KI ND li R-BL i D
DE NIEUWE BUREN
SCH1EDAMSCHE COURANT
VAN DE
~rar
No. 7
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 20 FEBR. 1932
door
C. E. DÉ DILLE IIOGERWAARD.
3) Ill,
Do vkv Brandtjes aoehtett d#l Kever wel olp,
dio echter net oip 'liua belangstelling was blijven
wachten. Doelloos keken de kinderen oim ztich
boen Hun blikken dwaalden daarbiji in do richting
van hun huis. Zo,u moedor ibjet gozl'on hebben?
t'Was toch' eigenlijk' lal', een 'klein kind eon bal
af to pakkenmaar dat kind kwam u't het
klamp van den vij'and en dus!
Plotseling (rad moeder u t h'et huis met een
sehatligpn k'rullehol van een jaar of vier, v'ijlf aan
lila,ar liand.
Jaap Kreeg al berouw over zlijn laffe daad en
den anderen speet bel, dat zie er niet logon opge
komen waren»
AHier is Bob vnn der Undo, con Jdetastaortijci
van onzici nienwo bnren", zei moeder alst gold
htet oen doodgewone zaak, „Hijl hoeft bijt ongeluk
zlij'n bal over de heggegooid eu komt" hem nu
zlockon".
Onmiddellijk Jaik Jaap zijn haard in ziijlr broek-
zlalk om hot verloren gewaande, voerworp er uit
<yp te diepen Moeder keek h'a,a,r oudsten jongen
even verbaasd aan, maar z!ei nota.
„.Hier is je bal", liep Jaap'
En Licsje, aan een plalsel'ngo ingeving gOh'oioir
gevend, voegde er aan toe:
„Is die van jou, klei'ne baas?"
„Nee", luidde het antwoord. „Hiji is1 van Wo|u!(,
maar ik mag er mee spelen".
%Uio is Wout?" vroeg Bep nu.
^Mijn broertje".
„Ouder of jonger?" vuoteg Hans'.
„Ouder, veel •ouder", luidde 'het antwciard'. jWbut
al een groente jongen, al gaat lil niet naar
school".
„En waarom gaat lnij; dan niet naar s'choial?"
vroeg moeder, teiwïjl z!ij' met dozso vraag dé ge-
daclden van haar viertal vertolkte.
„Omdat zijn rug ziel. ;s en bij ap een rus (stoet
moe liggen'antwoordde lrot ventje.
Een algemeen s! ib.Wijgen volgde.
Het kleine baasje gng voert:
„We ziijn hier pas komen wanen",
„V, dachten, dal er een oude lieer om claim©
waren gekomen", riep, Ilansi uT.
„Opa en oma", juicJijo hot kereltje,.
„Logeer je bijl opa én oma.?" vroeg m'ooder nu,
evenals de jegd naar een verband zloelkmd.
„Necl, we wonen lifer vcioirgoed",, klonk het
tier, „O-ma, opa, moeder, vadet Wloul, EJIy en ik
Wout tan hier zloio heicdijt cjp( zlijn ruststoel in
den tuin liggen, zdci je", voc'gde hij' er wijls! aan
toe „Do dokter z'egt, dat 'hiji nu wel gauw beier
zal worden".
Beschaamd keken de vier Brandjes elkaar aan.
Zi) waren allen goziomd en siert en hadden diefm
ongelutkjgen jongen zlija lu'n misgund, al pai kien
zo van ziijn be.s'aan dan o,dk niot "afgeweten.
In een plolselinge opweUng iels goeds te willen
maken, vroeg Jn,a!p
„W'öui l'.loudl zieker voel van lezen
„'Ja., oig veel", antwoiordde Bo;b.
„'Goed, dan zullen we hem eens' een paar
mooie boeten leerien", g'ng Jaap v.cori.
Moeder knikte ha,ar oudsten jongen goedkeurend
toe en ziei tegen Bo,b':
„Vraag dan eens aan je moeder, 0|f Jaap van
middag tegen een uur af vier even klounen mag
Geef ons bet antwoord ma,ar over do lieg. W§
Mijven er wel o,p wachten".
Mot den bal in z'ijln hiand stormde bet ventje
nu weg. 1
Even later verscheen er een Vriendelijk uilzien-
da dame a,an don anderen kant der heg. Zijl gaf
mevrouw Brandt een hand en ziei:
;,lk ben bl'ij', dal Bob nl kennis! gemankt hoeft
met u en zJou niets lever willen, dan da,t uw vier
tal vanmiddag tegen v'er uur eens bij Wout k'wam".
„Is hot niet (e druk?" vroeg mevroiuw Brandt
bezorgd.
;,0 nee", haastte mevrouw van der Linde zich
te zeggen. „Mijn oudste jongen ibleeft «enigen tijd
geleden een loelijken va,l gedaan' en daarbiji zijn
rug ernstig bezeerd. Hij' moet nu liggen, maair
Zijn hoofd heeft gelukkig niet geleden en hijl
verlangt zoo naar .Omgang met kinderen van zlijn.
eigen leeftijd. Zijn zusje en broertje zijn veel
jonger dan hij. Meermalen reedsl heeft hijl uw
vierlai gezien en gcihlOjOrd en hij. zou dolgraag
eens mot hen spelen".
„Iloe tan dal, als h|ij liggen moet?" vroeg Bcp.
„Hij is dol op Spelletjes als halma eu dam
men", legde mevrouw van der Linde uil,
„Dan kunnen we toch met 'hem spelen", jitidhki
Liesjo.
De vriendelijke buurdame nam nu afscheid
Ook do familie Brandt ging tiaar binnen. M u-
der aan haar bezigheden, terwijl de jongens hun
mooiste boeken uilz.cclh.ten om a,an Wout te lee-
Hen en do xneisjrs wat,.speelgoed vor/hihliëldciu,
om.oi'-'Elly en Bob plezlier mee Ie doen.
SOisteren woonde op Hoscl'dust nog de vij'and",
aef Jaaip en nu .wordt Wiout misschien onze
vriend".
v,'lZa! bost een leuke jongen zJij'n", meende
Hans 1
Het duurde dien dag erg lang voor de klok
vier uur sloeg eii de kiiiderou Boschk/st weer
zjouden betreden, maar eindelijk .wn,s' lfet dan
