II
Tl FEL
k
I
1
Een
Sint-Nicolaasschets.
Er was eens een klein meisje en liet
was December.
Buiten op slraat kraakte de sneeuw ondier
de voeten. Wanneer er oen rijtuig voorbij
ging en men er niet naar keek, zou mem
me enen, dat liet een arrestee was, want
men lioordo alleen maar liet gerinkel der
bellen; de raderen zakten weg in die dikke
sneeuwlaag en gaven geen geluid'. Wie
de warme huiskamer verliet en de voor-
deui uitging, voelde, zoodra hij het hoofd,
buiten stak, een gekrieuwel in de neus
gaten eu zag zijn adem in een scherp
geteekende kolom tegen do üjüe winter-
atmosfeer afstoken. Helder en kort kleisto
tegen de muren der huizen het zweep
geknal aan, waarmede oen vrachtrijder zijn
zwoegendo paarden aanzette, due door
hunne uitwaseming als in een. gazen sluier
gehuld' werden 't Was een frisch, vroolijk
win tex ivoertje.
't Kleine meisje stand voor 't raam en
peinsde met een heel ernstig gezichtje,
liet was dan ook een heel ernstig onder-
werp, dat hare gedachten bezig hield. Een
onderwerp was liet, waarmee al hare
kmderjaien in nauw verband stowJoni.
't Was om zoo te zeggen, oen groot deel
van haar kindeilijk geloof, haar geloof,
zoo innig en zoo onbeperkt, dat op dit
oogenblik door de oogen van haar jeugdig
zieltje met critischen blik werd bekeken.
Zij dacht aan Sint-Nicolaas. O! al de
cadeautjes en de surprises, die ze krijgen
zou, hielden haar op dit oogenblik minder
bezig dan de goede heilige zelf. Die
mysterieuze verschijning, die éénmaal per
jaar het ouderlijk huis binnenkwam, die
gelabberde bisschop, voor wiens witten
baard' ze zooveel ontzag en voor wiens
milde gaven ze zooveel dankbaarheid koes
terde, die onzichtbare ruiter, wiens ge
vaarlijke rit over daken en schoorsteenen
hem niet verhinderde, om een oog in 't
zeil en een oor open te houden, zoodat
hij alle wenschen, uitgesproken of onuit
gesproken, wist en vervulde, die vriendel'ijk-
emstige grijsaard paste zoo goed in het
kader van haar •kinderlijk geloof. Immers
op moeders schoot had ze geleerd, om
heel veel aan te nemen, wat men toch
zoo in 't gewone leven niet alle dagen
ziet gebeuren. Gods wereld- was immers
zoo vol wonderen en in de faijbelsche ge
schiedenis, waarvan ze de hoofdtrekken op
haar duimpje kende, ging men immers van
het oene wonder naar het andere. Een rui
ter op een dak was immers niets, ver
geleken bij .Tdnas in den walvisch, bij de
drie jongelingen in den vurigen oven, of
vooral bij Daniel in don leeuwenkuil I Dat
iemand alles hooren kon, wat ze sprak, en
alles zien, wat ze deed, was voor haar
niet liet mufste bezwaar. Had men haar
niet opgevoed met de herhaalde verma
ning: „God hoort en ziet ailles", en wan
neer ze 'eens een heel enkelen keer ge
jokt had, was het niet altijd uitgekomen?
Wanneer ze 's morgens en 's avonds haar
knietjes boog, wist ze immers, dat er een
oor geopend \yas voor t haar gebed. Ook de
geschenken, die door den hoogen bezoe
ker zoo mild weiden uitgereikt, verwon
derden haar niet. Zij was gewoon geschen
ken te ontvangen. Hare ouders hadden niet
opgehouden haar te zeggen, dat het de
goede God was, die voor haiar zorgde en
haar alles gaf wat ze noodig had. Aan ta
fel werd er gebeden en gedankt, een han
delwijze, waarvan ze het laatste gedeelte,
het dankgebed, beter begreep dan het
eerste, betgeen echter niets te kort deed
aan den eerbied, waarmede zij hare oog
jes gesloten hield. Noen, in dien heelen
Sint-Nicoiaas was niets wat haar onver
klaarbaar voorkwam.
En toch dacht ze op dit oogenblik aah
hem en wist ze niet goed, wat ze er wed
van denkan moest. Die Sint-Nicolaas, van
wien ze zooveel hield, vooral va'n te vo
ren en wanneer hij weer vertrokken was,
die het eind van het jaar zoo 'aantrekke
lijk, zoo geheimzinnig aantrekkelijk maak
te, had haar in den laatstsn tijd dikwijls
bezig gehouden en, zoo hij een lieil'ge
was, vid het niet te ontkennen, dat zijn
kleine vereerster minder devoot werd. Hij
had niets gedaan om haar van zich te
vervreemden; integendeel; ieder jaar wa
ren zijn gesdienken kostbaarder gewor
den en altijd opnieuw had' hij weten te
raden, wat zij het liefst wilde hebben. Maar
van haar kant was de verkoeling gekomen.
Het onbepaald vertrouwen, het blind ge
loof in den goeden kinderheilige was ge
schokt geworden. Zij geloofde nog wel
aan hem, maar de zekerheid van vroeger
had ze niet meer. Wanneer ze nu otver hem
sprak, had ze altijd lust om te vragen, of
hij werkelijk bestond, maar daartoe ont
brak haar den moed. Ze kon zich niet oor-
stellen dat hij niet bestond,; daarvoor was
haar jonge leventje te veel doo. bttd-
Nicolaas opgesierd geworden. Maar door
13
penloflel met
iterke leerxool
Gemakkelijk en
warm Voorde
mes 85 c Voor
hoeren 95 c
Prima 'lit Heereiv
pantoffel m zachte
leerzool en Inge
bouwd hakje en
ruime pasvorm
Idem In zwart of
bruin Chroomleer
2.95.
Zwart on bruin
teder heerenpan
toffel met sterke
leerzool en hak
Warm, stark en
gemakkelijk I
Leer dames pan
toffel met warme
wolvoerlngindl
verse kleuren
Met contrefort
en hakje 1.50
Warme Kameel»
haar pantoffel»
fdeaal bij koud ers
vochtig weer 1 In
luxe uitvoering
1.50, 1.75 en
hooger.
- - twa-
boisa
3
(■ogsfraat 355 - Oude Bfrmen-
eg 102 - Jonkerfransstraat 77
miskade 12 - Groene Hiltedijk
Rotterdam en Schiedam
Hoogstraat 52
Gemakkelijke
Cosy pantoffel
met zachte leer-
rooi In dtv kleu
ren Alléén bij
„De Kaplaars"
