werd als
jong advocaat in de departementale sfeer
van hot ministerie van justitie, later dat
van financiën opgenomen. In 1883 deed
hij zijn intrede in de Kamer, waarin hij
zeven-en-dertig jaren achtereen zitting heeft
gehad.
Toen Crispi in 1889 ziijln kabinet vorm-
Door R. L. de W.
de, trad Giolilti als minister van finan
ciën toe; drio jaren later constitueerde
hij voor het eerst een eigen ministerie,
diat het evenwel maar een jaar uithield en
aftreden moest wegens geruchtmakende
'bankschandalen, waarbij Giolitti echter niet
persoonlijk betrokken was. Spoedig kwam
hij weer aan het bewind, v, erd wederom
ten va® gebracht, doch wachtte steeds, ge
lijk een Briand in Frankrijk, de gelegenheid
af om weer do tengels in handen te
nemen.
Achtereenvolgens was hij premier van
Mei 1906 tot December 1909, van Maart
1911 tot Mei 1914 en ten Slotte van Juni
1920 tot JuS 1921
Gedurende zlijh geheete politieke loop
baan heeft Giolitti zich' steeds een aanhan
ger van liet Drievoudig Verbond, getoond
(Italië, Duilscliland, Oostenrijk). Toen de
wereldoorlog uitbrak meende hij1 echter dat
Italië niet mede moest ingrijpen, daar dit
zijn internationale positie slechts zou kun
nen schaden on met do geallieerde mo
gendheden in conflict zlou brengen. Hij
wenschte dat Italië Zich strikt neutraal
Zon houden. Het deelnemen van zijn land
aan de zijde der geallieerden had dan
ook niet zijn goedkeuring; Mj! meende dat
Saiandra en Sonninodon toestand niet
juist zagen. Den ganschon oorlog bleef hij
werkloos, 'verliet Rome en trok zich op
zijn landgoed bij Turijn terug Groot opzien
baarde Zijh plotselinge wederverschijning
in do Kamer tijdens de duistere oorlogs
dagen, na de ftaiiiaansche nederlagen in bet
Karsgebied, om de troepen te verdedigen
tegen het verwijt als zonden deze door
do vlucht het debacle hebben uitgelokt.
In Juni 1920, toen het kabinet-Nitlï was
gevallen, trad Giolitti, die troujweus ach
ter dc coulissen gestadig zijn invloed lïad
doen gelden, weer nit zijn terughoudend
heid naar voren. Voor de laatste maal
vormde hij een kabinet, dit keer op broe
deren parlementairen grondslag, waarin hij
zelf naast het premierschap do portefeuille
van binnenlandscho zaken aanvaardde. Ilij
stelde zich tot taak de socialistisoh-commu-
nistische agitatie, gepaard gaande met da
den van geweld in de fabrieken, de»n kop
in te drukken Hij slaagde or voor oen
©ogenblik in, doch de ontevredenheid over
de parlementaire futloosheid en d© corrup
te handelingen der opeenvolgende kabinet
ten, bleek den weg voor de Zwartbemden
reeds te hebben gdoaand Einu© Juni
1921 verdween Giolitti weer van het too-
neei om door Benoni te worden vervangen
Geweldig is eenmaal de populariteit, van
Giolitti geweest, 'Het is voorgekomen dat
een gemeente, waarin Giolitti bij dc ver
kiczingen met werd gekozen lên gevolge
van twee stommen tegen, haar verent
sehulchgingen aanbood over zooveel ge
brek aan loyaliteit en mededeelde, dat
de twee „onwaardige" kiezers ontdekt wa
ren en zouden worden gedwongen naar
Frankrijk te oiuigreercn.
Twee oorlogen zijn er onder Otolith's
regime gevoerd: de oorlog tegen Turkije
en de oorlog in Tripolis, doch do periode,
die op den wereldoorlog volgde, zau dc
bewogenste zijner loopbaan zijn. Alge-
meene verbazing nekte het feit, dat hij
in Juni 1920 werd geroepen om een kabi
net to vormen, nadat hij in 1915 met smaad
overladen was. "Want Giolitti meende, dat
Italië zonder aan den oorlog mee te doen,
zijn aspiraties achteraf wei zou kunnen
bevredigen en dat de meerderheid in liet
Parlement, welke hem Steunde, den
volkswil vertegeinvocudigde. Hjij vergiste
zich: het volk, welks nationaliteitsgevoel
was wakker geroepen of misschien kunst
matig was opgehitst dit zij hier in
het midden gelaten eischic den oorlog,
eischte het ingrijpen aan den kant der
geallieerden. Diamatiseh was toen de hef
tigheid, waarmede Giolitti wercl uitgekre
ten. Hij was het, dio Italië ondergeschikt
had gemaakt aan Duitschland en Oosten
rijk, hij was het, die de ontreddering in
het land had teweeg gebracht, en dage
lijks werd men vijandiger jegens hem,.
Binnen enkele dagen was Giovanni1 Gio
litti de felst gehate man m Italië. d'An-
nunziospuwde venijn oip den grijzen staats
man en hitste de menigte op tot razer
nij; portretten van Giolitti werden in het
openbaar verbrand; woedende kreten „mor-
te a Giolitti" weerklanken; d© politie
moest zijn woning op de Via Cavour togen
d<? menigte beschermen. De troepen wa
ren op do been, barricades werden op
geworpen. In den nacht moest Giolitti in
het rijtuig van zijn' medicus een goed
heenkomen zoeken.
Vijf jaar later was hij wederom aan
het bewind.
ILliij is dikwijls fel opgetreden tegen het
fascisme, dat hij in strijd achtte mot de
gij?nidiw|et, Hüj merkte o. a. op, in de
Kamer, neg in 1928:
„"Wil een vergadering' inderdaad de ver
tegenwoordiging des lands zijn, ilan blijft
het noodzakelijk, dat de loden dezer ver
gadering gekozen warden m volle vnjheid,
rechtstreeks door de kiezers in de kies
colleges, gelijk artikel 39 van de grondu et
voorschrijft."
iHtet fascisme antwoordde echter, dat een
beroep qp de grondwet kind se h was. Deze
werd uitgevaardigd in 1848; nu schrijven
we 192S, dus precies 80 jaar later. Deze
zijn met nutteloos voorbij gegaan.
Giolitti had geen kans meer. Het fas
cisme was reeds te sterk ingeburgerd.
Diversen.
België aanvaardt Kollojgg's
verdrag.
iRymans, de minister van buitenland-
sche zaken, ontving gistermiddag Gibson,
mmm
De eerste foto van
Generaal Nobile op zijn ziekbed na de stoutmoedige red
ding door kap. Lundboig.
den Amerikaanschen gezant en stelde hem
het antwoord der Belgische regeenng ter
hand. met betrekking tot het pact tegen
den oorlog.' HjeL antwoord behelst de
aanvaarding van het voorstel van Kellogg,
(liet geeft uitdrukking aan de sympathie
van België voor het Amerikaansche ini
tiatief en constateert met voldoening, dat
het ontwerp het ]>aot van den Volken-
li ond en de verdragen van Locarno ge
heel onaangetast iaat.
ffa de st a k i n g te Antwerp.e.n.
Naar uit Brussel wordt gemeld, heeft de
directie van de National© itaatseluppijlvan
Beigische Spoorwegen berekend, dat tijdens
do jongste staking der Antwerpsche ha
venarbeiders, haar inkomsten ongeveer an-
dorhaSf millioen frank per dag minder be
droegen dan in gewon© tijden, liet totaal
cijfer van het ald/us geleden verlies billijkt
netto 30 mi.lioen frank te overtreffen.
Het statuut van Tang er.
De overeenkomst, waarbij! liet internatio
naal statuut van Tangar wordt gewijzigd,
is gistermiddag op het ministerie van bui-
temandsche zaken, door de gezanten van
Spanje, Engeland en Italië en dein heer
Berthelot, secretarisgeneraal van het Fran-
sclio departement van buitenlandsche za
ken geparafeerd.
Wheatley, de recalcitrante. -
Morgen zal de Lagerhuisfractie der Ar
beiderspartij een vergadering houden om
te beslissen over liet optreden van het
Lagerhuislid, den oud-minister John,.
Wheatley. De kwestie is aan de orde ge
steld door J. II'. Thomas, die, evenals
Ramsay Mac Dionald scherp door Wheat-
ley is aangevallen. Wheaütey moet heli-
ben gezegd, dat Mac Donald socialist is
in theorie, maar ui dc praolijk een con
servatief is. Thomas werd afgeschilderd
als een man, die den arbeiders verkon
digt, dat dp tegenwoordige toestand on
vennijdelijk is en dat zij vertrouwen moes
ten hebben in een stelsel, dat onmach
tig was genieken om m hun lot verbete
ring te brengen.
I lal i aan scluD u i tsch
verzocningsverd.ri.g-
Mussolini en de Duitsehe ambassadeur
vort Neurath wisselden hotten de ratificatie-
oorkonden van liet ltafdaanschJJiulsch ver-
zoenings- en arbitrageverdrag, dat in De
cember 1926 tnsschen beid© staten werd
geteekend.
De crisis in Zutd-S 1 avie.
Algemeen wordt te Belgrado de poging
tot kabinetsformatie van generaal Hadziisj
als mislukt beschouwd. Gisteren werd do
aankomst van Gjoerilsj verwacht, den go
zjaint te Londen, die door eonige Kroati
sche Kaden als aanslaand premier wordt
gedoodverfd, 'voor wion RadZitsj slechts
den weg effende. D© moeilijkheden voor
Hadziisj waren daarin gelegen, dat do Kroa-
ten weigerden samen te werken met oen
ministerie, dat steunt op de oudo vier
coalitie-groepen, gelijk Hadziisj wilde vor
men. i
Generaal Obregon ver
moord.
Generaal' Obregon, die onlangs weid ge
kozen tot president van Mexico, is aan oen
banket in de stad .Mexico vermoord Do
dader werd gearresteerd
Do moord op Obregon heeft to Mexico
groote opwinding veroorzaakt en groote
bezorgdheid voor de politieke gevolgen.
President Ca,Hes is op het bericht dade-
löjk naar San Angel gegaan, waar hel res
taurant ligt, waarin de moord bedreven
werd. Over do persoon van dein dader is
tot nu toe niets bekend, daar men slechts
zijln voornaam, Cuan, weet.
Hij sloot de deur, ging naar de rook
kamer eau liet zich din oen gemakktelijyelnj
stoel bij! den glceilanden haard vallen. Hij
belde om koffie en maakte toefer-Miselen
om oen pijp op te steken en het meisje!
nit zijn gedachten to roofcen.
Even later kwam de keliner binmeU met
,de koffie. Beresford veronderstelde bat al
thans, te oordeel en naar het gerammel van
aardewerk. De man plaatste eën tafeltje
voor den haard aan de linkerzijde van Re-
resford, zette er een blaadje op en ver
dween stilletjes.
Hè, èen kopje koffie zou vanavond sma
ken, hij greep naar het hlaadje, waar hij
tot zijn verrassing twee kopjes op zag
staan. i
•Wat inu? ToeU drolng plotseling tot
liem door, dat zijln gewezen dischgenooto,
die feitelijk geen discligietnoobe was ged
weest, ook iin de rookkamer koffie had be
steld. Nu kwam liet er op aan do vormen
in acht te 'nemen, besloot hij. Ilij kotn [niet
-anders docin dan* wachten ejn was nieuws
gierig of zij m de schakel, die hun beidie
•kopjes verbond, ook aanleiding zon vin-
"den om los te komen. Het noodlot scheen
*d® zaak in handen te riemen
■Hij kon 'natuurlijk onmogelijk: zich zelf
'ÏMsehftiks!* »n haar de rest lateln. Zou hij
den kellner liellen? Nie©n, de koffie moest
als ceremoniemeester dienst doen ctn do
kloot tusschcn hen overbruggen. Koffie
pot en melkkan bij den haard plaatsend
wachtte hij; intusscheln, bang, dat tabaks
rook niet strooiend zou zijn voor oen dm
mesneus, verwisselde hij zijn pijp vooreen
siigaxetto.Een minuut of tten wachtte hij.
Zon cle kellner zich vergist hebben >an im
plants van één kopje twee op het blaadje
hebben gezet'? Best mogelijk zat zij, op
ditzelfde oogenblik, rustig in de eetzaal
koffie te drinken. Misschien wals er maar
voor één persoon koffi© in den pot. Zich
voorover buigend nam hij den koffiepot,
tilde het deksel op en gluurde er irr. Hij
was vol.
Toen hiji zijn oogen na de beschouwing
vain den inhoud vain dqa koffiepot, weer
opsloeg, ontmoette hij die vain het meisje,
dat ondeugend naar hem stotnld te kijkqa.
ïfij schrikte op en liet daarbij den koffie
pot haast vallan, maar hij slaagde er in
overeind te komen, steeds met dein koffie
pot in zijn hand én een kleur alsof hij op
deeen of aindere misdaad betrapt was. Dat
meisje verstond de kunst vah op de onmo
gelijks to en meest dramatische oogemblik-
ken te verschijnen.
„Ik keek, of or koffie voor één oE voor
twee personen in was", legde hij uit.
Ernstig koek zij hem aan; vermoedelijk
was -het haar niet recht duidelijk. Toen
de twee kopjes op het blaadje iu hot oog
krijgend, begon ze te lachen.
„O, wat dom van hem!" zeido z-c, en
hebt u gewacht?" Vragend had ze liaa,r
wenkbrauwen opgetrokken..,
Burgemeester Knappertlaan. 1. Telefoon 688I7.
„Ik was juist bezig te onderzoeken",
zeido Beresford, meer op zijn gemak nu
hij iin staat was uitleg te geven. „Het was
een soort vraagstuk. Was er maar genoeg
voor één, dan had ik verder van het
tweede kopje geen notitie genomen, was
er voor twee, dam moest ik wachten."
Zij lachte weer en liet zich langzaam
neerglijden in den stoel, die aam den tegen-
ovcrgestelden- kant van 'den haard stotal,
haar handen voor het vuur houdend.
Beresford stond haar aan te staren,
steeds met den koffiepot in zijn hand.
Zij scheen zijn tegenwoordigheid giehteol
vergeten te zijn. Wat een wonderlijk schep
seltje, vond liijmaar dat was nog geen
reden waarom hij geen koffie mocht Web
ben.
„Neemt u do koffie zwart of mot mt-Ik
vroeg hij nadrukkelijk.
„O, pardon!" zeide ze, verschrikt op-
kijkeude. ik ik..."
Ilij keek haar glimlachend aap en vulde
do kopjes. „Zwart, zei u?"
„Jai, heel graag."
Het blaadje opnemend en zich oinkee-
remd, zag hij, dat haar oogen op hem ge
richt waren. Zij dankte met ©en glimlach,
nam eein kopje en dood er. twee klontjes
in, hem steeds strak aankijkend.
„Is u mij vanmiddag op den weg niet
voorhij gegaan?" vroeg zij, teien hij weer
ging zitten.
„Jai, dat hen ik en tegen mijn zin."
„Tegen uw zin herhaalde zij.
„Ik kon me maar niet begrijpen, hoe ui
met zulk weer op dat hek kon zitten on
hot sehe»n we! of u het heal,prottij vond.
Ronduit gezegd, heb ik er sinds steeds over
gedacht. Mag ik rooken?" besloot hij.
Zij glimlachte haar toestemming en deed
een taschje open, dat aan halar arm Ining
m haalde er een sigarettenkoker uit. „Maar
waarom zou je in den regen niet op een
hek mogen zitten?" vroeg ze verbaasd, ter
wijl hij een lucifer bij haar sigarette liiialc!.
„Dat weet ik 'niet", bekende hij, „maar
do meeste ma.icban vinden ragel.i. nu juist
niet zoo- org uitlokkend."
„Dal is waar", zeide ze droomerig. „Ik
houd van reg-etn en heb er inenlelijdcPj
mee."
„Er modelijden mee?"
„Ja", antwoordde ze. „Zoo weinig men-
sehen houden maar van regen. Jjn dit land
heb ik nog nooit iemand anders dan afkeu
rend er over hooren spreken, of het moest
oen landbouwer zijn, maarzij hield
op.
„Gewoonlijk", merkte hij op, „komt er
te veel of te weinig."
Vroolijfc knikte zij. „Er zijn lapden, waar
de regen a's een godheid worJt !k>-
schouwd."
„Ik denk, dat het -er wol een bpetje
van afhangt, of je er groenten of heu-
matick door krijgt," zeide hij. oen andere
sigarette opstekend.
Vroohjk keek zij op, lachte een zilve
ren lachje en knikte.
„Nu. ik houd er tenminste van naar
regen te zitten luisteren," zeide ze, ,„en
ik vind hot heerlijk, om er in te wan
delen."
Beresford keek haar vol verwondering
aan. Wat oen eigenaardig meisje; maar
wat ©en oogen. Prachtig, lu d» diejple
Generaal Obregon.
•Obregon werd, zooals men zich zal her-
inincien p.as kort geledon, op 1 Juli, tol
president gekozen. Hij zou do opvolger
worden van Galles en was diens voorgan
ger; het was voldoende bekend, dat liij'
reeds lang achter do schennen de touw
tjes in handen hield. In December ziou Ilij
zaj'n ,ambt ofifcieel aanvaard hebben.
van het klare, warme grijs las liij iels
wat hem bezig hield: een belofte van
allerlei moeilijkheden.
„Nu, ik voor mij,," bekende hij. „bekom
mer me meer om mijn eigen genoegen dan
om den regen."
„Tante beweert ook, dat ik een beetje
abnormaal ben," zeide ze op den toon
van iemand, die eerlijk wil zijn. „Soms
laat z© dat „beetje" er wel eens af."
„Dat is precies als mijn tante Caro
line," zeide Hij. „Zij heeft dezelfde opinie
omtrent mij. Zo zegt, dat ik gek ben. IHiet
komt op hetzelfde neer. Zij koant overal
altijd rond voor uit."
„ik geloof, dat alle menseden min. of
meer gek lijken in do oogen van hun
kennissen," zeide hol meisje lachend.
„Tante Caroline- is geen kennis, maar
een familielid," haastte hij zich uit te
leggen.
'Het meisje glimlachte en keek naar de
rookwolkjes vanhaar sigarette, die zich
in de lucht verspreidden.
„Ik heb altijd een beetjemedelijden
met zulke overdreven bloedverwanten,"
zeide ze.
„Nu, ik niet.," zeide hij heel gedecideerd,
„waar zij zich niet boven hot alledaag-
sche kunnen verheffen, meenon zij het
ons ook te moeten beletten."
„Maar is dat alles in de laatste vier
jaren niet een beetje veranderd vroeg zij.
„Je mag gedurende de season nui met
een pet op qq een slappen boord oun
door Piccadilly wandelen," gaf Beresford
toe, „maar daarmee is allo emancipatie
oeik algeloopen."
„Dat ben ik niet met u eens," zeide ze
glimlachend.
Wordt vervolgd).
Dtte ooaraat rerseh^nt dadelijks, met nit-
«onderin? ran Zocs- an Feestdagen,
t;rijs, per kwartaal i 2.— franco per post
t Ï.M). Frjja per week 15 cents. Afzoa-
JerlSke atrmmera 4 cents. Abonnementaa
worden dagelijks aangenomen
Adrertenuën roor het eerstvolgend na»,
mor moeten róór ell am aan bet liureai
tieiorgd syn, 's Zaterdag» voor 9 aar.
Een bepaalde plaats van adrerteotjen
wordt niet gewaarborgd
l'rija tier Adrertontiforu 1regels
1 iw55, jedeie regel meer f 0,30, in bei
tfaterdagnummer 1—5 regels i l.-u, iedere
regel meer fO.JS.Reclames f 0.7 pe» regel.
Incassokosten 5 cte.. postkwitan':es lf> ets.
'larieven vau adrerteutien by ahonnemem
ryu aan het Bureau verkrygbaqi
Dagelijks wot den tegeir voornithetal.ng
K.eme Adverteutieu opgenomen a 0 50 1/m
13 woorden, f O 73 t/m 23 woorden Bik woord
uicei 5 cent tot een mi\ mam *in 3u wóórden.
