amerikaahsche NOTITIES
Schiedamsche Courant.
L:
Nederlanders naar New-York.
De Gevolgen van een Operatie*
PHijmerirBfjen.
Werkzaamheden In den
volkstuin.
1
r
f
(Van onzen correspondent).
.The Dutch are slow to advertise
TWEEDE BLAD
Zaterdag 10 Sept. 1032-
No, 20129
New-York, 26 Augustus.
Bij liet bozoek van de 114 leden der
Nod. Roisvortfoniging aan Now-York do
voirigo week lrobi ik woeir hot noodigo go-
laord, idal ik langzamerhand ycrgetan was
haü mtsn ]>ij ons over dit an y a'
dicmktj dit wiel en dat niet doel. Bijl «a
jarenlang onafgebroken verblijf m J®
lenland kan hol niet anders at men k jg,
langzamerhand een soortgelijk©
m L M »J» "'«ins >1»
getelde is, weliswaar zander gelieol zijn
oigcai persoon ol afkomst te verlooeho-
mm Zoo hob ik met oamgo verbazing in
den Wegiimo en later met herin,nering aan
vroeger, aat liet bij ons Bruis altijd) zoo
toegaat, opgemerkt hoe onze bezoekend®
landgonooton vol heiligen tegenzin waren
cim hun indrukken ion meaningea aan der
den moe te doelen .zoodra zij maar het
minste vermoeden hadden, dat het „in
de krant zóu komen". Dit is een lijnrechte
tegenstelling met de opvatting der Ameri
kanen, die het, populair uitgedrukt, zalig
vinclan oan hun persoon, hun uitlatingen
Car liefst nog met portret voor de oogan
van het groot© lozende pubiiök te weten.
Met is zelfs een kwestie van uitersten!
Terwijl wij alleen maar de initialen ver
melden en geen adressen noemein of bij
voorbeeld in rechtszaken. ïfo hoofdpersoon
niet vierder aanduiden dan „beklaagde"
ook al kent iedereen hem. De Arncrikaan-
sciliio journal is iele cischt volkomen Inlich
ting ieux zal van een dame, wier beurs
gerold is, niet alleen naam en alclres vol
ledig opgeven, maar er desnoods bijvoe
gen, dat hot slachtoffer oen roodharige
b'eautó is. Ik zie mijn lezers on vooral
mijn lezeressen, al sidderen bij de gedach
te, maar het is hier toch minder erg dan
het lijkt. De gerolde dame is een van
da vielen, idio dag in, dag uit zoo vermeld
worden en morgen al weer vergeten is
sterker nog, die niet cans do aandacht
trekt, tenzij van vrienden en bekenden, die
haar dan kunnen opbellen om hun sympa
thie to betuigen. Zoo is het even gebrui
kelijk, dat een groot-inJusliieel in bijv.
sokophouders na een bezoek aan Europa
noig aan b'oord door verslaggevers gevraagd
wordt zijn oordeel over fascisme, den po-
litiotar toestand van Duitscliland ©n do
werkloozen ondersteuning in Engeland) to
gevtem, ofschoon hij tor plaatso moor zijn
aandacht heeft Besteed aan musea of wed
rennen. Niettemin voldoet hij gaarne aan
het vareereneïaverzoek en geeft zijn opinie;
althans in liegen van do tien gevallen doet
hij het. En ook dat wordt wel of niet ge
lezen on weinig of geen aandacht aan be
steed en zonder verdere commentaar maar
met Kxai grooter opschrift naar gelang van
's mans bekendheid bij ©on kolom onder
gebracht. Eon dag lalor kan niemand' zich
moer herinneren ,wat Mister N af Mistor
Y vond, Uat Hindenburg doen moest. Maar
iedereen is gelukkig, vooral 'do geïnter
viewde.
Wij daarentegen schuwen publiciteit en
vervallen daardoor in het andera uitersta.
Bern groot doel van ons volk schijnt re
clame nog altjjd te boschouwen als ©en
Turkscho trom leen wol onmisbaar,
maar zoor onwelluidend instrument ©u ©eln
Weetje ordinair. En wanneer het dan in
zaken is, nu,vooruit dan maar! Maar
©ion nationale, ©en persoonlijke reclame;
meer te beschouwen als om soort gerecht
vaardigd! aan den weg timmoren? Nee,
nee, dank u, daar doon we niet aan me©!
Verkeord! Tenminste tegenover Amerika
fan do Amerikanen, die zulke zwijgzaam
heid of ontbreken op liet appèl verkerend!
uitleggen, er geen bescheidenheid) of ver
legenheid achter zoeken, maai' een ernsti
ger oorzaak welke, is hen vocrloopig
niet duidelijk. „The Dutch are slow to
advertise", Hollanders voelen weinig voor
publiciteit is zegswijze van do Amorikaan-
schd zakenwereld, maar tenslotte is het
vlagvertoon van ©en eskader oorlogs
schepen in het buitenland ook aidvortelntio
volgons den Yankee ©n heeft hij ongelijk?
In den afgeloopen paar weken hebben
we in Niew-York bel een en ander ber
leefd, dat deze nationale karaktertrek dui
delijk deed uitkomen ten te duidelijker,
naar mate andere Europeanen zich goed
schiks en in hun eigen belang aan dit
euvel cmdovsvierpan. Ik heb hierbij spe
ciaal het oog op de beide bezoeken van
don Olympischon troop en die club dor
Nederlandselio Rcisveweeniging. .Waarmee
ik noch de 29 leden van de ©en noch do
114 van do tweede bedoel, die rondgeleid
an bezorgd werden, ook al legden zij in
dividueel lum weerzin voor foto's an in
terviews aan den dag. Het is mij niet be
kend of hier sprake is geweeste van op
zet of onwetendheid, -of dat d'c nalatigheid
aan dezen of den anderen kant van d'en
Oceaan haar oorsprong vindt, genoeg zij,
dat aan 'de komst van deze ongewoon groo-
te ral belangwekkende landgenootein niet
genoeg publiciteit is gegeven naar Ama-
rikaanschen zin ien eeln goede gast schikt
zich naar de gewoonten van zijn gaslhoer,
ook al is hij zoogenaamd de koning van
het huis tijdens zijn logeerpartij.
Eon sterk voorbeeld is, dat do Olym
piërs in New-York aangekomen zijn en
het weer verlaten hebben zonder officieel
welkom geheetcn te zijn door hot gemeen
tebestuur, gewoonlijk in den persoon vain
burgemeester Walker, die zooiels ecmigo
malen per dag pleegt to doen. Do Finnein,
21 man sterk, do Hongaren, de Polen,
Franschen, Italianen, zij allen zijn onder
politiegcleido naar het stadhuis getrokken
en op do trappen daarvan toegosproken,
luetgeen natuurlijk in de dagbladpers ver
meld werd. Onze groep kwam wel-is-waar
op Zondag aan, maar waarom dien avond
naar Washington gevlucht moest worden
en geen officieel© ontvangst op Maandag
morgen tan stadhuiz© kon bewerkstelligd
wotrden weet 'do American Express Co. al
leen, die do reis in elkaar had gezet en
die zooiets wel niet vergeten zou heb
ben, Denkelijk is hot van onzen kant niet
naodig geoordeeld. Nu d'c alhloten huis-te©
gaan gebeurt precies hetzelfde: opnieuw
wordt bijv. den Polen (die minder punten
in Los Angeles behaalden dan wij) officieel
vaarwel toegeroepen, maar onze metnschen
gaan stilletjes en ongemerkt aan boord.
En zoo hoert het nietin Amerika
Een andere bizondorheid is, dat men als
vreemdeling van ©enige beteekenis, om
welk© reden dan ook, door fotografen op
gewacht on gevolgd wordt. Achtervolgen"
is een beter woord, wanneer het beroemd1
lieden betreft. Maar, Idieze ridders van de
lens zijn vceieischenü, commandeerand in
hun toon (ze meonen het 7.00 kwaad niet,
maar do redactie cischt het zus en zoo
011 z© moeten dien dag nog méér doem,
dus: „wuif! lach! ga op de verschansing
zitten, ga nou op dio trap staan") en
gauw kwaad, wanneer hun slachtoffers niet
oen beetje meewerken of beelcmaal
tegenwerken. Behoef ik er meer van te
vertellen? Het is wel grappig om een lec-
1 ij ken snuit te trekken legen Neef Hein,
die zijn nieuwe Kcdak probeert, maar een
beroepsfotograaf van reusachtige pers- en
fotoburoaux ais Associated Press of LJrt-
het schrijven van ingezonden stukken, maar v.
Oorspionkelijlco roman door Jan Waleh.
bi)
Clara zag van verdere pogingen tot ver
klaring af. Later zou hij dit alles be
grijpen. Nu was hot maar zaak zoo gauw
mogelijk te vertrokken en dat rond hij
bepaald ook wel goed, want dat besefte
hij ook wel: dat dozo menseden, hom
vijandig waren...
Zeg, zei ze, geen verband met het
voorafgegane accentueerend, zu'lsn we nu
morgenochtend maar weer doorgaan?
Ja eigenlijk is dat maar het
beste. Ik vind het niet genoeglijk meer
hier. 'Ofschoon ik nog wol eens de kathe
draal wat nader had' willen bekijken.
Nu, dat kunnen we toch wol doen.
Er gaan hier natuurlijk massa's treinen
naar Zwitserland. Als we nu togen een uur
of een weggaan. Dan zijn wo voor hot
diner in Luzeni. Ik bon nieuwsgierig of
er a! brieven van do kinderen zijn.
l'ii misschien van Kees Bender, en
van Fiigenius.
Als bet mooi weer is. zal het god
delijk zijn aan aan liet Yiorwaldstadter
Meer.
Het gebcurdo volgens dit plan. Er bleek
een trein te gaan kort. na het déjeuner
en m den al warmen Moimiddng hadden
I m011 V!ool'jkon rit door do wijde Rijn-
vlade van den El/.as; dan een vervelend
uur wachten in liet holle, hopeloos leeg
netlijnende slation van Bazel; en daarna
spouwen zo in oen aardig tooristontroinlje
waarvan do compartimenten in kleino boxen
waren verdeeld, tussehen do hel-grocne
dorwood Underwood' ziet er do aardig
heid niet van in en neemt wraak door
gocfli onkel© foto te laten pubheeoren. En
zoo hoort het nietia Amerika,
Do N©d. Rcisvcreeniging kwam hier
zander ©enigo aankondiging, maar kroeg
tijdens liet verblijf nat wij 0011 „heel goCc
de pers" Mieven te noemen. Er was
gelegenheid genoeg voor de Ncw-Yorkschc
verslaggevers om over hot programma uit
te weiden en actueel© bizomlerhcden aan.
te teekenon wat hen zoo goed als niet
gelukt© was d© leden, desnoods door mid
del van ©en tolk, aan het praten to krij
gen ©n eenvoudig te vertellen, wat zij van
do stad en haar bewoners vondan. Maar
een reporter krijgt bier van zijn redactie
do opdracht kopij te vangen en dus brengt
hij don buit me© terug, half of moor ge
fantaseerd. Zoo hoort liet wolin
Amerika. Er was het geval van een dei1
toeristen, die ©en beetje toeschietelijk was
geweest en zich overigens nog al spontaan
god ragen had. Zijn heel© gedrag en uitla
tingen kwamen onder ©en ondeugend schijn
sel in een dor grootsto kranten ©11 bij liet
lezen daarvan ©verviel den betrokken,0
zulle ©an schrik, dat hij direct naar Hol
land telegrafeerde met het verzoek dat
stuk niet te vertalen on over to nemen.
Ongevraagd kwijt ik mij hierbij van dezelf
de taak, ofschoon hoelo voimeiding
voor de Amerikanen niet van ©enige op
schudding zal zijn geweest, misschien wel
thuis in zijn lijfblad. Waar hot natuurlijk
niet o>p zijn plaats was geweest en alle
bittertafels er een paar dagen over door
gepraat zouden hebben.
.Maar anderen weigerden principieel ©in
dus kregen id'o kranten hun nieuws uit de
derde hand: d'e mensehen in New-York
keken zoo treurig, do dames liepen overdag
op straat alsof zij naar eon bal gingen in
plaals van naar ©en kantoor, wat waren
de zijlden kousen en overhemden hier goed
koop! Het allermooiste van hot boete b
zotek was liet uitzicht van de Empire Sla
te Building, 110 verdiepingen hoog! Er wa
ren geen prentbriefkaarrtan genoeg in voor
raad bij kien krant-envorkooper in de holel-
veslibuio en die moest ettelijke malen op
nieuw in sla,an, zulk een briefkaarlonhon-
gor had hij nog nooit beleefd. En zoo ging
het maar door, want nieuws moet er zijn
en dus woutlt het uit allo hoeken ©n gaten
opgedoken; eeai van de toeristen had twee
uur(?) zijn hoofd onder de straal ijswater
van zijn waschtafel gehouden, hetgeen al
leen voor drinken bestemd is.
115 vermoeide bezoekers koeren naar
Holland lenig ITollandsche toeristen be
kennen, dat kle vaart van New-York, zelfs
voor een cnkelo waak, hen ren beet
je to hard is kampioen koopers van
prentbriefkaarten kochten overal waar
zij gingen dunno zijden kousen en ijs-
waterwaren dc voornaamste wonderen van
de staid. Ziedaar de opschriften boven het
afscheidsartikal in de „New-York Times"
van 14 Augustus en mochten de dames
©11 hoeren letten van liet gezelschap zich
daaraan ergeren of zich door geblameerd
gevoelen, dan haast ik mij er bij to voe
gen, dat voor hot een noch hot ander
©enig© grand bestaat. Hot gebeurt natuur
lijk herhaaldelijk, dat vreemdelingen New-
Yoirk bezoeken en daaronder zijn beroemd
heden en onbekenden. Maar het komt dik
wijls voor, dat zij den dag van hun ver
trek of in hun vaderland teruggekeerd ©en
Ingezonden Stuk sturen aa'n de grooie krala-
ten, waarin zij vertellen hoe zij van hun
bezoek genoten of geprofileerd hebben en
wat hel meest lum aandacht had getrok
ken. Alweer iels, dat een onbekende aar
digheid in ons land is ik bedoel niet
liet gebruik daarvan als een soort digostie-
visile. Nu is liet heel makkelijk om te
zeggen: ik lion mo met al dio gekheid'
niet op, maar aan den anderen kamt is
het niet zoo héél moeilijk om met do
wolven in het b'osch mee lp huilen. En
de Amerikaansehe wolven lioorem het bi-
zonder graag!
bellende weiden, onmerkbaar stijgend, naar
het booge Zwilserscho bergland. Toen ze
om zeven uur te Liizern aankwamen, had
do zon dc laatste schaduwen weggcsche-
nen, die in Straatsburg op hun reis waren
gevallen.
Hot was nog vroeg genoeg 0:11 op hun
gemak een hotel te zoeken, en dan daar
of ergens anders te dineeren.
\Yo moeten nu eens oen echt fleurig
hotelletje hebben, zei Henri, aan hot meer.
waar wo op het torras kunnen zitten. En
dat vonden ze ook al naar wcnsch'. Het
viol Clara op, li'oc het ook bij do keuze
van liet hotel zoo heel anders tooging
dan op vorigo reizen. Toen was het altijd
eon van Henri's ccrsto zorgen geweest, 0011
hotel te kiezen, „waar jo gezien kan
worden"; en dal jo met ©enigen stillen
bluf in do llaagscho omgeving zou kun
nen noemen: „wij waren daar-en-daar; en
daar was het werkelijk heel goed"; het
zinnetje klonk dan wel heel eenvoudig,
maar in het „daar-en-daar" lag iets impo-
ncerends, want „daar-on-daar"„ was dan
altijd een hotel dat bij Baedeker althans
in. de eerste categorie werd genoemd. Dat
element van „schijn" was nu geheel uit
Henri's geest gevallen; hij' zocht nu een
h°tel, dat werkelijk alleen „goed en fleu
rig" was, en behangdo aan een jongen,
.natuurlijken smaak; en zoo kwamen ze
terecht in een idylisch huisje, buiten de
eigenlijke stad; -een huis met bloesem om
rankt, waar meisjes bedienden, en waar
allofoon volkomen prolligon indruk maak
te. En, als op htm eerste wandeling in
Straatsburg, deelde zich' dat jeugdige ge
voel van onbekommerd zijn genoegen zoe
ken en vinden ook aan Clara moe, cn 11a
Niet steeds gespannen.
Zoo menig spreekwoord bewaart Jo er
varing va'11 vele geslachten. Hoe een
spreekwoord ontstond weet me'n docigaa'ns
niet. Maar liet werd geboren, gelijk een
oude legende vertelt ran de een of andere
godin, welke uit don wind geboren weid.
Waar zo vandian kwam kón mem niet pre
cies zeggen. Maar zo was cr. Waar do
spreekwoorden precies vandaan kómen
reet men 'niet, maar ze zijn cr cn we ma
ken er een dankbaar gebruik van!
liet moet al ©en oud spreekwoord we
zen, dat spreekt van oen boog die niet
steeds gespannen kan blijven. Da leeftijd
ervan is moeilijk te bepalen. Hoeveel
eeuwen geleden word de boog uitgevon
den en hoeveel eeuwön heeft ze 'inder
daad dienst gedaan, hetzij in den „mimnon-
dooilenden krijg", hetzij ia hot spel? Maar
even oud is dus de ervaring, dat het den
menseh gaal, lichamelijk ©n geestelijk, ge
lijk liet den boog gaat. Wanneer die steeds
gespannen is, verliest hij de spankracht
en daardoor do trefzekerheid. Dat wit dus
zeggen dat do boog ophoudt to wezen.
In do laatste weken zullen in gansch
do werekl heel wat menschcn aan dit
spreekwoord gedacht hebben of althans
de waarheid ervan hebben ondervonden
liet was vacantietijd. Ten onzent bracht de
vacanliemaand mooi weer. Mail heeft dus
kun'ne'n genieten va!n den vrijen tijd. In do
bosschen, op de heide. Niet hol minst aan
do zee, Do boog was ontspannen en het
was goed dat hij dat was. Want Je goes
lelijke spankracht van een menschenkrndi
lijdt er onder, wa'nneer de geest niet in
slaat gesteld wordt zich op andere dingen
te richten dan cup do dingen van al den
dag. Dat voelt ieder, dio zijn hart in zijn
werk logt. Hij zal wel niet belmoren tot
degenen, die precies in minuten dein duur
van lum arbeid bepalen. Het werk heeft
zijn belangstelling en zijn aandacht. Maar
juist, omdat hij de volle honderd procent
aandacht en kracht aalti zijn werk geeft,
daarom juist heeft hij noodig gedwongen
te zijn dat niet te doen. Het is niet slechts
goed, het is ook noodzakelijk, dat do bcog
niet steeds gespannen is en blijft.
Nu langzamerhand de vacantietijd voor
bijgaat en dc volle arbeidstijd weer komt,
nu mogen da'n velen weer terugkeeron tot
hun dagtaak, verkwikt, opgcfrischt, met
nieuwen meed en misschien ook met ©en
nieuwen kijk op hun levenstaak.
Hoelang moot de boog ontspannen zijn?
Dat is eon eigenaardige vraag. Eigenaardig,
c.mdat deze vraag en dus ook het ant
woord totaal individueel is. We hebbe'n
eens ergens gelezen, dat iemand zooveel
©ten moet, dat hij toch nog iets lusten
zou. Alen moet zoolang vacantia nemen,
dat men toch nog wel een bectj© zou wil
len rusten. Niet la'ng meer, doch nog wel
Misschien, dat daardoor voorkomen werdt
het verschijnsel, hetwelk zoo vaak gezien
wordt, dat het de grootsto moeit© kost om
weder aan den arbeid te gaa,n en aan den
arbeid to wennen. Maar do meeste men
sehen worden 'niet voor de vraag: hoelang
zal ik den boog Ontspannen laten? ge
steld. Hun jaarlijksche vrije tijd is hun pre
cies toegemeten. Ze" weten, waarmede ze
tevreden hebben!te zijn.
Do boog Kan 'niet steods gespannen we
zen. Dat spreekwoord veronderstelt twee
mogelijkheden: de boog mag niet te lang
cespannen zijn, maar ook: er komt een tijd,
dat do boog gespannen wezen moet; dat hij
dus gereed moet vezen voor het werk, dat
an lrem wordt verwacht. Zoo ©n iniet an
ders ook de mensclr. Niemand zal' lret
euvel duiden, dat iemand to gezetter tij'dl
zijn rust 'neemt. Maar wel kwalijk genomen
mag het worden, waln'noor iemand vergeet,
dat de arbeid, de levenstaak, waarin dozo
dan ook bestaan moge, aangevat moet wor
den en met alle beschikbare kracht moet
orden gediend" 1
We lcunïren van den boog inderdaad nog
meer loeren, Feilcltijk toch dient die boog
maar één doolzijn doel, dat iots anders
niet verrichten kan, want daarvoor is hij
gemankt. Die gcdaclrto moeten we vast
houden ook met betrekking tot bel werk,
dat oins te doen werd gegeven. Ieder heeft
zijn laak, na de oinlsp-uming zoo te ver
richten, dat hij slaat voor zijn werk, dat
speciaal zijn tank is, waaraan hij met in
spanning van voile krachten zich te geven;
lrecft.
Dc tijd dor ontspanning is voor klein
en groot voor dit jaar weer ach
ter den rug. JIct is goad, dat dio tijd ge
schonken werd. liet is ook goed, dal dio
tijd weer voorbij is en de arbeid wacht,
ooals het goed was, dat de hoog ont
spannen werd, maar ook, dat lrij gespan
nen werd. Want in de spanning lag zijn
doel en bestaansrecht. i 1
J. Nagel.
het plezierig diner, met lichten „offenen
Wein" ovcrsproeid, zaten zo in het stille
duister naar dc pehijnsels te kijken, die
do stad, om een berghoek gelegen, op
het water wierp, cn naar het duistere
water voor hen, en naar de hooge, wij
kende bergen aan den overkant, waarvan
do contouren allengs venvaasden, cn nog
maar door een enkel lantaarntje werden
geduid. Vroeg gingen ze slapen. Morgen,
zoodra het postkantoor open was, zouden
zo gaan zien, of cr poste-rostantc-brievcn
waren.
Er waren brieven: van de kinderen, van
de grootouders en van Koes. Alles goede
berichten. Dat was het eenigc .wat nog
aan hun geluk had ontbroken. En zo be
stelen, nog cenigo dagen te Luzcrn to
blijven, waar het zoo heerlijk was. Ze
genoten van hot weer. en maakten 's mid
dags mooie "boottochten, en gingen met
een tandradbaantje naar oen hooggelegen
restaurant; en 's morgens schreven ze brie
ven en ansichten aan do kindercen, cn
zaten ze to lezen cn koffie te drinken
in den tuin van hun hotelleljo aan het
meer. En Clara schreef heimelijk een heel
langen brief met at haar bevindingen aan
den dokter; maar h'oe zo onder liét schrij
ven haar herinneringen afzocht naar ccnig
symptoom van beterschap, ze vond nog
niet iliet minste of geringste spoor van
leugenachtigheid bij haar man. En dat was
wol jammer; m'aar een gemis, waar, als
hot dan maar tijdelijk was, veel goeds
tegenover stond.
NEGENDE HOOFDSTUK.
„De theorie van 't geval".
In Holland was het intussohen cenmoei-
Klimrozen en éénjarige
zomerbloemen.
De eenmaal bloeiende klimrozen zijn
weer uitgebloeid en kunnen, mu wordtin;
gesnoeid. Meln kaïn hier ook' mee wachten
tot den winter of het vroege voorjaar,
maar beter is liet, wanneer we liet nu
doen. De gespaarde scheuten zullen dart
zooveel te krachtiger uitgroeien.
Bij de/.en snoei worden de uitgebloeide
takken en liet oude hout weggeknipt tot
waar krachtige jonge scheuten als ver-
vanghout kunnen dienen. IIoo lager klezo
geplaatst zijn hoe liever. Bij voorkeur ver
jongen we de geheel© pla'nt tot dan grond
toe. i
Van de doorhloeiende rozen knippen we
geregeld allo uitgebloeide bloemen weg. UiL
gebloeide takken knippen we terug tot op
©en volgroeid blad. Veel doorbloeitinde re
zen geven tot in den laten herfst nog volopj
bloomen, maar moeten da'n ook iti alle op
zichten goed verzorgd worden.
Hel is nu de tijd, dat de meeste één
jarige bloemplanten Moeien, en nu is het
tijd 0111 aan to toekonen welke soorten ons
liet besl voldoen. Immers is er veel wat
wel mooi, maar zeer kort van duur is;
andere bloemen daarentegen bloeien wel
lang, maar niet rijk genoog. Slechts en-
kelo soorten pareu verschillende goede
eigenschappen aaneen. Rijkbloeiend ©u'
lang doorbloeiend is vooral Antirrhinum,
of leeuwenbek. Zorg echter, dat de zaad-
stengels steeds tijdig worden wegges'naJen.
Eigenlijk gekit dit voor alle bloemplanten.
Zoo-dra een plant zaad gaat vormen is hot
met bloei en groeien spoedig gedaan. Ba-
handelen we do leeuwenbekken goed dan
bloeien ze door totdat do vorst invalt. Zo-
mer-asl-ers zijn in dit opzicht veel minder.
Wel is hun bloei op oen moment overwel
digend rijk, maar dezo bloei duurt slechts
een paar weken. Goede doorbloeiers zijn
voider: Chrysanthemum carina turn, Chr. se-
getum, Tagetas of Afrikanen en Zinnia.
In deze'n warme'n zomer zijn sommige
eenjarige soorten, die veel warmte vragen,
bizonder mooi. Dit is o.a. het geval met
Fortuinen, een kruipend plantje mot schit
terend gekleurde bloempjes, en Salpiglossis,
een circa 1 M. hooggroeiende plant met
fijn geteekönde cn schitterend gekleurde
bloemen. Eigenlijk zijn bijna alle eenjarige
zomerbloemen echte zonnekinderen, van
daar dat we ze in dezon zomer nog eensi
weer gaan waardooreh, en besluiten om ze
ook een volgend jaar oen zonnig hoekje ia
onze'n tuin af te stam. A, G.
lijko tijd, Eigenlijk was dat op de heelc
weield het geval; er was een geweldige
crisis van overproductie uitgebroken, mot
al de bedenkelijke gevolgen van werkloos-
beid, catastrofale daling der koersen, ver
mindering der koopkracht, plotselinge ver
arming der rijksten, faillissement van ban
ken, moeilijkheden van de staatsfinanciën.
„Malaise" was liet woord waarin men al
die economische jammeren samenvattehet
zou met „ongemak" te verlaten zijn, maar
ongemak was wel een zwakke term voor
een daling van inkomsten, die, in alle
standen sterk, voor degenen wier produc
tie tol de luxe gerekend' werd', vrijwel op
liet nulpunt kwam.
Daar kon Kees Bender van meespreken,
liet eerste artikel, dat door niemand meer
gekocht werd. was schilderijen. En minder
dan niemand kocht schilderijen van schil
ders van groote ropulalie," wier werken
immers, als zoodanig, duur waren. Kees
Bonder had hot ongeluk, tot do aldus
gerepnleerdon te belmoren, dio plotseling
uit bun arbeid geenerlei inkomen hadden.
Overigens hechtte hij aan dezo omstan
digheid niet overdreven veel gewicht; hij
was gewoon, zeer sober to leven, en hij
bad een zeer soliod banksaldo; hoe groot,
daar had hij zich nooit om bekommerd,
maar nu, in dezo tijden, was liet zaak,
daar toch eens oven noiiiic van to nemen;
wat hij deed, 0111 tot de conclusie te ko
men, dat hij in don loop der jaren, on
danks afkeurenswaardig zorgeloo/.c royali
teit tegenover confraters, wicn het minder
goed ging, een goede veertigduizend gulden
had gespaard. Hij had er nooit „stukken"
voor gekocht; wal inderdaad al weer louter
uit zorgeloosheid was voortgekomen; maar
in dezen tijd, nu alle „stukken" in waarde
wankelde, een daad van vooruitziend on
allerwijs beleid schijnen kon. Nu was hel
natuurlijk ook nog mogelijk, dat de bank
met saldo en al zou kantelen; maar zóó<
ver \eikoos Kees Bender niet te denken..
lnlusschen, al had hij nooit meer of
minner geschilderd in verband met do
vcikoopkansen. in dezen „malaise-tijd"
ontbrak hom plotseling de lust tot werken.
Feu feit, dat toch ook, misschien weer
niet gezegd kon worden, niets met do
malaise te maken te hebben. Want toe
standen, die een hoelo samenleving betrof
fen, maken zich voelbaar in de atmosfeer,
waarin allo mensehen teven. En zoo erva
ren daarvan ook dc onmaatschappelijk©
lieden iels; zelfs in klourvizioonen verzon
ken kunstenaars op de hei. En zoo kwam
het, dat Kees Bender, langzamerhand ge
waar wordende, dat zijn landelijke om
geving hem niet meer aansprak op do
wijze waarop hij dat van haar gewend'
was, maar cenigszius tegen hem schoen
t© bondccren, besloot, haar dan kloek
moedig tijdelijk den rug toe te boeren, en
elders verstrooiiing to zoeken. Juist toen
wierp op een doorwaaiden Mei-avond de
post een bericht door zijn bricvenbuslooz©
deur, dat gewaagde van een tentoonstelling
in Den Haag, 111 to richten ten profijto
van.de arme schilders; en al den niet
zoo armen schilders, werd verzocht werk
af ie staan, dat dan ton bate der con
fraters zou worden goëxposeedr en ver
loot.
'fiVordt vervolgd).
BEK
