.VlNCENNES.
Schiedamsche Courant.
WM
H SCHIEDAMSCHE COURANT
DE WOELIGE STAL
if - defi/Jt
VI.
„Rijden, rijden, rijden in een
wagentje.
En ais je dan niet rijden wilt
dan draag ik je".
Dia grooto twistvraag, Idi© tenslotte ia
harre heftigheid is .uitgebroken, is de
Vraag tof we nu ricksliaws z/ullen krijgen
•of mot. ,W;o hebben nil in een vorig arti
kel orop gewezen, dat de vervoermiddelen
pp kot terrein ten een-email© onvoldoende
jziija on Öo beraamde „reis om Oio werefdi
in één Idag" alleen maar mogelijk is voor
iemand', die ijzeren beonen heeft. Manx
(fet behoeft do strijd nog niet npodzajko-
hjto'wijze over to bTeixgon najar "oen ter
rein, dat tota,ali ier naast is.
-'Manndcn voor de opening is het toe
komstige bezoekor-puMieb, dat nooit inx
het Vorre Oooslen was geweest, lekker ge>-
piia,akt miot idle belofte, dat we, te midden
(tóm, hot famimcr vajn hot B ais die Vhxcen-
hies oen toertje in een ricksliaw zouter
jmafen lala reden we door de rne Catinat
te Saigon of over Idle Bxilnd in Shanghaa.
En Üo brave Fxansche huismoeders likxjdi-
Ben Franpotistj© of hoe de kleine aak heofcexx
bniocht, nils belooning vaor een good rap
port een toertje ia een ricktelxaw beloofdl
Ion do dapperen, die ais gezeten Fransch
jalmbtenaor eens een blauwen Maandag;
door het Gouvernement maar Indo China,
waren gestutard, hadden zich' al, met den
Tartax'in-göest, dia in elk goed Franschimaïni
|z(oteït, er veel van vporgetsitold mot do
„cajsqme odonial", versdh uit een vergoten
toffer gddiept, op biet hoolfd, zich' in vottia
glorie aan moeder de vrouw te vertoohen
ux loon ,,pou£iopousso"; eeix nooit gedachte
realisatie van lxu|n oude koloniale hermno-
ïtmgiöii, die moeder stetids met de noodige
reserve bad aanvaard. Iletgectx te begrij
pen is vain iemand, die in Bieüevxlle geba
ren on getogen is en zomerreizen maakt
naar hiot Bosch van F ontainebleaul
IM heeft niet nxogen zijm, het zal een
droom blijven voor Vader zoowel als voor
Franpoistjej\Vp krijgen geexx pouse-
paujsfiie pp Iele tentoonstelling te zien, al
jageoran do kranten nog zooveel als zij
agaoien kuinnen. Dit ,,mensch-anteerondr
Vervoermiddel zal ons gespaard blijven on
we Zujlicn ons tot het einde van do ten-
toonsbeillmg nxet loode beenen over hot
terrein nxoelen sleepen, willon we althans
iets zien. Tenzij een vindingrijk brein er
op moclit komen een voorstel uit te
broeien om concessie am do „VoituTes do
Paris" to verleen on voor een paar honid'eni
taxi's op het terrein te laten loopen. Maar
deze oplossing is to eenvoudig om reali-
s'eerbaiar to zijn in een land, waar iodor-
loen zich rruot alles en iedereen bemoeit
Hot is vermakelijk to lezen hoe weinig
leen Dors, die ovor een dergelijke kwestie
pen actie begint, weet waarover het gaat.
Er wlendl namelijk beweerd, |dut de „Ligue
(dfes Droits do l'IIomlni'e" bij de regecring
geprotesteerd had tegen liet in dienst stel
len van ricksliaws op liet tentoonstellings
terrein, hetgeen ten slotte oen fabeltje bleek
ta zijn. Heftig viel mem do arme Ligue
a|am, die van geen ikwaud bewust, Id'cn storm
rujsitig jovicr het moedo hoofd liet voorbjjb
trehken, tot liet liaar begon te vervelen en
zij in leem kort coarmuiaiqué verklaarde
niets vaJn do geliedo aangelegenheid to
molen. Dat is niets; miaax ziet do argu
menten, die van Pors'zijde gebruikt wortel.
Een tekort aan vervoermididelair. Indier-
ü'aad, Idit tokort bestaatEen gelegen
heid voor do vele workloozen aan ceai eer
lijk stuk brood! te komen!
Zoiujdicn zo indordaad niet inzien, hoe
bespottelijk Üit argument is? Ik zio reeds
loon van wijn doordrenkt Fransch work-
loezo voor een rickshaw loopen, oen
Fransch werkman, die ara. eiken hamer
slag, (dien hij gedaan 'beeft, eon 'kwartiertje
imoot noerziLten om een flinke zucht uit
loon literflcoch naar binnen te guflpon. Een
Fransch wcakman," die, wanneer hij eenige
straten van zijn kante afwoont, ïttomi
zooveel opbrengt voor „déplaoomcnt" en
dra er eenvoudig niet arm zou denken oom
afstand van een kwartier te loopen, w;ur-
moer ler een Métro of een bup is, dio lierni
op zijn plaats van bestemming zon kun
nen brengcai.
Ik z,ciu er een aahdig bedrag oinldcr durven
verwedden Jdat do lrardloop-kampioon Nuir-
fni het geon kwartier op oen sukkeldrafje
voor en rickshaw zou uithouden en dan
loon Fra'nsch werklooze, die met de „Mé-
tra" z'ijln stcaiingeM! galat incassoercar en die,
wanneer ze buitengewoon sportief wor-
Idien nret ©en stoomtraimmetje of een trein
tje een tiental kilometers buiten Parijs sjou
wen om dan na vijf minuten loopen op
leen lowgirur grasveldje neer to vallen om
don. inhoud van de zwaar belaste proviand-
'man'dlein laan te spreken. Neon, lret is wel
ja|mimior, dat we geen rickslraw krijgen;
het koloniaal aspect van de tentoonstelling
ware er zioer zeker door verhoogd, maal
leen protest va|n d'e Ligue des Droits die
il'Hounimla ©f van welke anonieme zijldo dit
protest nok moge zijn gekomen was ton
ieenienmajl© annoödig,Ook zonder pro
test Iia|diden wie geen ricksliaws gebald.
Toch zijh er wd verrass inkj es, zooals
bij'v. Fransch Oost-Afrika ons bereidid©,
Idio plats mot ©en stel kamreden te voor
schijn traid, waarop we tegen betaling van
enkele frajnlcen, oms mogen laten voorLwie-
helen, totdat we mei een dichte neiging
tot zioeziekto weer voet op don beganon
grond1 zletten. liet doet denken aan do tiji-
den van onze jeugd, toen we nog een ritje
te paiahd,1 maakten in het „Hippodrome" op
Idto kermis, nietjes in een file als eendjes
achter elkaar. Het anieerenldioel van de
jatoazonton Idroog ailis regel "qon hoedje mot
wergoet-mio-nietjcs af sclrdroode roosjes en
hot leek een woctetrijd tusspiian paard en
hcleö, wie zich! jjot eerst van de juffrouw
z©m los maken. Alaar d© laingo zwieping
van liiot kameel onlijf scli'ijnt nog minlder
ajanloilckelijk dan hot sjokkende geldots van
iiiet ronidtolten.de paard 111 de ondcrwetsdiio
hypedronno, waar liet orgel in bonkend go-
scbetter de angstgilletjos van de dooreen-
gektutsto juffrouwen oversfemide. Wc krij1-
gen liier do gilletjes uit do eerste hainld,
'maariedereen kruipt op zijn bern-t op
(Jen bultigon kaïmioelenrug en de, tot de
lonbels in een bumoes gestoken Arabier
trekt den ottrwilligem kameel voort als ware
bot.©en trekschuit.
Er zijn miioer genoegens op do Koloniale.
Linten we hot althans genoegen noomeml
Op kle eilanden, die in liet moer van Duu-
imiosnil zijm gelogen is hot Lunapark, dat
jahrmer goncog, van een liopclooi/e medio
criteit is. Het rs een fèlo forame, zooals
hot geheele jaar Parijs doortrekt, met do
scliieltailjes, do Japainsche billarts, do vex-
laoLkraajinpjos, de tentjes met Nougat, de
MointcJrmart, de ©lectrisclre autoljes, waar
van liet grootste genoegen is met volle
Kracht togen elkaar to lionkon, totdat men
ails bolooniing voor mioacb beloid on trouw
imiot berstende hoofdpijn naar buiten treedt.
Daar is, zooals eldiers op hot terrein, nog
vod niot klaar ©n wellicht zullen wc te
zijner tijd nog iets niedws te zien krijgen
«p aimuscmentsgebiedi, maar tot dusver is
het vrij hopeloos. En voor zoovter te be>-
oordeelen maar de toebereidselen, is liet
niet waarschijnlijk, dat er iets wereldschok
kends te zton zal zijn. Hetgeen jaimlmer is,
want wat heeft het avond publiek op de
tentoonstelling anders te doen dun naar
Ida veilicliting to kijken on zich op do
toon of andieie wijze to ajmisoerear? En
waarom deze mediociiteit, die op het
Stumperige af is? Parijs toch heeft een
gded Lunapark, een Lunapark, dat tegeai
Ido beste in andere grooto steden op kan.
"Wjaiaxoim dam was lret niot mogelijk ook to
Vinöonnes iets te tnaken, dat do moeite
waard was? AY10 kunnen toch moeilijk den
golrcelen avan'di in cafétjcs en buivcttes
Üoorbrengein, doch het scliijnt of dat go-
dtoelto van de tentoonstelling eigenlijk meer
tot hooldznnk is uitgegroeid.
i\V(ö zijn er ook zeker van, dat Holland
alweer op aumisiennentsgebioid' eveneens do
toanigo zal zijin, die werkelijk iets te zien
zal govon, dat die moaite waard' is. Onze
Balurcesche dansers zullen ongetwijfeld
één dier clans van do tentoonstelling zijn,
want het gcdains van de Heine meisjes
Uit icho „Ca,ml lodge" is ten slotte toch ook
maar pooviertjcs. iWannoer zo dansen en
waar wordt onvoldoende aangegeven en
i anonigooii, die speciaal naar do terrtoon-
TWEEDE BLAD
Zaterdag 13 Juni 1831
No. 18748,
stelling toog om ©en voorstelling van do
danseressen uit Oambodja bij to wonen,
kwam met dien kaas op den kop terug.
iWja zien klus tli,ains mjat spanning uit naar
do aankomst van dio Balinoesclio dansers,
wjier kunst in Holland roods veel bijval
oogstte. Do schouwburgzaal van die IIol-
Oanidscliio iifdoelimg is reeds zioo goed als
gereed ©n zal ongetwijfeld volkomen klaar
zijn, waiuiaer dia Koningin, dio hier op
15 Lnri as. moet arrivceran, do tentoon
stelling met haur bezoek zal voreown.
Op hot moment, dat wio dit schrijven,
verschijnt juist ©en bericht van do Geno-
laai Gonnté, dat ten einde aan het tefcorlj
Vatl vervloier-midicMen op do teiitoonstel-
lingsterreLaen tegemoet to komen, voor.
taan particuliere auto's zullen worden'
toegelaten togen betaling van eon zieker
entreegeld1, hetwelk voor do ochtenduren
30 fiancs, 's m,iddags 50 francs ton Vrij
dags 100 francs zal bedragen. En reeds
Uinkön van allo zijden do protesten op.
De ©nfcdo privé auto's klio tot dusver op,
lilct terrein toegang lialdltlon, wagens van
vriienldjos van \1rietndjos, dio op hull beurt
commissieleden kenden;, zooais hier ge
bruikelijk, werden reeds door do gewona
bezoekers met een schcd oogjo aange
keken. Thans mal dio tropische regenbuien,
ilio niot moer vain do lucht schijnen to
l'omton wn waaidoor het terrein, dat er
juist loon bootje dragelijk begon uit to zien,
opniieUw in een half nrooras is herscliapenj
neemt ©en iöder, die het zich cenigszlins
kan permittceren, een taxi en betaalt heil
vrij h'oogio ©litre©, met het gevolg, dat dej
minder bedoel dom, dio voor hu,n drie frank
jes dachten vrij spel te liobbön, de smnlla
tiottoirs worden opgejaagd ön zelfs daar
nog vain top tot toeai door die voorbij snor
rende auto's worden onidorgospat. Hot is
Imaeilijk om liet iedier mcnscli naar den zinl
te maken ion. toch! zoui het zoo eenvoudig
zijln, iinidim do Ilemid maar wilde modchol-
pesn ©n loans mlet ©en lachend blakerendi
zomniotjo weer in ons huimour zou willen
staovlen. t I I
Parijn Jujii 1931'.
A. P.
r4. Mijn eerste is e©n jongansnaam, mijto. tweede
en derde v'arinen samen ©en natuurverschijn
sel en mijn gdieel is oen kaakje.
VOOll KLEINEREN.
'1. 'kMaiak ded uit van do beamen.
Verandert men mijn staart,
Pan word 'keen kioedingstukje,
Dat vlaak do klearcn spuit.
|2. Zot letters in plaats von do stijipen en je
krijgt hekendo spreekwoorden.
n z.a,..um..k, n.g g.en z.m.r.
II.t .s n.,t .1 g.ui- w.t o. b.i,k.
1 .1. d. k.t vi.n h.i. ,s d,.nS.n d. m!..«
1 I z.n. iil 1
3. Verborgen vogels. i
Hot kind kwam u schoorvoetend tegemoet.
AVasch je vuile liandcn totih eerst.
Lizo, haal ijs, terwijl ik naar d© apolilitook gat
Ik timmer dken dag een ©ogenblik.
'4. Slot P, ben ik oen lichaamsdeel v'on ©on
dier, mot G loop ik langs liet dak, knot R
ibon ik eon vaartuig, met N een vruaht tm
mot VL oen verzameling schepen.
(Nadruk verboden). 1 I
(Er waren eons twoo bengc-lljes;
<Ze Jieetten Tim ©n Toto,
Hot waren echio rakkera ©n
I In klaltekwaad nooit dom.
AVlat d' éénc niet verzinnoni zpu, -
Bedacht do ander vast
iZe waren tlïuis ©11 .ook op scihool,
Haast iedereen tot last
kregen wel eens ruzie, maar
1 Steeds waren z'eensgezind,
'Als (het oen stouten streek balrof.
1 Dan waren zo ba vrind.
'l Gebeurde ap oen aook'ren dag,
Toen 'ttwooLal moest naar sdhiool,
Dat Zo maar gingen sjilijlbeleii,
Zo maakten pret ©n jool.
'Ze trokken dapper belletje
En gingen aan den haal, 1
«Zo maakten in oen stille strajat
Een ongehoord kabaal.
Toon. plots oen open kelderluik
Door hen niet word gezien.
Kwam dat door bun baldadigheid
En overmoed misschien?
Kof, plof. Zoo klonk hot mot oen gjh
i En on Zo Tim en Tom -
Verdwenen in do diepte, maar
Zo kwamen niot weerom.
En in den kelder ldcink nui plots
Een pijnlijk, droef gesteun.
Jijen htoordo v'ast een hooi ©ind Veer
Hun jammeiliijk gekreun.
Au-au, pi-we©, o-woe, au-au,
Zoo Honk 'toen hooien tijd.
AVat liladdon nu die bengels tocjh!
Een -vieesdijk© spfijlt.
Dioeb eind'Kjk iemand kwam to hulp.
Dio bracht hen, ja, waakhoen?
Naar 't ziekenhuis, want 'ttwoota,! h'ad
'n Gebroken arm en boon.
.Och, wat een pijn en aak1ig|liei(l
j Hun stoutigheid toch gaf.
'Al zei ook niemand 't 't tweetal wist,
't Vlas lijun verdiendo straf.
Vast namen Zij zichl dan ook vaor,
1 .Nooit weer te spijb'ten gaan i
En stuvu-den bun baldadigheid
J Per vliegtuig naar "do maan. i
Daar moest zo blijven. Tim en Tom
iWensChten haar niot terug.
1 Bun arm en be©n gotiazea nu
I Gelukkig tcch' nog vlug. 1
(Nadruk! (Veiboden). I
VAN DE
w
No. 24
door t
C. E. DE LILLE IIOGER'WAARD.
14)
HOOFDSTUK XIII.
Een liloorlij'ko fietstocht.
Ito bet begin der nieuwe week werden er ipten-
non gemaakt vloor een fietstocht en daar hot weer
bijzonder vast was, werd tot grooto vreugde (dot
botrokkenen besloten, dat allen van de partij
zouden zyn. Vader en Dolf zouden do tweelingen,
Op hun bagage-dragers nemen. Moedor zou Bart als
duo-zitter krijgen en Tmy zotr zich ovor Liosje
(ontfermen. Hot dool van den tocht was eon mooi
plekje lOp do hei ait to zoeken om tor to'(piciiicken-
Reeds vroeg stonden de stalen rossen gereed,-.,
terwijl dei fietstossdieti van Ya.dor en moölor ge-'
BMnizmnig uitpuilden van don moe te nemen
mondvoorraad. Op goeden eetlust werd natuurlijk
gerekend. Moeder kende haar volkje.
„Gclu'kl^g is hot niot al te warm", zei Vader,
terwijl bij en Dolf de fietsen inspecteerden on Ido
wat al ie slappe bonden oppompten.
„Zoodra wo er genoeg van krijigen, rusten we
|u£ü op do hoi", zei moedor, die weil jzin jiiad tn
oen fietstcchtjo, maar voor wie 'n dutje op tie hei
waarbij do naar honing speiurendo bijltjes haar
5n slaap Houden zoenion, nog de meeste aantrek
kingskracht bozat. i
Weldra werden do fietsen bestegen en zette
ide stoet, zooals Dolf heit noemde, zich in be
weging. i i
Vader had vooruit zijn fietskaart bestudeerd ©n
langs aardige paadjes, dio aan beide kanton door
jxalarso hoi afgozot waren, peddelde het gozelsdiaip
rustlig Maori, nu en dm op een sein mm vndartovcai
afstappend, als do weg minder geschikt btoek te
(zfijn v'oor een fietser, mot duo-zitter of -zitstar.
Ze hadden al een aardig Jtijdje gereden, toen
vladcrs liojsband plotseling met een harden knal
aanklondigde, dat liij leeg liep. Alten stapten af
en Vader, die natuurlijk al zijn Teparatio-bhnaoligd-
Iioden l<j' ziclh lind, zag zidli genoodzaakt hot
euol te 'verhielpen. Dit gaf ©enig oponthoud, maar
leen jioiosjo ju do naar honing geurende liei to
edition, Was niet erg voor do rest van,bletlgiezdls'clbap,
terwijl vader met h'ulp van Dolf dijn karretje Svcer
berijdbaar maakto.
Na oen poosje werd opnieuw opgestegen en de
Sotoht vervolgd, ,tothet voorwiel van Dolf's
Kets slingerde en opnieuw afstaji'pea noodzakelijk
maakte. Gelukkig .wist eolc hiervoor vader ilio
een uitstekend lietsondofcter was raad oa wel
dra konden ziij met nieuwen moed weor verder
gaan, nadat dij tevens gedurende het öpoffi''Jboud tien!
inwendigen monsdli wat 'versterkt hadden, i 1
Plc-tseling riep vader uit: 1 I 1 1
„Kijk eer.s, wie daar aankomt". I
Een luid: „Dag oom. Dag oom! Jaap", on ©en
algemeen gewuif volgde. Het was moeders jongsta
broer, die het gezedsdliap van da fietsen doed
springen. 1
„Maar Jaap. Wat do© jij hier?" Vroeg vader.
„Ik denk, 'tzelfde wat jullie doen: fietsen",
tot del o het antwoord. „Ik was juist op weg naar
jujllio toe. 'klleb een paar dagen vacantia en
SiCgeer in Apeldoorn; van daaruit ben ik bozig do
Yeluwo te verkennen en het sp'reokt toepi vanzelf,
■'dat ik b'egumon moet met de Woelige Stal tpn (zijPi
bewoners te ontdekken". 1
„liet laptsto is je gelukt en als je nu verder
linet ons meefietst en vanmiddag bij ons blijft eten^
Snaak ^jcj tevens kennis met ons niostjo", stolde
moeder vTOor.
iQmf-de jeugd op de proef te stellen, 'Zette aam
Jaap een go/iolit, alsof Mj zich nog bedacht, maat
toon liet als om strijd Honk:
„Hè ja, oom Jaap. Toe, oom Jaap. Oom jlaapi, (h
'doet het toch?" kon hij Zijd rol niot Ruiger Viol-
houden en zei hiji j
„Als liet dan moet1 i
„Ja, bet moet", Honk hot onverbiddellijik! viaii
'vajders lippen. Oom Jaap bleef dus niets anders
(■river dan Zijn fiets van richting te doorr her-
anderen en zich b'ij het gezelschap aam te teluiten'.
Hij stelde echter één voarwaiard'o en die was, (dat hij
Li esje van Tiny overnam, iets, waarvoor Tiny
hem heimelijk dankbaar was, want al was Liesjo
piet zwasar, hot rijden met haar over dje vaak
smalle fietspaden kostte haar oudste zus hoed
wat inspanning. i
„Als een overwonnen vijand voeren wij u, in
trioirff mee, oom Jaap", riep Dolf uit I i
„Ik vind alles goed, zoolang je mij niot boeit",
z|eii do gevangone, die siöh niets te beklagen Mand.
Na een half uurtje commandeerde vader lihlt en
stapten allen pp een lommerrijk plekje af om
te picnicken. 1 I
,,'klleb een reuzenh'ongcr", kondigde oom Jaap
aan en Dolf zei onmiddellijk: i I i
„Ik eok". 1 1 I
Intusschen begon moeder de proviand uit te
deelen. Wat lieten de broodjes met kaas en toet
ham, de Verkadekorstjcs en do pruimen zicüi goed
smaken. Moeder had 'n boelen voorraad nieegeno-
mjen en toch' kwa.m alles schoon op. Zelfs do nat
ste druppel melk mocht niet in do ThermosfleScïi!
blijven, terwijl een hélder, kabbelend boekje den
dorst der fietsers verder leschto. I i
„rk blijf bier tot vanavond", ze! own Jaap
schijnbaar ornstig.
Tentoonstelling
DER
t
i i
- ii'
i
i i i 1
Ki N DER-BLAD
"SS"
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 13 JUNI 1931
