SCHIEDAMSCHECQURANT
De opening der Olympische Spelen.
0
Uit mijn Sportloopbaan,
TWEEDE BLAD
van Maandag 30 Juli 1928.
No. 18871.
door Ir. Harry Denis cl
VAN DE
Zaterdagmiddag hooft in liet nieuwe
Olympische S lail ion Ie Amsterdam do
plechtige opening plaats gevonden van de
Spelen der IXe Olympiade. Ik-.t is «n
«elveurtenis zonder weerga op sportgebied
«eworden, die de plechtigheid te Parijs,
in 1924, ver in de schaduw stolde.
Amsterdam was in feeststemming. De
vlaggen wapperden, onze driekleur, het
Oranjc-b-tanjo-bleu, de Olympische banier
on tahoozo vreemde vlaggen simkm de
hoofdstad, lifer en d;iar was Ue stad ver
sierd.
Van twaalf nnr af hegon de uittochtinaar
het Olympische Stadion; alle taxi's die
Amsterdam rijk is, warén te voorschijn ge-
ltaald en :nog kwamen de chauffeurs wa-
"cns to kort om de duizenden naar de
are,na aain den Amstelveenschcn weg te
vervoeren. Trams waren bepakt ön be'.a1-
den tot er niemand moer hij kon maar
het goede humeur van allen, db e:;n kaart
hadden weten te veroveren voor het Sta
dion, deed a'les gelaten dn blijmoedig dni
gral.
Te twaalf uur openden zich de poorten
van het Stadion: geleidelijk vulden zich
do trotscho tribunes de officlcclo het
laatst Een geanimeerde stemming
heersclit in het Stadion; allen wachten!
met intense spanning op do dinged, db
komen: do opening der Speen van del Xe
Olympiade, een plechtigheid, die Neder
land in de eerste bonded! jaar wel niet
meer binnen zijn. grenzen zal mogrti aan
schouwen! Om half twee worden de Sta
dion deuren gesloten om buiten de arena
vrije gelegenheid te geven voor 't opstellen;
der atlvleten die straks zullen defiueijrert;
Tegen tweeën ongeveer bvei'rt het ga'a-
rijtuig, met vier paarden bespannen, hel
Stadion. Inzittenden zijn: Z.K.fi. Prins Hen
drik. <Ue als vertegenwoordiger van [f. Al.
de Koningin, do Spelen zal openen, eri de
viee-adrniraal Bauduin, adjudant, generaal
valu de Koningin en chef van haar .Mili
taire Huis, ilio bij1 deze gelegenheid aan
den Prins is toegevoegd.
Het galarijtuig werd voorafgegaan do-on
een met twee paarden bespannen hotrijluig,
waarin de kanicirheer-eeuemoniaaiicestcrd' r
Koningin, luiron Van llardenbropk vnln
Lookhorst.
Daarvoor reden do rijtuigen van den
hoofdcommissaris der Ainsterdamsche po
litie, den lieer A. J. A Ia reus se ion van den
burgemeester van Amsterdam-, AAL die V-lugt,
in ambtscostuum.
Onder gesiich reed do stoet over het
Ann Tuylliylein en bereikte via de moiui-
nventailo middenpoort de ingang der ko-
'jiinklijko logo. Daar wachtten de leden
van 'n|et Internationaal Olympisch Comité
en van het Neder',mdsch Olympisch Co
mité, die door hun re-sp. presidenten, graaf
de Baiikt Laitovu- en mr. A. baron Scliim-
melpmniinck van der Oy-e aan Prins Hen
drik gekleed in admiraalsuuiform
werden voorgesteld, waarna Z.K.H. naar
hoven geleid werd, naar de miet tapijten
cm 'planten versierde Koninklijke lo-ge.
Dam komt een oogönblik dat steeds weer
ontroert.
Terwijl de koninklijke standaard ge-
liesch-eln wordt, zot de muziek en liet zang
koor der 1200 onder leiding van Ficd.
1. lloeske ons mooie volkslied in.
Terwijl da muziek nog naklinkt opent
zich de Alhralho'npoort. vcor do deelnemers
ïiïiln de Spelen der lXe Olympiade.
Het défilé gaat beginnen...
Voorop komt de Cfrieksche groep als
een hükle aan het land van, oorsprong
der Olympische Spelen en geheel achter
aan komt Nederland, die zich als gast
heer geroepen veelt om de bescheiden
lialste plaats in to nemen. Tusschen Grie
kenland en Nederland stelten de andere
landen zich op, alphabaliscli volgons <le
Nederland scho taal.
Het was jammer, dat na. oen lange
pèriodo van zonneschijn hij dit festijn de
zon- nu juist ontbrak. De zon zou do
kleuren zooveel helderder hebben docinuiit-
komen.
Hot publiek was zeer onder don indruk
van bet défilé. Het was ook gul met
applaus; voor ieder land. Den éénenkeer
was het omdat do mensclien er zoo keu
rig uitzagen, een ander maal omdat er
zooveel en 'weer oen alndara maal omdat
er zoo weinig afhlelen meeltepen. Br wa
rén landcin, zooals Amerika en Nederland,
met vele honderden döelinomeirs, maar
HaJli luid één" vaandeldrager en éénnaam-
drager. En tegenover beide was hot pu
bliek liartelijk en spontaan bij de uiting
vam zijn sympathie.
DuitschJand werd ook mot zeer harfce-
gejuich begroet. In den stoet 1 liepen-
blo'nde Dui-tscho vrouwen mee ien voorop
png een oorlogsinvalide, steunend op eén
.stok.
De Japanners waren keurig met hoog),
hoeden en zwarte lange jassen.
Maar ,lil et meest bekoorde nog Lilauien,
j \\m|nt Li Lauen was het een tee land möfc
c-eu vrouwelijke vaandeldrager, ®-xi stei.iig-
gehouwde deern, een scldttoaando staal
\an liet type van haar matte, die daar voor
op liep in een groen toilet', nauw om
sluitend de sierlijkheid van haar welge
vormde lijnen.
Alonako had als vaandeldrager een Ne-
dei.andsclio padvinder en toen Panama
kwam, was menigeen gedesillusioneerd,
dat del twee leden der delegatie sportpet-
ten droegen, waar men juist zoo gaarne
nu eens een echte Panamahoed op de ge
bruinde hoofden der beraam liaü willen
zien.
Zeer massaal zaig de Vereen i-gde Staten
er uit. Flinke kerels met witte broeken en
blauwe jassen en de meisjes éa vrouwen
geheel jiin het wit en grappig vooral de
twee s buurmannetjes van de roaip-Ioögen,
kleine keu-eitjes, één nog zelfs met een kort
pantalonnetje, zoodat het schellinkje be
gon te neuriën van: „Heb je 'm al ge
zien, dat heole kleine koraltjei".
De Zwitsers zagen er frappant uit, met
het felle rood van hun jassen. En och,
wat zou dat mooi geweest zijn als daar
nu eclns de zon op geschenen zou hebban.
Nederland sloot de riji en zonder het
minste chauvinisme kunnen we verklaren,
dat het een goedo'n indruk maakte ia de
witte pantalons met blauwe jasjes, die met
wit waren afgezet.
Do vaandeldragers der 45 Jamden, db
aan het défilé hebben deelgenomen, stal
len zich op voor de eere-tribune en de
duizenden sportntensclien maken in la|nge
rijen daarachter front voor de eene-loge,
waarin zich Prins Hendrik en de bu'.ton-
.Atulsche vertegenwoo-.digers bevinden. Hot
défilé is geëindigd, men wacht thains op
het volgende deel van deze" openings
ceremonie. Op- liet sportterrein groepceren
zich 4 a 5.000 sportbeoefenaren.
Terwijl gainsch de arena gevuld is met
den bloem der jongelingschap van boel
do wereld, verheft zich earn figuur, dia
meer dan alle, andere magistraten getoond
heeft de zaak der Olympische Speler een
warm 'hart toe te dragenliet is dr. J.
Tb. de Visser, oud-minister van Onder
wijs, Kunsten én AVétenschappen, Baret-lid
van het Ned. Olympisch Comité, dezelfde
die indertijd in do Tivcadje Kamer koo
krachtig heeft verdedigd het wetsontwerp
tot regeeringssteun aan de Olympische
S-peleh,
Dr. de Visser hondt voor den. microfoon
eeto. in diepe stilte aangehoorde rvijdings-
r-e.de, die door middel van luidsprekers in
heel het Stadion gevolgd kan worden..
Nauwelijks i.s de onder diepe aandacht
aangehoorde indrukwekkende rede van
oud-minister De Visser beëindigd, of „liet
woord" is weer even aan den zang!
Ruim twaalf honderd zangera- geven een
glorieuse demonstratie van massazang, on
der leiding van Fred. J, Roesko, d'irecbeujr
van het bekende „Apollo". Onder leiding
van de Kon. Militaire Kapel en do staf-
mjuziek der Koninklijke Marine, aangevoerd
door le luitenant Hoer, klinkt statig do-or
het Sportpark:
„Wilt.heden nu treden
voor God den 'Hecre",
het oude Geuzenlied uit Valerius' Ge-
denck-clanck.
Vervolgens spreekt mlr. A. Baron Scliim-
mel-penn.in.clc van der Oye, voorzitter van
het N. 0. 0., een rede uit voor den mlici-oi-
foon en verzoekt Zijde Koninklijke Hoog
heid den Prins der Nederlanden uit naaml
van H. M, de Koningin de Spelen te wil
len openen.
Thans komt het eigenlijke moment: Prins
Hendrik verheft zich en zegt het volgende:
„In naam; van Hare Majetesit de Konin
gin verklaar ik voor geopend de Spelen
van 1928 ter viering Van de JXe Olym
piade, volgens -de mlodenio Ujldrefeninig."
Onmiddellijk daarop klinkt trompetge-
gr-sclial door de arena, kanonschoten don
deren, en zwermen ,van honderden duiven
worden losgelaten. Hun v'l engels, klappe
ren boven het groene veld on. de eivolle
tribunes, zij' zwermen een ©ogenblik z-op-
bond. boven de arena, dan vliegen- zij
klapwiekend Weg als boodschappers naai
de vele en verre landen, wier zonen on
dochteren mededingen aan 'de Spelen, die
meest iiflernationale reünie der moderne
tijden, omvangrijker en. veel omvattender
dan den Volkenbond. Elke du,if draagt .olmi
haar hals een lint m-et de kleulren van
een der deelnemlend-e landen.
Terwijl langzaam! de Olympiade-vlag- met
de symbolisch© vijf [ringen vijf wereld-
deelen door de sport veröonigdlj aan
den eea-e-standaard gehescbm wordt, zingt
opnieuw het lcoolr va,n Fred. Roeske's 1200
zangers.
Na liet zingen treden do vaandeldragers
der 45 janden naar -voren. Zij1 stelten)
zich' op in een hal ven cirkel vooir de Ko
ninklijke tribune, waarna overgegaan wordt
tot de plechtige oeds-aflegging.
Ir. Harry Dienis, aanvoerder van-biet Ne-
derlandsCh voetbalelftal, een der populair
ste" sportfiemren uit -heel den lande, komt
naar voren als vertegenwoordiger der Ne
derlandsche sportsmen. Met'de linkerhand
steunend op de door den Nederlandscben
vaandeldrager, den zwaargewicht-bokser
01 y, kampioen van Nederland, gediragen
nationale driekleur, spreekt Jr. Denis de
voorgeschreven Olympischen eed -in do
Fransclie taal uit, waarvan de vertaling
als volgt luidt:
„Wij zweren, dat -wij hij de Olympische
Spelen eerlijke tegenstanders zullen zijn,
en de voor de Spelen geldende reglementen
naleven zullen. Ons deelnemen zal ge
scliieden in een ridderlijken geest, tot eer
van ons vaderland en tot glorie van de
sport"
Terwijl deze eed plechtig wordt afge
legd, heffen alle in bet middenveld opge
stelde deelnemers de rechterband omboog,
ter bekrachtiging van Dtenis' woorden.
Dan valt het zangkoor der 1200 ten vier
de malen in met het zingen van Richard
Hoi's krachtige „Holland's Glorie".
In pitligen tred verlaten dan de duizen
den deelnemers met liun vlaggen door de
Alarathonpoort het Stadion, onder bege-,
leiding van Boer's kranige muziek. De
exodus duurt circa een half uur. Als
eindelijk de laatste Nederlandsche atlileet
liet sportpark verlaten heeft, begint da uit
tocht der bezoekers.
Speciaal voor ons geschreven ter gelegenheid van het afleggen
van den Olympischen Eed
Het spreekt vanlzblf, dat ik, na de ver.
schillende onaangename, zlijl 'het onware
berichten, welke er eenigen tijd geleden
over mij in verschillende bladen opdoken,
mij tweemaal bedacht heb, alvorens ik mij
zelf nogmaals en nu uit eigen bewiei-
ging aan publiciteit ging blootstellen.
De aandrang echter, die er van één mijner
vrienden die journalist is, uitging, was
van dien aard' en mijn 'oorspronkelijke
weigerachtige houding werd' door 'hem op
dusdanige wij'zc „bewerkt'', dat ik hem
op 'n onzalig oogenblik, toen liij mij in een
ledigen coupé van den trein Dom Haag
Amsterdam te pakken kreeg, beloofde, in
een artikeltje tets over mijzelven en m'ijtn
sportAoophaan te vertellen. En ziehier het
resultaat
Naar Indië.
Niet iedereen weet, dat Ik in Den Haag
geboren ben. Nauwelijks echter had ik
den aanvalligen leeftijd van één jaar be
reikt, of ik verliet Holland in gezelschap
van mijn loaders. Ik mocht - toentertijd na
melijk nog niet alleen roizien. Onteie be
stemming'was: Nederland'sch Indië en, naar
ik later uit betrouwbare bron vernomen
heb, was de reis1 buitengewoon mooi, doch
tevens bizonder stormachtig. Twee jaren
lang woonden wij 'te Soerakarl'a, waarna wij
verhuisden- naar Batavia, waar wij' tien
jaar hieven.
In den vrijen tijd na de schooluren ging
ik dikwijls jkifken naar „het voetballen", een
sport, die door de „groote jongens" ,op
het W,a.terloopleiii werd „bedreven". Al
heel spoedig kenda ik alle goede spelers
bij naam en voornaam en wist alle bizon-
derheden over heil te vertellen, tot ik
eindelijk vond, dat ik zelf ook wel eens
met de beoefening v,an dit .spel', dat mij!
zoo'n groote, allesovenveldigieinde lielang-
stelling inboezemde, kon gaan beginnen,
De eerste pogingen.
Die eerste beoefening ging al heel een
voudig toe. 'In plaats van goal-pialen ge
bruikten wij jassen, hoeden of petten, kort
om alles, wat maar binnen ons bereik
kwam en dat dienen kon om een goal
voor le stellen. Die „vlakke" goals hadden
hun voordeel: was er oen bal "„te hoog"
voor den keeper, dan klonk het in kook:
„Over!" en '„hij zat .niet'. Een bal had
den wij' natuurlijk ook. Soms was het een
inelkaargedraaide prop papier, die met. een
stuk touw stevig omwonden was, Zoodat-ie
't wel een uurtje kon uithouden; een an-de.
ren keer en dan was liet feest was
het een tennisbal van een der groote
broers van één van mijn vriendjes. Spelers
waren er in overvloed; we speelden soms
partijtjes met in de dertig „man" maar
dat kwam er niet opaan. Het sjv!rockt ech
ter van'Zelf, da.t liet spel niet dadelijk op
wat men noemt hoogstaand peil stond;,
doch wc maakten' vorderingen en wat is
er m'eer -noodig om de animo voor hst
spel aan te kwecben?
Terug Sn Holland en lid van H.B.S.
Hoe liet zij toen ik in 1911 in Holland
terugkwam ca (mijn ouders in Den Haag
gingen wonen, jvverd' ik lid van de club,
waarvan ik thans nog deel uitmaak: II.
B. S. Mijn. oefeningen op liet AV-aforlom
plein te Batavia schenen in zIoovsito vracht
te hébben gedragen, dat men mij in het
derde elftal plaatste. Hetzelfde jaar nog
speelde ik oenig-e wedstrijden in hst 1ste
elftal. Ik was toen vijftien jaar; zou ik aan
boksen gedaan hebben, dan Zou men mij
hebben moeten indeeten in do klasse „ex-
tra-licht-vedeigewioht". Juist in 1911 maak
te mijn vereeniging oen Zeer zwaar jaar
door, daar zijl door gebrek aan goede
spelers de laatste in haar afdeeling zijnde
degradatiewedstrijden moest speten. Tot
het seizoen 19121913 moest ik wachten
tot ik definitief in het 'hoogste elftal een
plaats kroeg. Ik speelde toén. in de voor
hoede. In 1915 echter vcrtiuisde ik naar
do rechls-backpJaats en bleef die tot op
heden bezetten, Ihoewel ik nog osnige ma
len a,ls center-half optrad.
Internationaal.
Ten gevolge van den grootem. oorlog
wer dereea-st (in 1919 wieder internatio
naal voetbal gespeeld. Den eersten wed
strijd tegen een ander land speelde -Ne
derland toen. to Amsterdam en wel tegen
Zweden. Deze wedstrijd vond plaats in
Juni en dat was de eerste maal, dat ik
deei- uitmaakte van liet nationale team.
Toen Biet Nederiandsche Elftal gKlaren
de de Amstenlamsche -Olympische \roet-
b al-wedstrijd en te Rotterdam tegen België
speelde bleak bet plat men van 'bet aantal
internationale wedstrijden, die ik gespeeld
heb, goed aanteekening had gehouden, want
men deelde mij mede, dat dit mijn vijftigste
internationale match was. Tor gelegenheid
van dezen 50en wedstrijd kreeg ik verschik
lende brieven en tel-ogi'ammen, waaronidier
er eenige waren, wélke een gelukwensch
inhielden met mijn vijftig-jarig jubileum.
Raar ik precies 31 jaar ben, 'lijkt mijl dit
wél een beetje -erg voorbarig. Vooral om
dat er Rtkljes bij waren, die mij or nog
vijftig bij wenscliten
Drie Olympiades.
Gedurende mijn voetb.alloopbaan heb ik
drie Olympiades medegemaakt en wel in
1920 te Antwerpen, die van 1924 te Parijte
en nu dit jaar te Amsterdam. Aran de ver
schillende wedstrijden, wélke ik geduren
de drie Olympische Spelen heb modegé.
maakt, vond 'ik die te Parijs ongetwij'Md
de aangenaamste. Wij hebben dan,r ook liet
meeste succes ge-bad. Ieder die zich ödii-
ter de onaangename incidenten van don
halven eindstrijd herinnert, dien wij in
1924 tegen Uruguay moesten spelen, zal
zich afvragen: Hoe is dat mogelijk? Doch
ik wil er mijn lezers pp .attent makerij
d.at, naar mijn meening, het elftal, dat ons
Jand op de Parijsche Olympische Speten
vertegenwoordigde, Zeer waarschijnlijk „als
geheel!" het beste -elftal is geweest, waar
mede ik 'in een 'inteimationaï.en wedstrijd'
ben uitgekomen. Ik ben er dan ook Zeker
van, dat de 21 .overwinning, welke Uru
guay in dien wedstrijd .uit het vuur wist
te slepen, op het kantje 0af behaald is,
(Jaar wij tot de rust met 10 de leiding
hadden en de tegen ons gegeven penalty
slechts do schaal in het voordeel der Uru-
guanen deed overslaan.
Het spél' der ZuidJAmerikanien in het
algemeen en dat dier Uruguanen in liet bi-
Harry Deo is.
zonder, is van oen buitengewoon gehalte.
De technische vaardigheid, de -lichamelijke
ontwikkeling en lenigheid dezer spelers, ge
paard aan een geweldig sterk ontwikkeld
gevoel voor het spel, -maken hen tot vrij
wel onoverwinnelijke tegenstanders. .Verge
leken bij het spel, <Jat riij te Parijs ver
toonden, k;aa ik niet Zeggen-, dat zij zijn
vooruitgegaan. Ik wil daarmede niet bewe
ren, dat het tegenovergestelde waar is,
doch het viel mij op, dat zij in Amsterdam
het spel veel korter hielden. AJs ik daar
mede het spel der -Argentijnen vergelijk,
dan is dit voor r.üj veel aantrekkelijker,
omdat het meer open i3. Ook de Chil'enen
hebben in hun spel iets sympathieks en
ook op hen is ongetwijfeld een vonk van
het ZuicLAmerikaansche vuur overgespat.
In vergelijking met het spel der Zuid-
Amerikanen valt •het kunnen dar Euro-
peesclie elftallen van vandaag ongetwij
feld af.
Het Nederlaudsch elftal.
Een zeer algemeen© opinie over
ons eigen elftal is echter gemakkelijker té
geven. Aren heeft beweerd, dat het Neder-
ïandsehe voetbal achteruit, gaat. Op welken
grond deze bewering gebaseerd is, ontgaat
mij ten eenenmate. Ik ben er van over
tuigd, dat alle spelers in den wedstrijd
togen Uruguay zich wolkomen hebben ga
geven, Eii het kan. voorkomen, dat een
land gedurende eenigen tijd sukkelt met een
keeper, een j^rckstel, een middentinie of
een voorhoede maar daaruit mag niet
geconcludeerd worden, dat het voetbal van
zoo'n land achteruit gaat. !Het is zuiver
tijdelijk en misschien ko-mt. zoo'n land reeds
een volgend seizoen met een elftal, waar
aan, inenscb el ijker wij ze gesproken, niets ha
pert i
En nu Jcom ik vanzelf hij de training.
Ik kan gerust zeggen, dat voor deze Olym
pische Spelen door onze luidjes al hot
mogelijke is gedaan om zoo goed mogelijk
in conditie te zijn voor den wedstrijd. IHiet
spreekt vanzelf, dat bij training een groote
mate van medewerking van de zijde der
spelers-zelf vereischt wordt. A'an verschil
lende ploegen voetballers van vreemde lan
den heb il^, om eens een voorbeeld te
noemen, op de deelnemerstribune spelers
zien roeken. Dat kwanr bij onze jongens
niet voor!
AVat mijn eigen training betreft het
eenige, dat ik doe is: niet rooken. en ik
kan dit gemakkelijk laten, omdat ik nooit
veel om rooken heb gegeven; verder heb
ik altijd veel gedaan aan „sando-w", hoec
wel dit -natuurlijk op zichzelf voor voet
-ballen geen voldoende training is. AVat
ik steeds wil behouden is mijn snelheid.
Daarom loop ik, als ik er toe in de ge
legenheid ben, eenige malen het veld rond
en start een keer of zes, .zeven voor
de 50 Aleter.
Aanvoeren en lioe het publiek
op do spelers werkt.
Alen heeft mij wel eens gevraagd, liae
ik liet toch' klaar speelde om mijn rnedeu
spelers een verandering van spel'-taktiak
of een opmerking kenbaar te maken. En
daarbij kwam b.v. de vraag naar voren,
hoe ik, om eens iets te noemen, den
linksbuiten wist te bereiken, daar die toch
uit den aard der zaak niet zoo erg dicht
bij mij in de buurt was. Dergelijke mede.
deelingen geel ik door via andere spelers
of ik kies een gunstig moment uit, b.v.
het nemen van oen corner op het doel der
tegenpartij. Door het aanmoedigingsge-
schreeuw van de toeschouwers gaan naluur-
-lijk mijn aan de spelers gedane mededee-
lingen voor de ooren van het publiek
teloor, anders zouden zij zeker dikwijls
genoeg gehoord zijn. Voor de spelers is
het met de aamnocdigingskreten heel dilc.
wijls precies hetzelfde: door h'et vuur van
het spel medegesl-eepl, worden die kreten,
dat .gejoel, dat gebrul soms, heelomaail
niet .gehoord. Vooral wanneer men zelf
den hal speelt, merkt men van het publiek
in het geheel niets, zóó is de aandacht
op hal ejr spel geconcentreerd. In menige
luwte van h gri spel echter, is een aan
moediging van het publiek dikwijls zeer
op zijn plaats en spoort den spelers tot
hernieuwde krachtsinspanning aan.
Eenige opmerkingen over het spel.
Daareven had ik Ih'et o-ver de spelkwal:i(.
telt der Hollanders, zooals die op~'t oogen
blik is. Naar aanleiding van het tegen
ons vertoonde spel der Uruguanen en de
wijze, waarop bijv. ook de Argentijnen van
hun voetbalcapaciteiten hébhen blijk ge.
geven, -zou ik, als men zou willen spre
ken van „fouten", die ons,' ïJjollandsche
voetballers, momenteel nog aankleven, wil
len spreken van gebrek aan techniek en,
als men dit tenminste ook een „fout" zou
willen noemen: het gebrek aan gevoel. Met
„gevoel" -bedoel ik hier: hét gevoel om
zich vrij te maken. Ieder, die wel eens
een match tusschen Engelsdhe prof. elf
tallen gezien hoeft, zal welen, dat op een
veld van twee en twintig spelers hij, die
den bal heeft, bijna nooit de voornaamste
man is. Integendeel, de andere 21 zijn
de hoofdpersonen. Ik bedoel hiermede
dit: hij, <Jie den hal heeft, moet voor
zo-over de techniek aangaat natuurlijk
weten, „wat hij er mede doet",, doch' de
beste techniek van zoo'n speler helpt hem
geen zier, als hij verplicht is, den
bal zóó te spelen, dat de tegenpartij hem
in liaar bezit krijgt; m. a. w., als zijn
tien medespelers niet in staat blijken te
zijn, -zich zóó op te stellen, dat zij een
gurislige positie (innemen om den hal ver.
der te krijgen niet alleen, doch ook zóó
te slaan, dat hij li'un den bal, hetzij1 met
een korten centre, hetzij met een langen
trap kan „aangeven". Do spelers der
tegenpartij op hun beurL, moeten zorgen,
dat de anderen allen „gedekt staan". En
dit dekken nu wordt hun wederom moeit
lijk gemaakt, doordat het spel „in gang"
moet blijven cr moet beweging, voort
gang in zitten. En dit gevoel is haast niet
aan te kweeken, - men moet hot hebben
hoewel natuurlijk van liet zien van goed©
wedstrijden vee! geleerd kan worden, even
als een pas beginnend biljartspeler veel
kan leeren van het zien speten van goede
j: ar li jen U-lij leert daarvan hoe een goed
biljarter de ballen raakt, caramboleert en
de ballen weder bij elkander brengt
„speelt voor de positie", zooals men dat
noemt.
Aan de jongeren.
Alles bijeen genomen, kan ik gerusl zeg
gen, dat de sport in het algemeen en
het voetballen in. het bijzonder mijn alge.
heele sympathie heeft. En Ik ben er van
overtuigd, dat een verstandige opvoering
van de sportbeoefening niet anders dan
Training.
