buitenland.
PHOENIX-WINTER-«°r°f PRUZEN 68015
Zaterdag 17 November 1928
Een onwaardige Chatfield.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
en een Kinderblad.
Uit de Tweede Kamer.
p
<Bm
\9
'4
Interc. Tel. No. 68103 en 68617.
8I8t» Jaargang.
fto. 18965
BUREAU: LANGE HAVEN 14! (HOSK KORTE HAVEN). Tel. 68103 en 68617.
Poslrakcnin'j No 6311
EERSTE BLAD.
De bouw van den pantsarkruiser in Duitschlard. De soc-
dem. motie tot stopzetting van den bouw
verworpen. Het debat.
De Rijksdag Hoeft de sociaal-democrati
sch© motie tot het staken van den boifw
van den pantserkruiser in "hoofdelijke stem
ming verworpen met 255 tegen 203 sloirk
men en acht onthoudingen. Voor de motie
stemden alle sociaal-democraten en do
communisten en voorts enkele afgevaardig
den van andere partijen.
Over hot debat dat in den Rijksdag aan
de stemming vooraf ging kan nog het vol
gende worden gemeld
Afgevaardigde Drewitz van de oeconomi-
sclie partij zieide, dat de moeilijkheden, die
het Duitschle politieke loven tlians door
maakt, onmogelijk zouden zijn indien alle
partijen een fatsoenlijken verkiezingsstrijd
voerden. Spreker lichtte de motie zijner
partij toe, "waarin hot onderbreken van
den bouw wordt voorgesteld1, tot de regea-
ring een. vlootprogramma, beantwoordend
aan de bepalingen van het verdrag vim
Versailles, aan het parlement zal hebben,
voorgelegd.
De nationaal-socialist Dreiiier valt de
sociaal-democraat aan en zegt, dat, terwijl
de geheele wereld zich tot da tanden wa
pent. in den Rijksdag storm wordt geloo-
pen tegen een geringere bewapening dan
het Verdrag van Versailles toestaat.
Dr. Wendhausen van de christelijk-natio-
nale boerenpartij1 deelde mede, dat hij en
zijn vrienden tegen de motie zouden stem
men, daar ze het pantserschip noodzake
lijk achten in. bet belang van de lands
verdediging.
Dr. Fehr van de Dluitsche boerenpartij
zeide, dat zijn groep in dan rongen Rijks
dag tegen den pantserkruiser beeft ge
stemd; tlians is echter de toestand.' ver
anderd en daarom zal ze nu, tegen de so
ciaal-democratische motie stemmien, daar
ze niet wil dat bij elke verandering van
samenstelling de vroeger genomen beslis
sing wordt geannuleerd.
De sociaal-dein octant Breitseheid' ver
schijnt nu op de tribune. Van recjhts wordt
geroepen, met een zinspeling op de onge
lukkige rede die Wels gisteren lieeft ge
houden: „ga maar weg. Je kunt je vriend
toch niet redden!" Breitseheid wil zijn
partij verdedigen, daar men haar _gisteren
van D uitsch-nati oaale zijde van oneerlijk,
lieid heeft betidit. Graaf Westarp„Uw
politiek is oneerlijk." Breitseheid: „Graaf
Westarp, een man met zoo'n politiek ver
leden. als gij, zou met dergelijke verwij
ten voorzichtiger moeten zijn)." Wat over
de kwestie zelf dient te worden gezegd,
heeft gisteren mijn partijgenoot Wels ge
zegd. (Gelach redhts.) Wij herroepen niets
van hetgeen Wels heeft geopperd. Indien
nu het gerucht verspreid wordt, dat wij
zelf de verwerping van onze motie wen-
sclien, protesteer 'ik krachtig tegen derge
lijke geruchten. Wij hebben met 'de moge
lijkheid 'Van aanneming der motie gere
kend en zijn bereid er de consekwenties
van te dragen.
Op de door graaf Westarp gestelde vraag,
wie eigenlijk de verantwoordelijkheid draagt,
antwoordt spreker: het door hot volk ge
kozen parlement. Dc kan, wat op het
oogenblik hier gebeurt, niet beschouwen
als een crisis van bet parlementarisme.
De mogelijkheid bestaat altijd dat een
nieuw parlement of een nieuwe regeering
door een besluit verplicht is in een be
paalde kwestie een andere houding aan te
nemen dan de vorige regeering óf de vo
rige Rijksdag.
De sociaaldemocraten zijn tegenstanders
van elke bewapening. Ze willen wel de
verantwoordelijkheid voor het verdrag van
Versailles dragen en dus alles doeu ter
bescherming van de veiligheid van bet
Duitsclie rijk, maar dit beteekent niet da1
men alle door het vredesverdrag geboden"
mogelijkheden dient te haat te nemen. Br.
iWirtb, vervoegt Breitseheid, heeft gezegd,
dat de moeilijke positie, waarin wij ons
bevinden, aanleiding is tot den kruiser-
bouw. Men vergete echter niet, dat nog
steeds geen coalitieregeering bestaat. De
sociaal-democraten en de socialistische veh
tegenwooidigers in de regeering dragen
voor de regeering niet meer verantwoor
delijkheid dan het centrum. Zoolang geen
coalitieregeering bestaat, valt de verdeèld-
heid der in de regeering vertegenwoordigde
partijen niet te beschouwen als een crisis
van het parlementarisme.
Ra een rede van den communist Koe
nen, die constateert dat het. geheèle huis,
van «Ie nationaal socialisten tot de so
ciaal-democraten, voorstander van de ba
wapening was, werd overgegaan tot de
stemming.
kan onder bepaalde omstandigheden zijn
nut hebben, maar nooit voor een hand
druk onder vrienden.
De democratische ver
kiezingscampagne.
Gouverneur Smith is, na de slembusne-
derlang buitenaf gegaan, llij vertrok per
auto en gaat twee weken vacantic nemen.
Het doel van den tocht is Biloxi, in dert
staat Mississippi Het reisgezelscliap bestaat
uit Smith, 3olm J. Raskob, die de lei-
ding beeft gehad van de Democratische
campagne, .T. J. Rioidan en IV. F. Kenny.
De Democratische partij heeft voor de
verkiezingen veel geld uitgegeven; men
zegt, dat er een deficit is van 2.000.000
dollar Maar een voortvarend en doorkneed
zakenman als Raskob zal er wel in slagen
dat tekort te doen verdwijnen
Het sell ad© v ergo ed in g s-
vraagsiuk.
Het Japanscbe kabinet beeft het Duit-
scho voorstel inzake de instelling van een
commissie van deskundigen goedgekeurd.
Voor zoover do besprekingen der commis
sie te Berlijn zullen plaats vinden, zal
Japan door den Japdnscben ambassadeur
te Berlijn, Ragaoka, vertegenwoordigd wor
den.
Door E. PHILIPS OPPERHEIM.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E.J.Bi.
16) i
„Maar deze plaats, daarvan moet je ze
ker houden?" vroeg Monica.
„Zij schijnt zeer mooi", gaf hij toe,
„Ik houd natuurlijk van het park, en de
boomen zijn prachtig, maar de menschen
komen van. alle gedeelten van Engeland,
om het kasteel te zien. De slottoren is
historisch en dan zijn er Ue feestzaal, de
terrassen aan de Zuidzijde en de lager ge
legen tuinen. Werkelijk, ik zou bijna ver
langen, dat ik jou was, Francis", ging zij
nadenkend) verder, ,,'Je zult al die dingen
voor den eersten keer zien eh weten, dat
ze je toebehooren. Kon je niet een beetje
meer belangstelling toonen?"
Weer wilden haar oogen zijn glimlach
uitlokken. Hij keek ernstig langs baarbeen.
(Indien mijn houding teleurstel-'
lend schijnt", zeide hij, „kan iku alleen
verzoeken, u le herinneren, dat ik k'om uit
een omgeving, waar men zelden aandoe
ningen van eenigen aard kende."
„Dat is bet", mengde zich sir Stephen!
in het gesprek. ,,'U zult daar overheen ko
men. U zult. tlians een veel gemakkelijker
leven krijgen."
„En of!" riep Eustatius u,it. „Drommels,
ik gaf er wat voor in je plaats te zijd,
neef Francisi Voor een jongen kerel van
Diversen,
De uitsluiting in hert
Ro ergebi ed'.
De Rijksminister van Arbeid, Wisoell,
verklaarde op grond van zijn persoonlijke
ervaringen in het industriegebied, dat naar
zijn meening de verhouding tussclien de
beide partijen nog steeds zeer gespannen
is. Hij ziet voor het oogenblik geen op
lossing voor de geschillen, doch alle hoop
is nog niet opgegeven.
Op het te Moskou gehouden congres
van. de internationale axbeiderslmlp, is beJ
sloten de uitgesloten arbeiders in liet
Roergebied zooveel mogelijk tc steunen.'
Een eerste bedrag van 10000 roebels werd
verzonden. Het ligt in üe bedoeling der
organisaties in het geheel 100 000 roebel
voor de slachtoffers van ide uitsluiting
op te brengen.
De bemiddelingspogingen schieten nog
niet op.
Wat Lloyd George niet
b eg rijpt.
Aan een noenmaal in de Oxford Club
heeft Lloyd George gisteren gezegd, dat
de betrekkingen, van Engeland met Frank
rijk en Duitschland veel beter waren ge
worden, en met Ide Ver Staten, nu dp
vlootovereenkomst van de baan was, otage-
twijfeld ook van normaal tot hartelijk zou
den stijgen. Met deze feiten voor oogcp
begreep spr. niet, dat het ontwapenings)
probleem niet ernstiger ter hand kau wop-
den. genomen; maar Ide wereld zag inder,-
daad bet merkwaardige verschijnsel, dat
de onderlinge betrekkingen beter wenden
en desondanks de bewapening .gro-oter. Dit
gaat nipt samen. De gepantserde vuist'
jou leeftijd, met tachtig duizend pond
'sjaars ziet de wereld er bijzonder ge
zellig uit Wal een boel moois heb jij in
bel vooruitzicht."
„Mij lijken de vele nieuwe belangen nog
een moeilijkheid", merkte Francis op.
„Dat zal wel meevallen", verklaarde zijn
oom vroolijk. „Lieve", zoo wendde hij
zieb tot zijn vrouw, indien wij klaar zijn,
konden de bedienden de thee wel weg
nemen. Ik zal even hellen. Het zal voor ons
allen een groote opluchting zijn e
ons zakengesprek met e Francis te
hebben."
Lady Henry legde liaar breiwerk neer
en stond op.
„Terwijl zij de thee wegnemen, Francis",
zeide zij, „moet ik je het uitzicht van
het raam hier wijzen. Wij zijn zeertrotseh
op het park of liever wij zijn het ge-
v/eest. Er zijn geen mooier eiken in het
koninkrijk dan de eiken van Qliatfield." i
Zij wandelde naar het raam en voorden
eersten keer ontdooide Francis een beetje,
terwijl hij naast haai stond. t
Lord Henry trok de aldvocaat bij' de jas
„Hij schijnt een beetje ongenaakbaar,
hè?" merkte hij zenuwachtig op.
„Ondoorgrondelijk", bekende sir Stephen,
„ïs liet n mogelijk geweest, u eenig
denkbeeld te vormen van zijn plannen
„Hoegenaamd niet Hij heeft al de cij
fers. Ik zag, dat bij ze onderweg bestu
deerde. Hij is heel moeilijk aan het praten
te krijgen, wanneer liij niet wil."
„Ik vrees, dat wij zullen ervaren, lat hij
in alle opzichten zeer moeilijk is", zucht
te lord Henry.
(Vervolg).
'Rij de replieken was eerste spreker de
heer Heemskerk, die de vergelijking die
Minister de Geer gemaakt had tusschen zijn,
eigen extra-parlementair Kabinet en de par
lementaire dito wraakte „omdat de laatste
ook wel eens een beperkte taak' hadden,
die dan altijd echter van eminent politiek
belang was. Het was echter duidelijk, dat
bij in hoofdzaak het woori hal genomen,
om 'nog eens een woord met de heerem
Kersten en Lin.gbeek te wisselen
De heer Kersten kreeg te hooren, dat hij!
telkens met een nieuwen geloovige aan
komt, dien men, volgens hem, onvoor
waardelijk moest volgen Dezen keer was
het Petrus Dalhenus, de man die Willem,
den Zwijger verketterde, omd'at deze voor
Roomschen en Pretestanten heidon, de
godsdienstvrijheid wilde. Maar, zoo vroeg
de leider van de anti-revolutionaire Ka
merfractie ondeugend, hoe kan de heer
Kersten het met zijn Gereformeerdheid)
overeen brengen, telkens weer nieuwe ge
loofshelden voor onfeilbaar te verklaren?
De heer Lingbeek kreeg lied-enkel ijker p i 1
te slikken Hij kreeg het afscheidswoord!
van den lieer Heemskerk, omdat nit zijin,
woorden nooit een broederlijke toon, maar
steeds vijandschap tegen d!e Protestantsche
partijen klinkt.
Maar meer nog, omdat de hoer Lingbeek
gezegd hoeft, dat do an.ti-revolu tïoima iren,
liet doopierscbe stelsel hadden aangenomen
om ministersztefcls te verkrijgenWant, de
heer Heemskerk bleek zich toen te herinne
ren, dat liij in eersten termijn voor het
woord „laster" tot de orde was geroe
pen, dit was lasterlijke geschiedschrijving,
waar het bekend is, dat Idr. Ku yper het
doopierscbe stelsel steeds had bestreden',
en wie zich daaraan schuldig maakt, sclia-
kelt zichzelven uit als iemand die in hef
parlementair debat reebt op> antwoord beeft.
Ra deze oorlogsverklaring van een der Ve
teranen van bet parlement aan dea lieer
Lingbeek sloot voorzitter Schaper, toen
deze aan het woord moest komen, direct
zeer verstandig de vergadering. Maar de
arme man van de Hervormde Staatspartij
raakte door deze afstraffing zóó in de war,
en was zóó overstuur bij het idee, dat een
zoo gezien man, als de heer Heemskerk
in de Kamer is, niet meer m'et licon wilde
debatteeren, dat bet hem ontging, dat do
vergadering gesloten was, zoodat hij van
liet spreekgestoelte begon te oreeren. De
Kamer had een verbazend pleizier in het
geval.
De heer Braai vond het passend, te ver
klaren, dat "'geen enkele regeering voor
het platteland iets anders over heeft dan
spot en lioon; wij van onzen kant vinden
het voor dat zelfde platteland de ergste
hoon, dat liet door den hoer Braat in de
Tweede Kamer wordt vertegenwoordigd.
Dr. de Visser bleek eenigszins ont
stemd over de w ij z e waarop de Pre-
mier hem bad bestreden. Het ging i>.v.
niet aan, zijn onderteekeaiing van de Memo
rie van Toelichting op hot wetsontwerp
tot samensmelting van de departementen
van Oorlog en "Marine tegen hem uit te
spelen, nu de ervaring heeft doen zien,
dat die fusie met tot de verwacht© be
zuiniging lieeft geleid. Minister de Geer
kreeg dus iets te doen om de ontstem
ming bij Dr. de Visser weg te nemen; nu,
de leider van de Chiistelijk-Hiistorisöhe
Kamerfractie is allesbehalve haatdragend.
Toen de heer Lingbeek den volgenden
dag aan het woord kwam, stond de heer
Heemskerk demonstratief op, en verliet de
vergaderzaal, aldus te kennen gevend, dat
hij zelfs het geluid van den eenling van
de Hervormde Staatspartij niet wilde hoo-
ren. Dit leek ons wat te ver getrokken,
en bet kwam van den kant vau den heer
Lingbeek te staan op een: „Al is Heems
kerk nog zoo snel, de waarheid achter
haalt hem wel", waarmede hij de Kamer
niet weinig aan den la,oh bracht. De beer
Langman had de opmerking in ontvangst
te nemen, dat zijn onjuiste mededeeliwg,
dat de spreker om persoonlijke teleurstel
ling de CIiristelijk-Tl islor,iscihe Unie zou
hebben verlaten, op hetzelfde peil stond
als zijn overige redevoering. En toen kre
gen wij oen betoog aan bet adres van
den beer Schouten, de heer Lingbeek
negeert thans op zijn beurt den heer
Heemskerk, dat de anti-revolutionairen wél
op doopersob standpunt staan, maar wij
vragen ons af: Wat heeft de Kamer aan
deze doopersclie en andere theologische
debatten
Do heer Albania begon met de finan
cieel© politiek van de S. D. A. P. te ver
dedigen, en bestreed dal de uitgaven te
boog zijn; in 1913 beliep de begroeting
even 20 procent van liet nationale inkomen,
en thans is dat maar even 16 procent.
Dat moge waar zijn, maar met dat soort
berekeningen Iran men niet te voorzichtig
wezen, want, men zou daarnaast moe
ten weten, of de ver deel ing van het
nationale inkomen in die beide, jaren de
zelfde was. Dat weten wij wél, dat de
middenstand en ook vele arbeiders onder
lieel wat zwaarder lasten zuchten dan
vroeger.
De leider van de S. D. A. P. richtte
zich "toen tot de Katholieken, om hun de
vraag te stellen, wal hen toch eigenlijk aan
de Antirevolutionairen! en de Chr. Hist,
hond? Een geioofsband kan het niet
wezen, er zlij'n bewijteeni te óver van de
onderlinge verkettering van orthodoxe pro
testanten en Roomse hen. E,n de sociale
band kan het evcrimin zijn, want do Coa-
De bedienden hadden de kamer verlaten.
Lord Ilenry scliraante zijn keel. Zijn vrouw,
die bet teeken begreep, keerde zich om
van het raam. Francis volgde haar voor
beeld. Het lang verwachte oogenblik was
gekomen.
Hoofdstuk VUL;
„Ik meen, Francis", begon, lord .Henry,'
„dat het tijd is voor een paar woorden van
opheldering in zake de toekomst."
„'Onze toekomst", viel Eustatius in de
rede.
„Onze aardsche toekomst", fluisterde
Monica.
„Wij bevonden ons", vervolgde hun va
der, met een afkeurenden blik naar de
twee, die hem in Ide rede vielen, „in wat
ik een eenige positie zou willen noemen
Eenige maanden geleden, ontving ik, als
hoofd van het lmis, een inkomen van on
geveer 80000 dollar 'sjaars. Ik heb Eusta
tius 5000 dollar -"sjaars toegestaan, mijn.
vrouw en mijn dochter ieder 2000 dollar
'sjaars, en liet overige inkomen werd geJ
bruikt voor het waardig instandhouden
van het goed hel liuis van onze familie,
Francis, gedurende bijna zevenhonderd ja
ren Chatfield House in Londen en Chat
field Lodge in Inverness. Gij zijt natuurlijk
niet in staal, Francis, in te zien. wat geld
beteekent, of wat er mee kan"worden gei
daan, maar ik kan je verzekeren, dat bet
gelieelo inkomen nit de goederen door mij
is uitgegeven op de bedoelde wijze, sedert
ik den titel kreeg- Ek! wil geen' -woord' zeg
gen tegen je vader of Ue nagedachtenis
van je vader. Hij hald égards voor ons ge
durende zijn leven, want zooals je mis
schien hoorde, gaf hij ons een zeer be
hoorlijke toelage. Dat hij ons echter bracht
in dit afschuwelijke dilemma, was op zijn
zwakst uitgedrukt onbedachtzaam Wij ver-
keeren, meen ik, in den toestand; dat wijl
ongeveer een millioen van je geld bobben
verteerd, en dat wij plotseling geen dak
meer boven ons lioofd bobben en geen
son bezitten" 1
„Orn niet te spreken van eenige schul
den", zuchtte Eustatius.
Monica mengde zich onverwachte in het
gesprek, terwijl zij weggedoken lag in' haar
.fauteuil. f
„Er is ook nog een ander stahldpunt, hè
vader? Wij hebben göturende vier jaar
een bijzonder gezellig leven gebald met
het geld van Francis, terwijl hij waarschijn-!
lijk geen rooien duit bezat."
„Dat was niet onze schuld", verklaarde
Eustatius. I
„Hel. was zeker niet de zijne", hervatte
Monica droogjes;.
Er was een o-ogenblik stilte. De opmerkt
zaamheid van alle aanwezigen concentreer
de zich op Francisi Hij ston'l met zijn rug
naaar het raam, naar ieder op de beurt
luisterend, met bet gelaat van een, sphinx.
Zijn voortdurend stilzwijgen begon een ge
voel van onbehagelijkheid te wekken in
den kleinen kring. Sir Stephen oordeelde,
dat bet voor hem tijU weitdi nu wat te
zeggen. i
„Indien men. niij toestaat,-een oogenblik
mijn meening te zeggen",, verzocht hij, zijn
keel hevig schrapend, „moet ik bekennen,
dat His Grace eenigszins gesloten was om
trent zijn bedoelingen, maar ik heb de vrij-5
beid genomen, hem erop te wijzei, laf, de
tegenwoordige toestand eenigszins hard is
voor de...e... thans aanwezige leden van!
de familie."
„Drommels hard!" riep Eustatius uit.
„Zonder voorbeeld," waagde lord ïfenry.
Een toestand, die, dit kan iik wel Zeg
gen, zonder eenig precedent is."
„Ik heb de vrijheid genomen voor te
stellen," vervolgde sir Stephen, „dat een
mild standpunt zou worden ingenomen! in
zake de verplichtingen, welke u onbewust
op u hebt genomen, en dat oen of an
dere toelage, zooals de overleden hertog
heeft toegekend, opnieuw zou worden ver
leend en onder do tegenwoordige omstan
digheden. De toelage door uw overleden
vader toegestaan," ging hij voort, zich toit
Francis wendende, „bedroeg vier duiZendi
'sjaars en het vrij gebruik van hét wediu-
wenlrais, het verblijf, -waarlangs wij-
gingen, toen wij het park binnenreden.
Er waren ook tuiniers, enz., welke ik niet
behoef op te noemen."
„Wij hadden het gebruik van de molfc-
boerderij," zeide lady IHjenry, van haar
breiwerk ópziende.
„En al de verder gelegen jachtterreinen','*
bracht Eustatius in het midden.
„Ook waren rijpaarden tot onz'e beschik
king," merkte 1-ord IHlenry op.
Weer keken allen verlangend naar de
zwijgende figuur in hun midden. Deze lang
durige stilte begon hen ztenuwachtig te ma
ken. Lord IHtenry deed een rechtstreeksdbi
beroep op hem.
(Wordt vervolgd).
litie was het groote struikelblok voor de
sociale hervormingen, zooals Taima tot zijn
schade ondervonden liad, die zonder de
hulp van de sociaaldemocraten opdit ge
bied niets tot stand zou kunnen hebben
brengen. En toen kwam er een groote
lofrede op het eerste ministerie van sociale
hervorming, liet kabinet Pierson-jBorgesius,
en dat zou ons reden tot verheugenis we
zen, als wij niet bij ondervinding wisten,
dat de liberalen eerst dan op hun' rechte
waarde door den sociaal-democraat wor
den geschat, als zenaar betere ge
westen verhuisd zijd.
Het zal eindelijk wet overbodige mede
deel ing wezen, dat de beer Albarda een
lang betoog hield om het goed recht van
de leuze „nationale ontwapening" te be
pleiten. Maar, was daarmee in overeenstem
ming, dat als de S. D'. A. P. op1 baar
weg, dien zij bewandelt, geweld zou ont
moeten, zij ook tot geweld zou overgaan,
zooals de beer Albarda niet zonder stem
verheffing zeide? Dat geweld vreesdie hij
van de fascisten. Van de burgerwachten en
van de vrijwillige 'landstorm. De heer Al
barda vergat hierbij, dat als de genoem
de corporaties van de laatste twee lijkt
geweld ons ondenkbaar daartoe zouden
overgaan, liij en de zijlnon de bescherming
daartegen zullen krijgen van de politie, en
desnoods van het leger, juist als int 1918
zij die toen door de „Vergissing! in de
machtsverhoudingen" bedreigd werden, die
genoten hebban. En hij vergat helaas ook,
dat de S. A. P. in 1918 naar geweld
heeft willen grijpen, zonder dat or
toen eenig geweld tegenover
liaar stond.
De heer van Gijn, de leider van den
Vrijheidsbond in ide Kamer, ging slechts
zeer schuchter iu op het denkbeeld door
Dr. de Visser opgeworpen, dat de liberalen
toe zouden treden tot de Coalitie. Wel er
kent luj met prof. van dei- Vlugt, dat er
normen zijn boven den niensdieiijfcen wil,
maar bij ziet niet laag neer op de mensche
l-ijk e rede, en hij vindt ter zake van de vrijt
heid andere normen in het Christendom
dan de R oomsch-Katbolieken.
Wat de finaricieele politiek van het ka^
biriet betreft, bleef hij van oordeel dat de
overdreven soliditeit daarvan de zooi moo-
dige belastingverlaging in! dea weg blijft
zitten, een verlaging, die hij, dein heer
Albarda ten spijt, broodnoodig noemde.
De communist L. de Visser gaf er niets
om, dat Minister de Geer met de com
missie van Georganiseerd Overleg tot over
eenstemming was gekomen over de herzie
ning van de salarieering van de ambtena-
ren, want de Minister zou hun Vertegen
woordigers liet pistool op de borst hebben
gezel. JJjj diende daarom twee moties in,
de eene v'oor een uitkeering in eens aan
de mindere ambtenaren, de tweede voor
een algemeene salarisherziening van de
ambtenaren.
De heer Marchant begreep niet van welke
zijde Dr. ide Visser steun verwachtte voor
een ministerie uit het Protestantsche deel
van de Coalitie en Hen Vrijheidsbond, een!
combinatie, die Ueze als er een!
minderbei'dsministerie zou moeten optre
den, omlder de mogelijkheden had opgeno
men; wat zijn partij betrof, deze zat
slechts dan aan He eischen van Ide Katho
lieken tegemoet komen als die gegrond zijn'
op aanspraken welke naar billijkheid kun
nen worden gedaan en gelden kunnen
gemaakt worden met een rechtmatig be
roep op vrijheid van beweging- In dat op
zicht gingen de Vrijzinnig-Democraten dus
verder dan de Rechterzijde. Toen de heer
Marchant zeide, dat zijn partij niet vóór
het amendement Kersten zou hebben ge
stemd, als ze geweten had, dat do
n iterste noodzaak nog niet was ge
komen, maar dat He verklaring van den'
,-s
V£J
De» courant verschijnt dagelyks, met uit
sondering van Zon- eo Feestdagen.
Prijs per kwartaal i 2.franco per post
f 2.50. Prjja per week: 15 centsAfzon
derlijke nummers 4 cents. Abonnementen
worden dagelijks aangenomen
Advertentien voor het eerstvolgend num
mer moeten v6rell uur aan het Bureau
bezorgd zijn, 's Zaterdags vóór 4» uur.
Een bepaalde plaats vaD advertentien
wordt met gewaarborgd.
N
Prijs der AdverlentiSn: vsd 1—5 regel»
l 1.55; iedere rege! meer S 0.30; in bot
Zaterdagnummer 15 regels l l.bO, ieders
regel meer f 0.15.Reclames f 0.75 pei regel.
Incassokosten 5 ctr.; postkwitanties 15 Us.
Tarieven van advertentien bij abonnement
s§n san het Bureau verkrijgbaar
Dagelijks worden tegen vooruitbetaling
Kleine Advertentien opgenomen 4 l O 50 t/m
15 woorden, f 0.75 t/m 25 woorden. Elk woord
meer 5 cent tot een maximum van 30 w oorden
1
Ml
f
f-fL5i
J
v,
L
1 T,
V'-,
4$