1
Schiedamsche Courant.
Verslag Gemeenteraad.
DE PAGODE.
TWEEDE BLAD
rü
-If*-
Donderdag 12 Febr. 1081. No. 18048
Zitting van Dinsdag 23 Dec. 1930,
's namiddags 2 uur.
II.
Voorzitter: de burgemeester, de heer
II. Stulemeijor. j'
Uitbreiding der politie.
(Vervolg).
De orde.
De heer ir. Houtman herinnert er aan,
dat de voorzitter meermalen hier getuigd
heelt van zijn geweldig respect voor den
raa'd. In verband daarmee heelt liet spr..
wel «enigszins bevreemd, dat deze wijze
van behandeling van hot onderhavige voor-
stol wordt gevolgd. We leven immers in
een democratisch en tijd! En daarom zou
spr. het beter achten, als de burgemeester
oerst zijn voorstel zou verdedigen. De raad
kan dan kijken, waar de aanvalspunten zijn.
Gebeurt dat niet, dan zal de behandeling
van dit voorstel verbazend veel tijd kos
ten. Ka de veatleJiging door don voorzit
ter van zijn voorstel kunnen wij zeggen,
waar we hot over eens zijn.
Spr. geelt dit denkbeeld den voorzitter
slechts ter overweging, om do debatten
niet onnoodig lang ie rekten.
De voorzitter wil, daar, wat de heer
Houtman opmerkt, do orde raakt, even ver
wijzen naar de schriftelijke voorbereiding
van het voorstel. Spr.. heeft zijn voorstel
en de toelichting daarop wel overwogen;
hij heeft daar veel •tijd aan besteed en het
materiaal nog eens anders gerangschikt,
wat bewijst, dat dit voorstel niet maar zoo
Üen raad is aangeboden. Als hot niet zoo
breedvoerig was gemotiveerd, zou de heer
Houtman gelijk hebben. Wie het niet eens
is met bet voorstel van spr. kan den brief
en de toegevoegde bijlagen aanvallen. Die
zijn thans 10 dagen in liet bezit van de
raadslelen,. en al hadden de leien in die
10 dagen ook nog wel wat anders te doen,
er is toch gelegenheid genoeg geweest om
er grondig kennis van te nemen. Als oen;
raadslid een voorstel doet, dan is het de
gewoonte, dat hij dit schriftelijk! indient en
later mondeling toelicht, en. dat eerst dan
B.. en Wi. ei' hun oordeel over uitspreken.
Maar spr.'s voorstel kan men niet vergelij
ken. met een voorstel van oen raadslid. De
loden hebben zich toch de moeile gegeven,
de toelichting op het voorstel te lezen! Laat
men dan de motieven, daarin genoemd, be
strijden, zooals de heer Steens hoeft ge
daan. Spr.. kan flus niet op hot voorstel
van den heer Houtman ingaan.
De lieer ir. Houtman: Mot wat men
ter verdediging op papier zet, is men
meestal zeer voorzichtig en men vult dat
liever mondeling aan. Ku ui deze aanvul
ling onnoodig acht, leg ik! mij hij dezen
gang van zaken neer, omdat er da ui toch
geen speld tusschen te krij'gen is. Spr.
meent, dat He raad toch nog de gelegen-»
beid. moet hebben om na de mondelinge
verdediging door den voorzitter van diens
voorstel, iets op te merken.
De voorzitter: Natuurlijk! Als men
dat wil, kan er in tweede instantie over
dit voorstel gesproken woiden.
De heer mr. Yan Vel zen zegt, dat
een der RotterJamscho bladen naar aan
leiding van wat spr. in een Qer voiigo ver
gaderingen reels over dit voorstel heeft
opgemeakt, geschreven beeft, dat spr. er
wat over heeft „gegrapjast". Spr. kont den
schrijver persoonlijk en neemt hom die uit
drukking niet kwalijk. Misschien heeft spr.
zich wel schuldig gemaakt aan oen grapje,
maar hij heeft toch niet de bedoeling gehad
door wat humor het ernstig karakter van
het voorstel te loochenen of te miskennen.
Spr. herinnert zich uit Tosca, dat, als
het uur der vergelding is geslagen, do vol
trekker van het vonnis zegt: Hera; est: Je
uur is geslagen!
Dat wil spr. niet zeggen ten aanzien, van
het voorstel van den voorzitter, malar spr.
Door MARJORIE R0WEN.
■Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door C. E. GUVE.
64)
0, ge zijt zwaarmoedig, gaf zij terug.
Zij keek gretig naar het meisje, dait zij
zoo weelderig getooid had.
Kunt ge zingen.
Slechts enkele oude stukken, welke
do nonnen mij geleerd hebben.
Die zullen het heel goed doen in
deze japon. Welke zijn het?
'Oude wijsjes uit opera's. „Una
furRva lacrima".,.
Maar Farrynor viel haar in do ede:
Laat haar niet zingen; neon, zij moet
niet zingen.
Madame de Belicgaido koek hem pein
zend aan en miss Stalling geloofde dat
hij uit zorg voor Carless was tussohen-
bo'ide gekomen.
Zij ondersteundo hem.
Neen, ik geloof niet, dat Robinolta
moet zingen laat ons wat vroolijke mu
ziek hebben - misschien, nog eens de
„Polonaise".
Madame de Rellegaude antwoordde niet;
zij scheen weg te zinken in, de diepte van
liaar rijk boworkto .stoei niet moer to
bestaan, toen de muziek weer begon te
-al dit voorstel met argumenten bestrijden!
Hulde aan de politie.
Spr. wil beginnen met een woord van
waardeering en hulde zoowel aan. den com
missaris van politie als do agenten van
politie, die hier op rustige en voortreffe
lijke wijze hun taak vervullen. Als spreker
zich verklaart tegen een uitbreiding van
het corps met 26 man, wil dat niet
zeggen, dat hij tekort wil doen aan den
commissaris, de inspecteurs en de agen
ten, wier werk spr. zeer waardeert.
Als spr. hot voorstel met alle kracht,
die in hem is, gaat bestrijden, is dat het
gevolg hiervan, dat het voorstel psycholo
gisch onjuist is en het psychologisch een
onjuist experiment is om den raad tbans
voor een beslissing over dat voorstel te
plaatsen.
U, mij'nhecr de voorzitter, werkt als
hoofd ook van het college van. B. on W.,
met vier wethouders, die de gemeente
kennen en over ervaring beschikken bij
hot besturen van deze gemeente. En als
die vier wethouders eenparig zeggen: „U
heelt te hoog gegrepen, nw voorstel is
onjuist", dan had u zich behooren af te
vragen: Hoeft de meening van die vier
menschcn, die verschillend sociaal ge
schoold zijn, niet iets te betookenen? Indien
door het goheole college, behalve u, zoo
gesproken wordt als gedaan is, had. hij' u
de vraag moeten rij'zen: Ben ik niet op
den verkeerden weg?
Overdrijving.
Als spr. het sLuk van den burgemeester
van een motto zou moeten voorzien, zou
hij er boven plaatsenOverdrijving schaadt.
Dit voorstel draagt zeer sterk het ken
merk van overdrijving.
De overdrijving schuilt hierin, dat een
bestuurder van een gemeente niet klakke
loos hel advies moet volgen van een hoofd
van een tak van dienst.
Elke generaal, ook die in oen landje met
twee millioen inwoners, zal de noolzake
lijkhcid van oen groot en sterk leger be
pleiten. Wie een leger wil, kijkt alleen naar
wat de beste uitrusting daarvan is, zander
op de financiën te letten. Spr. kan zich
voorstellen, dat een minister van oorlog
waagt den algemeenen dienstplicht in te
voeren en de commissaris van politie zou
geen commissaris van politie zijn, als" hij1
niet wcnschto een legertje agenten ander
zich le hebben.
Maar nu komt de bestuurder en over
weegt ernstig of de voorgestelde maat
regelen niet ad lo eenzijdig zijn. Spr. acht
het onjuïrt om nu-ar direct in te gaan op
het ruvies van don commissaris van po
litie, Spr. hooft reeds eerder gezegd, dat
dit voorstel lijdt aan overdrijving, tenge
volge van het klakkeloos overnemen van
de zienswijze van iemand, wiens godachten-
gang nooit anders kan gaan dan in do
richting van oen zoo goed mogelijke ver
vulling van de politietaak. Dat acht spr.
oen gevaarlijke mentaliteit! Spr. valt niet
over de motiveering, zooals de hoe.en Sla
venburg en Houtman hebben gedaan, maar
voor spr is het belangrijkste, dat geen
verantwoordelijkheid kan worden aanvaard,
als het voorstel niet volledig wordt geac
cepteerd. Yoor spr. brengt deze zinsnede
uit den brief van den commissaris van po
litie den doodsteek aan het voorstel tco:
,„Stcl ik er prijs op U Edelachtbare als mijn
meening te kennen te geven, dat, waaneer
het door mij aan. U gedane voorstel even
tueel niet in zijn geheel tot uitvoering
mocht worden gebracht, U als hoofd der
gemeentepolitie mij' niet langer verantwoor
delijk zult tonnen stellen".
Gelooft de commissaris van politie, en
gelooft u, mijnheer do voorzitter, dat. in
dien u 25 agenten worden, toegestaan, niet
langer de verantwoordelijkheid is te dra
gen en is die wel te dragen, als cr 26 agen
ten bij komen? Wat in dien brief wordt
goctean, is een argiunentoering onder hoog
druk! De commissaris van politie zegl: lk
wil mijn eisch volledig ingewilligd hebhon.
Spr. wil deze pertinente vraag stellens
Draagt u wel do verantwoordelijkheid, als
er 26 en niet ais er 25 agenten bij komen?
Daarmee is gekarakteriseerd wat spr.
bedoelde, toen hij zei: Hot is een onder
hoogdruk geschreven wensch. Men moet
den raad niet oen of ander gebod willen
opleggen.
Spr. argumenteert uit het voorstel van
den burgemeester en als deze zegt: Maar
u schenkt niet genoeg aandacht aan de
staten, die in do bijlagen voorkomen, dan
vei klaart spr. door die vergelijkende sla-
ten allerminst overtuigd te zijn, omdat het
aantal inwoners en do sterkte van liet po
litiecorps onvergelijkbare grooiliedon zijn.
Ook uit do goprolucesrlo cijfers blijkt,
uat er overdreven wordt. Schiedam heeft
een corps van 68 man, maar men moet
onze gemeente niet vergelijken met 1 lil ver
sum, dat een kolonie is van magnaten en
groot-kapitalisten. In die omgeving valt het
in den toon, dat er ongeveer bij elke wo
ning een behoorlijke gokloode, geschoeide
en flinke politieagent staatl Wil men
een meer zuivere vergelijking, dan neme
men Enschedé, dat 77 agenten heeft tegen
Schiedam 68. Maar als het voorstel van
den voorzitter we.d aanvaard, zou het
aantal agenten mot 40 pCt. worden ver
meerderd en dus gebracht worden op 94!
't Zou spr. niet moeilijk vallen meer
voorbeelden aan te halen om te bewijzen,
dat men hier te hoog gegrepen heeft met
dit voorstel don raad voor te leggen.
't Is ook niot_ in het belang van de po
litie, dat op éénmaal een inlijving in het
corps plaats hooft, waardoor dit plotseling
van 68 tot 94 man ^stijgt. Dat moet een
schok geven. Het politiecorps is op disci-
plinairen leest geschoeid en nieuwe ele
menten moeten langzamerhand en rustig
worden opgenomen en ingelascht. Maar
men lean niet mir nichls, dir nichts 40
pCt. nieuwe krachten hij het corps inlij
ven.
Langs den weg der routine moot de
politieman zijn juiste taak loeren zien.
'Ook van dit standpunt bezien is het
niet gewenscht den stap te doen, die ons
wordt voorgesteld.
Wij hebben in het "verleden met zuinig
beid oen vermeer lering van. het politiecorps
toegestaan. Nooit is die vermeerdering
evenwel gemotiveerd met de bewering, dat
de politie hier te zwak zou zijn, maar de
uitbreiding wcrl toegestaan met het oog
op een inkrimping van het aantal dienst
uren. Dus niet op grond van ©cm dreigen
de ineenstorting van het politieapparaat,
maar uit overwegingen, voortvloeiende uit
de regeling van den inwondigon dienst, is
het corps vermeerderd,
'Op deze gronden is spr. 'van oordeel,
dat liet niet verantwoord is tot een uitbrei
ding over te gaan als de voorzitter heeft
bepleit
D c limicieele gevolgen.
liet voorstel lijkt goed voorbereid, maar
ook ten aanzien van de financiën geeft hot
geen goed beeld." Er wordt in de toelich
ting gezegd, dat elke aangevraagde agent
f32 per week zal kosten, doch dat is in
strijd met de waarheid, 't Is wol juist,
dat oen agent aanvangt met een loon van
f32 per week, maar als men zegt: Dus 26
agenten zullen 26 X f 32 per week kosten,
is dat niet waar.
De voorzitter: Er staat in de toe
lichting nog meer hij!
Do heer mr. Van Velzen heeft dat
eens laten nagaan en i^r blijkt slechts één
agent te zijn, die per week f32.50 ont
vangt; f32 per week heeft geen enkele
agent.
Maar van de 68 agenten zijn er 57, die
f37 of meer verdienen. Dat zijn de fei
ten! Zoodat, als beweerd wordt: Dit voor
stel zal f48.982 per jaar vorderen, spr.
zegtDat is onjuist; het bedrag zal aan
merkelijk' hooger zijn! De agenten hebben
reclit op kindertoeslag en worden beloond
voor exira diensten.
De voorzitter: Die extra diensten
zullen grootendcels komen te vervallen,
als or menschon genoeg zij'n.
De heer mr. Van Velzen: Alleen als
men do minimuum theoretische belooning
aanvaardt komt dus het rekensom
metje uit—
Do heer Dinkelaar: En dan alleen
voor de eerste 2 jaren, want dan volgen
de periodieke verhoogingen.
Do heer mr. Van Velzen:... maar de
praktijk komt daarmee in strijd.
Spr. gelooft, dat de voorzitter verstan
dig zou hebben gedaan, als hij naar de
wethouders had geluister 1. Zij hebben in
zicht in deze specifiek Schielainsdio zaak.
Wij hebben gezocht naar- een compromis.
Dit jaar zouden 3, desnoods 4 nieuwe
agenten kunnen worden, aangesteld en dan
zou het volgend jaar do zaak nog eens an
der de oogen kunnen worden gezien. Dat
zou een redelijk voorstel zijn geweest. Maar
als die goede raadgeving in den wind wordt
geslagen en men zegt: Ik moet er 26 heb
ben, dan antwoordt spr.: Dio 4 agenten
laten mij verder koud, zooals den com
missaris van politie een vcrmoo.xlering van
25 agenten koud laat.
Spr. acht het onverantwoord een zoo
belangrijk bedrag als door den voorzitter
gevraagd worlt, to voleoren. Niet voor zijn
genoegen tracht spr. die £50.000, die oen
gaspiijsverlaging zou kosten, voor de ge
meentelas vast te houden! En dan is liet
niet verantwoord rauwelings een balie ton
extra voor de politie op te vorderen.
Spr. heeft er zich aan gezet de zaak,
waar het hier om gaat, met eenige verve
te schotsen. Spr. weet niet, of de raai over
gehaald moest worden om het voorstel niet
te aanvaarden of dat hij1 a priori reeds be
reid was het te acoopteoren, maar spr.
hoopt er iets toe te hebben bijgedragen
om den raald togen te houden van dezen!
financieel onberaden stap.
{Wordt vervolgd.)
BÏMENLAS1).
E. zeide voor eigen rekening grond (ie
hebben gekocht om daarop de huizen ta
plaatsen, om ze daarop weer te verkno
pen. Onder allerlei valsche voorspiegelin
gen wist hij van den goedgeloovigen kan
toorbediende de bedongen cautie van f 2000
los te krijgen. De sollicitant zou belast
woiden met hot financieel en administra
tief beheer. Voor do £2000 kreeg Ijij hy
potheek op een stuk grond te Zest, dat
slechts f500 waard was.
Ook een Amsterdammer was bijna het
slachtoffer van dezen „Duitsclien zaken
man" geworden, doch dit a,s. slachtoffer
trok zich nog tijdig terug. Uit het in
Duilscliland 'miestelde onderzoek bleek, dat
E. ook in zia vaderland reeds enkele op
lichtingen ban gepleegd. Do catalogi van
houten en stalen huizen, die hij zijn slacht
offers toonde, kreeg hij gestuurd door ©en.
vrendmnetje te Essen.
Do Rechtbank ie Amsterdam veroor
deelde den man op 20 Nov. wegens op
lichting tot een gevangen sstraf van één
jaar en zes maanden. Do officier had 2'/nf
jaar geeischt.
In hooger beroep eiisohte de procureur-"
generaal hij het Gerechtshof te Amster"
dam, mr. Van Ilarinxma thoe Slooten, be
vestiging van het vonnis en verd.'s ver
oordeeling tot een gevangenisstraf van ééiiil
jaar en zes maanden.
Mr. C. J. Veerman, verd.'s raadsman,
achtlo de oplichting niet bewezen en pleitte
vrijspraak subs, clementie voor zijn cliënt.
Uitspraak 24 Februari.
Ifcaad van Ncderlaiidsclt-Iudië.
Bij Kon. besluit is benoemd tot lid vain
den raad van NeU.-Indié G. R. Erdrink,
hoofdambtenaar op noinacüviteit, laatste
lijk algemeen secretaris van het gouver
nement van Ned.-Indië.
De steun aan deaanlapjielineel-industrie
De Tweede Kamer heeft met 81 tegen
2 stemmen n.l. die der communisten het
steunwetjo aan de aardappehneeliinidustrio
aangenomen.
Voorts heeft de Kamer met 75 legen
2 stemmen aangenomen het voorstel van
den voorzitter om do interpellatie Wijnkoop
over do oorlogstoerusting in West-Europa
en uitlatingen van den chef v!aln den Gene
ralen Staf niet toe to staan.
spelen, nu do flikkerende melodie van een
mazurka
En ook Farrynor verzonk in zijn stoel
en was weg, en miss Stalling voelde zich
als een geest, met nog slechts gretige
oogen om het leven gade te slaan dat zij
had verlaten.
Alleen de jeugd was niet verwoest door
de muziek. Robinetta en Carless bloeden,
vol levenslust en triornfeerend, tegen de
pracht van de muziek in, zij ernstig en
hij verwilderd, maar heiden lovend en
jong-
Zij hadden allen heen moeten gaan en
hen daar laten, alleen mot de muziek, en
niet moeten blijven en ineenkrimpen als
verpletterd de omgeving uit liaar ver
band nikkend door smart en angst, zoo-
dat do lucht vol was van melancholieke
geesten.
Zoo peinsde miss Stalling somher on
dacht ook na over do wreedheid, do onbe
wuste wreedheid, waarmee de jeugd werd
beliaudeld - zoo werd zij gekluisterd, tot
zwijgen gebracht, gedwarsboomd door de
ouden, de vermoeiden, do afgunstigen
liet meest van al door de ouden en ouder
wordenden, zelfs wanneer dezen trachtten
vriendelijk te zijn en zelfs te helpen.
Da muziek hield plotseling op.
Fiii zij waren allen wear op het appèl,
een oude varouw, een vrouw van middel
baren leeftijd en een man van middelbaron
leeftijd, gezeten naast een imre
■een meisje.
Met de muziek verdween er iels uit de
lange zaal; zij allen bewogen zich, tooi
den diep aidem, zuchtten.
Wij zullen nu gaan soupeeren, zeide
madame de Bellcgaido.
Zij stonden op; miss Stalling zag hun
spookachtige gestalten in do vele sp.egels,
een flikkerende, versierde, stralende "Ro
binetta weerkaatste zich telkens en tel
kens, in elk mogelijk tooverho-ekje.
Carless bewoog zich naar het lange,
wijd op-en venster; hij vond iiet heet, zeide
hij. Maar de huitenluoht was even benauwd
als die van de kamer; de echo's van de
muziek schenen nog to kloppen in het
duister van den nacht.
liet meisje schreed met haar gastvrouw
vooTt onder de lange rij dor lichtkronen.
De vier oude mannen speelden nog eens
zacht over de pijnlijke wuftheid van „Les
Adicux".
Hoofdstuk III.
Miss Stalling was benieuwd wie de be-
toovering zou verbreken van do muziek,
den slaperigen warmen avond, de schoon
heid van het meisje, versierd en gelooid als
do godin van een mystiek feest.
'Of als niemand dat zou doen als ieder
een tooh zou vertrekken zonder openha
ring van zijn geheimen
Maar dat zou niet gebeuren; zdfopen-
Jian on j' baring kwam van dat lid van bet gezel-
sohap, waarvan miss Stalling dit het min-
Gocilkoopc retourtjes uit Duitsclilftud.
Men meldt aan het Ilbl., dat ttoms of
ficieel de onderhandelingen tusschen de
B.iitsche en Nedeilandsche spoorwegen
geopend zijln om door do invoering van
goedkoopo Zomdagsretöurkaarlen, dv?reeds
van den voorgaanden Zaterdagmiddag zul
len gelden, het reizigersverkeer tusschen
ons land cn Bnitschland, vooral het grens
verkeer, op te voeren. De bedoeling is
Van Djsscldorf, Keulen, Dmlsberg, Ivrefeld
enz. goedkoope Zomdagrelourtjes uit te
geven naar Den Ilaag, Sohcveningen, Am-
steulam, Rotterdam enz., of omgekeerd.
Pauselijke gilt voor iiet Merapi-coniité
Naar wij vernemen is gisteren door be
middeling van den parrelijken internuntius
to Den Ilaag, aan Prins Hendrik als voor
zitter van het Morapi-com'té, aan den paus
een gift van f4000 geschonken voor de
slachtoffers van den Merapi.
RECHTSZAKEN.
Een Dukscher met fantasie.
Do 25-jarige Duitsche koopman K. E
dio verleden jaar, zonder eea cent op zak
te hebben, vergezeld van een vrouw, over
do grenzen was gekomen, had ©enigen tijd
vaT* de hand in den tand geleefd, meestal
op kosten van de vrouw. In Juli j.l. ver
schenen advertenties in enkele groo-te bla
den, waarin een kantoorbediende weid ge
vraagd, die f2000 als borgstelling kon
geven, voor welk geld ceiste hypotheek
op bouwgrond zou worden gegeven. De
kantoorbediende v. d. L. te Heemstede,
schreef op de advertentie en kwam zoo
in connectie met den Duitsclier K. E.
Deze vei telde hem, dat hij vertegenwoor
diger was van een Duitsche firma in hou
ten en stalen huizen.
ste verwacht zou hebben Timothy Car
less.
Toen zij na het souper wederom naar
do lange galerij flaneerden, schreed ma
dame de BellegarJo naar het hoog©, open
staande venster en weifelde op den drem
pel van den tuin.
En Timothy Carless stond vastberaden
op en volgde haar; miss Stalling bewon
derde hem om zooveel kracht en moed.
Laat ons luier heen en weer wan
delen, langs de vensters, zeide zij, dat
zal licht genoeg zijn.
Er was geen maneschijn, maar van de
grooto, niet van gordijnen voorziene ra
men van de lange galerij kwam do zwakke
gloed van de luchters en tusschen deze
ramen van duisternis.
Zij wist zoo goed wat hij te zeggen
had en waarom hij het zeide; haar geest
was deze oogenblikken, welke reeds tot
het verleden behoorden, ver vooiuit.
D.t is het einde van St. Marlijn's
zomer, van ons feest, zeide zij. Ik hoop,
dat ge een prettige herinnering zult hou
den aan Ruzó de Bellegarde.
U vertelde mij, dat ik mocht vragen
Als het goede oogonblik gekomen is.
waarom u mij heeft laten komen—
Dit is het goede oogenblik, dat moet
het zijn als gij liet mij niet wilt ver
tellen, dan zal ik het u zeggen-
Zij viel hem in de rede; zij 'hielden
stil tusschen twee vensters, zoodat zij in
het donker stonden, tusschen twee licht-
Vcrduistcriiig door een reiziger.
Een manufacturier in Bussum had e-ejï
schuld aan een cingroshandel t© Amsterdam!.
Er was overeengekomen, dat het geld imj
wekdijksehc termijnen van f50 zou worden!
gemd door den reiziger J. J. van denj
engroshandol. Deze reiziger J. teekoiulo d!e(
termijnen, voorzien, van zijn hand teel renin g„
aian in een boekje. Eemigen tijd nadat diet
afbetalingen waren begonnen, ontving dd
winkelier een voorloopig© afrekening, waar
over hij reclameerde, onder mededeel ing,,
dat hij xneer tod betaald dan -op de rei-
kening-courant aangegeven f225. De win!-
kelier legde een kwitantie over na eetnj
aantal afbetalingen door den reiziger afgd-
geven van f 800. I
De reiziger J. verMaardo deze kwitantie!
voor valsch, hij tod naar zijn zeggen sledhtsj
een kwitanrie voor f225 afgegeven.
Aanvankelijk meende ook de heer v, IMÜ-
don Hulsebosch, dat de kwitantie door den)
winkelier was vervalscht.
Een nader onderzoek bracht echter den!
reiziger J. voor de Amslerdamsch© recht
bank, verdacht van oplichting. De winket-
lier had de snippers uit het aanteekeni-
boekje van den reiziger verzameld eiadaaS-
op stond inderdaad een bedrag van fSOOi
aan wekelijksche afbetalingen vermeld,
Verd. hield zijn onschuld vol, ini weerwil
hiervan werd hij door de Vierde Kande®
Rechtbank veroordeeld tot een gevangenis
straf van drie maanden.
IJet O. M. had acht maanden geëischt.
Heling'.
De vischhandolaar G. v. S. en de chauf
feur J. V. S. zijn. door de rechtbank rilegeïtól
heling van gestolen rijwielen veroordeeld!
tot resp. 1 jaar en 3 maanden geVangei-
nisstraf.
liet Ilaagsche Ilof bevestigde het vonnis
ten aanzien van eerstgonoemden en legde!
akm J. V. S. de straf voorwaardelijk op. j
Dood dooi- schuld.
De chauffeurs G. G|. v. d. W. en Til1. X,
D. zijn door de Rotterdamsche rechtbank)
wegens het veroorzaken van dood d'ooaj
schuld (de aanrijliLng op 2 Maart 1930s
op de Binnenrotte),waarbij mej. Cohan:
het leven liet, veroordeeld tot resp, 3 eni
2 maanden gevangenisstraf, met ontzegging*
van het recht om -oen motorrijtuig te be
sturen voor den tijd valn oen jaar.
Het Ilaagsche Ilof veranderde ten aans
zien van beide verdachten de gevangenis
straf in hechtenis, en bevestigde do ontzegf-
ging-
bundels. - j J
Haar stem was gejaagd, liefelijk:
Ja, ik zal het je vertellen. Ik hen
te lang fantastisch geweest.
Zij hield op, trachtende de precies juiste
woorden te kiezen, om er haar hartstocli-
tochtelijke ontzegging in uit te drukken,
maar wat baar het eerst in de gedachten,
kwam was wat zij zeide:
Ik liet u komen om Robinetta Sars-
field te ontmoeten.
Zelfs ofschoon zij hem nauwelijks zien
kon, voelde zij zijn volslagen, zijn ver
pletterende verbazing.
Zij leunde voorover en raakte zijn arm
aan.
Was zij vanavond niet mooi? Heb
je haar niet lief?
Hij antwoordde niet; zij wist, dat zij
hem zoo had getroffen, dat hij niet kon
spreken. Zij ging voort langzaam te bab
belen.
Ik zou haar moeder kunnen zijn, ziet
ge. Ik wilde dat ik haai' moeder was. Ik
lioud heel veel van haar. Verleden jaar
kocht ik kleeren en ik zag een kleine,
lichte, eenvoudige japon van taf en ze
zeiden „de eerste dans van oen jong
meisje dat was een van de droevig
ste oogenblikken van mijn leven, omdat
ik geen meisje thuis tod om hot voor
te koopen, En vanavond, toen ik haar
kleedde, vóelde ik mij zoo gelukkig.
{Wordt vervolgd.)
ff ri
I
1-,'i -
4/V 1 WV
DER
ftf* -fi -Si
f
