SCHIEDAMSCHE COURANT H1
DE DENNENHEUVEL,
VAN DE
No. 37
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 17 SEPT.1932
dopr 1
C. E'. DE LELLË HOGERWAARD.
16)
(SJot.)
Zqo brak de dag aan, waalrotpl LpeR 's morgens
met do volgeladen „familiekar" naar Arnhem ge
bracht zou wtordcm
Dien varigen avond Rad zlijl een'' lang gesprek!
met tanto Truus gehad, toen. deKla haar nag oerns
voqr liet laatst kwam' tpiedaktan. Tanks btegroelpl
ziOiOi goed, dat het wol eens moeilijk vooa- LqcR
geweest was to zlijln, zqopls ziijl mpcsl zlijn, ma'ir
zei toch pqk: 1
„Ja moet altijd maar Rrob'eeren meer aan eien
ander dan aan jezelf te denken, lieve kind. Ik
geloof, dat dit het geheim van euzie Miok is".
Ja, dat meende Look lOiojic' stellig en zio naun
zich voor, MieJc in gedachten moo naar Schiedam
te nemen. Ze kon im'mers niet mieqv buiten dat
lieve zonnige nichtje.
Vroeg werd dien morgen idpigeataan. Ilpewol
Locks koffer den vprigen dag reeds! gdpiak't was,
had Zij nog tal van zaken, die in haat handkoffer
geperst moesten worden. Waai' op eens alles van
daan kwam? Liodlc begreep het niet. En hoe
kreeg rij het er allemaal riog in? Maar ze wist
dan. ook niet, dat lante Trims en Mielk tus'sdhan
haar gced allerlei kleine verrassingen, hctrümeïiln-
gen aan Dennenheuvel on versinlalpjaringen in „ge
smokkeld" hadden, die zlij in het grolofslto geheim
mot do andenon bijeen gebracht hadden, zlojodat
Lock er Zelfs niet hot flauwste vermeed en van
had. Ze Zou 'th'ijl 'tuitplaikiken in Amsterdaim wol
merken, en dan wis 't immers vroeg gencleg.
Lang voordat het Van Vertrek! was aange
broken, stond Loicfc al Idaar met haar handfco>£-
feirlje, dat dank zij tante's bdkwame pakkunst
toch nog alles bevatte, wat L,o|eJc or nan had
willen toevertrouwen.
In haar verbeelding duurde hot vreeselijiki lang,
mor da „familiekar" uit do garage werd gereden.
Maar dat kwam natuurlijk, doordat ziel zqq naar
vader en moedor verlangde.
Eindelijk stapten allen echter in mi ging het
regelrecht naar het. station in Arnhem Gealknd
met Miek lieip Lock weldra pip hot perriotn, Opk
Micik spteet liet, afscheid van blaarnichtje lo
mooter; nemen. Ze had haar maar all ta grajaig dpi
Dennenheuvel willen houden. Maar dat ün«" na
tuurlijk niet. i j
Daar werd in de verte een ropkfpluim zichtbaar,
welkte al nader en nader kwam en nu, duurdó
lief niet lang moer, of de ztwaro Dt-lrein. kWalnj met
dreunend geweld onder de k'alpi, pm er al smii-
vendo zijn vaart in te houden en te stpppan,
Loiek had al afscheid genoimen. en sta'pte nu
vlug in. Ze had moeder reeds gezien ein dezq lielp!
haar tegemoet Dat was een heerlijk weerzien. So-
men spoedden zlij zich naar vader, dia Zijn dojch-
tertje hartelijk omhelsde,
„Wal bent u verhrapd, Raps, En wat ziet u er
gezond uil", riep Hoek.
„'I Zelfde kan Ik van jou zleggcn, L.oekie zei
vader. t
Oom en tante stqnden nu met de jeugd lak
voor het raam, waarachter de drie reizigers zjcibi
bevonden en er werden nog haastige wloprdqn. ge
wisseld over „goicde gezpndheid", „mlooi. vafian-
tie-weer", „best uiteten" en „heerlijke wekieh'
klaar de machinist had alweer "Rapst en weldra!
'zotte do trein zich dan qek optoieruw ia' beweging.
'tGcwuif en gezivaai wlas niet van cl© lucht. Opj
't perron stonden de bowonorsi van Dennenheuvel
nog te wuiven, tofdat de trein eindelijk heelemaal
uit het gezicht verdwenen was.
leerlijtussclien vader eai moeder in gezleteir
keek Leek van don een naar den ander.
Eén traan was over haar wa;ng gebiggeld. Die
gold do achterbïijvenden op het perron, van wie
zlij' noode scheidde. Maar 'twa|s' net, pi tic andere
helft van haar gezicht lachte, zqoj blij) was zie,
weer bij va dei- en moedor e zijn.
Er was iets in haar uiterhjPe gekomen, dat mpo
der er vroeger niet in aangeWoiffan haidf, doiteh dat
baar niet ontging liet verblijf olp, Dennenheuvel
had Look in meer dan één olpfcüicht go|ed gedaan.
En toen Look haar mqedor dien oorstc|n avond
in huis vroeg, of Mick en de ikleintjesi met Tvterst-
mis mochten kjotmon Jogecrcn, antwoiordde inpcdor:
„fk vind liet goed |0|p één vciOirwaarde en die is:
dat wo Bob en Hans in de Paascihvacaintio eein
beurt hopten to geven. We mjCgen gfeem onderscheid
makten".
Hoera. Hoera,", juichte Lpek.
Den volgenden dag schreef zlijl een langen brie!
aan ojonn ein tante, geen gewonen „nogmaals" brief.
Neen, dezie bedankbrief was iets heel bizondors',
aqoals ook haar logeerem oipi Diemienheuvel Jn
het teekten der bizoederhoid gestaan had. En na
tuurlijk vargat zlij niet over do aanstaande loigeea-
5p!arj!ij in Schiedam te schrijven.
Dj aardige pCan was een goedi Weisluit van de
heerlijike vacantio o|pi "Dennenheuvel dolorgebradht
E|IN DE.
(Nadruk verbodm).
'LA
•war-
