Bello en Si Nicolaas.
C 11S
St. Nico laa
Nummer.
SUZE LANDSTRA.
SPECIAAL I ÏJB -AO VAM E SCHSEDAKSCME CCUKAMT
2 DECEMBER 1932. Bil 'eau: „ANGE HAWEM 141. N O. 20200.
door
Bella strekte zich behagelijk uit voor
hot vuur en liet z^n ruige rug eens heer
lijk roosteren. Hè hè, dat was fij'al Buiten
woei eene scherp© Oostenwind, het was in
zijn hok met om uit te houden geweest,
het water in zijn bak was heelemaal be
rroren, zoodat hij zijn dorst niet kon les-
scihen Het vrouwtje had me lelijdon met
Bello gekregen en nu mocht hij binnen bij
het vuur liggen.
Ze had hem ernstig op zijn hondenharf,
gediukt, vooral rustig te blijven ©n niet
te hollen, want anders zou hij de boel
bieken ©n mocht hij nooit meer binnen
komen!
Nu wat hem betrof, ze kon hom heusoh
wel vertrouwen ©n bovendien werd hij zoo
lui van de warmte, dat hij al gauw iin
slaap viel.
IIij werd pas wakker, toon de kinderen
uil school kwamen. Vain Frans, de oud
ste, hield Bello het meest Die kon me
even hodlen ©n draven! Ilij nam hem dik
wijls mee uit en dan deden zo wie het
eerste ©r was.
Dan waren er de meisjes, Bep en Lietjo,
maar die wilden h©m steeds poppenkloeren
aandoen en mutsjes opzetten en dat was
voor 'n flinken hond als Bello oen ware el
lende, temeer omdat Caro, de hond van
den buurman, hot oöus gezien had en hem
erg had uitgelachen. Daarom was h\j maar
het liefst bj Frans.
Terwijl^ de kinderen bij het vuur hun
handen warmden, spraken ze druk met el
kaar Opeens spitste Bello zijn ooren Daar
had je die naam weer: Simt NicolaasI Wio
was dat toch? Hij bende verschillende
menschen. Milna, de werkster, Piet, den
tuinman, den melkboer, den postbode, me
neer v. d Heuvel, die altijd' eenmaal por
week kwam, en dan met een stok over
een kistje streek, waardoor or een geluid
uitkwam, waarvan hij altijd pijn in zijn
buik kreeg. Maar wie was nu Sint-Nico-
Nog enkele dagen scheiden om van
den datum, diengong en oud elk jaar
toch minstens met een heel klem
beetje spanning tegemoet gaal: 5
December,
Evenak het vorige jaar geven toe
ook thans weer een extra nummer
uit, dat in hoofdzaak gewijd is aan
het 'ht, Nicolaas feest. Behalve St.
Nicolaaslecluiir en plaatjes bevat
dit nummer ook andere lectuur, welke
behoort tot de vaste rubrieken van
ons blad.
Als de belangstelling voor deze
rubrieken bij nwi-abonne's mocht
zijn gewekten wij twijfelen daar
aan niet dan advisreren we hun
om zich de dagehjksche bezorging
van ons blad te verzekei en, door een
abonnement te nemen. De Schiedam- j
st/iö Courant ts niet alleen het eenig
zelfstandig hier ter slede verschijnend
dagblad, het is bovendien wat het
plaatselijk nieuws betreft hei best
ingelicht en host slechts f0.15 per
week of f2.per 3 maanden.
Onze Bureaux zijn gevestigd Lange
Ilaven 141, hoek KorU' Haven; onze
telefonnummeis zijn 68103 68617
en 68923.
„Geloof je, dat hij ons zelf oi komt
zoeken?' zei Fiains
„Ja, ik denk hot wol", antwoordde Bop.
„Moeder heeft hem tenminste een brief ge
schreven, om het te vragen".
„Ik ben lach wei oen beetje bang", zei
Hcm'o Lintje, die liaaï gewhtdn1 Wet Kdele-
niaal zuiver voieido
„Zoo", dacht Bello, „dus St Nicolaas
is iemand, waar je bang voor moet zijd?
Nu we zullen wol zien, hoe hij eruit ziet".
liet was 5 December De tafel was net
afgeruimd en de kinderen zaten met rood©
Heertjes op de wangen elkaar aan to zien.
Ze waren een beetje zenuwachtig en
schrokken bij ieder geluid.
Ook Bello, dio gehoord had' dat nu St.
Nicolaas misschien kwam, zat met zijn
Zondagsche halsband om te wachten Het
was heel stil in de kamor. De baas en het
vrouwtje lazen in de courant.
Eensklaps werd er heel hard gebeld en
gelclopt en gerammeld alsof er brand was!
Daar had je het at... Do kinderen veilorcn
hun blosjes en Bello voelde, hoe zijn n«k-
haren omhoog rezen Was me dat bellenl
Even later ging die deur oipen en
Nee "maar, Bella keek zijn oogen uit.
Daar zag hij een ouden lieer binnenkomen,
een grooto stok met een gaoden knop in
zijn hand. Wat was lnj vroomd gekleed'.
Nog nooit was hij zoo'n meneer tegenge
komen op straat on zoo iemalnd was ook
nog nooit eerder op visite geweest. Het
was oen lieve heer en hij had zoo'n goede
zachte stem! Er werd een gemakkelijke
stoel bij het vuur gezet en daaiin ging
de vriendelijke baas zitten, terwijl hij in
het voorbijgaan Bello oror z\jn kop au le
Doch plotseling sprong Bello own eind
Wat moest die andere? Wat moest du hier
in huis doen? Dat was vast met pluis.
Dien moest hij er maar eens gauw uitja
gen! Stellig wilde die kerel met dat zwarte
gezicht en die muts met veoren de lande
ren en St Nicolaas kwaad doen Woelend
begon hij le blaffen en voor iemand er
iels togen kan doen, was hij op Pietm
baas, want die was hot, afgesprongen en
beet hem in zijn broek.
„Bello hiorl" nep het vrouwtje en „Bel
lo, Bello, Bella", nopen ze allemaal m
8
i
