ÉÉN OAS CHEF IN EEN WARENHUIS,
Fortinbras' Toovermacht.
Geheugen en routine. Snelwandelen. Sollicitanten. De vaderlijke
herder. Contröle op het uitzwermende bijenvolk.
Tussehen half negen en negen uur sla
ik' naast den leider van hot personeel van.
hot groote warenhuis bij don ingang van
allo geëmployeerden. AV© kijken. Vermoed e-
lijk Tdjlrt mijn gezel haar andere dingen dan
ik. Ik kijk maar de gezichten van hen, die
vlug langs ai is loopen; opgewekt en frisch,
gom dijk, verveeld; de blijheid van den
zon'nigca morgen, eri het emoüeloozc voor
uitzicht van den langen werkdag. Ik' kijk
naar do fleurige kleed in g va|u do vrouwe
lijke employees, naar coquette hoedjes,
kleurige japon'non en jassen, naar schoen
tjes in allerlei tinten, rad trip trappelend!
over den steenen vloer... Stemmen gon
zen... 900 vrouwen en mannen uit alle
doelen Her stad, dringen door den smaken
ingang naar liet wijde interieur van. het
hui-, dat zij straks van hot Üak tot in don
kelder, in alle hoeken en galen zullen be
volken...
Mijn leidsman berispt twee verkoopster
tjes, die enkele minuten na het laatste tijl-
sein binnenkomen, hij werpt een blik o;>
do borden, voorzien van de lcgitimatiepeu-
nilngen van het personeel en hij brengt me
vervolgens in de vertrekken, waar do men-
schen gelegenheid hebben zich in het voor
geschreven werktelnue to kleedan en ie
wasschen. Ontelbare afgesloten hoogo me
talen kasten bergen de kloödij, waarin de
■workers in hot warenhuis zich vanavond,
na huil dagtaak, naar bui ton zullen haas
ten.
V
Terwijl we nog in de kleedkamer toeven,
snerpen twee kort© bel signalen door vla
ruimte. Mijn geleider begeeft zich naar het
telefoontoestel, zegt: „Hallo... ja ik kom.''
„Dit bellen zult u. deft geheelen dag door
overal hooren. Het is mijn. oproop, twed
korte belstooten en het gloeien van twee
gekleurde lampen. Op deze wijze kan men
mij steeds bereiken, via de telefoniste, ben
ik door iedereen van minuut tot minuut te
vindon."
De telefoon blijkt ons naar do den]ei
étage te hebben Ontboden. De liffjongen,
doet ons stijgen. Als hij stilzwijgend do
'eerslo verdieping voorbij glijdt, herinner ij
zijn chef hem aam zijn opdracht om do
daar aanwezige aöeelingen af te roepen.
Een affleelhigsdief op de derde étage
vraagt den leider van het personeel in
structies in verband met do onvolledigheid
van zijn door ziekten geplukten staf.
Tijdens eein snelle wandeling over de
deiile étage, volgend op het onderhoud met
den afleolkigschef, vraag ik mijn leids
man, hoe hij zdnder aahteekteningea te
raadplegen, Onmiddellijk de oplossing van
de puzzlo heeft gevonden.
„Een kwestie van geheugen en van rou
tine. Ik ken alle menscbcn bij den naalm,
weet waar zij werken, Ongeveer ook hoe
zij werken...
De chefs van de af,lodingen zijn voort
durend in contact met mij over da sterkte
en de hoedanigheid van hun verkoopstaf.''
Terwijl we ons Over de derde étage
sp--riten als geldt het oen wedstrijd in snel
wandelen, gaan Üe oogen van mijn men
tor links en rechts. Verkoopsters, die we
uit de verte met elkaar zien praten, zijn
druk en stilzwijgend aan het stoffen en
ordenen van voorwerpen als we naderen.
„Uw werk is begonnen, dames", voegt
do leider haar toe onder het voorbij loo
pen. „Vergeet u straks vooral niet dien
stoet daar weg te zetten, juffrouw Meijer."'
Het antwoord bereikt o'ns niet meer...
wo zijn al om den hoek gestoven. Vve ren
nen van de eene afvloeiing naar do an
dere, van Üe eene étage naar een vol-
gendo, hier tin Haar blijven wo plots staan.
Mijn geleider spreekt dan oven mot oen
dief, zegt iets tot een verkoopster, laat wat
opruimen, maakt een aanmerking of luistert
aan een telefoon, waarheen do twee bel-
signaten liem voortdurend diiigcercn.
V
In hel hcoid van den leider staan tweo
heldere oogen, hij spreekt militairemcmt,
kort en doordringend. Onder het snelwan
delen komt het mo voor, dat zijn oogen
en zijn stem op circa 903 verspreide vrou
wen m mannen een bijna liypiiolisdion in
vloed hebben.
Tegen 10 uur bewegen zich al tal van
koopsters en koopers, altlnïis belangstel
lend cai, door het geheel© huis, zij verleen en
aan de aanvankelijk ongezellig ledig lijken-
do ruimten de bekende roezemoezige wa
renhuissfeer. Ook wij bewegen ons nog,
zeer snel zelfs.
Als ik me begin af te vragen, of mijn
gids vcomemdns is mij tot 6 uur in dit
moordend wunddtempo voort te stuwen en
daaudoor zichzelven bloot te stelten aan
eon strafrechtelijke vervolging wegens doo.l
door schuld, deelt hij mede, dat we spreek
uur gaan houden in zijn kantoor.
„Op mijn spreekuur zou eau dokter mot
een flinke practijk jaloersch kunnen wor
den", krijg ik te hoOren,-- natlat we heli
kantoor laings een haag van wachtende
bezoekers bereikt hebban.
Nauwelijks heb ik naast den teller van
het personeel achter zijn bureau plaats go
nomön, of er wordt geldopt; een jongedame
treedt bin'nen, gaat op een wenk van mijn
mentor op den voor het bureau geplaat
sten stoel zitten, vraagt: „Mijnheer, ik
kwam eens vragen of ik hier missükien|
verkoopster kan wordeU."
Hot spel van vraag en antwoord, dat
zich ontwikkelt, is on.gev °'s volgt:
,„IIoe is uw naam, waai ,/erkt n, lioe
oud is u?"
„Janlnio Jansen, ik werk al twee jaar bij
Gerritsen, ik be'n 19 geweest".
„"Waarom wilt u bij Gerritsen weg?"-
„Het lijkt me hier gezelliger
komt hier anders niet voor de ge
zelligheid. Denkt n daaraan. Hoeveel ver
dient u momenteel, en in welke afdee-
ling werkt u?"
Volgen opgaven omtrent kunde en ver
diensten.
Hoeveel dacht u hier te kunnen ver
dienen
Een korte aarzeling, die de opgave van
een bedrag inleidt.
„Er is op 't oogenblik wel plaats voor
u. Het hangt dus af van uw eischen en van
de inlichtingen, die we over u zullen in
winnen of u hier te werk zult worden
gesteld. Neem dit formulier mee, stuur hot
mo zoo spoedig mogelijk nauwkeurig in
gevuld terug. U hoert den nader van mij;
goeden morgen".
Jannic Jansdn is de eerste van do zeer
velen, die vanmorgen naa~ een betrekking
in het warenhuis komen dingen. Meisjes,
jongelui, vrouwen en majnnon met doch
tertjes en zoons worden te woord gestaan,
velen krijgen oen formulier ter invulling
mee, anderen hooren onmiddellijk na hun
binnenkomst, dat hun hoop ijdel is geble
ken Om noodelocs werk te voorko
men. Aan sommige candidatein ziet de
chef direct, dat zij nooit van dienst zullen
kunnen zijn en dan stuurt hij ze direct
weg.
Da stroom van bezoekers blijft aanhou
den. Sollicitanten wisselen mot reeds ïo
werk gestelden, dio don leider wenschen
te spieken, mot chefs en sous chefs, die
overleg willen plegen over aan hun zor
gen toevertrouwde verkoopsters. Tussehen
gesprekken en aanbod rinkelt herhaalde
lijk de telefoon.
Da huisdokter vraagt inlichtingen over
hen, die zich op zijn ziekenrapport heb
ben gemeld, een vrouwelijke afdeelings
chef dringt op versterking van haar perso
ncel aando leider spreekt afwisse
lend in do kamer en in den hoorn van
do telefoon, bewaart zijn kalmte en zijn
goed humeur.
Ik verbaas me erover, dat hij nagenoeg
zondor nantoekeningen namen, dingen, hon
derdon mcaischen uit elkaar kan houden
liet is alsof hij onder het overdrukke
spreekuur zelfs zijn ondergeschikten aam
onzichtbare, in zijn liand uitkomende dra
den, mot behulp van de telefoon, lier en
der dirigeert.
Van een twintigtal sollicitoereindo ver
koopsters neemt mijn mentor er drte, on
middellijk aan. Kinnen enkele minuten is
alles, ook het salaris, .geregeld1
U* leder van het personeel is aan liet
van zijn spreekuur genaderd en wo
lierv itieia onzen onderbroken snelwandel-
tocht door liet huis, van welks geweldige
afmetingen, ik nooit eerder zoo duidelijk
do Leisekenis aan don lijve gevoeld heb
als nu.
Onze komst m een sfillo afderaling doet
een verkoopster haastig afscheid nemen
van oen winkelende vriendin; in een druk
ke afdeeling treffen we te weinig verkoop
sters voor hot groot aantal wachtend© klan
ten. Eein telefoontje brengt na zeer korten
tijd twee helpsters van elders.
Dm klinkt een langgerekt bcfsignaaJ door
het huis. 't Is 12 uur een gedeelte van
het personeel zal gaan koffie-tafelen. De
leider van het personeel spoedt zich naar
de vijfde verdieping, waar in oen groole
zoal een aantal blanke tafels ein banken
gerijd staan. Op de tafels bevinden zich
kannen roet thee. Tientallen meisjes en
jonge manneln, allen voorzien van trom
meltjes en uniforme taschjes, passeerem
ons en zotten zich aan de tafels to eten.
De zaal gevuld met dametjes in zwarte
japonnen mot witte gamee ring, doet aan
een afdeeling van een meisjeskostschool
denken. 1
Ik zee: iets in dezen geest tot mijin ge
leider, en vergelijk hem lachend met ©en
vaderlijken herder.
„Ja, ja', lach maar eens. Maar zoe'n
bootje vaderen ligt ook op mijn weg. Van
bijna alle dames ken ik de omstandigheden
thuis. Als een verkoopster z"ich plots gaat
klccden boven de mogelijkheden vüin haar
huiselijk milieu en van haar verdiensten,
is het mijn taak na te gaan, uit wfe'kef
bron zij put. Soms blijkt, dat zij haar extra-
kleeding uit verduistering haalt, dat zij cms
dus niet eerlijk dient, soms uit vriend-
scliappelijk© betrekkingen met hoeren, het
geen cms minder interesseert zoolang zij
stnkt haar verplichtingen jegens eins huis
nakomt.
Des middags, na den inwondigem mensch
te hebben versterkt, com fcroteeren we het
warenhuis, waar zich nu duizenden bezote-
kers bevinden, van boven tot onder. AV©
slaan het werk van de vrouwelijke delec-
tieve gade, zijn getuige van de aaitüioucling
van enkele dieveggen, we onderhouden ons
met haar en dan weer rennen we, alsof
we ons aan 'n strange vermageringskuur
onderwerpen, door lceldeTs, pakkamers, ate
liers, deer verkooipafdcelingcn, door lunch
room, door don daktuin
Te 6 uur, bij het uitgaan van het grooto
warenhuis, slaan' we weer, als des mor
gens, ..circa, 900 menschen gade. Een tien
tal verkoopsters wordt terzijde gewenkt
en maar het kantoortje verwezen, waar
een vrouwelijke chef ter ©er© Van dén één-
dags assistent van den perscineelleider een
onverwacht onderzoek aan den lijve instelt.
Mot een lachje en een grapje weet de
leider hot zoo in te klccden, dat geen" der
aangehoudenen zich bcleedigd voelt. Er is
immers geen aanwijzing van oneerlijkheid
en controfe moet toch bestaan.
Over zes is het bijenvolk uitgezwermd,
vermoeid, maar toch kleurig en gehaast;
do avondlijke stad wacht buiteni
liet warenhuis is uitgestorven, in zijn
grooto ruimten hangt oen vreemd© stilte,
die ons zoo voorzichtig doet loopen, als
.bevonden we ons in -een bedehuis.
RECHTSZAKEN..
Naar het Engelsch van William Locke,
door J. E. d. B. K.
21)
En na aldus te hebben gepraat over do
punten van sympathie tussehen de En
gelschen en Fransohen, gingen zij den
steilen weg op naar hot hotel.
Ik zou haast vergeten te vertellen,
zei Bigourdin tegen Martin, toen hij hem
goeden nacht wcnschte, dat al wat ik
zeide was om u te overtuigen, dat zoo ge
een pleegmoeder noolig hebt, Pérlgord u
koesteren zal aan haar hart.
Ik zal er aan denken, zei Martin met
een glimlach.
Hij dacht er, te bed liggend, nog vijf
minuten aan en yiel toen in diepen slaap.
Den volgenden morgen werd hij gewekt
door hard gebons op zijn kamerdeur. Over
tuigd' van het een of ander onheil sprong
hij' zijn bed uit en opende de deur. Op
den drempel stond de forsche figuur van
Fortinbras.
U hier? riep Martin.
Ja. ik in eigen persoon.. Ik hob Félise
omhelsd; ontbeten, gebaad, Brantómo aan
haar dagtaak zien beginnen on toen vond
ik 't hoog tijd worden om je uit je anti
Jeeuwerikkenslaap te wekken.
Dit zeggende ging hij langs Martin heen
naar het venster en trok d'e gordijnen wijd
open. zocxlat het morgenlicht naar binnen
stroomde. Hij droeg zijn zwarte jas en
do witte das van den avoué vertoonde
sporen van den nachtreis. Toen ging hij
op den rand van het bed zitten, terwijl
Martin rnet bloote vceton, in zijn pyaana
op den kouden vloer zat.
1 Gewoonlijk sta ik wat later op, zei
Martin, alsof bij zich verontschuldigen
wilde.
Dat hoorde ik van mijn uitstekenden
zwager. Wel, hoe vindt jo 't in Aroadie
Verrukkelijk, antwoordde Martin.
Nooit in mijn leven heb ik hot zoo heerlijk
gehad. Maar ik ben dolblij dat u gekomen
berth
Je wilt nog eens een consult hebben.
Gced, ik zal je pr een geven, 't Gewone
honorarium, natuurlijk. Maar niet nu dade
lijk! Toen Martin naar de kaptafel ging,
waarop een stap-ellje geld lag, slak hij
afwerend de hand uit. 'tis nog to vroeg
om zaken te doen, zelfs in Frankrijk, ik
denk dat Corinna even begeeng is naar
mijn raad. Hoe is ze
Vrijwel hetzelfde, zei Martin.
.Waarmede je zeggen wilt, dat ze
behoort tot de tegenwocidigo weerspan
nige en koppige genera'io Engelsclio jonge
vrouwen. Ik hoop, dat je niet te veel van
haar te lijlen hebt geliad?
Ik, o neen, cn Martin lachte harte
lijk. Corinna gaat haar weg en ik ga den
mijnen. En als er maar één weg gegaan
kan worden, dan is het niet altijd do hare.
Dus je hebt haar er oen Doeljo onder
gekregen
Zo heeft er mij tenminste niet onder
gekregen. Ik geloof, zei Martin, zich al
peinzend over zijn dunne, weinig bekleode
dijen strijkend, dat mijn reis met Corinna
voordeelig vo-or mij is geweest. Ik deed
een ontdekking.
Hij hield' op.
Mijn hesto jonge vriend', zei Fortin
bras, laat mij dat eens hooren.
Ik heb ontdekt dat ik mo niet in een
hoekje boef to laten duwen, als ik dat zelf
niet wil.
Fortinbras streek met zijn hand' over
zijn hoofd en door zijn zilveren kuif on
zag den jongen mdn scherp aajn. Do moge-
KANTONGERECHT.
■r (Vervolg).
Nog nooit gebeurd.
Aan do Zweth is een smalle brug. Dtaar
gebeurde het. IC. D. te Roterdam, oen be
zadigd heer, reeds grijs, had daar',, voordat
hji] de brug passeerde, achter twee Do scrub
jongens gereden. Hij had „gcblaz'cn", zoo-
als een getuige uit Do Zwedi verklaarde,
oen jongen bad omgekeken, maar do tweo
waren naast elkaar blijlvcn rij Ion. Do heer
D. bleef achter do fietsrijder-s, ook opi d'e
brug en wilde passoeren, toen hij de buig
over was. Doch van da andere rijde kwam
op dat oogenblik een ander© auto, met hot
gevolg dat 1). naar rechts moiost uitwijken.
Dit bracht de twe© fietsers in moeilijkhe
den en een hunner werd geraakt en viel.
Dit was geen kwestie van „snijUen", vomit
do ambtenaar van het O. M. en gezien het
Irag van de jongens, wendt D. vrijge
sproken.
Do onvoorziohtigo jongeman, die' als ge
tuige gehoord werd en. te voren roods door
den kantonrechter olp ziijn onverantwoor
delijk rijden gewezen was, bowl toen spon
taan zijn excuses aan den heer D. aan.
Dat is nog nooit gebeurd; 't kantongerecht
had eir schik in.
Nogmaals De Tempel.
Do Dielflweg bij Dp Tempel, het buiten
goed tussehen Oversein© en Da Zweth, is
©enigen tijd. ge-leden opgebroken geweest
en was toon vrij gevaarlijk. G. J. T. to
Delft, dio daar met zijn vrachtauto reed,
is op dat weggedeelte in onzachte aan
raking gekomen met ©en luxe wagen en
werd ttoswe-g© veroordeeld, tot f 20 subs.
10 dagen.
Een woesteling
G. IC. te Maasland had aldaar in ©en
bccht van den landweg otp een motorrijwiel
©en snelheid ontwikkeld van maar liefst
70 kilometer en bovendien neg links go
reden.
Een schipper, die op di© bocht kalm z!ijn
schuit vcortboomde, werd de dupe van het
woeste rijden. Do vaarboom word door K.
geraakt en brak dciocmidden. IC. reed door.
Hij ziei, dat Mj niets gevoeld had. Do kan
tonrechter gaf It ©on geweldige uitbrander.
„Als jij- tegen dien boom gereden wras on
j© had. jo hersens in elkaar gevallen, dan
had ik plezier gehad. Ik Ihpb gmwelijlk hot
land aan motorfietsers en zulk lijü-ea is
schandelijk".
Een drietal fielseis, die ter plaatse wa
ren, haddon gezegd: „Die vent is gek, wat
een vent is dat".
Verd. zag nog niet in, dat hij woest ge
reden had, hetgeen die kantonrcdalter dood
cp'merioen„Zie je dat niet in? Dan zlal ik
het jo wel afleeren".
Het O. M. eisrihte f SO boot esubs. 10 da
gen mot intrekking van bet rijbewijs Toon
den tijd van drie maanden of een hOogere
bcela indien hot rijbewijls niet ingetroikkon
zou worden.
K. werd conform den primairen eiseli
veroordeeld.
Steeds luider.
In een zaak tegen E. V. te Rotterdam,
die te Vlaardiugen lirik's geredten had, werd
een dcpive als getuig© gehoord. De kanton
rechter en de ambtenaar verhieven daar
bij hun stem ©enigszins. De getuige haarde
toon best wat hom gevraagd werd, maar
antwoordde ook een beetje luid'. Wederieee-
rig weid dia volgende vraag daarop! nog!
wat luidci- uitgesproken, het antwoord van
getuigei .ook weer, z'oodat do rechtzaal ein
delijk daverde van stennnongewokl.
Do conclusie van deze longengymnasliek
was een boete van f 6 subs. 3 dagen.
J. B. te Rotterdam had te Översdhio
links gereden en werd voroioindceld tot fö
subs. 3 dagen; K. te Oversdhi© kreeg voor
hetzelfde feit bij verstek f 10 subs. 5 dagen.
Waarin een waaischuwing ligt om bij! de
terechtzitting aanwezig to zijn.
J. J. B. te Schiedam bad opi den Ibiofek St
LiduinastraatVoemlandslraafc aan.
redhts komend verkeer geen yaarrann- ver
leend en bovendien waren tl© remmen van
zijn auto niet in orde gewoesk Van hot
eerste ten laste gelegd© werd B. vrijgoipre,
ken, hot tweodo koste liem fö subs 3
das cm.
Togiug- tot doods'ag.
Op 15 December van het vorige jaar
ncert do 21-jarige electra-toehnicus J. M.
S. ge tra dit 71 Ju vroegere verloofde van het
loven te hemorm, welke poging echter-
Ï3 mislukt. De man bracht zichzelf ©en
ernstige kaakwomdo toe. De rechtbank! te
Amsterdam hooft hem veroordeeld tot één1
jaar voorwaardelijke gevangenisstraf met
oen proeftijd van drio jaar.
Kunst en Wpfi'ncjMiaï».
Dr. Wildgans vj\
Op 51-jTigen leeftijd js te Woeneu. over
leden do bekend© dichter on tconöelschrij1-
ver dr. Anton Wildgans.
ïiandbouw en Veeteelt,
Vou Siebold-hordenkiiig.
Vanaf hod§n tot 8 Mei a.s. worden te
Leidien tentoonstelt in gen georganiseerd, ter
gelegenheid van do Vota Sietbold-herdönl-
king, welke tentoonstellingen ©an duidelijk
beeld geven van de verdiensten, dia Voin
Siobodd zich voor ons land in het algemeen
en voor tien tuinbouw in hot bizomder
verworven heeft.
GEMENGD NIEUWS.
lijkheid van het ontstaan van een roma
neske verhouding tussehen deze twee
zwervelingen was uilgesloten. Martin be
schouwde Corinna met een koel oag en
was absoluut niet doodelijfc van haar. De
koopman in geluk glimlachte welwillend
Al zto je er ongeschoren en in dezo
verkreukelde kleading niet op je voaidee-
ligst uit, je bent toch een heel ander
mensch geworden in dezo tweo maanden.
Ja, dank zij uw raad, zei Martin.
Dio reis van drie weken heeft me ver
strikt en hier rol ik heerlijk in do klaver.
En de omgeving is niet fnu kend voor
moreelc en verstandelijke ontwikkeling?
(J bedoelt Bigoimlin en zijn vrienden
riep Martin. Hij is een prachtkerel, ruim
en breed van opvatting.
Hij is een apostel van goede gezonde
denkbeelden, zei "Fortinbras met oen toe
stemmend knikje. Maar het is niet gezond
om hier zoo dun gekleed in dio kille lucht
te zijn. We kunnen wel doorpraten terwijl jij
je aankleedt.
Ik zal me dadelijk even afsponzen,
zei Martin en hij verdween in de beroemde
badkamer en ©enige oogenblikken daarna
kwam hij terug om zich aan to klecclen
en onderwijl batdxddo hij tegen Fortin
bras over de indrukken, die hij in het
Café de l'Univers had opgedaan.
'tls gek, zei hij, maar ik kan er Co
rinna niet toe krijgen het ook zo>o in te
zien.
- Zo is te veel een Parijsche geworden,
hernam Fortinbras. In Parijs zien we do
dingen in een verkeerd perspectief. 'Al
dio kleine, peuterige éóndagsmenscheiis, ar-
tisten, schrijvers, politici staan zooi dicht
op jo, dat ze grooto borgen lijken. Ie komt
meer op dc hoogte van Frankrijk gedurende
een week in Brantomc dan gedurende
een jaar in Parijs, .omdat er hier niets
is, dat je appreciatie van waardon aan
het wankelen brengt. Gelukkige jonge kerd,
jij die in Brantöme kunt leven.
Hij zuchtte, en ziende, dat Martin ge
reed was, stond hij op cn ging mot hem
naar beneden. Félise, frisoh en keurig,
met verhoogden blos en blijde schittering
in do oogen, omdat haar vader gekomen
was, schonk Martin's koffie in. In het
Ilötel des Grottcs waren ze o-uderwetsch,
zo dronken koffie uit kommen, zonder
oortje en op het bord ondei- de kom lag
een lepel voor het gesopte brood'.
Ze is, zooajs u ze graag drinkt, zei
zo in haar aardig gebroken Engelsch'.
'tls de lekkerste koffio, die ik ooit
gehad heb, zei Martin met een glimlach.
Hij keek naar Fortinbras, die achterover
leunde" in de houten stoel, die anders door
Corinna werd gebruikt.
AVeel u wel, mijnheer Fortinbras, dat
Félise me zoo lieoft bedorven, dat de
maaltijden in een Engelsch pension me
nooit meer zullen smaken.
Fortinbras legdo zijn aim om zijn doch
ter heen en drukte haar teeder togen zich
aan.
Ze zou mij ook bederven, als ze er
kans toe zag. 'tls een wonder, hoeveel
dat kleine ding al niet zou kunnen doen.
Félise gat zich over aan zijn liefkoeing
en streek haar vader over zijn haar.
Dat deed Maman ook zoo, toen ze
jong was, n' est co pas? (is het niet)
Zo sprak Fransch, wat haar gemakkelijker
afging,
Ja, zei Fortinbras met zijn diepe
stem, zoo deed jo modder ook.
- Ik doe zoö mijn best om op baar
te gelijken.. Tu sais (weet u), iedoren Isöor
als ik lui ben of iets verkeerd' heb gedaa»,
denk ik aan Mamajm en dan zeg ik, noch,
ik wil haar niet onwaardig zijn en ziet u,
.dat geeft me dan weer moed'.
Ik heb zooveel van mevrouw For-
JËrustige aanrijding.
Op liet Siieltjesplein te Rotterdam had
een ernstig© aanrijding plaats tussehen een
handwagen voortgeduwd doer D. AL en
©en vraehtautoi, bestuurd door P. G. M. ge
raakte bekneld tussehen do auto eai de
handwagen en werd zeer ernstig gewond.
Ernstig auto-ongeluk.
Gistermiddag is onder de buurtschap
Noord Deumimge een ernstig anto-omgolufc
gebeurd. Een vrachtauto van dm steidn-
kdenhainddaax en vrachtrijder Oude Bru-
ninlc uit Oldcnzaal, geraakte nabjj hot
Erve Dimhuis van den weg en kwam ini
do langs den weg loopcnde, ruim één
meter diepe sloot terecht. Vervolgons botst©
de wagon tegen een boom. De bestuurder^,
do heer Oude Branink, werd met zware
inwendig© kneuzingen opgenomen en !nai
ter plaatse door dokter AYiOrielbaer te zijn!
behandeld naar het ziekenhuis te Olden-
zaal overgebracht.
Zijn toestand is zorgelijk. Do mode-inzit
tende, de landbouwer T. uit Laittrop be
kwam vele snijWonden in, het gelaat, doch'
kon na te zijn verbonden, naar huis terug-
koeren, liet voorste gedeelte van de auto
is totaal vernield. De oorzaak van het on
gelijk is de grooto snelheid, die do wa
gen op dezen boehtigen weg had, terwjfl
het gebruik van sterken draak hieraaini
niet vreemd schijnt te zijn. De marechaus
see stelt een onderzoek in.
tihbras gehoord, zei Martin, dat het mij
is, alsof ik haar goed ken.
Er kwam iets heel treurigs ©n iets heel
teeders in do oogen van Fortinbras, toen
hij ze op zijn dochter vestigde,
'tls goed', dat je zooveel over haar
denkt en spreekt. Idealen brengen den
mensch honger. En als 't al te hloog gaat
en schade veroorzaakt, zooals het met
Icarus gebeurde en met zijn volgelingen,
de eeisto vliegeniers, dan heeft het tochi
iels bereikt.
Hij liet haar los en zij vloog naar haar
bezigheden. Met een verschrikt gezicht
kwam ze dadelijk weer terug.
Monsieur "Martin, wat is or gebeurd?
Mademoiselle Corinna wil vanmorgen ver
trekken.
Corinna vertrekken! Weet ze, dat uS
gekomen ben? vroeg Fortinbras verbaasd.
Dat weet ik niet, ik heb haar met
gezien. Ik had er geen idéé van, dat ze
al op was, omdat ze gewoonlijk zo© laat is.
Ma-r ze heeft Baptisto gozegd' om haar
koffers op de onnibus to zetten, op del
ennibus voor den eersten trein naar Parijs.
Mon Dieu, wat is er gebeurd om haar van
hier te verdrijven?
Misschien wel de visite van Monsieur
Camillo Fargot gisteren, zei Martin.
Wat? vroeg Fortinbras op scherpen
toon. En toen zich tot Félise wendend:
Lieve kind, ga naar Mademoiselle
Corinna en log mijn eerbiedige groeten'
aan haar voeten en zeg kaar, dat ik een,
dag on een nacht gereisd heb om haaB
to zien cn dat ik haar verzoek mijl tlkii
eer aan t© doen niet te vertrekken, vóór
ik haar gesproken heb. En dan kun' j©
ook aan Baptisto zoggen, dat ik hom!
zijn hals zal omdraaien als hij aan Üe
koffers komt. Do ennibus zou t>ost wat
vroeger kunnen vertrekken.
(Wordt vervolgd).
