KI ND ER-BLAD SCHIEDAMSCHE COURANT Een Paaschverrassing No. 14 Bijvoegsel van de Schiedamsche Courant van 6 April 1929 VAN DE (Vervolg en slot). ,En hoe vind je mijn talpen. en do ster-hyacint* thjes?" vroeg oma, die» trotscl i was op haar .mooien bloementuin. „Ook mooi", zei Leni. „Maar do gele primula's vind ik het mooist van alles". „Waarom?" vroeg oma. „Het geel is zoo zonnig, zoo stralend. Het hoort zoo bof het Voorjaar". Leni wist met goed, lioo ze het uitdrukken moest. „Wat hebban ze oen mooie lange stolen, die gele", zei Jo. „Ja", zei Oma. ,,'tls een mooie soort. Ik bob ze uit hot wild meegebracht. Uit do vochtige weiden bij do Lutto achter OMonzaal. 0, dat staat toch zoo mooi in het voorjaar, dio grooto plekken gele primula's in zoo'n groene wei''. ,,'t Zijn zulke echte Paaschhlaemen, hé oma", beweerde Leni en aarzelend Voegjde ze r aan toé „Mag ik er een paar voor moeder? Dam zetten we die morgen bij haar bord, als 'tPaschem is". „Natuurlijk mag je er wat van", zei oma „Jof haal eens even de schaar uit mijn werkmandje. Jo kwam even later terug met de schaar. Oma knipte een heelen bos af met lange stelen Do meisjes bedankten onna hartelijk en zeiden, dat zo nu weer naar huis gingen. „Kom nog even binnenzei oma. Do meisjes liepen mee. „Hebben jullie al oen Paaschei?" „Neen, oma, nog niet. Maar morgen krijgen we er een van moeder. Ik heb oen haasje gëko/.en", zei do. „Ik een mandje", zei Leni. „Moedor zal hot voor ons bed zotten". „Nu" zei Oma, terwijl zko haar portemomnaie voor den dag haalde. „Hier is oen gulden. D'aar mogen jullie dan van mSj een Paaschei voor koopen". „Een ei van vijftig cent?" vroeg Leni verrukt. „Ja, zou je daar oen mooi ei voor hebben?" vroeg oma. „O, een prachtig, een groot", bo%veerd© Jo, die al voor heel veel winkels had staan kijken. „Nu, koop dan maar eon hod mooi", zei oma. „Dag schatjes" „Dag omatje lief. Dank u wel haar. Dus u, komt morgen?" vroeg Jo nog. „Ja, zeg maar, dat ik graag kom eten. Maar moeder mag geen extra drukte maken". De meisjes wuifden nog eens en sloegen toon den hoek om. Fijn, een gulden om zelf ieder oen Paaschei uit te zoeken. De meisjes hielden elkaar stijf ge armd vast en keken uit naar oen lokkerswinkel. „Daar is er oen", zei Jo. „Bah, neon, daar liggen er zoo weinig. Laten wo naar dien winkel van laatst gaain, waar we mot moeder hebben staart kijken. Dat is haast niets om", stelde Leni voor. Dat deden do meisjes en weldra standen zo voor de grooto winkelruit. Nu, er :agon mooie van vijftig cent. Heel groote chocolade-eieren, kleinere in mooi papiier en ge kleurde suikerei eren. "La lagjon er van allerlei prijs. „Ik weet wat", zei Leni öp eens „Laten wo een gevuld ei voor Moeder koapon, zóó een, van vijftig cent','. „Ja, ja", juichte Jo. „Maar dan biwaren w> het tot morgen en dan maken we er een ver rassing van". „Eb van do bloemen ook", voegde Leni er bjj. Dus stapten do meisjes don winkel binnen en kochten éón gevuld ei van vijftig cent dm (twee chocolade eieren van een kwartje, liet gevulde ei moest afzonderlijk ingepakt worden. Het binnenkomen in huis leverde nog wol ©enige modrikheden op, want moeder mocht natuurlijk! het pakje en do bloemen niet zien. Jo ging mot oma's Paascheieroa naar moeder en pakte zo daar uit. Mooder vond, dat oma haar kleinkinderen maar weer bar verwende. Intusschea bracht Lcini het ei en de bloernon op haar slaap kamertje. Ze zette de primula's in het water an plaatste die zóó, dat moeder zo det zou zien, als ze soms binnenkwam. fï Eersten Paaschdag scheen do zon vroollj'k over do ontbijttafel. Dij ieder bordje stond een eierdopje en moeder was in do kouken om op do eieren te letten. Gauw zette Leni de vaas met primula's midden op de tafel. Drie bloomen had ze er uit gehouden on die legde zo voor de bordjes. Toon zette ze hot gevulde ei in moeders eierdopje en hij hun eager bordje plaatste ze het chocolade ei van oma, het mandje en den haas. Je had op een correspOndontiokaart mot nette letters geschreven: „Vroolijfk Paaschfeest". Zo kon zoo aardig teekonon en kleuren en keurig had zo er een randje om gemaakt van gespikkelde eieren en primulaatjes. Dit: kaart legde Ja op moeders bord. Toen moedor binnenkwam met het schaaltje ge kookte eieren, wist zo niet, wat ze zag: zoo'n feestelijke tafel.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1929 | | pagina 8