De verstoorde St. Nlcolaas-avond.
Ons St.Nicotaas-
Nummer.
courant
Een verhaal uit de dagen van het zwarte-Schiedam.
asm%zM
1 DECEÜ5ER 1931.
BIJBL AO MM
Bypeau: LANGS HA¥e£IS 14!
Mo. 39893.
liet dekseltje danste op de stoomwolken,
die bij eiken sprong uit het dikke ketelhjl
persten; de warmte van het kleine, voile
kamertje werd adembenemend, de lange
tabakswolken vielen traag en breed-uit-
vloeiend laings het ge'e licht van een ouden
gehronsden olielamp, de gedaanten en ge
zichten der aanzittenden verdoezelend,
moeder, „het kortasemige mensck" in haar
rieten leunstoel schier verstikkend.
Uclie, uche... uche Anne kan je nie
wa ope zette... uche... uche... ik krijg 't
zoo benauwd.
Nee moeder neen, d& ga toch nie
hoor. Ge zou sebiet een kou op bet lijf
knjge. Maar as oome Daantje misschien
z'n pijp nou es cffe wou neericgge, dan
Je weot 't hoor kind, je oome is zoo
mak as een schaap. Alles ken je van 'cm
gedaan krijge. Je ken 'em gerust uit je
hand late eten, nietwaar tante?
Tante, oome Daantjes welgedane ega.
Schudde veelbeteebend met het hoofd.
Ileeremoppe, soo'n goeierd. Je sou den
ken, dat 't de beste ma'n van de wereld was.
Hou 't 'em in de gaten hoor, wat ik je seg.
Hoor je nou niet, wat je gevraagd wordt.
Je mot je pijp weglegge, soo.
Jo heb nog meer last van die man as
van een kind. Dat sit te smoke als een.
kalkofe en as Sint Niekelaas straks komt,
kan die man sebiet niet uit s'n ooge kijke.
iW'at seg jij moeder. Heb je 't weer soo op
de borst, mins? En dat op jou leeftijd. Ik
sou maar es een beetje voorzichtiger worde,
as ik jou was. Die huize hier tochte as...
Ja, omdat jij" 'ier nou vandaan bin,
deugt er niks meer van. Natuurlik, me fro u
is non te groos gewordo. Toen je 'ier nog
sat, waren 't toch sulke liefe hnissies, hé?
Maar nou pfoe! Kale druïde ie 'oor.
Stil nou maar, lieve mensoh, hou je
nou maar kalm, suste oome Daantje. Dat
weette we ommers allemaal wel, wil je
daar seg. Jij" bederft altijd de lieele rom
mel.
Maar ik blijf er bij, nijdigde de kijf
achtige tante Jaan terug, die altijd en met
iedereen ruzie zocht,
We hebben het genoegen u hierbij
weer ee>\ extra nummer aan te bieden
het derde in dit jaar, ditmaal in
hoofdzaak gewijd aan het Si. Nico-
laasfeest.
Behalve St. Nicolaas-tectuur en
-plaatjes zal men ook iets anders
aantreffen
In om Extra-Nummer Schiedam
Woonstad'1 October '31 gedateerd
zijn we begonnen met de publicatie
van: Uil de Geschiedenis vanSchicdam
door Dr. K. Ilee nga en daarmee
vervolgen we in ud nummer.
Voorts komen in dit blad eenige
rubrieken voordie onze trouwe lezers
kennen: onze reeds zeer populaire
contracl-bridge-rubriek en weer een
zeer lezenswaardige Palestijnsche
brief van rabbijn S.Ph. de Vries Mzn.
Als de belangstelling voor deze
rubrieken bij niet-abonne's mocht
zijn gewekt, en wij twijfelen daar
aan nietdan adviseeren we hun
om zich de dagehjksche bezorging
van ons blad ie verzekerendoor een
abonnement te nemen De Schiedam-
sche Courant is met alleen hel eenig
zelfstandig hier ter stede verschijnend
dagblad, het is bovendien wat het
plaatselijk nieuws betreft het best
ingelicht en kost slechts f 0.15 per
week of f 2.per 3 maanden.
Onze Bureaux zijn gevestigd Lange
Haven 141, hoek Korte Haven; onze
telefoonnummers zijn 68103o8617
en 6S923.
Die hnissies 'ier...
Mensch, hou je vervelend mondwerk
dicht. Op Sint Niekelaas-avend breng je
ook nog de boel op stelto. Ik sou me ge
mak maar houwo as ik jou was, adviseerde
com Janus met de noodige autoriteit.
De „hmssies", waardin op dezen St. Ni-
colaasavond ten huize vau de familie Leen
de rse, bijna een heftige ruzie ontstond, wat-
ren aan den voet van den Rotterdamsche-
dijk gelegen, vlak voor de glashut, waarin
de bijna naakte arbeiders voor gloeiende
ovens bun gezondheid-sloopenden arbeid'
verrichten.
Van verre reeds, op den dijk, wanneer
men 's avonds met het hijgende, blazende
trammetje van Rotterdam af kwam hotsen,
zag inen de gloeiende lichtjes in don don
keren buik van de hut heen en weer dan
sen en ais'liét trammetje, onder uitspuwen
van veel rook en vuur eindelijk de hoogte
van het „Rooie Hek" bereikt had, kon men
duidelijk de vurig-rood beschenen lichamen
van de glasblazers voor de heete vuren
waarnemen, kon men den gloeiendon drup
pel aan de blaaspijp in een flieschvormige
massa zien overgaan.
Moeder Leenderse en haar dochter Anhe
hadden dit St. Nicolaasfoostjo in elkaar ge
zet voor de getrouwde dochters met hun
kinderen en mannen. De kijfachtige tante
Joan, wier man gestorven was, met d'r
kleine Japie, de deftige tante Agatha met
oome Daantje, zonder kinderen, oom Janus
met de stille tante Truusje, die bijna nooit
wat zei, mitsgaders hun dierbaar kroost, de
twee bengels Jantje en kleine Daan, waren
uiigenoodigd en zaten nu op elkaar ge-
drongen in het kleine voorkamertje waar
do kachel gloeiend rood stond. Oome Daan
tje, die meesterknecht in een branderij
was, had een vrijen avond en voor deze
gelegenheid had hij zich in de goeie spul
len gestoken. Oom Janus, die een paar hui
zen verder woonde, was zoo maar op z'n
kousevoeten gekomen. Omdat kinderen in
gezelschap zoo lastig kunnen wezen, waren
Jantje en kleine Daan met Japie in het
keukentje gezet met de belofte, dat zij,
wanneer zij heel zoet zouden zijn, straks
van St. Nicolaas iets moois zouden krijgen.
Het spel scheen niettemin in een hand
gemeen ontaard te zijn, want plotseling
drong een verward geschreeuw, gevolgd
door een doffen val, tot de ooren der ky-
ism
■a m Wj IMW
HRHv
lORREBOtH
ïiJZ-'ï&zjr ïr-VV"
