buitenland. PHOENIX-WINTER-«°r°f PRUZEN 68015 Zaterdag 17 November 1928 Een onwaardige Chatfield. Dit nummer bestaat uit 2 bladen en een Kinderblad. Uit de Tweede Kamer. p <Bm \9 '4 Interc. Tel. No. 68103 en 68617. 8I8t» Jaargang. fto. 18965 BUREAU: LANGE HAVEN 14! (HOSK KORTE HAVEN). Tel. 68103 en 68617. Poslrakcnin'j No 6311 EERSTE BLAD. De bouw van den pantsarkruiser in Duitschlard. De soc- dem. motie tot stopzetting van den bouw verworpen. Het debat. De Rijksdag Hoeft de sociaal-democrati sch© motie tot het staken van den boifw van den pantserkruiser in "hoofdelijke stem ming verworpen met 255 tegen 203 sloirk men en acht onthoudingen. Voor de motie stemden alle sociaal-democraten en do communisten en voorts enkele afgevaardig den van andere partijen. Over hot debat dat in den Rijksdag aan de stemming vooraf ging kan nog het vol gende worden gemeld Afgevaardigde Drewitz van de oeconomi- sclie partij zieide, dat de moeilijkheden, die het Duitschle politieke loven tlians door maakt, onmogelijk zouden zijn indien alle partijen een fatsoenlijken verkiezingsstrijd voerden. Spreker lichtte de motie zijner partij toe, "waarin hot onderbreken van den bouw wordt voorgesteld1, tot de regea- ring een. vlootprogramma, beantwoordend aan de bepalingen van het verdrag vim Versailles, aan het parlement zal hebben, voorgelegd. De nationaal-socialist Dreiiier valt de sociaal-democraat aan en zegt, dat, terwijl de geheele wereld zich tot da tanden wa pent. in den Rijksdag storm wordt geloo- pen tegen een geringere bewapening dan het Verdrag van Versailles toestaat. Dr. Wendhausen van de christelijk-natio- nale boerenpartij1 deelde mede, dat hij en zijn vrienden tegen de motie zouden stem men, daar ze het pantserschip noodzake lijk achten in. bet belang van de lands verdediging. Dr. Fehr van de Dluitsche boerenpartij zeide, dat zijn groep in dan rongen Rijks dag tegen den pantserkruiser beeft ge stemd; tlians is echter de toestand.' ver anderd en daarom zal ze nu, tegen de so ciaal-democratische motie stemmien, daar ze niet wil dat bij elke verandering van samenstelling de vroeger genomen beslis sing wordt geannuleerd. De sociaal-dein octant Breitseheid' ver schijnt nu op de tribune. Van recjhts wordt geroepen, met een zinspeling op de onge lukkige rede die Wels gisteren lieeft ge houden: „ga maar weg. Je kunt je vriend toch niet redden!" Breitseheid wil zijn partij verdedigen, daar men haar _gisteren van D uitsch-nati oaale zijde van oneerlijk, lieid heeft betidit. Graaf Westarp„Uw politiek is oneerlijk." Breitseheid: „Graaf Westarp, een man met zoo'n politiek ver leden. als gij, zou met dergelijke verwij ten voorzichtiger moeten zijn)." Wat over de kwestie zelf dient te worden gezegd, heeft gisteren mijn partijgenoot Wels ge zegd. (Gelach redhts.) Wij herroepen niets van hetgeen Wels heeft geopperd. Indien nu het gerucht verspreid wordt, dat wij zelf de verwerping van onze motie wen- sclien, protesteer 'ik krachtig tegen derge lijke geruchten. Wij hebben met 'de moge lijkheid 'Van aanneming der motie gere kend en zijn bereid er de consekwenties van te dragen. Op de door graaf Westarp gestelde vraag, wie eigenlijk de verantwoordelijkheid draagt, antwoordt spreker: het door hot volk ge kozen parlement. Dc kan, wat op het oogenblik hier gebeurt, niet beschouwen als een crisis van bet parlementarisme. De mogelijkheid bestaat altijd dat een nieuw parlement of een nieuwe regeering door een besluit verplicht is in een be paalde kwestie een andere houding aan te nemen dan de vorige regeering óf de vo rige Rijksdag. De sociaaldemocraten zijn tegenstanders van elke bewapening. Ze willen wel de verantwoordelijkheid voor het verdrag van Versailles dragen en dus alles doeu ter bescherming van de veiligheid van bet Duitsclie rijk, maar dit beteekent niet da1 men alle door het vredesverdrag geboden" mogelijkheden dient te haat te nemen. Br. iWirtb, vervoegt Breitseheid, heeft gezegd, dat de moeilijke positie, waarin wij ons bevinden, aanleiding is tot den kruiser- bouw. Men vergete echter niet, dat nog steeds geen coalitieregeering bestaat. De sociaal-democraten en de socialistische veh tegenwooidigers in de regeering dragen voor de regeering niet meer verantwoor delijkheid dan het centrum. Zoolang geen coalitieregeering bestaat, valt de verdeèld- heid der in de regeering vertegenwoordigde partijen niet te beschouwen als een crisis van het parlementarisme. Ra een rede van den communist Koe nen, die constateert dat het. geheèle huis, van «Ie nationaal socialisten tot de so ciaal-democraten, voorstander van de ba wapening was, werd overgegaan tot de stemming. kan onder bepaalde omstandigheden zijn nut hebben, maar nooit voor een hand druk onder vrienden. De democratische ver kiezingscampagne. Gouverneur Smith is, na de slembusne- derlang buitenaf gegaan, llij vertrok per auto en gaat twee weken vacantic nemen. Het doel van den tocht is Biloxi, in dert staat Mississippi Het reisgezelscliap bestaat uit Smith, 3olm J. Raskob, die de lei- ding beeft gehad van de Democratische campagne, .T. J. Rioidan en IV. F. Kenny. De Democratische partij heeft voor de verkiezingen veel geld uitgegeven; men zegt, dat er een deficit is van 2.000.000 dollar Maar een voortvarend en doorkneed zakenman als Raskob zal er wel in slagen dat tekort te doen verdwijnen Het sell ad© v ergo ed in g s- vraagsiuk. Het Japanscbe kabinet beeft het Duit- scho voorstel inzake de instelling van een commissie van deskundigen goedgekeurd. Voor zoover do besprekingen der commis sie te Berlijn zullen plaats vinden, zal Japan door den Japdnscben ambassadeur te Berlijn, Ragaoka, vertegenwoordigd wor den. Door E. PHILIPS OPPERHEIM. Geautoriseerde vertaling van Mej. E.J.Bi. 16) i „Maar deze plaats, daarvan moet je ze ker houden?" vroeg Monica. „Zij schijnt zeer mooi", gaf hij toe, „Ik houd natuurlijk van het park, en de boomen zijn prachtig, maar de menschen komen van. alle gedeelten van Engeland, om het kasteel te zien. De slottoren is historisch en dan zijn er Ue feestzaal, de terrassen aan de Zuidzijde en de lager ge legen tuinen. Werkelijk, ik zou bijna ver langen, dat ik jou was, Francis", ging zij nadenkend) verder, ,,'Je zult al die dingen voor den eersten keer zien eh weten, dat ze je toebehooren. Kon je niet een beetje meer belangstelling toonen?" Weer wilden haar oogen zijn glimlach uitlokken. Hij keek ernstig langs baarbeen. (Indien mijn houding teleurstel-' lend schijnt", zeide hij, „kan iku alleen verzoeken, u le herinneren, dat ik k'om uit een omgeving, waar men zelden aandoe ningen van eenigen aard kende." „Dat is bet", mengde zich sir Stephen! in het gesprek. ,,'U zult daar overheen ko men. U zult. tlians een veel gemakkelijker leven krijgen." „En of!" riep Eustatius u,it. „Drommels, ik gaf er wat voor in je plaats te zijd, neef Francisi Voor een jongen kerel van Diversen, De uitsluiting in hert Ro ergebi ed'. De Rijksminister van Arbeid, Wisoell, verklaarde op grond van zijn persoonlijke ervaringen in het industriegebied, dat naar zijn meening de verhouding tussclien de beide partijen nog steeds zeer gespannen is. Hij ziet voor het oogenblik geen op lossing voor de geschillen, doch alle hoop is nog niet opgegeven. Op het te Moskou gehouden congres van. de internationale axbeiderslmlp, is beJ sloten de uitgesloten arbeiders in liet Roergebied zooveel mogelijk tc steunen.' Een eerste bedrag van 10000 roebels werd verzonden. Het ligt in üe bedoeling der organisaties in het geheel 100 000 roebel voor de slachtoffers van ide uitsluiting op te brengen. De bemiddelingspogingen schieten nog niet op. Wat Lloyd George niet b eg rijpt. Aan een noenmaal in de Oxford Club heeft Lloyd George gisteren gezegd, dat de betrekkingen, van Engeland met Frank rijk en Duitschland veel beter waren ge worden, en met Ide Ver Staten, nu dp vlootovereenkomst van de baan was, otage- twijfeld ook van normaal tot hartelijk zou den stijgen. Met deze feiten voor oogcp begreep spr. niet, dat het ontwapenings) probleem niet ernstiger ter hand kau wop- den. genomen; maar Ide wereld zag inder,- daad bet merkwaardige verschijnsel, dat de onderlinge betrekkingen beter wenden en desondanks de bewapening .gro-oter. Dit gaat nipt samen. De gepantserde vuist' jou leeftijd, met tachtig duizend pond 'sjaars ziet de wereld er bijzonder ge zellig uit Wal een boel moois heb jij in bel vooruitzicht." „Mij lijken de vele nieuwe belangen nog een moeilijkheid", merkte Francis op. „Dat zal wel meevallen", verklaarde zijn oom vroolijk. „Lieve", zoo wendde hij zieb tot zijn vrouw, indien wij klaar zijn, konden de bedienden de thee wel weg nemen. Ik zal even hellen. Het zal voor ons allen een groote opluchting zijn e ons zakengesprek met e Francis te hebben." Lady Henry legde liaar breiwerk neer en stond op. „Terwijl zij de thee wegnemen, Francis", zeide zij, „moet ik je het uitzicht van het raam hier wijzen. Wij zijn zeertrotseh op het park of liever wij zijn het ge- v/eest. Er zijn geen mooier eiken in het koninkrijk dan de eiken van Qliatfield." i Zij wandelde naar het raam en voorden eersten keer ontdooide Francis een beetje, terwijl hij naast haai stond. t Lord Henry trok de aldvocaat bij' de jas „Hij schijnt een beetje ongenaakbaar, hè?" merkte hij zenuwachtig op. „Ondoorgrondelijk", bekende sir Stephen, „ïs liet n mogelijk geweest, u eenig denkbeeld te vormen van zijn plannen „Hoegenaamd niet Hij heeft al de cij fers. Ik zag, dat bij ze onderweg bestu deerde. Hij is heel moeilijk aan het praten te krijgen, wanneer liij niet wil." „Ik vrees, dat wij zullen ervaren, lat hij in alle opzichten zeer moeilijk is", zucht te lord Henry. (Vervolg). 'Rij de replieken was eerste spreker de heer Heemskerk, die de vergelijking die Minister de Geer gemaakt had tusschen zijn, eigen extra-parlementair Kabinet en de par lementaire dito wraakte „omdat de laatste ook wel eens een beperkte taak' hadden, die dan altijd echter van eminent politiek belang was. Het was echter duidelijk, dat bij in hoofdzaak het woori hal genomen, om 'nog eens een woord met de heerem Kersten en Lin.gbeek te wisselen De heer Kersten kreeg te hooren, dat hij! telkens met een nieuwen geloovige aan komt, dien men, volgens hem, onvoor waardelijk moest volgen Dezen keer was het Petrus Dalhenus, de man die Willem, den Zwijger verketterde, omd'at deze voor Roomschen en Pretestanten heidon, de godsdienstvrijheid wilde. Maar, zoo vroeg de leider van de anti-revolutionaire Ka merfractie ondeugend, hoe kan de heer Kersten het met zijn Gereformeerdheid) overeen brengen, telkens weer nieuwe ge loofshelden voor onfeilbaar te verklaren? De heer Lingbeek kreeg lied-enkel ijker p i 1 te slikken Hij kreeg het afscheidswoord! van den lieer Heemskerk, omdat nit zijin, woorden nooit een broederlijke toon, maar steeds vijandschap tegen d!e Protestantsche partijen klinkt. Maar meer nog, omdat de hoer Lingbeek gezegd hoeft, dat do an.ti-revolu tïoima iren, liet doopierscbe stelsel hadden aangenomen om ministersztefcls te verkrijgenWant, de heer Heemskerk bleek zich toen te herinne ren, dat liij in eersten termijn voor het woord „laster" tot de orde was geroe pen, dit was lasterlijke geschiedschrijving, waar het bekend is, dat Idr. Ku yper het doopierscbe stelsel steeds had bestreden', en wie zich daaraan schuldig maakt, sclia- kelt zichzelven uit als iemand die in hef parlementair debat reebt op> antwoord beeft. Ra deze oorlogsverklaring van een der Ve teranen van bet parlement aan dea lieer Lingbeek sloot voorzitter Schaper, toen deze aan het woord moest komen, direct zeer verstandig de vergadering. Maar de arme man van de Hervormde Staatspartij raakte door deze afstraffing zóó in de war, en was zóó overstuur bij het idee, dat een zoo gezien man, als de heer Heemskerk in de Kamer is, niet meer m'et licon wilde debatteeren, dat bet hem ontging, dat do vergadering gesloten was, zoodat hij van liet spreekgestoelte begon te oreeren. De Kamer had een verbazend pleizier in het geval. De heer Braai vond het passend, te ver klaren, dat "'geen enkele regeering voor het platteland iets anders over heeft dan spot en lioon; wij van onzen kant vinden het voor dat zelfde platteland de ergste hoon, dat liet door den hoer Braat in de Tweede Kamer wordt vertegenwoordigd. Dr. de Visser bleek eenigszins ont stemd over de w ij z e waarop de Pre- mier hem bad bestreden. Het ging i>.v. niet aan, zijn onderteekeaiing van de Memo rie van Toelichting op hot wetsontwerp tot samensmelting van de departementen van Oorlog en "Marine tegen hem uit te spelen, nu de ervaring heeft doen zien, dat die fusie met tot de verwacht© be zuiniging lieeft geleid. Minister de Geer kreeg dus iets te doen om de ontstem ming bij Dr. de Visser weg te nemen; nu, de leider van de Chiistelijk-Hiistorisöhe Kamerfractie is allesbehalve haatdragend. Toen de heer Lingbeek den volgenden dag aan het woord kwam, stond de heer Heemskerk demonstratief op, en verliet de vergaderzaal, aldus te kennen gevend, dat hij zelfs het geluid van den eenling van de Hervormde Staatspartij niet wilde hoo- ren. Dit leek ons wat te ver getrokken, en bet kwam van den kant vau den heer Lingbeek te staan op een: „Al is Heems kerk nog zoo snel, de waarheid achter haalt hem wel", waarmede hij de Kamer niet weinig aan den la,oh bracht. De beer Langman had de opmerking in ontvangst te nemen, dat zijn onjuiste mededeeliwg, dat de spreker om persoonlijke teleurstel ling de CIiristelijk-Tl islor,iscihe Unie zou hebben verlaten, op hetzelfde peil stond als zijn overige redevoering. En toen kre gen wij oen betoog aan bet adres van den beer Schouten, de heer Lingbeek negeert thans op zijn beurt den heer Heemskerk, dat de anti-revolutionairen wél op doopersob standpunt staan, maar wij vragen ons af: Wat heeft de Kamer aan deze doopersclie en andere theologische debatten Do heer Albania begon met de finan cieel© politiek van de S. D. A. P. te ver dedigen, en bestreed dal de uitgaven te boog zijn; in 1913 beliep de begroeting even 20 procent van liet nationale inkomen, en thans is dat maar even 16 procent. Dat moge waar zijn, maar met dat soort berekeningen Iran men niet te voorzichtig wezen, want, men zou daarnaast moe ten weten, of de ver deel ing van het nationale inkomen in die beide, jaren de zelfde was. Dat weten wij wél, dat de middenstand en ook vele arbeiders onder lieel wat zwaarder lasten zuchten dan vroeger. De leider van de S. D. A. P. richtte zich "toen tot de Katholieken, om hun de vraag te stellen, wal hen toch eigenlijk aan de Antirevolutionairen! en de Chr. Hist, hond? Een geioofsband kan het niet wezen, er zlij'n bewijteeni te óver van de onderlinge verkettering van orthodoxe pro testanten en Roomse hen. E,n de sociale band kan het evcrimin zijn, want do Coa- De bedienden hadden de kamer verlaten. Lord Ilenry scliraante zijn keel. Zijn vrouw, die bet teeken begreep, keerde zich om van het raam. Francis volgde haar voor beeld. Het lang verwachte oogenblik was gekomen. Hoofdstuk VUL; „Ik meen, Francis", begon, lord .Henry,' „dat het tijd is voor een paar woorden van opheldering in zake de toekomst." „'Onze toekomst", viel Eustatius in de rede. „Onze aardsche toekomst", fluisterde Monica. „Wij bevonden ons", vervolgde hun va der, met een afkeurenden blik naar de twee, die hem in Ide rede vielen, „in wat ik een eenige positie zou willen noemen Eenige maanden geleden, ontving ik, als hoofd van het lmis, een inkomen van on geveer 80000 dollar 'sjaars. Ik heb Eusta tius 5000 dollar -"sjaars toegestaan, mijn. vrouw en mijn dochter ieder 2000 dollar 'sjaars, en liet overige inkomen werd geJ bruikt voor het waardig instandhouden van het goed hel liuis van onze familie, Francis, gedurende bijna zevenhonderd ja ren Chatfield House in Londen en Chat field Lodge in Inverness. Gij zijt natuurlijk niet in staal, Francis, in te zien. wat geld beteekent, of wat er mee kan"worden gei daan, maar ik kan je verzekeren, dat bet gelieelo inkomen nit de goederen door mij is uitgegeven op de bedoelde wijze, sedert ik den titel kreeg- Ek! wil geen' -woord' zeg gen tegen je vader of Ue nagedachtenis van je vader. Hij hald égards voor ons ge durende zijn leven, want zooals je mis schien hoorde, gaf hij ons een zeer be hoorlijke toelage. Dat hij ons echter bracht in dit afschuwelijke dilemma, was op zijn zwakst uitgedrukt onbedachtzaam Wij ver- keeren, meen ik, in den toestand; dat wijl ongeveer een millioen van je geld bobben verteerd, en dat wij plotseling geen dak meer boven ons lioofd bobben en geen son bezitten" 1 „Orn niet te spreken van eenige schul den", zuchtte Eustatius. Monica mengde zich onverwachte in het gesprek, terwijl zij weggedoken lag in' haar .fauteuil. f „Er is ook nog een ander stahldpunt, hè vader? Wij hebben göturende vier jaar een bijzonder gezellig leven gebald met het geld van Francis, terwijl hij waarschijn-! lijk geen rooien duit bezat." „Dat was niet onze schuld", verklaarde Eustatius. I „Hel. was zeker niet de zijne", hervatte Monica droogjes;. Er was een o-ogenblik stilte. De opmerkt zaamheid van alle aanwezigen concentreer de zich op Francisi Hij ston'l met zijn rug naaar het raam, naar ieder op de beurt luisterend, met bet gelaat van een, sphinx. Zijn voortdurend stilzwijgen begon een ge voel van onbehagelijkheid te wekken in den kleinen kring. Sir Stephen oordeelde, dat bet voor hem tijU weitdi nu wat te zeggen. i „Indien men. niij toestaat,-een oogenblik mijn meening te zeggen",, verzocht hij, zijn keel hevig schrapend, „moet ik bekennen, dat His Grace eenigszins gesloten was om trent zijn bedoelingen, maar ik heb de vrij-5 beid genomen, hem erop te wijzei, laf, de tegenwoordige toestand eenigszins hard is voor de...e... thans aanwezige leden van! de familie." „Drommels hard!" riep Eustatius uit. „Zonder voorbeeld," waagde lord ïfenry. Een toestand, die, dit kan iik wel Zeg gen, zonder eenig precedent is." „Ik heb de vrijheid genomen voor te stellen," vervolgde sir Stephen, „dat een mild standpunt zou worden ingenomen! in zake de verplichtingen, welke u onbewust op u hebt genomen, en dat oen of an dere toelage, zooals de overleden hertog heeft toegekend, opnieuw zou worden ver leend en onder do tegenwoordige omstan digheden. De toelage door uw overleden vader toegestaan," ging hij voort, zich toit Francis wendende, „bedroeg vier duiZendi 'sjaars en het vrij gebruik van hét wediu- wenlrais, het verblijf, -waarlangs wij- gingen, toen wij het park binnenreden. Er waren ook tuiniers, enz., welke ik niet behoef op te noemen." „Wij hadden het gebruik van de molfc- boerderij," zeide lady IHjenry, van haar breiwerk ópziende. „En al de verder gelegen jachtterreinen','* bracht Eustatius in het midden. „Ook waren rijpaarden tot onz'e beschik king," merkte 1-ord IHlenry op. Weer keken allen verlangend naar de zwijgende figuur in hun midden. Deze lang durige stilte begon hen ztenuwachtig te ma ken. Lord IHtenry deed een rechtstreeksdbi beroep op hem. (Wordt vervolgd). litie was het groote struikelblok voor de sociale hervormingen, zooals Taima tot zijn schade ondervonden liad, die zonder de hulp van de sociaaldemocraten opdit ge bied niets tot stand zou kunnen hebben brengen. En toen kwam er een groote lofrede op het eerste ministerie van sociale hervorming, liet kabinet Pierson-jBorgesius, en dat zou ons reden tot verheugenis we zen, als wij niet bij ondervinding wisten, dat de liberalen eerst dan op hun' rechte waarde door den sociaal-democraat wor den geschat, als zenaar betere ge westen verhuisd zijd. Het zal eindelijk wet overbodige mede deel ing wezen, dat de beer Albarda een lang betoog hield om het goed recht van de leuze „nationale ontwapening" te be pleiten. Maar, was daarmee in overeenstem ming, dat als de S. D'. A. P. op1 baar weg, dien zij bewandelt, geweld zou ont moeten, zij ook tot geweld zou overgaan, zooals de beer Albarda niet zonder stem verheffing zeide? Dat geweld vreesdie hij van de fascisten. Van de burgerwachten en van de vrijwillige 'landstorm. De heer Al barda vergat hierbij, dat als de genoem de corporaties van de laatste twee lijkt geweld ons ondenkbaar daartoe zouden overgaan, liij en de zijlnon de bescherming daartegen zullen krijgen van de politie, en desnoods van het leger, juist als int 1918 zij die toen door de „Vergissing! in de machtsverhoudingen" bedreigd werden, die genoten hebban. En hij vergat helaas ook, dat de S. A. P. in 1918 naar geweld heeft willen grijpen, zonder dat or toen eenig geweld tegenover liaar stond. De heer van Gijn, de leider van den Vrijheidsbond in ide Kamer, ging slechts zeer schuchter iu op het denkbeeld door Dr. de Visser opgeworpen, dat de liberalen toe zouden treden tot de Coalitie. Wel er kent luj met prof. van dei- Vlugt, dat er normen zijn boven den niensdieiijfcen wil, maar bij ziet niet laag neer op de mensche l-ijk e rede, en hij vindt ter zake van de vrijt heid andere normen in het Christendom dan de R oomsch-Katbolieken. Wat de finaricieele politiek van het ka^ biriet betreft, bleef hij van oordeel dat de overdreven soliditeit daarvan de zooi moo- dige belastingverlaging in! dea weg blijft zitten, een verlaging, die hij, dein heer Albarda ten spijt, broodnoodig noemde. De communist L. de Visser gaf er niets om, dat Minister de Geer met de com missie van Georganiseerd Overleg tot over eenstemming was gekomen over de herzie ning van de salarieering van de ambtena- ren, want de Minister zou hun Vertegen woordigers liet pistool op de borst hebben gezel. JJjj diende daarom twee moties in, de eene v'oor een uitkeering in eens aan de mindere ambtenaren, de tweede voor een algemeene salarisherziening van de ambtenaren. De heer Marchant begreep niet van welke zijde Dr. ide Visser steun verwachtte voor een ministerie uit het Protestantsche deel van de Coalitie en Hen Vrijheidsbond, een! combinatie, die Ueze als er een! minderbei'dsministerie zou moeten optre den, omlder de mogelijkheden had opgeno men; wat zijn partij betrof, deze zat slechts dan aan He eischen van Ide Katho lieken tegemoet komen als die gegrond zijn' op aanspraken welke naar billijkheid kun nen worden gedaan en gelden kunnen gemaakt worden met een rechtmatig be roep op vrijheid van beweging- In dat op zicht gingen de Vrijzinnig-Democraten dus verder dan de Rechterzijde. Toen de heer Marchant zeide, dat zijn partij niet vóór het amendement Kersten zou hebben ge stemd, als ze geweten had, dat do n iterste noodzaak nog niet was ge komen, maar dat He verklaring van den' ,-s V£J De» courant verschijnt dagelyks, met uit sondering van Zon- eo Feestdagen. Prijs per kwartaal i 2.franco per post f 2.50. Prjja per week: 15 centsAfzon derlijke nummers 4 cents. Abonnementen worden dagelijks aangenomen Advertentien voor het eerstvolgend num mer moeten v6rell uur aan het Bureau bezorgd zijn, 's Zaterdags vóór 4» uur. Een bepaalde plaats vaD advertentien wordt met gewaarborgd. N Prijs der AdverlentiSn: vsd 1—5 regel» l 1.55; iedere rege! meer S 0.30; in bot Zaterdagnummer 15 regels l l.bO, ieders regel meer f 0.15.Reclames f 0.75 pei regel. Incassokosten 5 ctr.; postkwitanties 15 Us. Tarieven van advertentien bij abonnement s§n san het Bureau verkrijgbaar Dagelijks worden tegen vooruitbetaling Kleine Advertentien opgenomen 4 l O 50 t/m 15 woorden, f 0.75 t/m 25 woorden. Elk woord meer 5 cent tot een maximum van 30 w oorden 1 Ml f f-fL5i J v, L 1 T, V'-, 4$

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1928 | | pagina 1