Dat had ik nou nooit - bunnen, denken. itneneer de redacteur, dat n oen viouw- op-leeftijd als ik ben, zon hebben aange zocht'om-iets te schrijven voor uw Sporfc- numraer, maar u hebt gelijk, dat dë vrouw tegenwoordig -meespreekt op. -elk gebied en ik ben natuurlijk erg-vereerd, dat u juist anij hebt aangezocht en ik wijs Uw aan zoek dan ook niet a£ ,z-ooals ik eens tot (mijn spijt-heb gedaan, maar dat was u - ken en het was mijn linkerbeen enik weet nog wel, dat ik kraaide van plei- zi-er als d© ooms en tantes, die op Visite - kwamen, meewarig naar mijn rechterbeen stonden te kijken en ik er opeens tot hun groolen schrik mee begon te spartelen. Maar daar niet van, want ik moet schrijf ven over sport en boenen-breken, in een. sporL-kar, tenminste is toch 'geen echte, sport. 'Ofschoon ik de rubriek sport nooit niet, alleen jis het jammer, dat ik maar zoo weinig van sport weet. Ik geloof, dat ilk voor het eerst met' sport te maken heb gehad, toen ik op mijn vierden verjaardag uit mijn nieuwe sport-kar viel, maar dat schijnt toch geen 'echte sport geweest te zijin, want het be richt over bet ongeluk stond in de krant tenminste niet onder de sportrubriek en bovendien verkeerd, want in de krant stond, dat ik mijn rechterbeen had gebr-o- inkijk', maar altijd eerst naar de feuilliton grijp, die zoo spannend afbreekt, vintd ik sport toch niet heelenmal verkeerd, want liet lam toch wei eens goed wezen als je hard ka,n loopen of eau k'noek-out in 10 teilen kan geven, zooais ik van de week nog dacht, toen ik 's avonds laat in diet Lange Kerkstraat liep ik was op visite geweest bij m'n moeder, meneer de re dacteur 'en er opeens een zwarte man achter me kwam loopen en dan kan u wel begrijpen, dat ik niet mijn gedachten bij die 'griezelige berichten ih de'krant tegen woordig, waar boven staat „Jong meisje aangierand", ineens erg hard bein gaan Loopen en ik moest steeds maar blijven loopen tot - mijn knieën knikten en - mijn adem uitverkocht was, omdat ik geen agent tegenkwam, want die worden niet uitgebreid, zoodat ik maar zeggen wil1,' dat die burgemeester gelijk heeft ennietde raadsleden, dat ze moéten worden uitge breid, want toen ik eindelijk voor die deur stond, liep die zwarte man nog steedfej achter me, omdat het de huurman was, maar dat kan je in de Lange K,arfetraat niet zien. Eens in niïjh leven heb ik mijn hoofd op hol laten maken door de jongens van rnaja zuster en me laten -'verleiden naar oen voetbalwedstrijd te gaan kijken, maar toen ik op de Dtunlaan kwam, het was al 'drie uur, want ik had eerst de vaat - moeten wasschen, dat gaat hij mij voor, stonden ze HÏÏefmaaJ te dansen ente zwaaien en te schreeuwen: ,,Bb! hof hot..." eu toen durfde ik geen stap verder meer te gaan. Toen. ben ik maar weer gauwi naar huis gegaan naar mijn kanariepietje, want dat is toch maar de mooiste sport, waarvoor je niet de deur uit hoeft en heel wiat dfego- lijker dan do biljartsport, waaraan die man •vian me .buurvrouw doet, die altijldi laat thuiskomt van zoo'n wedstrijd, mot een hoofd-als ,,de rooie", al zal het tóf hom .wel -niet' van de grenadine zajln. O ja, meneer de redacteur, als ik in dit sportnumincr ook mijn grieven mag noe men^ tegen dé sport, dan wou ik protestoe- ren tegen hét boksen, waarvan alle man nen zulke platte neuzen krijgen^ net als alle voetballers kromme boenen en ik mag zoo graag een knappe man zien, 'al', kijken -ze niet meer zoo naar-mijl als toen ik jong ■was, maar toen werd er helaas 'nog geen Miss Holland gekozen, al zou ik daar toch wel niet aan mee hebben mogen doen van inijn moeder, want daar spreken ze (maar kwaad van, net als juffrouw van den overkant, die zelf ook niet knap is met die pukkel op baar heus. Maar dat kwaadspreken leert ze toch niet af, want. als ik het goed begrijp, meneer de redac teur, is dat voor sommige vrouwen..... sport! Hockey, het spel, dat den nuusieu tyu meer en nicer popular wordt.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1931 | | pagina 30