Schiedamsche Courant,
Met een houtboot naar
Archangel.
öe verloren Injectienaald.
WRAAK?
TWEEDE BLAD
1
I
Zaterdag 20 Sept. 1980. No. 19537
I
1
1
1
4
i.
jDf" brief, Inet de tijding, dat ik pis
voIonfair-assisteiat-macKnist met ee:n hout
boot een reis inaar Archangel z!ou
kunnen maken, waarop ik reeds weken
gewacht had, arriveerde nog net op liet
nippertje: ik kreeg bericht, dat ik dein
volgenden morgen reeds vroeg' uit kom
varen.
Op waardige wijze werd ik door ©en
stelletje vrienden, dat de lucht van mijn
plotseling vertrek had gekregen, uitgeluid.
„Zoo zieg, moet je morgen vroeg al va
ten? Em dam m'aar Archangel Nou, jij
liever dan jk! Wij 'Zulle® wel Zorgen dat
ja aan boord komt,"
's Avonds tien wur, ik stond nog hevig©
pogingen te doen om vergeten kfeere®!-
Aangers, ©em winterjas ©n" een warme
pypma ('t kon op de reis koud zijn) >tqt
«en behoorlijk pok te fatsoeneeren, werd
ik door een ohWebbd'ijik ]u,id getoeter en
gejoel uit mijn pakbeslommeringen ge
wekt. Het stel had ©en pracht zeven
pers cons wagen gehuurd, waar wé not met
z'n allen in konden, en waarmee we
ondanks het feit, dat de ©enige die eenj
rijbewijs had, dit eerst een week geleden
behaalde met maximum snelheid maar
Rotterdam reden.
Als hij jn ziooln groot© auto zai'tj kam de
bestuurder blijkbaar niet gedongen, datt
Fords of andere vehikels vam lagere kast©
tem inhalem; dus werden het gezelliga
wedrennen op den smallen weg Dolft-Rot-
terdam. Dank 'zij do omstamdigliieid, diajti
wo een hoop dingen net misten (eein
enkel (trottoir was wel ©eins raak) Kwiamfeni
wo ongeschonden aan op den Qoolsmgel
te Rotterdam, waar voor ©en café gestopt
werd om mij, als vertrekkend zeeman, de
gelegenheid te bieden één of moer rondjes,
te geven. Natuurlijk parkeerden w© Veii-
keerd, we moestien draaien ©n ontwricht
ten het (tramverkeer, maar tenslotte luk-
|t» bet toch om de juist© plaats in t©
nemen. 1
Na de noodige heildronken werd ik Op
nieuw ingeladen, m laveerden we naar
tot overzetbootje man den Schiemomd.
„Nu teeg, 't ga'je goed". Als je nog eens)
zoo'n rondje geeft, hjafan w© je bij je
terugkomst ook weer zoo koninklijk van
booid" ©n plenty andere vriéndelijk©
woorden van dien aard kreeg ik te hooren.
Do tandraderen vernielend bij het ©Ver
gaan in de eerste versnelling, verdwenen
ze.
„Als je 't mij vraagt, die wagen leeft
ook geen jaar meer", phdosophleerde de
man van het overzetbootje, en dan, meer
tot mij, „een hard gelag, is 't niét?"
Ik vertelde dat ik Voor plezier ging
varen als assistent-machinist wat hij niet
kon vatten.
Hoofdschuddend zette hij me over.
Reeds vóór dag en dauw, dien Dinsdag
vertokken we. Daar ik gemonsterd was
tegö! de kolossale gage van één gulden
per maand, kreeg ik „werken naar Joon"
en. dus een prettigen dienst: 8uur werken
ia dan dagdienst, ©u Zondags vrij. Ik
mocht nl. kiezen tusschen wachtloopen
en werken in den dagdienst, maar eeth
vorig© reis fcad me reeds geleerd, dat het
laatste te prefereeren is."Het beteekent
hoofdzakelijk aan dek werken, aan de
stoomlieren, die, door de ruwe manier
Van ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertaling uit het' Enge&dft
door J. E DE B. K.
69)
„,God zij gedankt, ild begon te denken,
dat Ik je pea" slot toch! niet had' kunnen
redden", en zie lachte zenuwachtig. „O, Ro
ger, jaren en jaren1 aal iid droomen van
dien verechrikkeiijfen tljld, toen ik naar
je toe wou gaan. I!d dacht t© bezwijken
onderweg". 1 I I
„'Esther", zei cl© hij, rij® best doende
kalmte spieken, „waar was je die twee da-
dagen ©n twee 'machten ©n wat bedoel je
met dien veisclfrikkelijlkten tijd en naar mij
toe t© komen?"
Op haair gezicht Kwaim! ©an. pijnlijke trok,
alsof de herinneriing ondraaglijk was, Iliij
drukte ha'ar hand om! haai" te spairen ©n
eok omdat h'ij bewust was haan kwaad t©
doen. ,,'tDoet er niet toe, vertel liet hu
«war niet".
Zij lag oven sitil ©a zeide toen langzaam:
„Neen, ik wil' .biet je vertellen, het zuil me
geen kwaad doetn. Zie j©, ik bon gevangen
gehouden, bewusteloos iojpj het laboratorium
van ylen d okter, j© weet wal op do bo-
vtmst© verdieping in de Route da Graisisie".
„Gevangen gehouden1?".
Hij kon er niets aan doen, dat hij rij®
Volslagen ongeilopf tjpondo toen hlijj deze
Onderling© medodeolihg Vernam.
•,„Tk mesrk, dat j© me niet gelooft", zeid©
©ven flauw' glimlachend, „Ik weet dat
hét ©nwanrtehijnlijk! kli'njkt, maar het js
"waar. Zijn bedoeling was', dat ik ©r niet
levend vandaan Zou Womicml en hij wilde
zich' van. mij ontdoe® ztortder dat er ©en
spoor va® mllj achterbleet".
Op eens wist 'hij dat rij de waarheid
waarop er mee wordt omgesprongen met
laden of lossen, elke reis grondig hersteld
moeten worden. j
Dien eersten dag behoefde ik niets uit
te voeren, maar mocht ik wat op streek
komen; ik kwam echter leelijk van streek
en werd vijf minuten na den Hoek
Verlaten te hebben, flink zeeziek.
Ik at niet meer, dronk niet meer, ©n
hing maar als een vaatdoek over de ree1-
ling. Iedereen bemoeide zich met het ge
val, en gaf sympathieken raad: de één
ried aan spek ua® een pikdraad door te
slikken ©n iterug te halen, de ander, om
onder een bloeiende® kersenboom te gaan
zitten, dan ging het direct overmaar
bij elke raadgeving rende ik weer naar
de verschansing. t
Later werd het gelukkig wat beter, en
na een. paar dagen, na, voldoende belas
ting. betaald te hebben aan Neptu®u%
voelde ik me al aardig zeeman worden.
I
Do eerste dagen gebeurt er niet veel
bijzonders; we werken, ik verslijt al m'n
knokels door 't uitschieten van moersleu-
tel3 en klem een paar nagels blauw en
het schip Hoopt 10 mijl op een tame
lijk kalme 'zee. Maar na vijf dagen, ong-ö-
veer komen we Voor den ingang van de
Vestfjord, d.i. het vaarwater tusschen de
Lofodden ©n de Noorsche kust.
Da meeste houtbooten varen door de
fjorden, omdat het er rustiger is, e;n bo
vendien de route is korter. Alleen bij
mistig weer gaan zij „buiten om" omdat
ze daar vrijuit en voile kracht kunnen
varen en in de fjorden, met hun smalle
vaargeulen, is het dan hoogst gevaarlijk,
mede door gebrek aan ankerplaatsen.
We taffen het gelukkig goed met het
weer, en zullen dus anderhal ven dag te
midden van de grootsche, woeste natuur
verder sfcoomen. i l
In het begin, bij Leidingen, blijven de
lnooge bergkolossen nog een beetje op den
achtergrond, e® schilderachtige dorpjes
van roode dn witte huisjes vleien zich
'tegen de lagere hellingen, 't Is net alsof
we op een moer Vajre®; het water is spie
gelglad en er is absoluut geen wind. Maar
allengs wordt de vaargeul smaller; donker
en dreigend, ©enige honderden meters
hoog, verheffen zich aan beid© zijden steiil
de rotsen. Menschen wonen hier haast
niet, ©en enkel Visscherslinis droomt aan
een kleine kreek, mijlen, en mijlen van
zijn buren verwijderd.
Vaak, om een hoek, opeint zich! een,
dwarsfjord, op den achtergrond afge
sloten door andere, wazig blauwe, borgen,
beplekt met heit reine wit van de eeuwige
sneeuw, die, door liiet wisselend spel van
zon én wolken, slechts af en to© even
oplicht.
We kunnen ons soms op de Zwitserschle
meren denken, zooals wé, aaini alle kanten
ingesloten voortvaren. Grauwwit rust een
gjetscher tusschen steil© bergkamm©n en
een bergstroompje stort zich, met razteind
geweld, loodrecht in de fjord. i
Later, als hlet weer druilig wordt, han
gen massa's wolken, ais witte sluiers, om
de bergtoppen ©n in hét mafte licht glim
meren kil de kale rotsen, terwijl op min
der steile wanden fluwieelig het doffe
groen van rendiermos donkert.
En zoo, steeds maar voortgaande, door
sm'alle spleten in den rotswand of oVer
groota meren, langs Tromsö en later
Haminerfest, dat kleintjes wegschuilt aan
©en baai, aan den voet Van een gewéldi
gen bergreus, bereiken we eindelijk de
Noordkaap, waar we, door het mistige
weer gedwongen, d© fjorden veiilaten, wat
'tegelijk het eindebeteekent van dit
sprookjesachtig deel der reis.
Na de Noordkaap begint het vinnig
koud te worden; we raken hier langza-
sprak. 'i
Kil a f grijzen maakt© zlich Van hem mees
ter. Het fcchieen ongelooflijk, dat dit teer©
jonge meisje door Zop'n hel was gegaa®.
Als verwezen hoorde hij de schorre stem
Vertellen al wat er gebeurd was, het ge
sprek dat rij afgeluisterd had, haar vlucht
uit het thuis, alles.
Roger nam d© magere handjes in d© zijne
en kuste ze eerbiedig. Hij realiseerde alles
wat zo geleden had, hij dacht aan da,t malle
verhaal van 't kamermeisje, die haar mot
Hiojlliday in do auto had gezien. En hij had
gedacht aan een flirtation. ,„0, Esther, mijn
dierbaar moedig kind, te (denken dat j© had
kunnen sterven en dat ik er niets van
geweten Zoujhebben. Wleet j© waf iki dacht?
Ik heb twee dagen door Cannes gedwaald
en alle pensions en hotels! afgeïooipen om
jo te zoeken".
{^Diat weet ik", zeide zfe, h'aiar oogeu be
dwelmd door tranen.
„Ik kan het nog niet vatten Esther, hlet
overrompeld© me". Hij logde zlijtn. hand op
het lakert en zacht streelde ze rijn haar. Het
was een ©ogenblik van. ongekende zaligheid
de gedachte aan de afschuwelijke misdaiaö
zoo kort geleden in hum middanj gepleegd,
werd eVen op den achtergrond gedrongen.
Kort daama viel Esther weer in slaap
en kon hij hot probleem' van die twee
moctrdemaors, die vrij ©n kalm onder (dat
zelfde dak Vertoefden, nader beschouwen
Wat moet er gedaan worden? Zou
den z© 1 trachten te ontvluchten of
er zich brutaal door heen trachten
te slaan Het zou ©en lalng ©n
moeilijk geding worden, Saïtorius zlolu zich
handig verdedigen ©n rijn. reputatie wasi in
zlijn voordeel, Ein dié (Frnlnsch© jury Zou
natuurlijk ingepakt worden door Thérè&e's
behoorlijkheid ©n haar aandoenlijk smoo
kten. Ito dokter zlou alles doen hm Esthér
jin een 'slecht daglicht te plaatsen ©nl hiaar
merhand iuit het gebied van den wannen
Golfstroom en hebben veel laist Van de
scherpe, snijdende pool. winde®. Onze win-
terküeeron konten nu goed van! pas; op
dek weiken we mjot eein paar ketelpakken
over elkaar aan, ©n je gaiait nu voor pliej-
zier naar d© anders zioo smioorhbeite ma
chinekamer, waar het nu echter maar
goed 60 gr. F. is. i
Een l]euke afwisseling in d© dagelijk
se!)1© eentmigheid is het, als we van Voor
bijvarende visschers visch koopen. De
kapitein (hlad dit piian al lang; de visch
is goed versch, Vaak nog Levend, ©n, mot
een beetje sjacheren, krij'g je z© goedkoop.
Als er dus ©en visschemran 'in zich' komt;
praaien w© hem en beginnen d© onder
handelingen. in half Noorsch', hhlf 'En
gelse!?. Het zijn Laplanders, met onver
stoorbare, Slavische gezichten; zij "blijken
snuggere koopiui te zijn, en vragen' bet
dubbele van ons hod. Enfin; ten slotte
worden de partijen het eens, ©n wordt
onder veel gejoel een mand visch' aan
boord geheschen om ieder van te doen
watertanden. Drie hieillbotlen van 14 K.G.
twee zeewolven van 12 K.G., een reuze
kabeljauw ©n wat haring) te samen Wél
eon 75 K.G. visch, Voor. vijf flesscben
jienever ©n twintig sigaren! - En als do
Lappen ©en mijl weg zijn is de eerste
Resell! ,al half leeg.
r
Ook hier, langs de Moermanskust, is
het varen heel mooi, 1 ia©1,vei we^een land
in richt hlabbén. Prachtig rijn de luchten;
's avonds, op deze hooge breedten boven,
den Noordpo'olcirkel. Langzaam, heel
langzaam daalt de zón tot ver in hét
Noorden, om (na ©en klein u®r weer bo
ven de horizon te Verschijnen en gedu
rende het Ondergaan kleurt de lucht zich
met de mooiste tinten. De wolken, waar
achter de zon schuil gaat, 'rijd van hot
puurste goud, en hangen ak vlam mande,
wanstaltige gedrochten aan het hemel
gewelf. De smalle wolkenzoom lalngS don
gebeden horizon is zacht ros© jgekleujR
en schijnt los gevlokt u,it het matte blauw
van dc-tn (hemd. Over den ganschen oceaan
hangt dit blauwige licht, dat steeds! killer
en matter wordt, tot plots al deze schoon
beid van rose ©n blauw verstard schijnt,
als do zon met zich genomen lieeft heli
dammende goud Vain züjn wolkengordijh
en -als een donkerroode, uitdöovonid© bol
onder de kim verdwijnt.
En zoo arriveereïn we na negen dagefn
aan de monding van de Dwina, in de
"W|itte Zee. Typisch ie liet dat d© tempe
ratuur, zoo gauw we om kaap Zinnegorsly
hteen zijn, ©n beschntter varen, in eein
paar uur tijds ©en 20 gr, F. oploopt. Midden
in dien .nacht kliinkt het „alle hens aan
diek": de douanen komen aaini boord ©n
we worden geweldig streng gevislteöitd^
Wie ontvangen hen met beminnelijk
lachende gezichten: „Zoo, vuil© bolsj.i's.
„Diag, leelijk©, moordenaar m©t je vier
kante kop", en andere nog onhartelijke^
begroetingen, niet bepaald voor herhaliinlg
vatbaar. De geheel© bemanning heeft ©en
hekel aan de bolsjewiki. Do douanen
kijken naar onze verheugd© gezichten en
knikken vriendelijk terug, want voor bui
tenlanders zetten z(a hun' best© beentj©
voor. 1
Fotografie t oes teil en ©n revolvers wor
den achter zegel opgeborgen, muziekin
strumenten van plombs Voorzien, opdat
z© niet verkocht worden, en het geheel©
sch'ip wordt afgezocht naar verstekelin
gen. Eindelijk, na ons zoo een. paar uren
uit deu slaap gehouden te hebben, ver
takken rij weer naar hun eenzamen post
op Soyjofka, de toegangspoort van Ar-
changdsk.
(Wordt vervolgd).
geestvermogens gekrenkt verklaren. Hj kook
te van woede. De kdle, infame moord 'dj)
rijm vader wasi nog niets, vergeleken bij
de wreede lichtzinnige poging ami Esther
van het leven te beroovien. HJijl moest zich
met geweld bedwingen om niet naar de
kamer van den dokter te gaan en 2ich te
wreken op den bedrijver van, dit Itaftfe,
schuwe vergrijp. De groote kalmte van den
man, eerst Voor ©en bewijs van onschuld
aangezien, stempelde hlem nu tot een onge
voelig monster. Sartorius was geen men-
schelijk wezen. Hij! was een python van
Esther's droom, koudbloedig, lommensche-
lij'k, zonder gevoel of mededaageii.
De klok sloeg vier, ©ven daarna! begon
nen zijn gedaheteu rich te verdoezelen ©n
hlij sluimerd© in, rijn hoiofd rustend op
Eslliar's bed. Hij werd wakker door een
hand aan rijn schouder ©n een stem aan
rijn oor: „Air. Roger, tar. Roger".
Hij lichte het hoofd op, 'Jtet bleek© lidht
van den dageraad verlichte do kamer. Stijf
rees h5j overeind: „Jai, Chalmers; wat
is er?" 1
„Mijnheer, lady Clifford is niot in haar
kamer en niet im huis. Zo isj weg, mijnheer"
Hoofdstuk 37.
I i
„jWég? Wat bedoel je, hoe kan z© weg
komen.?" 1
„Dat weten w© niot mijnheer, ze
„iWiie rijn die Wij?" vijaog Hoger op stren
gen toom.
„Ik bedoel Alin© mijnheer, rij ontdekte
het. Ik! bear den heeJen nacht ofp geweest en
heb geen oog dicht gedaain ©tt niemand
kkrn Songs me gaan, zonder dat ik hot
meikt©". 1 f l
Rlogetr gluurde naar Esther, maair ze sliep
nog, met donkere kringen om d© ipogein.
Raten we op d©n gang gaap, we moeten
mlisjs R|owe niet storen. Vertel me ttu alles",
BDTNENULND.
Rykïeonnnbsle Werkverruiming.
Dezier dagen vergaderd© t© 's-Graireinliiago
de Rijkscommis,i© Werkverruiming, onder
voorzitterschap van Prof. Dr. Wi. H. Nolons.
Vastgesteld werd het verslag van d©
werkzaamheden der Commissi© over het
tijdvak 1 Januari 1927 tot en met 30 Juni
1930. - j
Een© bespreking hiad plaats over dö toe
komstige werkgelegenheid in eeta. onzier in
dustrieën. Besloten, werd d© belanghebben
de industrieëelen tot ©en oonferenti© uit
t© noodigen. i
Verslag werd uitgebracht van een onder
zoek, dat IWet bureau had ingesteld om
grond machines voor dep W ierimgermceipod-
der hier te lande te doen vervaaadigen.
Door een onderneming wak medegedeeld,
dat door een overhfeidswerk har© uitbrei-
dingsmogelijkheid werd, belemmeiid; en dien
tengevolge ©en ifitbrsiding der werkgele
genheid, Besloten weid deze ziaak! met de
botroikken autoriteiten nader te behandelen.
Oiiderzoolit za,l worden, in hooverre het
mogelijk is van Rijkswege nog te deelen in
miogelijik ©garantie van export credieten.
Voorts werd verslag gedaan. Van de be
moeienissen van het bureau, inzak© be
middeling ter bevordering vgn lilet gebrnik
vap nationale producten.
(Mot instemming paun de Commissi© ken
nis van de wijze, Waarop bet Bruggenbu-
reaiu van den RijlksSvaterstaat, de belangen'
van de Nederlandstehe industrie in het oog
houdt. i I
Met leedwezen vernam do Commissie,
dat de belangrijk© regooringsoutter hier te
land© niet was kunnen worden geplaatst.
Gepoogd zal echter worden, met de hierbij
betrokken Nederlandsche industrie, in dè
toekomst ©en regeling t© taffen, waardootr
liet mogelijk zal zijn dorgel'ijfce orders voor
taan hier t© land© te kunnen plaatsen.
De werklooze musici. «-
Werklooze musici hebben gisteren aan do
Tweede Kamer het volgend tolegram ver
zonden: i i
Vergadering weridooze musici, Den Haag,
19 September, verzoekt Nederlandsche
Volksvertegenwoordiging aandacht te geven
aan behoud arbeidsgelegenheid Nederland
sche musici in Nederland. Thans bijna alle
arbeidsplaatsen hotel- mdè restaurant ba.
di'ijf bezet dpor Duitschers ©n Hongaren.
Werken in Den Hpag 59 Nederlanders, te-
gai 104 buit©nla|ad©rs. Vraagt aandrang op
regeering tot sciiepipan Spoedmaatregelen tot
wering vreemdelingen, ter voorkoming van
volslagen 'Ondergaan inheemsche musici,
terwij! Werkgelegenheid voorhanden, doch
door buitenlanders bezet.-
Stormramp San Domingo.
Door het hoofdbestuur vap het Neder
landsche Jood© Kruis word e©n bedrag van
duizend gulden (twee Kluizend pesos) ter
beschikking gesteld ter leniging van den
nood in S&n Domingo.
GEMENGD NIEUWS
De f 14.000 In het Vondelpark.
Drie jaar geleden werden door den huis
knecht Van WiilLigjep, de nu zoo bekend©
f 14.000.in lilet Vondelpark te Amster
dam gevonden. Dirie jaar lang meldde zicht
niemand aan (als eigenaar en werd lilet
geld bewaard door de politie, steeds rente
kweekend en gestadig groeiend. Nu een'
beriming genomen ©n gistermorgen wend.
door den 'hoofdcommissaris van poMie te
Amsterdam den eerlijken en gelukkigen;
vinder een bedrag Van f 15.312 54 tier luuiid
gesteld. Een buitenkansje, dat! hem wel
moge bekomen!
Arena.
„Arena" geeft weer een. programma,
waaraan een groot aantal variété-a rtistep
van buitengewone handigheid ©n bedreven
heid meewerkt.
Dm slechts enkele te noemen: Joseph
Golieman, dresseert op voortreffelijk© wijze
katten, duiven, honden ea zielfs Vossen,
dia zich sliinkscih! en sluipend op het too-
Hoe Vacantie te genietein
'Zonder dat hét t© voel kost?
't Was een puzrie, niet eenvoudig,
Maat' die hij hooft opgelost.
Hij liet auto's' „demonstreerea",
Telkens weer ©en und're wagen, I
En genoot, met rijln familie,
Heerlijke Vacantiedagen,
W|0S de tocht, die hij] aanvaardde,
'Zoo „voorkomend" als ©en dealer,
Is geen ander mensch' op aarde.
't Allereerst ©en llupjmobik1.
En hij wou wel eerlijk zeggen,
Dat de wagen hem beviel.
Mkar, do fiader zou begrijpen,
Dat Jiij niet beslissen kon
En hij ging een ritje makeni
Mot c©n Buick en ©en Marman.
Hij' ging rijden met een Chrysler,
[Met ©en Auburn en Talbot,
Met ©en Cord, oen Benz, ©an Chandler,
[Mot ©on Elcar on Ballot.
J
Met ©en Oldsmobile ©n Austin,
iSitudebaker, Moon, Reugeot,
Adlor, Opal, Mathis1, Morris,
Gardner, Hotchkiss ©in Renault.
Cleveland, Overland en Oakland,
Hudson, Lancia, Fiat,
En hot speet hein, méér dan vroeger,
Dat hlij zelf geen wagen had.
Farman, F.afnir, Alfa, Packard,
'Brennabor, Swift, Chevrolet,
Erskino, Plymouth ©n De S.oto
Zorgden voor goedkoop verzet.
Ilumber, Citroen en Essex,
Hordt, Aferccdes, Beriiot
Kwamen dipt familie halen,
Doden hom ©en tocht cadeau.
Dodge, Dion Route® en Panhard,
iSitoyr, F. N., Dclahlayo,
Deden met de Na.rii ©n Peerless
Aan do demonstratie moe.
Rolls-Royce, Lincoln m Rispan:©,
Pierce, Miinerva, Pontiac,
En tot slot van de vacantie:
'Graham-Paige- en Cadillac.
Toen Hij weer naar z'n kantoor ging,
Gnuivend om z'n auto-sport,
Werd hij' was het wraak of toeval?
Overreden door©on Ford.
1 ELAND.
„Het is met zooals ik! u Zeg mijnheel1.
Lady Clifford schijht aan Aliine t© hebben
opgedragen haar om Zes uur een kopje the©
te brengen. Ik weet niet waarom ze dit zoo
vroeg wensch'te, misschien om weg te wil
len gaan vojor er iemand op was. Toten
Aline mu kort te voren de the© bracht, was
de kamer leeg, het bod was niet beslapen".
„Heb j© het huis doorgezocht?"
„Gedeeltelijk, mijnheer".
„Eu de achtertrap?"
„Ik geloof rniet dat ze uit haar kamer
loom kernen, mijnheer, zonder da,t ik het
merkte. Mtaa-r gisteravond heb ik de achter
deur gesloten en de sleutel in mijn, zak gei-
stókem", 1 j
Roger dacht ©ven na wat te doen stond.
Blijf even. hier tot ik müja tante geroepen
heb en wat ©r ook gebeur©, ga hier niet
vandaan, ik durf miSs Rowe gee® ©ogenblik
alleen laten".
Binnen een paar minuten kwam hij terug
met mis Clifford, die juist liaar peignoir
■had aangetrokken om hein af te lossen. H'ij
vertelde haar niet van het Verdwijnen Van
Thérèse, maar waarschuwde liaar nadruk-
keil ijk Esther niet alleen te laten. „Dat moeit
u good begrijpen, Dido", zeide hij omslig,
[haar recht in de ©ogen ziende. „Esther ,is
net zoo goed b'ij haar pohitievon als u ©ti
ik. Er steekt iets Weel ernstigs achter deze
zaak en die Sartorius is een bedreiging
voor haar veiligheid. Ik kan. u dat mu niet
uitleggen, maar u zult het gauw genoeg
hoeren", i i
'Geschokt en in Verwarring gebracht liet
hij da aar achter ©n ging naar den' (oudon
klnedht. B'ij d© deur Van het b'oudioir stonld
AI ine, mot gefronste wen kb ran wen; en ©en
angstigen trek op haar gezicht.
,,|i\iiij®(he©r, mljulieer, wat hebt u ge
daan?" 1 i I 1
„Niets Al ine", antwoordde hj) koel. „Ik
weet vhn niets."
neel be wegen en door Kun' vossennatuur
geen prettigen indruk maken.
-Theo Alba, het wetenschappelijke w onder,
schrijft met twee handen twee talen teger
Kjk; Greelay en Drayton Four, voeren dan
sen uit én de grappen van do gebroede!!^
Williams Bono, de geoefend© muzikale
springers, gaan er als koek fn. Rolf Han
sen is c©n knappe goochelaar, terwijl d©
Indiaansdie fantasie-acTobaten Winneton
en C'harley als „krachtpatsers" ©n komiekeu
de zaal beurtelings in bewondering en uit
bundige vreugd© brengicn.AclHlles en New
man geven half komische, half omslig'©
gladiatoren-spelen ten beste.
Traghch.
Nabij Zuid Borger bij Emmen is de
48-jariga schipper K. Wijlkstra opl treurige
wijze om het leVen gekomen.
'Het zieVen-jarig dochtertje viel spelen
derwijs van het schip in het Oranje Kanaal.
De vader sprong hlet meisje na en wist het
zoo lang boven water te Koudon, totdat
een behulpzame schipper h'st kind in züjn
boot kon Overnemen. De vader zonk' on
middellijk daarna1 in d© diept© en kom
slechts levenloos worden opgehaald. Hlij
laat een vrouw met Zeven kinderen .achter.
Verbaasd tóeek ze hem aan. Niettegen
staande lli aar vrijpostig optreden was' zijl ge
heel onkundig va,n de vreeselijke geschie
denis die was voorgevallen. Z© had ©en
gevoel vans loyaliteit tegenovier Kaar mees
teres en beschouwde h©m uit dien hoofd©
als een Vijiamd. i
Be ook niet, mijnheer, maar gisteravond
was u zoo boog. Ik dacht
,jDat doet er niets toe", viel Mij liaar
ongeduldig in d© relde en hjj liep dloor.
Zich dof en slaperig voelende opende
hij rijn kamerdeur en giing naiar de badka
mer, Waar hij rij® lioofd met koud water
wasohte. Onder het afdrogen Kam hij vlug
de fcam©r in oogensöhuuw ©n zag dat alles
nog precies zoo wan als denvoirigen avond.
Het raam stond half open ©n boven! ,op
de plank stond d© flesch mineraalwater;
dus daar |h,ad Tliérèse niet b'ij kunne® ko
men, dank zij rijn Vookzorgeni
De kamer uit komende kwam Qhalmeia
naar hem to© en vroeg fluisterend: „Vindt
u het goed mijnheer dat Aline naar den
dokter gaat om t© vragen of hij iets van
aldy Clifford afweet?"
De richting van Chalmers' oog dn vol
gend, zag Rogar tl© kamenier voor de deur
van dr. Sartorius staan ©n liaj hooa'de liaair
liioog, opgewonden geluid ©n do Lasslom
van den dokter.
„'Laat z© maar, lilet Wan geen kwaad. Weet
jo zéker, dat 'hiij niet met lady Clifford ge
sproken heeft?"
„Absoluut zeker mijnheer, hij is niet uit
zij® kamer geweest".
„Wo moeten zien of zo niot ergens in
huis is ear Zoo niot da|n
„IVnt dan, mijnheer?"
„Dan moeten we de politie waar
schuwen". i
„Ik begrijp het, mijnheer. U hebt met
miss Rowe gesproken
(Wordt vervolgd).
'i'W'r Au-yd1 '.\Kri--M fcdv
DER
'J
n|
'd
t
V
I
I i I
„Zonder ©enige verplichting"
i 1 i i
Alle merken liet Wijl komen;
1 i 1
i
i
I i
w N-Opv*",
tom j5m
rfr-jp
