E~1 SCHIEDAMSCHE COURANT
DE DENNENHEUVEL,
VAN DE
■m*
No. 35
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 3 SEPT. 1932
dqo>r i
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
W)
Op haar vraagi 1
„Mag ik na liet ontbijt naar hair loc, talnto?"
luidde hel antwoord:
„Vaoa'loiopi& jiic't, lieve kind. 'kllob al om d>en
doktor getelefoneerd en wil eoist zijn bezomk af
wachten om te welen, ,a£ zie so|tns iels besmet
telijks onder de leden heeft".
,,D denkt u, dat zjö erg zieJk! is?" vroeg
Loek verschrikt.
Allon waren plotseling stil geworden en kaken
tante Truus aan terwijl zlij anlwoioirdde:
„Ik weet het niet. We Kullen rustig afwachten,
wat do doktor zlegl. Maar intusschen m,coteia we
or voor ziargem, dat niemand Lfjl haar kcant on
daardoor kans zlotu toppen dolk ziek te warden.
We moeten het ziekere maar vojor hot onzekere)
nomen".
„Maar wat denkt u or don van, tan to?" hield'
l.ook nog aan.
„Dat zlij vannacht koortsig was Garui jui 11ei
nu allon na liet ontbijt rustig je gang. Roujp! niet
haird ia do buurt van haar raam on houd! jo 'prettig
bozig. Ik zal met mijln. naaiwerk wat bij Miek
gaan zitten".
Dat „prettig benig houden", viel niet mee nu
tante boven bfiji Mielc. was. Oioim wtajs dieai mor
gen al vroeg vaar ziaken uitgtesgja,ain. B,olb iiaid een
paar boiadschappen in het dorp te djoiatt. Hans
was weea* in een knikkerbui om Laakt zlag zich
wel gemoedziaakt baar toevlucht bijl de kleintjes
te zioeken, want zo had den vorigem dag hnjar dag
boek, bijgeschreven en met ©an bedankje vcioa*
den postwissel aan haar andere verzionden.
't Schoen editor dien morgen, dal niemand haar
noodig had, want de kleintjes waren zJoot aan het
spelen. Boppie had al haat' pioppekinders naar
huilen gehaald en Jampje was om beurten „vader'
en „dokter", de eenigo voorwaarde waarop! hij
met zijn znsjo on haaf poppan spalén wilde, daar
hij dit anders onmogelijk mot zSjn mannoljlUe
waardigheid voreenigen kon. Döiar hij, als men
liom vroeg, Wat h'iji worden wilde, altijld RntwiOtorJ-
de: „Vader' al dlojkter", was in dit spelen dus
niets meisjesachtigs.
Beppie leende liet zwalk' van haar broertje en
daar zlij haar sjfel pas echt worden vond, als zlij
met „vader" over haar poppekiitders spraken kom,
of jj,olefin clolkter" bij haar zlieiko kleuters kor.
roep'em, had zlij niets tegen dtoa r.alverdeeling.
boek v.cride zich 'overbodig en iels v'an de
oude .Ontevredenheid/kwam weer Wolven. Wat had'
zie eigenlijk op Bienneheuvel, a's niemand zich
met haar bemoeide? Miek kjom het natuurïijlk niet
hdp'en, dat zo ziek was, maar vorvoload was het
en bleef hot, dat lanlo Truus daardoor den ge-
hoelen morgen boven was. Dat de dcikter nu
ode niet oerder kwam. Dan zou ze ten minste
hoornen, ,oi£ zie naar haa,r nichtje toie incclht gaan
of nicl. 1 i I
En haar redclocizie boosheid1 ging nu ook uit
naar don geneesheer, die een drukke plraklfjk liarl,
waaronder oen paar zeer ernstige patiënten, z.qa
dat hij pas tcigeiii de k'offie verscheen.
Allen vondan, dat „hij een eeuw boven bleef',
zo» lang duurde hun liet waciliiten zja uit
spraak. i
Eindelijk, daar kwam de dokter dan toch de
trap at mot moeder. En nadat de laatste ho.n uil-
gelaten had, trad zjij de huiskamer binnen, waar
dia jeugd vol |0mged.uld opf hatar wachtte
„Het züjta mazelen, zooials ik reeds verin,oiedde",
sSci mevrouw Tervoiren. „Do dokter denkt, dat
het een goedaardig soprt is, d.aa,r dit oip| hel dorp
veel hoerscbI. Maar hoewel mazlelen tegonwoloirdig
niet meer tot de besmettelijke ziekten bahaort,
het eigenlijk alleen besmettelijk is vóór het uit
breken heb ik toch liever niet, dajt ja b'j haar
komt. Jaapjo cn Beppie, hehben a,l maCeleu gor
had, toen ik verleden zioimer met hun tweetjes
aan zleo was cn tante Gerda voor vader on *de
drie groolran ziargde. E,n als ik mfj niet vergis,
had jij z!a ooik al, is 'tniot Laak'?"
t„Ja, tante", luidde Loek's antwoord,
in het volgend oicigenblik koek tastte Truus
Bob en lhms lOmderziaekendi aan en riep ver
schrikt uit:
„Maar jongens, jullio ziet er ,uit, of jo oiok ma
zelen liebt. Komt maar ga,uw mee na,ar beven".
En do jongens, die zich heelemanl niet ziek
voelden, volgden schqarVoetend. liet dciar hun
moeder ,o(p de slaapkamer ingestelde omderzlodk
bevestigde haar vermoeden, ztopklat .ook* dit twoetil
zéér tegen hun zin kamerarrest kreeg en de
dokter den volgenden dag bij zljln bezoek drie
patiënten zou vinden in plaats van óftt.
HOOFDSTUK! XV.
W at fioek vaar ltanr vijlf
gulden kocht.
Doelloos slenterde Leek op den dog m/i| dien,
waarop de drie eiudste Teivooxmtjes mateteJm hal-
den gekregen, dear dein tuin Vclor haar Vijf gulden
had ziijl nog steiedS niets g&kjoehl. Ze sdhiaan er
op eens geen lust meer in te hebben, 't Was
ol 2ia niets teute bedenken kon. Eicrst had zij
allerlei plannen gehad hot óme nog amtrek-
keüijker dan het andere, mrav nu-zlij op het ge
zlelschap der kleintjes aangewezen was, kwant het
2 IND ER-BLAD
i
i
