EHiLAHDiï1;:] 3. eerste; blad 81"? Jaargang Uit de Tweede Kamer. DE PLAATSVERVANGER Hoog sterftecijfer onder de Fransche troepen in het Rijnland. Een interpellatie in de Fransche Kamer, Het talenvraagstuk in België. In het Rijnland, waar de Fransoho be zettingstroepen vertoeven., zijn in de afge- loepen Jfoude-periode tal van'' sterfgevallen voorgekomen en de ouders; die bun ster vende kinderen kwamen .opzoeken, wer den nog onvriendelijk bojegénd. Daarover is na .gisteren in de Fransobó Kamer geïnterpelleerd'. 'Diftt heelt tol- hef tige looneelen aanleiding gegeven. De so ciaJist Barthe opende de. rij. Deze man van tastbare rechtschapenheid vervulde daarbij een pijnlijken plicht. Hij had zijn "góed gedocumenteerde, uiteenzetting in ver schillende perioden verdeeld. Achterec,ïivo|!- gens ging hij do betrokken diensten' na, die in dit opzicht zijn te kort geschoten.' Tot 'staving van zijnbasühuldigingen ias Jiij tal van. brieven van verwanten van ge storven soldaten voor. De communist Ca- chin leverde na hein oen neg scherper requisitoir. Beiden deelden hart verscheu rende bijzonderheden mee omtrent de be handeling, waaraan do soldaten in de yree- selijke koude van Februari werden bloot gesteld. Dit gold vooral do niet geakkli- maliseercle rccrulen uit Zuid-Frankrijk. De gezondheidsddienst was h. i. totaal onvol doende. Diat de parlementaire enquête commissies, evenals de door de regceiing uitgezonden commissarissen, tot andere resultaten kwamen, telden zij niet. Zij' pro beerden aan te toornen, dat do militaire overheid ter plaatse voor deze dwarskij kers den toestand verborg. Cochin ging in zijn beschuldigingen natuurlijk het verst. Hij .had ook gewone soldaten met het vaststellen van de verantwoordelijkheden beiast willen zien. Do 'soldaten zelf van die garnizoenen hadden volle vrijheid van spreken moeten hebben, zonder vrees voor de gevolgen van hun vrijmoedigheid. In do tegenwoordige omstandigheden moesten Barthe on Cachïn vooral putton uit hun over die gebeurtenissen toegezon den brieven. Deze etalage van'vermeende en werkelijke misbruiken gaat met name den communisten niet ver genoeg. Zij'stel den, de heerschonde stelsels, duw', z..het militairisme, voor 'die misbruiken aanspra kelijk. Deze bewering is tot zekere hoogte aanvaardbaar. Er tegenover staat, dat com munisten én socialisten daarmee de betrek kelijke onvermijdelijkheid van die inciden ten moeten erkennen. Zoover gaan zij1,na tuurlijk niet. Voor het overige is het voor iemand als Ca chin gemakkelijk die klach ten te formuleoren. De uiterste linkerzijde stemt nooit voor do begrooling. Zij wijst voor het gewraakte stelsel do volle, ver antwoordelijkheid al'. Als vaderiandloozen spelen zij dubbel spel. Hiervan afgezien zat de redevoering van. Caehin stevig in elkaar. Door oen speculatie op liet gevoel van de Kamer te vermijden, maakte liij meer indruk dan Barthe. Dooi den pathetische.!! vorm van zijn requisitoir ontketende Barthe een verschrikkelijk tu mult. Herhaaldelijk kwam het tijdens zijn redevoering voor. dat leden van links en rechts elkaar onbarmhartig uitscholden. Ca ehin meent, dat liet aantal dooden ia ver band met die epidemie tot -UK) kan stijgen. De regcering vraagt nu verhooging van de credieten voor de militairen met 30 mil- lioen 'francs. De communisten vinden dit bedrag belachelijk weinig. Zij 'redeneeren, dat, als Frankrijk een groot leger op- de been wil houden, het den plicht 'heeft het 'behoorlijk te voeden. In - het:. Rijnland liggen ongeveer 52.000 Fransche soldaten. Hot debat wordt nog.voortgezet. De I'ouple publiceert don tekst eenor avereenkomst omtrent liet talenvraagstuk in Bcdgiê gesloten tusschen Destréo en. Huys- xiians, beiden oud-ministers van 'kunsten en wetenschappen. Zoowel van Waalsehe als- van Vlaamschc zijde hebben tal van Kamer- leden,allen tot. dc socialistisch partij be- hoorende, de overeenkomst, luode-.oifderl.ce- keml. In liet document wordt verldaaid', dat het bestaan van België een internationale nood zakelijkheid is, dat de meerritigsverscliillcn tusschen Vla'mingen en Walen met den dag scherper worden en dat de regeering niet bij machte is -gebleken deze oip'to lossen on dat hot dienvolgens ui,gent is do grond-sla- gen.' oener -overeenstemming tasschen Vla mingen en Walen te vestigen. Daarom oor- declen de oader teékenaars elke propaganda noodlottig, die er toe strekt óf België in twee deelen te sp-litson óf Wallonië met Frankrijk en Vlaanderen met Nederland te voreenigen. Zij' erkennen, dat alle -openbare ■diensten in Vlaanderen het Noderlaudsch in Wallonië het Frans'ch dienon te gebrui ken en flat de tweetaligheid1 niet alleen niet aanbevelenswaardig, doch zelfs onduld baar is, behalve wanneer zij- door de be volking zelf van een stad of gewest wordt gewenseht. Do onderteekenaars meenen verder, dat de particuliere betrekkingen onder Walen en Vlamingen met de grootste welwillend heid eri hoffelijkheid gevoerd beboo-ren te worden. Zij meenen, -dat de oplossing van het vraagstuk inverleening van grootere autonomie aan provincie en gemeente ge zocht moet worden, -dat de diensten van den staat, waar dit maar eenigszi-ns moge lijk is, gesplitst moeten worden in een Vktamsche en een Waalsehe afdeeling met enkele ambtenaren, die heide talen zou- .den kennen,, als verbindingsagenten.. Voor de, Brusselsche agglomeratie, zou een speciale toestand, worden geschapen. De onderteekenaars verklaren verder, dat zij in alle al dan niet hij de overeenko-msli voorziene gevallen hun bonding eerst zullei bepalen' n.a overleg tusschen beide par tijen en verbinden zich 'niets te schrijven- of te laten schrijven dat voor andere lands gedeelten dan het hun'ue krenkend zou zijn Eerlang zullen partijen andermaal bijeen komen om oon besluit te nemen inzake) do kwestie der eerbiediging van de rech ten der minderheden, de regeling dergron- zen tusschen de provinciën,opdat een taal eenheid bereikt zou kunnen worden, de re geling van den toestand der Duitsch-spre kende Belgen en de oplossing der kwestie van het algemeen statuut op liet gebied van hel taalgebruik voor liet gansoho land. De Brusselsche socialisten hebben liet stuk niet ondcrteckend, waarschijnlijk in verband met den specialen toestand te Brussel. Diversen. l>c onrust in Spanje. Volgens een bericht uit Engelsche bron uit Heiulaye heeft de studentenstaking zich lot Salamanca, Sevilla en Valladolid uiige breid. In Valladolid is het tot heftige bot singen niet de pdlitie gekomen, zoodat het gemeentebestuur de sluiting van, schouw, burgen en bioscopen bevolen heeft. In het uiterste noordwesten van Spanje moeten de woelingen te Mhidrid ook nagewerkt hebben. Dén minister van arbeid werd te Santiago bij een inwijdingsplechtigheid het spreken door jongelieden onmogelijk gemaakt. De censuur voor de provinciale bladen zou versterkt zijn, A man Oellah nadert. Kaboel. De opmarsch van Aman Oellah naar Ka boel vordert nog steeds. Zijn voorhoede is nog Slechts 27 K:,M. van de stad verwijderd.' Vliegtuigen werpen in Kaboel geschriften neer, waarin de spoedige inneming van de stad dooi* Aman Oellah. wordt aangekondigd, De Perzische generale staf heeft Aman Oellah de toezegging gedaan, dat hom wa pens en munitie ter bestrijding der Opstan delingen zullen worden geleverd. Do opstand in Mexico. De regeeringslroepeti rukken thans ia vijf marschcolonnes op Torreon aaln. Kolonel Tapia, chef van den staf van; den president, maakt bekend, dat, 'de voor hoede der cavalerie van Oalles gistermor gen de stad Durango 'lieèft bezet. De on der bevel van generaal Amaya staande re- hellen zijn maar verluidt ;naar het noorden gevlucht Galles wordt tegen don middag te Durango verwacht. I De Assoc. Press meldt uit Torreon: Ge neraal Escobar, de bevelhebber der op stand elingem aldaar, verklaarde, dat hij 'niet voornemens is Torreon. te ontruimen en zonder strijd aan de regéeringströepen over te laten. Vele. Amerikanen, die tengevolge van de onderbreking van het spoorwegverkeer te Torreon zijn gestrand,, zijn door de sluiting- der banlcon van alle middelen ontbloot Zij hebben zelfs geen geld om naar de Ver. Staten terug te keeren. Het grootste gedeelte der amendementen op hot ontwerpZiektewet ingediend, hoeft weinig 'kans, maar toch zijn eenige wijzi gingen aangenomen die van vérstrekkende beteekenis waren. Onder deze dient stellig gerekend te worden die, jvelfce waren voor gesteld door de Vrijheidsbondcrs en die ten doel hadden geheel te breken met het systeem der lounkla-ssedat als regel met name voor de Raden vari Arbeid gehand haafd is, doch waarvan de bedrijfsvereeni- gingent m-ogen'afwijken: Deze vereenvoudi ging die tevens tot unificatie van het ver zekeringswezen leidde, is door den Minister niet afgewezen én daarna door do Kamer goedgekeurd. Het ziekengeld zal nu door alle uitvoeringsorganen op uniforme wijze wórden berekend en wel naar oen maatstaf die doo-r de ongevallenwetten roods.) burger recht heeft verkregen. De tijdelijke uitkee- ringen hij ongeval, bodrijfszickte en ziekte zullen steeds naar den-zelfden maatstaf wor- .den berekend, Hel stolsel der berekening naar. het gemiddelde eener looniclasse, dat altijd een aparte en dus dure administratie noodzakelijk: maakt, is nu Vervallen. Ivlen -gaat ma uit van liet dagloon dat bereids uit de uitvoering Van de ongevallenwetten' bekendis en de premie der ziekteverzekring wordt berekend naar liet verzekoringsplich. tig loon. Niet veel succes had de heer van Gijn met zijn amendement om vrijstelling van ziekteverzekering mogelijk (o maken als een voldoende privaatrechtelijke regeling van de ziekte-zorg bij een onderneming bestond. Bij een publiekrechtelijke regeling laat de wet deze vrijstelling toe maar liet ging don minister te ver ook bij- privaatrechtelijke voorziening dezelfde vrijstelling toe te laten om-dat deze wet zeer vele waarborgen zou moeten eische-n. Aangezien de kans van aanneming gering was; trok de lieer Van- Gijn dit amendement weer in. Het netelige punt van de particuliere kassen bracht de gemoederen op den stil len Vrijdagmiddag eenigermate in beweging Met. veel kracht heeft - de beer. Bakken het amendement der Clu-isteDjk-Hiistoriische fractie verdedigd om alsnég na-ast de Ra den van Arbeid en do Bedrijfsvereenigin- gen aan deze kassen een plaats te laten hij de uitvoering der Ziektewet. Het punt werd zeer hoog genomen door deze frac tie en.de lieer Bakker deed duidelijk uit komen, dat zijn fraotie haar stem aan de wet zal onthouden, als de particuliere kassenwerden uitgeschakeld. De Minister 'hoeft tegenover zijn naaste vrienden voet bij stuk gehouden en de Kamer aangeraden het amendement niet aan te nemen. Bij de algemeene beschou wingen heeft hij ui teengezet, dat een goede uitvoering beperking der organen eisclit en dat buiten dezewettoch gelegenheid ge noeg bestaat voor de particuliere kassen een goed werk te verrichten. Wij zijn man nén des vredes, zeide de heer Bakker, maar voor deze kassen wilde hij- vallen met het zwaard in de 'hand. Deze eeniger mate overdreven tirade toont intusschen hoe krachtig dc voorstellers aan het be houd der kassen gehecht waren en de heer Solmkking heeft dat nog eens met klem betoogd. Daarbij wees lüj op de werkloozen-, in den winter, die als gevolg van hot regoeringssysteem geen nitkee- ring krijgen, terwijl de particuliere kassen voor die gevallen wel zorgen. De geheele Christelijk-Hïsto-iische fractie stond als één man voor de verdediging der particuliere kassen; van de overige Kamerleden waren - er slechts drie, de heeren Lecnstra, Lingboek en Duymaer v. Twist, die het standpunt deelden. Het amen dement werd met 69 tegen 13 stemmen verworpen. Een ernstig gevaar voor de wet levert dit laatste 'aantal dus niet op. Een puntje, dat eigenlijk niet goed tot oplossing is te brengen, is dat van de pre miebetaling bij staking of uitsluiting. Het dienst verhand staat stil en normaal is dus, dat die betaling ook wordt opgeschort, maar dat hoeft natuurlijk eigenaardige gé- volgen, die geregeld moetan wouden. Laat men de betaüng dóórgaan, don moet die voor de arbeiders uit de stakingskas wor den betaald èn loopt men het gevaar, dat de werkgevers ontslag toekennen, waardoor zij' aan de- verplichting ontkomen. Derge lijk ontslag biedt ook groofce moeilijkheden. Welke oplossing men ook kiest, er blijft een haak in zitten. De Minister koos de eerste: stopzetting.Helaas koos hij een juridische constructie voor die. bepaling, welke ongelukkig was en politieke gevoe lens raakte. Werkstaking en uitsluiting wordt gelijkgesteld met verbreking van het dienstverband, aldus luidde ze -en tegen die gelijkstelling kwam de heer Duys fut mineeren. Dat zou voor den Minister nog geen reden zijn geweest om de andere oplossing te kiezen, als niet de. heer Kor- tenhorst aan de bepaling een veel verdere strekking was gaan geven en er een be slissing in zag, die d-e Minister heeknnaal niet had b-cdoeld. Hij zag er inderdaad een ontbinding van de arbeidsovereenkomst in en dat wilde de Minister niet. Het gevolg was dat de be windsman overslag ging dn de andere op lossing koos. De bepaling is nu vervallön; de gewone opvatting', dat bij- staking etui uitsluiting liet dienstverband blijft bestaan, volgend, blijft dus de verplichting tot premie-betaling onverkort. Nu zad dus tot gevolg zijn, dat in die omstandigheden ont slagen worden uitgedeeld, hetgeen (laa toe stand misschien nog veel ingewikkelder maakt. e. 1 De ervaring zal hier den weg ton slotte wijzen. Had de Minister zijn bepaling al: dus geconstrueerd, dat bij staking en uit sluiting de premie-betaling voor den duur daarvan wordt opgeschort, dan had de Kamer zich daarmee wellicht vereenigd. De behandeling is deze week blijven sto ken in het vraagstuk van het Ziekengeld, waarbij ook nog eenige amendementen zijn ingediend. De Minister stelt voor het op 80 pCt. van het loon te stellen, de heer Van Gijn wil het op liet aanvankelijke per-) centage van 70 laten en de heer L. do Visser eischt 100 pCt. De heer Duys heeft getracht de uitgesto-otte ongehuwde moeder, weer binnen te loodsen, zij het da-n. zonder verzekering maar met een uitkeering. Na tuurlijk heeft de heer Aalherse zich daar tegen verzet. Dan zijn er nog eenige kleinere voor-' stellen, .maar aangezien de Minister zijn1 opinio nog niet heeft gegevén ön deze bewindsman pas Dinsdag aan het woordi komt, zullen wij dit geheele vraagstuk van het ziekengeld maar liever tot de volgen de week uitstellen. i De Kamer schiet al aardig door deze wet heen. Zonder tegenspoed haalt zij vóór het Paaschrecès het einde wel. A BINNENLAND. Hofbericht. De Koningin hoeft gisteren de colleges van Gedeputeerdo Staten van Gelderland eü Groningen in audiëntie ontvangen. De Prins der Nederlanden en Prinses Juliana waren tegenwoordig o-p do na af loop daarvan aangeboden thee. De a.s, Kamerverkiezingen. Het politiek advies van' de algemeen o ledenvergadering van de ardeelinig Den Haag van do jLiberale Staatspartij De Vrijheids bond ter bepaling van de volgorde der candidaten voor de Tweede Kamer op de Ilaagsche lijst, strekt zich niet verder uit dan 'de eerste 5 plaatsen op - de lijst. Het advies voor deze 5 plaatsen luidt als volgt: 1. prof. ir; G. L.' v. d. Bilt; 2. generaal-majoor W. J. C. Schuurman; 3, jhr. mr. dr. Ej. A> van Beresteijn; 4. mevr. Esther Welmoet Wijnaendts Francken Dyserincfc; 5. jhr. mr. du. W. D;. de Jonge. Dn stemming over dit advies door de loden zit plaats hebban op Woensdag 27 Maart. Oost-lmUS. Regenten naar Nederland. Batavia, 15 Maart. De regenten van Koe- niiigan en Serang zullen binnenkort in verband: met een: door hen ontvangen: stu die-opdracht, naar Nederland gaan. HetStaatsboschbehccr en dc natuurbescherming tn de memorie van antwoord op het voorloopig verslag van de Eerste Kamer betreffende de begroeting voor 1925 van binnenlandsche zaken -en landbouw, heeft de minister meegedeeld, - dat het Staats- boschbeheer zich de medewerking heeft verzekerd van een commissie van des kundigen, teneinde te bevorderen, dat bij de bebossching van staatswege met de belangen van flora en fauna voldoende re kening wordt gehouden. In bedoelde commissie hebben zitting prof. dr. Th. Weevers, hoogleeraar in de physiologic der planten aan de gemeente lijke universiteit t-e Amsterdam; dr. G. J. van Oordt, conservator van het zoölogisch laboratorium dor Rijksuniversiteit te Utrecht, en prof. dr. ir. II. A. Brouwei', ho-ogleeraar in de historische geologie en palaeontologie aan do Technische Hoiogc- scho-ol te Delft. Naar aanleiding van een verzoek van het comité Het Npderlandsche Landschap heeft dc minister van Linnenlandsche za ken en landbouw aan hot Staatsbóscbbe- hoer opgedragen, een inventarisatie te ver richten van terreinen hier te lande, die uit natuurhistorisch of aesthetisch o:Og- punt van bijzonder belang zijn. B-ij de ver- Door RICHARD MARSH. Vrij naar het Eugolsch door C. M G. do W. 41; „Kunt u nu een van beiden niet wat duidelijker spreken; wat hebt ge toch te verbergen onder al die woorden?- Eva, je spreekt' van curiositeiten, die mijn oom gekocht moet hebben van zulk een man. Wat waren dat voor curiositeiten?" Mijnheer Johnson hoeft or vanavond juist een paar meegebracht van dat soort." t Talbot had een pak op tafel zien lig* Sen. Eva maakte het open. - ,;lleeft u vorstand van ;;cdlliers,! mijn- beer Talbot? Hier hcoft u er een paar, ('io u- misschien wel eens wütbekijken. Zo zijn geloof ik, nog al zeldzaam." Vol vu,ur voegde Johnson er hij „O ja, roer;zeldzaam en zijn de mooiste van die soort, welke op do wereld bestaan, zoo- als ik dien to weten." - )>Ja, mijnheer Jolmson zegt terécht, dat hij het wel dient to weten, hij heeft verstand van dio dingen." „Dat zogt mijnheer Eva terecht, ik go- loof, dat or niemand in hooi Epropa is, Kdio or moor vorstand van hooft dan ik." (i„Ilier heeft u vier colliers, ïnijttheor Talbot, do eeno robijnen, de tweede smarag den, do dordo paarlon, do vierde eon inooj snoortjo diamanten. Kijk, mijnhoor Tal bét, hior zijn zo. Wol do mooite waard om te" bakijkon." En hij- hing do vier colliers aan den voorvinger van zijn rechterhand. Mr. Tal bot nam ze van hem over. llij belceek zé zorgvuldig en, hield zé Dij hét', licht. ,,llct zijn bijzonder mooio colliers." „Bijzonder mooi dat zijn ze. De dia manten zijn's niet - kwaad, maar; de paar lon 'zijn mooier en de smaragden nog mooier smaragden zijn op het oogenblik veel waard." „Ja heel veel, mijnheer; Eva en de prijs stijgt, iedcren dag. U zou op het oogen blik een smaragden collier, zooals dit voor geen geld of goecle woorden kun- non krijgen." - Konder op .lolmso-n's woorden te letten, ging Eva voort en er was een gloed'in zijn oogen, alsof hij een ondorw-cip lie- liandelde dal. zeer in zijn smaak viel. „Maar de robijnen, mijnheer Porei val Tal- Pot dat is liet ware. De oude lieer had bijzondere voorkeur voor robijnen; hij hield veel van dit kleur. De kleur van het bloed, dat het dichtst bij 't hartstroomt. En 'dan, als alles naar do markt gebracht wordt, en dat zal gebeuren, zat er een stroom van diamanten Komen, .maar ro bijnen niet, daar is geen vrees voor, dat zijn de echt mooie sloenon. U zou do wereld af kunnen zooken, dan zOu u-zulk een mooio oollec tio niet vinden als u hier ziet." „Als men u hoort praten, mijnheer Eva, dan zou men deuken, dat de heer Jolm son oen vriend 'van u is, zoowel als van mijn overleden oottu" „Waarom zogt u dat?" „Is dat niet- duidelijk? U zegt dat hy hier komt om to ve'rkoopon. Is hol do gowoonte dat do koepor in tegónwobrdig- beid van den verko-oper de waarde van do goederen aanprijst. Z-al iemand dat doen wanneer hij -niet een bijzonderen vriend van hem is?" „Ik begrijp uw bedoeling, maar u praat over iets, waar u geen verstand van heeft of liever dat u niet begrijpt. Als hot niet goederen waren van de alterb-ovensteptank dan zou hij ze hier niet durven verton nen.. Hij heeft -eens een paar dingenmec- gebracht van twijfelachtige waarde en do pudo heer kon niet nalaten hem dat eens goed to zeggen. Niet waar, mijnheer Johnson?" Johnson keek, alsof hij zich iets heel onaangenaams herinnerde. „0 ja, hij- was eon bijzonder iemand. Ik wil niets ongunstigs over hem zeggon, mijn heer Talbot, maar hij was een echteflinko duivel." „Ik bégrijp niet, waarom je dan nog altijd zalren met hem wou doen, mijnheer Johnson." „Ach er zijn niet veel menschen die over zooveel geld te beschikken hebben; hijhad tqnne.n vol tonnen volhij barstte in zijn geld. Je ontmoet nietveel menschen met geld die zooveel smaak heb hen als hij." „Wat meen je daar mee?" John Eva meende te hulp te moeten komen. „Ach, Johnson kan moeilijk zelf een prijs bepalen voor do dingen die hij ver- koopen wil; hjj moet aannemen wat men hem biedt. Wanneer hem eens iets goeds werd aangeboden, dan was luj de oorsto om dat to orkennan, maar daaruit volgde nog. niet dat; hom buitengewoon Uoogou prijs werd geboden, noen intogeudeol. Bijv. het feit, dat er geen enkel collier van robijnen op de wereld beslaat zoo mooi als dit, maakt liet aantal koppers beperkt. - De oude heer had geen lust er zooveel voer te geven als het waard was, dat weet Johnson. Maar hjf weet ook, uit ondervinding, een harde ondervinding som tijds, dat niemand er meer voor zou wil len geven, dat had hij ook al eens on dervonden. Daarom bleven ze zaiken met elkaar doen. Ik zeg nog eens: dit is' het mooiste robijnen collier dat er op de wereld beslaat en toch ben ik een bij zonder goede vriend- van Johnson." „Ach," zei mijnheer Talbot eindelijik, „la ten we daar maar van afstappen. Maar hoe is u aan die mooie colliers gekomen, mijnheer Johnson?" 'Déze vraag en ook do toon waarop hij sprak, scheen dc twee heeren te verrassen en niet prettig aait to doen. Hij: zocht, naar een bevredigend antwoord, „Ach, op do gewone manier van een koopman." „En wat noemt u de gewone manier? liet spijt mij, dat ik hot u moet zeggen, mijnheer, Johnson, maar uw blik bevalt mij in het geheel niet. U maakt don in druk op mg in het bezit van die kost bare steenen to zijn: gekomen, juist op een boel buitengewone manier. Antwoord niu eons ronduit op mijn vraag, mijnheer, hoe komt n aan dio kostbare sieraden?" Mjjuheor Johnson scheen hoe langerheo minder ingenomen to zijn met den toon en do manier van sproken, van don heer Talbot. Zjjn ontsteltenis werd hoe langer lioo duidelijker. „Waarlijk, mijnheerTalbot, waarlijk!—j" Nu bloot hij stokon en riop Eva', teluüp. „Mijnheer Eva, ik weet niet recht wat dié heer bedoelt. Ik ben niet hier gekomen om dergelijke vragen te beantwoorden. Vragen beantwoorden is heelernaal nietno-o- dig. Gentlemen zooals wij zijn, behoeven elkaar geen vragen to doen. Praat u maar met mijnheer Talbot. Ik begrijp niet "goéd waar hij heen wil, ik begrijp er niets van." Eva keek den ontstelden man grappig aan. Met verbazende vlugheid zijn leeftijd en figuur in aanmerking genomen, kwam hij naar mijnheer Talbot toe. In een oog wenk, zonder do minste waarschuwing, had hij hem de colliers uit do hand genomen. Met niet mindere snelheid volgde Talbot hem toen hij achteruit ging. „Jou schavuit," riep hij uit. „Wat bo- teekent dat? Welke hclsche streek is dat?" Op het oogenblik, dat de buit hem uit do hand werd gerukt, voelde hg de hand van Eva zelfs nojgj tegen de zijne, was de kamer plotseling in duisternis gehuld. Hij' liep vooruit, steeds tastende, maar hij voelde niets. Niets en niemand binnen zijn bereik, absoluut niemand. ILij boorde iemand do kamer doorloopcn en stootte tegen do tafel aan, dio door zijn woe denden aanval omviel, gleed uit en viel hals over kop op den grond. Toen hij goed en wol op zijn beenen stond, twijfelde hij niet, of hij was alleen. De deur was dicht gevallen. Hjj voelde, dat er iets op don .grond lag. Een lucifersdoosje, met lucifers er in. „Dat is mijn eerste gelukje vannacht I" (Wordt vervolgd). Postrekening No. 5311. BUREAULANGE HAVES« 141 (HOEK KORTE HAVEN), Tel. 68103 en 68617. De te oonrant verschijnt d&geljjk»,; unel uit- ionderiog van Zon- en Feestdagen, Frija per kwartaal f 2.—, franco per post t 2.50. Prijs per roek: 15 cents. Afaon- derlijfeo nummers 4 cents. Abonuemeoten worden dagelijks aangenomen. Advortontiën voor het eerstvolgend num mer moeten vóór ell uur aan "het Bureau besorgd zyn, 'a Zaterdags vóór uur. Een hopaaldó plaats van advertentiëa wordt niet gewaarborgd. FrQi dar Aó^artsatiSuTan tt rtgefe f L65; iedere regel meer f 0.30; in het ZaterdagBummer 1—5 regels I l.üO, iedere regel meor f0.35.Reclames 10.75 per regel Incassokosten 5 cIe.; postlnvi'antïes 15 et». Tarieven van advorteotiën hij abnnnement tyn aan hel Barean verkrijgbar,r Dagelijks worden tegen Toornitbotaling Kleine Adverlentiën opgenomen 4 i 0 50 t/m 15 woorden, f0.75t/m25 woordeD. Eik woord meer 5 cent tot een maximum van 30 v. oorden

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1929 | | pagina 1