Van een meisje en een
hondje
out]o duiveltje vait .ontevredenheid wear oui don
hodeWijten. En dat was oen ventje, dat zich
maar niot één, twee, drie, wegblaiZan liet.
Tante wijdde giek aan de patiënten. Natuurlijk
Maar tochZij school er op die manier hoele-
maal Wij in. Niemand solieen zlieh o:n Ji'artr to bo
kommen en. Tante niot, iC|0>m, dio voor zlildsat op
reis was, vanz'olf niot, de zieken niot er tfet fclein-
(jes al evenmin.
Niemand had haar nqcidig Niemand? \VaS dat
wcu heel em aal waar? 1 tul Iksppto straks, niot ge-
1' leid om voorgelezen ie worden* en .had Zij, Lnek,
toon niet iets gemompeld van „geen tijd" en „geen
zin"?
Taapje had zieli Wij do bqoize bui van Zijn
nichtje neergelegd ©a gezlegd:
„Stil mara-, Beppie, ikke Zal wd vqorlezen.
Look is vervol end®.
En Janpjo had het dikke, Wijaai stuk gelozlom
sprookjesboek voor zich genomen en aan de> haat)
van do bekende pi,aatjes do orbij behoorende var
halen op zlijn manier verteld. Ilij kende ze alle
maal oip zfijn dninrpje en Bepfpio had grotig go
luislerd, hojogst tevreden met Jaaipje's u ijkte van
vor-rlemi. Neon, de. kleintjes klemden het oo-k
West buiten haar stellen.
Tocli waren Janpjo's wdarden„Doek is ver
velend", in haar OjOtren Wiijmi hangen en
ze schenen haar niet met rust la la,ton. „Look is
vervelend. Look is Vervelend", klonk hot steeds
in haar verbeelding en het allerergste wav neg.
dat zij het niet kori tegenspreken Z© was ver
velend en z/e verveelde zich, maarhooi raajkte
zij die vervelende verveling kwijt? Als ze dat
maar wist. Ais zij zich eens in haar kamertje op<-
sloiot? Och nee, 'tz|ou er nog maar erger dcoa'
worden. Da.t ze nu «air heelemaal niets prettigs
of leuks bedenken Kon.
Plotseling werd ze in haar pve-rpeinzingea (Op
geschrikt ioor Bep pie's stemmetje ©n hoiorde ztij
het kleine ding zeggen:
„Ikke gaat taartjes bakken voor kliek on vaar
Bob c-n voor Hans".
En de daad bij hot W0|0rd voegend, vulde zlij
al liaar z'andvormpjes met wit zand ;om liet gebak
etven later met groiote edelmoedigheid uit te dealen
Na do zieken Kwamen oiok nog d© gezonden. aam
de beurt.
,Wat een kleine schat", dadht Laak verloederd.
Voor iedereen bakt ze wat Zelfs v,opr miijl en zij
vergeet Zichzelf".
Fn Beppie die natuurlijk niets van Lodks ge-
dachtengang afwist, keek wel even verwonderd,
toen haar nichtje vriendelijk mar 31 var tdeKwanm
en vroeg:
„Zullen w'ij de zieken eens verrassen, Bdppio?"
„,Ta, ja", juichte het Idein© ding en ooft Jaaipje
wilde niets liever dan van de partij züjtn.
Brie hoofden werden nu dicht bij! elkaar geste
ken en "t was daar Wij den Zandhaoig weldra eani ge
fluister met geheim'zinnjgo gezichten, dat tantc
Truus, die juist vqor het raam van Mjeks k'amcr
stond, niet nalaten k|om t© zeggen:
Wat houdt Leek de kleintjes aardig1 btalig".
Erv .hoi slot der gewichtige bespreking was,
dat Look dien middag tusseben do twee Ideintjes!
in en ifiet haar vijf gulden gewasemd, nam het
dorp ging am allerlei inkropen vootr de zieken
te doen. 1
(Nadruk verboden).
(Wordt vervolgd).
door
C. E. DE LILLE ITOGERWAARD.
Trippel, tripip el, trippel,1
•Stapte 'tKleine ding,
In haar nopjes, dat ze
Weer naar oma ging.
't Was ©en heel eind loepen.
Daarom gaf zie niet
•Met baar korte beentjes,
Stapte stevig llief.
V
Maar op ©ens, wat schrik. Oh,
Kwam een jonge hond,
'Die 'l parmantig meisje
Stellig aardig vond
't Hondje Mafte vriend'l'ijlk
Goedendag. IVlaf waf.
Angstig Zatte Rietje
't Plots'üng pip een draf.
Toen is 'tbcjndje Maffend
Met haar meegegaan
't Meisje Kwam bij oma
lked luid schreiend an,n.
Maar mijn lieve Rietje
Zei toen pma Zacht,
Dial is oma's hondje,
Iliad je dat gedacht?
Tom wou Kennis maken
Met mijn klein© Riet,
"tls een heel lief hondje:
Bajltein doet hij1 niet.
Küjllc, daar js hij juist weer,
Aai hem maar eens zlaicht
Op rijn rug, 'kïloud 't'bekje
Daarbij dicht Riet la'clht
En nog even snikkend,
Zegt zij: Kom-eens hier,
Z,ul je heusch niet bijten.?-
Ben j'een lief, zioet dier?
Tommy kwisjwit vrqohjlk,
Kijkt daarbij heel trouw.
Zckei denkt hij: Rietje 1
Is een lieve vrouw.
Rietje-kind en Tommy i
KÓnnen elkaar goed.
'kDmik, dat geen van beiden
Nu meer leehjlk doet.
in
