SCHIEDAMSCHE COURANT
Een heerlijk reisje
VAN DE
No. 2
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VA
door i
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
HOOFDSTUK, I.
Eon prachtig plan.
„fcfans on Tom, kom ©ons gauw beneden", xiop
mevrouw Tickers op een mooien dag in hiel begin
der maand Juni onder aan de trap.
Even later stormde hot tweetal naar beneden.
Als moedor op zoo'n vroolijken Ipom iets riep,
konden z'ij or stellig van op aan, dat hot iets pret
tigs gold en daar jo ©en prettige tijding nooiL üe
vroeg kunt hooren, hadden Zij natuurlijk haast.
Wal zou er zlij'n? Met gezichten, waarop duidelijk
groole spanning tip lezen slond, Javainen zij. de
huiskamer binnon enzagen, dat vader in
eon brief verdiepL was. 'tWerd hoo laugeir Jbloe
raadselaclitigor.
Glimlachend ktoek vador op, terwijl hiijl
„Een brief van oom Jan, jongens".
Dat was goed nieuws, want van oom Jan kon
jo nooit anders dan prettig© dingen verwachten,
dingen, waarover andere ooms zolfs niet schenen
te donken en die oom Jan als de meest natuurlijke
zaken dor wereld voors.cluo, maar dj.e altijd, ©enig
bleken te zijn.
Een brief van oom Jan voorspelde dus reeds
veel goeds. 1
Toen de beide jongens hun plaatsen aan de
ontbijttafel hadden ingenomen, zei vader dan ook:
„Oom Jan heeft ©en plan on om geen enkele
bi z onderhol cl ervan over to slaan, zal ik jullie uit
ooms brief voorlezen, wat hij' er over schrijfL'".
Met gjespitste ooren luisterde het tweetal terwijl
vader eml .duidelijke stom voorlas:
Dezer dagen kochl ik een groato reis-auita
en nu iibb ik het volgende plan: in' de vacant!©
met mlijh neven Ilans en Torn oen reisje door
ons land te maken...'
Even moest vader ophouden om naar <ie gezich
ten van zijn zoons te kijken.
„jB'ocra. Wal 'n hof", juichte Tom.
,,'tls een reuzenplan"', vond ook H'ans,
Stellig zouden ztijt nog veel moor uitgeroepen
hehhen. dis ze niet zoo nieuwsgierig gowocsli
waren tiaar den verderen inhoud van ooms brief.
Aandachtig luislerdon zij dan ook, toen vader
voortging
Mijn nieuwe koo's is eigenlijk ©en soort
luxe kermiswagen. Binncn-'n is oen aardige ka
mer, waarin lal van gemakken zSjln aaRigobradrf.
Er staan niet alleen een tafal en ©enige stoelen,
maar zelfs ©en klein buffet en ©en kastje. Langs
don achterwand ziijtri bedden aaingebraphl twoo 'bo
ven elkaar, not ais kooien jotp een schip. D©
jongens zullen zeker wel ,i.u één daarvan kunnen
slapen
„Natuurlijk" riepen zo allebei tagelijik uit, ter
wijl1 moeder glimlachend dacht:
„Thuis zouden zp dat zo.o gewillig nieit doem",
lntusschen Jas vader al weer verder:
Voor in den wagen is ©en soort keukentje
ingericht met ©en miniatuur kookgelegenheid. Alles
gaat el.eeLrisch. We 'kunnen dus ons eigen maal
bereiden ear vooral in dit opzicht reken ik op d©
hulp der jongens. Maarzo jsuD.cn niet alleen
in'ij'n koks zijn. Ze moeten ook op zich nomen do
bedden op te maken, af te wasscbem en dur wagon
van binnon schoon honden. Mijln beziglhccleu zul
len bestaan in chauffeeren en liet uiLwendigo van
ons rijdend buis in orde t© houden. Zopi zat ieder
.dus z'ijm iunctie te vervullen hebben. Wat dunkt
je, zoud.en de jongelui voor hun taak berekend'
,,Ja, ja", juichte Kans.
„Natuurlijk", voegde Tom ©r aan toe.
Maar vader, die zijln bejdo jongens oens graag
in het ootje nam, zei ïmot ©en boel' ©rustig gezicht:
„Maar il? geloof bet niet. Koken goed kou cm,
kan lang niet iedereen, en wat bedden opmaken
en netjes stof afnemen betreft, gletloof ilc niet
Zou zou er uu lieuscltil nog wat tussdhen!-
beide komen?
Met teleurgestelde gezichten keken Hans en. Tom
vader aan, Maar mo,eder kreeg nredellijlden met haar
twee bengels en stelde voor: elk vrij ©ogenblik te
benutten "om bun in ©en en ander les ta gewen.
Moeder was toch ©ear sdhat. Altijd wist ze "raad,
zelfs al leek de ééar of andere teleiusteiling onoivier-
komeKk. Zoo was hot ocik nu weer. Moeder zqu
wei zorgen, dal hot heerlijke platr niet ia duigen
viel' door hun koken en de resit tie leerem. 't NV as
nog ruim zes weken en zoo vroeseJjk vcid huis
werk zelfs tegen de groole vacantie hadden
zij op school gelukkig niet. Dat was ook ©en bof.
Vader en moeder gaven hun toestemming, ©n
daar het juist Wotemsdag was, zoiulen Hans en
Tom dien middag oom zelf op zlijtn priel ant
woorden.
Gewoonlijk maakten zij zich van alle Lrief-
schrijverjj af, maar nu lie ©n zij! het zelfs niet aam
ol'kaar over. Z© wilden allebei schrijtven.
Was dal leekemend voor hun vreugde of niet?
|Kcl wanen dan ook twee gesdrifiigo bri wMn,
die oom den vo'gendcm morgen ontving, over-
xioeieml© van dankbaarheid en doorspekt met
allerl.ei jongensachtige termen, dio oom Jan dui
delijk bun opwinding vertolkten.
„Als 't maar niet 'egeimill'", dacht oom on Ier
'tloz.en. Maar neen, daar zou hij wel voor zorgen.
Afwisseling genoeg op zoo'n tocht ©n ook acid
KINDER-BLAD
"1®
1)
zijn i