Baandag 12 November ISk-8
BUITENLAND.
Een onwaardige Chatfïeld.
*;i
SI*8* Jaargang
ne. .18960
r
m
tnterc. Tel. No. 68103 en 68617.
BUREAU: LANGE HAVEN 141 (HO*K KORTE HAVEN). Tel. 68103 en 68617.
Postrpkpninn No 5311
Dit nummer bestaat uit een blad
en een Sportblad.
EERSTE BLAD.
De Fransche kabinetscrisis opgelost. Poincaré minister
president zonder portefeuille. Het Japansche
kroningsfeest.
Na langdurige besprekingen is Poincaré
er in geslaagd een nieuw ministerie te vor
men. De linksradicalo ministers zijn er
niet in opgenomen en heel optvalland is,
dat Poincaré wel minister-president is, maax
geen portefeuille lieert. Minister van finan
cien is Cliéron geworden.
In antwoord op een desbetreffende traag
verklaarde Poincaré, dat liij in' het nieuwe
ministerie niet de portefeuille van finan
ciën had behouden), omdat hij in verband
Inet de hers tel-kwestie vermoedelijk binnen
kort naar Berlijn moet vertrekken.
Op een vraag of hij in Verband met de
scliuldenregeling ook naar Amerika dacht
te gaan, bleef Poincaré het antwoord schul
dig. i
-Het feit, dat geen ridicaal-soaialisteni in
het kabinet zitting hebben), is het gevolg
van het besluit hunner Kamerfractie, Sar-
raut, Lamoureux, Qu,euille en liesse, die
door Poincaré voor opneming in aanmer
king waren gebracht, geen vergunning tot
het aanvaarden der aangeboden portefeuil
les te verleenen. Hierdoor ontstond voor
Poincaré een nieuwe situatie, waarmede liijl
rekening hield bij zijn beraadslagingen met
zijn voormalige collega's, voor zoover dezen
zich bereid haddon verklaard, hem te steu
nen. Het besluit der radicaal socialisten
moot worden toegeschreven aan het optre
den van den partijvoorzitter Dalaidiar, die
verklaarde, dat noch de door Poincaré over
wogen samenstelling van zijn nieuw kabi
net, noch het program daarvan voldoening
gaf aan de eischen der radicaal-socialisten.
Ten slotte verklaarde Doladier: „Wijl moe-
ton Poincaré eiken steun weigeren. Het be
sluit van het congres te Anigers legt ons
dien plicht op". Het standpunt Van Dala-
dier werd door twee derden der aanwezige
leden goedgekeurd.
Op een vraag betreffende de steun van
het parlement, antwoordde Poincaré: „Wij
rekenen op den goeden wil van allen1, aan
gezien wij niemand zullen aanvallen".
De nieuwe keizer van Japan heeft Za
terdag in tegenwoordigheid van alle leden
van het keizerlijk huis, van het gehede
diplomatieke corps en van tal van dig
nitarissen den troon bestegen. Over de
plechtigheid seint de correspondent van
de Lokal Anzeiger de volgende bijzonder
heden
De feestelijkheden begonnen met een
hulde aan Amotarasoe, de koningin van
de zon, van wie de Japansche keizers
beweren af te stamanen. Te Kioto heerschte
sinds de vroegere ochtenduren een gewel
dige drukte, da straten waren feostelijk
versierd, 's Ochtends vroeg word eerst het
zoogenaamde Kashikodo&oro gehouden. Bij
deze ceremonie betuigt de nieuwe keizer
zijn eerbied aan zijn voorvaderen; luj
brengt een offer voor de heilige schrijn
en deelt aldus aan de 123 overleden voor
vaderen zijner dynastie mede, dat hij den
troon bestijgt.
De tweede ceremonie, die kort daarop
volgt, was het zoogenaamde Sisjiden. De
met alle eoreteekenen van zijn waardig
heid bekleede keizer leest ©en boodschap
aan zijn volk voor. Op hetzelfde «ogen
blik wordt door de bevolking in bet ge-
lieele njk driemaal Banzai (heil) geroepen.
De troonsbestijging zelf geschiedde later,
Nadat de gasten, leden van het hof en
diplomaten, in hot keizerlijk paleis bijeen
waren, namen de prominente persoonlijk-
Door E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E. J. B.
heden van het rijk plaats voor de voor
deze ceremonie opgerichte troon. De weg
naai' deze troon was versierd door reus
achtige zijden banieren, die aan hooge mas-
-tcn hingen. In het midden op den troon
stond de met gouden symbolen versierde
zwart gé'akte stoel en daarnaast een klei
nere stoel voor de koningin.
Stipt om 12.44, Japansche tijd, besteeg
de keizer den troon. Hij droeg een man
tel van. roodbruin bokraat, de keizerlijke
attributen, spiegel, zwaard en juweelen
ketting lagen naast hem. Terwijl de aan
wezigen op de knieën vielen, verhief de
keizer zich om de keizerlijke proclamatie-
voor te lezen, waarna de miinister-presX-
dent een adres van hulde voorlas en drie
maal banzai riep.
In de proclamatie wordt gezegd, dat na
het overnemen van de keizerlijke sym
bolen, de troonsbestijging een voldongen;
feit is. De keizer vedkfaard, vervolgens,
dat hij, getrouw aan de traditie, het-land
als zijn eigen huishouden, het volk als
zijn eigen kinderen zal beschermen. De
opvoeding en het moreele peil van liet
volk zullen worden verbeterd, de vriend
schappelijke betrekkingen met alle staten
zulen worden gehandhaafd. Naar mate van
zijn kracht wil de vorst den vrede en de
algemeene welvaart dienen. De keizer
hoopte bierbij op den steun van het volk
te kunnen rekenen.
De geestdriftige kreten bij de troonsbestij
ging van den keizer konden te Tokio doior
middel van do radio duidelijk geboord
worden. Yoor het keizerlijk slot, in de
parken en straten waren enorme menscheni-
rnassa's bijeen. De sirenen huilden en de
klokken der tempels luidden om den nieu
wen keizer te begroeten. Hoewel er zich
in het geheel geen politie vertoonde, kwa
men er nergens incidenten voor.
Diversen.
Canada-en don Volkenbond,
In een rede die Mckenzie King, de eer-
ste-minister, naar psanleiding van dien ticin
den verjaardag van tien wapenstilstand
voor de Canadoescho Unie tot bevordering
van het doel van dien Volkenbond! beeft
gehouden, stond hij stil bij d'en invloed
dien Canada ook weer bij' de jongste Vol
kenbondsvergadering te Genève ten gunste
van den wereldvrede heeft geoefend.
Hij maakte -oen toespeling op de bijzon
dere positie van Canada te Gerieve, dat
daar alleen de meeuing van Noord-Amerika
vertegenwoordigt.
Het voorbeeld van de onbeschermde
Amerikaansch-Canndeesche grens, waar een
eeuw lang geen. schot is gelost, was een
les voor de te Genève vertegenwoordigde
naties en leen bewijs van een merkwaar-
digen toestand van vrede.
Polen's onafhankelijkheid.
Zaterdag is in tien Poolscbon Landdag
ter herdenking van de onafliankelijkheidi
van Polen een plechtige zitting gehouden,
gedurende welke Ido voorzitter het woord
voerde. Ook in tien Senaat werd) door
den voorzitter de gebeurtenis van. tien jaar
geleden herdacht.
Des morgens hebben in de kerken van
alle gezindten godsdienstoefeningen plaats
gehad en begaven verschillende optochten
Do gedenkpenning, die het Haagsche Comité 1929 heeft doen vervaardigen en die op 10 Januari a.s. aan II. M. de
Koningin-Moeder in goud zal worden aangeboden. j M
In de vier vakken door twee gekruiste balken gevormd zijn afgebeeld oen myrthekrans, een madelief, een aster en een
edelweiss, do symbolen van liefde, eenvoud, trouw en adel.
De penning is ontworpen door mej. G. J. W. Rueb en wordt geslagen bij Corn's Begeer te Utrecht.
zich naar het graf van den Onbekenden
Soldaat, naar den president der republiek
en naar- maarschalk Pilsocdski.
D'e Roemeensclre kabi
netscrisis opgelost.
De boerenleider Maniu is er in geslaagd
een kabinet te vormen.
Vijf van de kabinetsleden komen uit
Zevenbergen, één uit Bessarabiê en één uit
de Boekowina. De anderen zijn uit ouid-
Roemenie.
De leden van het nieuwe Roemeenscho
kabinet zijn Zaterdagmiddag half vijf in
het koninklijk paleis verschenen om voor
den regentschapsraai iden grondwettelijken
eed af te leggen. Voor het paleis en in de
omliggende stralen stond een enorme me
nigte, die met vaandels en muziek tie
nieuwe regeering kwam begroeten Slechts
mot de grootste moeite kontion de minis
ters zich een weg banen door de menigte,
die bloemen wierp en onafgebroken juich
te. Onmiddellijk nadat de ministers den
eed hadden afgelegd, werd de eerste ka-
binetszitting gehouden
Het staatsblad zal liet besluit tot ont-
iJinding van het parlement publico© ren. De
Kamerverkiezingen zullen op 12 December,
de Senaatsverkiezingen op 15 December
worden vastgesteld:. Het nieuwe parlement
zal 22 December bijeenkomen.
LAm
Het gouden leest van de Koningin Moeder.
Het Haagsche comité 1929 heeft ter
herinnering aan het aanslaande gouden
feest van II. M. de Koningin-Moeder, een
gedenkpenning doen vervaardigen, naar het
ontwerp van do Leeldhouweres mej. G. J.
tW. Rueb.
Op 10 Januari zal deze gedenkpenning
in goud aan H, M. de Konirigin-ft 1 oeder
worden aangeboden.
Penningen in brons en in zilver zullen
vóéplien verkocht worden, teneinde uit de
opsgengst een bate te vinden voor een
leéÉgave aan zieken op den gedenkdag.
Het comité is ten slotte voornemens, als
blijvende herinnering aan liet gouden feest
op den avond van 10 Januari aan het
gemeentebestuur ter plaatsing in een open
baar gebouw een bronzen gedenkplaat met
den levensgrooten beeldenaar van IL M.
aan te broden.
Tuberculosebestrijding.
Den 27en September van. dit jaar was
11)
Sir Stephen vertrok, na nog eomgoivoor-
den van sympathie. Zijn voorname cliënt
zat nog eenige minuten onbewegelijk in züjln
stoel. Zijn gedachten waren verward. Hij
was totaal niet in staat zich wat gebeurd
was voor te stollen. Tenslobtc stond lrij op
en ging naar de hall. Opmerkzame bedien
den stonden onmiddellijk gereed om zijln
wenschon te voorkomen. Een zijden hoed
en een hooge grijze werden; hem ter
keuze aangeboden; handschoenen cm een
slok werden hem in do hand gedrukt. Hij
ging de breede trap af, tussclien de statige
zuilen vau het groote huis, naar de straat
en deed zijn gewone rustige wandeling
naar het park. Hier koos hijl een stoei op'
een afgelegen plaats en zat te turen naai'
de menigte. Er was iets symbolisch in
de verbanning, welke hij zich vrijwillig
had opgelegd, llij' was niet langer een' van
hier. Hij was een, die er buiten stond,
een toeschouwer hij' het prettige levensspel
waarbij hij zoovele jaren do kaarlen had
uitgedeeld, gecoupeerd en geschud en
weer uitgedeeld. Hij1 zag zijn vrienden op
een afstand voorbijgaan, zonder zo te gr oa
ten, stelde zich hun verbazing Voor, wan
neer zij het nieuwtje hoorden, de pijlnlijke
belangstelling, het luchtige woord van
sympathie en het snelle vergeten. Hij was
een van de eersten van den adel in1 zijln
land. Hij had zijn rol conventioneel ge
speeld zonder zich door iets bijizon,üers te
onderscheiden. Hij had) een beetje gespeeld
geliefhebberd in philanthropic, en een ern
stige maar niet over-ij'verige belangstelling
getoond in de politiek. Hij had) weinig
vrienden, bijna geen enkelen1 vijand. Hij
had gaarne zichzelf beschouwd als te be-
hooren tot de oude garde en had! starfdi-
vastig pal gestaan tegen den stroom in
dringers, tenzij eenig persoonlijk en on
middellijk voordeel was to verkrijgen door
do beschermende hand uit te steken. Itij
zag dit alles zeer duidelijk dien morgen,
en hij wist heel goed, dat hij zijn plaats
zou kunnen opgeven, zonder dat hijl zelfs
maar vier en twintig uur gemist zou wor
den.
Maar Monica! Hier zat hem de knoop.
Zelfzuchtig mocht lrij zijn in merg en been,
wat hemzelf betrof zelfs met betrekking
tot zijn vrouw en Eustatius wanneer
er sprake was van Monica, was luj een
ander mensch. Hot was niet alleen, da.t
hij trotsch op haar was; er was daarbij
iets anders iets minder persoonlijks
iets van wezenlijke genegenheid. Do eerste
groote pijn welke dit eigenaardige nieuws
hem had veroorzaakt was, toen hij tiad
gedacht aan zijn dochter, haar had zien
terugtreden uit het leven, dat thans c*m
haar heen scheen te draaien; zich had
voorgesteld hoe anderen haar plaats Inna
men, hoe haar bewonderaars verdwenen,
haar naam in de bladen niet meer werd
vermeld, haar beeld niet meer werd opge
nomen in de geïllustreerde pers. Wat ter
wereld zou vtin een meisje als Monica
zonder geld worden? Hij peinsde zoo lang
over haar, dat hij' eerst tegen het einde
van den morgen aan zichzelf begon te
denken.
Op dat oogenblik werd hij1 zich den toe
stand bewust. Hij werd ouder, terwijl hij
het 25 jaar geledon, dat het Nederland-
sclie centrale comité tot bestrijding van
de tuberculose, waaruit later de Neder-
landsche centrale vcreeniging tot bestrijs-
ding van de tuberculose is ontstaan, weid
opgericht.
Allerlei omstandigheden, o. a. het inter
nationale tuberculosecongres te Rome, dat
juist in die dogen gehouden werd, heb
ben verhinderd, dat de herdenking van dit
feit op den eigenlijken stichtingsdag plaats
had. De herdenking zal nu op 21 Novem
ber zijn; het bestuur der vereeniging heeft
tegen dien dag een nationaal congres uit
geschreven, waarop bekende mannen op
liet gebied der tuberculosebestrijding zullen
spreken over het verleden, bet heden en
de toekomst der beweging, die zich zoo
spoedig over het geboete land heeft vei-
spreid en zoo algemeen burgerrecht bij
ons volle heeft ge&egen.
De vereeniging heeft bij deze gelegen
heid een gedenkboek uitgegeven.
De regeering zal de deelnemers aan het
congres een receptie op het departement
van arbeid, handel en nijverheid aan
bieden.
De Koningin-Moeder, die van het begiin
af bescherm va-ouwe van de vereeniging is
geweest, zal van haar belangstelling doen
Blijken, door de openmg van hel congres
in den Koninklijken Schouwburg bij te
wonen.
's Avonds vereenigt men zich aan een
gemecnschappehjken maaltijd in den IHiaag-
schen Dierentuin. Dan zal de nieuwe pro
pagandafilm van de vereeniging worden
vertoond.
Oud-minister dr. J. Th. do Visser.
Tot degenen, die bijl de volgende Twee
de Kamerverkiezing niet op de eandidaten-
hjst zullen voorkomen, behoort ook oud.
minister J. Th. de Visser, do voorzitter van
do Chr. llist. Kamerfractie.
Aan een vertegenwoordiger van het Vad.
heeft dr. de Visser verklaard:
Miijn besluit is onherroepelijk. Ik neem
afscheid van het politieke leven. Ik ga
heen als Kamerlid en ik ga heen als hoofd
redacteur van de Nederlander. Ik heb er
twee redenen voor. In do eerste plaats:
mijn boeken. Ik ga weer lezen. Ik ga mijn
lievelingsvakken studeeren, theologie en
historie. Tegenwoordig moet ik vrijwel alles
laten liggen ter wille van de parlementaire
stukken. Daarom ga ik weg. Zoo juist heeft
een uitgever mij gevraagd om oen biografie
in Da Cosla te schrijven Wj een nieuwe
uitgaaf van zijh gedichten! En zoo is er
meer.
daar zat en over de toekomst peinsde.
Alles wel beschouwd was het wel aardig
geweest, hertog to zijn, de eigenaar van
deze prachtige huizen, aau liet hoofd van
tafel te zitten in do eetzaal van Chatfïeld
Castle, de hulde van zijin pachters en den
kleinen landadel te ontvangen, zijln plaats
in te nemen op het jachtterrein, in het
lioogerhuis en zelfs in de anti-chambre
der paleizen. Na vijftien jaren vormden
die dingen een deel van zijn bestaan Ver
der te leven, onttroond, beroofd van hol
gewicht ervan, al den tijd gedrukt door
den last van een onvoldoend inkomen
het idee alleen reeds was een nachtmerrie
Er waren dingen van weelde, welke hem
een tweede natuur waren geworden, ver
plichtingen, welker niet nakoming can ver
nedering zou beteekenen. Hij huiverde, toen
de gedachten weer vasten vorm aannamen
in zijn hersenen. Het was een nieuwe bron
van ellende deze iets ongehoords in do
ervaringen der menschheid al deze jaren
te hebben gehoord tot de uitverkorenen en
nu terug te vallen in de lagere rangen. Wat
kon lrij in het gunstigste geval hopen. Een
paar duizend 'sjaars, een woonplaats te
Kensington, drie of vier bedienden, mis.
schien een goedkoopcr bottelier, koud scha-
penvleesch voor lunch, schotels bereid door
een tweederangs keukenmeid voor diner.
Hij herinnerde zich hoe hij' verscheide
ne keeron onverschillig had gebladerd in de
werken van verschillende filosofen -en op
ruwe Wijze rafelde hij! zijn leven uit el
kaar en beschouwde het Hij kwam tot een
zelfde conclusie, van welke zijde hij' het
bekeek. Er was geen leidende gedachte ge
weest, behalve die eene; den) dagelijkscben
maalstroom van genoegens te volgen. Boe
ken hadden hem nooit aangetrokken, van
kunst of wetenschap! wist hij nielsi. Wed
rennen en jacht ja, maar onder de
weelderigste omstandigheden. Een fladderen
naar kaarten of roulette en bovendien nu
en dan. een souper a la Bohème, een kost-
baai' vermaak, waarover nooit gesproken
mocht Worden. Was er iets, dat luj kon
meenemen naar Kusingkou?" Hel ant
woord lag Voor de hand. Op negen en vijftig
jarigen leeftijd was het niet mogelijk zich
een nieuwe wereld te scheppen en deze
te vullen met nieuwe genoegens. Hij gaf het
tenslotte op na te denken en keerde lang
zaam huiswaarts, zich een ouder geworden
man voelende, na dit uur in het park, al
leen met zij'ii gedachten. Hot kwam hem
voor, dat iedereen de verandering moest
opmerken. Een bisschop, die hij bij zijn
deur ontmoette, leverde hem nieuwe stof
tot nadenken.
„Ik hoop, beste vriend", zeide deze hoog-
waaxdigheidsbekleeder, „dat wij u vanmid
dag in het Hoogorhuis zullen zien. Lord
Mauntavon's wetsontwerp voor een betere
verdeeling der jaarwedden van de geeste
lijken in de verschillende divisies verdient
een volle aandacht".
„Ik zal zeker komen", beloofde lord
Ilenry ernstig.
Hij ging verder met een! bitteren glimlach.
Welke -straf stond erop, vroeg hij zich af,
op zeker wel hondervjftig keer in het. Hoo-
gerhuis te hebben gestemd, zonder lid te
zijn van dat verbeven lichaam? Een boete,
waarschijnlijk. Er waren, zoovele onherroe-
pen statuten van vroeger dagen dat mis
schien (gevangenisstraf kon volgen. Hij liep
aan tegen een beroemd rechter van Shan-
liopc Gate en verwaardigde zich hem aan
te houden.
„James," vroeg hij, „weet ge wat de
straf is op stemmen in het Hoogerhuis,
wanneer men njet lid' is?"
Ik heb nog een reden. Mijn leeftijd, liet
ls niet goed, als de ouderen) te lang blijven.
Ik wil den jongeren elementen niet In den
weg loopen. Straks worden vermoedelijk do
Geer en Slotcmaker toch ook weer can-
didaat. Neen, ik maak plaats. Om mijn stu
die en om mijn leeftijd en anders ner
gens om, want moeilijkheden in mijn partij
zijn er gelukkig niet.
Verzoek Tan gopensionneerden.
De besturen van den Nederl. Bond van
gepensionneeiden en van den Bond van
gepensionneerden bij' de Nederlandsclio
Spoorwegen, hebben een adres aan don
voorzitter van den ministerraad gericht
waarin zij verzoeken:
le. Een wetsvoorstel hij do Staten-Ge-
neraal in te dienen, i waarbij1 de wetten)
van 29 Mei 1920, Stbl. no. 283, en van 23
Juli 1925, Stbl. no. 294, in dier voege wor
den gewijzigd, dat de pensioenen van de in
die wetten bedoelde oud-ambtenaren en -be
ambten van Rijk, provinciën, gemeenten',
waterschappen en spoorwegen worden ge
lijk gesteld met die, welke naar de thans
geldende salarissen worden toegekend
krachtens de Pensioenwet voor do Spoor
wegambtenaren 1925;
2ej 1! ©bevorderen, dat Idezo gelijkstelling
ook verplicht worde gesteki voor de Pro
vinciën, gemeenten en verdere publiekrech
telijke lichamen.
Buitengewoon congres der R.K. Volkspartij.
Te Utrecht had gisteren een buitenge
woon congres plaats der R'.-K. Volkspartij.
De hoer W, C. Setteur uit Utrecht her
innerde in zijn openingswoord aaln den]
dag, dat voor 10 jaar terug de wapenstil
stand werd gesloten on stelde twee minuten
stilte voor om de slachtoffers van dien)
oorlog te herdenken.
Het door het partijbestuur voorgestelde
verkiezingsprogramma werd aan do orde
gesteld en goedgekeurd'. Er werd' beslo
ten als inleiding aan het verkiezingspro
gram te laten voorafgaan, don wensch van,
het herstel van het parlementair stelsel
door samenwerking van die parlementaire
groepen, welke een democratische moer
den he id1 kunnen vormen, met inachtneming
van de op het programma genoemde prin
cipieel katholieke desiderata.
Het Tweede Kamerlid P. M. Arts, hield'
vervolgens teen politieke rede, waarin hij
wees op de matheid, die over de geheel e
linie op politiek gebied heerscht.
„Iets in de Power HUI met een hak
mes," was het luchthartige antwoord.
Lord IJenry ging glimlachend verder.
Toen liij zijn woniag binnentrad, zag luj,
dat een paar paarden werden weggebracht
cn liij hoorde, behalve Monica's stem, die
van een man in haar boudoir. Hij ging
de bibliotheek binnen, sloot de deur, en
nam de telefoon een instrument, dat
hij hevig verachtte en zelden gebruikte.
Binnen den vejschuldigden tijd bereikte
hiji sir Stephen Dobolle.
„U spreekt met Chatfïeld, sir Stephen."
„Ik hoor het."
„Ik heb in verband met het bericht
waarmee ge mij vanmorgen verraste, goed
begrepen, dat niets behoeft te worden
veranderd in de eerste twee of drie maan
den."
„Vóór twee maanden ten minste niet,
waarschijnlijk worden het er drie, moge
lijk vier."
„Weet niemand anders het?"
„Geen sterveling."
„Dan stel ik voor," vervolgde lord Henry,
„mijn gezin onkundig te laten voor, laat
ons zeggen, zes weken."
Er was oen korte aarzeling.
„Indien u het verstandig acht," luidde
de weifelende instemming.
„Ik zie niet in, dat het eenig verschil
maakt," verklaarde lord Henry. „Ze kun
nen evengoed nog zes weken gelukkig zijn.
U hebt er niets tegen?"
„Zeker niet."
Lord Henry hing de telefoon op en ging
lunchen. Zijn gasten konden constateeren,
dat hij ia een zeer vroolijke en prettige
stemming was.
(Wordt vervolgd).
-v*** s^"
k-? 5
At
1*1"*&%S!p3$P*t 3»
^ts
DoÏ6 courant verschijnt dagelijks, met uit
sondering van Zou- en Feestdagen.
Pi 53 per kwartaal f 2.—; franco per post
t 2 50. Prys perxreek: 15 cents. Afzon
derlijke nummers 4 cents. Abonnementen
worden dagelqka aangenomen
Advertentien voor het eer6Èvolgend num
mer moeten vóór ell uur aan het Bureau
bezorgd zijn, 's Zaterdags vóór D uur.
Een bepaalde plaats van advertentien
wordt niet gewaarborgd.
COURANT
Prji der Ad vei tenten van 15 regelt
t 1.0*. edeie regel meer f L 50; in het
ZaUrdagiiuiïinteil-*-5 regels t l.BÜ, iedere
regel meer fO. Keelamea 10.70 pei regel.
Incassokosten 5 ets.; postkwltanties 15 ets.
1 ar,eten van adveitentien bij nbonoemem
rijn aan het Buieau verknjgbn. i
Dagelijks woi den tegen vooruitbetaling
Kleine Adveitentien op4enomen a 050 t/m
35 woptden, f O 70 t/m 25 woorden. Elk uooid
mier 5 cent tot een max mum van 50 i oorden