i
"1
hef
Schiedamsche Courant.
H. O. O.
BnransNLAm
DE WOELIGE STAL
T W E E D E BLAD
I
Rfflijmei ingen.
PASCHEN
KLEUR- EN KNIPPLAAT.
PA ÜSCH EST J ES
0
SCH EDANISCHECOURANT
Zaterdag 4 April 1981. No. 19G91
Eenzaamheid.
h1 zijn diepste weacn is de miemsck tot
eenzaamheid gedoemd1.
Je zoo staat hij dan, te midden dor
velenanderenóók eenzamen.
Die volkomen géestelijlcp^l gemeenschap
van mensch met menscliLdi? onSastaaiir-
haar. Er zijn graden van gemeenzaamheid
om g<x«te]ijké gemeenschap, vele graden,
loopande van -oppervlakkig lot innig en
innerlijk.
par or blijtt töch aJtyld een rest.
Omdar liet volkomen opgaan in het an
dere ©rlies van eigen persoonlijkheid nood
wendig lot gevolg moot hebben.
D|at kan niemand en ï!at wil nie
mand.
iWïe In een verliefde bui iar anders over
denkt nu ja, die fis. nu eenmaal1 ver
liefd. En wat dezulken donken, dat niaamifc
imen niet onder het microscoop der ver
standelijke ontleding of overdenking.
Men laat het, voor wiat liet is en dat is
hed wat, op zijne wijze.
Tegenover do innerlijke eenzaamheid,
die gddt als axiomia, staat de uiterlijke,
"die geen probleem is. Wijl men haar naar
verkiezen opheffen kan zoo althans de
sterke arm geen grendel en tralies tus-
schen den menscli en zijm medemensdhen
schoof.
Onzo lijd voelt de uiterlijke eenzaam
heid van het verlaten strand en do wijd©
zee, van liet donkere bosch en de uitge
strekte heide, als een onduldbaar ver-
Echijiisel. Dat hij dan ook naarstig be
strijdt, door de verlatenheid te Vullen
imet menschen, verkeer, lawaai en mu
ziek. Dusdoende pogen wij dte eenzaam
heid te verdrijven, wal ons evenmin lukt
lals het kind, dat zijln schaduw Wil griji-
pen.
De uiterlijke eenzaamheid kunnen, wij
verjagen de innerlijke zal daardoor
slechts te sterker totbewustzijn komien.
Die gedwongen eenzaamheid in de
eel, bij Wijze van straf, op het verlaten
lei] and als noodloLsschitdcing is ©en
verschrdckiing die den sterkste» maai tot
■waarzin soms voert.
s
Humor. - Ontwikkeling. - Ontspanning»
Maar de zelfgekozen eenzaamheid in
do vrije matupr heeft een omgekeerde
werking.
Zij doet den mcnsch met heel zijn we
zen opgaan in het andere vainhet ik, zoo
iinnig en zoo heerlijk, dat de mysticus ge
voelt dan en daar zijn ziels cl ie eenzaam
heid geheel overwonnen to hebben.
Terwijl ook de nuchtere natuur- en let
vens vriend do eenzaamlieid in do blooiem-
de en groeiende natuur ondervindt als oen
weldaad, nis eein bad, waaruit do geest
gesterkt cm gereinigd te voorschijn kan
komen.
Da wezens-eenzaamheid legt, eens tot
bewustzijn gekomen, een druk op 's mcai-
schein ziel.
D© eenzaamheid in de vrije natu'ur ver-
fmag dikwijils diön druk weg te nemen, om
zoo don imcnsch ook op dit punt mot zijn
lot te verzoenen.
Soneca Junior.
Weigering van een visum.
Op vragen van het Tweedo Kamerlid
I. II. J. Vos:
lo. Is liet juist, dait aan don Russi-
,-"1 ïclirijvor S. Trotjakow, die zich' oro
ge - 'ineidsredenen tijdelijk in DiTitsehland
- id, een Nederlandsc-h visum is ge-
wc gerd
2o. Zoo ja, is het den minister bekend,
dat do heer Trotjakow was uitgenoodigd
door1
a. eenige vooraanstaande personen uil
do tooneeiwereld, o. w. do hoeren L. Saai-
bom, directeur van de Koninklijke Ver-
oeniging liet Nedorlandsoh TooneelJohan
de Meester Jr. en eenige andere Neder-
landsohe intelleolueelen
b. de Kunstenaarssociëteit do Kring te
Amsterdam
o liet genootschap Nederland—Nieuw-
R «si and, te Amsterdam;
om op 24 Januari 1931 te Amsterdam
in besloten kring oen enkele Voordracht
te houden?
3o. Is de minister bereid, aan de Ka
mer mede te doelen, welke bowccgre-denen
aan deze weigering ten grondslag hebben
gelegen?
4o.„Is de minister bero'd, deze kwestie
nog 'eens te overwegen en eventueel zijn
medewerking te verleenen tot het vers (.rek
ken van een visum aan den lieer S. Trot
jakow voor het 'beschreven doel?
heeft do minister van justitie, mede na
mens den minister van buifeenlaindscthe za
ken, geantwoord:
Vraag 1 wordt bevestigend beantwoord.
Ad. 2. Hel antwoord hierop kun 'slechts
in zooverre bevestigend lulden, dal, blij
kens een schriftelijke mededoeling na de
Ambassade der Sovjel-Rcpublioken^to Ber
lijn aan het consulaat-gen oraal der Neder
landen aldaar, de bedoelde Rus zich voor
den tijd van tien diagen en voor het hou
den van voordrachten over de Russische
literatuur, naar Amsterdam wilde begeven,
derhalve niet slechts voor een enkele voor
dracht in besloten kring op 2-1 Januari
1931.
Au. 3. De weigering berustte op de
overweging, dat in het algemeen een vi-
sum-vciklaring aan personen van bedoelde
nation all telt voor doeleinden, als do ©n-
derwerpolijke, met heil oog op hot go-
vaar voor ongewensclile propaganda niet
pleegt te worden verleend en voor het
onderhavige geval van voldoende roll en ca
tot uitzondering niet bleek.
Dp vraag 4 woidt ontkennend geant
woord.
Uitvoering1 Tsinvewet.
Van betrouwbare zijd© wordt vernomen,
dat thans is samengesteld de commissie
van advies ingevolge a.rt. 4 van do tarwe-
wet 1931.
Deze samenstelling is als volgt:
lid en voorzitter: Ir. S. L, Louwes
te Zwolle;
Leden: K, I. B. A. Die Coeter te 's Gra-
vanbagc;
Mr. Dr. R. W. Graaf van LVndcn te
Koudekerk©;
Prof. Dr. Ir. G. Minderlioud te Wago
mingeu-fj
Mr. J. A. v. Soms beek te Amsterdam;
0. Th. L. Moors te Nieuw-Vosineer;
D. Ubböns te Oldenzijl;
J. Ililgcnga te Utrecht;
Joh Laan te Bloemend,uil;
F. J. van dei1 Rept to Made;
J. P. Meurs te Altemaar;
II. R. IIctzeT te 's Gravenhage;
A. C. G. Schuiten te Roittexdami en
J. A. E. Verkade te Zaandam.
U
DE KIP.
Wij zijn er, als altijd, als de kippen bij
om een nieuw onderwerp aain te snij ion, in
dit geval: „de kip". Men kan een kip cotó
nog op andere wijze aansnijden, rnair dart
is de kip dood, terwijl wij het oier oen le
vend exemplaar willen hebben.
Als men een kip ziet scharrelen naar
wurmen en andaro lieer]ijkili©.kin, valt ter
stond de schokkende, schrikachtige beweeg
lijkheid van den kippakop. Zij zal geen
Zaadje pikken zonder er eerst met de oog en
vlak bij. aandachtig naar te kijken, wat tot
gevolg hoeft, dat iemand, die bijziende is»,
„kippig" wordt genoemd.
Ook in de nmzikn'e werdd speelt de
kip haar rol. Zong men met vroeger op da
'toonreeks c-d-e-f-g-f e-d c de schoon© woou
den„.lan-daai'-lcitemi.kipi iin-'t water-Jan?"
Maar hiar gekakel, va» i errand mi een
gez Rig-go g 1 nd, binnen sm ui s gepruts lot
een klaroen- en kop ei-ach lig rougd-ege-
kiijBch als er eon oi geproduceerd is, kan
moeilijk aanspraak maken op muzikale pre»
tent i es.
„Kukelukude kroot van een mnn-
noljoskip, oftewel een haan. Welk diciv
vooral v'ooir den stadsmensch, veel te vroeg
„victorie" kraait, wa.nl zlijn einde is dé
soeppot, cn bovendien wekt bijl vormoieidu
omwonenden op w<in tijlstrp, dat do aan
nog schittert door afwezigfioid.
Een kip, die pas komt kijken, is oen kui
ken De moederhen, mot 'Tiaar kuikens an
der de vleugels, inspireerde kunstenaars, eni
lieden, die meenden lcnnstan&aï te zfijnj
wat erger is. Overigens gddt nog altijLls
„Het kicken wil wijzer zijn dan do hem".
Over het waleuPaaan zwijgen wij, want dat
is een kip, dio geen „kip" is.
Verstandig is een kip niet. Maar Zij kdni
nog dommer wezen, want mem zegt wol
eens tot iemand, dio oenigsz|u« doordraaft:
„Je redeneert als ©cn kip zander kap"
IIocwol ons ook ©cn lied. bekend is, dat
het volgende mededeelt:
„'k Zag twee kippen, samen wippen,
I O, .et was een wonder, cla" 1
Een wonder wns hel zeker, want oen;
kip is toch nog altijd dom genoeg on can
steenen ei voor oen echt aam te zien
Einlin, ik hoop, dat dit artikel mij geen,
windeieren zal leggen.
(Nadruk verboden).
H. KL
M
0. E.
door
DE LILLE HOGERWAARD.
'tls Paaschfeest én 'tis Lenta
Dat maakt ons aden blij'.
Komt, vlaig nu meer naar buit-en
Naar 'tpark, het bosch, do 3ioL
Reeds bloeien de narcissen,
Do lieve Lentefee
Riep lied wal bloemen wakker,
i Was dat geen goed idee?
iZiij rustte in den winter;
Maar vioor het Paaschfoest kwajrt,
fW!as z'ij het, die de bloemen
Di haar bescherming nam.
[En Zonlief met haar stralen
Hielp graag, de Lontefoa
iW'ie deed met 't feest der Lente,
Nu 'tPaSohen werd, niet mee?
't Was, of op heel de aaide
Men pi1 os geen rust meer bend,
t 'tMioest moei z'iji. tegen. Pasolien
Ter cere van de Lent'.
Do huizen werden neljes,
Elk tuintje kreeg een beurt.
iWio goed keek, wel die zag reeds
Ve blaadjes, frisch gekleurd,
'tls heerlijk, dat het Paaschfeest
Juist mét de Lento kiomt
De Wintervorst ging henen;
Dio had genoeg gebromd.
Maai' wij ook moeten Klaar Zijn,
Het oud' heeft afgedaan.
jMct nieuwe plannen moetoni
WSji nu weer verder gaan.
Komt, laat ons allen zingen:
Do' Lente kwam in 'tland.
'tls PaascJifeest en wij Kopen
Weer buiten hand aan baind.
(Nadruk verboden).
Kip Kakel zag eoa ouden haod
iEn dacht- Die is met Pasohen gaal.
Tok tak. 'kLeg daar mijn eitjes in.
I Zoo'n hoed is juist io'ts naar mlijn zin'.
IMjiax ICakeltjo bemerkte niet,
tV'at jullie wél' op_ 'tplaatje ziet;
iEeri. gat* zat onder in dén hood.
'tis, of h'et juist zoo wezen moet-
Do nij-es rolden er doorheen
Iin - Langoor, 't haasje, vlug tor boen,.
Had d' eitjes vlooi' het grijpen maar.
Hij dachtWiat beu ik nul gauw ldiajar.
I
'k'Maak vast do kindertjes hied blij. 1
I Tiok-toik. Toik-loild,. Alweer «a <4.
Ifc dank je, Kakel, uit hun naam
En leg z'in tuin of voor hot raam.
'Zioa kwam 't, dat in den stillen nacht
Vriend Langoor heel wat eitjes braqht
'Aan kindertjes, die nog in bed.
'AI droomden strakjes van de prol.
I
>En jullie zet liét plaatje op,
Maar Langoortje niet Op zijn kojpj.
iZprg, dat 'hij goed en slevig staat.
'k Denk, dat liet wel geinak'lijlk! ga,at.
(En „Vroa'ijfk Pasoheu", klink' 't steeds weefg
4 Niet één, maar zeker duizend keer.
'kW'ensch jullie allen wel jdeziei'.
j Dok met 'h'et aardig 'plaatje hier.
(Nadruk verboden).
VAN DE
No. 14
BIJVOEGSEL VAN DC SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 4 APRIL 1931
door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
Kiijijk, hier zijn ze. Eén voor Tiny e|n één voor
'Ans Ais die viol zlijln, mogen de jongens de rest
in de handen dragon".
Weldra liep liet troepje nu met vader naar
et doa'p, dat niet ver weg was.
,,'tls eigenlijk een soort vorken'n!jn<gslocht, Dé
vader?" vroeg Hans.
„Nou en of", antwooidde vader, lenrtjl hij1 do
boodschappen Hjjht bestudceixlo.
Er stond van a'lcs op, wat Zijl bij den bakker,
|don slager, don ki-uidenior en. den melkboer moes
ten halen.
Gelukkig was het dorp niet groot: eigenlijk
niet veel meer dan een aan weerskanten met
boomen bephunto straat. En de nieuwe bewoners
waren zoo gelukkig, alles fu die éêne straat to
ontdekken
„Wat 'ri leuk, klein winkeltje", zei Bortt toon
een nieuwsgierig-uitziende juffrouw suiker voor
hen afwoog. i
Deze opmerking bezorgde Item een pior in den
rug van Dolf, terwijl hij zei:
„Hou je toch stil. Ze zijn hier met dciof".
Neen, de winkels waren niet groot en. zoo
SiiocJ anders dan in die stad. Vader ontdekte s'piaedig
een winkeltje voer tabak, wat niet Op de lijst stand,
hnaar door vader zelf er aan toegevoegd werd. Dat
wjinkeltje was zoo klein, dat ze er mot eens" alle
maal in konden en de meisjes buiten moesten blij-
yen ,tot gruote verontwaardiging van Ausj die
vond, dal Bert Tiny in liaar jdaats gezelschap
had kunnen hioudon.
Zij en liaar oudste zus drakton da neuzen plat
tegen de ruit om naar binnen te gluron, wat er
nog meer te fcifijgen was dan tabak, 't Waren wer-
keliijfe do meest iteenuloopende zaken als: baas en
klonij>cn, ■ansichten en petroleum, fhoo en schoen
veters.
Airs mm zich vioor, den vo'gendcm moigen liaar
inrol'ière-veiers eens heel hard aan te trekken
Dat' zouden ze misschien niet uiijlioudon, zo zou
den door nieuwe verwangem moeten worden en...
dan wist Zij wel een winkel, waar zo veters kon.
kri^en en ging se er lekker op lfarr eentje naar
toe om er meteen alles eens af te neuzen. Mis
schien nam ze Liesje dan wel mee
In den melkhandel, waar ze eieren, kaas en
een Bosch molk insloegen, vroeg de dikke win
kelierster
Zeker nut De Woelige Stal? 'k'ad er al van
'éheurd Mien man Zal morgenvrog wel ankom-
raen Dat deod-ie bie mevrouw 'euvel ra an oiok
altied".
„Wal grappig praten de menschen hier to oh",
zei liny, toon ze weer biten waren.
„In Gelderland spreekt de bevolking Geldersen!
't Dialect klinkt niet onaardig", vond vader. „Als
kleine kinderen hebben Tante Trudi en ik veel
op de Vehuve gelogeerd en namen wij het ge-
maklcelijk over Maar oma vond natuurlijk niet
goed, dat wij zoo Spraken en had iliol ons ver
heden, Op zekeren dag had (ante Trudi in, oen
wmkel een popje gezien vn Gdderscli costuum;
zo wild.* hei dolgraag hebben, maar oma zei
„Nee Trudi, zoo'ang jij altijd juroibeort Gokier-di
to praten, krijg je geen Geldersch boerinnetje Dat
zou het je maar keren".
Ever. keek tante Trudi teleurgesteld. Plotseling
verhelderde 'haar gezichtje echter en zei zevroolij'k:
„Moeder ,moet u nog destijk koopen?"
„O, oh", lacilite oma; „dacht je zoo het popje
to verdic-nén?" -
Tante Trudi knikte slechts, sprak geen woord
Idersch moer enhet aardige boerinnetje ver-
5v.zeldo haar,- toen we op het eind der vacantia
huiswaartskoerden".
„Wat een teuk verhaal, vader", zei Tiny.
Toen ze voorbij een groente- eu fruitwinkeltje
kwamen, ricip viader eensklaps uit
„Ik trakteer op kersen om onze aankomst in
De Vv'obligo Stal te vieren".
„Hoera", juichte Hans en hij bood onmiddel
lijk aan zo heel voorzichtig t(a dragen.
Toen vader en de jeugd eindelijk allen zwaar
beiadon Inm schralen waar naar de Woelige
Stal lichtten, liad moeder do thee reeds gezet <en
alzt ay mot Liesite onder de veranda „alsof Zijl er
altijd gezeten, had" meende het thuiskomoade
troepje
De boodschappen droegen moeders goedkeuring
weg en vlug ivorden de boterhammen gemaakt,want
dien dag was er natuurlijk tijd noen gelegenheid
geweest om te koken. Maar dat vond niemand erg.
,,'tls juist leuk", meende Ans.
„.Omdat het anders dan anders is", voegde
Tiny er aan toe.
Wat smaakten de boterhammen en de t.hce, welk©
o,p do veranda genuttigd weiden, buitengewoon
lekker.
,.'k Itel) een rouzenlionger", kondigde Dolf aan,
terwijl hij een ongelooflijk aantal boterhammei
naar binnen werkte etn. met één oog naar de schaal
met kersen koek.
Do kleintjes, dio nog wel ©ons konden- treuzelen
alen nu zelfs ieder 'n boterham moor dan „moest".
Daarna lnvmean de kersen aiajn de beurt, welke
zich eveneens uitstekend lieten smaken.
,,'tYoer is best in De Woelige Stal" vond Doll.
Allen gingen dien avond bijijds naar bed.
DEE
H*
-j *&ez?KZ5V3>x33xia!ffie xjxi?*mrmaweg
OLIFANTEN-SCHOONMAAK. Met de lente krijgen de dikhuiden In den Dierentuin te New
Vork een fiksche beurt. Geduldig laten zij zich door hun oppassers schoon schrobben.
i
vfï
-r=i crS
I I I
-ai
i
KINDER-BLAD
