Al Van alles wat. Raadselhoekje, beiutl was. Alle schuld ran het ongeluk nam h!ij ridderlijk op zich'. 'Rustig liet moeder licm uitvertellen en ernstig ziei zfij, toon Wij uindd'ij'k klaar was met zijn ver haal I „O, maar Hans, waarom h'eib jo dat gadam?" Vqoir de aardigheid, moeder", luidde liet ant woord. I Vondt jo dat dan zoo bijfzonder aardig?" Vroeg moeder wcier. 1 i J/Eersl wel; maar nu niet meer", antwoordde Hans eerlijk. Eren Meet moeder «.Vijgen. Toen Vroeg Hans angstig: /(Denkt ,u„ dat do lro-o nu weer in liet weiland staat, moedor?" ,l,Tk woot tett niot Hans. Za,l ik Welters, den veld wachter, oens ophlellen E6n oiagonMik aarzelde Hans en met een zucht van berusting z'oi liüji ,,'Ja, moeder". Moeder ging nu naar beneden, kwam na wat Hans oen eeuwigheid leek, maar in werkelijkheid s'ledhts een paar minuten waren, weer boven en Zei vlo kunt gerust zlij'u, Hans. Do koe is een heel eind verdek door oen boer opgevangen, die on middellijk den veldwacliter er moe in kennis heot't gesteld en daar de boer, van wio de fcoo wa% iiom o: al naiar gevraagd had, wist W'olLers on middellijk, waar de vluchteling thuis hoorde. „'En enne weet Woltars ook, dat ik vroeg Hans aarzelend. „Ja", antwoordde moeder. .,Ecn oude beer liai het gezien en verteld, dat j'ij do hoofdschuldige was". 1 ji/Dan ben ik er bij", zei Hans mot een zucht ,,.Ta, dat Zal wel", ze,i moeder nu, Maar hut is toch veel beter, dat er geen verkeerde beschul digd wordt. Vind je enk niot?" ,,J ja, moeder", moest Ha,ns taegewen. „Wees nu maar bïij dat de koe geen ongelukken veroiorz'aakt heeft en weer rustig in haar wei land staat. Ga dan nu maar gauw slapen". Met deze woerden dekte moeder hein nog wat toe en na alle uitgestane angsten en moeheid viel Hans weldra in sla alp'. (Nadruk verboden). i (Slot volgt). Dat was Ihle-t verschil 1 Iemand, die een groote boerderij bezi.it, zag ziicib door geldgebrek genoodzaakt d© helft zijner landerijen to verkooji'en om ziij'n sdhuklen le be talen eft dei andere tfelft tegen een behoorlijken prijs aan een hoer te verhuren. Na eenigen lijd gaf de boer zij'n wensoh te keu- nenhot Jand te fcoöpteii. „Maar 'hoe zit dat?" riep de eigenaar verbaasd uit/' „Ik kon mijn eigen boerderij niet houden en jij',' die toch huur moet betalen, zloiu in start Zij'n haar te koolpen?!" „Twee woorden maken Wet verschil", zei de boor nu. „U zegt tegen bot geld „Gal" en ik zieg: „Komf U slaapt morgens! lang, leeft ge- heel oor uw 'plezier en laat het beheer der boerderij a.an anderen over, terwijl ik vroog olp- sta, 'hard werk en overal b'iji ben. Dat is liet verschil!" Met gel'ijke munt betaald. Eer lieer wilde uilgaan en belde om ziija schoe nen Zijn knecht bracht zio lnem' echter ongepiootst. (.Waarom he3> je mlj'n schoenen niet gepoetst?" vroeg de heer. Omdat ik dacht ,dat zo met dit regenachtig© weer toch cladel'ijlk wear vuil woidea", luidd© hot antwoord. 'Even later kwam do knecht z'ij'n meester don sleutel jder 'provisiekast vragen. „Wiaarvoor bob je dien noiotdig?" vroeg dei lieer „Ik wilde voor het middagmaal gaan ztoirgem", antwoordde de lor echt. Hierop antwooidde de bloei' met oen fij'n lachje: .Waarom zou jo dat doien? Binnen ©en- paar uur hebben ivo immers toch w'eier honger". (Nadruk verboden). Oplossingen der Raadsels uit 'i vorige nummer. VOOR GROOTEREN. 1. 2. Zij, ven, ster; zijvenster. 3. liet geheel© gezelschap* stond in d© gROT TE wachten o'p' haar. (Rotte). Ik kwam vanmiddag DIE ZE ven boeten be kijken, maar u was h'olaas uit. wAARom sloeg je mijn raaD ONCrEloovig 'in den wind? (Aar en Dong©). Oom IlanS, WALMt h'et p'etrolau instel in de keuken? (Swalm). l A S S L A A D A 1 T T 0 (Diciz©). Y A L K A 1) E L L E V E K I E I

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1931 | | pagina 9