buitenland.
Donderdag 23 Mei 1929
,7leve het levenF"
EERSTE BLAD.
DE KROONJUWEEIEN.
Interc. Tel. No. 68103 en 68617.
82gt> Jaargang;
No. 19118
BUREAULANGE HAVEN 141 (HÓEK KORTE HAVEN). Tel. 68103 en 68617.
De toestand in China. Weer dezelfde als een jaar geleden.
Machtsstrijd tusschen Feng en Tsjang Kai Sjek.
Do berichten uit China zijlfi gewoonlijk
erg vang en onbetrou u-baar en liet is moei.
lijk een duidelijk beeld le scheppen uit den
(dinars, dio er thans weer heersdit. 11 el
kcml thans echter neer op oen strijd tus-
sdion Generaal Fnng oa Tsjang Kai Sjok.
Zaad ra laalsl genoemde teveel macht
kreeg jn China, werd Fang afgunstig on
verklaarde Tsjang Kai Sjok do.n oorlog,
wnntitiodiO do strijd om de macht voor de
zoovcelsle imuU in China was begonnen.
Tsjang Kai Sjek heelt door zijn aalu van
kelrjk welgeslaagde pogingen om Ftiug van
de zo© on van den Yangtsc af te snijden,
zijn al van den beginne af zoor anbotrouw
haren medestander in oen inin-gunstige pot
ifio gebroeid, maar Feng, the naar <«m
naar Clunccseho om-handigheden geie
kond voortreffelijk gediscipimeerde Iroe-
pomnadit hoschikl, i.s hlijkhaar niet voer
immens /rich aan tien dictaten van Nanking
nu ook le on dar werp on. In legend eel, het
gaat voor hem om er op of er o'irtor|tc ge-
roken en zoo heeft hij' dus nu bedelen le
Irar.hlen zich een nieuwe positie te m-
sc.haffen, die hom in staat zal Metten den
bed lesenden strijd le wagen, llij heeft voe
ling gezocht met die noordelijke aanvoer
ders on schijnt mi voornemens te Peking
oen nieuw bewind te vormen, waarbij' h'ij
steun zoekt bij de radicalere elementen van
de Koeomjntang.
liet is trouwens d(o actie van doze ele
menten in liet zuiden, welke hel gezag
van Nanking betwisten, die hem vermoe
delijk moed heeft gegeven zich van Tsjang
Kai Sjek volkomen los to maken. Zoo
schijnt hij dus n'u .een poging le dmven
tvagon om in hel noorden vaslon voet te
krijgen. En waarschijnlijk zal hij daaibij
dan wc] hopen zijn oude relalics mot .Mos
kou weder aan le knoopen.
Voor Tsjang Kai Sjek is hol nn eeliler
een troost, dal Pong's bedreiging van hol
noorden onrust wekt bij Tsj'anig flsoe t.iang
in Mandsjocrije, die zijn positie, to .Uoekden
in gevaar acJit door Feng's bedoelingen en
die dus wel geneigd schijnt te zijn zich bi)
een coalitie togen Fong aan le sluiten.
De situatie in China schijnt nu dus deze
l,o zijn, dal we aan den vooravond staan
van een beslisscndcn machtsstrijd tusschen
Tsjang Kai Sjok en generaal Fong, die nog
de eenige is, die tegen den dictator van
Nanking als een gelijkwaardige macht kan
worden beschouwd en die kam lekenon op
den steun van dein radicalen vleugel in de
Chlneesche Volkspartij.
Zoo kecron we dus woer tenig tol den
toestand van een jaar geleden, toen de si
tuatie in China ook i n zooverre vcreenvou
digd was. dat hel feitelijk nog slechte ging
tus-( hen Tsj mg Kai Sjek en Tsjang Tso
Lin, Van een overwinning van Feng zon
bel gevolg vermoedelijk wol zijn een toe
neming van de radicale invloeden in China,
een overwinning van Tsjang Kai Sjek zou
daarentegen een mogelijkheid openen on
een bevestiging over geheel China van het
gematigde regime, dal detor dezen to Nan
king is gevestigd en waarmede ten stelle
hel buitenland het weï gemakkelijker en eer
der eens zal kunnen worden, da.n inct den
mei Moskou eoquollcercmlon Feng.
Diversen.
Verdaging der h e r s t e 1-
conferentie.
Dmor cic lierichten uit Parijs, volgens
welke de sch.ikleischets do betaling van
de bedrogen over «lil jam blijven cischeu,
waardoor DuitseJdaurt niet komt tot de
vciwachte oogenbiikkelijke ontlasting zij-
nor rijksfinanciën is ook voor Herlijn een
verandering m de silmil.o gekomen, die de
gedachte aan do onderbreking van de Parij'
(The crinkled Crown.)
Geautoriseerde vertaling uit hel Engelsch
van William Le Queux, door Mej. E. H.
1GJ
„Hoe kan ik voldoende mijn excuses ma
ken vroeg zij, zeer ondier d«u md'h V,
„Vanmorgen moest ik nil voor oen onvei
«Whto cn naar het bleek zoor heluingrij'ko
zaak. Kn ik denk, dat dit mij geheel in
tie war heeft gebracht. Bovendien z,ag tic
er echt tegenop om weer hier terug te
komen. Jk verlangde buiten, in den zonne
schijn te wezen, tusschen boonten en bloe
men, cn ik ging rechtstreeks naar Hamp
ton! Cour!., .Maar laten wij hu niet bier
blijven pralen. Komt u binnen; do avond
boeint pas."
llij was blijkbaar niet beleedigd door
haar weinjgc oplettendheid. Zijn toon van
spreken' was vriendelijk; zijn droofgoeslige
glimlach was bijna even goedmoedig als
allijd, loeu hij baar antwoordde:
„Arm1 kind, geen uohiler als uw geheu
gen u parten zou spelen. Kn ik begrijp
rolkomcu uw afkoer om liter terug te
koeren; hot is nooit zooéa heel opgewekt
tehuis gcwee-l. 0 nwxH er z.oo gauw iiw>
gelijk z.ien uil Ie kamen. Als wij maar
welen hoe en mol. welke middelen.
De goedhartige Fraiteyhiinu veih'lttehaar
niet, voor eer.R voel later, dat lijj ecu
sche oinderhandelingon tot den hetfst woer
op den voorgrond doet trclen.
L o o it c on f 1 ie, t.
Dh bond van lexlielfa lm kanton in Si
lo/ié heelt, nu de onderhandelingen over
een nieuwe loonschaal zijn mislukt, be
sloten met ingang van *25 dezor tot een
algemecne uitsluiting, die 50.009 arbeiders
zal omvallen.
BiMmm
Prof. inr. P. W, A, Cort van der Linden.
In de gisteren gehouden besloten verga
doling \an de afdecling geschillen van be
stuur van den Baad van Stale treeft, naai
de N. B. Ct. meldt, prof. inr, D'. I5, p.
Fabius csr aan herinnerd, dat hot S .Mei
j 1.' (50 Jaar geleden was, dat hol lid de
heef Cort van der Linden op eon disser
tatie: Beschouwing over strand, tot doctor
in de rechten werd bevorderd.
Ben dor stellingen Van inr. Gort van der
Luiden was: geschillen van bo«tunr moeten
door de Kroon worden beslist. Do lieer Cort
van dor J,inden is op den dag af 60 'jaar
later bozig geweest, de beslissing van een
bestuunsgesdsil door de Kroon voor to be
reiden. t
Nederland en België.
D© Belgische ministerraad heeft zch op
advies van den minister van hmtotrlffwl-
scho zaken, den heer Hyma'ns, in principe
vereenigd met het verzoek van de NeJcr-
landsche regecring om de tusschen Dien
Haag en Brussel gewisselde documenten
inzake de scheepvaartverbindingen va'n
Antwerpen, te publicceren.
UU liet mijnbedrijf.
He gezamenlijke Ljmburgsche mijnen heb
ben in April gepioduceerd 9-14 786 ton steen
kolen, liet totaal aantal arbeiders bij de
Lnrbiirgsche mij'uen in drens! bedroeg op
1 -Mei ondergronds 24.541, bovengronds
10.506, tqlaal 95.047.
Wethouder A. Heykoop.
De hoor Heykoop, wethouder van Bot
terdam, wiens gezondheidstoestand den
laalsten lijd zorgwekkend was, is weer wat
aangesterkt, zoodat gc-hoopl mag worden,
dat liet ergste nu achter den rug is, meldt
de Voorwaarts.
Inlusschen is zijn herstel nog altijd een
kwestie van graote zorg en daarom is hij
gisteren met zijn vrouw naar Bad Nauheim
voilrokkcn.
Toen generaal 1'., president van oen Zuid-
Ameriknansche republiek, wee>r oens op
nieuw zijn land doorjakkerde -onr een op
standige provincie te tnchligen, wat steeds
tengevolge hul. dat honderden menschcn
door gpweeikageh en messteken, door mid
del van strop en bijl naar de andere we
reld werden geholpen, zag hij zich in een
dorp, dat luj vergissing nog als trouw aan
den president werd beschouwd, plotseling
omringd door vier gelijk-gekloode mannen.
Voordat zijn lievig-ontsteld en aawalend
gevolg het had kunnen verliindoran, stale
reeds een dolk tot het lemnrel in zijn rug.
De vier oproerlingen Werden gegrepen ön
eeiiigcM tijd later door het gerecht tot den
dood veroordeeld.
lton volgenden dag logde men ddu pre
sident dc vonnissen ter bekrachtiging op
het ziekbed voor. Maar de generaal, die tot
slapeloozen nacht had doorgebracht, ai
lobberde om' den verschrik kei ijken Loc-
sland waarin zij nu verkeerde door den
dood van haar vader, llij was een onge
huwd man, zonder eenige banden; een
vreemdeling, in een vreemd land, en hooi
arm. Zooals het nu was, kon hij hot wei
nige dat hij had, met haar doelen. Maar
hoe zou dit in do toekomst moeten gaan?
Zou armoede haar deel zijn; heel haar
leven lang?
Ze gingen naar de armoedig-ingcrichte
zitkamer. Er was nog wat over van een
tleschjto whiskey, dat Van der Wijde een
paar dagen geleden had gekocht toen hij
int non bijzonder roekeloozo stemming ver
keerde. Paulino haalde liet, uit de kast
en vzette bet Lenoir voor. Daar hij een
zeer onthoudend man was, bediende hij
zich van een microscopische portie en blééf
steeds tien blik op haar gericht bonden
met die ernstigs tecderheid, die haar dui
delijker dan in woorden zei, hoe innig
hij voor haar voelde.
„En u is op z.oo onverwachte en ge
wichtige z.aken uil, geweest?" vroeg hij
en zag in spanning haar antwoord tege
moet.
ill'eel dien dag was de ovcrhccrschendo
gedachte van Paulino go wc es I, hoe zij zich
houden zou tegenover Lenoir, die, z.ij voelde
dat baar beste vriend was zoo dan
piet lunar eenige door zijn langen tijd
van samenw eiken met baar vader.
Zou zij hom de heelo waarheid vertel
len nu hetgeen er had plaats gehad, of
Postrekening No. 5311,
dusycr zich niet drulc had gemaakt met
dood of leven, 'waarover "hij jaar in jalar
uit bijna dagelijks disponeerde, begreep nn
eerst, in 't bleeke aangezicht van den
eigen dood, de beteekanis on besliste:
„Niet alle vier! Slechts één: degeen, die
den doodelijkon stoot toebracht!"
„Doodelijke stoot? Maar hij zou spoe
dig hersteld zijn en nog vele jaren laag
ten zegen van liet rumoerige vaderland
regecren!" aldus mompelde men ten ant
woord.
„Och kom!
Maar met dat al..liet herstel was
nhl in zijn macht, Wel was in zijn han
den neergelegd het lot der vier samenzweer
ders. Eén slechts zou moeten sterven, de-
geen, die toegestootcn had... De andere
drie 11a de terechtstelling ongemoeid latend
Aan 't leven terug! Levo het loven.'
Men beduidde den generaal, dat hel on
mogelijk was dit bevel uit te voeren. De
vier oproerlingen dekten elkaar; alle po
gingen om van "hen to wetön te komen,
wie het mooulend wapelu hart gehanteerd,
faalden.
„Alléén die!" schreeuwde de zieke, „al
leen die den stoot toebracht! Ik wil noch!
alle vier doen fnsi Roeren, noch alle vier
loslaten. Eén alléén! Binnen vier-en-twin
tig uur moet de dooris candidaat gemoldl
woulen. Wanneer gij niol in staat zijt, uit
te vorschcn, wie Lo>e-slii4,, laat'ik de" rechL
teis allen opknoopen'l Aan 'l levdu terug;
leve liet ievien!"
Maar na vier-en-twintig uren moest mem,
ondanks bet dreigende van dein president,
bekennen: men was er niet achter geko
men, wie de séhnldigste der schuldigen
was.
„Bij mij binnen'" beval Je zieke.
„Da rechtersvergaw'isclite zich de.
aangesprokene.
„De vier kerels!"
Wcddra stonden nu de ter dood veroor
deeld 0 vier samenzweerders,, van wie één
zou moeten sterven, jtegonover Tiet bed
van den aangevallen president. I11 de rij,
in 't lid, naar ouderdom gerangschikt, opi
nions van gelijke kleedij. Maar nn in een
kleeding, welke men achter gevangenis-mu
ren voor kleeding laat gelden.
Lang zag "de president de vermetele ke
rels aan, Steeds weer allo vier*, steeds weer
ieder afzonderlijk, met vlaunnenden hlilc,
dio gesloten deuren zouden doeln open
springen.
Plotseling riep do zieke, met 'n slem,
waarmede hij duizenden malen, valn de
hoogte van zijn zadel, onafzienbare men-
scliensciiaron met zijn electriseerend woord
had doen gehoorzamen, laten rdnnen, stil
staan, bukken, opspringen
„De schuldige, hij, die toestiet, twee pas
voorwaarts I"
"De oudste schoot als oen recruut uit de
rij. (leen seconde later spj'ong de jongste
naar voren en was met hem in hetzelfde
oogenblik op de nieuwe standplaats. Hoe
wel de heide middelsten, eveneens vooruit
schietend, in zooverre later aanlandden,
dat een generaal in tegenstelling tot niet-
goimiformdo stervelingen vaststellen
zou. Te laat! stonden ook zij in de
zelfde seconde met hunne kameraden
schouder aan schouder.
„Wie niet gesloolon heeft, roepa „neen",
tone schrede terug!" beval de generaal.
„Neen!" klonk het tegelijk uit al de
vier kolen der gelijktijdig één schrede te-
rugsj 1 ringeiide kerels.
„Niet tegelijk! na elkaar Alleen degeen,
dien ik vraag! Heb jij' don stoot gedaan?"
Do hand van den generaal wioes op den
jongste.
„Neen!" gaf deze ten antwoord önspiong
nog één pas achterwaarts. Maar in het
zelfde oogennlik riepen ook de andere drie
zou zij met ter zijdelating van bepaalde
bijzonderheden hem enkel in breede trek
ken lift feit nieedeelen, dat die lucht-
merrio van womrtijke armoede van haar
afgenomen was?
In haar opgewondenheid had zij ver
zuimd Easlerbeo te raadplegen' over dit
onderweip en zij wist dus niet wat zijn
verlangens in deze waren, ifljij had baar
gewaarschuwd om zijn brief aan niemand
te laten zien, dat is waar, maar in zijn
onderhoud had hij baar geenerlei voor
waarden van geheimhouding opgelegd,^
|H,et leek haar dus, dat zij vrij was
om te handelen, zooals haar ©igan beschei
denheid haar dit ingaf. Eji het kwam haar
nu al heel onaardig voor om zoo half
vertrouwelijk te zijn tegenover zulk een
beproefd eu goed vriend. Bovendien ver
langde zij er zoo naar om haar lia'rl nu
toch eens uit te storten bij iemand die
in staat was den toestand volkomen te
vatten. Ze vertelde hein dus al wat er
had plaats gehad op dien dag, zoo rijk
aan gebeurtenissen.
Enkel op één punt bewaarde zij het stil
zwijgen: ze maakte geen melding van Eas
terbee, bij name; duidde hem enkel even
ann, als den schrijver van den brief, dien
ze dien ochtend kreeg. Evenmin noemde
zij den naam van do straat waar ze heen
gegaan was om het geld le ontvangen,
dat Van dor Wijck had. verdiend met zijn
veiraad aan de kameraden. En de Fransch-
man eerbiedigde haar terughoudendheid ten
opzichte van deze gewichtige mededecling,
„Neen!" en sprongéa mei den jongste te-
zelfder tijd, alsof elk van lien in de mee
ning verkeerde, dat d© vinger van den pre
sident op hem had gewezen, één pas ach
teruit. Dus stonden zij Weer o-p dezelfde
plek, waai' men hen bij 't binnenkomen
in de ziekenkamer had (neergezet.
Bijha een uur lang trachtte de generaal
door bevelen en "bespieden, door bedrei
ging en genade-vooruitzicht, door kabaal
en list eruit te krijgeln, wie de dolle in
zijn rug gestooteai had. Maar alle moeite
ketste af ,op de sanmhoorigheid der vier
sluwe kerels.
„Afgemarcheerd!" schreeuwde de uitge
putte zieke ten slotte eu deed, zoodra de
kamer ontruimd was, dezen zijn onomstoo
lelijkcn wil kennen
„Niet alle vier zullen boeten voor den
dolks-stoot. met hun dood; slwhts één!
WieHierover zal hel lot beslissen.
Op drie blaadjes schrijf ik met eigen liaind:
„leven!" op een vierde: „dood!" De ge
vouwen blaadjes zal ik in oen urn wierpen
cn de urn met een staatszeget verzegelen.
Den volgenden dag, nadat het zegel is
onderzocht, moet men op de markt, vóór
het verzamelde volk, de urn openen. De
vier samenzweerders dén oudste het
eerst, den jongste het laalst naar voren
geleiden! Na elkaar laten trekken! En doen
naar Wat lot lot uitmaakt: één fusilleeren
en direct! De andere drie ongemoeid vrij
laten. Aan 't leven terug! leve lust leven.ll
Onveranderd hiernaar handelen, ook als
ik zelf den middag valn den volgenden
clag dezen éénen op zijn Weg zal zijn
voorgegaan. Op den w'eg van den dood!"
Gedurende dein nacht zijn dochter Du-
raja was bij haar veder 0111 hein te ver
plegen cm de eenige in het vertrek
schreef de generaal met eigen hand dc
blaadjes, die ,het lot bepaalden, vouwde
z-e en wierp ze in de urn. Tegen den mor
gen verzegelde hij de mm met eigen liand,
nadat hij' zich mognma'is zorgvuldig over
tuigd had van de vier papiertjes.
Een u,ur later Werd de presidern! wakker
door zijn eigén kreet:
„Eén fusilleeren! Hoort goed' één!
SI edits één!"
Hij sprong op, greep 'naar zijn hart en
viel terug
Toen de doktoren op Daraja's roepen xdt
het vóórvertrek naar het bed kwamlCn ge
sneld, kolniden zij slechts één woord her
halen: „dood..."
Niet op den middag van dezen dag,
zooals generaal P. verordineerd had, wel
echter een wtoek later, vond de uitlotiug
van den samenzweerder plaats, die met
verlies van eigen leven zou boeten voor
den doodclijkeiL sloot.
Torzij van het gerechtshof was eon tri
bune opgericht, dio door soldatön werd
vrijgehouden va'n liet volk. dat op het
marktplein in grootcn getale aanwezig was.
Na hot jnodedeelen va'n don laalsten wil
van dein gevallen president, op zuo mis
dadige wijze ,ten offer gevallen, tod de
oudste der .samenzweerders op de urn toe,
waarvan het ^taats-zegei, vóór de opening,
door aUo ambtelijke personen op de tribune
als onberispelijk en ongeschonden was ver
klaard. Jhj trok zijn lot, reikte het ddp
oppersten rechter. Deze ontvouwde liet pa
pier en riep luide over de markt: „Leven!'
Toen volgde do tweede,Leve'n!",
daarop de derdeLeven!"
Aldus was het von'nis gevallen. Yoor d.en
jongste der vier luidde het: „dood!"
Men beduidde hem naar de urn te gaan
en zich door het laatste, zich daarin be-
vïndelnd briefje, te laten bevestigen wat
hij, wat ieder zijner rechters, wat het volk
wist: den dood!
Carriazzo, aldus heette de jongste der
vier mantel, bleef echter staan, schudde
het hoofdwaartoe nog lezen, wat hij even
als allo anderen begreepEn op'dat
zijn onafw'ondbaar lot zich snel mocht vol
trekken, wenkte hij den soldaat, dat men
ten uitvoer zon brengen, waartoe was be
sloten.
Maar op hetzelfde oogenblik, dat hij nanr
den muur wilde marcheerai, riep uit do
menigte luid ee'n vrouw(crstem
„Trekken! Trekken'
Terwijl deze vrouwe-stcm omhoog schoot
als een blijden meeuwen-wiekslag, booger,
steeds h00ëer naar 't blauw van dep
lachenden hemel, sidderde Carriazzo, den
dood verbeidendeEn hoe onzinnig het
hem ook voc^kram, want immers „dood
was dood", liep hij nir toch op de urn
toe, testte en trok er het laatslo
briefje uit, ontvouwde het, las...en in de
zelfde seconde juichte zijn mond: „leven!"
Hij liep met hot blaadje naar dein opper
sten rechter, deze kon niet anders dan
bevestigen: or stond „leven". Ook dc an
dere rechters stelden dit vast; allöu op de
tribune On ten laitste ook de drie gevange
nen., schreeuwden juichend: „leven'"
Men onderzocht de um, ze was volko
men leeg; mem onderzocht opnieuw alle
papiertjes, maar op alle stond, met de hand
van den gestorven president geschreven,
het woordje „leven!"
Aldus had de generaal -in den nacht van
zijn dood zijn wilsbeschikking gew'ij/xgd en
met liet kritsle woord uit zijn hleifkamer
do genade van het leven de werekl inge
zonden.
STADSNIEUWS.
ofschoon hij misschien in verband rnel
zijn gesprek met Easterbee, dien vorigen
avond, slim genoeg was om heel goed
don naam van den anderen deelgenooi
ann het onderhoud te gissen.
Lenoir bleef zwijgen nog geruimen tijd,
nadat zij klaar was met vertellen, fll'ij'
wist nu met zekerheid wal hij al zoo
lang had vermoed: dat zijn oude vriend
een verrader was; dat hij d© beginselen, die
liij zijn levenlang was toegedaan, laad op
geofferd aan zijn dorst naar wraak op
degt '.en, die zulk een schrijnende wonde
aan zijn ijdelheid hadden toegebracht. Voor
dat verraad had het bestuur, dial ovei deze
dingen oordeelde, zijn vonnis uitgespro
ken. Dit was den Franschman volkomen
duidelijk.
Eén lichts [ra al blonk hem tegen uit al
die geheimzinnige en benauwende duister
nisde toekomst van Pauline was verze
kerd. Die som golds de eerlijke Fransch
man kon een huivering van afkeer niet
onderdrukken voor de wijze waarop dat
geld verkregen werd zou voldoende
zijn om haar althans voor gebrek 1e vrij
waren, wanneer die voorzichtig belegd
werd, en om haar oenigen tijd speling
te laten, waarin zij gelegenheid zou heb
ben plannen te maken om baar klein in
komen nog wat te vermeerderen. Hij was
niet bang," dat zij, doordat zij zich nn zoo
ineens in het bezit zag van een aanzien
lijke som, verkwistend of roekeloos zou
woident Ze «.as opgevoed in een te harde
leerschool om bet geld niet genO'egop
Gemeenteraad,
Tweede Aanvullinysagendi voor ile open
bare vergadering van den Gemeenteraad
van Schiedam op Vrijdag 21 Mei 1929, des
namiddags ten 2 ure.
13 Voorstel van Burgemeester en .Wet
houders tol uitgifte m erfpacht voor den
tijd van CO jaren aan de N V. Auto Mij.
Vink en Coalhier, van een perceel bouw
terrein, gelegen aan de Stadhou.lerslaa'n
Z.Z. naast de StoomWas cl 1 en Stnjlc-
inrichting „De Pauw", ter breedte van
pl m. 30 AL en ter diepte van pl.tn. 40
AL, tegen een canon van 0 80 per AJ 2
per jaar, voor den bouw van een auto
garage met lierstelwerkplaats
Naar wij vernemen belieft liet hier een
perceel grond, gelegen tan AV. va'n de was
seherij, waar vroeger de garage van de
Brockwmydienst gevestigd was Het voetbil
terrein acLloi de wasscherij blijft roorloo
pig nog gehandhaafd
Lijst van te verkoopen pcreceton bouwgrond.
Voorstel van Bj en W. tol verkoop aan
den heer J. G. Philip te Rotterdam ot zijn
meester van een perceel liouwgio'ud, gele
gen aan de valn Leeuwcnhoeikslraal N O.Z'.,
ter lengte van 54 12 AL en ter diepte van
ongeveer 25 Mtegen een prijs van f 14.50
per M.2, ter bebouwing met 11 panden,
elk ter breedte van 4 92 AI.
ideni, aan de N V, Maatschappij tot ex
ploitatie van onTceiende goederen ZeeJijk
kwartier" (directeur A. Verhoef!) te Rotter
dam of haar meester van een peiooel bouw
grond, gelogen aan de valn Leeuweuhoeck
straat Z.W.Z., lor breedte van pl.m. 46 Al,
en tor diepte van pl m. 23 AL, tegen ean
prijs van f14 50 per AI.2, ter bebouwing
met 9 beneden- en bovenwoningen;
idem, aaln de heeren II. eu A. va') der
Linden te Rotterdam of hun moeder van
een perceel bouwgrond, gelegen aan do
van Swindenstnuit Z O.Z., Ier breedte van
pl.m. 20 Al. en ter diepte afwisselend!
van 20 tot 27 Al, tegen een prijs van
waarde te 'kunnen schatten.
Pauline had er geen idee van wat zijn
wezenlijke gevoelens varen jegens zijn over
leden vriend; of hij hein nu al of niet
in een heel ander licht was gaan be
schouwen. Afet het instinct van oen waar
achtig beschaafd incnsch liet hij zich vol
strekt niet uit over dit ondeiwcrp; be
paalde hij zich alleen tol het geven van
goeden raad betreflende de belegging van
het geld. iiijj zou een betrouwbaren ma
kelaar in effecten voor haar opzoeken, die
haai' den veiligsten weg in deze kon wij
zen. Allereeist waarschuwde hij haar, dat
zij nooit een cent van haar kapitaaltje
zou nemen, maar sober, enkel van don
intrest, zou leven ,tot baar inkomen wat
grooter werd. Alaar onderwijl hij haar zoo
vermaande, wist hij, dat haar gezond vei-
sland Imar den juisten weg zou wijzen,
in alle fmancieele aangelegenheden; dal
da intrest van een paar duizend pond
een, aardig inkomenlje zou zijn voor een
meisje dat liet altijd zoo bekrompen ge
woon was geweest,
Pauline zelve bracht liet gesprek op het
ondenverp van de treurige wijze waarop
haar vader den dood had gevonden.
„Gisterenavond scheen u ie denken, d„t
heL zelfmoord was," zei ze. „Maar toen
wist u niet wal u nu weet. Twijfelt u er
nog aan, dat ze op de een of andere
manier er achter zijn gekomen, dat ij
lien verraadde en dat zij het hem daarom
met het leven lieten booten?"
- - (Wordt vervolgd).
Deze oomist verschijnt degelijk,, met uit-
sondering san Zon- en Feestdagen.
Prijs Per kwartaal t 2.— Iranco per post
t 2.50. Prijs per week15 cents. Afzon
derlijke nummers 4 cents. Abonnementen
wtfrdan dagelijks aangenomen
.Advertenticn rooi' het eerstvolgend num
mer moeten vóóy elf uur aan het Bureau
bezorgd sjjn, 's Zateidage vóór 9 uur.
Een bepaalde plaats van advertentiëb
wordt niet gewaarborgd.
Prijs der Advirlealiënvan i~5 rogels
f 1.55; iedere regel meer f'0.30; in hot
Zaterdagnummer 16 regels I l.BO, iedere
regel meer 10.35. Reclames f 0.75 per regel.
Incassokosten 5 ote.; postkwitantiea 15 ets,
Tarieyen van advortentién bij abonnement
zijn aan het Bureau verkrijgbaar
Dagelijks worden tegen vooruitbetaling
Kleine Advertentita opgenomen k i O 50 t/m
15 woorden, f 0.75 t/m 25 woorden. Elk woord
meer 5 cent lot een maximum van 30 woorden.
j^g^!**g^^g^g^gggg<magoftagmKg^MiiamMMMEs«tcjgatBag?afl«j«aiBMgag»aysaai«a
taueB-joaamiiamm
hsbsssbssrisj
l
1
