buitenland.
Zaterdag 22 December 1928
eerste blad.
Een onwaardige Chaffield,
Uit de Tweede Kamer.
0-
Interc. Tel. No. 68103 en 68617.
81ste Jaargang,
No. 18995
BUREAULANGE HAVEN 141 (HOEK KORTE HAVEN). Tel. 68103 en 68617.
Postrekening No. 5311-
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
en een Kinderblad.
De ziekte van den Engelschen koning. Toenemende
vooruitgang. Maarschalk Cadorna f.
Er is gistermiddag geen bulletin omtrent
den toestand van den koning uitgegeven
eri 01 zo<u er voór liet avondbulletin geen
meer worden uitgegeven, wat beschouwd
wordt als een aanwijzing, dat de koning,
zij liet ook langzaam, blijft voomit gaan
en dat de geneeskundigen tevreden zijn
over bet verloop, dat de ziekte thans
neemt.
De gunstiger berichten omtrent den toe
stand des konings, komend zóó k'ort voor
liet Kerstfeest, hebben onder liet publiek
een opgewekter stemming in het leven ge
roepen.
Volgens bet gisteravond uitgegeven bul
letin had de koning gisteren een rustigen
dag gehad'. r
De plaatselijke en de algemeen® toestand1
wordt zeer langzaam aan iets gunstiger.
Voor de eerste maal, sinds 's konings
ziekte een ernstig karaikter beeft gekregen,
heersclite er gisteravond naar Reuter meldt,
in het Btuckingham-paleis een stemming
van vertrouwen. De geneeskundigen zijn
tevreden, hoewel de waargenomen verbe
tering in den toestand uiterst langzaam
voortgaat. De bezorgdheid van de laatste
veertien dagen is aanmerkelijk verminderd.
De jongste zoon van den koning, de
Hertog van York, is gisteren met de Re-
rengaria uit New-Yerk te Southampton aan
gekomen, waar hij door den burgemeester
van die plaats werd ontvangen. De prins
is gisteravond te Londen aangekomen en
onmiddellijk naar het Buekingharnpaleis ge
gaan.
Do Italiaansche maarschalk Cadorna is
gistermiddag 4 uur overleden.
Aclrt en zeventig jaar oud is maarschalk
Cadioma geworden, die thans, kort na ge
neraal Diaz, overleden is. Beiden bekende
figuren uit Üe oorlogsjaren.
Hun bekendheid1 echter was wel zeer ver
schillend van aard. Diaz was de groote
Veldheer, die de Italiaansche legers ter
overwinning leidde. Cadorna de hevelvoer
der, die in de duisterste dagen van) Italié's
oorlogvoering van zijln commando onthe
ven wend. Was D'iaz inderdaad een) begaaf
der velheer dan Cadorna, of hebben de
omstandigheden hem aHcen maar gediend?
Dit ismo'eilijlk vast te stellen, ofschoon
er wel argumenten zij'n, die voor de laat
ste veronderstelling pleiten, daar Diiaz het
bevel aanvaardde o)p een oogenblik, waar
op haast onzichtbaar nog zich de
teekenen v'an verval bij! de Oostenrijlksch-
Hopgaarsche monarchie begonnen te
toonen.
Luigi Cadorna stamde uit een familie van
militairen. Graaf Raphael Cadorna), zijin
vader, onderscheidde zich im den) Kjlm.
oorlog, leidde in 1870 de inneming van
Rome en was geruimen tijld! gouverneur
dezer stad.
Als zeer jonge man nog koos Luigi
eveneens de militaire carrière, waarin, hij
zich echter in hoofdzaak op piublidistisoh
gebied onderscheiden heeft. Tal van vak
studies van zijn hand zagen het licht Iiij
schreef een hoek over den Frans'cli-Duit-
schen oorlog, en over de strategische noord
grenzen van het Italiaansche koninkrijk.
Later hield hij zich voornamelijk bezig
mot de reorgai ..mtie van het leger en' de
Door E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E.J.R-
46)
„Ik ben dat niet met u eens, mijnheer",
hield Amos vol, „maar cp een avond als
dezen, wanneer alles feestvreugde is en
vriendelijkheid, neem ik het niet op te
gen iemands meerling. Den meester, dien ik
dien, is de Heer voor mij, en Squire blijft
hij, of hij markies is of hertog of eenigen
anderen titel heeft. En indien u mijn opinie
wilt weten over den tegenwoordige!! heet,
zóoats ik hier zit en zijn champagne drink
en zijn sigaren rook, en mij herinner lioe
hij vanmiddag patrijzen doodde; hij die
niet wist wat een patrijzenjacht was tot
dit.seizoen, nu dan zeg ik, hij is best, mijn
heer. Hij is al wat een lieer behoort te
zijn".
,'jHet is zeer mild, dat is zeker", gaf de
ander toe, „maar hij heeft gewoonten die
iemand verbazen".
„Hot is een familie die baar zwakheden
heeft, mijnheer", merkte Amos op.
„Dat is zeker zoo. Ze zeggen in London
dat luji de grootste verkwister is van alle
Chatfields, zelfs wanneer men teruggaat tot
de dagen van koning George Hf. Ik ben
niet als u, mijnheer Amos, die hier slechts
hoeft gew-oontl gedurende een dertig jaren
of zoo. ïk wend hier geboren en opgevoed,
ik "heb twee en zestig; jaar op Chatfield ge
woond, maar voor zoo'n verkwisting heb
vorming van bet officierencorps.
Bij het uitbreken van den oorlog was
?erivat dorre, theoretisch geschoolde
militair, die niet zeer populair was, chef
van den generalen staf. Van Mei. 1915
tot November 1917 roeide hij het be-
vel over de Italiaarisclie troepen aan de
Is ouzo. In elf bloedige offensieven kwam
bij slechts luttele meters vooruit. Toen hij
het twaalfde voorbereidde, werd hij ver
rast door een geweldigen aanval der Oos-
tenrijksch-Hongaarsche strijdkrachten, ver
sterkt met Duitsche troepen, die zijn werk
van maanden met één slag vernietigden
en de Italianen over de Piave terugwierpen.
Hij werd van zijn commando ontheven en
generaal Diaz werd in zijn plaats be
noemd.
In Juli 1918 keerde de verontwaardi
ging zich zelfs zoo sterk tegen hem, dat
hij niet slechts van zijn rang, werd be
roofd, maar zija pensioen ingetrokken zag.
Mussolini maakte echter weer goed wat
onder de oorlogspsychose was geschied.
Gij gaf order, dat Cadorna zou worden ge
rehabiliteerd en tot veldmaarschalk "be
noemd.
Tocli had Cadorna afgedaan en deed
bij niet meer van zich spreken.
Diversen
Het schadevergoeding.s
vraagstuk.
Naar van welingelichte zijlde verluidt, kan
de publicatie van bet rapport inzake het
hjjeenroep-en vara, de desknnidigexL-commisl-
sie niet voor Maandag verwacht wordetn,
daar de antwoorden der betrokken regee
rt ngen, nog niet zfijn ingekomen.
De opstand in Afghanistan.
Vliegende boven de Britscho legatie te
Kaboel las ©en Britsch aviateur, die zijn
dagelijkschen verkenningstocht deed), de
volgende op een grasveld „geschreven"
mededeeling
„Alles wel. De toestand verbetert. Tracht
niet te landen."
Er zijn gem mlichtingen ontvalngen no
pens den toestand in de andere legaties,
maar men gelooft, dat de houding der op
standelingen jegens de meeste vreemde
lingen viimdschappelijk is.
De Afghaanscbe opstandelingen schijnen
in ae buurt van Kaboel geen vorderin
gen to maken, tenvijl de kalmte in de om
geving van Dzjalalabad schijnt voort te du
ren. Intusscbem zouden zich in bet Koe-
nardaf nieuwe onlusten hebben voorge
daan.
D e Z u i d-S 1 a v i s die minis ter-
president treedt af.
Volgens de „Po-litika" werd gisteravond
in een samenkomst van den minister-pre
sident dr. Korosletsj, den radicalen leider
Woekitsjewitsj en den leider der Mohani-
medaanscli'e partij dr. Spako besloten, dat
dr. Korosetsj nog vóór die bijeenkomst op
heden der democratische club zijn ontslag
zal indienen.
(Vervolg).
De Kamer heeft Donderdagmorgen een
goed werk gedaan, door tusschen de be-
-drijven door, en nog wel zonder hoofde-
-lijke stemming, het voorstel aan te nemen
ik nog nooit gezien en zal ik nooit meer
beleven. Er werden vanavond zeshonderd
personen ondergebracht en honderd van
den adel in de groote feestzaal, en mr.
Johnson vertelde mij zelf, dat voor allen
dezelfde champagne werd geschonken. Nu,
die halzaal heb ik tevoren noc-it half vol
gezien, maar vanavond kunnen ze er zich
niet bewegen".
.,üe Squire is royaal, dat is zeker",
gaf Amos toe.
„Ze zeggen in Londen ook, dat met zijn
nieuwe vierspan, de renstal, die hij' be
gint, de jonge damesvoor wie hij een
vooriiefde heeft en dergelijke luxe, het geld
hem door de vinger glijdt."
Francis en Monica traden binnen door
de openslaande deuren. De mannen ston
den ineens op, inaar Francis wees, dat
zij weer zouden plaats nemen.
„Laten we je niet storen", zeide hij.
„Lady Monica en ik passeerden hier al
leen maar".
„Amos, je bent in ongenade", zeide Mo
nica tot bem. „Je hebt een partner in de
balzaal, die overal naar je zoekt."
De jachtopziener stond opnieuw op,
plotseling schuldbewust.
„Dat is zeker mrs. Poules", vertelde hij
vertrouwelijk; „ik dank de freule, dat zij
mij eraan herinnert. Mrs. Foules is een
heetgebakerde dame en ik wenscli haar
geen reden te geven beleedigd te zij'n".
„Ik hoop dat er goed voor jullie ge
zorgd is", vroeg Francis.
„Het kon niet beter, Your Grace", ant
woordde een - der aanwezigen levendig.
„Your Grace eti lady Monica vergeven mij",
van den Minister van Financiën, om den
draakaccijns rnet 40 procent te verlagen.
Daarmee is een van de vele verkeerd
heden, die Minister de Vries, eerste mi
nister van Financien in het kabinet Ruys
de Eeerenbrouck, de natie geleverd heeft,
hersteld. Het was zoo'n eenvoudige reke
ning: Ik breng den accijns van f150 per
H.L. op f300 en liet land zal dubbel zoo
veel ontvangen van de drankverbruikers
dan vroeger. Jaar bet kwam faiikant uit;
reeds bet eerste jaar van die kolossale
verhooging wekte bittere teleurstelling, en
sinds dien jjep de accijns voortdurend
in opbrengst terug, zoodat wij over 1921,
het laatste jaar vóór de verhooging, nog 6 1
millioen, en over 1928 maar 4 6 milhoen
ontvingen. En was dat nu de oorzaak
van verminderd gebruik, dan kou men
er volle vrede mee hebben, maar wie op
de hoogte van zaken is, weet, dat dit
niet het geval is, dat minder gebruik moet
komen, en j,s trouwens reeds gekomen,
van de actie van de geheelonthouders en
de matigheidsmenschen. Maar als de zoo
zwaar verhoogde accijns zo-o belangrijk min
der opbrengt dan de verlaagde, komt dit
doordat die het zooi de 'moeite waard
gemaakt heeft om te smokkelen of oim
clandestien te fabriceeren, dat beide op
groote schaal geschiedt, orh niet te spreken
van het bocht, dat den verbruiker dikwijls
als goede waar werd voorgezet.
Toch aarzelden nog erikcle Kamerleden,1
die nog vastgeroest waren in het oude
denkbeeld, dat verlaging van den accijns
op de alcoholische dranken per se grooter
gebruik daarvan tengevolge beeft. Zco
b.v de christelijk-historische heer Langman
en de anti-revolutionaire heer Smeenk;
het scheen hun weinig te zeggen te heb
ben, dat de oommissie die den Minster
eenstemmig adviseerde tot deze ver
laging over te gaan, de vertegenwoordigers
van drie organisaties van geheel-ontiicudera
Huiveringen
verkoudheid
tabletten.
ik wilde mijnheer Amos gaarne zien dan
sen." i 1
De beide mannen verwijderden zich snel.
Francis keek de kamer rond, die nu leeg1
liep.
„Laat ons hier een paar minuten rusten,
Monica, je moet vermoeid zijn".
Zij' viel neer in een fauteuil.
„Louter luiheid", bekende zij. „Inder
daad geloof ik niet, dat ik ooit minder
moe was".
„Je hebt je plicht waardig vervuld",
zeide hij.
„Enkele van die dansen waren werkelijk)
verschrikkelijk", gaf zij met een glimlach
toe. „Vooral de one-step, met mijnheer
Smiles, den grafsmid. Maar de laatste wals
maalde echter, dat ik mij weer jong voelde.
Je danst werkelijk prachtig, Francis. Het
is verbazend dat je het pas hebt ge
leerd."
„Je vleit mij", mompelde hij.
„Zeg eens, hoe bevalt het je den groe
ten landheer te spelen?" vroeg zij. „Je
opvattingen van gastvrijheid zijn zeker vor
stelijk". i j
„Die dingen moet men 'niet op kleine
schaal doen, vind ik", antwoordde hij.
„Niets, wat je doet, schijn je te doen,
op kleine schaal, vooral in Londen niet.
Je bezorgt sir Stephen grij'ze haren".
„Ik heb eenige jaren van spaarzaam
heid goed te maken", merkte hij droogjes'
op.
Monica zweeg eenige oogenblikken. Zij
keek naar ue .leege plaats boven den
schoorsteenmantel waarvan het portret va'n
den overleden hertog was verwijderd.
in haar midden had. Maar de Minister
kreeg steun van do lieeren J. ter Laan,
Suring, Oud, van Gijn, Staalman en Sasse
van Ysselt, en zette zoo overtuigend uit
een, waarom zija ontwerp verdiende aan
genomen te worden, dat hij het, zooais wij
reeds hierboven zeiden, zonder hoofde
lijke stemming zag aangenomen. Zeker heeft
daartoe ook medegewerkt, dat hij de in
voering van de „plaaisebjke keuze" in uit
zicht stelden, at kan men zich dan ook
met de historie daarvan in de hand af
vragen, of daarvoor tlians wèl een meerder
heid in de Eerste Kamer te vinden zou
wezen. Niet dat wij er vóór zouden we
zen, maar dat onderwerp is op dit ©ogen
blik niet aan de orde.
De Begroeting van Defensie is in de zit
ting van Donderdagavond afgedaan. Ze
geeft ons waarlijk geen aanleiding om er
nog veel van te zeggen. Er is nog eens
een motie verschenen, maar ook verdwe
nen. Het ging om de zoogenaamde mobi
lisatie-slachtoffers het is altijd zooi
uiterst moeilijk uit te maken, of iemand,
die als gemobiliseerde een kwaal kreeg,
die hem geheel of gedeeltelijk ongeschikt
maakte voor arbeid, deze niet rou heb
ben gekregen, als hij niet gemobiliseerd
was geweest en deze slachtoffers had
den vele beschermers in dc Ivamer, in
de eerste plaats den heer K. ter Laan, dio
met een motie kwam, waarin de Regeering
werd uitgenoodigd voor deze belanghebben
den twee commissies in te stellen, één die
de Regeering zon adviseeren, en oen waar
op dezen zich zofuden kunnen- beroepen,
als het advies ^nn voorkwam onjuist te
wezen.
Minister Lambooy verklaaide deze mo
tie niet te kunnen aanvaarden, maar toen
hij zich bereid betoonde oen kleine com
missie in te stellen, die zal onderzoeken,
of er wijzigingen in de wet van 1927
moeten gebracht worden, om am gegronde
klachten tegemoet i© kunnen komen, trok
de bear K. ter Laan zijn motie in. De
hoer Van Zadelhoff beklaagde zich, dat
de commissie voor de Dienstwoigerings
wet niet op de juiste wij fee zou zijn sa
mengesteld, omdat de leden daarvan de
drijfveer van de principïoele dienstwei
geraars niet voldoende begrijpen. De Mi
nister mocht berecht daartegenover opmer
ken, dat die commissie uit' hoogstaande
menscbem bestaat, maar dat het dikwijls
zeteir moeilijk uit te maken is, of de be
zwaren van den dienstweigeraar wel
principieel zijn. Ee zoo is bet. Rltot
geval hoeft zich toch roods voorgedaan,
dat ©en dienstweigeraar er niet tegen op
zag, zijn inedemcmsch handtastelijk te be
jegenen.
De begrooting voor de Artillerieinriclitin-
gan <en het Fonds ter verbetering van de
Kustverdediging, benevens de VeslWgbe-
grooting, werden zonder hoofdelijke stem
ming goed gekeurd. Maar over de Begroo
ting van Defensie vroegen onze orntwa
penaars stemming. |H!et lijkt ons nogal in
consequent; als wij nationale mitwapc-
ning wilden, zonden wij ook n._ls van
artillerie, van Kustverdediging <en van ves
tingen willen weten. Enfin, dat zij zooals
het is, d<o begrooting werd met do stem
men van rood en rose tegen aangenomen.
De wijze, waarop' ide heer Rijloveld, Fa-
bex en van Rootzelaer van Dubbeldam bij
de Koloniale Begrooting de S. J>. A. P.
Ln bet ooitje haidlcten genomen 'over hare
moties, aan het arsenaal van den commu
„Het is mijn zaak niet, vind ik", gaf zij
toe, „vooral ook omdat mijn familie en ik
profiteeren van je vrijgevigheid''.
Francis fronste de wenkbrauwen.
„De verschillende toelagen die jij en je
familie genieten", zeide hij stroef, „zijn
natuurlijke lasten op het goed. Niet ik geef
ze, maar het hoofd van het huis. Er is
niets persoonlijks in. Ik houd er niet van,
dat er toespelingen op worden gemaakt,
zelfs niet door jou, Monica".
Zij verviel weer in gepeins.
„Weet je, dat ik de vorige week een
prachtig huwelijksaanzoek had", vertrouw
de ze hem toe.
„Halston?"
„Juist!"
„Waarom trouw je hem niet?"
„Omdat, hoewel hij een goede jongen is
hij mij doodelijk verveelt. Er is slechts één
ding, dat maakt, dat ik ook) maar een
seGonde aarzel".
„En dat is?"
„Dat ik, als ik het aanzoek aannam,
niet langer een kostganger van jou zou
zijn".
„Dat woord is slecht 'gekozen", ant
woordde hij scherp. „Je bent een Chat
field en een oneindig klein deel va'n het
geld der Chatfields komt je automatisch
toe"<.
„Daarover valt niet te twisten", zeide zij.
„Je weet hoe ik het voel. Maar, Fran
cis..."
„Nu?"
„Ik nam mij niet lang geleden voor",
ging zij voort, „dat ik nooit meer met je
zou spreken over eenige ernstige zaak. En
nist ontleend, bleken daar in liooge mate
don toorn te hebben opgewekt, en hebben
den heer Al bard a het woord doen vragen
om bet tegendeel van een gelukkige rede
voering te houden. Hij was trouwens in
een stemming, die voor oen Kamerlid al
buitengewoon gevaarlijk is. "1- d'c Hor
opgewondenheid. Wugeconcludeerd mag
worden uit het feit, dat deze man van
standing, zich niet ontzag, toen de lieer
Louis de Visser er den draak moe slak,
dat do S. D. A. P. hem zijn moties ont
futseld had, dezen een: „dat lieg je!" toe
to bijten. Wat trouwens een gartsch ver
keerde manier is, om inet iemand als do
heer D<e Visser, om te' gaan, dat soort
mensthen ontwapent men alleen, en brengt
men zelfs iu de war, door de meest vorme
lijke beleefdheid, maar het dwaaste wat
men kan doen, is dat men li u ti taal gaat
spreken. D<e lieer Albatxla kan tn deze
ter sehole gaan bij' zijn college Droog'ever
Fortuyu, dia als burgemeester van Rotter
dam bet gemeenteraadslid, den communist
van RurLnk door zijn vormelijke beleefd
heid geheel heeft getemd. De wceivinwek-
keitee rumoerigheden van dezen Edelacht
bare hebben daardoor geheel een eind ge
nomen en burgemeester Drooglever For
tuyu heeft er om too te zoggen geen kind
meer aan.
De heer Albarda heeft zich wol lieel
veel moeite gegeven. Hij verklaarde, dat'
de vreugde van de Kantor over de rede
van den heer de Visser daarin haar ver
klaring vindt, dat ze wel bang is voor
de S. D. A. P., en met voor den com
munist. Het was nog al goedkoop, men zou
die vreugde beter dunkt, ons daaraan kun
nen toeschrijven, dat de Kamer zoo goed
voelde, dal de S. D. A. P. die spot van
den heer de Visser nooit had behoeven
te ondergaan, als ze in dc Indische poli
tiek lijnrecht tegen den communist posi
tie nam, maar ook in deze hinkt ze op
twee gedachten. En dan, het moet gezegd
worden, do heer de Visser was hij het
voor hem zoo dankbare onderwerp meer
dan eens heol vermakelijk. De lieer Al
barda deed zijn best om te bewijzen, dat
niet hij de communisten achterna liep, maar
dat het geval juist andersom washad
niet de heer Cramer aan dcu Minister
van Koloniën vragen gesteld omtrent de
behandeling van do geïnterneerden in Bo-
ven-Digoel, en had toen niet de communist
direct een Lnteipcllatie over het geval aan
gevraagd, en (leze aldus aan de S.
A. P. afgesnoept? Dal woord „afgesnoept"
was al een heel ongelukkig woord, want
het geeft zoo te kennen, dat het tus
schen de lieeren niet. om het .belang, van
Indtë gaat, maar om de propaganda, die
daarmee is Je maken.
Do heer Albarda kwam met warmte op
legen de criüek, uitgebracht op het oj)r
treden van het sociaal-democratisch lid van
den Volksraad, den heer Middendorp. Ais
een man als Middendorp zoo wordt aan
gevallen, lioe zal het dan met de vrij
heid van spreken van de inlieemseho be
volking zijn gesteld, riep de spreker pathe
tisch uit. Maar hij vergat, dat men hier
niet met een door de kiezers verkozen,
maar met een door de Regeering benoemd
lid te doen heeft, zooals de beer Bijle
vert bij interruptie zeer terecht opmerkte.
Eindelijk verklaarde bij zich tegen de los
making van Indië van Nederland, al thans
voor afzienbaar tijdperk.
De Katholieke heer Engels wilde een
departement van Arbeid voor Iridic. De
heer Arts van de Katholieke volkspartij
dacht iets te winnen met een motie voor
algeheel© missievrij heid, en diende die
dus in, hoewel Lij wist dat deze niet de
minste kans had. De Minister bleef in
zijn beantwoording, wat de heer Konings
berger nu eenmaal is, d. w. z. do vrien
delijke mam, die graag iedereen bevredi
gen wil; maar van eenige forsehbeid, zoo-
indien het mijzelf betrof, zou ik het ook
nu niet doen. Maar weet je dat ik mij
meer dan ooit bezorgd maak over Eusta-
tius?" 1 1
„Over Eustatius? Wat is er dan niet
goed met hem?"
„Je bent te goed voor hem", verklaarde
zij'. „Te goed en edelmoedig over het al
gemeen. Eustatius is meer een zwak soort
en je behandelt hem zoo zeldzaam goed
dat hij niet weet, hoe hij het heeft. Je
moedigt hem aan zóó te leven, alsof zijn
inkomen even groot was als dat van jou...
Dat is niet goed voor hem, Francis".
„Niet?" merkte hij onverschillig op.
„Natuurlijk niet. Ik weet precies wat!
vader hem geeft en hij moet hoepen meer
uitgeven. Hij kan dit alleen door schulden
te maken hij jou of hij iemand anders,
Eustatius is een van die mensehen He
blijven uitgeven zonder na te denken zoo
lang zij gemakkelijk aan geld kunnen ko
men. Het zou veel beter voor bom zijn
als hi; moest werken".
„Ik denk niet dat hij het erg eens is
met je opvattingen".
„Ik kan wei zeggen van niet, maai1
niettemin is het waar. Ik vind verder, dat;
je het vader ook veel te gemakkelijk maakt.
Ik ben er volkomen zeker van dat hijj
meer uitgeeft dan je zeer royale toelage. Jq
schijnt hen heiden aan te moedigen maar
te denken dat bot geld der Chatfields er is
voor hen en dat zij daaruit kunnen putten;
wanneer het hun lust".
Wordt vervolgd).
j
Dose courant ve.«cl,iiot d-igelijU met ait-
zoutieriHi, van Zon- en Feestdagen
Frija per twaitaal I 3.-; fran^ per post
12 50. - Pnjs per week: 15 cents. Afzon
derlijke nummers 4 cents. Abonnementen
worueu dagelijks aangenomen.
Advertentien voor het eerstvolgend num
mer moeten vöói el! uur aan bet llnreaa
besorgd zijn 's Zaterdags vóór 9 uur
Een bepaalde plaats van advertentien
wordt niet gevra&rborga.
SCHEDAMSC-iE COURANT
Prys der Advertentien* r&n 15 rcjrsH
f 1.50; jedeje regel uitrer I (.30; in hot
Zaterdagnummer 1—5 regelt» 1 1-bO, ieder*
regel meer f 0.-?. Reclames f0.75 pet regel.
Incassokosten 5 cts.ï postkw i^antrea 15 ets?
Taneven vau advertentien bij abonnement
syn aan het Bureau verkrijgbaar
Dagelijks worden tegen vooïuilbetalmg
Kleine Advertentien opgenomen t O TO r/ni
15 woorden, f O 75 t/m 25 woorden. Elk w ooi d
meer 5 cent tot een maximum nan 30 ooi den
en een algemeen gevoel van
onwel zij'n wijzen er mei zekerheid
op, dat een ernstige
in aantocht is.
Neemt U dadelijk oenige
Daardoor beschermt gij Uw orga
nisme het best tegen ernstiger
ziekten.
Men weiger© alle namaak en
eische steeds de origineele ver
pakking kenbaar aan den
oranje band met het BayerkrutSc
Ook lette men erop,
datelketablethetwoord i
"BAYER" draagt
Prijs 75 ets.
