UIT DE TWEEDE SCALER.
Brieven uit de Hoofdstad.
Spanjaarden met ezels toch niet zoo
ezelachtig.
POLITIEK AMSTERDAM,
Amsterdam is weer een groote onderne
ming rijker geworden. Het is de „Naam-
looze Vennootschap tot Exploitatie van
Spanjaarden met Ezels en .Waterkruiken".
Immers, zoo zal de grootsch opgezette zaak
toch wol moeten heefcen. Toen een paar
weken geleden de eerste Spanjaard met
het ezeltje en do eerste collectie bruine
kruiken rn do hoofdstad kwam, dachten
wij nog niet aan een dergelijk goed geor
ganiseerd bedrijf, liet leek een alleraar
digst detailzaakje, zooals de Zuiderling met
het door do zon verweerde gezicht zijn
artikelen naast de beenen van zijn lang
oor op den kant van het voetpad uitstaMo
en dio in, voor velen helaas, onverstaan
bare bewoordingen aanprees. Het ezeltje,
naar Spaansdi gebruik, droeg een juk van
zware balen. Zelfs menschen van de die
renbescherming trokken zich het geval aan,
blijkbaar met wetend, dat do tast er zwaar
der uitzag, dan hij in werkelijkheid wel
was en evenmin zich er van bewust, dat
in het Zuiden de gewillige ezeltjes bo
vendien nog twee volwassenen op llun
rug meedragen. Van mishandeling was hier
geen sprake en het ezeltje noch zijn
meester ondervonden eenige moeilijkheid
bij de uitoefening van hun bedrijf in de
hoofdstad. Nu was het wel merkwaardig,
dat in een zonder fouten gestelde en ge
drukte llollandscbo aanbeveling, de goe
deren werden aangeprezen. Een groot wit-
-kartonnen bord met zwarte letters. En dat
wekte direct al bevreemding. Van den
zwervenden koo-pman, die, trekkend van
land naar land, in zijn onderhoud tracht
te voorzien, verwacht men een dergelijke
outillage gemeenlijk niet. Door een Hol
lander uit bet een of ander logement wordt
in zulke gevallen meestal een reclamebord
vervaardigd, om zijn buitenlandschen col
lega to helpen, waarop wat afwerking, maar
ook wat het Hoilandsch betreft, nogal het
een eu ander is aan te merken. Wij ken
nen allemaal de reclameborden met de
verkeerde N's en de gedraaide S'en. Daar
van was hier geen spoor. Do Spanjaard
met het ezeltje trok heel aardig de be
langstelling en er werden ook wel za
ken gedaan. Maar geleidelijk am kwamen
er steeds meer Spanjaarden met ezeltjes
in de stad en op alle mogelijke pun
ten ziet men thans deze Spaansche tafe
reeltjes, zoodat men het idee niet van zich
af kan zetten, dat een handige zakenman
een heele kolonie Spanjaarden en ezels
in exploitatie heeft genomen, en die op
de hoofdstad, neen, op ons land want
ook in andere steden schijnen al Spaan
sche kraikenhandelaren te werken heeft
losgelaten. De omzet toch zal 't moeten
doen en uit zakelijke overwegingen zal
deze manier van werken ook wei de beste
zijn. Toch is het de vraag, of het pu
bliek door het zien van maar enkele kruik
jes niet meer tot koopen wordt geanimeerd,
dan door een zoo grooten aanvoer. Doch
daarin zullen de exploitanten wel praktijk
hébben. En het is heelemaal niet onmo
gelijk, dat er hier sprake is van een wijd
vertakte wereldorganisatie, die troepen Ita
lianen met beeldjes, Turken of Armeniërs
met kleeden en andere snuisterijen en Span
jaarden met ezeltjes en waterkruiken het
pad op stuurt, daargelaten waar de ver
schillende artikelen in werkelijkheid ver
vaardigd zijn. Het is toch wel opmerkelijk,
dat nooit twee van zulke groepen koop
lieden elkaar op hetzelfde terrem in den
weg zitten. "Want waar is nu b.v. de man
nit Marseille met de gebrande amandelen
en het groote plateau, dat hij, los op
zijn hoofd dragend, de stad door balan
ceert? "Waar zijn nu de wereldreizigers
met de stempelboeken, c >f£iciersunifor-
men en auto, die nog x*r; in staat zijn,
om zonder gevaar van panne den weg Am
sterdamHaarlem af te leggen? Organisa
tie!
Daarin zit het geheim. Eu het is ook
niet aan te nemen, dat de Spanjaarden
met de langooren en de Italianen met
de beeldjes beelemaal zijn komen loepen
Naar bet Engelscih van BERTA RUCK
door Air. G. KELLER.
21)
Sheila maakte onwillekeurig een gebaar
van afwering en dwong zich tot de wer
kelijkheid terug, tot een groot vertrek, dat,
nu een der gasten het licht had opge
draaid, in een rozen schijn baadde en
waarin zich een talrijke schare bevond
Juffrouw Curtis, zeïde een mannen
stem tot haar op een toon alsof hij zeg
gen wilde: dat is nu de derde maal,
dat ik u wat vraag; zou u nu eindelijk
eens antwoorden?
i\V onderlijk zooais ieder er slag van had
om don jeugdigen gastheer over het hoofd
te zien, behalve wanneer men een lee
ning met hem wilde sluiten. Sheila had
den aardigen Bobbie Clarke totaal ver
geten, hoewel hij vlak bij haar op een
eindje naar haar was toegeschoven, alsof
hij haar iets vertrouwelijks wiide mede
deelen.
Zeg, het is toch wel aardig, dat u
er evenzoo over dmkt.
AVat bedoelt u. mijnheer Clarke?
Nu, over dat thee voor twee perso
nen. Ik vind dat oak zoo leuk.
iWeer begreep Sheila, dat de jonge Clarke
probeerde haar het hof te maken. Zoo'n
malle jongen.
Ga nog; niet weg; ik wou u iets vra
gen, zei hij zacht tot haar, terwijl men
zich gereed maakte om op te stappen en.
Dat zou in strijd zijn met de zakelijke
opvattingen dezer organisatie. Immers als
liet hoofdkantoor een telegram krijgt: „stuur
40 krutkenzeltjes" of „spoedig 1 dozijn
beelditalianen", dan zou het wel weinig
economisch en efficient zijn, om de zen
ding dan te voet er op uit te sturen.
Noen, zonder twijfel, ook hij dit op het
oog zoo eenvoudig lijkende zaakje van de
ezeltjes en do kruiken, die, al was liet
voor een langen tocht, zolf het vo-er in
de grooto lastbalen meedragen, komt blijk
baar nog heel wat meer kijken, dan het
uitstallen op do kanten der trottoirs. Tot
dusver gaan do zaken goed. Zou de maat
schappij ook ni-ot eens Markers eu Volen-
dammers kunnen gaan leveren? Met ge
bakken bokking dan, als harmonica's of
klomjxm to bezwaarlijk zijn. Er zit toch
misschien wat in. En een paar aandeeltjes
voor do tip zullen zonder verplichting
gaarne worden aanvaud!
Verkiezingstijd is verkiezingsstrijd. Ila,
ha, welke candidaat wil den slagzin koo
pen? Het is alles in vollen gang in do
hoofdstad. Natuurlijk net als op andere
plaatsen. Met hot eenige verschil, dat er
in Amsterdam maar gekalkt ew geplakt
len gesmeuld mag worden, dat het oen
lust is, o:n laiior de stadsreiniging aan liet
werk te zien ais alles is afgeloopen en
toch weer dezelfde candidaten als alle
andere jaren gekozen zijn. Er komt natuur
lijk wel oeus een nieuwertjo bij, maar voor
dien was al die hu'mbug toch eigenlijk over
bodig. Enfin, we zitten er zeker nog mee
tot na don 21oa en de strijd wordt steeds
heeter. Er zijn nu ook do vergaderingen
Imct en zonder debat binnen en buiten.
De zalen van sommige politieke partijen en
van partijen, die> hun candidaten _grang in
Uien raad wdteu zien, woftlau altijd wel op
zulk een formaat gehuurd, dat het al spoe
dig overvol is en er een handjevol men
schen buiten moeten vergaderen. Diiar
komt dan nog bij, dat andersdenkenden
en niet graag geziene elementen buiten
worden gehouden en zoo zijn deze poli
tieke bijeenkomsten, wat attractie voor den
buitenstaander betreft, veelal nog aantrek
kelijker van de buitenzijden dan van den
bin,nonkant gezien. Het is binnen meestal
Üroog en zonder oen weinig afwisseling
in den vorm van een heftigen woorden
strijd.
Neen, dan op straat. De fanatiekelingen,
jeugdige partijgenoot® vooral, werpen, zich
zonder schromen daar in een vurig debat,
dat menigmaal niet uitsluitend via het
wooid beëindigd wordt. Onze pcdi Lie agen
ten, die den toegang tot do een of andere
vergaderzaal bewaken, zijn engelen in deze
dagen van m-eeningsverscliil. .Mot gekruiste
armer, scans wat moowang kijkend, luiste
ren zij aandachtig mee naar do politici,
zander evenwel op eenige manier van hun
eigen meening blijk te geven. Hoe kun je
een gezicht zoo lang in de plooi houden?
Meesterwerk hoor! Met het publiek zich
in discussie begeven is niet geoorloofd en
ik hob altijd zoo het gevoel, dat als er
plotseling aan de debatten een einde moet
komen, dat geschiedt, -omdat do agenten
hun gezicht vel eens verdraaien willen.
,Nou menschen, nou de deuren een beetje
vrij laten, hoor, en effe wat doorloopen".
Dat is het einde meestal. Dan worden de
groepjes verspreid en is de stemming van
zooeven wel wat weg. Do Amsteidainsche
pciitie is voorzichtig en getuigt van tak-
tiek, Zoo tegen het einde, als alles den
boeien avond goed is gegaan, moet liet ook
tnaax goed blijven. Het zoete lijntje is
oen probaat middel. ,,Nou menschen, nou
niet blijven staan, toe loop U nou door,
meneer
Soms probeert er even een te schreeu
wen. Van protesten omdat hij, de candidaat
zleüf, niet is toegelaten en hij, de candi
daat van lijst zooveel, deelt zijn reclame-
biljetten uit, gedrukt op den achterkant
van verloopem Duitsch© nieuwjaarswen-
sclien. Ook de propaganda mankt een ieder
hier naar eigen vermogen. Volgens hem
jnaakt hij ©eu goede kans, do nieuwe can
didaat ©n gémoëdcilijk, dat hij op'kain schie
ten met zijn tegenstanders! Dut moet op
den duur wei een prachtige samenwerking
goven. jWjud hij, de candkkiat, zoo bij* hot
uitioopen der vergadering, papt oven met
zijn tegenstander aan eu accepteert mot
liefde oen volle doos mot sigaretten, waar
Go buitenlieden ia een oogwenk op afge
legen zijn. Zonderlingo verhoudingen zijn
er toch in deze Amsterdaimscho pditiek.
Men vraagt zich alleen af of al dit geld,
besteed aan verkiezingspropaganda, op an
dere wijze niet nuttiger hal kunnen zijn.
En zieker zij, die onze vroedschap eens
gaan zien, warmoe© zij ons bestieren en
zien hoe zij regeer® over ons wel en
woo, komen al gauw tot dio gedachte. Oinzo
raadszaal is ©en kunstwerk op zichzelf.
Hot cciüego madlct een serieus®, indruk
au achter do verhoogde bestuurstafel.
Maar wie voor hot ©erst naar de zittingen
an den Amsterdamschen llaad gaat
hooien, voelt zich zonder moer bekocht.
Doen daar nu al die menschen zooveel
moeite voor?
Dient daartoe nu die 'duro propaganda?
Maar politiek is onbegrijpelijk voor don
leek.
Duizenden guidons aan reclame worden
er uitgegeven vóór zij in den Raad zijn,
onze candidaten. En ails zij er eenmaal zijn
en de belangrijke kwesties worden behan
deld, voor welke het Amsteidamsclio volk
zijn afgevaardigden naar den Raad zond, I
dan, om de ©an of andere roden, ook ai' j
van pclitiekoa aard', dan zitten da hoeren j
in do koffiekamer. „Stemt op???, hij i* j
onze man, lijst???, de candidaat, die goon
koffie drinkt". 1
VAN SIEGCiN.
de bezoekers langzamerhand verdwenen in
de gang, den tuin en de met boomen be
plante straat. Kunt u, en juffrouw
Woffington niet blijven, laten we dan la
ter een autoritje maken en ergens samen
gaan eten.
Hot spijt me ontzettend, maar we
hebben reeds een afspraak voor vanavond.
Ja, zoo gaat het nu altijd met me,
klaagde Bobbie. Blijf intussehon in ieder
geval even. wachten. Ik wilde u maar een
enkel woord zeggen.
Toen do laatste gast was verdwenen,
kreeg Robbie gelegenheid dat enkele woord
to zeggen. Maar liet betrof geen gcvoels
zaken, "het stond in verband met zijn harts
tocht, waarover we zoo straks met een
enkel woord repten en die zich reeds op
do Lagere schoot bij hem had ontwikkeld,
waar het mee rondeel der mannen hun le
vensneigingen opdoen. Bobbie was n.l. een
hartstochtelijk liefhebber van wedstrijden
en kansspelen van a'lerlei aard. Hij was
daarbij verzot op prijsvragen, letterraadsels,
dcecl gaarne aan het raden b v. van het
aantal runs, dat oen populair batsman van
oen cricketelftal in het seizoen zou ma
ken, kocht twaalfstuiverlootjes in een loterij
om een villa te Maidenhead, welke den
29sten zou trekken, was trouw deelnemer
'aan kraïswoordpuzzles en natuurlijk wedde
hij bij allo wedrennen van eenige betee-
kenis, had loten in elke buitenlandsche
loterij...
Ik moest eigenlijk altijd geluk in de
ïiefdo hebben, juffrouw Woffington, begon
bij. AVilt u wol gelooven, dat ik nog nooit
één cent heb gewonnen? Maar ik wou u
dit laten zien... dat is wat nieuws. Het
tijdschrift „The Tablet" heeft, een voor-
spellingswedslrrjd op het gebied van voet
bal uitgeschreven en looft daarbij een be
drag van twee duizend pond uit voor wie
do beste voorspelling' geeft, juffrouw Curtis.
-Hl-
Stuwadoorswet aangenomen. - Communisten en
en Braat tegen. - Wijnkoop vóór vrijheid van
het woord. - Strijd tegen den godsdienst. - Da
Minister zet zijn standpunt uiteen. - Een motie,
gesteund door andere groepen.
RECHTSZAKEN.
Het lamiliedniiua aan den
Weteringschans te Amsterdam
De Vijfde kamer dor rechtbank te Amster
dam heeft opnieuw bcllnnde'd het drama,
dat zich op 3 October j.l. in eaa pension
aan den Weteringschans hoeft afgespeeld.
Te dier zak© had do 21-jarige cPiauffaur II.
F. N. zich to verantwoorden, verdaclht van
moord. subs, doodslag, subs, .zware mis
handeling, meer subs, eenvoudige "misihan-
dding.
Do chauffeur woonde in hst pension in
bij züjn 44-jarigo moedor on zijn 30-jarigcn
stiefvader. D© twee mannen liaddem dikwijls
ongenoegen on in don av ond van 3 OctobsT
kwam het tot een uitbarsting. Do chauffeur
trok oen revolver en schoot met vier selho-
ten Zijn stiefvader neer. Do man was bijaa
direct dooJ.
Voor do politie verklaarde do man, dat
Zijn stiefvader ©en dreigend© houding tegen
hem Iliad aangenomen.
Na een uitgebreid getuig®- en deskun
digenverhoor, was het woord aan den offi
cier van justitie, mr. Van Arkel.
Spr. persisteerde bij zij'n eischacht jfiren
gevangenisstraf. Daar het hernieuwd onder
zoek zoo lang heeft geduurd, ©isc)hte spr. af
trek van een doel van d© voorloöpig© hech
tenis (van 22 Januari13 Juni).
Nog een staartje Stuwadoorslwet. Het ont-
wccti van den minister sto'.t veilightaidscotm-
misoies roor den bavaunifboid facultatief:
do heer Brautigum wenscjhte ze norpCidhtend
vloer to sciirijivon, omdat do kans bestaat,
dat juist daar, waar Zoo'n commissie het
meest nciodig is, or niet aan gedacht wordt
om zo op te richten. De minister erkend©
dit bezwaar niet. Hot «aantal ongelukken in
het havenbedrijf blijft stationair on er is
niet veel moer aan te deen om dit te voor
komen. Waar nog iets to doen is, kan eeoi
commissie nuttig z'ijn, maar liet is ni-at nao:
dig zo verplichtend voor to schrijven,
In do wet is bepaald, dat Zij niet geldt
voor do categoiioen van arbeiders, die mot
toezicht ca leiding zijn belast. Op vrag®
van do hoeren Brantigam en Guit, doa'de
do minister mode, dat hij d© wat ruim zal
toepassen en nauwkeurig zal nagaan wie or
onder moeten a a'len. Men kan dit pant aan
do regeering cieiiat®.
Itet wetsontwerp is met 59 tegen 3 stem
men aangenomen Do com mimi sten en do
heer Braat, waren het drietal.
De heer Wijnkoop kroeg vervolgens do
gcJegerN id om oeus uit te pakken togon
de wering van De Tri
bune uit do openbare
leeszalen en stations-
.achtkamers. Men kan
.'ich votorstellen hoe dat
was: do inteipolant
net in het weren niets
.miers dan em politie-
daad togen het com-
i .i nis tisehe partijblad
de regeering zegt niets
t aders te bedoelen dan
wering vian het blad om
dat hot „op walgelijke
WIJX-' 1» voord is van minister To;p-
stra de godsdienstige gevoelens van
een groot doet van hot volk krenkt. Het
maandhad Communisme en Da Communis
tische Gids, zijn niet geweerd en do Ilaag-
sdio openbare leeszaal bezit moer dan hon
derd "boekwerken ovcU het communisme.
Do Centrale Vereeniging van leeszalen,
waarbij alle leeszalen zijn aangesloten,
keurde goed, dat do inspecteur dier ver
eeniging bezwaar had tegen toelating van
do Tribune en de minister als hoogde
instantie, vereenigde zich met die opvat
ting.
De vragen van den hoer Wijnkoop wa
ren zonderling. Of do regeering wel wist,
dat na al deze drukte over de Tribune het
abonnementental zoo is opgeloopen? Neen,
dat wist de regeering niet maar zij begreep
dan alleen niet, waarom de heer Wijn
koop niet dankbaar was. Of de regeering
GEMENGD NIEUWS.
Noodweer te Utrecht.
Zondagavond tussclien zov-ea car acht uur
ontlastte zich boven Utrecht een geweldig
onweer, gepaard gaande met ©en axgekend
hei igen regenval.
Ruim dno kwartier was liet vuur niet
v;.U den hemel, ratelde do donder met knet
terend© klank en regende hbt allerhevigst.
Tal van straten stond® in oen onrrmezi®
geheel blank, alle kolders liep® onder on
zelfs in tal van huizen was hot water niot
t© keeren. V-e'o winkels en wootak&meis
liepen onder.
Voor zoover kon worden nagegaan, is de
bliksem nergens ingeLtogem.
Nu, dan hoop ik, clat u het eens zal
winnen, zei She,la, terwijl zij het pros
pectus van den wedstrijd inkeek, over
tuigd, dat de jongen in het winnen van
die tweeduizend pond evenveel plezier zou
heiben als wanneer luj dat geld werke
lijk van noodo had gehad.
Do jongen... Zij noemde hem altijd in
haar gedachten zoo en toch moest hij wel
W
niet begreep, dat haar optreden maar oen
slag in do lucht was? Begreep de regee
ring ook niet.' Of de rogcering niet inzag,
dat die oensuur wees naar den ondergang
van de bestaande maatscluipp? De' mi
nister meende, dat een lichaam, dat zich'
tegen ziektekiemen verdedigt, niet ver
keerd doet. Of do regcering niet inzag,
dat dc strijd tegen den godsdienst zou
voortduren en dat dio godsdienst al zeer
verzwakt is? Heeft niets mot hot geval
te maken. Gevoelt de regeering niet. dat
zij mot haar" optreden tegen do Tribune
het bankroet van d® godsdienst uitspreekt?
Aangezien do regeermg nietis opgetre
den tegen do Tribune, kan zij daarmede
ook mots uitspreken.
Bereid om het blad weer toe to laten
was de r-egeoring alleen, als het blad zich
zelf herziet en niot meer krenkend schrijft.
iVoor wat do stationswachtkamers betreft,
is do directie der spoorwegen verantwoor
delijk err do minister van waterstaat vond
geen aanleiding om tegen deze in te gaan.
Men komt natuurlijk in deze kwestie
niot verder op deze wijze, als de óén een
ander motief veronderstelt aanwezig te
zijn geweest, dan do ander zegt te hebben.
Do eenige vraag, die gestold kan worden
is deze: is het tactisch niet verstandiger
om niet op te treden? Alle partijbladen
doraüleeren wel eens op oen wijze, die
andersdenkend® zeer onaangenaam is en
oen grens is niet te stelt®. Do geschie
denis leert, dat al dergelijk optreden niet
enkel voordeel is.
Een element vah censuur zat er ontegen
zeggelijk in, «al is het dojn repressief en
m® diöat daarmedo zeer voorzichtig to
zij'n. Het sterkste verzet togon het vrij©
schrijven én sprok® komt altijd' uit don,
hoek, waar man voor preventieve censuur
is mén moot dus uiterst voorzichtig zijn
met aan dat stroven voet te geven. Het
wotsvoorstel-Doitoer is een bedenkelijke
slap in die richting, die, do geschiedenis
leert het, tot ernstige gevolgen kaïn voeren.
De heer Boon was van oordeel, dat een
politieke partij zich niet aaln schunnige
taal moot schuldig maken. Het ging hier
niet tegan het communisme, maar tegen
de wijze van voorstelling. De hoeren v. d.
Hc-ijde, Marchant en Floris Vos zouden vó'ór
do motie AV ijnkoop stemmen, die vraagt dat
do Tribune in de openbare leeszalen Zal
blijven. Men gaf met verbad te vod relief
aan het bladl Hier werd de discussie af
gebroken. 1
Hij het spelen verongelukt.
De 3-jarige P. van den Coendersweg
to Groningen, speelde met een vliegend©
Hollander. Ilij kwam, daarbij in botsing
met een paard en. wagen. De wagen ging
over het hoofd van den knaap. In zeer
ernstigen toestand is hot ventje naar het
R.-K. ziekenhuis overgebracht.
Ernstig auto-ongeval.
Zaterdagmiddag-te half een geraakte een
vrachtauto van do NeJerlalndscho bazait
maatschappij, waarop een achttal worklie-
d® op weg van Loenon naar Apeldoorn,
door het defect raken va'a de stuurinrich
ting, ter hoogte va!n de gemeentelijke vuil
nisbergplaats in Wormen in het kanaal.
Een viertal arbeiders van de firma Eykel-
booni, die in do nabijheid aan het werk
waren, snelde spoedig ter hulp met een
platte schuit. Enkelen wisten zichzelf te
helpen, andoren hadden dring®d hulpnoo-
dig. Een huüner, de ongehuwde 30-jarige
H. Buitenhuis, zat evenwel vast onder do
omgekantelde auto. Door het viertal ar
beiders werd hij met groote inspanning be
vrijd De lov®sgeestön waren toen echter
reeds gewek®.
Bij de arbeiders Tamboer en Lboyéngood
slaagde men er echter in. de levensgeesten
op te wokken. i
Zijn schuldeischcr met een mes
gestoken.
Te AMasserktam heeft een zekere AV.
v® Es den kruidenier A. Groenendijk miet
•o® mies gestoken. Vain Es, dio nog een)
oude schuld te betalen liald aan den kruide
nier, werd Zaterdagmiddag door dezen aan
gemaand en hij ontstak daardoor zoo ia
woede, dat bij zijn sclmldeischer met een
mes een ernstige steekwonde aan den hals
toebracht. Hot slachtoffer werd' naar het
gemeenteziekenhuis overgebracht. Van Es
is nog voortvluchtig.
Sheila had deu aardigen Bobbie Clarke
totaal vergeten.
om en bij do dertig zijn, juist de leef
tijd van Darol Farquhar.
Ik zou mijn antwoord zoo gaarne in
zenden onder uw naam, vervolgde hij iet
wat schuchter. Misschien keert dan eens
voor een enkelo maal de kans te mijnen
gunste. Men kan nooit weten, tiïet waar?
Maar waar heb ik het ding gelaten? Hij,
haalde uit zijn borstzak een bundel kleu
rige kaartjes en papieren, al mompelend
waar hij het ding had. gestopt. Ton slotte
had Jhy bet gevonden: In het zakje
van mijn opschrijfboekje. Ik heb bel al
geheel ingevuld. Do eerste prijs bedraagt
twee duizend pond... maar ik weet toch
iets, clat ik nog liever dan twee duizend
ponct 'zou willen hebben...
Sheila lachte zonder verlegenheid. Bob
bie Clarke nam zij nooit ernstig op. Wat
daarom nog geen bewijs mag hcetcn, zoo
als julfrouw Woffington plotseling vreesde,
dat do jonge man toch niet de ware
Jozef zou zijn...
Moet ik hier teekenon? vroeg Sheila.
Zij gebruikte haar \mlpen om haar naam
te zetten eu met grocto letters schroef
zijSheila Curtis.
En plotseling dook de herinnering bij
haar op aan den laatstcn keer. dat zij
haar naam liacl gezet... op het ontvang
bewijs voor do verdwenen parels.
AVeet u wel, dat dit de eerste maai
is, zeido Bobbie Clarko- vriendelijk, dat
ik uw naam op schrift zie staan? Jk
heb zelfs nog nooit een enkel regeltje
van u ontvangen.
AVaarom ook? Wc wonen onder éón
dak, boven elkander en dan hebben wc
toch altijd de telefoon bij de hand...
Ja, zeker, zeker, maar er is toch
iets...
Zijn blauwe oogen wierpen nog steeds
verliefde blikken op hot stukje papier, dat
haar handteckening droeg en hij staarde
er nog op, toen juffrouw AVoffingtou en
haar secretaresse roeds lang weg waren.
Hij kreeg een oo-gcnblik een opwelling het
papier niet in to zenden, on liet te be
waren, omdat haar handteckening er op
stond en hij daar bijna gevolg aan ge
geven.
Maar: Neen, dat zou te mal
zijn, bepeinsde hij. Ilc heb op me geno
men liet stuk in te zenden op den prijs
vraag' betreffende do voetbalcompetitie en,
wie weet, of het meisje niet den prijs
wint. Kans heeft zij" toch in ieder geval
die mag ik haar niet ontnemen.
Hij zond het papier in on vier weken
later werd do uitslag bekend.
Hoofdstuk XIV.
Het blauwtje.
Ia die weken gebeurdo er genoog om
oen jonge vrouw te doen vergeten, dat zij
haar naam had gezet op oen strook papier,
ingezonden als antwoord op een af an
dere malle prijsvraag van een krant.
Do eerste gebeurtenis van belang was,
dat Sheila een formeel huwelijksaanzoek
ontving van Bobbie Clarke. Ja. het was
een aanzoek in optima forma, want al
mocht juffrouw Woffington ook beweren,
dat de meeste van haar jonge bekenden
meer vervuld waren mot do gedachte aan
het merk van do nieuwe auto, dio zij wil
don lcoopen, dan over de formuleciing van
een huwelijksaanzoek, met Bobbie Clarke
was dij toch niet het geval. Op oen na
middag koerde hij huiswaarts van zijn aca
demie" aan de andere zijde van de Seine.
Hij was do brug overgegaan en slenterde
over de arcades van de rue Rivoli, het
hoofd vervuld aan dio zoo wonderlijk aan
trekkelijke Slioila Curtis, toen hij onver
wachts het persoontje, dat zoozeer bolag
had gelegd op zijn gedachten, in het oog
kroeg. Dat meisje in hot rood, met dien
hoed op, ja, dat was zij. Zij liep naar
hem toe, zich oen weg banend tusschen
de schare van straatslijpers, voortspoe
dende boodsehaploopers en winkelende
menschen, on hij stevende op haar af.
Goeden middag, riep hij liaar toe,
torwiji hij haastig een lsand vrij maakte
om zijn hoed af te nemen. AVelfcen kant
uit? 1
(\Vordt vervolgd.)
vc
D. J. Wijnkoop
,<C. I\ H. C, C-i
V
it
