Het ieefje uit Indië,
SC REDAMSCHE COURANT Q2.
VAN DE
No. 50
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 12 DEC. 1931.
C. E.
door
DE LILLE IIOGERWAARD.
11)
Zoodra do auto zich in. beweging zotte. had do
jeugd editor niel voel meor to vertellen Zij' g noot
zwijgend nu en dan Slechts even een bewonderen-
den uitroep slakend of eon. grappige opmerking
makend. Er was ook ztoaveol to zien.
Op een ruslig plekje werd ui'geslapt en oen
aardige wandeling gemaakt over de hei, die zi'dh
naluiulijk nog nioL in lraar paarse feestjurk gesto-
ken had, doch waar de berkjos schuchter om zich
heen schenen te kijken, of er al meer lc/genooiten
hun teergroen kleedje aangetrokken, hadden.
Dat was een heerlijke wandeling. Vader wist
helt gezelschap zoo to leiden, dal liet hij een groet-
ten Speeltuin uitkwam en nat den inwe idigont
rnonscii mol ranja en biscuits versterkt to bobben,
ging do jeugd den tuin in om naar hartelust van
schommel en wip lo genieten. Lot eindelijk vaders
Duitje klonk.
Dil was het sein, dat hen terugriep. Do tocht
naar huis werd nu aanvaard en na nog van veel
moois genoten, to hebben, Kwam de auto met, zJijtn
dankbaren inhoud tegen half zeven thuis, het uur,
waarop dien dag alles moest Immers, anders
zhj'n dau gewoonlijk gegoten zou worden.
Hol middagmaal, dat uit Jaap's üevelingskos'jes
bestond, liet zich host smaken on do fees pudding
ging „er in als kook".
N i tafel werden nog oetn paar slpPlltetjos ge
daan en toen ging do jeugd, zieior voldaan, over
don heerlijken dag, naar bod.
Het allermeest in züjn schik was Jaap, die om
ringd van ziijn nieuwe schallen in bed lag.
Hij had dien avond led wat om over to donken,
•want wat h'ij een plezier gehad en wat was ieder
een lid en hartelijk voor hem gewecsf. Den brief
van vader en moeder had hij onder zijn hooiIHIcus-
sea gelogd en teru'ijl b'j 'het portret van zijn
ouders loekniklo, dacht hij:
„Wat zal ik een rouze-brioC aan vader en moe
der schrijven".
HOOFDSTUK XIV.
J a ap kr ij>g t ccn zu sje.
Na Jaap's heerlijken twaalfden verjaardag was
hol leven voor liem cm do tweelingen weer z'ija ge
wonen gang gegaan, lot Jaap op oen moirgjjn aaa
liet ontbijt con telegram uil lndiö kreeg.
Doodsbleek mankte hj hol cptn, las tien inhoud
en riep plotseling mot een kleur van vreugde uit:
„11: heb oen isusj-o gekregen. Ik bob oou ausjo
gekregen".
En ct fraiders zico kalme Ja,a:p kton liiet nu nial
langer aan lalcl uithouden en dansto opgewonden
door do kamer. Plotseling riep hij uit:
„Zoo bliji ben ik nog nooit gewcosL".
„En hoe heet je mastje? Staat dal aak in het
telegram?" vroeg tante Ritai.
i „Ja,, tante, ze boel J Jenny, dtisl naar moeder",
luidde Jaap's antwoord.
Op eens verloren Jaap's oogen editor Jiun stra
lende uildruk'king en zieii lilij':
„Wat vreeselijlk jammer, dat B hot niet zfon
eneen kusjo geven kan".
Ja, dat was li oei jammer. En licowol lante Rita
begreep, boo vurig do jongen in dit mogen blik naai'
„llmis" verlangde, zei z!ij opgeweikl togon lie.m:
„Ik denk, dat je wel boel gauw oon kiekje van
jo zusje zult ia-ijgen, Jaap. Wilton wo een apart
album voor haar aanleggen? Dan lam jo haaf
lieele ontwikkeling mocmatocn. AcJitcr elk Bokje
zetten Wij clan den leeftijd. Jo zult eens zien, boe
aardig dat wordt. Dat album krijg jo nu eons van
mij cadeau. En ik donk, dat kleine Jeaneko als
ze ouder is 'totok aardig zal vindon haar eigen
geschiedenis elpi die plaatjes te zien. Wat zal zo
graag in liet album van haai- grooten broer willen
kijken".
„Ja,, tante Laten wo dat doen", riep Janlpl uit,
die natuurlijk dadelijk vopr dit piannetjo to vin
den was. i
„IWal zial hot leuk ziijn, als oom on tante over
een jaar met ons nichtje, in Holland Jkonnen", zei
Haula, dio dol was op ideinc kinderen, maar zeer
tot tiaar spijt geen onkelen kleufer tof liaai' familie
rekenen kon. „Ik ga dadelijk wal voior haar maken"
Mevrouw van G angel en kook luar anders ziot»
ongedurig dochtertje vriendelijk aan. Iiaar robbe
does had toch oen li-of 'harljo.
„Hoeder, u wilt rao immers wel helpen?" vroosr
Raula.
„Natuurlijk, kindje. Wat zien jo Lot liefste wil
len maken?"
„Van die aardige roso on witte klokjes mot
bolletjes erin, waaraan wiogekind entjes zm leuk
kunnen trekken om zo to laten tingelen".
„Goed", zei moeder^ „Dat vind ik oon prach1-
lig denkbeeld.
Paula was al weggestonncl, kwam mol lrlnar
spaarpot terug en was opgetogen, poen moeder zei,
dat hot wol genoeg ziou zijn.
„En gaan we dan vanmiddag na vier mir dadelijk
do wol keepen?" vroeg ze op een toon, alsof zo
bang was, dal morgen alle wol misschien uitver
kocht zou zijn.
„Hal 's afgesproken", zei moeder,
In hel volgend oogonblik sioug Jaap zl'j'n arm
om den hals van zijn lante on vroeg:.
„Mag ik ook mee, lanloV En wilt a mijl he'pen
om wat voor Jenncko te koiapen? 'kilcb een matsa
KI N C ER-B LAD
