DE DENNENHEUVEL
J SCHIEDAMSCHE COURANT
VAN DE
No. 22
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 4 JUNi 1932
doop
C. E. DE LILLE IIOGERWAARD.
1)
HOOFDSTUK I.
Eon vervelend. roomi tzLcht?
Met een knorrig gezicht dronk Leek haar melk
beker leeg. Ze was'geweldig uit haar humour. En
de reden was heusch niet denkbeeldig, in Waar
eigen oiogen ten minsle.
Moeder had haar zioo juist verteld', dat zij mot
vader in de greote vacantie naar Zwitserland' zlou
g, an in de hoop, dat vader daar genezing voor zijn
reeds ©enigen tijd sluimerende kwaal vinden zou
„Enen waarom inag ik niet mee?" vroteg
look boos.
.„Omdat va dor naai' een soort zieklon inrichting
gaai en ik z'elf een ander pension zoeken moet",
antwoordde mevrouw de Bont.
„Maar dan kan ik met u meegaan", riep
Look uit.
„Nee, kindje, dat gaat niet", zei moeder, die
(Iced, alsof zij de bonze hui van haar dochtertje
niet opmeikle.
„Ik wil met u mee", 'hield Lock fcöppig vol.
„En ik wil, dat je1 in Holland blijft", zei moeder
voor haar doen ongein oen streng.
Even keek Lock moeder verbaasd aan. Niet
dikwijls sprak moeder op Zoo beslisten loon legem
haar en zJij wist bij ondervinding, dat als moedor
zoo begon. tegenspraken niet hielp! en zijl dus liet
verstandigst deed althans vcorloopig om-
do zaak, die liaar zee geheel vervulde, te zwijgen.
Maar vervelend was liet ea bleef hot.
rils zie maar ztisjes en broertjes had, zouden
zb gezelligheid aan elkaar gehad hebben, maar
zo was ook altijd alleen. Alleen met vader on
moeder en nu die naar Zwitserland! gingen, was zie
hoedemaal alleen en dat juist in de grietoil© va
cantia die wddra z|ou aanbreken. Andere jaren
was zo mot vader en moedor ,otp reis geweest, maar
dit jaarwaar ziou zo haar vacantia nu door
brengen? Och, 'tdeed er eigenlijk niet t,ce. Za
mocht immers tocih niet moe naar Zwitserland
en de rest kwOm er niet op aan.
Moeder zmchtto eens bij 'het zien vian dat oh'ie-
vreden gezichtje tegenover haar aan do ontbijt
tafel. terwijl vader nog boven was. Ziijl had het
jfL4on laatsten tijd niet gemakkelijk; een z'ieko-
hjkon man en een dochtertje, dat steeids zelfzuch
tiger schoen te worden. i
Daar Look eenig kind was, 'had ka altijd' gekre-
gen wat haar hartje begcciüe ©n was lij1 ..toen,
meisje geworden, dat zioh moeilijk in het onver
mijdelijke scihikkc-n kon, a's liet h'aar tegenliep.
Hoe heel anders waren de kinderen van haar
zuster, dat vrcioiijfco troepje, dat in een dorp in
Geldeiland woonde.
Als Leek da,ar do vacantie eens zom. kunnen
doorbrengen. Zou 'thaar stellig goed doen cm ze
z'ou er zich zeker naar anderen loeren schikken.
Bovendien was de lucht or heel gezond',
'tPlan had dus alles voofr. Zij moe.-t or ©ens
met haar man van gedachten over wisselen. Terwijl
hij genezing in d© Zwitserscho beigan hoopte te
vinden, zou hun dochtertje wellicht ©cini hoilz'auio
kuur in het eenvoudige G eldcrscho idiorp onderg'aani
Of Leek, die eigenlijk -een kleine nuf was, zlidh
daar gelukkig voelen zjou? Mevrouw de Bont was
overtuigd dat haar zuster zeker den weg naar het
hart van haar dochtertje vinden moest, ook' al
ziou die weg misschien lang zijn elru zelfs .gevaar
lijke bochten vertoon en, waarin kans op botsingen
niet uitgesloten was. Leeki had voel goeds; 'tkwam
alleen niet altijd naar buiten, dciomdiat ziij zich
achter ©en hoogen, koudon muur va® ztelfzukilt
versdhuilcle, een muur, die gtoen enkel Zomnet-
sIranitje do|örliet. Maar tante Truus, oom Bert
en hun vnoolijk vijftal zouden zicli niet docir
l.oe'ks kuiten uit hot veld laten slaan.
11 ce langer mevrouw do Bont pver haar plan
netje nadacht, hoe meer aij er voor begon te
voelen. En nadat hoek' mot ©on kaonrig gezicht
naar schoeit was gegaan en mevrouw de Beunt met
haar man eon en ander besproken had, schreef
Bij eon langen brief aan haar zuster en verzocht
haar daarin tijdens hun verblijif in Zwitserland hlanr
dochtertje in lipm- gezin Opi(te willen nomen.
Natuurlijk wenl er niet met boek ,owor hot Gol-
dorseha plan gespreken, voter er antwoord va® Den
nenheuvel kwam .In de dagen, lyelke morfomv de
Bont hier op wachtte, werd zaj' door die onhandel
baarheid van h'aar dochtertje nog versteikt in klaar
O'Dvatting, dat een verblijf op Denmenlheurel liaar
m alle .opzichten veel goed zou doen.
In den avond va® den tweeden dag kwam or
een lange brief van 'haar zuster, wialaria deze o.a
schreefI I
„Maak je over Ljook' niet bezlorgd. Natuurlijk kan
'zij in d© grciate vacantie bijl ons tome® on het
halve dozijntje vol maken. Da kinderen verheugen
ziic'h nu al op haar kiolmst en Jaaipja is opl 't oogen-
blik bezig haair naam op z'ijn leosplankjo te loggen.
Allen vrogen honderd uit naar het nichtje uit d©
stad, dat zij helaas vctel le weinig 'kfcnnen, iets wat
nu echter goedgemaakt kan veulen. Alleen Miek,
die ©en èchto robbedcfes is, sdhecn. zJichi even to
bedenken en vroeg mij totem, of Loek eein „heej erge
nuf' ziou zijn. Ik 'heb dio vraag ombcantwoonl
gelaten en twijfel niet, of do beide nichtjes ziullen
in den omgang elkanders scherpe kantjes afvijlen
en hot opperbest samen kunnen vinden.
KINDER-BLAD
