DE OOSTELIJKE HERSTELKWESTIES.
i&spiriit-
Dinsdag 7 Januari 1930
EERSTE BLAD.
ZIJN LAATSTE WENSCH.
FILM-GLINSTERS.
82**» jaargang!
No. 19311
Interc. Tel- No. 68-103 en 68617.
BUREAU i LANGE füAVEff 141 (HOEK KORTE HAVEP0, ,T*L 68103 en 68617.
Postrekening No. 5311.
BUITENLAND
Het conflict tusschen Hongarije en Roemenië. Oosten
rijk en Bulgarije zijn niet in staat groote bedragen
op te brengen.
DeHaagsche conferentie verloiopt zoo
gunstig ais mogelijk is, wat de Duitsche
herstelbetalingen betreft. Nu ja, men is
het niet dadelijk eens, maar er dreigt in
liet geheel geen crisis, waardoor de confe-
ïentie zou kunnen mislukken. E.e® punt,
waarover de meerlingen) op het oogenblik
verdeeld zijn is do datum] van de maand',
waaiop Ruitschland moet betalen. Lie Fran-
scben zeggenop den vijftienden vain iedere
maand. De f) u.itscliers houden vol, da,t af
gesproken is: den laatsten dag van de
maand. Diat beteefcent een, renteverschil
van 4 it 5 millioen piark per jaar. De
Duitsche deskundigen, die te Parijs het
Youngplan hielpen ontwerpen, Kastl dn
dr. Schacht, zullen nui paar Den Haag
komen om uit to maken, wat precies is
afgesproken.
Er is geen wolkje aan de lucht.
Moeilijker is de oplossing der 'Oostelijke
horstelkwesties.
Oostenrijk houdt bij monde van dr. Scho
lier vol, dat de hoog© bedragen, die vaar
Oostenrijk geëischt Worden, onmogelijk
door het land kunnen worden betaald, of
de yredo en orde in Oostenrijk zouden
er door worden bedreigd.
Bulgarije verklaart ongeveer hetzelfde.
De economische en fïnanclieele toestand
van het land is zooi bedroevend, dat Bul
garije niet in staat is groote bedragen
voor schadevergoeding op te brengen.
De grootste moeilijkheid leveren intus-
bclicn de schadevergoedingen door "Honga
rije op. Vooral het conflict jusscshen Roe
menië en Hongarije is reeds jaren een
zorgelijke kwestie der internationale poli
tiek. Vandaag komt de kv estie waarschijn
lijk in Den Haag ter sprake.
De Ilongaarsche gedelegeerden teekenen
den toestand als volgt:
Geen enkel land is slechter behandeld
dan Hongarijeniet «alleen heeft het enor
me stukken gebied moeten afstaan, maar
daarentegen heeft het nu reeds, naar ver
houding berekend, meer schadevergoeding
betaald dan Diuitschland.
In de eerste plaats heeft do Commis
sie jan Herstel bepaald, dat Hongarije in
de periode van 1923 tot 1943 niet minder
dan 200 millioen gouden franken zal be
talen.
Naast dit bedrag heeft men dan de
waarde der afgestane goederen. D© Commis
sie van Herstel beeft deze op 3.5 mil
liard goudfranken geschat en vcnor dit be
drag dient Hongarije op zijn herstelreke-
ning gecrediteerd te worden. De desbetref
fende bepaling van het vredesverdrag is
zeer duidelijk.
Ten derde is er het feit, dat Hongarije
tijdens de onderhandelingen over do stabi-
liseeringsleening van 250 mathoen, goud
franken op den eisch van Roemenie is
pioeten ingaan en al zijn aanspraken op
vergoeding voor de door de Roemenen in
1919 aangerichte schade of meegenomen
goederen, heeft moeben verzaken. Die inter-
geallieerde commissie lieéft deze schade op
niet minder dan 2.6 millioen goudkroneto
'geschat.
Daarenboven heeft Hongarije nog voor
vele irullioeucn in natura geleverd (vee,
kolen, spoorwegmateriaal, enz.).
Al deze schattingen zijn zeer laag; vol
gens de Hongaren zelf zouden ze niet
minder dan viermaal Imager dienen te zijn
en het is een feit, dat de vertegenwoordi
gers van twee landen in do intergoal-
(„Ueber den Tod hinaus").
Roman van ANNY VON PAN0UYS.
Dit het Dnitsch door W. 1HL O. Boetlaardi.
30)
„Laat u dat maar, mijnheer Stem, die
onzekerheid kan ik niet lalnger verdragen, Ik
moet en zal weten, of er niet moer op
p]e banik aanwezig is."
Else iiad tot nu gezwegen, maar tlians
mengde zij zich in het gesprek. „Moedor,
laat u de regeling van die zaak toch
aan mijnheer Stem over."
„Graag natuurlijk, maar je hoont zelf,
dat' mijnheer Stern morgen ön overmorgen
niet kan gaan." „Wacht,"' viel zij zichzelf
in do redo, „'ik bon or. Ik zal mijnheer
Fold vorzoeken by my to komen, want
hjj bood mij zijn hulp aan, indien ik dio
voor wat, «ook noodig tmooht hobberi."
„Maar moeder, u kunt toch1 niet verlan
gen, dat mijnheer Pohl alleen daarvoor
naar Schneiditz zal k'amon," bracht Elso
ui het midden.
„Zeker zal Lkj dat,"'zei de moedor snol,
„overigons moet lüj Zaterdag waajrschijh-
lijk toch voor zaken hier zijn, herinner
ik mo, 'dus kamt dat goed uit."
„Zaterdag zou vader zijn jubileum ge
vierd liohben," zoi het meisje zachtjes1
het klonk alsof zo eon snik andordruktc.
„Ook daarvoor had mijnheer Raid wil-
lon komen," vervolgdo mevrouw Remeir.
„In elk geval zal 'ik hem dadelijk schrijt-
ven."
„uBoo dat, movrppw, dan, zaj, donjk! ik,
u
lieerde comligjissie zelf verklaard hebben,
dat de schattingen te laag zijn.
Van, een land, dat reeds zooveel be
taald heeft, mag men niet veel meer
eischen; niet minder dan 28 pet. van de
nationale uitkomsten dient aan belastin
gen te worden betaald; het gemiddelde in
komen per hoofd en per jaar is slechts
300 ,goudfi anken, of qpgeveer 40 centen
per dag'.
Geen enkele Hongaarsche regearing zal
er ooit in kunnen toestemmen, dat de
toch al zooi zware lasten nog worden ver
hoogd. Het zon trouwens in strijd zijn mot
de aangegane verbintenissen, als men vóór
1943 van Hongarije nog meer ging eischen
dan hetgene, waartoe het thans reeds ge
houden is te betalen.
Hit alles bijkt wel aldus do Hongaar
sche gedelegeerden hoeZeeir het heele
verdrag van Trianon (waar de schadever
goedingen in een conferentie geregeld zijn)
tegen het Hongaarsche volk is gericht. Een
enkel artikel daarvan was editor in het
voordeel weliswaar niet van den Hongaar-
sdion staat, maar wel van tal van Hjoingaar-
sclie particulieren; namelijk art. 250, waar
in de wettelijke onteigening van particulier
bezit van Hongaarsche ondeiklanen in de
vroegere Hongaarsche gebieden, due na den
oorlog aan Roemenië zijn toegewezen, ver
heulen wordt. De beslechting va,n alle ge
schillen, 'betreffende dit art. 250 wordt op-
godragen aan de gemengde rechtbanken, be
staande uit IljongaTen eenerzijds en Roeme
nen, Zuid-Slaven of Tsjechen anderzijds.
De Hongaflrsdi-Zuid-Slavis'dbei Commissie
heeft den bekenden Nederlandschen jurist,
mr. van Slooten tot president. Van die beide
andere commissies zijn oen Zw'eed en een
Zwitser do voorzitters. -
De Roemenen nu, die onder voorwendsel
van een agrarische hervorming toch lot
enorme onteigeningen vajn grond zijn over
gegaan, hebben hun vertegenwoordiger uit
de Gemengde Commissie teruggetrokken,
zoodat deze niet meer funetionc-eren kan.
Het aanbod om de zaak voor het Internatio
nale Gerechtshof van Den Haag te bren
gen, hebben zij eveneens] afgewezen. Er
heerscht in Roemenië blijkbaar* een zekere
angst voor "het internationale recht ein de
Volkenbond is er nog niet in geslaagd dit
land terug* te brengen tot den eerbied voor
de tractaten. -
Natuurlijk begrijpt men, te Boekarest wel
dat dte tegenwoordige situatie niet tot in
het oneindige kaar blijven duren.
In de lente van het pas geëindigde jaar
hebben er dan ook onderhandelingen, plaats
gehad tusschen de beide regeeringen. Hon
garije heeft dapaibij gefopnd tot zeer belang
rijke concessies bereid te zijn. Het verschil
tusschen het door de Hongaren geëistehte be
drag en datgene, hetwelk door de Roeme-
non werd aangeboden, was ten slotte tot
enkele millioenen verminderd. Plotseling
brak Roemenie toen do onderhandelingen,
af; het wilde blijkbaar die handen vnj! heb
ben op de Haagsche Conferentie, om door
het stellen van nieuwe eischen in zake do
schadevergoeding, de Hongaren er toe te
brengen de rechten, welke artikel 250 van
liet Verdag van Trianon verleent, prijs te
geven.
Rat zullen do Hongaren echter' niet doen
Wij zouden niet eens het recht hebben dit
to doen; kilo gedachte dor arbitrage is de
grondslag zelf van, bet nieuwe internationale
recht en door haren strijd1 om art. 250 van
de zaak spoedig tot klaarheid zijn geko
men."
De advocaat, ging heen en mevrouw Ber-
ner begaf zich' naar haar kamer ami Pold
te schrijven. Zij legde daartoe een vel
papier van groot formaat en voorzien va®,
een breeden rouwrand, gereed. «Walter had
hiervoor gezorgd; hij beijverde zich' zeer
om voorkomend jegens haar te zijn, in de
stille hoop hierdoor de toekomstige schoon
moeder voor zich te winnen.
Mevrouw Bernör had beslist, dat het
engagement der jongelui aalnstapnden Zon
dag in alle stilte publiek zou worden go-
-niaakt en hot huwelijk na ad aap van het
jaar, dat zij ui de rouw zouden zijn, kon
plaats hebben. Walter had hiermede inge
stemd. Hij zou tot Zondagavond in* Scliluoi-
ditz blijven, tot zoolang duurde zijn ver
lof, en voortaan zou liij dikwijls zijin meisje
komen opzoeken. Zoo was een cd onder
vandaag afgesproken.
In Else's hart was door het verlies van
haai' vader een zeer smartelijke wand toe
gebracht en elk aojgenblik moest zij er
aan denken, hoe veel zij' Ln heml had ver
loren. Zij was hein innig dankbaar, dat hy'
haar nog met Walter had vereenigd, want
ware dat niet zijn uitdrukkelijke wenschi
geweest, dan zpu haar moedor zich or
niet zoo spoedig bij hebben neergelegd.
Heel goed zag zo, hoo zwaar het deze
nu nog .viol, zich in het onvermijdelijke
te schikken, maar ook wist zq, dat haar
moeder een hekel had aan do babbel
zucht der mensehen en hoofdzakelijk daar
om zou het publiek wordon van hot enga
gement reeds den komende® Zondag plaats
hebben. Bohalvo do. dokter wisten immoral
vorschoideno monschcn, dat er eejn lieer
liet Verdrag van Trianon dienl Hongarije het
international© recht cn de vrecfcsgcdacltit©
zelf.
Zoo althans is de opvatting in do kringen
der Rongaarsch'O delegatie.
De Haagsche oonf erentie.
Naar uit Den Haag wordt gemeld, is
do Fransche minister-president Tardieu
voornemens 13 Januari 's avonds uit Den*
Haag te vertrekken, om zich naar Parijs
te begeven en do verkiezing van bet bureau
vau de Kamer bij te wonen.
Indien de conferentie te Den Haag voor
dien datum niet is geëindigd, zal Tardieu
voor de onderteakening van doovereen
komst naar Den Haag terugkeereu.
De a'.s. vl aotconferenti©.
Voor het internationale banket bij gele
genheid van Öe Opening der vlootconferenti©
dp 20 Januari, dat door Ramsay Mac. Do
nald zal w.ordcn gepresideerd, zij® 30J uil-
noiodigingen verzonden. Op het banket, ge
volgd kloor een groote receptie in Lancaster
House zulten Ramsay Mae Ronald en zijn
dochter Isllibel ,ails gastheer en gastvrouw
Optreden.
Het ftussischChinéesoh
c o nf 1 iet.
Uit Charbin wordt gemeld, dat liet be
heer van den Oost-Cliineescheni spoorweg
ter kennis heeft gebracht, dat tiet interna
tionaal verkeer over de gefieele lijn den
20en Januari zal worden hervat.
De betaalkracht van
iöostenrijk ©n nog wat.
De diplomatieke medewerker van de
Daily Telegraph meldt, in verband met de
besprekingen op do 2e Haagsche Confe
rentie, dat aan Oostenrijk in verband met
den bemanden tinancieelo® toestand va® dit
land, een moratorium voor den tijd va'n
20 jaar zal worden toegestaan. Daarna zal
kunnen worden vastgesteld, of Oostenrijk!
als zelfstandig© staat levensvatbaarheid)
heeft ©n in staat is een kleine schade-,
vergoeding te belden of dat Oostenrijk)
intusschen. in het Dmitsch© rijk zal wor
den opgenomen. In dit geval zal in ver
band met de hierdoor ontstane verster-
welk een weldadigen Invloed
Aspirin-Tabtetten bij alle ver-
koudheldsziekten,rheumatiek
hoofd-en tandpijn, griep enz.-
ultoefenen. Maar waarom
die gevaren niet reeds voor
komen?
Handel van nu af aan
daarnaar en neem al bij de
eerste teekenen van verkoud
heid, rheumatiek, griep enz.
1—2 Aspirin-Tabletten. Gij be
spaart U dan zeker veei pijn.
Gij weet het dus nu:
ldng vaar het Duitsohe economische leven
een zeker© verhooging van de Duits clip
quota mogelijk zijn.
BT>TXEMiA\l).
tijdig
Tabletten
innemen!
in het hotel „Frankfurter Hof" logeerde, die
dagelijks do villa in de All eest nut be
zocht, en ook was het bekend geworden,
dat dio heer reeds in Nauheim voortdu
rend in het gezelschap van de Berner's
was geweest. De gravin Wendol en mevr.
von Grolius hadden er wel voor 'gezorgd
haar interessant nieuwtje natuurlijk on
der het zegel van geheimhouding t©
verspreiden. Mevrouw Beroer kon dus 'niet
meer terug het engagement moest pu
bliek worden gomaakt,
Daarbij plaagde haar nog altijd do ge
dachte, dat in dien nacht, toe® lia/ir man
bewusteloos in huis was gedragen, er toch
het oen of ander was gebeurd, dat Wal
ter zorgvuldig voor baar verborgen hield.
Reeds dikwijls had zij het gesprek er op
gebracht, wat toch wel de directe aanlei
ding tot liet flauw vallen was geweest
en telkens scheen liet haar too, dait de
ingenieur haar vragen ontweek. Hij ver
telde altijd hetzelfde: dat do professor
tweemaal een schreeuw had gegeven en
naar zijn hart grijpend, in elkaar was go-
zakt. Steeds werd haar wantrouwen jjroo-
tor, het fluisterde haar geheimzinnig to©
en wilde maar niet verstommen."
„Iets, waarover Walter liet stilzwijgen
blijft bewaren, is er tusschen hein en j©
vader gebeurd," had zo nog onlangs aaln
Elso gozogd, „dat staat vast. Vader was
in eon uitstekende stemming, toon hij met
Waller uitging on hij had bijna goon drop
pol wijn gedronken. D$® gansclion nacht
lieeft hij toen over den ouden Thomas
gefantaseerdon op do vraag van dr, Mur
ing, of hij over do oude sago bad gespro-
kon, antwoordde Walter met oon kont „ja"
en volgens don doktor zou, vader dat neb-
De commissaris der Koningin hersteld.
De minister van staal, commissaris der
Koningin in Zuid-Holland, jhr. mr. dr. v.
Karnebeck, boeit gisteren na rij® ongesteld
heid, voor het eerst weder do vergadering
van liet college van Gedepul. Staten ge-
presideerii..
De burgemeester van Liverpool,
Te burgemeester van Liverpool is voor
nemens in den a.s. zomer eemg© groote
havenplaatsen van het continent te be
zoeken. Hij heeft zijn voornemen] t© ken
nen gegeven ook naar Amsterdam® te ko
men en wordt daar m, den loop van Juni
venvacht.
W. J. J. v. d. Meer -j-.
Te 's Gravenhage is in den ouderdom
van 80 jaar overleden de heer W. J. J«.
van dor Meer, oud-vennoot van de firma's
Solleveld en Vau der Meer en Salievetld,
Van der Meer en T. H. van Ilaltum, te
Rotterdam.
Do heer Van der Aleer had in 1891 met
den heer Solleveld de cargadoorsfirma
Solleveld en Van der Aleer opgericht. Alet
den heer Van Hattum te zalmen is later
do stoomvaartmaatschappij gesticht.
Einde 1928 was de heer v. d. Aleer uit
de firma's getreden.
Crematie mr. G. W. Sannos.
jOnder d© tonen van „Komrn' susser
Tod", van Bach werd het stoffelijk over
schot van mr. G. W. Saimes de aula van,
het crematorium te Westerveld binnenge
bracht en te midden van vele bloemstuk
ken werd de baar neer gezel.
Rondom hadden zich taRooze vaandel
dragers en. -draagsters opgesteld.
Het woord weru het eerst gevoerd dooi
den heer J. Oudegeesfc, voorzitter van loet
partijbestuur dor S.D.A.P.
Nog zijn de klaagtonen niet verstomd
vau ons, die de laatste maanden zooveel
slagen hebben geleden, toen een maand
geleden een onzer besten wegging, of we
staan aan het graf van hem, die tot de
allerbesten behoort. Hif kwam tot ons Ln
1903, in den tij'd, toe® wij bijeenzaten,
als verstomd ©n verjaagd en uitgebannen
In ecu tijd, toen meer dan gewone moed)
noodig was oin lid van de S.D.A P. te
worden.
Uitvoerig schetste spr. het leven an den
overledene. Ilij zeide niet alleen te spre
ken namens de partij en de vakbeweging
van binnen de grens van het land, maar
hij sprak ook namens de Belgische partij
oen woord van herdenking en, zoo hot
mogelijk is, een woord van troost tot de
achtergebleven weduwe en kinderen.
De heer -ir. Albania sp'rak namens de
Kamerfractie der S.D.A.P. Hij zeide, dat
Sanmes een van de allerbeste® was in don
kling der S.D.'A.P. Een stralend middel
punt was hij m dien kring. Werd het soms
moeilijk een goed bcdaeM woord te be
luisteren, ieder zweeg als mr. Saimes het
woord ging voeren.
Hij werd dikwijls herinnerd! aan het ge
vaar, dat hij liep door zich met het oog
op zijn zwakke gezondheid niet te ont
zien. Vaak werd hij ernstig, vaak met
humor vermaand, maar hij hoorde deze
woorden lachenid pa®'. Hij wilde zij® le
ven gebruiken, wetende, dat hot beter was,
datf n ©e® klein hoek elke bladzijde vol
werd beschreven, dan een dik boek, waarin,
niets staat Sanities had een groot ver
sland, aldus vervolgde spr. I i ij kon, do
ben opgewonden. Alaar dat is hatuuxlijik
onzin," over zulke dwaze, belachelijke spook
geschiedenissen zou je vader zich niet heb
ben opgewonden. Voor mij staat vast, dalt
Walter indirect de schuld is van vaders
dood."
Else trachtte Walter te verdedigen, maar
dat ging haar niet zoo gemakkelijk af,
want zij had zelf het gevoel, dat er in
dien nacht iets gebeurd was, waarover
Walter zweeg maar wat? Tevergeefs
brak zij zich daarover hot hoofd.
Den morgen, nadat Walter vrouw Rot
ter had opgezocht, deed hij Else het voor
stel met hem naar het museum t© gaan;
hij wilde zoo graag bet portret van den
overledene zien. Feitelijk gold zijn bezoek
het portret van baron Thomas.
Graag ging Else mee en samen stonden
zij tegenover liet goed gelijkende portret
van haar vader, dio nog maar kort geleden
met liaar hier in de directeurskamer was
geweest, om toezicht to houden op het op
hangen van zijn beeltenis. Haar blauwe
oogon vulden zich met tranön, toen zij
naar do geliefde trekken kook en oön luid
snikken met moeite onderdrukkend, ging
ze op do met rood© stof overtrokken rust
bank zitten, waarop haar vader nog gech
week gelodon had plaats genomen.
„Voortrolfelijk is do gelijkenis getroffen,"
zei Walter, en ging naast haar zitten; „wie
lieeft liet portint geschilderd?"
„D© kunstschilder Welschmann," ant
woordde zij, „do schoonzoon van mjnheer
von Woidon. Welschmann zal waarschijn
lijk! vaders opvolger zijn als directeur van
Ijet museum."
„Zei jo niet zoooven, dat hij de schoon-
7 Januari. Laat ik het jaar begin
nen met een daazl van eerlijkheid: laat ik
ronduit bekennen, dat ik op Oudejaars
avond niet heb geschreid dat ik geen traan
heb „weggepinkt" en. zelfs mot mij®
Deoemberneus heb gesnoten Ik heb nau
welijks „overpeinsd". Ik heb, toen ik Dins
dagmiddag aan de lus van da tram naai'
huis bungelde, niet beseft, dait het jaar
wegschemerde in de duisternis". Ik heb
mij, toen de klok 12 uur sloeg, niet afge
vraagd, wat er van mijn voornemens „word"
in, het jaar dat „weggleed", om d© een
voudige reden dal ik mij van wat ik me
velleden ja«ax ilitad voorgenomen, absoluui
niets herinnerde. Ik heb me niet afge
vraagd, wat er was gewonden van mijln
zelfopvoeding, en van die van mijn vrouw
kinderen en dienstbode, althans met me®
dan lederen anderen avond om 12 uur,
Laat ik eerlijk en volledig aijn, ik heb
er niet bij stilgestaan, wat ik bereikt bad
in mij® plannen, „di© voor a«nideran het
leven moesten verlichten, verhopen, ver
moeien", want mij is geleerd: Doe wel
en zi© niet om. Of ik Ln mijn werk, mij®
zaken, sport, schrijfkunst, belastingbetaling,
lezen, schrijven, rekenen, gedrag en vlijt
nader hen gekomen tot „het doelwit", dat
mij in dert aanvang van 1929 voor oogen
zweefde, ik weet het niet, gooi© man, ik
weet het niet, en vraag het me nu niet,
meer, of ik ga huilen. II©b ik teleurstellin
gen weten t© dragen, zooals ik wil dat an
deren, wien ik decepties moest bereiden,
zouden kunnen opnemen? II©t was heusch
te laat om zulke puzzles op t© lossen.
Stond onze erkentelijkheid voor hetgeen
ons ten doel viel, in de goed© verhou
ding tot onze voorrechten? Alaar lieve,
goeie vriend, dacht je heusch, dat ik dat
zoo ineens kon uitmaken? Alaar het gekste
is, er is mij ook geen enkel citaat te binnen
geschoten: Alisschien was ik te nuchter.
Maar niemand heeft zich bij ons afge
vraagd f
Iïath pot the dawn a rnessago in thine
ear? i
zooals Swinburne (naar een citatenboek
wapi schift dijk aangeeft, want ik vind het
in een /Hoofdartikel aangehaald) in „San
Lorenzo" zegt. Wij hebben ook niet gedacht
aan alle andere citaten, «die daarin te vin
den ziijh op „dawn", „New Year'* ©n derge
lijke toepasselijke woorden. We hebben
elkaar al'cen tocgeklonken «en ©lkaar geluk
gowenscht. ALiat dat hebben we geméénd.
Ligt het mail mij dat ik het Nieuwe Jaar
beu ingegaan met ©en zwaar gevoel op de
ma«ag van Ml de onverteerbare snert, de
valsch pathetische cradejaiarsbespiegelingen
va® oen deel der vaderlandse!ie pers?
vraagstukken aan en als lnj ze behartigde,
was hot altijd af. Nooit was het onbe
holpen of onvoltooid. Zijn groote gaven)
waren voor ons een groote kracht, die
wij niet kunnen missen. Alaar wat wij het
meeste missen is zijn warme, trouwe hart.
Vervolgens sprak de lieer II. de Boer,
do opvolger van mr. Sannos als lid dei'
Tweede Kamer. Deze herinnerde aan hot
zeer vele en moeilijke werk, dat Sannos
voor de partij in Friesland heeft verricht'.
Er is gelui plaats in Friesland, waar zij®
bezielend woord niet heeft geMohfcen. Ilij
was een spreker, die zich gaf met heel zij®
ziel.
Air. Van Lier uit Rotterdam voerde het
woord namens den Raad! van Beroep;
waarvan mr. Sanaes griffier, was. Hij hul
digde den overledene als soc. d'em. en
aan da andere zijldo als griffier van dqn
den Raad van Beroep; waarbij hij rijn
volle belangstelling voor het recht deed
blijken.
zoon is van mijnheer vota Weiden?" vroeg
W alter.
Zondeiling toch, dacht hij,telkens kond
die naam. von Weiden hij mij aankloppen.
In Schneiditz wonen toch werkelijk men-
schen genoeg, maar voor hein dook altijd
die eene naam weer op. Von Weiden was
het, dio den professor had verteld, dat
de oude Thomas weer aan het spokon
was. Toen hij Zaterdag den professor een
eindweegs naar huis bracht, herkende deze
een hem voorbijsnellenden beer als von
Weiden. Het huis in do Slotsteeg, waar
over de overledene in zijn koortsfantasie
had gesproken, behoorde von Weiden toe.
Do ambtsopvolger vau den doode was ecu
schoonzoon van von Weiden. Altijd en altijd
weer von Weiden!
Else onderbrak zijn gepeins. „Ik zal later
met moeder er over spreken, om vader'S
portret uit het museum terug to vragen,"
en zij vertelde Walter, dat haar moedor
daartoe liet recht bezat. „Het moot bij
ons thuis liangon, opdat wij hot dagelijks
voor onze oogen hebben," zei ze met ecu
tccderen blik naar liaar vader's beelte
nis.
Aandachtig had Zemtkow naar do drie
andero portretten gekeken ön op het eer
ste van de rij bleef zijn blik het langst
gevestigd. „Dat is inunors baron Thomas?"
vroeg hij Elso.
Zij knikte. „Het staat er onder ver
meld."
Waller ging er naar toe. „Wolfgang,
Franz Alaria Froihorr von Thomas, lo mu
seumdirecteur te Schneiditz, P7561781",
stond er op het smalle plaartjo onder.
(Wordt vervolgd). J
i)eje co'nrant verschijnt dagelijks, saet aük-
«ondenng ren Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal 1 2.—*, franco per poat
(2,50,['rijs per week: 15 cents.Afzon
derlijke nummers 4 cents. Abonnementen
worden dagelijks aangenomen,
Adrertentiën voor het eerstvolgend num
mer moeten vóir elf uur aan het Bureau
besorgd zijn, 's Zaterdags vóór O uur.
Een bopaalde plaats van advertentién
wordt niet gewaarborgd.
SCHE COURANT
Prijs der Adveitentifcn: van 1—5 «egels
f 1,55; «edeie regel moor f 0.80; in het"
Zaterdagnummer 15 regels l X.bO, «edero
regel meer Ü0.15. lteclames fo.7- poi regel.
Incassokosten 5 cte,: postkwrtanties 15 ets.
Tarieven van advertentilm bij abonnement
aïjn aan het Uoreau verkrygbaar
Oagelyks worden togen vooruitbetaling
Kleine Advertentibn opgenomen i O 50 t/m
15 woorden, f 0.76 t/m 25 woorden Elk woord
meer 5 cent tot oen maximum van 30 woorden.
k si A
Sn? f 1% w v i h i
Let er op, dat op iedere verpakking
s<s op elke tablet het BAYER-Krule
I etaat Prijs 75 ets.
„Ja.
