wel kom11 i C.O.I i.v.ci .AREND, r TE PARIJS, BERLIJN, LONDEN zijn onderstaande ST. NICOLAAS-GESCHENKEN. Hoogstr. 91, Schiedam, Tel. 68814* '&m* Zakmesjes, Scharen, Scheerapparaien en ScheermessenKwasten enzenz. HET BEST GESORTEERDE ADRES: a^&StS&as lllllll<-»«-ftffrMV'l'l vemdeb.' door, cJi'o allen opstanden en zich' verdrongen om het eerste in de keuken te zijn. Jspies val Week niet zoo ernstig geweest te zijn, als wel gedacht werd en na een, algemeene strafoefening, waarbij". Japie bier- de, dat het de schuld van Jantje en kleine Daan geweest was en deze twee Iaatsten, Japie als de oorzaak van het onheil noem den, was de rust weer in. zooverre terug gekeerd, dat allen hun. plaatsen weer in genomen hadden. Jantje en kleine Daan moesten bij vader en moeder komen zit ten en Japie, werd ander bedreiging met zak en roe bij moeder op een voet-kussen neergezet. Tante JaaM, wier onderwerp door deze interruptie geheel op den achtergrond was geraakt, trachtte de draad van haar afge broken gesprek weer op te nemen en met een blik op tante Agatha, zei ze: Menschem, die in groote huize wo nen, hoeve' natuurlik d'r kinders 'niet in de keuke te zette— Gelukkig schonk niemand aandacht aan Tante Jaaïis poging om den strijd voort te zetten en toen Anne met vriendelijke slem vroeg, of ze nog wat chocola beliefde, knik te ze slechts met bits opelkaar geknepen lippen van ja en op stuggen toon voegde ze er aan toe: Asjeblieft niet te veel, hoor! 1 Oome Daantje bedankte, hij zou straks wel beter spul nemen. Oom Janus be toogde, dat liij van waterchocola altijd zoo'n hoofdpijn kreeg; tante Agatha hield met moeder L'eenderse een gespTek over de slechte aardappelen; tante Truusje zei als altijd niets; de twee bengels hadden on der de tafel oome Daantjes schoenveters losgemaakt, die ze nu aai"elkaar probeer den te binden en Japie zanikte bij z'n moe der om St. Nicolaas. Moeder, we zouê na Sin Niekelaas gaan en hij is-ter niet. Wanneer kornt-ie nou moeder? Komt-ie gauw? Mot ik je een pak rammel geve, las tige jonge snauwde moeder Jaan. Ik had 't motte wete; naar bed was je gegaan, inplaas van 'ier te sitto vorvele, Ring-ring. Er werd nogmaals gescheld. Nu heftiger. Ringele klingele Hing. Das fer ons zei moeder Leenderse, quasi angstig. Ga es effe kijke, Anne. Maar voor zichtig 'oor meid. Met een ruk waren de bengels van on der de tafel opgesprongen, na nog juist oome Daantjes schoenen aan elkaar ge bonden te hebben. j Zenuwachtig giechelend, met de vinger tjes haar schortje gladstrijkend, ging Anne naar de voordeur, waartegeu heftig ge stompt werd. De aanwezigen in de kamer, vol spanning de gebeurtenissen afwachtende, boorden een gemompel van zware stemmen en het en in vele andere centra heeft de Schiedamsche Courant correspon denten van naam, die, wanneer de gebeurtenissen daartoe aan leiding geven, in prettig leesbaren briefvorm van zich doen hooren. ABONNEERT U NOG HEDEN! f 2.— per 3 maanden, f 0.15 per week. Bureau: Lange Haven 141, Telefoon 68103, 68617 en 68923. rammelen van een keten, Japie had het gezicht in. moeder Jaans voorschoot gedrukt en de twee bengels zaten als onschuldige lammetjes tusschen vader en moeder in, af en toe benauwde blikken werpend naar de deur en Inaar de plaats waar oome Daantjes voeten konden zijn, terwijl zij zich' niet zönder angst afvroegen, of St. Nico- laas mogelijk wel iets van. hun schelmen streek zou bemerken. De deur werd open geworpen en vooraf gegaan door de blozende Anne, kwam plechtstatig een lange St. Nicolaas binnen schreden. Oome Daantjes mond viel van verba zing wijd open. Ben jij. dat Dirk, of ben je 't niet. Sal je je bakkes dicht liouwe, stomme fent, stoof tante Agatha op. Je wil toch het 'eele spul niet bederve. Sjonge, jonge, wa sie jij er mooi uit... eb... Sin-Niekelaas... stamelde oom Janus. Ik sou wel es wille wete, wie da be- tale mot... zei tante Jaan venijnig. Middelerwijl was St. Nicolaas, die niemand anders was dan neef Jansen uit de Kreupelstraat, oen vrijgezel met flinke rcode neus, op den leunstoel van de vrouw des huizes toegetreden en na haar de hand gedrukt te hebben en op de hem aangeboden zetel plaats genomen te li-eb ben, richtte de heilige man zijn blikken, na eerst mot gewichtig gehumi den kring overzien te hebben, speciaal op Oome Daan tje, die voorrood werd en tevergeefs zijn vceten trachtte te bewegen. Jantje en Heine Daan bewogen onrustig op hun stoelen en Japie keek tersluiks over zijn moeders knie heen. Mij werd meegedeeld, aldus begon St. Nicolaas op somberen graftoon Mij werd meegedeeld per brief... Per brief, zeg ik... Laat es kijke. Ik geloof, dat-ik dien brief bier heb... St. Nicolaas zocht ijverig in de borstzak ken van zijn tunica, maar scheen den brief niet te kunnen vinden. Verbazing was op ieders gezicht te lezen. Jantje en Heine Daan keken vol verwach ting naar St. Nicolaas en Japie tuurde met meer dan gewoine belangsteHing naar deö onderkant van het bisschoppelijk gewaaid, waaruit een paar grove schoenen en ge rafelde broekspijpen staken. I Kijk-es, moeder, Sin-Niekelaas heeft net zoo'n broek an as andere mannen, merkte Japie plotseling op. i Sin Niekelaas het ook soo feel ah s'n 'oofd, zei moeder Leenderse, die van het verhaal van den brief' niet veel begreep. Hij moet ook naar soo feel mensehe, venavend. St.-Nieolaas scheen zijn brief niet ge- vonden te hebben en daar hij zijn blikken steeds maar op oome Daantje gericht hield!, die voortdurend met z'n voeten zat te schuifelen en die niet naar den grond' durfde Hjken, kreeg deze het hoe langer hce benauwder. Mrj werd dan meegedeeld, zoo ver volgde St. Nicolaas plechtstatig, dat ze ker jongmensch, zich overgegeven hebbendel aan daden, die... j Zoo, zoo, Daantje... merkte oom Jac nus spottend op. j i\Vie had zoo es van die mah gedacht, riep tante Jaan met een triomfaintelijken; blik naar tante Agathauit, die schier blauw van woede zag. Maar neef... eh... ik bedoel Sin Nieke laas stamelde moeder Leenderse. Ik zeg aldus vervolgde Sint Nico laas zijn sombere rede Ik zeg: daden, die zijn ouderen be droeven en Plotseling barstte tante Agatha ais een vulcaan los: j ."Wanneer die man van mijn s'n mond niet ope doet, sal ik 't doen. Ik wil nie langer door die lummel van een fent belatafeld worde en as-tie nia gauw maakt dat-lio met s'n drohke ge- siebt do deur uit komt, slaan-ik 'em er uit. Asjeblief, Sin Niekelaas daar... daar... daar... ga soo maar naar Spanje toe hoor! En neef Jansen, alias St. Nicolaas, die inderdaad van te voren in heilig gewaad eenige branderijen bezocht en deswege ver schillende opdrachten verward had, werd onder bescherming van oom Ja'nus met half afgetrokken baard en in elkaar gedeuk- ten mijter veilig naar de deur geleid, waan hij door de straatjeugd met gejuich en ge zang van: Zie de maan schijnt... be groet werd. Moeder L'eenderse v.oeHaagde over liaar mislukten feestavond. Alies bedorven,, snikte ze eb. ik had 't toch soo aar dig bedacht. Tante Jaan glunderde en oome Daantje maakte zijn aan elkaar gebonden schoen veters los, waarbij oom Janus de gerech tigheid uitoefende en de schuldigen stevig afroste. Japie, die ergen slaap kreeg, leurde aab! zijn moeders rokken. j 't Was toch geen echte Sinterklaaas, hé moeder? j 3 Afd. FOTO: CAMERA'S - STATIEVEN - TASSCHEN I Aid. OPTIEK: BRILLEN - ETUI'S - LOUPES en ALBUMS - ROLFILMS - PLATEN - HUISKINO'S LEESGLAZEN BAROMETE^ THERMOMETERS ENZ. 1 COMPASSEN - TOONEEL- en I RISMAKIJKERS enz. EH I W a A H - N Ieder die minstens f 3.- besteedt ontvangt een Zakloupe tevens Briefopener Cadeau

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1931 | | pagina 15