ZIJN LAATSTE WENSOH.
3®
„ZIJN HAAN ZAL KONINQ KRAAIEN".
Een Buff Orpington met lijn veriorger op de pluimveetentoor
«telling „Avlcultura" In den dierentuin te Den Haag
DE LEGERTANK IN ACTIE Op de groot© heide te Venlo
«verden, In tegenwoordigheid van verschillende ieger-auto
'deden, oefeningen met ome gevechtstank gehouden De
rups neemt een hindernis
EEN ZEVENJARIGE BRUID,
in Brit«eh-lndie lijn maatregelen getroffen dl# binnenkort In werking gesteld rollen worden
-im de huwelijken tegen te gaan van kinderen die den leeftijd van veertien Jaren nog niet
bereikt hebben Een tevenjarlge bruid tljriem de trouwplechtigheid In de stad Lueknow.
De burgemeester van Zwolle, mr. dr. <J, A van Royen, leekent
de oorkonde, die vergeietd ging van de aanbieding van het
carillon In den stadstoren. Achter den burgervader de heer H
S Gratama, voorzitter van de IJielbrugcommissie, die het
klokkenspel overdroeg
DE OPIUMJAGER „AREND" vertrok de vorige week van
Den Helder vla de West naar Oost-IndIS. Vóór het vertrek
hield vice admiraal Quant een toespraak tot de bemanning
BINNENLAND.
Hofbericht.
De grootiiertogin van Oldenburg is gis
teren jwr staatsspoor to VGravonhage aan-
gekomen. Prins Hendrik, iaar broor, verge
zeld van zijn adjuda it. verwei tarnde laar
aan liet station.
De groothertogin logeert ten Kktfinklyke
jiüeize in liet Noordouule.
Dr. Komijn f.
Te Bloemondaal ial Maandag overleden
t»2 jaar oud dr. G. Komijn, oud inspecteur
van de vol ksgeaondh e id.
De begrafenis Jieeft morgen op de be
graafplaats te Btoeniontdaal plaats.
Pro Jorentute.
Op aanstichting van het NoJerlandsdh
Verbond der Vereenigingen Pro Juventute
is een commissie gevormd bestaande uit
bestuursleden van oonige Pro Juvontuto-ve»r-
eem gingen m do Oostelijke provincies tem
einde de oprichting van een observatieihuis
voor jongens in het Oosten van het land te
bevowiererL t
(„Ueber den Tod hinaus"}.
Roman van ANNY VON PANiHUYS.
Dit het Duitsch door W, II. C. Bodlaard,
43)
„loiat me uitspreken, opdat aan dit on-
Uerltoud een elmle koinei ik hob u un
uiers gezegd, dat mijn tijd beperkt is."
Streng was de blik, waarmee luj von Wei
den aankeek. „Berust oen schriftelijke be
kentenis daarentegen in mijn handen, dun
blijft do zaak wan of meer onder ons,
want ik beloof er nooit gobruik van
te zullen maken op ©en wijze, die u hot
geringste nadoel zon kunnen berokkenen.
Mevrouw Berner on haar dochter zijn de
eenigon, aan wio ik dio zal toornen on ik
geef u reeds nu de verzekering, dut zij
er met niemand ovor zullen praten."
„Och, koml Vrouwen kannan haar mond
loeit niet houden." zoi bij vw&ditelyk en
op ruwen toom.**
„Nu, doet u het of niet?" Walter
stond op.
Pen paar seconden staarde von Weiden
in dof stilzwjjgm voor zich heen on stond
loon langzaam op. „Geef mij uw woord
van eer, dat niemand behalve do boiiki
dames het stuk ziet en dat die twee
zullen zwijgen."
„Mp woon' van oer is voor iemand
Mn u ©igonlyk to goed," antwoordde Z©r-
öikow, naar miotteiniu geef ik hot w.M
Keu aogonbiik schoon, vom Weidon nog
met z'.cli zolf in tweestrijd, toon ging hy
/ernikow voor arnar z\jn werkkamer.
„Uc zal dictearon," zeido deze kortaf.
Von Weiden nam aaiu zyn sichryfltnfel
Minister BenesJ en het graf Tan Comentus.
Minister Bnnesj on de gezant vin i'sje-
tboMavakije hebben heden met ©enige I
den ran de Tsjec hoSlar;iakxJk> delegatie
ter Haagse he oomfemiüe oon b*zo©th am
Naaiden gebracht ter bezichtiging van do
plaatsen, die aan Comemus, zajn gewijd. Hot
gezelschap werd op het raadhuis ontvangen.
Filmkeuring.
Naar do X H. C. meldt, B de I touted»©
kunstfilm Al ruime, dto overat elders
zelfs in Italie is toegelaten door de
Central© (iomnusxio i oor do filmkeuring
oor de vertooning in Nederland verlei
den.
Er is roods herkourmg anngeviatgd
Verblijfkosten Eerste Kamerleden
Ingediend is een wetsontwerp tot w ijzi
ging v.ui de wet van 2b* April 1918 tot
regeling der reiskosten v.m de lol en iter
Staten Generaal en der verblijfkosten van
de leden der Eerste Kamer der Staten
Generaal.
Dit ontwerp beoogt ook aan de loden
der Eerste Kamer dm te 'sGrnvenluge
wonen en daarom, thans geen vergoeding
voor verblijfkosten ontvangen, een venjoe-
plaats eu eeuigo minuten later verliet Wal
ter het huis met een schriftelijke verhla
ring m zijn portefeuille, dm Item in
mevrouw lienor's oogon glansrijk zou moe
ten rechtvaardigen. Wanneer zij dit had
gelezen, dan zou zo weten, dat luj in
eeu enkel opzicht schuld had aan de
ew lusteloosheid en den kort daarop ge
volgden dood van haar man.
Langzaam liep hij nwr het huis v;ui
den advocaat, om zijn meisje af to Inden.
Intusschen zat von Weiden geheel ver
pletterd in zijn kamer, fhj vormde het
plan Schimditz voor goed te verlaten, wa»d
hoe zou hij liet ooit durven wagon, de
vrouw af de dochter van don doodo on
der de oogeii to koiiian. Neen, hij moest
weg en zoo gauw mogelijk ook, hij zou
voor zijn ouden dag naar een nieuwe
woonplaats uitzien.
Nauwelijks had KKe den advoc.iat haar
Matigen voorgedragen, of de/o nep blij
„Goddank, nu donk ik wel, dat wy apoe-
dig zullen weten, waar het verdwenen
geld is."
Het meisjo koek hom mateloos verbaasd
nam Zo tejgropp geen syllabe van wat
hy zei en uitte zich dan ook in dien
zin.
Stern glimlachte „Ik heb zoo'u idee,
dat liet portret met dm geldkwestie in
verbatul staat, ton minste, ik kreeg die
gedachte teen do bankdirecteur vamlaag
bij mij was."*
,En zou ik ook mogen welen, waarom
u die gedachte kroeg?"
„Natuurlijk moogt dat weten." ont-
WOOrilde hij vt'umdchjk, terw yl luj Else, die
naast zijn schrijftafel zat. over zijn brdle-
gluzou vriendelijk nusdoek. „M jidusw Hold
ding uil ien hoofde too te kermen, welke
in het ontw erp bepaald is up f 10 pei
dag, de helft van hetgeen de loden ont
vangen, dm niet to 's Graven lugo wonon.
In de memorie van toeluhtuig vvwidt
er aan lieiinueid, dat m het vooiluojug
verslag der Eerste Kamer over hoofdruk
11 v.ui de stut-, begroeting voor 1928 word
aangedrongen op het toekennen v.m een
vergoeding tot een vast l>ediag aan de
leden dier Kamer. Andore leden drongen
aan op verhoogmg der beslaande verge©
dmg ad f20 per vergadoringsdag, daar
met alleen verblijfkosten, ina.tr ook ver
zuunde arbeid ii. i. behoort to worden ver
goed.
De munster van fin,uuien acht een vaste
vergoeding, zoon el als oen persentiegdd
(vergoeding voor verruimde arbeid) in strijd
niet do Grondwet, doelt heeft, gevolg ge
vendu aan zijn toezegging, in overweging
genomen, om andeiv opmerking in ge
noemd verslag, waarin werd aangedrun
gen op vergoeding van verblijfkosten voor
leden die te "sGravenliage wonen. Het
thans ingediende ontwerp is het ïesultuat
dezer overweging.
Jullana-oord.
\oor de stnliting Tuliani Oml der Nel
Hf ïv. Gemeente te Nijmegen (tehuis voor
mmvcmuiget den it betere statuienj kwam
binnen <s-.n gift vu f 1OJ0
vertelde mij namelijk die geheimzinnige ge
se lu eden is van de lamp, die was blijven
branden en van bet bankbiljet van dui/end
mark, en toen viel me in, dat er op
de een of andere wijze satuenlumg nioee,t
beslaan tusscben deze geschiedenis, 1k«Ï
vei miste geld en een door wijlen uw va
der bij mij gedepomvrde verzegelde enve
loppe."
„Hi eft mijn vader een verzegelde ei no
loppe bij u gedeponeerd?" vroog Els© met
gren/eloo/o verba/mg, „Maag1 waarom hebt
u ons dat met dadelijk gezegd?"
„Omdat ik dat met mocht doen, aw
vader vveiisclite hot niet."
„En als vader liet niet wonschte, waar
om spreekt u or dan nu over?"
Else schudde 'net hoofd en wachtte niet
ongeduld op hol antwoord, dat ook sjvoe-
dig kwam.
„Omdat ik nu tut spreken geieehhgd
ben," zei de advocaat opgowekt, want zaju
mouwsgierigheid om te weten te komen
wat wel de inhoud van de enveloppe zou
zyn, plaagde hem meer en meer. „Ja, nu
mag tk spreken. Uw vader verlangde, dat
ik tegenover niemand iets van liet be
staan der enveloppe zou doen verluiden,
zelfs dan niet, wanueor na zijn dood voor
zijn gezin of voor mij yoo! onverklaarbaar
of opvallend zou toeschijnen. U weet, dat
dit door het verdwjjnen van het geld in
derdaad het geval was en eigenlijk hog is."
Toen werd zijn toom zakelijker. „Dus,
juffrouw llerner, u weiischt mij thans op
te dragen, het porteet van uw overleden
vader voor u te reelamoeren, niet waar?"
„Ja, mijnheer Stern."
„Dan is het oogenhhk aaugebrtikot^ dat
hot mini plukt )a. de mij door vvylen
uw vader m bewaring gegeven enveloppe
met het opsdinft„Myn laahte ivenscJi"
Oost imilS.
De oliehavens op Oivst-
llor it e o
It.it u ia Hel Hat Nbl meldt, dat voor
de eerste maal bij nota vat wijziging een
begrootuig-.pnst z.il winden voorge-,teld hl
velband met do «letensie van de ohehaieus
Tarakau m ikilik l'.ipmi Toorshmds m bei
tota.üfonds voor <li>z.e werker Is-jmikt t >t
mmdor don oen ton
Dwars door Sumatra
Med m. Ik» hoeroa Eransen Heidersc! ce
en ïr. Weiter uw/1melen eomoinisdie ge
gov ens ui verband met voornemeas t l het
auileggen van oen spoor»eg \m Kermtji
(VYestkuiit) naar ludragin (Oxstkiut
V o e d s e 1 s e li a afsdit e
Batavia. Ia verband met het feil, dit to
W'onogiri viKxlseisduuiruvhte heer-cnf, liooft
do gouverne-nr van Soerakaita oen \cror-
to openen. Het zegel dezer onelopiie mag
rianiehjk sledits verbroken viordétt, wan
neer éen of beide leden van bet gezin
het portret voor zich opeisobt Zou die
opeisclung niet jilaati hebban gehad, dan
menht de eineloppe eerst zes maanden
na den dood van den erflater woirden ge
opend."
Else was lieeleuuud m do war door
hetgeen zij had vemomeai. Wat zou toch
wel de betloeling zijn van dien laatsten
wensch haars vaders. Zou er werkelijk iets
in staan over liet Vonniste geld? Het
scheen, dat haar gezicht al to duidelijk
haar gedachten weerspiegelde, want Stom
zei glimlachend„Nu nog eon beetje ge
duld, dan loeren wo dou laatsten wensch
van wijlen uw vader konnon."
Hij streek zich over zijn sterk gedunde
haar. „Ik geloof, dat het 't beste zal zijn,
juffrouw Bellier, dat u naar huis gaat
eu uw moedor inlicht onitront hetgeen u
hier hebt vernomen. Na mijn spreekuur
/al ik mij dan veroorloven met de onvo-
loppo bij haar te komen."
Het jonge meisjo stemde met het voor
stel in en nam met ©en vriendelijken
handdruk afscheid-
Juist toen Else uit do huisdeur kwam,
ontmoette zij Walter.
„Heb je alles afgedaan, lieveling?"
vroeg hij tender en terwijl zij naast den
ryztgen, stevig gebouwden man door do
zich reeds in duisternis hullondo straten
liep, vertelde zij hem wat zo zooeveu bij
den advocaat had gehoord on zij wissel
den daarover onderling van gedachten. Wal
ter dacht in stilte, dat het vandaag wel
oen dag van vermssiugon voor de beido
vrouwen was, want ook hij had haar eon
belaiigryke modedeelmg to doom. Voorzich
tig tasfto hij naar zy'u portofeuille, w,uu"iit
denmg uitgevaardigd, waarbij de uitvoer
\an v (wslselprodueten uit liet regentscliaj»
veilxxleti wordt
erktijdenbcslult voor winkels.
In liet feit, dat een middenstandsorga
msatie aandrang uituefeiit op den minister,
om dezen tot wijziging van hot werktijden
besluit ui voor de laxhonden ongunstig©!!
/in non te sjjoreti, heeft do Noderlandf
si ho Vereemging van Christelijke kantoor-
en Inndetsbedtentlen aa>deiding gevonden,
een mires te nditeu tot den minister v.m
,ubeul, }i„ 'del eu nijverheid, w.uirm zaj
u hnjft, (Lit v an aan de praktijk ontleend©
1m-zw.ux.-u nog muvvelijks sptake kan zajn,
en dat in ieder gcv.d nog gwn ©akele
seneu/e [logtng is geda.ui om aan deze
Imvw aren zonder wijziging van het werk
tijdenbesluit tegemoet t© k 'inon.
Adressant© verzet r- v airts tegen een
'vij/iging in het weikt* .u,»*sluit, waardoor
dit o[> filiaalhouders im t van toepassing
zoo- zijn, mgeval do/e dit vrijwillig schrifte
lijk verzoeken.
de si hriflelijko bekentenis van von Wei
den was opgeborgen. Ja, vandaag nog
/ouden mevrouw Benier eu Els© verne
men, wat er zich m dien nacht afspeel
de. Mevrouw Berner kon dan wei niet
anders dan haar wantrouwen voor goed
begraven.
Wat een gelukkig gevoel van rust ver
schafte hem het be/it van het papier,
dat hij von Weiden gedwongen had hem
ter hand to stellen. Ja, dat wantrouwen
van mevrouw Bomer had hem erg ge
hinderd en diep gegriefd. Als iets druk
kends had hit het voortdurend gevoeld
sinds de professor stierf, maar nu ko«i
hij het van zich afwerpen. Goddank, dat
het mr zoover was, dacht bij in stilte
met blijdschap, want hij achtte hetgeen
lnj den beiden vrouwen to vertellen had,
van veel, veel grooter gewicht, dan wat
Else van den advocaat had vernomen.
Thuis gekomen, verzocht het meisje hem
m do woonkamer op haar to wachten. Zy
gunde zuh den tyd niet hooi en man
tel af to leggen, maar holde dodelijk naar
do kanier tuvrer moeder, waar de 3 nog
oj> den divan half slapend, half wakker
uitgestrekt lag.
Zy schrok van Else's haastig binnen
komen. Ken beetje geërgerd over do stoor
nis, sloeg zo do lango wimpers, dio als
zijden franje haar oogdtt omgaven, op.
„Klso, oen andermaal heb ik liever, dat
jo eerst voorzichtig klopt."
„Ik bob litd vergeten, moeder, want
het nieuws, dat ik moobreng, laat in mijn
hersens geen ruimt© om non iets anders
te denken."
(Hterdf vervolgd).
Scliied, Coarant (2de blad) van Woensdag 22 Jan.1930.
V-
V
H!
v
