EHiLAHDiï1;:] 3.
eerste; blad
81"? Jaargang
Uit de Tweede Kamer.
DE PLAATSVERVANGER
Hoog sterftecijfer onder de Fransche troepen in het
Rijnland. Een interpellatie in de Fransche Kamer,
Het talenvraagstuk in België.
In het Rijnland, waar de Fransoho be
zettingstroepen vertoeven., zijn in de afge-
loepen Jfoude-periode tal van'' sterfgevallen
voorgekomen en de ouders; die bun ster
vende kinderen kwamen .opzoeken, wer
den nog onvriendelijk bojegénd.
Daarover is na .gisteren in de Fransobó
Kamer geïnterpelleerd'. 'Diftt heelt tol- hef
tige looneelen aanleiding gegeven. De so
ciaJist Barthe opende de. rij. Deze man
van tastbare rechtschapenheid vervulde
daarbij een pijnlijken plicht. Hij had zijn
"góed gedocumenteerde, uiteenzetting in ver
schillende perioden verdeeld. Achterec,ïivo|!-
gens ging hij do betrokken diensten' na, die
in dit opzicht zijn te kort geschoten.' Tot
'staving van zijnbasühuldigingen ias Jiij
tal van. brieven van verwanten van ge
storven soldaten voor. De communist Ca-
chin leverde na hein oen neg scherper
requisitoir. Beiden deelden hart verscheu
rende bijzonderheden mee omtrent de be
handeling, waaraan do soldaten in de yree-
selijke koude van Februari werden bloot
gesteld. Dit gold vooral do niet geakkli-
maliseercle rccrulen uit Zuid-Frankrijk. De
gezondheidsddienst was h. i. totaal onvol
doende. Diat de parlementaire enquête
commissies, evenals de door de regceiing
uitgezonden commissarissen, tot andere
resultaten kwamen, telden zij niet. Zij' pro
beerden aan te toornen, dat do militaire
overheid ter plaatse voor deze dwarskij
kers den toestand verborg. Cochin ging
in zijn beschuldigingen natuurlijk het verst.
Hij .had ook gewone soldaten met het
vaststellen van de verantwoordelijkheden
beiast willen zien. Do 'soldaten zelf van
die garnizoenen hadden volle vrijheid van
spreken moeten hebben, zonder vrees voor
de gevolgen van hun vrijmoedigheid.
In do tegenwoordige omstandigheden
moesten Barthe on Cachïn vooral putton
uit hun over die gebeurtenissen toegezon
den brieven. Deze etalage van'vermeende
en werkelijke misbruiken gaat met name
den communisten niet ver genoeg. Zij'stel
den, de heerschonde stelsels, duw', z..het
militairisme, voor 'die misbruiken aanspra
kelijk. Deze bewering is tot zekere hoogte
aanvaardbaar. Er tegenover staat, dat com
munisten én socialisten daarmee de betrek
kelijke onvermijdelijkheid van die inciden
ten moeten erkennen. Zoover gaan zij1,na
tuurlijk niet. Voor het overige is het voor
iemand als Ca chin gemakkelijk die klach
ten te formuleoren. De uiterste linkerzijde
stemt nooit voor do begrooling. Zij wijst
voor het gewraakte stelsel do volle, ver
antwoordelijkheid al'. Als vaderiandloozen
spelen zij dubbel spel.
Hiervan afgezien zat de redevoering van.
Caehin stevig in elkaar. Door oen speculatie
op liet gevoel van de Kamer te vermijden,
maakte liij meer indruk dan Barthe. Dooi
den pathetische.!! vorm van zijn requisitoir
ontketende Barthe een verschrikkelijk tu
mult. Herhaaldelijk kwam het tijdens zijn
redevoering voor. dat leden van links en
rechts elkaar onbarmhartig uitscholden. Ca
ehin meent, dat liet aantal dooden ia ver
band met die epidemie tot -UK) kan stijgen.
De regcering vraagt nu verhooging van
de credieten voor de militairen met 30 mil-
lioen 'francs. De communisten vinden dit
bedrag belachelijk weinig. Zij 'redeneeren,
dat, als Frankrijk een groot leger op- de
been wil houden, het den plicht 'heeft
het 'behoorlijk te voeden. In - het:. Rijnland
liggen ongeveer 52.000 Fransche soldaten.
Hot debat wordt nog.voortgezet.
De I'ouple publiceert don tekst eenor
avereenkomst omtrent liet talenvraagstuk in
Bcdgiê gesloten tusschen Destréo en. Huys-
xiians, beiden oud-ministers van 'kunsten en
wetenschappen. Zoowel van Waalsehe als-
van Vlaamschc zijde hebben tal van Kamer-
leden,allen tot. dc socialistisch partij be-
hoorende, de overeenkomst, luode-.oifderl.ce-
keml.
In liet document wordt verldaaid', dat het
bestaan van België een internationale nood
zakelijkheid is, dat de meerritigsverscliillcn
tusschen Vla'mingen en Walen met den dag
scherper worden en dat de regeering niet
bij machte is -gebleken deze oip'to lossen on
dat hot dienvolgens ui,gent is do grond-sla-
gen.' oener -overeenstemming tasschen Vla
mingen en Walen te vestigen. Daarom oor-
declen de oader teékenaars elke propaganda
noodlottig, die er toe strekt óf België in
twee deelen te sp-litson óf Wallonië met
Frankrijk en Vlaanderen met Nederland te
voreenigen. Zij' erkennen, dat alle -openbare
■diensten in Vlaanderen het Noderlaudsch
in Wallonië het Frans'ch dienon te gebrui
ken en flat de tweetaligheid1 niet alleen
niet aanbevelenswaardig, doch zelfs onduld
baar is, behalve wanneer zij- door de be
volking zelf van een stad of gewest wordt
gewenseht.
Do onderteekenaars meenen verder, dat
de particuliere betrekkingen onder Walen
en Vlamingen met de grootste welwillend
heid eri hoffelijkheid gevoerd beboo-ren te
worden. Zij meenen, -dat de oplossing van
het vraagstuk inverleening van grootere
autonomie aan provincie en gemeente ge
zocht moet worden, -dat de diensten van
den staat, waar dit maar eenigszi-ns moge
lijk is, gesplitst moeten worden in een
Vktamsche en een Waalsehe afdeeling met
enkele ambtenaren, die heide talen zou-
.den kennen,, als verbindingsagenten.. Voor
de, Brusselsche agglomeratie, zou een
speciale toestand, worden geschapen.
De onderteekenaars verklaren verder, dat
zij in alle al dan niet hij de overeenko-msli
voorziene gevallen hun bonding eerst zullei
bepalen' n.a overleg tusschen beide par
tijen en verbinden zich 'niets te schrijven-
of te laten schrijven dat voor andere lands
gedeelten dan het hun'ue krenkend zou zijn
Eerlang zullen partijen andermaal bijeen
komen om oon besluit te nemen inzake)
do kwestie der eerbiediging van de rech
ten der minderheden, de regeling dergron-
zen tusschen de provinciën,opdat een taal
eenheid bereikt zou kunnen worden, de re
geling van den toestand der Duitsch-spre
kende Belgen en de oplossing der kwestie
van het algemeen statuut op liet gebied
van hel taalgebruik voor liet gansoho land.
De Brusselsche socialisten hebben liet
stuk niet ondcrteckend, waarschijnlijk in
verband met den specialen toestand te
Brussel.
Diversen.
l>c onrust in Spanje.
Volgens een bericht uit Engelsche bron
uit Heiulaye heeft de studentenstaking zich
lot Salamanca, Sevilla en Valladolid uiige
breid. In Valladolid is het tot heftige bot
singen niet de pdlitie gekomen, zoodat het
gemeentebestuur de sluiting van, schouw,
burgen en bioscopen bevolen heeft. In het
uiterste noordwesten van Spanje moeten de
woelingen te Mhidrid ook nagewerkt hebben.
Dén minister van arbeid werd te Santiago
bij een inwijdingsplechtigheid het spreken
door jongelieden onmogelijk gemaakt. De
censuur voor de provinciale bladen zou
versterkt zijn,
A man Oellah nadert.
Kaboel.
De opmarsch van Aman Oellah naar Ka
boel vordert nog steeds. Zijn voorhoede is
nog Slechts 27 K:,M. van de stad verwijderd.'
Vliegtuigen werpen in Kaboel geschriften
neer, waarin de spoedige inneming van de
stad dooi* Aman Oellah. wordt aangekondigd,
De Perzische generale staf heeft Aman
Oellah de toezegging gedaan, dat hom wa
pens en munitie ter bestrijding der Opstan
delingen zullen worden geleverd.
Do opstand in Mexico.
De regeeringslroepeti rukken thans ia vijf
marschcolonnes op Torreon aaln.
Kolonel Tapia, chef van den staf van;
den president, maakt bekend, dat, 'de voor
hoede der cavalerie van Oalles gistermor
gen de stad Durango 'lieèft bezet. De on
der bevel van generaal Amaya staande re-
hellen zijn maar verluidt ;naar het noorden
gevlucht Galles wordt tegen don middag te
Durango verwacht. I
De Assoc. Press meldt uit Torreon: Ge
neraal Escobar, de bevelhebber der op
stand elingem aldaar, verklaarde, dat hij 'niet
voornemens is Torreon. te ontruimen en
zonder strijd aan de regéeringströepen over
te laten.
Vele. Amerikanen, die tengevolge van de
onderbreking van het spoorwegverkeer te
Torreon zijn gestrand,, zijn door de sluiting-
der banlcon van alle middelen ontbloot Zij
hebben zelfs geen geld om naar de Ver.
Staten terug te keeren.
Het grootste gedeelte der amendementen
op hot ontwerpZiektewet ingediend, hoeft
weinig 'kans, maar toch zijn eenige wijzi
gingen aangenomen die van vérstrekkende
beteekenis waren. Onder deze dient stellig
gerekend te worden die, jvelfce waren voor
gesteld door de Vrijheidsbondcrs en die
ten doel hadden geheel te breken met het
systeem der lounkla-ssedat als regel met
name voor de Raden vari Arbeid gehand
haafd is, doch waarvan de bedrijfsvereeni-
gingent m-ogen'afwijken: Deze vereenvoudi
ging die tevens tot unificatie van het ver
zekeringswezen leidde, is door den Minister
niet afgewezen én daarna door do Kamer
goedgekeurd. Het ziekengeld zal nu door
alle uitvoeringsorganen op uniforme wijze
wórden berekend en wel naar oen maatstaf
die doo-r de ongevallenwetten roods.) burger
recht heeft verkregen. De tijdelijke uitkee-
ringen hij ongeval, bodrijfszickte en ziekte
zullen steeds naar den-zelfden maatstaf wor-
.den berekend, Hel stolsel der berekening
naar. het gemiddelde eener looniclasse, dat
altijd een aparte en dus dure administratie
noodzakelijk: maakt, is nu Vervallen. Ivlen
-gaat ma uit van liet dagloon dat bereids
uit de uitvoering Van de ongevallenwetten'
bekendis en de premie der ziekteverzekring
wordt berekend naar liet verzekoringsplich.
tig loon.
Niet veel succes had de heer van Gijn
met zijn amendement om vrijstelling van
ziekteverzekering mogelijk (o maken als een
voldoende privaatrechtelijke regeling van
de ziekte-zorg bij een onderneming bestond.
Bij een publiekrechtelijke regeling laat de
wet deze vrijstelling toe maar liet ging don
minister te ver ook bij- privaatrechtelijke
voorziening dezelfde vrijstelling toe te laten
om-dat deze wet zeer vele waarborgen zou
moeten eische-n. Aangezien de kans van
aanneming gering was; trok de lieer Van-
Gijn dit amendement weer in.
Het netelige punt van de particuliere
kassen bracht de gemoederen op den stil
len Vrijdagmiddag eenigermate in beweging
Met. veel kracht heeft - de beer. Bakken
het amendement der Clu-isteDjk-Hiistoriische
fractie verdedigd om alsnég na-ast de Ra
den van Arbeid en do Bedrijfsvereenigin-
gen aan deze kassen een plaats te laten
hij de uitvoering der Ziektewet. Het punt
werd zeer hoog genomen door deze frac
tie en.de lieer Bakker deed duidelijk uit
komen, dat zijn fraotie haar stem aan
de wet zal onthouden, als de particuliere
kassenwerden uitgeschakeld.
De Minister 'hoeft tegenover zijn naaste
vrienden voet bij stuk gehouden en de
Kamer aangeraden het amendement niet
aan te nemen. Bij de algemeene beschou
wingen heeft hij ui teengezet, dat een goede
uitvoering beperking der organen eisclit en
dat buiten dezewettoch gelegenheid ge
noeg bestaat voor de particuliere kassen
een goed werk te verrichten. Wij zijn man
nén des vredes, zeide de heer Bakker,
maar voor deze kassen wilde hij- vallen
met het zwaard in de 'hand. Deze eeniger
mate overdreven tirade toont intusschen
hoe krachtig dc voorstellers aan het be
houd der kassen gehecht waren en de
heer Solmkking heeft dat nog eens met
klem betoogd. Daarbij wees lüj op de
werkloozen-, in den winter, die als gevolg
van hot regoeringssysteem geen nitkee-
ring krijgen, terwijl de particuliere kassen
voor die gevallen wel zorgen.
De geheele Christelijk-Hïsto-iische fractie
stond als één man voor de verdediging
der particuliere kassen; van de overige
Kamerleden waren - er slechts drie, de
heeren Lecnstra, Lingboek en Duymaer v.
Twist, die het standpunt deelden. Het amen
dement werd met 69 tegen 13 stemmen
verworpen. Een ernstig gevaar voor de
wet levert dit laatste 'aantal dus niet op.
Een puntje, dat eigenlijk niet goed tot
oplossing is te brengen, is dat van de pre
miebetaling bij staking of uitsluiting. Het
dienst verhand staat stil en normaal is dus,
dat die betaling ook wordt opgeschort,
maar dat hoeft natuurlijk eigenaardige gé-
volgen, die geregeld moetan wouden. Laat
men de betaüng dóórgaan, don moet die
voor de arbeiders uit de stakingskas wor
den betaald èn loopt men het gevaar, dat
de werkgevers ontslag toekennen, waardoor
zij' aan de- verplichting ontkomen. Derge
lijk ontslag biedt ook groofce moeilijkheden.
Welke oplossing men ook kiest, er blijft
een haak in zitten. De Minister koos de
eerste: stopzetting.Helaas koos hij een
juridische constructie voor die. bepaling,
welke ongelukkig was en politieke gevoe
lens raakte. Werkstaking en uitsluiting
wordt gelijkgesteld met verbreking van het
dienstverband, aldus luidde ze -en tegen
die gelijkstelling kwam de heer Duys fut
mineeren. Dat zou voor den Minister nog
geen reden zijn geweest om de andere
oplossing te kiezen, als niet de. heer Kor-
tenhorst aan de bepaling een veel verdere
strekking was gaan geven en er een be
slissing in zag, die d-e Minister heeknnaal
niet had b-cdoeld.
Hij zag er inderdaad een ontbinding van
de arbeidsovereenkomst in en dat wilde de
Minister niet. Het gevolg was dat de be
windsman overslag ging dn de andere op
lossing koos. De bepaling is nu vervallön;
de gewone opvatting', dat bij- staking etui
uitsluiting liet dienstverband blijft bestaan,
volgend, blijft dus de verplichting tot
premie-betaling onverkort. Nu zad dus tot
gevolg zijn, dat in die omstandigheden ont
slagen worden uitgedeeld, hetgeen (laa toe
stand misschien nog veel ingewikkelder
maakt. e. 1
De ervaring zal hier den weg ton slotte
wijzen. Had de Minister zijn bepaling al:
dus geconstrueerd, dat bij staking en uit
sluiting de premie-betaling voor den duur
daarvan wordt opgeschort, dan had de
Kamer zich daarmee wellicht vereenigd.
De behandeling is deze week blijven sto
ken in het vraagstuk van het Ziekengeld,
waarbij ook nog eenige amendementen zijn
ingediend. De Minister stelt voor het op
80 pCt. van het loon te stellen, de heer
Van Gijn wil het op liet aanvankelijke per-)
centage van 70 laten en de heer L. do
Visser eischt 100 pCt. De heer Duys heeft
getracht de uitgesto-otte ongehuwde moeder,
weer binnen te loodsen, zij het da-n. zonder
verzekering maar met een uitkeering. Na
tuurlijk heeft de heer Aalherse zich daar
tegen verzet.
Dan zijn er nog eenige kleinere voor-'
stellen, .maar aangezien de Minister zijn1
opinio nog niet heeft gegevén ön deze
bewindsman pas Dinsdag aan het woordi
komt, zullen wij dit geheele vraagstuk van
het ziekengeld maar liever tot de volgen
de week uitstellen. i
De Kamer schiet al aardig door deze
wet heen. Zonder tegenspoed haalt zij vóór
het Paaschrecès het einde wel. A
BINNENLAND.
Hofbericht.
De Koningin hoeft gisteren de colleges
van Gedeputeerdo Staten van Gelderland
eü Groningen in audiëntie ontvangen.
De Prins der Nederlanden en Prinses
Juliana waren tegenwoordig o-p do na af
loop daarvan aangeboden thee.
De a.s, Kamerverkiezingen.
Het politiek advies van' de algemeen o
ledenvergadering van de ardeelinig Den Haag
van do jLiberale Staatspartij De Vrijheids
bond ter bepaling van de volgorde der
candidaten voor de Tweede Kamer op de
Ilaagsche lijst, strekt zich niet verder uit
dan 'de eerste 5 plaatsen op - de lijst.
Het advies voor deze 5 plaatsen luidt als
volgt: 1. prof. ir; G. L.' v. d. Bilt; 2.
generaal-majoor W. J. C. Schuurman; 3,
jhr. mr. dr. Ej. A> van Beresteijn; 4. mevr.
Esther Welmoet Wijnaendts Francken
Dyserincfc; 5. jhr. mr. du. W. D;. de Jonge.
Dn stemming over dit advies door de
loden zit plaats hebban op Woensdag 27
Maart.
Oost-lmUS.
Regenten naar Nederland.
Batavia, 15 Maart. De regenten van Koe-
niiigan en Serang zullen binnenkort in
verband: met een: door hen ontvangen: stu
die-opdracht, naar Nederland gaan.
HetStaatsboschbehccr en dc natuurbescherming
tn de memorie van antwoord op het
voorloopig verslag van de Eerste Kamer
betreffende de begroeting voor 1925 van
binnenlandsche zaken -en landbouw, heeft
de minister meegedeeld, - dat het Staats-
boschbeheer zich de medewerking heeft
verzekerd van een commissie van des
kundigen, teneinde te bevorderen, dat bij
de bebossching van staatswege met de
belangen van flora en fauna voldoende re
kening wordt gehouden.
In bedoelde commissie hebben zitting
prof. dr. Th. Weevers, hoogleeraar in de
physiologic der planten aan de gemeente
lijke universiteit t-e Amsterdam; dr. G. J.
van Oordt, conservator van het zoölogisch
laboratorium dor Rijksuniversiteit te
Utrecht, en prof. dr. ir. II. A. Brouwei',
ho-ogleeraar in de historische geologie en
palaeontologie aan do Technische Hoiogc-
scho-ol te Delft.
Naar aanleiding van een verzoek van
het comité Het Npderlandsche Landschap
heeft dc minister van Linnenlandsche za
ken en landbouw aan hot Staatsbóscbbe-
hoer opgedragen, een inventarisatie te ver
richten van terreinen hier te lande, die
uit natuurhistorisch of aesthetisch o:Og-
punt van bijzonder belang zijn. B-ij de ver-
Door RICHARD MARSH.
Vrij naar het Eugolsch door C. M G. do W.
41;
„Kunt u nu een van beiden niet wat
duidelijker spreken; wat hebt ge toch te
verbergen onder al die woorden?- Eva,
je spreekt' van curiositeiten, die mijn oom
gekocht moet hebben van zulk een man.
Wat waren dat voor curiositeiten?"
Mijnheer Johnson hoeft or vanavond
juist een paar meegebracht van dat soort."
t Talbot had een pak op tafel zien lig*
Sen. Eva maakte het open. -
,;lleeft u vorstand van ;;cdlliers,! mijn-
beer Talbot? Hier hcoft u er een paar,
('io u- misschien wel eens wütbekijken.
Zo zijn geloof ik, nog al zeldzaam."
Vol vu,ur voegde Johnson er hij „O ja,
roer;zeldzaam en zijn de mooiste van die
soort, welke op do wereld bestaan, zoo-
als ik dien to weten."
- )>Ja, mijnheer Jolmson zegt terécht, dat
hij het wel dient to weten, hij heeft
verstand van dio dingen."
„Dat zogt mijnheer Eva terecht, ik go-
loof, dat or niemand in hooi Epropa is,
Kdio or moor vorstand van hooft dan ik."
(i„Ilier heeft u vier colliers, ïnijttheor
Talbot, do eeno robijnen, de tweede smarag
den, do dordo paarlon, do vierde eon inooj
snoortjo diamanten. Kijk, mijnhoor Tal bét,
hior zijn zo. Wol do mooite waard om
te" bakijkon."
En hij- hing do vier colliers aan den
voorvinger van zijn rechterhand. Mr. Tal
bot nam ze van hem over. llij belceek zé
zorgvuldig en, hield zé Dij hét', licht.
,,llct zijn bijzonder mooio colliers."
„Bijzonder mooi dat zijn ze. De dia
manten zijn's niet - kwaad, maar; de paar
lon 'zijn mooier en de smaragden nog
mooier smaragden zijn op het oogenblik
veel waard."
„Ja heel veel, mijnheer; Eva en de prijs
stijgt, iedcren dag. U zou op het oogen
blik een smaragden collier, zooals dit
voor geen geld of goecle woorden kun-
non krijgen." -
Konder op .lolmso-n's woorden te letten,
ging Eva voort en er was een gloed'in
zijn oogen, alsof hij een ondorw-cip lie-
liandelde dal. zeer in zijn smaak viel.
„Maar de robijnen, mijnheer Porei val Tal-
Pot dat is liet ware. De oude lieer
had bijzondere voorkeur voor robijnen; hij
hield veel van dit kleur. De kleur van
het bloed, dat het dichtst bij 't hartstroomt.
En 'dan, als alles naar do markt gebracht
wordt, en dat zal gebeuren, zat er een
stroom van diamanten Komen, .maar ro
bijnen niet, daar is geen vrees voor, dat
zijn de echt mooie sloenon. U zou do
wereld af kunnen zooken, dan zOu u-zulk
een mooio oollec tio niet vinden als u hier
ziet."
„Als men u hoort praten, mijnheer Eva,
dan zou men deuken, dat de heer Jolm
son oen vriend 'van u is, zoowel als
van mijn overleden oottu"
„Waarom zogt u dat?"
„Is dat niet- duidelijk? U zegt dat hy
hier komt om to ve'rkoopon. Is hol do
gowoonte dat do koepor in tegónwobrdig-
beid van den verko-oper de waarde van
do goederen aanprijst. Z-al iemand dat doen
wanneer hij -niet een bijzonderen vriend
van hem is?"
„Ik begrijp uw bedoeling, maar u praat
over iets, waar u geen verstand van heeft
of liever dat u niet begrijpt. Als hot niet
goederen waren van de alterb-ovensteptank
dan zou hij ze hier niet durven verton
nen.. Hij heeft -eens een paar dingenmec-
gebracht van twijfelachtige waarde en do
pudo heer kon niet nalaten hem dat eens
goed to zeggen. Niet waar, mijnheer
Johnson?"
Johnson keek, alsof hij zich iets heel
onaangenaams herinnerde.
„0 ja, hij- was eon bijzonder iemand. Ik
wil niets ongunstigs over hem zeggon, mijn
heer Talbot, maar hij was een echteflinko
duivel."
„Ik bégrijp niet, waarom je dan nog
altijd zalren met hem wou doen, mijnheer
Johnson."
„Ach er zijn niet veel menschen die
over zooveel geld te beschikken hebben;
hijhad tqnne.n vol tonnen volhij
barstte in zijn geld. Je ontmoet nietveel
menschen met geld die zooveel smaak heb
hen als hij."
„Wat meen je daar mee?"
John Eva meende te hulp te moeten
komen.
„Ach, Johnson kan moeilijk zelf een
prijs bepalen voor do dingen die hij ver-
koopen wil; hjj moet aannemen wat men
hem biedt. Wanneer hem eens iets goeds
werd aangeboden, dan was luj de oorsto
om dat to orkennan, maar daaruit volgde
nog. niet dat; hom buitengewoon Uoogou
prijs werd geboden, noen intogeudeol.
Bijv. het feit, dat er geen enkel collier
van robijnen op de wereld beslaat zoo
mooi als dit, maakt liet aantal koppers
beperkt. - De oude heer had geen lust er
zooveel voer te geven als het waard was,
dat weet Johnson. Maar hjf weet ook, uit
ondervinding, een harde ondervinding som
tijds, dat niemand er meer voor zou wil
len geven, dat had hij ook al eens on
dervonden. Daarom bleven ze zaiken met
elkaar doen. Ik zeg nog eens: dit is' het
mooiste robijnen collier dat er op de
wereld beslaat en toch ben ik een bij
zonder goede vriend- van Johnson."
„Ach," zei mijnheer Talbot eindelijik, „la
ten we daar maar van afstappen. Maar
hoe is u aan die mooie colliers gekomen,
mijnheer Johnson?"
'Déze vraag en ook do toon waarop hij
sprak, scheen dc twee heeren te verrassen
en niet prettig aait to doen. Hij: zocht,
naar een bevredigend antwoord,
„Ach, op do gewone manier van een
koopman."
„En wat noemt u de gewone manier?
liet spijt mij, dat ik hot u moet zeggen,
mijnheer, Johnson, maar uw blik bevalt
mij in het geheel niet. U maakt don in
druk op mg in het bezit van die kost
bare steenen to zijn: gekomen, juist op een
boel buitengewone manier. Antwoord niu
eons ronduit op mijn vraag, mijnheer, hoe
komt n aan dio kostbare sieraden?"
Mjjuheor Johnson scheen hoe langerheo
minder ingenomen to zijn met den toon
en do manier van sproken, van don heer
Talbot. Zjjn ontsteltenis werd hoe langer
lioo duidelijker.
„Waarlijk, mijnheerTalbot, waarlijk!—j"
Nu bloot hij stokon en riop Eva', teluüp.
„Mijnheer Eva, ik weet niet recht wat dié
heer bedoelt. Ik ben niet hier gekomen
om dergelijke vragen te beantwoorden.
Vragen beantwoorden is heelernaal nietno-o-
dig. Gentlemen zooals wij zijn, behoeven
elkaar geen vragen to doen. Praat u maar
met mijnheer Talbot. Ik begrijp niet "goéd
waar hij heen wil, ik begrijp er niets
van."
Eva keek den ontstelden man grappig
aan. Met verbazende vlugheid zijn leeftijd
en figuur in aanmerking genomen, kwam
hij naar mijnheer Talbot toe. In een oog
wenk, zonder do minste waarschuwing, had
hij hem de colliers uit do hand genomen.
Met niet mindere snelheid volgde Talbot
hem toen hij achteruit ging.
„Jou schavuit," riep hij uit. „Wat bo-
teekent dat? Welke hclsche streek is dat?"
Op het oogenblik, dat de buit hem uit
do hand werd gerukt, voelde hg de hand
van Eva zelfs nojgj tegen de zijne, was de
kamer plotseling in duisternis gehuld. Hij'
liep vooruit, steeds tastende, maar hij
voelde niets. Niets en niemand binnen
zijn bereik, absoluut niemand. ILij boorde
iemand do kamer doorloopcn en stootte
tegen do tafel aan, dio door zijn woe
denden aanval omviel, gleed uit en viel
hals over kop op den grond. Toen hij
goed en wol op zijn beenen stond, twijfelde
hij niet, of hij was alleen. De deur was
dicht gevallen. Hjj voelde, dat er iets op
don .grond lag. Een lucifersdoosje, met
lucifers er in. „Dat is mijn eerste gelukje
vannacht I"
(Wordt vervolgd).
Postrekening No. 5311.
BUREAULANGE HAVES« 141 (HOEK KORTE HAVEN), Tel. 68103 en 68617.
De te oonrant verschijnt d&geljjk»,; unel uit-
ionderiog van Zon- en Feestdagen,
Frija per kwartaal f 2.—, franco per post
t 2.50. Prijs per roek: 15 cents. Afaon-
derlijfeo nummers 4 cents. Abonuemeoten
worden dagelijks aangenomen.
Advortontiën voor het eerstvolgend num
mer moeten vóór ell uur aan "het Bureau
besorgd zyn, 'a Zaterdags vóór uur.
Een hopaaldó plaats van advertentiëa
wordt niet gewaarborgd.
FrQi dar Aó^artsatiSuTan tt rtgefe
f L65; iedere regel meer f 0.30; in het
ZaterdagBummer 1—5 regels I l.üO, iedere
regel meor f0.35.Reclames 10.75 per regel
Incassokosten 5 cIe.; postlnvi'antïes 15 et».
Tarieven van advorteotiën hij abnnnement
tyn aan hel Barean verkrijgbar,r
Dagelijks worden tegen Toornitbotaling
Kleine Adverlentiën opgenomen 4 i 0 50 t/m
15 woorden, f0.75t/m25 woordeD. Eik woord
meer 5 cent tot een maximum van 30 v. oorden