KINDER-BLAO
SOHIEDAMSOHE COURANT
DE ZONDEBOK.
No. 20 Bijvoegsel van de Schiedamsche Courant van 17 Mei 1930
VAN DE
Naar liet Engelsch van E. II. BRYANT,
Befcn,opt bewerkt door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
14)
De jongens klapten luicl in tic bandon om Jiun
bijval te betuigen en ttet kostte Jaap heel wat
moeite hen weer tot de orde te roepan, terwijl
hrj' hun zijn plannen ontvouwde.
[let was een kolfje naar zijn hand: dei jongens
in groepen in te deed on elm zljln bevelen' uit te
vaardigen. Eindelijk 'Vertrok de lileele bende or
delijk in do richting van 'v|an dor I Lord's boeic-
derij. J,aa,p en een der andere jongens liepen
vooraan, e nderw'ij'l druk pirate nel over allerlei mol
gelijkheden, welke zich konden voiordocn.
,,'tls lam, dat we aam don voorkant van liet
hois moeten zijn", zei Jaialp'. „Zoutlcn wo aan dein
achterkant er niet kunneln inkomen?"
Er werd eindelijk besloten, dat de aanvoerder en
twee andere jongens' het huis zouden verkennen,
terwijl do overigen zich in de onmiddellijke naltóji-
heid ervan 'verdekt zouden opstelleln. Een wacht
woord en eonige andere teekens werden aifgpslproi-
ken en vorder overeengekomen, dat in geval van
een nederlaag, alten op een veld achter den hooi
berg zouden samenkomen.
Jaap en zijn beide handlangers naderden hehooil
zaam het huis; or was «dliter oen vijand, met wiem
ze geen rekening hadden goliouden en dat was:
de waakhond van don. hoar.
Juist waren zij hot lïuis genaderd, toon 'fuji luid
blaffend uit zijn hok to voorschijn kwam, dat
vlak naast den ingang der boerderij stond.
Dc beide andere jongens zetten het op oen
loop en, maar Jaaip, dio opgemerkt had, dat do
hond aan den ketting lag, begon hom in sus
sende bewoordingen toe te spreken.
Het was echter loodsl te laat: het alarmsein
was gegeven en nog Voor de aanvoerder üon
tijd had iets moer te doen dan een waais'cJruwen]-
den kreet te .slaken, werd hlij, door den boor go-
grepen en hardhandig door elkaar gascllnul. Nu
kwam de ondervinding, welke hij met bosCMwach-
ters had opgedaan. Jaap goed te p<aS en de sluwste
boef zou een agent 'niet handiger weten te ontsnap
pen dan Jaap liet den hoea- deed.
Na een behendige worsteling was! hij dan ook
vrij en holde Mj weg, terwijl drie mannen, hem
achterna zaten. Hij was' Verstandig genoeg om
niet dadelijk naar het veld 'bij den hooiberg te
gaan en liep eemigem tijd in de tegenovergestelde
richting, om ton slotte zijn achtervolgers het spoor
b'ijster lo doen worden en zich naar de plek te
spoeden, waar hij wist dim andoren, te zulleln
aantreffen.
lnlussclien waren dezen, die op zijn waarschu
wingskreet de vlucht Jiaddea genomen, naar liiet
afgesproken terrein gegaan, waar z'iji met telernrge-
steldo gezichten luisterden naar de beide jongens,
dio Jaap vergezeld hadden, en n|j. wortelden, dat
hun aanvoerder in Handdn Van den vljïaiui ge
vallen wan.
Enkelen hunner beweerden, dat de aanvoerder
hen in een val had gelokt en ibSji nu zijn verdicinüo
loon kreeg, wanneer hij door don boel gevangen
genomen werd, maar de meeaten van kan stemden
Loeli voor: redding" en „wraak". Zoo kwam het
dat Jaap oip Jiet oogehblik, waarop hij zich bij
hen voegde, een dreigjenlci gemompel hoonde, dat
hem kippenvel krijgen deed.
„Laten wo Zijin hooiberg in brand stekdn. Hij
is de grootste booswicht, die er bestaat. \\re zullen
Zijn hooiberg in brand steken. Kom mee", kloin'fc
liet.
Hijgend van wanhoop, liep Jaap over hot veld
adder do jongens aan, die in -ordelooze groepen
na,ar den hooiberg stormden.
„Jongens, hou op. Er is niets gebeurd. Hou
op. Ik ben er", rieipi hij, maar lirji was zóó builen
adem van liet harclo loepen, dat hij nauwelijks
nit zijn wooidon komen koin.
Toch hadden enkele jongens hem verstaan en
keerden terug.
„Hou op", riep Jaap opnieuw,
Een geeist van opstand en 'Verzet schoen onder
hen losgebroken te zij'n' en ze riepen. hem toe,
dat zij wraak gingen nemen. Zijl lachten om zijn
bevelen on dreigementen.
Jaap rende inee, tot het laatste toe hopend,
de jongens nog van him voorgenonrein plan te
kunnen afhouden. Aam zich/elf dacht hij in deze
oogen'blikken niet. Ilïjt bevond zich in) de poisibie
van een aanvoerder van rebellen, die niet meer
naar hem luisterden. I
Hetgeen nu volgde was Verschrikkelijk: weldra
stond d e h ooi'berg inbrand!
Plotseling hoorden dv« ijomlgms, die alts door
den duivel bezeten om dom hooiberg heen da'nsten,
de mannen aankomen, die Jaap achtervolgd liaict1-
den. De jeugdige boosidoeners maakten zitih haastig
uit de voeten en 'verspreidden zicih naar allo kamten.
Alleen deja anvoerder ging ovler liet Veto in de ridlij
ting der pastorie, zonder- zich rekensidhap te ge
ven van het feit, dat hij geVaiar liep gegrepen! en
opgesloten te worden. R'isischien hadden die knechts
van den boer het te druk met Wet hlussclhen der
vlammen, misschien ook waren Zij' tevreden met
