Venn JS MEK", 88015. Stswn.
BUITENLAND.
.1
Zaterdag 10 November 1928
Een onwaardige Chatfield.
Uit de Tweede Kamer.
Si
M
81at» iaargan^
Ne. 18959
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
en een Kinderblad.
Interc. Tel. No. 68103 en 68617.
BUREAU: LANGE HAVEN 14! (HOEK KORTE HAVEN). Tel. 68103 en 6SS17.
Postrpkeninn No 5311
EERSTE BLAD.
Een schoon-klinkende rede van Baldwin. De opbouw van
Europa door den geest van Locarno. De radio
als instrument van den vrede.
Aan liet staatsiebanket teir eera van den
nieuwen burgeon, van Londen, in de Gilden-
hall, heeft Baldwin, in antwoord op de toast
op de regoering, teen groote politieke rede
gehouden. Hij zeide, dat het verschil in
den aigemeeaen toestand! van Europa an
vier jaar geleden, toen hij voor de eerste
maal den nieuwen burgemeester verwel
komde, groot en opvallend was. Toen hij
in 1924 voor de tweede maal de regse-
ring aanvaardde, was overal in de we
reld het streven naar stabilisatie en op
bouw bemerkbaar, maar geen mensch kon
met zekerheid voorspellen, of het niet
succes bekroond zou worden. Het sluiten
van de overeenkomst .Van Londen, waar
van spreker's voorganger een. groot deel
van den dank mag opeiscben, was dte
eerste poging tot vertrouwelijke internatio
nale samenwerking tusschen de vroegere
vijanden in Europa, en spoedig daarop
kon het verdrag van Locamo gesloten wor
den, dat .een vaste waarborg voor den
vrede zou wordien en beletten) zou, dat
Europa weer in den afgrond, van onderling
wantrouwen, dat tenslotte tot nieuwe oor
logen leiden moest, zou, terugvallen. Vijan
dige houdingen van eeuwen her begon
nen te verdwijnen, die volkeren begonnen
saam te werken in oen geest van goeden
wil aan het herstel van huni internationale
betrekkingen, hun muntwezen en de op
lossing van hun ©economische moeilijkhe
den, en die tegenstelling „overwinnaar fin
overwonnene" verdween hoe langer hoe
meer nit dien gedachtengang van staats
lieden en volkeren. Wij moeten die uit
drukkingen nog volkomener leeren verge
ten (hevig applaus). Wij hebben allen een
les gehad, die ons geleerd heeft, dat zon
der samenwerking en verdraagzaamheid de
weg van den vooruitgang gesloten zal blij
ven.
Baldwin wees verder op de voorbeel
dige samenwerking tusschen de kabinetten
te Londen en Parijs, die echter niet lan
ger geschiedde tot seiuule van D.uilsch-
land of eenig ander volk, maar die
slechts een voorbeeld was van een nog
sterker samenwerking, die moest leiden
tot het alom aanvaarden van den geest
van Locamo. Spr. braidht hulde aau de
Fransche xegeerimg en aan de Belgische,
voor wat zij zoowel voor het herstel hun
ner eigen verwoeste streken hadden ge
daan, als voor de verbetering der inter
nationale betrekkingen. Duitschlamd heeft
handelsverdragen gesloten met Efngelaind
en Frankrijk, bet heeft zijn plaats inden
bond van Europeesclie volkeren weer in
genomen en een ieder denkt daarbij in
de eerste plaats aan de namen Briand
en Stresemaun.
Baldwin wees verder op Tsjecho-Slowa
kije, dat onder de wijze leiding van Ma-
saryk en Benesj een van de meest sta
biele elementen tot bet bewaren van den
vrede in Oost-Europa geworden was; hij
herdacht den vooruitgang van Italië, het
bezoek van Venizelos en koning Amam-
oela en wenschte den Spaansdien ge
zant geluk met Spanje's weder-toetreding
tot den Volkenbond. Na een gelukwensch
voor den nieuwen keizer van Japan en
oen gelukwensch aan het Chmeestihe volk.
Door E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van Mej E. J. B.
10)
„(Drommels, wat is er? Zeg mij niet,
dat de menschen in Norfolk opnieuw ver
laging van pacht vragen. Dat kan een
voudig niet." 1
„De aangelegenheid is veel ernstiger";
verklaarde (de advocaat". Kan u een stootje
verdragen?" t
De hertog was meer verwonden! dan)
ongerust. Hij' verwachtte niet, dat hem eenig]
onheil boven het hoofd hmg.
„Voor den idag er mee", beval hij.
„U kimt niet beschikken over de goe
deren in Yorkshire zij zijn niet* van p
evenmin die in Norfolk of een van de
goederen in Chatfield. Francis huwde dat
Italiaansche meisje te Rome en had. een
zoon. De zoon leeft"
Do hertog greep de leuning van zijrï
stoel. liet nieuws was te wel voor hem.
Hij kon het niet in eens verwerken.
„Een zoon! Francis gehuwd!" riep hij uit.
„Belachelijk. Als dit waar is, Dobelle,
zou de jonge man hertog van Chatfield
zijn!"
„Dat is hij," bevestigde de advocaat
plechtig.
„En wat ben ik?" vroeg de hertog bui
ten zich zelf.
„Juist wat ix* tevoren was, loTd Henry
jWobury, oom van den hertog, en het
met het herstel van zijn eenheid en het
eindigen van den betreurenswaardigen bur
geroorlog, stond Baldwin geruim en tijd
stil hij het weTk van den Volkenbond,
„die den vrede steeds meer bevestigde,
al waren de wegen die naar dat doel
leidden, niet steeds voor een ieder dui
delijk of aanneembaar". Spr. had het vol
ste vertrouwen in het werk van den
bond, die zoo belangrijk versterkt was
door de onderteekening van het pact van
K ellogg, een gebeurtenis, die misschien pas
na eeuwen op zijn juiste waarde en be-
teekenis zou geschat worden.
Die onderteekening was het belangrijk
ste feit van het nu ten einde spoedend
jaar geweest, want ieder volk en iedere
regeering moesten en zouden daar was
geen twijfel aan hij' de herziening van
hun bewapeningen steeds Voor oogen hou
den, wat zij door die onderteekening steeds
voor oogen houden, wat zij1 door die ora-
derteekening beloofd hadden. Een steeds
dieper doordringen in de betcekenis van
de verplichtingen van dat verdrag zou de
geesten der volkeren nj>p maken voor de
daadwerkelijke ontwapening, die allen
wenschten.
Ten slotte wees spr. op de belangrijke
diensten,' die de radio aan de zaak des
vredes kon bewijzen en reeds bewees. Zoo-
als zijn rede nu door duizenden in Enge
land en op het vasteland naar spr.
hoopte gehoord werd, evenzoo was hij
een paar weken geleden op Chequers, op
Zondagmorgen vroeg naar zijn huiska
nier gegaan, en had de radio aangezet,
nieuwsgierig of om 9 uur reeds een of
ander station aan het uitzenden was. En
hij had mooie stemmige muziek uit Ber
lijn Opgevangen, die hem er opeens sterk
aan herinnerd had, dat daar ook menschen
woonden met eigen opvattingen, eigen ge
bruiken en zeden, maar die toch alle bei-
hoorden tot dezelfde groote manscholijke
familie. En wanneer de individuen zouden
roorigaan door middel van de radio, de
goede zijdon van andere volkeren te leerein
kennen, hun muziek, hun lezingen enz.,
dan zouden haat en vijandschap op den
duur geen stand meer kunnen houden in
hun harten. Spr. eindigde met den wensch
dat „een nieuw geloof in elkanders goex
den wil en een vast Vertrouwen" de vol
keren steeds dichter tot elkaar zou
brengen.
Diversen
De uitsluiting in het
Ro e r g e b i e d.
In hooger beroep is gisteren te Dussel-
dorf de uitspraak dat de uitgesloten me
taalbewerkers in het Roergebied geen recht
op werkloozenstexm hebben, bevestigd.
Het schadevergo eliings-
vraagstuk.
De Belgische regeering heeft gister aan
de Britsche en de Fransche xegeering een
nota laten overhandigen, waarin zij haar
standpunt inzake de regeling van het
schade vergoed ingsvraags tuk en de bijeen
roeping van een commissie van deskun
digen uiteenzet Een afschrift van deze
nota is aan de Italiaansche regeeriog ge
zonden.
België blijft bij het bij 't jongste be
zoek van Parker Gilbert uiteengezette
standpunt Dit komt hierop neer, Idat de
spijt mij, dat ik het zeggen moet zon
der eenig vast inkomen."
„God bewaar mij," riep de ander ont
zet uit. „Wij zijn dus zonder middelen!"
„Het spijt mij, dat dit het geval is,"
stemde de advocaat toe.
Hoofdstuk V.
Per slot van Tekening, verdroeg Lord
iHdiuy den slag moedig. Hij belde om
champagne, welke hij voor hot meerendeel
zelf moest drinken, daar de advocaat prin-
cipieele bezwaren had tegen alle alcoholi
sche dranken vóór de lunch. Daarop deed
de onttroonde hertog vele vragen.
„Vertel mij nauwkeurig, hoe u dit ont
dekte?"
„Het was hij een voorjaarsschoonmaak,
in het kantoor," verklaarde sir Stephen.
„Toen wij een massa waardelooze papie
ren van den overleden hertog verscheur
den, vonden wij verscheidene pakken be
taalde cheques, die van de bank' terug
gekomen waren. Een daarvan stond op
den naam van den kapelaan van de En-
gelsche kerk te Rome. Hieraan was een
brief vastgespeld, waarin zajn tegenwoor
digheid was beloofd voor het vervullen
van de een of andere plechtigheid op
een bepaald uur. Ik wenschte u niet noo-
deloos lastig te vallen, daarom zeide ik
er niets van, maar ging -zelf naar Rome.
(Het huwelijk was ingeschreven ia de re
gisters en iik vond daar ook aangeteekend
den doop van een jongen. Bijgevolg zocht
ik PeULnii en had een onderhoud met den
overste van het klooster en met den jon
gen man, Francis."
„Ik wist altijd wel, dat er' iets niet in
orde was met die helsche plaats," gromde
Belgische regeering zich niet tegen de vast
stelling der door Dmtsdiland te betalen
som verzet, doch dit wèl doet voor wat
betreft een eventueele vermindering der
aan Belgie toegezegde annuïteiten Ook vil
zij de kwestie der terugneming door
Duitschland van de 7 milliard waardeloos
geworden Marken, die in de kelders van
de Nationale Bank te Brussel liggen, door
de zelfde bijeenkomst van experts definitief
zien oplossen.
Poincaré kabinets
formateur.
Een Havas-berioht uit Parijs meldde gis
teravond, dat Poincaré in beginsel heeft
toegestemd om het nieuwe kabinet te vor
men.
De uitbarsting van de Etna
Volgens berichten heeft de lava stroom
een lengte van ongeveer 19 lOL bij een
breedte van 1tot 2 K.M. bereikt en
breidt zich in de breedte nog steeds uii
Nog twee dorpen zijn nog slechts enkele
meters van de lava verwijdend.
Briand over de Fransch-
Dnitsche betrekkingen.
In het heden voor het eerst verscliij
nende p ol itiek-1 i ttcraire weekblad Grin-
goire, is oen interview met Briand opge
nomen. Briand verklaart daarin:
Het verdrag van Versailles bevat twee
punten, dio die toenadering tusschen
Duitschland en Frankrijk bemoeilijken.
Duitschland hoeft steeds het recht te vra
gen, dat men zijn. be tal ingsca paci te it op
nieuw onderzoeken zal. Aan den anderen
kant kan Duitschland er, nadat het de ver
plichtingen van het verdrag vervuld heeft,
aanspraak maken -en het eischt dit als
tegenprestatie op ontruiming van het
Rijnland.
Locarno zal nu door een vriendschap
pelijko regeling der herstelbetalingen, vol
maakt worden. Als onze pogingen succes
hebben, dan zal de door bet verdrag van
Versailles vastgestelde controle moeten ein
digen en die ontruiming van het Rjjnla'udj
moeten beginnen.
Op een andera plaats zegt Briand, dat
hij op grond van gesprekken met waar
nemers, die hiji naar Duitsclilanid zond,
journalisten, financiers, industrieel ear en
kooplieden, do overtuiging had gekregen',,
dat DuitsclilanxL een ontwikkeling haefL
doorgemaakt en nog doormaakt in den
zin van versteviging van het repiubhkein-
sche en democratische regime. Er zijn nog
overmoedige nationalisten, maar ze vormen
niet moer de meerderheid.
De kabinetscrisis in
Ro emenië.
Maniu, de leider van de nationale boe
renpartij, heeft na zijn audiëntie hij de
regentschapsraad verklaar,], dat hij krach
tens de hem verleende opdracht tot ka
binetsvorming, hedenochtend om elf uur
de lijst van ministers aan den regentschaps
raad zal voorleggen. i
De verkiezingen in de
Ver. Staten.
Onder de telegrammen van gelukwen-
schen, ontvangen door Iloover, zijn er
ook vanj.de Amerikaansche Federatie van
den Arbeid en van den Mijn werkers-vak
bond.
Te Chicago is een neger gekozen, Os
car Depriest Het is voor het eerst sinds
1901, dat er een neger lid van het con
gres werd.
Eenreis van IIoover door
Amerika*
Iloover'heeft Goolidge geseind dat hij
zich heeft voorgenomen Centraal en Zuid-
Amerika te bezoeken, vóór hij op 4 Maart
1929 zijn ambt aanvaardt Hij heeft Goo
lidge gevraagd voor deze reis, waarvan
liet doel is Latijnsch Amerika de welwil
lendheid van de Ver. Staten te bewijzen,
het slagschip Maryland te bestemmen.
Ook de rede van den leider van de S.D.
A. P. bood zoo* goed als geen politiek
perspectief. Nu was de heer Albarda min
of meer gehandicapt door het feit, dat zijn
partijgeuooten in Amsterdam weinige da
gen te voren met overgroote meerderheid
zich verklaard hadden tegen deelname
aan het bestuur van onze hoofdstad. Iliet
zoogenaamde ministerialisme, d. i. de nei
ging om a/s sociaaldemocraat met de hur-
gehjke partijen tezamen iets voor de demo
cratie te bewerkstelligen, beleeft kwade
dagen, en inderdaad, critïseeren is heel
wat gemakkelijker dan xegeeren, en wie
zouden feller becritiseerd kunnnen worden
dan de sociaaldemocraten in het bestuur,
waar zij, als zij niet in het bestuur wa
ren, zuch steeds aan de meest onbarmhar
tige en moedoogenlooze critiiek te huiten
zijn gegaan?
De heer Albania heeft den katholieken
dan ook zeer strenge voorwaarden gesteld
voor een eventueel samengaan. De ka
tholieken moesten niet denken, dat, als
de heer Nolens zou verklaren, dat de
„uiterste noodzaak" (onze lezers herinne
ren zuch dat dit het samengaan van de
katholieken met de S. Dl A. P. is) is
gekomen, zij een sociaal-democratie zullen
vinden, die daaroi» juichend zal antwoor
den: Nu zijn wij bereid. Noen, dan zal er
een program moeten komen, dat het be
wijs zal wezen, dat do ïtoomsch Katho
lieke Staatspartij zich moedig uitspreekt
vóór een Linke democratisch© politiek.
En waar nn één van de door hem go
noemde eisclien de ontwapening is, do na
tionale wel te verstaan, kan men waar die
eiscli voor de Katholieke onaannemelijk is,
vnjwc-1 zeggen, dat de heer Albarda de
combinatie Roomscli-Rood, om tot 'tparle
mentair kabinet terug te komen, voorshands
uil zijne berekeningen heeft uitgeschakeld.
En waar hij aan den anderen kant het uit
sprak, dat hij vóór de keus gesteld tus
schen een parlementair Coalitie-kabinet uit
do drie paitijen der rechterzijde, en een
extra parlementair kabinet, het laatste zou
kiezen, kwam er ook van Zijn zijde weinig
dat hoop geeft op do terugkeer tot het zui
ver parlementairisme. Het idee van dr.
De Visser, om een ministerie te vormen
uit Rechts versterkt met den Vrijheidsbond,
werd door den heer Albarda ten eonenmale
verworpendat was volgons hem ook daar
om onmogelijk, omdat de Vrijheidsbond
langzamerhand een zuivere werkgovers-
parüj was geworden.
Dit alles werd op zeer welsprekende
wijze uiteengezet, en het betoog, dat de
Reehtsclie Coalitie zich overleefd heeft, en
zóó door geloofsverschillen en sociale te
genstellingen was ondermijnd, dat ze geen
regeerkracht meer heeft, was zeker de
moeite waard. Toch vinden wij de profetie
lichtvaardig, men doet trouwens in de po
litiek altijd verstandig met zich niet aan
voorspelluigen te wagen, dat Rechts in
1929 in de minderheid! zal komen, omdat
do drie paitijen daarvan respiectievelijlfc te
Lord Henry. „Sudan zeide nog vanmor
gen, dat Monica niet meer hetzelfde meisje
was, sedert wij vandaar terugkeerden."
„Ik had de uiterste moerto met den jon
gen man," ging sir Stephen peinzend
voort. „Eerst weigerde hij volstrekt naar
mij te luisteren. Ten slotte reikte hij mij
echter een doos papieren, door zijn moe
der nagelaten. Zij bevatten een afschrift
van de huwehjksacte, gcboorteacte en ver
dere bewijzen, waarvan ik u alleen kan
zeggen, dat zjj* overstelpend waren. Zelfs
toen vond ik de houding van den jon
gen man buitengewoon. Hij scheen niet het
minste belang te stellen in het feit, dat
zijn vader en moeder wettig getrouwd wa
ren. gexveest en de regeling van zijn eigen
positie liet hem volkomen onverschillig."
„Dan kon hij beter blijven, waar hij is,"
meende lord iHenry.
„Dat is juist, wat hij voorstelde te doen.
Ik wees hem echter op zijn plicht en
ook legde ik den nadruk op het feit,
dat, of hij terugkeerde of niet, de goe
deren in zijn naam moesten worden be
heerd. Ten slotte kreeg de superieur vat
op hem en besliste spoedig de zaak. Een
pair van Engeland was een te groot bui
tenkansje om het te laten voorbijgaan.
De jonge man heeft feitelijk last'gekregen
om te gaan. Een bijzondere dispensatie,
door den paus geteekend, zal hem vrij
stelling van zijn geloften geven, voordat
w.ij eenige maanden verder zijn. Ik heb
hun j beloofd over te komen en hun te
halen."
(Wat voor een type is hij?" vroeg lord
Henry.
„Uiterlijk het evenbeeld van zijn vader,"
deelde sir Stephen mede. „Ik herkende hem
onmiddellijk, toen ik hem zag op de wal-.
len van Pellinï, den avond, dat wij daar
waren, maar ik had natuurlijk niet het
flauwste idee, dat er ooit sprake van een
huwelijk was geweest. Ik sprak tot hem
als vriend van zijn overleden vader. Ik
moet toegevendat ik wegging met het
gevoel, dat hij beter in dan buiten het
klooster was."
„Hoe is zijn gezindheid, jegens ons, be
doel ik
„Die zal ongetwijfeld veranderen onder
deze gewijzigde omstandigheden. Be ver
beeld mij, dat zijn moeder een ongeluk
kige vrouw was zeeT verwaarloosd
door uw broeder, van wien wij weten,
dat luj niet een bijzonder hm...
attent iemand was. De jonge man is op
gevoed in liet geloof of, natuurlijk
kan hij het zichzelf hebben opgedrongen
dat zoowel haar als hem ernstig onrecht
werd aangedaan. 'Bij had een heftig tem
perament ik denk van het Italiaansche
L'oed van zijn moeder en hij schijnt
bijna haat te hebben gekoesterd togen zijn
vader en zijn vaders familie. Dat zal ech
ter, ik ben er zeker van, veranderen, on
der de bestaande omstandigheden."
„Een prettig vooruitzicht voor mij",
merkte lord Henry somher op.
„U kunt erop rekenen", beloofde sir Ste
phen, „dat ik het beetje invloed dat ik heb,
zal gebruiken om den jongen man een ge
zonde opvatting van de zaak te geven".
„En indien hij. die niet heeft, hoe staan
wij dan?"
Sir Stephen fronste de wenkbrauwen.
„Wenscht u, dat ik volkomen openhartig
ben?"
„Volkomen".
„U zoudt niets bezitten. U zult u herin
neren, dat uw overleden' broer u een tpe-
veel zullen verliezen aan de partijtjes van
de heeren Arts, Lingbeek en Kersten, tor.
wijl tienduizenden Katholieke arbeiders hun
stem zullen uitbrengen op de candidaten
van de S. D. AL P. Dat alles is mogelijk,
maar het is af te wachten.
Naast den eisch van ontwapening kregen
wij den anderen, voor de Katholieken even
onaannemelijk, die van de afschaffing van
de burgerwachten en van den vnj willi
gen landstorm. Over Staatspensioxmeering,
arbeidswetgeving en mmimumloonen in
den landbouw, zoowel als over medezeg
genschap van de arbeiders in de leiding
van de bedrijv' n Zou wellicht met de Ka-
thohnken te praten wezen. Wat laatstge
noemden eisch betreft, herinnerde de spre
ker aan de door hem op 5 November
1925 ingediende motie, waarnaar hij sinds
dien eigenlijk niet veel omgekeken heeft,
maar waarvan hij nn eisclite, dat zij vóór
de verkiezingen zou worden behandeld,
en m de afdeelingen zou worden onder
zocht.
Hoe men een moti e in de afdeelingen
zou kunnen onderzoeken, is ons niet dui
delijk, maar Dr. Kuyoer heeft reeds in
zijn tijd gezegd, dat men rare dingen be
leeft, als zekere Juni-gebenrtenissen in bet
zicht zijn.
De heer Albarda deed Iieel wat moeite
om het verwijt te ontzenuwen, dat hij in
dertijd het kabinet-de Geer, dat liij thans
hevig aanviel om zijn reactionaire maat
regelen, verre verheven zou hebben boven
het kabinet-Golijn. 'Hot hielp hem niet, on
kon hem ook niet helpen, want hijs heeft
dat inderdaad gedaan, on moest het wel
doen IHfij had dit toch noodig om antwoord
to geven op de voor hem zoo moeilijke
vraag, waarom luj had medegewerkt tot
het in het leven roepen van den onge-
zomden politieken toestand, waarin 'wij
thans verkeeren.
Zijn mievoering resumeerende, kunnen
wij' slechts zeggen, dat het een söhoone
redevoering was, die ons echter geen stap
verder bracht tot opheldering van den
poldtieken locstand.
De christelijk-historisehe heer Lovink
kwam er tegen op, dat er in de Troon
rede luid gestaan: „De toestand van lalnd-
en tuinbouw stemt tot erkentelijkheid". Dat
was veel te optimistisch, en omdat (dit
zoo is, mag de bezuiniging niet leiden tot
beknibbeling op de landbouwuitgaven; er
is behoefte aan hetere voorlichting dan
de directie van den Landbouw geeft, on
ook aan veel meer landbouwonderwijs dan
er op heden wordt gegeven Deze spre
ker erkende gaarne, dat ten deze onze
Minister van Landbouw, de heer Kan van
goede wille is, maar tot zijn spijt was do
Regeering in haar geheel niet genoegzaam
doordrongen van het groote belang dat
Nederland bij1 den iandbouw heeft.
Na dezen spreker kregen wij achtereen
volgens de drie politieke óénmanswagens,
als wij ons deze uitdrukking mogen ver
oorloven, de heeren Lingbeek, Brixat en de
communist de Visser.
Het recept van den heer Lingbeek is
bekend. De Coalitie is in haar gevolgnooit
anders geweest dan een bevooidealea van
de Roomscli-Ratholieken, en daarom, geeft
hij, van twee kwaden het minste kiezende,
de voorkeur aan het extra-parlementaire
ministerie Daar de heer Lingbeek het van
de anti-papisten moet hebben, en ook moet
betoogen, dat zoowel diristelijk-hislorischen1
als anti-revolutionairen om de Goalitio
hunne beginselen hebben verloochend, trok
hiji thans met de verkiezingen in het zicht
heel kras van leer.
En toen hij deze beide partijen verweet,
dat zij steeds het rogeerings-gestoelte op
doopersche wijze hadden geprofaneerd, ter
wijl zij zich tooiden met den scliijimaam
lage gaf van vier duizend 'sjaaxs. Dit
was echter volkomen vrijwillig. Do bezit
tingen van Chatfield hebben noch bepalin
gen omtrent vruchtgebruik, noch andere
regelingen. Alles is altijd vrijwillig geweest.
Zal ik verder gaan?"
„Indien er nog iets ergers te zeggen
valt, verzwijg het niet", verzocht lord Hen
ry bitter.
„Ik spreek nu van een uitsluitend wettig
standpunt", vervolgde sir Stephen. „Het
inkomen, dat u heeft getrokken van de
goederen en uitgegeven, vormt een schuld
aan den nieuwen eigenaar. Verder hebt u
eenige verafgelegen gedeelten van de be
zittingen te gelde gemaakt en het geld
verteerd. Dit is ook een schuld. Ik behoef
nauwelijks te zeggen", ging hij) voort, „dat
ik zoo krachtig mogelijk bij den jongen man
erop zal aandringen, dat het zijn plicht is
u een behoorlijke toelage toe te kennen en
dat elke vergoeding, van wat is uiig eg even
onder een misverstand, volstrekt ondenk
baar is".
„Wij zijn dus eerlijk gezegd, eigenlijk
bedelaars?"
„Ik vrees dat dit zoo is", gaf de advocaat
toe. „Het i,s een afschuwelijk ongelukkige
toestand. Ik behoef nauwelijks te zeggen,
dat ik innig te doen heb met u en uw
gezin, liet is bijzonder hard voor de jon
gelui".
„Wat moeten wij doen, totdat de jongen
weer komt?" vroeg lord Henry.
„Ga voort, zooals u deedt", ried de ad
vocaat. „Ik wilde juist hierover beginnen.
Niets moet worden veranderd, totdat hij
komt".
„Dan hij den hemel, hoop ik? dat hij geen
haast maakt!" riep lord Henry levendig uit
Wordt vervolgd).
vil
4
''•til
"I
~«tS
■-is
41
.TT?
Dete courant verschijnt dagelijks, met uit-
sondering van Zon- en Feestdagen.
PrijB per kwartaal 1 2.—; franco per post
f 2.50. Prijs por week15 cents. Afzon
derlijke nummers 4 cents. Abonnementen
worden dagelijks aangenomen.
Advertentiên voor het eerstvolgend num
mer moeten vóór elf uur aan bet Bnrean
bezorgd Zijn, 's Zaterdags vóór 9 uur.
Een bepaalde plaats van advertentien
wordt met gewaarborgd.
SCHIEDAMSCHE COURANT
frijs der AdvertentiFn - van 1—S_ legoli
l 1.55; iedere regel meer t L.30; ïn het
Zaterdagnuromer 1—5 regels t l.bO, ledeie
regel meer 10.'15.Reclames f 0.75 pei regel.
Incassokosten 5 ctr.; postkwRanties 15 ets.
Taneven van advertentiên bij abonnement
7.ijn aan hel Bureau verkrijgbaar
Rage'yhs worden tegen TooruitbetaliEg
Kleme Advertentiên opgenomen i 0 50 t/m
15 wooi den, f 0.75 t/m 25 woorden. Elk woord
meet 5 cent tot een maximum van 30 oorden
^1$
"li
iï
f%Ê
t vj
V, /tg
t jk
-VS
