KINDER-BLAD
SOHIEDAMSOHECOURANT
Een kleine Schipbreukeling.
No. 32 Bijvoegsel van de Schiedamsche Courant van II Aug. 1928
VAN DS
"Naar het Engelscli van F. SPENSE.
'Beknopt 'bewerkt door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
Aa. liet eten nam Chris zijn viool mee naar
Ruth, om haar die te laten zien,
..Hel is vreewijk aardig van Teunis, vindt u
ook niet. tante Ruth0'' zei hij, toen hij haar
verteld had, hoe de viool in Z'jn bezit geko
men \\as.
„Ja, jongen, maar Teunis za'l de viool nooit
meer terugvragen, omdat
Vóór Ruth haar zin echter beëindigd had, kwam
Nellie Simpkins li aastig b nnenloopten. Zi] vertéld©
dat Jaap, haar oudste broer, die in dienst was,
met verlof thuis kwam
Graag bad Chris paar tneer van gehoord, doch
liet v as al laat en hij moest gauw naar school.
HOOFDSTUK V.
J aap s thuiskomst.
Tegen middernacht was er een geweldige storm
boven Stone End losgebroken. De echo weer
kaatste het geratel van den donder en Was no^
niet weggestorven vóór een nieuwe slag de rot
sen dreunen deed. Het lichten was niet wan de
luchtj, en 'hot leek wel. of do rotsen door da
krakende 'slagen, stonden to beven.
Chris 'zat op in bed in het huisje Van tante
Ruth, iwaar iuj altijd logeerde, als oom Tom
's nachts -op zee vu&. Illiji 'luisterde naar de stcin
van den storm. Reeds als kleine jongen was Lij
zóó 'vertrouwd geweest met do hatuur, dat lüj
voor 'haar verschillende uitingen op Zichzelf niet
bang 'was. Alleen maakte luf 'zich ongerust over
oom Tom, als die met 'zulk weer op z»e was.
Tegen (het aanbreken van don morgen ging
de Islorm liggen en viel Chris in .slaap.
Ruth kon echter den slaap niet vatten. Zij
stond top en ging naar buiten. Een ruwe wind
blies haar in het gezicht, terwijl bnecde, met
schuim ibedekto golven tegen de kust sloegen.
Haar 'Ruth bemerkte daar niets van. Zij' tuurda
Hechts 'naar zee en dacht aan de verwoesting
welke Ide storm aangericht kon hebben
Eindelijk leehter kon zij hol witba zeil van een
boot (onderscheiden. Daar was er nog oen, lot ein
delijk He gehede kleine vloot zichtbaar was
Het leen verlicht hart liep Ruth nu vlug naar
huis. IZacht neuriede Zij' voor 'zich hoen.
Toen (zij in het dorp 'terugkvam, stonden de
mannen len 'de jongens roods in groepen hij ei-
kaar, (druk 'pralend over het 'weer van den afge-
loopen. (nacht
„De ibocten zijn in 't zicht. De booten zijn in
'tzjichtg juichte Ruth en ziij was weldra iiet
middelpunt der algemeene belangstelling.
Toen Zij even later voorbij hot huisje van dea
vioolspeler kwam, stond. Nellie aan de deur en
zei:
„Ik sla uit te kijken naar Jaap. Hij' kan elk
oogenblik komen. Ik geloof met, dat Vader 'tlang
meer 'maken Zal, Kom ie niet even binnen,
Ruth?''
,,Ja straks Nu moet ik eerst voor bet ontbijt
zorgen. <0 Nellie, wat oen nacht hebben we ge
had. Haar de hooien Zijln alle in pt zicht. Er
ontbreekt geen enkele, ik heb Ze getold".
Nellie ging nu naar binnen om te Zien of alles
in de keukeu gereed was voor do thuiskomst Van
Jaap. Gok aj was vroeg op geweest.
Roven zat Martha vóór het bed van iwar man.
liet besef, dat hij spoedig zou heengaan, had het
hetere in haar natuur wakker geroepen. Plotseling
bukfe Zij zich over den zieke hoon en gaf hem
een kus.
„Ik ben je maar tot last geweest, vrouw", Zei
Wij met zwakke isrtem, „en je zult me wed met
erg missen. Maar ik lie!) ja noojl met opIZet
verdriet gedaan".
„Nee, nee, dat weet ik wel", zei zijn vrouw,
terwjji 'Zij in tranen uitbarstte. ,„Ik ben geert
goede vrouw voor je geweest. Teunis, maar ik
zal je toclx heel ierg missen".
Daar naderden vlugge voetstappen en even la
ter trad Jaap liet huisje binnen. .Nadat 'Nellie
hem op de hoogte van den toestand van den
zieke gebracht had, ging hij onmiddellijk naar
hoven, dankbaar dat zxjn vader nog in leven was.
Do oude man streek hem liefkooZmd over de
hand en viel weldra in een rusligen slaap, waaruit
luj niet meer ontwarkte.
Toen Chris hoorde, dat zijn vriend voorgoed
was heengegaan, was Mj bed bedroefd. Eerst
nu werd hel hem duidelijk, waarom Teunis hem
Zijn viool gegeven had. Vol eerbied keek hij
naar het muziekinstrument, waarvan elke snaar
hem van zijn Ouden vriend sprak.
In de eerste dagen was bet ten onmogelijk de
viool aan te raken, maar toen oqin Tom ten Zei,
dat het zeker niet de bedoeling Van Teunis ge
weest was, dat Chris er niet op spiedde en Jnf,
Gom Tom ,hcm gaarne zou liooren spelen, nam
luj de viool eerbiedig ter hand en hoewel de
