KINDER-Bi AD
SCHIEDAMSCHE COURANT
EEN VREEMDE VISCH
No.' 26 Bijvoegsel van de SchiedamschS Courant van 28 Juni 1930
VAN DE
CHATTERBOX, naverteld door
C. E. DE LILLE IIOGERWAARD.
De moest© menschen dachten dat Kjtty Pauwels
een lied gewoon meisje van twaalE jaar was. Haar
eigenlijk was zij in haar doen m laten veel ouder
da,n liaar leeftijd aangaf Soms was hot net, alsof
zo „al h'eelemaal groot" wasi, ten minsto in haar
eigen gevoel. liet maakt een meisje Van twaalf
jaar dan ouk vod omdor, aisi zijl vier jongcro
'broertjes ear zusjes en geon moeder moor hooft.
En vader had het altijd zoo druk én was zoo in
zijn 'hoeken en geschriften verdiept, dathij
eigenlijk nog een groot kind er bij was, zooals
moeder vroeger wel eens gezegd had.
Als kleine Wicsj» één van haar driftbuien had,
zoodal zo vuurrood werd en bijna geen adem
bon halen, als Ana en Frans saineln kibbelden en
B,o!b een knoop had ingedikt, of als vader zijln
vulpenhouder oivtcral zocht, was hot altijd Kitty
of Kit, zooals zo thuis genoemd werd die
het weer in orde moest maken.
Natuurlijk zou Vader, als bijt er aan gedacht
had, wel ©an kinderjuffrouw genoman hebben,
maar vader dacht nu eenmaal noeit aan zulk
soort dingen ten Kitty zorgdei er zóó goed voor, dat
hij geon last van do kinderen hal', dat hij soms
hedemmal scheen te vergeten, dat zo in huis
waien. j
Zoo werd d© reis naar Egypte ondernomen
en het was werkelijk een wonder, dat Kitty's blend
zij'de-aehtig haai- niet heelemaal wit werd van
allo moeite ©n zorgen, die zijl had.
Ans en Frans, Rob en Wiesja waren aan boord
nog veel lastiger dan op demi vasten wal; op
zeeo, 'tis eenvoudig niet te beschrijven; zóó
lastig als ze waren.
Eu dan dreigde op ©en boot zóó van allo kanlctn
gevaar, dat Kitty voortdurend in angst oVer hm
zat.
Ze was steals 'bang, daL er één overboord 'vallen,
do armen iO(l (boenen breken of uit een patrijN-
poort tuimelen zou, wanneer hun zusje eens een
oogenhlik niet op hen lette
Hierbij kwam nog, dat Kitty heel klein voor
haar leeftijd was nog klemvtr dan Fia|ns, die
pas negen jaar was, ©n dat maakte de zaak na-
twmirlijk, nog vee! moeilijker.
Verder voelde zij! zich verantwoordelijk voor
vader's document en-map, waarin vader verschei
den paperassen bewaarde. De m.ipi was niet zoo
KilllllIrS
bijzonder groot, maar wel baal gewichtig, daar
zij allerlei belangrijk© meclededlmgou bevatte, zom-
als vader haar verteld had, toen zij aam booiivl v'an
„Do Zeevogel" gingen.
„Als ik do papiere'n in di© ma'pl 'verloor. Kit",
had hij gezegd, „zou ik wanhopend Zijln. Zet hebben
graai© waard© niet alleen voor mezelf, maar ook
voor ons land". t
Hij streek met zijn hand door r;ijn haar, terwijl
hij dit zei, en floot de ma,p in zijn koffer iweg,
terwijl Kitty met ©en ernstig gezichtje toekeek.
Natuurlijk zou het wol boter zijn geweest, als
vader den pureer (zoo heet degene aan boord, die
allo dingen van waarde voorn dia passagiers in be-
waring neemt) zijin kostbare papieren toevertiouwd
had, maar vader dacht er blijkbaar geen oogenhlik
aan. Hij scheen de map maar hot liefst hij ziclh
ie bondon en Kitty wist niel, dat er zoo iemand
als e©n purser bestond.
Toen zij reeds verscheidene dagen aan boord
van hol, groot© stoomschip waren, gebeurde er iets
dat dit verbaal de moeiI© van het schrijven waard
maakt.
In Napels bleef „De Zeevogel" cenigan tijd lig
gen. Er was van allerlei t© zien, een echte vxdlcaan
en do lachende, drukke kooplieden!, die in bootjes
hij bet schip kwamen om lam sieraden van bloed
koraal on lava te verkaotpan, terwijl! zij met schrille
stem riepen ©n zongen.
lütty's broertjes ©n zusjes waren rumoeriger
en lastiger dau ooit- Zij hokten van den éénen
kant van ihet dek naar den anderen, totdat zij er
moe van waren ©n-toein begonnen zijl to kibbelen.
Kitty sloofde zich uit in hel bedenken van een
rustig spelletje, tot zij' op ©ons een goeden in
val had.
,„I1: weel wat", riep zij plotseling uit. Zouden
jullie niet graag- willen vissrhen? Er zal hier wei
heel wat viscli zitten".
Daar vi&schen iets was, dal zij natuurlijk niet
kondon doen. als de boot zich' voortbewoog, wil
den zo allen dadelijk boginlnen en had Kitty liet do
eesrtc licin minuten erg druk met Wot inakdn van
toebereidselen. Zij haalde touw en spellen, die
zij krom boog, ook vier stokken, die zij toevallig
had. Vlug en handig vervaardigde zij! nu vier
hengels en bevestigde aan eiken Junk ©0.11 groei
stuk banaan, daar Fia,n,s vast en zeker dacht, ciat
do visschen daar wel op, af zonden komen.
Toen zo hiermee klaar was, zette ze de vier
kinderen op oün rijtje lang-, den kant van hel schip1,
niet at lo dicht bij elkaar natuurlijk, want dan zou
den z© maar weer beginnen te kibbelen.
,„Za© gauw je voelt, dat itic. hengel zwaarder
wordt, moet jo de lijn inhalen, want den lieb je
beet", zei zij. tl
