■li
A
Nederlandsche
mumorn uaT
Verslag Gemeenteraad.
Sieunt zooveel mogelijk de
C. H. en W. V. G. afsloeg, zijn de ©enigel
uitzonderingen. Geelzwart werd nit de twee
de klasse verdreven door Apeldoorn, Z.~
'A.C. 2 nit do reserve eerste door A'.Z C. 2
en voorts moesten lallo vier derde klas-
sers 't loodje leggen. Olddnzaal en Does
burg op 't groene veld tegön Phoërux (En
schedé) en E.S.C.A. (Arnhem), doeli G.V.C
gal liaar degradatie wedstrijden, tegen Trek
vogels (Nijmegen) gewddaon en Activïa trok
zich uit K.N.V.B.-verband terug, waardoor
IWijbo zonder strijd liet derde klnssorsdhap
heroverde.
Aödeeling IV Vortoo'nt *n zelfde beeld,
zij 't op kleiner schaal, daar or nog
geen vierde klasse ia 't Zuiden bestaat,
Do eerste klusser Vilhelm!na moest voor
Blijuhekle 't veld ruimen, evenals de twee
de klassers Zeeland ia en IT.E.C. voor Ter-
neuzCn en Picus. 't L'ot Valn Heerlen Sport
is nog tniet beslist. Alleen Wilhelmina 2
handhaafde zich door D.Ö.N.GA'. 2 te ver
slaan.
In Afdeeling V tctoslotto moest de eerste
klasser ook al 't veld ruimen: M.S.C.
snoeide tegen F.V.C De beide tweede klas
sers Rood Geel en Stadskanaal handhaaf
den zich, maar door versterkte promotie
is ook Black Boys (Snoek) naar de tweede
klasse overgegaan.
R. C. V. B._
Programma voor hedenmiddag: 1
lo. kl.Olympial IZwart Vit.
Res. Ie kl.Stormvogels II—Excelsior II
(ER/s uur).
O.D.K.Unicum II.
Res. 2o kl.: SSS—B.VA. II uur)
Korfbal.
C. K. B.
Neorlandia (Delft)—O .DL
Snel III (Dordt)—O D.I. III.
STADSNIEUWS.
Kinderjuffrouw„Wat spoken jullie In vredesnaam
daar op den grond uit?"
Pietje„We spelen ziekenhuisje."
Kinderjuffrouw„En wat doet Marietje daar boven
dan
Pietje„O, die is naar een berg-sanatorium gegaan."
(Passing Show),
Pietje„Moesje, waarom ben je toch zoo mooi
Moeder, die van de gelegenheid gebruik wil maken
„Omdat ik altijd zeet geweest ben toen ik een klein
meisje was."
Pietje, in gedachten„Wat een stout jongetje moet
Pappie dan geweest zijn."
De raad. der gemeente Schiedam;
gehoord do besprekingen inkabo het uit
de Openbare Loesziaall verwijderen van lilot
dagblad „De Tribune" door het Gemeente
bestuur, keurt ia deze de houding ran
B. en Wi. af.
De motie wordt in stemming gebracht en
verworpen met 220 stommen.
Voor stamden do hoeren Fetter on Coflé.
Tegen de hieeran Do Bruin, mr. Van Val-
zon, S'avanburg, gleans, Sobteraujn, movr,
Bcnthem-do Wildoj do hoeren. Broek, Scheur
kogel, v. d. Most, Swarijes, llctogeiulaui, mr.
Ka,velaars, Elman, Van Pelt, Dinlcolaar, Wiet-
kenfeamp, v'. d. Tempel, Brounts, Van Dorp
en Van IVaaxdonberg
De hoeren ir. Houtman, v d. Kraan en
Van NooTdennen namen aan do stemming
geen deal.
(IFoicZl vervolgd.)
BINNENLAND.
Vergadering van Vrijdag 12 Juni 1931,
's namiddags 2 uur.
VII.
Voorzitter- de burgemeester, do heer
H. Stvtieineij-cr.
De Tribune.
I (Vervolg).
Repliek.
Den heer Collé spijt hot, dat do heer
Van Vol zen nïot in de vorige vergadering
aanwezig is geweest Hij schijnt ©en bootje
aangebrand to zijn.
In do vorige vergadering heeft sptr. het
een on ander geciteeerd .uit do R. 15. pars,
o.a. oen redevoering van pater Do Groeve.
Als do hoer Van Vol zen daarbij) aanwezig
was geweest, had hij nu ook eens kunnen,
vertellen, of die uitlatingen naar Zijn oor
deel al of nïot beieedigend zijn. Pater De
Greeve aeide o.a.„Om Lonin te toekenon"
eon wereldfiguur naar spr.'s oordeel
„moet ik mijn kwast dodpen in gal en In-
pus". Do hoeren, dis dat daroom zoggen,
matigen zich het recht aan om over de Tri
bune den staf to breken. Als één richting
in de pers beleedigend on smalend over
andoren, schrijft, dan is hot de R'. IQ. pers.
Als de ziel van -don heer Van Val sen zoo-
met goede gedachten is vervuld, laat hij
dan eerst -eens probeeren de R'. IQ. pers tot
do toepassing van oen andere method© te
bewegen.
Do vooTri'ter hbeft lie'..gehal over dwee-
pers en valksop.'iria:s Man als men anders
niets weet aan to vo-oren tegen do revo
lutionaire beweging, dan wat scheldwoor
den, laat men dan maar thuis büjlvem.
Toch' voelt spr. tenslotte nog meer vcctr
de houding van den heer Van Vetan, die
ziijn meoning verdedigt, dan voer de politiek©
lafaards, die wegkruipen achter den mi
nister. V© weten nu ia ieder geval do moo
ning van den heer Van Velzm ©a weten,
dat de schuldige vo-or het verwijderen van
de Tribune uit de Openbare Ijeosaaait in
de eerste plaats gezocht moet warden in
don R. IC. hfoek.
Wandelaarster: „Hoe kwam Je er bij, laatst te ver
tellen dat het 10 kilometer was naar Aarstad Het
waren er 20
Wegwerker: „Jewel, juffie, maar ik von dat jullie
der zoo moei uitzagge." (Passing Show).
Overbrugging van het Hollamhch
Diep bij Moerdijk
Do Kamers van Koophandel eln ""Fabrie
ken voor Westelijk Noordbrabant, Dclit en
Omstreken, Oostelijk Noorbralnnt, 's Gra-
venhage, 's Ilortogenbosch en Omstreken,
voor Rotterdam, Ti'burg en Omstreken,
voor Noordelijk Limburg, voor de Bene len-
Maas cn voor da Langstraat, diep door
drongen vain het grooto belang van een
spoedige totstandkoming tenor ïiieuwo
oveihmgging van het Ilo'laïidsch Diep bj
Moerdijk, verzoeken den raad van ministers
te bevorderen, dat daarvoor binnen den
korlri mogelijken tijd de noodigo gelden
bij de Slaton-Geneiaal worden aangevraagd.
In het adres wijzen bovengenoemde Ka
mers erop, dat de overbrugging va'n het
Hollawdsch Diep bij Moerdijk als oen be
lang van eminente befceakenis, zoowel mt
natidnaal als uit economisch oogpunt be-
scliouwd moet worden.
HijMetste, ik ben zoo gelukkig, ik zou de heele
wereld willen omhelzen"
Zij: „Nu we geëngageerd zijn moet je die vrijgezellen-
gewoonten toch afschaffen." (London Opinion).
Do historie leertdat do R. IC er altijd op
uit zltjh geweest de vrije meonings-aitiag
vnn anderen to andeirdraJdeein. Dot ae hat
nu in Nederland niet do-ea, is niet hun
sdiiuld. Ze treden niet alleen tegen vrijden
kers, maar ook tegen geestverwanten ap op
een wijzi© a's spr. en zfjn vrienden niet
gaarne zouden doen.
Do vorige vergadering hoeft de lieer Sla
venburg iets geoogd «oa de lieer Hoogendam
sprak over Gods lfaogo majesteit. Spr
heeft gevraagd, of men misschien wel men-
s-dhen mag heleedigon in do peis, maar daar
over heelt do lieer Hoogsndam zicSi niet
Uitgelaten.
Men kan smalend schrijven over zfjn te
genstanders, maar nog -erger is liet, dat
men zich wreekt clp d-e vrouwen on kinde
ren van do economisch' zwakke tegenstan
ders en hier -een welsprekend stilzwijgen
bewaart.
Ex is gezegd, dat do Tribune moreel
schadelijk is, maar wat moreel schadelijk
is, bepaalt elk voor zich.
De Sdiiedamscho arbeiders hebben oen
goede los gehad. Zo hebben kunnen vfet-
stdleiito dat do pens', tb Soc-dem. on do
R. IQ. samengaan en vo-or njats stian, a's
hot gaat tegen do arbeidersklasse on gnnr
no do politie aanvaarden als maühtsinsti-
tuut. Is dat niet moreel schadohjfc?
Do burgemeester aagt: ,.D© minister hoeft
een besluit genomen en dat hebban wo to
accepteeren". Er rijn echter ook nog
mcnschen, die w-el prajls stedten op de Tri
bune-. Maar men wil het dagblad de Tribune
treffen; dat is door de R. K, Maden open
lijk erkend en vandaar deze agitatie tegen
deze krant. Men tracht ook do onrmnunis-
iisdio pers -onmogelijk to maken.
B. en tV. kunnen gerust zeggen: Hot gaat
om de Tribune, omdat het een oanmunis-
tisdh blad is. De raad keurt hot toch wel
goed- i i i I
?&7il l 'i
Do houding van do links oho heanea in1
den raad is ook niet fraai, Da Inetor Do
Bruin, die niet met spr. wil debatteeren, en
de heer Ilo-utman zijn in beginsel logen cen
suur, maar a's die censuur de Tribune be
treft, vinden zo dat wel goed. Als iemand
een ziedepraok over de Tribune gaat ben
den, ziooals do boer De Bruin deed, dan
woidt spr. daar een beetje missiehjlk vaxi.
Diens heto-og koffint hierop neer: De mi
nister heeft nu eau maai een beslissing ge
nomen en we kunnen toch niet de openbars
leeszaal opofferen voior de Tribune.
Er zou oen onjuist bericht in do Tribune
hebben geslaan, want da wethouder "van
onderwijs was niet verantwoioirdel'ijk vtoor do
ve-rwijflering van do Tribune uit de Schie-
damsdie openbare leeszaal! Is een onjuist
bericht do reden waarom een' b'ad uit de
openbare lees zaal meet -void wijnen? Als
dat ,hct geval was, zioui er spoedig geen
enkele krant meer in de openbare leeszaal
meer liggen.
Indien als straf o-p een onjuist hsricilit
stond de verwijdering uit de cpenbai© lees
zaal, zou de Tribune er het langst in. blij
ven en "teerst van a'lo Maden zoude
Voorwaairts er uit liggen. Als die zig. poli
tieke brieven: Rond don Toran dor Wijk
beid op hun juistheid van voiorst-e'lsng wor
den getoest, voa de Voiomvaaiits al lang ver
dwenen z'yn!
Als de soc.-dem. geen principieel stand
punt durven in te nemen, dan doen rij bier
in den raad net a's hun collega's waar
mee z!j "tzoo gciecl kunnen vinden en gaan
rif ook maar redeproaijes hotuden. Zsij zijn
vjsclï noch vlees:lli.
tVon R. IQ. zijde hoeft men nagdatan om
zijn meoning te zeggen over do wijze mn
spreken van een der grootste redenaars van
do R. IQ. kerk.
'tls tooh nog wel een beetje verschil, otf
een eerste rangs of een öo of 7e ranga
redenaar iets beweert. Als de R'. R. met te
zwijgen willen zieggen, dat zj wat pater Do
Greevo betoogde Volar hun rekening nemen,
dan moeten rij' niet meer praten over:
moreel sdiadalijk en diergelijk fraais.
Men heeft aanmerking gemaakt op een
plant in de Tribune. Spr, wil 'vastleggen,
dat ill et bezwaar bij de R'. IQj. niet kan be
slaan tegen liet uitbeelden op ziqhl zelf,
want in Roomscha lectuur kqaren nok
tcelteningen voor van bowonMtuurhjkö we
zens, enz,, a'leen is de uitbeelding eon
beetje anders dan in de Tribuna. Da teeke
naar van do Tribune heeft de plaat juist
zóó geteekend om goed te laten uitkamen,
dat de Christenen da grootste aoiiogssto-
kers zijn. Een andere bedoa'ing heeft met
voorgezeten. t
De beer Van Volzen mag wel een beetje
'voorzichtiger rijn. Spr. weet niet, of do
heer Van Vel zen de laatste Roode Tram
petter heeft gezien. Daarin wordt het g-;
mcentóbestuur van. Schiedam uitgebeeld als
een doodgewone;, erg leelijlk» aap met lang
haar. Voor een -enkeen kaar is spir. het met
de Roadie Trompetter eens: h'et gemeente
bestuur van Schiedam is in dat verkieaings-
blaadjo zeer juist geteekend. Do soa-dam.
zijn das oo-k niet za'a kieskeurig. Maar
'tis er om te do&n de roVofutioeiaira bo-
weging af te s'achton en daartoe acjht man
eiken maatregel gooorlciofd. Ook de arbei
ders individueel worden afgeslacht.
Do Voorzit ter zegt, dat, aangezien er
in tweedon termijn niets nieuws is gezegd,
hij bot tijdverspilling acht op het gesipro-
kene nog weer in te gaan. Wat spr. an
andere hebben gezegd naar aanleiding
van de vorwijldoijng van da TribUr.e, is door
den jheer Collé niet ontzenuwd. Daarom
sluit Spr. het debat en brengt de moti©, de
vorige vergadering ingediend door den heer
Colli, in stemming.
De motie luidt als vjolgt: 1
Georganiseerd overleg in ambtenaren
zaken.
In de vergadering van do -Centrale Com
missie voor georganiseerd overleg in amb-
tenaxdnzakm, weiden bij "de behandeling
■Van het Ontwerpbesluit betreffende indienst
neming door hot rijk vain personeel op ar
beidsovereenkomst, eonigo bezwarein tegen
afwijkingen va!n het verslag van de sub
commissie en overigens nog eenïgo wen-
schen kenbaar gemaakt. Do regeeringsèele-
gatie zegde toe een en a'nder onder de
aandacht van de regeering te zullen bren
gen. Vervolgens miaakto do voorzitter o,a.
bekend, dat de regeoring er geen bezwaar
tegen heeft om, overeenkomstig het daar
toe door do Centrale Commissie gedaan
vorzook te bevorderen, dat hot aantal van.
door de Centrale Commissie valn georgani
seerd overleg aan to wijzdn vertegenwoor
digers in de rijkskleedingoommissie uit
breiding worde gegeven, in dien zin dat alle
in do Centrale Commissie vertegenwoor
digde centrale organisaties in die commissie
zitting zullen hebben.
Naar bet EngeJsah van BERÏA RUCIQ,
door Mr. G. IQELLER.
32)
Farqnliar hoog even met bet hoofü in
antwoord op het knikje ön den gimlach
waarmede ze hem begroette.
Die madame Cottrell is zeker wel
een leerling van u geweest?
Och... Ja, ik heb haar een paar
lessen gegeven...
0, wat aardig. En was dat tennis
of schaatsenrijden
Tennis.
Zo zal,wel oen uwer beste klanten
geweest zijn. Ontvangt u wel eens getuig
schriften? ging Sheila voort, maar daarop
,von olgdo zijZou zo mcenen, dat ze
mij ook kende?
Haastig vroeg Farqnliar: kennen?
(Waarom zou zij dat?
Ze kijkt zoo boos naar me, ant
woordde Sheila, en dat was inderdaad
het geval. De blikken uit mevrouw Ccl-
trolls donkere oogen waren nu gericht naar
het meisje, alsof ze vroegen: „Wat is
dat voor oen meisje?" Maar die vraag
werd anders gestcbl dan door malnnen die
Shoila voor het eerst in de halzaal ont
moetten.
llot wemcMo van Ire-liners om do tafel
van madame Cottrell en do ober was om
vermoeid hl zijn vragein naar de wen-
schen van mevrouw: Was alles in orde?
(Vond mevrouw de bloemen maar haar zin?
Was de kip behoorlijk klaar gemaakt? Do
asperges zooals mevrouw had bevolen? En
was de keuze van den wijn naar den
smaak van mevrouw? AVensebte mevrouw
nog iets?
Blijkbaar wenschte mevrouw inderdaad
nog wat. Zij hief het lioofd op en zcide
iels, dat Sheila, die nieuwsgierig toekeek,
niet kon begrijpen, maar dat blijkbaar met
haar in verband stand. Ten minste movr.
maakte met haar met juweelen versierde
hand een gebaar in de richting van haar
tafd.
Terwijl hij volijverig zijn zorg wijdde
aan het voetenbankje van de in Waar
heerlijkheid pralende gast, hief de ober-
kellner zich op en als eön zwart konijntje
dribbelde hij weg, om het bevel van ma
dame want hot was een bevel naar
de door haar aangeduide tafel over te
brengen. Sheila koerde zich 'naar hem toe,
in de
overtuiging., dat hij een boods
voor haar had. Maai dat bleolt toch eon
vergissing van haar te zija: Het zou ma
dame Cottrell aangenaam zijn, zoo mijn
heer Farquhar haar het genoegen wilde
doen haai' goeden avond te komen zeg
gen
Dat mag u niet laten. In uw plaats
zou ik maai dadelijk gaan, riep Sheila
uit, nog voor hij haar verlof daartoe had
gevraagd
Lieve hemel, mopperde hij in zijn
linn-tóisto, die vrouw. En ik, die gehoopt
liad, haar no-oit meer terug to zien. Hij
was woedend. En dat in het bijzijn van
dat meisje. Ilcm te ontbieden, zooals zij
een kelluer, baar chasseur, liaar chauffeur
oi haar kamerdienaar Ipj zich liet komen.
Hij bad er een lief ding voor over ge
had, als hij had kunnen antwoorden, dat
hij tot zijn spijt verhinderd was, Maar hij
kon goedschiks niet weigeren. Was hij niet
de betaalde bcrocpsschaatsenrijder, die de
sthairijke dame op haar wenken moest
bedienen'? Ja, zoo was zijn politie. En
dit meisje, die Sheila Curtis, die parel-
dievegge, begreep den toestand volkomen
en zij gnuifde. Dat kon hij op haar vrien
delijk gezichljo lezen en hij kon liet lioo-
reii ooi; uit haar minzamen raad om maar
dadelijk aan het bevel te gehoorzamen,
Darol stond met lootten schoenen op en
- 'h
En sneed Farquliar iets door de ziel.
mot stijve boenen schreed hij naar de
rijk versierde tafel van de gast, wier won-
sclien hevelen waren. Toen hij opstond,
dacht Shoila: Nu, over een paar mi
nuten is hij terug. Haie majesteit kan
hem moeilijk vasthouden, ook al zijn ze
oude vrienden.
Maar hare majesteit deed dat wel. Sheila
zag, hoe Darol zich naast dio koningin
van Sjeba aan tafel zette.
Zou liij mij lieusch alleen laten zit
ten? vroeg Sheila zich af. Maar haar een
zaamheid duurde slechts enkele oogenblik-
k-ra. Plotseling hoorde zij naast zich' een
vriendelijke stem: „Zou ik mij" de vrij
heid mogen veroorloven me aan u voor to
stellen..."?
Farquliar zac, toen hij zijn blikken, naaï
zijn tafel wendde, dat er iets gebeurde,
dat hij hij voorbaat liad geweten, dat
plaats zou hebben. Hij merkte het op,
onderwijl liij antwoordde o-p de onver
wachte vraag van mevrouw Cottrell:
Heeft u gedineerd?... Geen voldoende eet
lust vo-or oen tweede diner? (een glas
champagne vo-or mijnlieer)... U ziUlaar met
anderen?... iVraag aan üw gezelschap, of
het bij mij wil komen zitten.
Ze schijnen andere afspraken te heb
ben gemaald, antwoordde Farquliar, terwijl
hij "nog steeds sombere blikken wierp -naar
do tafel die liij even te voren had ver
laten. Een troepje Engelsche studenten,
dio voor de spOrt naar Zwitserland, .wa
ren gegaan, omringde hot onverwachts. Ja,
Farquliar bad de jongelui reeds lang in
do galen gehad. Den gsnschen avond had
den zij verliefde blikken naar liet tafeltje
geworpen; zij waren het volkomen eens
met elkaar geworden, dat zij met dat juf
fertje iu het groen op de een of andere
wijze in kennis moesten komen... Kijk, nu
zit zo alleen... Nu hebben we kans haai
voer oen dans te vragen... Wie zal haar
aanspreken?... Doe jij hot maar, Ultimus...
■Nu stond de jongste, brutaalste van 't
troepje met een vriendelijk lachje voer
haar te buigen, terwijl hij met iets ver
legens in zijn stem vroeg: Zou ik me de
vrijheid mogen veroorloven me aart u voor
to stellen?... Mijn siaain is Meredith', Ulti
mus Meredith. Zou ik u, om dezen dans
mogen vragen? 'Is
Sheila dacht: Ja. waarom niet? Men
laat mij alleen zitten. (Waarom zou ik
niet gaan dansen
Dat is de beste vorm
van werkloosheid-be
strijding en daarmede
dient ge dus Uw land.
Ex snood Farquhar iels door do ziel,
toen bij waarnam hoe Sheila met dien
blozencn, aardigen jongen naar de dans
zaal stapte.
Het gevolg was, dat, toen kort daarop
mevrouw Power en de graaf uit die zaal
terug koerden, een Beetje nieuwsgierig hoe
het den beiden jongelui gevaren was na
een half uur aan zich zelf te zijn over
gelaten, de ledige koffiekopjes op een rom
melige tafel vonden. W-aar was het meisje
gebleven? De heer, in wiens gezelschap
zij haar hadden achtergelaten, zat aan de
tafel, die ongeveer den gninschcn avo-nd
was gereserveerd gebleven, met...
Neen maar. iWat is er nu aan do
hand? riep do kleine mevrouw Power in
de grootste verbazing uit. Inez!
In gezelschap van den graaf snelde zij
naar do nog zoo laat dioecrende.
Mijn lieve Inez. iWat is er gebeurd?
Met baar champagneglas, dat zij juist
rum haar lippen wilde brengen, in de
hand, vroeg Inez Gettrell kalm: Waar
om zou er iets gebeurd zijn?
Maar ik dacht, dat je op weg was
naar Egypte? Iloe komt dat? IVij verkeer
den allen. Sn de heilige overtuiging, dat
je in je Isotta was gestapt en dat je
goed en wel op weg was naar Marseille,
met het plan naar Cairo door te reizen.
Na een slokje champagne te hebben ge
nomen, zette madame Cottrell haar glas
weer neer en keek haar vroegere school
vriendin met een onverscliilUgen blik aan.
Alvorens liaar Mik weer naar Farquhar
te wenden, zeide zij op monchalanten toon
Ja, ik hen wel vertrokken, maar ben
ten slotte hierheen gegaan. Ik was van
plan veranderd, andere niet!
(Wordt vervolgd).
