KIND ER-B LAD
'T IKZOIST 3STXE1T.
Een kleine Schipbreukeling.
No. 30 Bijvoegsel van de Schiedamsche Courant van 28 Juli 1928
'Waar hot Engelseli van F. SBENISE.
'Beknopt 'bewerkt .tlioofr
C. E. DJE LLLLE IIOGERWAAR'D.
HOOFDSTUK III.
Nieuwe kennissen.
Tien jaren waren er voorbijgegaan sinds de
schipbreuk der Eureka en hoewel! die bewoners
van -bet eiland, bekend waren' om bun afkoer van
alles wat naar nieuwigheid zweemde, wanen er
tocli wel degelijk eeuige dingen veranderd in
Stone-End.
Ten eerste bad men ontdekt, dat da natuur
er bijzonder fraai was en steeg bet aantal bezoe
kers met elk jaar, al moest men er Zich djan
■ook behelpen met de logoargelegenheid.
Het was een schitterende Zomermorgen em
Cliristoffél, de 'kleine schipbreukeling, die altijd
Chris genoemd 'werd, tuurde naar Zee, waar hij
in de verte groote schepen zag.
Hij was een aardig figuurtje in Zijn trui en
met Zijn roode pet op, zopaJls hij daar tegen dq
eeuwenoude sombere rotsen aan stond'. Hij Hioim
op een rotsblok en liet Zijn bloot, bruine boenen
in het water bengelen. Uit Zrjn zak haalde hij
een kleine mond barmonika te voorschijn. Het whs
een) ding van slechts enkele dubbeltjes, maar
voor Chris bezat het groote waarde, want het gaf
uiting aan 'Zijn groote liefde voor muziek. Soms
hield lldj even op met spjelen, om naar tot ge
klots der golven te luisteren of naar hot gemur
mel van den wind tusschen de rotsen, want voor
Chris was zooals dit b'ij alle muZikale mcit
schen het geval is cle Sieelo wereld vol me
lodieën.
Terwijl hij Zoo zat te luisteren en te droomen,
riep een jonge heldere stern plotseling achter bom:
„Jongen, wil je mijn broertje alsjeblieft over
de rotsen heen helpen?'*
Chris keek op en zag pip eenigen afstand ©en
meisje van zijn eigen leeftijd staan. Zij was ge
heel in het wit gekleed en tod blonde kraton,
die wei goud leken. Chris vond, dat Zij net eau
engeltje was. MaaT terwijl hij vol bewondering
naar haar keek, stampte de blonde verschijning
plotseling ongeduldig met haar voet.
„lloox je niet, wat ik vraag?'' vroeg. Zij. „Wil
alsjeblieft komen?'1
„Ja, ik kom'', antwoordde Chris, die nu tpch
wol inzag, dat zij' lieelomaal geen ieugdltjs was,
maar een onecduldig gebiedend meisje, dat hulp
noodig had.
„Waar is hij1?" vroeg Chris, tenvfrjö bijl om zich
heen keek, want Hij' zag nergens oen. j ongein.
„la do grot. Kom maar mee, dan Zal ik jo
wijzen waar hij is", antwoordde het meisje, maai'
tenvijl Zij sprak, gleed liaar voet, opf' de glib
berige rotsen uit en viel Zij. Chris stak zijn
hand uit en 'zei:
„Laat mij je liever helpen. Ik ben aan de
rotsen gewenid". i
Given Gregory trok liaar hand terug.
„Nee, dank je", zei ze ,f,ik kan wöl! alleen',
liet gebaar kwetste Chris meer dan da woor
den. Hoewel hiji het nog maar nauwelijks be
greep, was dit zijn eerste lesje in standsverschil.
Zonder één enkel woord liet hij haar nu alten;
voorttobben en bereikte hij de grot, vóór Zijn
vrouwelijke gids nog maar halverwege was. Een
magere, ietwat misvormde jongen kook reeids naar
hem uit en zei' tem zoo vriendelijk goeden dag,
dat hij Zrjiu boosheid erdoor vergat.
„Was jij1 het, die op de harmonica Speolde?"
vroeg de jongen.
„Dan heb ik mij vergist, want ik Zei tegen
Gwen, dat het stellig eon man was. Maar het
is heel vriendelijk-, van je om dadelijk te komen,
Jc Ziet wel,' dat ik niet klimmen kan'', voeg
de hij er met een kleur aan toe, „cfm da vloed
is zoo gauw opgekomen, dat wij1 er heelenmal
geen erg in hadden. Toen wij het Zagen, wist ik
werkelijk niet, wat ik doen moest".
Chris krabde zich eens bedenkelijk achter de
boren, zooaüs hij dit Zijn pleegvader wel eens
had zien doen, als hij ergens geen raad op wist.
Plotseling, helderde zijn gezicht echter op en
zei hij:
„Je bent hier vooreerst nog veilig. Wacht dug
maar even, dan zal ik een boot halen. Ik beu
dadelijk terug hoor." i
„Hcuscli?" 1 1 j'
„Ja, stellig. Je kunt er op rekenen.
Een oogenblik keken de jongens elkaar recht
in de. oogen. i
Toen zei Guy kalm:
„Maak dati maar vlug voort, anders is Gwen
ongerust".
Chris snelde weg juist toen Gwen er aan kwam.
„Wat gaat hij doen?" vroeg z'j en cr klonk
angst in liaar stem.
„Een boot balen".
Guy zuchtte, terwijl hij Chris bewonderend! aan
keek. Die jongen sprong als een jonge gems over
de rotsen.
1, 2, 3, 4, is een stadje in Noord-Holland.
1, 5, G, 7, is een visclt
4, 8, 9, 10, is een voorwerp, dat dient
om iets in te bergen of to bewaren.
(7, 11, 12, 10, is een (loei van jo gebit.
VOOR KLEINEREN.
1. Mijn eerste bctoekent vrooiijk, verheugd, mijn
tweede komt van het varken en mijn ge
heel is eon plaats in do provincie Gro
ningen.
2. Ik noem een kleur, onthoofdt inen mij, dan
word ik niet warm en niet koud. Onthoofdt
men mij nu nog eens ©n ontdoet men mijl
tevens van mijn staart, dan bon ik een
uitroep.
'3. Met P ,h,oor ik in do keuken thuis, met SP
besta ik uit minstens twee, met If ben ik
een verkorte jongensnaam en mat J ben
ik ook een jongensnaam.
Wie raadt dit?
4. Schrijf het tegenovergesteld© van onderstaan
de woorden, maar doe het zoo, dat de be
ginletters der nieuwe woorden een bloem
vormen: rijk altijd oud begin
kort uittocht oneven gaar.
We zalen in de tram,
liet was een cenmanswagen,
het- was er snikkend heet,
'twas bijna met te dragen.
De mensehen waren moe,
met vriendelijk gestemd),
De tram houdt even op;
bestuurder heeft geremd'.
Daar bij de halte slaat,
bezweet, met natte haren,
een kleine jongen, die
iets goed schijnt te bewaren.
Mijnbeer,zegt hij1 bedeest),
(wat grappig is Zijn mondje)
mag 'k alstublieft ook mee,
met Puck, mijn ldeLne hondje?
Jij mag best mee, lïoor vent,
maar hondjes kan 'kniet dulden;
het is verboden, hoor,
al gaf je ook een gulden.
De jongen zegt bedroefd:
Dan zal ik ook niet kunnen.
'tls jammer, kleine baas.
Al zou 'kbet je graag gunnen.
TRUUS SALOMONS.
(echt gebeurd).
„Ja
In hetzelfde costuuiri waarin 2ij te New Jersey paardrijden voor de film,
spelen deze Kozakken ter afwisseling golf.
Kapitein W. L. Hope is voor den tweeden Een opname in het Nobile-kamp op het pakijs, waar de vlieger Lundborg, bij. zijn
j)ace r0nJo,n tweede poging om de Viglieri-groep te halen, met zijn toestel over den kop sloeg.
Engeland. De vlieger op de schouders van Achter h#t de radiomast.
zijn vrienden te Brooklands.
HET ZANGERSFEEST TE WEENEN.
Ruim een kwart millioen zangers, uit alle dcelen van de wereld zijn in Weenen samengekomen om deel te nemen
aan het tiende groote zangersf eest. Studenten in den optocht.
DE OLYMPISCCHE VEETENTOONSTELLING IN DEN HAAG.
De zwarte Friesche hengst Arend, fokker J. W. Hoogterp te Deersum, gespannen voor een oud-Friesche sjees iter
- opluis tering).
