MET Dr. VAN DER SLEEN OF REIS.
Schiedamsche Courant.
De verloren Injectienaald.
BmTENiïm
ÖiïiÏGaÊSÏ)L GEMEENTE^.""
TWEEDE BLAD
Donderdag 4 Sept. 1030. No. 18513
Geen A.V.lt.O.-vIaggen op do ll.ï.M.-wagong.
Maandagavond mddde het „Ubl.", dat
op lieden, 4, 6 en Sept. de heugels van
do II. T. AI. trams voorzien zouden warden,
vflïi A. V. It. O.-vlaggen, zulks in verhand
met de graote protestmaetiug ap Iteulrust,
in Den ilaag.
Do overeenkomst hiertoe met do 11.T.Al.
was schril tol ijk aangegaan.
Do A. Vj. 11. O. had reeds aan lui,ar ver
plichtingen, de betaling voldaan.
Gistermorgen ontving zij eon telegram
van do directie, waarin werd meegedeeld!,
dat deze reclame niet zou worden aanj-
gehniclit.
De A. Vr. 11. O. hoeft zich gewand tot
sur. de Vrieze en Wierstra te Amsterdam,
dio zoowel telefonisch als telegrafisch *da
11. T. M, heoben doen watan", deze reclame
to doem. aanbrengen. Mocht daartoe niet
worden overgegaan, clan zal in gebreke
stelling volgen, alsmede eisch tot schade
vergoeding.
Do directeur der II. T. M. heelt meeg©
deeld, dat de betrokken afdeel ing van heil
trambedrijf, in strijd met den regel, dat
de 11. T. AI. zich niet toont voor poli ikke
of andere propaganda, de overeenkomst
met de A. V". 11. O. luid aangegaan. Dit
's gOachied, terwijl de directeur met veil
lof was. Hij zijn terugkomst heelt h'j de
lont bemerkt «n zijn sanctie onthouden
aan de overeenkomst, die zonder deze
sanctie geen rechtsgeldigheid heeft, daar
zij niet afgesloten is door iemand die pro
curatie heeft. De reeds door de A. V. H. O.
gezonden cheque is teruggestuurd.
Economisch verweer nit de Nederlandsche
landbouworganisaties.
Daartoe uitgenoodigd door het Koninklijk
Sodeilandsch luuidbouwcomité, heeft te Am
sterdam het dagtiijksch bestuur van den
Algemoeaen Nederlandsehen, Zuivolhoud
(F. i\'. Z.), onder voorzitterschap van dr.
F. li. Posdlitaia, een vergadering gehou
den met afgevaardigden der central© land!
bomvorganisaties, ter bespreking van de
te volgen gedragslijn inzake do moeilijk
heden, welke voor den Nederlandse!' m
landbouw ontstaan uit do tegenwoordig©
JhamMspo lillek der afnemende land-em.
fn beginsel werd besloten tot de op rich
Dug van eeri comité van economisch ver
weer, waarin do Jaml- en tuinbouworgani
saties zullen worden uitgenoodigd, zitting
te nemen.
Jn verband met de ontwikkeling, welke
thans do douane- en verdragspolitiek van
Duitscliland ten aanzien van het invoer
recht oj) hoter neemt, werd besloten, zich
tot de ministers van Bïonemlandseho Zaken
(«i Landbouw en van Duitenlandsclm Za
ken te wenden, teneinde van de Regeering
te vernemen, of, cm zoo ja, welke maat
regelen zij met het oog op den oogemblib
kelijken toeskjid van plan is te nemen.
Intuswhen zal contact worden gezocht
met, de Deensche landbouworganisaties, om
dm door de jongste Duitsch-Finsche over
emkomst voor den hoterexport van heide
landen ontslanon toestand to bespreken
De nieuwe keersluis te Yllsslngen.
Heden hoeft de minister van waterstaat,
mr. P. .1. Roijmei', in tegenwoordigheid
van tal van autoriteiten en belangstellen
den, de nieuwe keersluis te YlHsingen ge
opend.
Deze sluis, welke naast de beide schut
sluizen van liet kanaal door Walclieren
een derde, doch belangrijke verbinding
vormt tussehm de buitenhaven en de bin
nenhaven te Vlissingen, is door en voor
rekening van het rijk gebtK wd ten behoeve
van de Kon. Al ij. „De Schelde".
Tol voor korten lijd waivn de fabrie
ken en werkplaatsen van deze maatscliappij
Van ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertaling uit het Engelse!»
door I. EL DE B. K.
55)
"Was er niet ergens brandewijn? Zehad
tocii gehoord, dat do dokier Holliday wat
to drinken gaf. Op dn tafel ontdekte ze
een, flesch, die zo ontkurkte en zoo nam
zo uit do flesch een paar slokkenniet
to vee' omdat zo. zoo zwak was en niet
gegeten luw* He drank verwarmde haar en
gal haar juist genoeg kracht om door to
kunnen gaan. Haar voornemen leek liuar
minder hopeloos. Zo vond een mes en
sneed do gordijnen iu vijf repen, die ze
aan elkaar knoopte. Ze had niets geen
idee hoe ver dit geïmproviseerde koord
reiken zou. Maar het leek haar heel lang.
Als z aar eenmaal hulton was, al had
zo dan ook bezeerd. Zo kon dan
de aandacht van den een of andoren voor-
1'ijsmiiger op zich vestigen, voordat 1 loliiL-
day, haar vlucht bemerkt hebbende, haar
vveor hamen kon halen. Ze nam het koord
en jeistordo; geen geluid als hot drup
pelen ion »le kraan in den hoek. Met
m lo klom zo op do tafel, zette eer»
sir. a er hoven op en onderzocht ind. dak
raam AH het open was, kon zo «r zich
best doorheen wringen. Met groote tie-hoedl-
zaamheid maakte zzo den himgel los.domlsl-
himauwd <lut hut knarsend geluid beneden
zou worden gehoord. Zo zette liet ven
ster /.oo wyd mogelijk open on zocht
groo-tendeels geleden op aan den staat toe-
bchoorende terreinen, welke eertijds deel
uitmaakten van de in 1874 opgeheven mar
rinowerf en aan De Schelde in erfpacht
waren afgestaan. In do erfpaclitsvoorwaar-
den was do bopaling opgenomen, dat allo
ten behoove van het bedrijf gestichte ge
bouwen, opstallen en inrichtingen door
den staat zouden moeten worden overgeno
men, indien De Schelde tusselientijds do
erfpacht zou opzeggen waartoe zij voor
het eerst in 1927 en vervolgens elke tien
jaren daarna bevoegd was en wel tegen
ecu bedrag, waarop deze werken op een
daarvoor hijgehouden hou wreken ing zou
den voorkomen. Dit bedrag vertegenwoor
digde) eind 1925 een waarde van rond
vijf millioen gulden.
Door de geleidelijk toegenomen afmelin-
g< u van do groote passagiersschepen
de Mij. Be Schelde heeft nagenoeg alle
passagierschepen van den Rolterdamselien
Lloyd gebouwd dreigde sinds lang het
gevaar dat do maatschappij haar bed rijt
niet moor op den zelfden voet zou kun
nen voortzetten, doordat de bestaande
groote schutsluis de afmetingen dor sche
pen te veel beperkte. Door den bouw van
de sluis is dat gevaar thans voor Vlis
singen geweken.
Verder door Zuid-Bali. Weduwenverbrandmg.strandjutterij
en hanengevechten. Bestuursmoeilijkheden, De offering
voor den rijstoogst.
XXXI.
Prachtige asfaltwegen, op het grasr.mdje
do heupwiegende, armslirigerende lkdinee
sche prachttypen, die hou volle schoon
beid door iedereen laten bewonderen, auto
bussen, taxi's en luxe wagens,, die telkens
plotseling moeten stoppen voor 'n rau-
iven karbouw, geleid door een bruine bi oms-
figuur met wit geweest lendenlapje, dio
den bonten ploeg op den schouder draagt;
den radioniast van den controleur, geflan
keerd door een twintig meter Imogen bam
boestok met een gebedinoleutje en ftaddo
rende lapjes van zijn tuinjongen, de eeno
tegenstelling naast de andere. Hun een
nj European onhuizen, een keurig Hol
landsch-inlandsche school met volkslees
zaal en bibliotheek, een kleine open plek,
waar achter een tempelpoort zichtbaar is
en dan een verhoogde raadkamer, met rood
en goudbowerkte tafel en zetels, hel dak
rood en goud als de opgaande zon, al
lerlei muurschilderingen naar motieven uit
do heilig© boeken, Lte ontvangzaal dervor
sten van Kioengkloeng, het hoogst in aan
zien staande vorstenhuis, onder zoovele
adeiijken, uitziende op een glasheklereu
lijver, do vrouwenbadphutls. De vorsten
van Kioengkloeng. Zij waren het, die met
die van Ifado-eng, oftewel den Passar, de
grootste rol hebben gespeeld in het lang
durig verzet der Bakers tegen inmenging in
hun zaken, dat eigenlijk eerst iu de eerste
jaren var» deze eeuw volledig werd be
dwongen. Das na lDUti wappert onze drie
kleur Vrijuit over heel llali.
liet Is een treurige geschiedenis, dio
den naam Kioengkloeng in herinnering
roept. Vreedzame betrekkingen, reeds meer
dan driehonderd jaar onlerliomlen, kwa
men tot een abrupt einde. Wel was reeds
vroeger getracht, o.a, in 1849, eea einde
te maken aan een aantal misstanden, die
zoo dicht bij ons Java niet konden wor
den geduld, maar toon verzette heel Balt
zich 'met man en macht tegen onze lieer
schappij, en werd met beloften van Itoter-
schap en trouw en handelsvriondscliap ge
noegen genomen. Maar twee dingen vooral
gaven telkens aanleiding tot ergernis ea
wrijving, ten eerste de weduwen verbran
ding, die niet te rijmen is met onze be
ginselen en ten tweede liet kliprocht, de
gewoonte om een gestrand schip to plun
deren, te berooven, te sloopen, zooals
onze eigen strandjutters dat voor een paar
honderd jaar ook nog graag doden, mi ar
wat wij een ander natuurlijk niet kunnen
gunnen
Weduwen- erbrandbig.
Do weimv en verbranding was nel het
moeilijkste van de twee. Daar werd
ingegrepen iu don godsdienst en wat do
zaak het moeilijkste maakte, ivas dat zeer
vaak de godsdienstige overtuiging zoo sterk
was, flat geheel van vrijen wil kou wor
den gesproken. Alaar andere gevallen waar
moeders zic.h niet los konden maken van
kinderen en onder angstgegil door de prie
sters in don vuurpoel werden geworpen,
daar stond do zaak licel anders. Maar de
Riliër Is trotsch en brutaal en in 1909 was
zelfs een brief van den Gouverneur Gene
raal niet voldoende om twee vrouwen van
den radja van 'labman te reddoti. Dit en
het plunderen vuu een Cliinecsclien schoe
ner, g /olgd deur de weigering van don
vo-rst de hiervan? opgelegde boete te be
talen, waren de oorzaak der str.if-expeditio,
die zoo'n merkwaardig einde had.
De strafexpeditie.
Van alle kanten in hot nauw ge
dreven, Hertalen door hef grootste deel,
ter bevolking, die de zegeningen,
uie ons iK'slm.r ener enkele dee-
eu vau Noord Bali iiad gebracht,
had loeren kennen en graag den nieuwen
meester zag komen in plaats van de oude
vorsten, die eeuwen lang de bevolking had
den onderdrukt en uitgezogen, verlaten door
alles wat beu redden kon, verzamelden do
voisten van* Radoeug cm Kioengkloeng Inm
rijlihgruoten, kinderen en vrouwen om zich
heen in lmn versterkte, door hooge muren
omgeven vorstenpaleizen. Mei al lmn siera
den getooid in de kostbare gewaden gesto
ken, allen voorzien van heilige wapens,
krissen en Samen, verzamelden zij hun ge
trouwen om zich heen. Rij den eersten,
aanval onzer «uitlaten worden do poorten
vijd open geworpen onder liet consigne;
„Dood in den strijd" liever dan een ge
deelte der vrijheid te mi.-sen. Onzerzijds
weiden nog pogingen gedaan overgave met
lijf en eerhei iu al te geven, maar de fana
tieke vorstenzonen sh melon vaart onder
het zingen va i heilige liederen, zoodat
de hoveli oeroude oificier om zijn man
schappen te r> dden, bevel moest geven
tot -varen. Wie riiel stierf door de kogels
van den vijand, stootte zichzelf de kris
in de borst; dienaren had-ton de strengste
orders, allo gewonden in den dool te hel
pen en to zorgen, dat niemand, man noch
vrouiv, noch kind, levend in onze handen
zou vallen. Moeder.-, doodden liaar zuige
liegen en kristen dan ziclrzelf, vaders dood
den Juin dochters om zich dan met go
trokken kris in onze bajonetten te werpen,
een bloedbad, te vreesdijker, omdat hier
een tieerseheregeaiaeht stierf van ontwik
kelde, beseiiaakle menscLen, nier kunst
zin en sehüonheidsho-ngor zooveel moois
had geschapen. De pjepoetan, de groote
uittocht „het einde*dat allen deelnemers
de reehtstreeksche zaligheid waarborgt,
had plaats gehad. Atiar thans wairborgt
de Nederlaadbche vlag veiligheid en re» hts
Zekerheid voor ieder ingezetene. Religieuze
gebruiken nol" ten zo.voel mogelijk geëer
biedigd en de .vijze waarop de Toen an Be-
zar, de Groote Heer van Bali, Resident
Caron, bijv. verleden jaar de opening van
den L'esakhi tempel bijwoonde en daar zijn
rol jSpeehlü in het ceremonieel, dat heeft
op alle aanwezigen, Europeanen zoon el als
inlander, een onvergetelijken indruk ge
maakt en... do bevolking weer heel wat
nader gebracht tot ous bestuur. Aloeilijk-
heden blijven.
Wie ziet kans do weduwe te beletten,
zich op den Ljktoren van haar gemaal to
krissen om toch maar tegelijk met hem
naar de gewesten der zaligheid te kunnen
reizen. Erger... wie bewijst iets, wanneer
een weduwe tvee dagen voor do verbran-
naar iets om het touw aan vast te ma
ken. Er waren in den muur ijzeren klam
pen, waarop een plank rustte. Zij kon
het koord aan een klamp hinden, maar ze
vreesde dat, als zij met liaar lieele ge
wicht aan het koord liing, de klamp los
zou laten. Maar er was niet anders en
za moest er maar op vertrouwen. Zo hond
het koord vast en verzette daodstil al die
flesschen van de plank -op. do tafel. Dit
moest wel, want zij moest op de plank
klimmen om zoo door de opening te ko
men. Zeven flesschen had ze verzet, de
achtste had een schee ven bodem en voor
za het kon verhinderen, roldo de flesch
van do tafel op den grond. Het hart
liart sprong haar iu de keel en ze stond
als vastgenageld. Had IloKiday het ge
boord? ilet antwoord volgde onmiddel
lijk, want op do trap hoorde ze voet
stappen. Dus zo moest door liet dakraam
vluchten of liet was te laat. Zo klom
op de stoel, gooide het koord door do
opening en stand mot een voet op de
plank, toen do dour open vloog en ItoEi-
dny haar met woeste oogen aan staarde.
„Halt daart"
Hij had een revolver in do liand, maar
dat dood liaar niets. Zij spande boven men-
solielpo kracht in om zldli door hot ven-
sten ter wringen. Kon blik op den jongen
man toonde haar zijn gezicht, wit en
verwrongen van toorn en angst, fonkel
lende, tijgerachtige oogem. Hij richtte zijn
revolver op haar, stormde op liaar af
en greep naar do stool.
„(la weg," schreeuwde zij ea met twee
hnudiai greep ze het eerste, beste voor
werp boet, een groote kruik en smeet
ding van liaar gemaal plotseling komt te
sterven? Hier moot met zeer voel beleid
en liefde geregeerd worden door mannen,
die gevoel hebben voe-r kunst, schoon-
huids- en godsdienstzin van een volk, met
oei lioogo beschaving, die toch zeer veel
van de onze verschilt. En zoo'n bestuurder
is Caron, en zoo ken ik er gelukkig meer
op Balt en op Lombok, waar de orgdijko
toestanden heerseheri.
Ifanengeveeliton.
-Weer een voorbeeld van Leslunrsnmeiiijk-
heden, waarvan wij in Holland niet dro>
men. Wij suizen weer verder over de
prachtige asfaltwegen. Een des>a, een
drukke passar, lallooze vrouwen gaan af en
aan, de manden met pisang of djeroek op
het hoofd balaueeerende of zitten reeds
achter htm waren, rustig wachtende op
koopers. Maat hier zwerven ook talrijke
mannen over liet marktpleintje. In hel mid
den staan er honderden bijeen om een
kleine open ruimte onder een afdak. Hier
moeten wij wezen. Langs den weg rmB
hadden wij do hoeren zien aankomen, aai
een hamho-elal over den schouder, twee,
vier, zes manden torsende, korven eigen
lijk; in eiken korf eon haan. Hier is de
plaats, waar deze week de hanengevechten
mogen worden gehouden! Want dal i-, een
der groote zorgen van het bestuur, de re
geling der hanengevechten. Fm tiaar is
een ze-er go-ede reden voor. Ga maar mee
kijken. Schoorvoetend wordt een beetje
ruimte voor ons gemaakt, maar de kilns
sluit zich gauw weer. Aliddenin zitten twee
inlanders gehurkt, elk zijn haan inaweren
le, gladstrijkende, d.ui trekken zij eens aan
de, gladstrijkende, dan trekken zij eens aan
do lellen, wat meest een uitdagende kreet
uitlokt. Als de hanen elkaar te lijf willen,
wordt afstand genomen, ongeveer twee mi-
ter, Van te voren reeds H een stalen mesje
van ruim 10 c.AL lang aan den linker spoor
vastgebonden. Die bevestiging wordt nog
ee nagekeken, de lianen getoond aan het
publiek ea het wedden begint. We zien hier
maar twee geldstukken, rijksdaalders en
gouden tientjes, do eer.de meed liij vier of
zes tegelijk ingezet. Vier legen vijf, twee
tegen drie, een tegen drie. Een oorve.d »o
vend geschreeuw, van alle kanten vonten
geldstukken aangereikt, zelfs toegeworpen
Bookmakers zijn er niet. Alles giat uit het
hoofd, op goed vertrouwen. Honderden
soms duizenden guldens verwisselen van
eigenaar bij één gevecht. En dat duurt heet
kort. Op liet sein van een fluitje worden
de dieren op elkaar losgelaten. Zij rennen
op elkaar in, vliegen togen elkaar op en
probeereu hun vreeseüjke wapens. Mee-hit
is na oenige minuten een doodetijke.steek
toegebracht. Bazend snel gaat dat in zijn
werk. En al weer zijn nieuwe hanen in het
strijdperk. Weer regent het geld, weer
wordt gewed en menig Jlaliër, door den
speelduivel bezeten, verwedt niet allee
liet geld, dat zijn vrouw met harden ar
beid voor haar producten op den pa-sa
heeft gemaakt, maar ook zijn sawah's, zijn
huis, zijn erf, zijn vrouw en zijn dochter.
Oordeel zacht lezerl Waren onze oude
Germanen beter? En Monte Carlo? De re
geering moest ook hier ingrijpen, kon niet
verbieden, moest regelen eri groote ver
betering is reeds merkbaar. Eu de Bali-
neescho vrouw is gocu doetje. Vraag een
paar langs den weg om inlichtimren, tien
tegen één, dat de vrouw zal antwoirdea.
En zij zal langzamerhand met den steun
van bestuur en districtshoofd o-ok deze
ondeugden des inans loeren beteugelen.
Evenals wij de onderdanige dienaren van
onze vrouwen geworden zijn!
Verder gaat het. Hier wordt do rijst ge
plukt. Aar voor nar wondt afgebroken ga-
der eentonig, maar vriendelijk gezang,
lmoge bamboestengels dragen piepende mo
lentjes ©n gekleurde doeken on waaiers en
kunstbloemen, die wapperen en flappen
iu den avondwind. Want de zou is op het
punt onder te gaan. Geelrood kleurt de
lucht, licht glanzen do bladeren der da
delpalmen en schaduw daalt over de ri\ ier-
hem die naar het hoofd. Tegelijkertijd ging
do revolver al, ze stikte in den rook en
een regen van scherven viel naar bo
neden.
Do kamer was volslagen donker. Half
bedwelmd wist ze toch dat ze haar doel
bereikt had met het gooien vim do /.ware
krui';. Gesinooide vloeken weerklonken en
het vei trek v as gevuld met den scher
pen geur van ammoniak. Had zo hem ge
raakt? Omler'.oek duifdo zo niet do-en.
Alet een wanhopige krachtsinspanning
heesch zo zich op, zo voeldo de zui
vere buitenlui hl, pakte het koord stovig
va>t -en liet zich glijden langs het dak
over do gout en zoo langs de zijmuur
van hot huis.
'Bonzend, stompend scliumd-o zo mol
haar aimeu on boenen langs don muur
en afglijdend langs het kuoüt boroikto zo
het ondereind, bleef even in do lucht han
gen en plompte toen in het water. Ze
klom aan land en kwam terecht in een
peik met bloemen. Boven haar bengeld©
het louw. Ze had het gevoel vim flauw
te zullen vatten; zo verzette zu li melj
kracht er loten, want zo wist dat zo
daar geen uinuiit blijven kun. Zo was
wol uit hel huis, maar nog iu groot ge
vaar. Huilt-lay kun elk «-ogenblik huiten
komen en tuur overmeesteren en z.e had
geen kracht tot weerstand, zelfs niet tot
sc.hieeuwen.
Zo hooid© wankelende staprni de trap
pelt utkomen llollidny, ietwat henevdd,
maar tot vervolging m staal, ifver een
sec-oud o kon hij uit do kamer komen, die
vlak hij was. Waar kou zo zich verschui
len V
herkling, waar mannen, vrouwen on kindo
ren het stof van den werkdag afwasselion.
Een overvloedige oogst.
Daar nadert oen kleine stoet van den
overkant, daalt hot zigzag pandje af eti be
klim na, door liet water geplast to zijn,
den anderen oever. Mannen met groote pa-
jongs op langen steel, vrouwen en meisjes;
in sieilijk gewaad met bloemen getooid,
offers op het hoofd. Ook van andere z.ijdo
miiletcu dergelijke kleine groepjes, steeds
door liet water plassend. Wie draagt een!
offer over een Ghristenhrug? Wij stappen
uit en komen geleid door do tonen van de
gamelan, daar, waar do stoet zich verz i-
melL Goudgeel vallen -de laatste straten der
ivomlzon laag door de hoornen, rood tirit
de lucht door da palmen en vormt de
ideaalste stolfeering vo-or een tooncel, ze-o-
ils een arme beschaafde blanke maar zel
den to aanschouwen krijgt. l)e rijstoogst
nadert, -de aanzienlijke vrouwen van het
dorp ven-enigen z.ich om te gaan bidden,
voor een goeden afloop. De offergaven z-ijn.
eeds door slavinnen -naar de tempels ge
bracht, die zijn wij al oen paar maal te
gen gekomen. Ito verzamelplaats vonnt een
kleurig tafereel. Rondom den kring der een
voudige ricssabeewoners, de mannen mek
sierlijk opgebonden sarong, do kris in den
go id el, do hoofddoek koket gestrikt; do
meisjes en vrouwen, evenals de mannen,
het hmnzen bovenlijf ontbloot, oen bloem
in het haar of achter het oor, hot fel roo-
de, gele, groene onderkleed, als sierlijken
gordel over den goudbruinen sarong heen
zichtbaar. Ze zitten en staan in sierlijke)
groepen en kijken "naar de groeten van hun'
aarde, de vrouwen van hoogere kaste, dio
zich in hun midden verzamelen en tot
een optocht opstellen. I>» gamelan speelt in
vroolyk rhjtlmie. Langzaam met wiegende
iip-sou gaan ze voort, gekleed in lange,
nauwsluitende gewaden, over do borst op
gebonden, maar zoo, dat hun weelderige
viouwenschoonheid den god zal verleiden
den oogst -oen weelderige to doen zijn. Don
ker zijn do gewaden, zwart, blauw, violet?
maar schitterend van gouden stiksels en
gele bord'mreels. Gouden sieraden in do
ooren, gouden bloemen soms in het haar.
En zoo gaan zij voort, langzaam, statig,
aH do in rnenscheii vorm gegoten rijkdom
en weelde van het golvend gele, rijpend
rijke rijstveld. Goudgeel, oranjegeel, ro-od
verlicht de zon. ze, ais ze voortschrijden)
hel verlicht tegen het donkere groen der
c-ocospalmrn. Dat was voor ij hot eirwlö,
het besluit. Bali, ik dank u, meer wcnsch
ik thans niet van uw schoonheid te zien.
Misschien later. Ge waart mij een droom,
ge zult mij een droom blijven van rijkdom)
en schoonheid. Ge blijft voor mij oen
eiland der gelukzaligen.
VLA A RMNGEN.
UIT DEN RAAD.
Een agenla van niet minder dan 22
punten, het was na een paar dagen vani
feestviering wel wat al te veel van bot;
goede! Do voorzitter begon evenwol al di
rect met de gerusts tellende verklaring, dat
er niet langer vergaderd zou worden dan
tot half elf; de dm nog niet behandelde
voorstellen zouden worden aangehouden
lot de volgende vergadering. Met bizonder
veel genoegen werl deze mededeel ing door
de nuidsleden aangehoord. t
De voorzitter beeft woord gehouden: pre
cies te lialf elf werl do veVgadering door
hem gesloten, toen waren cr 1(» voorstellen
der agenda aangenomen.
'Over do meeste is niets gezegd, terwijl
bij an lere -enkele opmerkingen of wen-
schen werden kenbiuir gemaakt, waarmee
we wisten hot id vooruit door bet
College- rekening zal worden gehouden.
Bij de ingekomen stukken waren er dit
maal (wee, die van groot belang waren.
Ten et rsto werd medegedeeld dat 11.
en \V, in overeenstemming met liet alvies
der Commissie voor do Licht- en Water-
Zo strompelde overeind, ging den klei
nen tuin door en het hek uit, Mas er
maar iemand in do nabijheid die haar
ktou beschermen. Geheet verlaten streltn
zich de Route de Grasse tol. Ze draaide
links om en waggelde voorbij de twee
villa's. Rij bel hek van het derde huis
hield ?,e op, bang om verder te gaan.
In ij en tuin was een brecde, geschoren
heg, waarachter ze schuilen zou als ze
die nog bereiken kon. Ze boord© do voor
deur van den dokter opengaan en een
Zee van licht scheen in de donkere straat.
Als een aangeschoten patrijs ging ze plat
op den grond liggen en kroop op haar
huik door de opening iu de schaduw van
do heg, bleef daar liggen, doodstil, zon
der adem le durven liaten. De naderend©
voetstappen kwamen baar richting uil.
Hoofdstuk 30.
1-Yn korte spanne tijds waande Esther
zich veiloien, Als Ijöttiday haar \omlj
wat haast onvermijdelijk scheen, zou ze
machteloos zijn um zich le verdedigen. Hij
kon haar een doek voor den mond bin
den en haar zoo naar binnen sleuren,
zonder dut iemaud liet bemerkte. Ze had
do straat nooit zoo verlaten gezien. Nu
en dan kwam er een auto voorhij, maar
haar vervolger was de eetngo voetganger.
Ze holde zich otn en bleef legen de
lieg liggen op den voeliligeti grond. De
lieg was amper vier voet lioog, nmar nu i
bet zoo donker was, gaf ze een goede!
beschutting. Als ze nu tnjtijds melkte dat1
ze ontdekt was, kcwi zo naar de voor-
deur loopen, on hard schollen. Zo verza
melde al haar kracht, maar zag teen het
bord; ii louer. Het huis was leeg. Haar
eenige hoop was doodstil liggen en ze
vertrouwde op <1© zwarte schaduw om
haar te verbergen. Ze hoorde Holli-dayl
naderen tel hij de plek waar ze lag;, toen
tenigkeeren, de straat weer op, overal rond
kijkende. Hij moest begrijpen, dat ze niet
ver weg kon zijn en tenzij er iemand
langs kwam, kon zo dadelijk, ontdekt wor
den.
Haar hoofd duizelde nog van allo stom
pen, <iie zo gekregen had en in weerwil
van liet gevaar, waarin ze verkeerde, voelde
ze «uitspanning over zich komen. Ze
snakte naar rust en die gedachte had iets
bedwelmetids, Hoe heorlyk om zich to la
ten wegzinken in sluimering of flauwte;
bet word haar zwart voor do oogen. Maar
het was of oen inwendige stom tiaar aan
spoorde tot handelen en zo verzette zich
tegen do bedwelming. Wat er ook gebeur
de, (o moest volhouden, ze moest. Zo
hoorde llollidny den anderen kant uit
gaan, stilhouden en weer terugkeeren. Over
een seconde zon hij op dezelfde hoogte
zijn. Door een spleet in de heg zag zo
zijn Toeten besluiteloos bewegen. Waar
om kwam or niemand? Langzaam kwa
men do voeten nader. Waarom draaide
hij zoo rond op dio plek? 'Op -een afstand
van vijf voet stond hij stil. Zo kan hom
niet moer zien, maar voelde zijn nabij
heid, Zo wist, dat hij door liet dichte
gebladerte koek, om de duisternis te door
boren. De onzekeilieid was niet nit to
houden, ze had oen gevoel, of zo moest
roepen: „Uier beu Llc, wat ga jo met ma
doen?" (H'orcH vervolgd).
DER
V» MUfesvl* itmvm «WWUi w
wwwti «nrwnitt
