£3 SCHIEDAMSCHE COURANT
DE DENNENHEUVEL
VAN DE
usr
No. 28
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE QOURANT VAN 16 JULI 1932
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
Plotseling ontdekte mevrouw Terrain met
schrik, dat hot luinWefc wijd open stoind. Stellig
Was Bep'pie daardoor weggeloloipen, den guoptosn
weg op In één (OogaoWifc gingen al^a gevaren
wei ka haar jongste lieveling bedreigden, a in Laar
aog vojorbt. Toch begrete'p zij!, d(at idj1 zich kalm
moest houden, wilde zij* in staaL dijn te handelen
en mogelijk gevaar v,qor haar doteliterija pi te
wenden. En dit was te meer iioiodig1, daar haar
man, dien geileden dag vojor zlaken nlpl reis wa?
en pas tegen den avond terug ziou, kunnen! zijn. O,
zij wilde er niet aan denken, dat zij misschien
slechtci tijding voor hem had. Zij moest haar lieve
ling vinden en poepte vurig, dat hel kleine ding
ongedeerd blijven mocht.
„Vóór alles kalmte en overleg", hield zij! zirah-
ttelvo vqer, terwijl zij met Miek en Jaajpjjo den weg
j "naar hot dorp inslqog en tegen Bob', L|dek en
i Hans zei, den anderen kant uit te ga,aai
I Steeds werd mi aan beide kanton den) na,a]m
I van hot vermiste kind geroepen, maar tiflg altijd
j was het geen der partijen mogen gelukken de klei-
no Beppie te vinden. \V,aar zou ze toch zitten en
wat zou or misschien gebeurd zijn? waren ge-,
lachten, dj© zich niet lieten terugdringen.
Reeds waren de beide partijen z'óó'n eind uiteen
gdO]dpee, dat zij elkanders geroep niet meer kon
den botoren. Elke groep! hotsSple Iraar nattturïijc
ia vinden, maar nu dit nog steeds niet hot geval
was, ho.cpten zift dat het den anderen gelukt
Zou zSjh.
Eindelijk had movrpuw Tervpreu met Miek en
Jaapje de eerste huizien van het doép bereik!.
Op haar herhaald geroep kwam echter geen Bopp'ie
to vOjOrsclnjn wel een bejaarde vrtOiUW, dia vertelde,
dat zlij hel kind een kwartier geleden met „de
oudsto van Bekhuis" voorbij had zien komen.
„Goddank", dacht de .arms mqeder. jyZij is
dus niet alleen". Toch begreep zlij niet, waarom
Maria Bol thuis, dio haar wel kende, Beppia niet
naar huis gebracht hhd.
1 Zoo vlug als de korte beentjes van Jaapje hot
jf toebeten, gmg het nu naar juffrouw Boillhuis,
V die een garen- en bandwinkeKje had nam don
4 anderen kant Van het dorp.
,,j Lte winkelierster was juist in druk gesprak
mot oen ldant en keek heel verwonderd, t,cem ma
j vrouw Te tv oren haar vioeg, oir Beppjio er poms
was.
,,'kZou 'tniot kunnen z'eggcn, mevrouw. Mis
schien is ze> achter", antwoordde zij, deed de
door naar de kam-n achter den winkel piplai en
keek under zoek end rpiml, terwijl do moieder van
hot verloren kind opnieuw b,alar naam riep.
En -werkelijk, daar k'wam de kleine schuldig©
aan met z,o,o'n stralend snuitje, "dal haiar moeder
onmiddellijk begreep, dtal zlij er 'lieelömaal geen
kwaad in zag. Zo was eigenlijk opH nog te joing
oan ta boselfen, hoe ongerust zlij allen geimaakt hacl
en scheien het z'elfs h'eelemaaJ niet vreemd te
vindon moeder plclseling te zien.
„O, mammie. Kijk eens. Kleine poesjes Reppie
mag er eentje hebben", klonk het zlqoj Wij, dat
moeder lieusch niet b'ccs lean kijken. Zo pain
haar lieveling in de armen, in-gelukkig, dat dij
haar ongedeerd terug had. VjO>0ir Het /Otogenjblïk
kwam do rest er immers niet op aan.
Mario Bolthuis verteld® nu, hoe zij „de jongste
jongejuffrouw van Dennenheuvel tOipi den groistcm
weg, vlak bij haar huis was tegengekomen Haar ge
vraagd had, wat zij daar deed en ml hav ant
woord: „Bep'pie wil mqoi kapelletje zDen'V be
greep, dat het kleine ding een vlinder achterna
geloppien was.
Goedhartig, maar ondoloirda,eht pils Maria Bolt
huis was, had ziij om Ifet kmd af te leiden
verteld, dat ziij thuis jonge poesjes hadden en
taoeder vast goed voind, dat zJij er ©entje! kreeg
Diaar was "Bcp'pie onmiddellijk rpiar te vinden
geweest cn aan de hand van Marie haid ziij liet
geheels doip dciorgelpcpen met hal ons reeds
bekende gevolg.
Terwijl Miek het. poesje in een mandje droeg,
ging moeder met Beppie pan de éhm en Jaipjö
aan do andere hand naar Dennenheuvel! terug.
Juffrouw Bolthuis was natuurlijk vriendelijk be
dankt voor het pöesje. t
0, wat waren moeder en de anderen bijl, dat
alles zóó goed op< zJijn ppojtjes terecht wab ge
komen.
Toen zijl Dennenheuvel naderden, waren Bcibj
Loelc on Hans daar juist in de grojofcte maedeloios-
lieid teruggekeerd. Zo stonden nog aan het Hek te
roeplen, maar zagen zelf het nuLtelaolzo van hun
'pogingen in.
Gccioit was natuurlijk olote hun blijdschap, taai zij
haai' veilig aan moeders hand zlagen aan
komen. Zij snelden haai' tegempel en Bcp'pie, die
niet begreep, dat het wecrzlreti de anderen zoo
Wp maakte, meende, dat hun belangstelling heit
klcino peesje gold en liet dit vol trnte zien.
Pas later toen moeder haar op schopt na|m
on haar uitlegde, hoe .ongerust allen geweest wa
ren. omdat Bdppie weg was, schoen do jeugdige
schuldige het -een klein beetje 1c-begrijpen.
Timend sloeg zie haar arm opn ïuqedets hal",
kgdo haar wang tegen die van moedor arm
on zei1
„Hoef heelemaal niet bang' te zijn, Beppjio Iccanl
altijd woer bij moeder teiug".
DÈR-B LA
dqoT i
7)
