20'/. KORTING
COUPONBOEKJES
PRIJS S0.=
VERSLAG VAN DEN GEMEENTERAAD.
UIT DE TWEEDE KAMER,
ZIJN LAATSTE WENSCH
OP KLEINE ADVERTENTIËN!
DRABIflAvAN-VftLKEMBURG'S--
■•.LEVERTRAM1
Ie Begrootingszitting.
kikk
f*>
-El-
Arbeid. Het programma van den Minister. Geen kinderfonds.
Vóór op: Ziektewet en C.A.O Daarna Arbeidswet en Onder-
domswetP.T.T.-begrooting afgeramme d. Radio en andere
geschillen. Curapao. Napieiten en voorzorg. Onderwijs.
Als wij eens bijééngaardon wat bij do be
grooting van arbeid door alle woordvoer
ders uit dc Kamer is gewaagd en zij kon
den eens berekenen wat de uitvoering van
al die wensehen zouden kosten dan zou
het een bedrag zijn, dat in do dozijnen
millioencn guldens 's jnars 'iop Het was
dan ook een zeer juiste opmerking van den
Minister, dat men dia sociale voorziening
als één geheel moet beschouwen en vóór
alles moet bedacht rijn pp do kosten, die
de plannen zullen meebrengen. Wat do Mi
nister op rijn programma Reeft, kost al
tientallen miïlioenen; wij herinneren alleen
even aan dp uitvoering der Ziektewet, die
er twintig zal kosten, aan de uitbreiding
der Invaliditeds- en Ouderdomswet, die bet
zeker niet beneden de twintig zal laten.
Gelijk heeft ook iu al rijn nuchterheid de
heer W'eitkamp, die waarschuwde tegen hot
wekken van de illus-io, dat men alles cadeau
- kan kiïj'gen. Het geld voor deze cadeaux
moet van de burgers genomen worden en
zoodrai zullen niet de productiekosten stij
gen of te eeniger tijd stijigen de consumptie
prijzen, waardoor de met cadeaux-overladen
personen aan den lijtve de kosten dier ge
schenken sullen gaan voelen. De heer
Smeenk timmerde in een paar minuten
een njkskinderfonds in elkaar: ic u geeft
1 pCt. van zijn loon,
we doen de gelden
m één pot en gaan
aan het uitcleelen
voor ieder kind, dat
een vader te rijnen
laste heeft. Klaar is
Kees, maar zoo een
voudig is het niet
De Staat zou, er niet
uan bijbetalen? Het
is het eerste wat men
zou vragen. De Mi
nister heeft het lieve-
lings denkbeeld zijner
politieke vrienden,
zacht'afgeweerd, wetend trou,wens, dat het
te rechterzijde niet aller steun krijgt. Het
element van behoefte in het loon brengen
is een manoeuvre, waarvan alle paxdjan
zoetjes-aan haar bekomst hebben.
De Minister kan veel afpoeieren omdat
hij toch reeds veel belooft, althans op zijn
programma heeft gezet. Ais hij maar een
deel vermag al te doen van hetgeen hij
daarop heeft geplaatst, kan iedereen tevre
den zijn, totdat die oogst binnen is en man
weer iets nieuws kan aanpakken.
Te zamen vattend het programma voot
de naaste toekomst als 110. 1 de wrjzigiag
van de Ziektewet, waaraan heel wat vast
zit. In voorbereiding is de bindend-verkla
ring van de collectieve arbeidsovereen
komst Middellerwijl wordt de uitbreüing
van de Arbeidswet gereedgemaakt, waarbij
eerst het kantoorpersoneel ,en het personeel
uit hotel, café ,en lunchroom aan de beurt
komt Bescherming van vrouwen en
jeugdige personen in den land- en tuinbouw
is aan de orde, tegelijk met een herziening
van de Invaliditeitswets ,en ouderdoms
voorziening. Wrat deze laatste betreft, ligt
het in de bedoeling de bijdrage van den
Staat te verhoogen ten einde de rente te
vergrooten, de gelegenheid te openen voor
vroeger weduwe-pensioen en voor ouderen
dan 35-jarigen om alsnog toe te treden. Dat
gaat al weer een eind in de richting van
Staatspensioen al wil de Minister dit nog
niet aanstonds bekennen.
De reorganisatie van de sociale verzeke
ring zal eenjge unificatie brengen; verder
staan op het repertoirevoorziening mzake
de arbeidsbemiddeling, de huisindustrie, da
winkelsluiting en eenige herzieningen van
Veiligheids- en hinderwet, werken- en sta-
wadoorsivet, economisch© voorlichting, werk-
loosheidsbestujding, en onderhandelingsta-
rief. De laatste jlrie staan achteraan en
veel zal daaivan ,met komen, maar lief
programma is al groot genoeg en er zal
nog wel heel wat afvallen. Do ministers
van arbeid zijn altijd wel genoodzaakt ge
weest om lange en breede programma's op
te zetten om do Kamerleden althans de
illusie to geven, dat hun geliefkoosde ver
langens op sociaal gebied spoedig aan do
beurt zullen komen. De gestadige jager vangt
tenslotto wel iels. "Wanneer alle tijd van de
Kamer voor dozen éénon Minister beschik
baar was, dan ,nog zou 'niet alios gereed
kunnen komen, want het vei schil in opvat
tingen zal heuscli wel grooter blijken, te
zijn dan zoo bij do eerste discussies aan
den dag komt Er zijn wel groepen, die
niet zoo haid meodraven.
Deze Minister heeft nu en dan iets gui
tigs in zijn ,op merking en Zoo merkte hij
op, dat ministerieel© toezeggingen niet
zoo'n groot vertrouwen bij de leden hebber;
en dat hij dus heter deed met zich daar
aan niet to wagen Op het gebied van dö
volkshuisvesting en dan gezondheidsdienst
werden zeer vele wensehen gepit en vele
lijdensgeschiedenissen veihaald; de Minis
ter leende er ,willig oor aan en kan alleen
de verzekering geven, ,dat hij alles zal on
derzoeken. Maar op dit gebied moet men
van hem geen hooge verwachtingen koes
teren.
De klachten over de volkshuisvesting
zijn vnjwel verstomd, nu eenmaal de
Louw-nijverheid zóózeer gebloeid hieeft en
nog bloeit, dat in vele gemeenten een
overproductie van woningen is ontstaan.
De overheid heeft Her dus alleen nog
de taak der aanvulling van het particu
lier initiatief, waar dit tekort schiet, met
name bij de vervanging van krot-wonin
gen. Jaarlijks verdwijnen er van dit soort
zeer vele en de Regeering steunt dit werk.
Het befaamde melk-besluit wra erover al
heel wat te doen is geweest, zal nu spoe
dig ook herzien worden. De strengste be
palingen omtrent hetgeen al en niet in
melkwmkels verkocht mag worden, zullen
herzien worden. Hierbij merkte de minister
nuditertjes op, dat wie nu eenmaal met
deskundigen moet omgaan, de kans loopt
de goede verhoudingen te vergeten' wijl
deze deskundigen alleen aan het belang
van hun eigen terrein van deskundighedd]
denken. De overheid moet niet alles doen,
moet niet, om met Socrates te spreken,
de gansche zuilen-galerij volhangen met
wetten. Daarom wil de Minister niet aan
stonds een wettelijke regeling van moe-
derschapszorg, die ieder jaar in raej. Groe-
newe-g een 'vurig verdedigster vindt. Hier
is z.i. nu jmst eens een terrein voor het
paiticulier initiatief en de overheid moet
niet verder gaan dan dit te steunen. Eem
motie van de verdedigster om de Kamer
te laten uitspreken, dat een wettelijke rege
ling in voLlen omvang noodzakelijk en
urgent is, komt later wel eens aan de orde.
Veel kans heeft die motie niet.
De gezondheidsdienst, de waren-wet, de
vlecschkeuring, het heeft alles de aan
dacht van den Minister, maar toezeggingen
geven, deed hij niet.
Een betere behandeling dan' hiaax thans
ten deel viel, had de P.T.T.-Legrootihg
verdiend. In een nachtelijke vergadering is
deze er doorgejakkerd en de Minister heeft
vele netelige vragen, welke hem gedaan
(„Ueber den Tod hinaus").
Roman van ANNY VON PANtfUYS.
Uit het Duitsch door W. H. C. Boellaard.
12)
Helder en in gouden licht brak de vol
gende morgen aan. Het allergewichtigste
voor vandaag scheen Else toe het naar de
post brengen van den in den af geloop-en
nacht geschreven brief. Maurer haastte zich
aan haar verzoek te voldoen, nooat zou
wat ook, voor haar hem te veel zijn. Toert
hij haar het postkantoor was geweest, zond
de professor hem naar het schilderij mu
seum om aan een paar bedienden te zeg
gen het portret te komen halen. Tegen den
middag werd de anders zot» vredige stilte
der villa voor korten tijU. verstoord, toen
drie mannen kwamen om aan de opdracht
te voldoen en, door Maurer den weg gewe
zen, met hun zware schoenen door 'thuis
liepen. De knecht opende de porte bnséo en
stond een paar seconden heel verbaasd te
kijken, toen hij een lampje zag branden
Waarvoor was dat noodig? 't Was buiten
klaarlichte dag, en men had de blinder
toch kunnen openen.
Wie had dat licht ontstoken? Maurer zat
er altijd nauwkeurig achter heen, dat ei
geeri stroom onnocdig werd verbruikt en
met het vrouwelijk dienstpersoneel was Wj
tl,» dit punt altijd Op voet van oorlog. Ze
ker was of het kamermeisje of de keuken
prinses in het salon geweest en had verge
ten het licht uit te draaien. Maar was hel
misschien de professor zelf geweest, die
nog even naar rijn portret was gaan kijken
en b|i} liet weggaan bij vergissing het lampje
had laten branden?
Maurer slot>d nog steeds op den drom-
Ingaande heden zijn aan het Bureau van ons blad
Lange Haven 141, hoek Korte Haven, verkrijgbaar
inhoudende 25 coupons, geldig voor het plaat'
sen van eenzelfde getal kleine advertentiën in
de Schiedamsche Courant op willekeurige data
binnen een half jaar na uitgifte.
<b\i VOORUITBETALING)
Bij telefonische bestelling (68103 of 68617) wordt
het boekje zonder prijsverhooging thuisbezorgd.
pel en achter hom dja drie mannen. Daar
kwam juist de professor aan om den drie
mannen nog iet» te zeggen betreffende het
transport. Mauier wendde zich dadolyk tot
hem en vroeg haastig of de professor mis
schien in het salon was geweest en verge
ten had het licht uit te draaien.
„Ik ben mot in het salon geweest",
Berner keek, toen Mj dit schouderopha
lend antwoordde Maurer nauwelijks aan,
maar als een plotseling op'oaiend, donkere
vlam steeg het Moed hem naar rijn gezicht
Yerbaasd zag Maurer zijn. moc?ster aan, die
daar als een schooljongen bloosle, alsof
hij cip een stoutigheid werd. betiaipt Daar
bestond toch geen reden voor, dacht Mau
rer, want het zou toch zoe'n wondei
met zijn geweest, indien de professor zijn
portret, voordat het werd weggehaald, nog
eens had wiUen zien, maar deze sohoen
daarover anders te denken en een onschul
dige vraag al» een ongepastheid te be
schouwen. Maurer hinderde allien maar
het onnoodig laten branden van het lidlit,
maar als de professor dat niet zoo erg
vond, wat ging het hem dan verder aan?
Vlug draaide hij het lidlit uit en stootte de
blinden open, zoodat do kamer in een zee
van licht werd gezet, dat uit alle hoeken
de duisternis verdreef. Zoo kwam 't, dat
Berner naast oen feauteu.il, half daarach
ter vefbargen, oen klein, bruinachtig pa»
pier zag liggen. 1 lij schrok, als had hij iets
kwaads bedreven. Wat een onvoorzichtig
heid. Een wolk trok over zijn voorhoofd
en heimelijk hing Zijn blik aan dat bruine
papier, dat hem vannacht uit de hand
moest zijn gevallen. Ongemerkt ging hij er
heen en stiet het mot do punt van rijn
voet wat verder onder den fauteuil.
Maurer, die juist met het openen der
laatste blinden gereed was en Ziuh toen
omwendde, ontging die beweging niet en
waren, vrij opipervlakking behandeld. Er
was de kwestie van de radio censuur, maai
de Minister liet ze zwemmen omdat hij
het rapport van den Radio-Raad nog niet
heeft. Do censuur was volgens he t door
de Kamer zelf in de radio wet opgenomen,
hetgeen nog niets zegt voor do weinig
elegante wijze waarop daaraan toepassing
is gegeven. Het kleinzielig gedoe tegen
over oimoozele sluitzegefe met anti-mili-
tairistisdio opschriften, liet de Minister
ook rusten.
De telefoon-gesprekken-iariefregeling zal
nog eejjs ernstig bekeken worden, naar
de Mmi'ster zei, maar het is niet te ver
wachten, dat daarvan weer afgeweken zal
worden. Het platteland blijft er tegen pro
testeeren, en niet geheel ten onrechte, wijl
het doel van een telefoon zeer belem
merd wordt, als ieder gesprek berekend
wordt. Ruimte van gebruik, zelfs al is
het iets duurder, is veel aangenamer.
Al deze punten zijn met haastigen spoed
afgehandeld en ze zijn niet tot hun recht
gekomen. Avondvergaderingen zijn feite
lijk uit den booze, maar als van dat in
stituut gebruik gemaakt wordt om do za
ken, die nu juist eens van belang zijn,
er door te jakkeren, is het al zeer af
keurenswaardig,; Maar de Minister zal van
de netelige .punten niet af zijn; daaivoor
zijn er to veel belangen mee gemoeid.
Curasao had dit jaar ongewone belang
stelling. De jaarlijks weerkeerende jeri-
miade, over den deplorabelen toestand van
deze kolonie, die maar niet Loven-jan
getrokken kan worden, werd nu eens aan
gevuld met bespiegelingen ove rden befaam-
den overval in den nacht van 8 op 9 Juni,
toen zelfs de gouverneur werd weggekaapt.
Het verhaal dier gebeurtenissen is haarfijn
in de stukken meegedeeld; het blijkt, dat
de politie allermmst op een dergelijk bru
taal struikroovers-spelietje was voorbe
reid. Het was Zaterdagavond, de stad was
in genoegelijke stemming en de politie
deed haar gewone werk, precies als iedere
politie in iedere gemeente jn ons land
doet. Het zou hier misschien even gemak
kelijk zijn de politie een poets te bak
ken, alleen zou men bot niet zóó ver
kunnen doorzetten. Zeer verschillend wordt
het gebeurde beoordeeld: de één pinkt
een traan weg over deze schande aan
onze nationale eer aangedaan; de ander
neemt het wat luchtiger op en vindt het
terwijl de professor den drie mannen in
structies gaf, hoe rij het met een groeten
linnen doek omhulde schilderij moesten dra
gen, hukte Maurer zich wat en wierp een
snellen blik onder den fauteuil! en bijna
had lüj hoorbaar aan rijn verbazing uitmg
gegeven want daar lag waarachtig oen
biljet van duizend mark. Hoe kwam dat
Hier? Je strooit toch zoq maar geen bank
biljetten rond. Op rijn minst was het zon
derling, dat do professor het biljet met
vooidadit onder den fauteuil had gescho
ven, alsof niemand het mocht zien. Mau-
rers gedaoliteagang werd onderbroken, toen
Zijin meester hem zeide de drie mannen,
die het schilderij droegen, tot de voordeur
te begeleiden.
Toen de knecht in het salon terugkeerde,
was do processor daar niet meer en Mj
constateerde dat ook het bankbiljet was
vei-d wenen.
Zoo, zoo peinzend verwijUerdo hij
zich. Er scheen dus verband te be»taan,
combineerde lüj, tu-sschen het lampje, dat
nog brandde en het bankbiljet van duizend
mark en dat verband was den professor
bekend, vandaar diens verwarring wegens
do onschuldige vraag betreffende het op
klaaihditen dag nog brandende lampjo,
„Merkwaardig, boel merkwaardig", mom
pelde dc man tamelijk luid voor zich heen,
waarbij hij zoo in gedachten was, dat hij
niet eens bemerkte, dat Else uit oen der
kamers kwam.
„M at is or dan zoo merkwaardig, Mau
rer?" vroeg ze glimlachend.
Verlegen staarde bij hot blonde meisje
aan. „Niets is merkwaardig, hoelemaal
niets," stotterde hij, „wat zou er merk
waardig zijn?"
Else lachte hardop. „Jij bent me ook
een grappenmaker, Maurer; eerst vertel jo
jezelf in een alleenspraak, dat je ergens
LEEUWARDEN
niet zoo verschrikkelijk. Het is gemakke
lijk napieiten over wat pion had moeten,
doen, maar dat heeft geen nut. De voor
naamste vraag is, of 't mogelijk is iets der
gelijks in de toekomst ,te voorkomen. De
cemge manier zal zijn versterking dor po
litie, meer preventief toezicht. ',0p reorgani
satie van de politie is altijd aangedron
gen, maar er zijn jiu eenmaal geen lief
hebbers voor dit beroep te vinderi. Men zal
meer salans moeten betalen om ze te
krijgen.
Met den nieuwen gouverneur was inen
maar matig ingenomen. Door opzettelijk een
militair te kiezen, heeft men deze gan
sche kwestie te veel geaccentueerd.
Er rijn moreela vraagstukken die Voor
Curasao opgelost moeten worden en het is
tie vraag of daarvoor een militair de aange
wezen man is. Intusscheai wensehen we
dezen Schiedammer-van-gehoorte veel spa
ces in de West. i
Voor de aardigheid maken, wijl even mel
ding van de zienswijze van den heer Wijn
koop, die van oordeel is, dat het petPoleum-
knpitaal hij dezen tom'val betrokken was
en, dat de petroioum-magnaton er wel van
pip de hoogte waren.
Alles was maar sch'ijln
en bedrog; Zij; aio
magnaten, hadden
guaot belang bij de
raid van, Urbina. De
Minister was voor 't
eerst van Zijn leven
guitig, toen bijl zeide,
die hoogdravende be
schouwingen niet
goed te kunnen vol
gen.
i De petroleum is in
Curasao zeer snel 'n
belangrijke kwestie
gewpiiden en Üe bizonclere gevolgen, die
de uitbreiding van dit bedrijf heeft vow
de kolonie, zijn in de maatstahapipelijlke
toestanden Weer (jo Vinden. Echter heeft de
bestuursorganisatie zich daarbij nog niet
aangepast. Alles laat nog te wensehen over
en do Minister beeft verklaard alles m het
werk te zujlen stelten om daarin verbetering
te brengen, Misschien hoeft Urbina's raid
dan nog dit goede effect dat da volle aan
dacht eens op deze kolonie is gevestigd.
Een ongeluk is nooit zop groot of er komt
altijd npg een, gelukje bijl Tegen dc bo-
grooting «stemde alleen de heer Wijnkoop;
die het er ditmaal op gezet schijnt te heb
ben om over ieder hoofdsluk stemming te
vragen. I
Minister Terpstra hoeft zijn entreó-ge
maakt. Het kan meevallen maar oen her
cules in het debat is hij zeker niet en hij
bedt al aanstonds dit tegen; dat hij niets
hoeft aangegeven wat op een programma
gelijkt. In dit opzicht is de Munster van
arbeid hem zeer voor. Alles hangt bij
dezen Minister van onderwijs aan het
rapport der Commissic-Rutgers, die onder
zoekt hoe door reorganisatie van liet gan
sche onderwijs bezuiniging is to krijger;
Misschien veisclnjnt dit rapport spoedig,
maai- inmiddels is er altijd nog wol werk
aan den wijnikol, doch welk werk do Mi
nister liét eerste zal aanpiajdcen; is ook
niet bekend.
Morgen het een en. ander over zijn
begrooting.
STADSNIEUWS.
-Si-
Zitting van Dinsdag 26 November 1929,
's avonds 8 uur.
ui.
Voorzitter: de burgemeester, de hear
II. Stulenieijer.
Algemeene beschouwingen.
(Vervolg).
De heer Dinkelaar, voortgaande:
Het bestuiur van het St. Jacobs Gasthuis
heeft bewezen van besturen geen kaas te
hebben gegeten! Het kan niet langer ge
doogd worden, dat dit college van regen
ten nog langer traineert en daarom dient
spr. de volgende motie in:
De Gemeenteraad van Schiedam, coins ta-
tc-erende dat tot op heden nog niet is aan
gevangen met de stichting van een nieuw
gebouw tot huisvesting voor oude men-
schen
gezien het feit, dat reeds sinds vele
iets merkwaardigs vindt en nu ik! er naar
informeer, vraag je mij wat er wel merk
waardig zou zijn.
Maurer was al hij de Bernor's in be
trekking, toen Else geboren werd' enj die
twee waren altijd beste vrienden geweest.
„Maar er Valt mij iets in," vervolgde
het meisje, terwijl haar gezicht ernstiger
werd. „\Vas jij vannacht in het salon?"
„DE ik in het salon was?" herhaalde de
man verwonderd. „Hoe komt u daar zoo
op, juffrouw
„Je antwoordt me vandaag» altijd met
een wedervraag."
„Laat ik u dan zeggen, juffrouw, dat
ik vannacht niet in het salon bon geweest,
maar mag ik u nu vragen hoo ui daarop
kwaamt
„Natuurlijk mag je dat. De zaak) is heel
eenvoudig. Ik was vannnacht nog tamelijk
laat op, om een gewiehtigen brief te schrij
ven." Een glimlach van geluk kwam dm
haar mooien mond, omdat ze dacht aan
dc aanleiding tot dien brief. „Het was
doodstil in huis, toe ik opeens op den
gang voor mijn kamer do planken! zacht
jes hoorde kraken, alsof iemand zonder
schoenen aan snel en voorzichtig voorbij'
liep. Een oogenblik later meende ik het
piepen to hooren, dat ontstaat als do sal Gri
lle ur geopend of gesloten wordt."
Aandachtig hoorde Maurer toe. Bijna hald
hij weer „merkwaardig" gezegd, maar hij
beheerschlo zich en zei slechts: „Mis
schien is hel een van de dienstmeisjes
geweest."
„Neen," zei Else dadelijk, „lilio heb ik
al ondervraagd."
„Dan mevrouw misschien."
„Ook niet. Aioeder lachte mij' uit, toen
ik haar vertelde wat ik vannacht meen
te hebbon gehoord. Zo zei dat hot zenuw-
•achtigheid was, omdat ik 'snaehta brieven
jaren in den Gemeenteraad het tegenwoor
dige St. Jacobs Gasthuis algemeen is ver
oordeeld en ontelbare malen is aangedron
gen op do stichting van een nieunv telmis,
terwijl in de zitting van 13 Februari 1925
door den Raad mot algemeene stemmen zijn
aangenomen de voorstellen bij scliujveni
van G Februari 1925 door Bi en IV. aan
den Raad gedaan;
spreekt rijn leedwezen er over uit, dat
het besturend College van het St. Jacobs
Gasthuis niet in staat is gebleken de stich
ting van het nieuwe tehuis tot stand to
brengeni
noodigt B. en Wi- uit al die maatregelen!
te willen nemen welke er toe leiden zullen,
dat het tegenwoordige bestuur van ge
noemd gesticht van zijn taak ontbovop
wordt en met bekwamen spoed de plannen
voor den bouw van een gemeentelijk ge
sticht voor ouden van dagen zullen worden
voorbereid. 1
schreef inplaals Van Lo slapen."
Maurer glimlachte, want Else had ham
ouden vriend onder geheimhouding al lang
haar verhouduig tot Walter Zernikow ver
teld.
„Ja, als mevrouw er niet geweest is,
en de dienstmeisjes niet en ik ook niet,"
begon Maurer weer, „dan kan alleen de
professor er geweest zijn."
Else schudde ontkennend het hoofd. „Va
der heb ik ook al gevraalgd en die ant
woordde mij ongeveer het zelfde als moe
der."
Dan zullen uw ouders wol gelijk heb
ben," zei do knecht glimlachend, maar
bij zich zelf dacht hij, dat, wat den pro
fessor betreft, er iets toch niet in den
haak was. Maar dit mocht liijl niet hardop
zeggen, en ten slotte ging "het hem ook
niet aan wat de professor 'snaehta iin het
salon had gedaan. Alleen wist hij', dat de/e
daar toen een bankbiljet va*n duizend! mark
lmd verloren en het licht had laten bran
den, maar hoe hij ook nadacht, hij kon
er niet uit wijs worden.
In elk geval, oen heel, hectti irrorkwaati'
digo geschiedenis, constateerde Maurer,
Loon hij een paar minuten later begon
met zilverpoelsen.
De professor en Else hadden afgespro
ken om na hot middageten naar hol schil
derijmuseum te gaan, want hij wilde tegen
woordig zijn bij het ophangen van het
portret. Vroolijk babbelend liep Else naasl
haar vader. Dat zij zich over het leven
verheugde, stond duidelijk op haar mooie
gezichtje te lezen en het was haar net,
alsof do dorre bladeren, die op den weg
lagen en onder haar voeten ritselden; haar
wondermooie dingen toefluisterden. Sinds
gisteren vond zij, dat de wereld nog veel,
veel heerlijker was dan te voren.
(Wordt vervolgd
kABSaiBlMltiBflM
V
%3
fki
-
fev
-1
C. Sraeenk (A.-R.)
D. J. Wijnkoop
(G. P. II. C. C.)
Ic u
