WILLEM VAN ORANJë.
Schiedamsche Courant.
Prof- dr. H. T.
De roode vulpenhouder.
TWEEDE BLAD
Kadio-Prcgramma's.
dooi"
1577-1584.
IV* (Slat).
Op gezag van de schs/sing der 1>1 cel-
plakkaten w«j»n tal van uitgeweken Cal
vinisten naar de Zuidelijke provinciën te
ruggekeerd. Do gedachte aan een tweede
l>allmgschap droef bon lot wanhoep, ja,
onder de katholieken zelvcn waren er
velen die zich met sclirik afvroegen, wat
men bedreven had, met den vrede met
Oranje in de waagschaal te stellen. Deze
verklaart aan Don Jan's gezanten, dat hij
Calvinist is on als Calvinist zal sterven.
Hij maakt zich tol tolk van eon Koor
den, dat in een zich kalholiok verklaren
de generaliteit niet verkiert onder te gaan.
Nu hl ijkt, dal oen aanzienlijke partij in
hei Zuiden do nationale vrijheid boven het
uitsluitend ïecbl van liet katholieke ge
loof stelt. Oranjes tegenstanders, die de
eerste unio van Brussel bewerkt bobbeu,
hebben bot volk niet moer in ban 'en.
Eerlang is do landvoogd de gevangene van
burgervendels; bij ontsnapt, maakt zich
moeder van het kasteel van Namen ui
vraagt Philips de Spaanscbe (roepen terug.
Du burgerij dwingt do Stalen, Oranje naar
Brussel 1© noodigen, waar hij, onder haar
gejubel, 23 September 1577 zijn intocht
houdt. Aanvankelijk schijnt alles voor zijn
invloed to buigen. De hertog van Aer-
schot, die eon katholieke tegondefflonslra
tio zoekt to organisccren, wordt door par
tijgangers van den Prins gevangen geno
men. Do Prins zelf ,oiu?or den ouden titel
Ivan ruwaard, treedt aan het hoofd van
hef bestuur van Brabant. Matthias, in bet
land gebaald om Oranje lo neutialisoeren,
kan hij tot zijn speelpop maken. Zijn ver
trouwde vrienden, Marais, Liesvelt, wor
den gekozen in den Baad van State. Do
oersto unio van Brussel wordt door een
tweede vervangen, die de Pacificatie in
(den zin der verdraagzaamheid interpre
teer! De onderteekenaars verbinden zich,
nueli ben. die de katholieke kerk verla
ten hebben, noch hen die baar getrouw
zijn gebleven, gewold aan te doen, Ie be-
leedigen of to benadeelen. Zal Oranje sla
gen in zijn grooto lev en vloeiNederland
te vereenigon door cr den geloofshaat aan
handen to loggen?
Bet beeft niet mogen zijn: zijn gedachte
is don lij'd vooruit geweest. Noch de Cal
vinisten, noch de katholieken bobben haar
aanvaard. Aan een tekort van don breidel,
dien, in elk staatsverband, burgerzin, in
stinct van poli'iek behoud, den goJsf1iunsti-
gen hnrlslochton dienen aan te leggen, aan
oen 'e slappen staalswil, is Oranje's ge
neraliteit te grondo gegaan. Niet aan in-
compatibiliteit tusschen Waalsche en Dict-
sclie bevolkingselementen: men heeft toon
laliooze Dietsche goede katholieken en een
groot aantal felle Calvinisten van Waa.
sche afkomst gekend.
Toen de Pacificatie geteekend werd, be
stond er in liet Zuiden geen eigenlijk ge
zegde protostanische partij. Wie daartoe
in 1566 behoord had, was óf ter dood'
gebradit óf uitgeweken. Wel bestond er,
onder do lagere klassen der tijdens den
oorlog met bet Noorden in haar welvaart
sterk getroffen steden, een „patriatscho"
partij, dio Oranje's komst mot terugkoor
der welvaart vereenzelvigde. In 1576, om
de bijeenrocping van Staten-Goneraal, in
1577 om de uitaoodiging aan Oranje door
te drijven, liad zij zich tegenover haar
tegenstanders: adel, patriciaat en geeste
lijkheid in een revolutionaire houding moe
ten plaatsen. Zij bad een natuurlijke be-
I, II on 111 kwamen resp. voor in ons
blad van 11, 12 on 13 April j.l.
Geautoriseerde vertaling naar het Engelse!)
van Molly Thynne door A W. v. E.v K
boefte aan energieke leiding en vond deze
gereedelijk hij dc terugstroomende Calvi
nistische ballingen, anli-Spaansch bij uit
stek. Do Calvinisten werden er door ver
sterkt in don waan, dat zij in het Zuiden
alles konden wagen.
doen, om te verhinderen dal Acrschot
hemzelven gevangen nam, Oranje dien
mededinger door Calvinistische werktuigen
te Gent in do boeien bad moeten laten
slaan, hadden die handlangers Iegelijk de
geliecio, Iromv-kaiholieko burgeraristocia-
lie van Gent van het kussen ges to aten.
Do regoeringsvorm dc. stad was voortaan
de demagogische dictatuur. Weldra is, in
strijd met de Pacificatie, een Calvinis
tische gemeente georganiseerd. Do nieuwe
magistraat Uogmt met de preek toe (e slaan,
maar weldra zet zij den tweeden, uood-
lotligen slap en verbiedt de mis. Men
dringt de kerken binnen, ontdoet ze van
kiuiSen en beelden, maakt ze met de uil-
kwast tot den CalvinisUscben ocredknat
geschikt. De meerderheid laat, uit papen
en Spanjplenhaat, do min lerheid begaan.
Zij volgt haar zelfs (want de gchcelo bur
gerij is gemilitariseerd) op expedities naar
buiten. Met wapengeweld worden achter
eenvolgens Kortrijk, Ilulst, Brugge, leper,
Aalst, Eccloo, Dendermondc, Dein/.c,
Oudenaarde, Mcenen gccalvmisccrd. Een
nieuwe orde op den oeredienst te stellen
is, wettelijk, aan SLatcn-Generaa! voorbe
houden, feitelijk wordt zij bier door één
der belanghebbende partijen ingevoerd op
revolutionaire wijze. Zóó was liet inlertij'l
in bet Noorden ook geschied; maar Vlaan
deren lag mlcl in bet Noorden Er schuil
den bier heel wat meer tegenwerkende
krachten. liet behoud der generaliteit was
er aan gelegen, dat oen religievrede, door
do Statoii-Generaal op te leggen, Let ver
loop kwam stuiten.
Oranje beeft cr bet ontwerp toe inge
diend, dat bij de katholieke meerderheid
een soort excuus maakt voor het drieste
optreden dor Gentenaren Terwille der een
heid tegenover don landsvij.md heeft men
don hervormden «eredienst te dulden tel
liet God hohago, gelegenheid lot een al
gemeen© nationale kerkvergadering te
geven, die, de beide parlijon in vrijheid
gehoord, bpsluito. In afwachting worde
vrijheid van oeredienst toegestaan, waar
minstens honderd gezinnen, één jaar ter
plaatse gevestigd, haar aanvragen, of in
kleine dorpen, do meerderheid. De ma
gistraat verdeelt de kerkgebouwen. In
Vlaanderen worden de bizon d'ero rege
lingen, door de Conische Calvinisten af
gekondigd, te niet gedaan; de afgezette
magistraten worden daar hersteld, do ge
vangenen losgelaten.
Men kan niet zeggen, dat Oranje zich
hiermede op het standpunt stelt, dat do
moderne staat tegenover de kerkgenoot
schappen pleegt in te nemen,Wanneer de
kookvergadering bet wil, zal de vrijheid te
niet moetan gaan. En zij behoort het te
willen, volgons Tronie, maar evengoed vol
gens Oalv'ijin„quiconque souiiendra", had
deze geschreven, ,,qu' on fait tort aux
hérótiques los punissant, se rendra com
plice d'un tel crime". Oranje begrijpt, dat
die gansclio, de beide partijen omvattende,
kerkvergadering, een hersenschim is en
hoopt, dat de voorloopig opgelegde toleran
tie door de ervaring van haar noodzaak
on verdiensten, zich bestendigd moge zien.
De Statan-Geineraal evenwel durfden liet
ontwerp niet zonder meer aannemen. Zij
zonden bet naar de provinciën, waar bot
bijna nergens instemming vond. Te Ant
werpen, sedert don slag bij Gcmbloux Oran-
WOENSDAG, 19 APRIL 1933. No. 20315.
je's verblijf, beeft hij den geloofsvrede ten
uitvoer kunnen doe-: leggen; in Augustus
1578 worden er den Calvinisten gebou
wen tot uitoefening van ban ceredienst
ingeruimd, lletzdfde geschiedt te Leeu
warden en in de Groninger Ommelanden.
Utiechl verwerpt op drijven der kapittels,
hoewel eonigc edelen vóór de aanneming
stemmen; in Gelderland ijvert Jan van
Nassau voor de aanneming, maar krijgt de
Stalen van bet gewest niet mede, waar
op de hervormden zich möt behulp van
troepen in het bezit der kerken stellen;
in Holland en Zeeland w- ischl men Je
invoering niet en En de zuiver katholieke
gewesten evenmin. Vuur en vlam spuwen
je ware de generaliteit iniet te redden ge
weest, en zonder anje is bet Noorden
niet te gronde ge0aan. Oranje Heeft de
kracht, die het Noordon, met afstooling
zelfs van verdachte buileniandsche hulp,
ontwikkelen kom, niet vermoed. Evenmin
de grooto toekomst van den republikein-
schen slaalsvorm, dien bot nimmer zijn
bedoeling geweest is. te vestigen. De ge
ünieerde provinciën ah groote mogendheid,
hij heeft zo in den droom niet gezien.
Slaat liij dan wel als vader bij Je wieg
van ons natcmaal beslaan? Ongetwijfeld
ja. Van hem is de gedachte, dat in dezen
boek van Europa bet godsdienstig vraag
stuk niet op to lossen viel dan door bur-
gcrlucht en met toepassing van godsdiensti
ge verdraagzaamheid Ons volksleven heeft
vroeg aandeel gehad aan een gedachte, die
g rooter was dan liet Holland, grooter Jan
do Nederlanden van zijn tijd, die Europa
veroverd beeft en nog altijd een koste
lijk gedeelte van ons geestelijk bezit uit-
Prins
iWillem 1 naar bet door Adnaan Thomubz Key geschilderde portret in liet
Mauritsbuis te 's Gravenhage.
54)
Wat verlegen bood bij zijn geschenk
aan miss Allen aan. Hij' bedacht, dat hot
lang geleden was, sinds hij dergelijke din
gen gedaan bad en bot geschenk schoen cr
op een of andere manier den nadruk op
te leggen, dat noch bij, noch degene, voor
wie bel bestemd was, meer in hun eerste
jeugd waren. Maar miss Allen was niet
zoo overdreven gevoelig en toonde dui
delijk haar oprechte blijdschap. Zij belde
om vazen en schikte de bloemen zclt
met de waard oeroude zorg van iemand,
die er werkelijk van houdt. Fayro koek
naar haar, terwijl zij door de lcdijke hotel
kamer liep en kwam tot de overtuiging,,
dat Graycross een prettig lïuis moest zijn
om te bewonen, en zijn eigenares een
hoogst aangename gastvrouw.
Zij was juist met de laatste bloemen
bezig, toon de thee word' binnen gebracht.
„Wilt u inschenken, mr. Fayro?" vroeg
zij op baar besliste manier. '„Veel molk
en geen suiker voor mijl, als bot u blieft."
Zij verdween in de aangrenzende kamer
met de handen vol panieren en oude
bladeren, en kwam terug met een groote
bruine doos,
„Na dc thee zullen wo dit eens be
kijken," zei ze, terwijl zij plaats nam en
de resultaten van haar werk bekeek. „'Och,
wat ziel de kamer cr- nu heel anders
uit. Do/.c bloemen" doen echt aan buiten
do Gtonlscho Calvinisten. Slechts godde-
loozen kunnen de afgoderij beschermen,
zegt Datheen: Oranje, die van godsdienst
gelijk van kleed verandert, bekommert zich
slechts om den Slaaf en maakt van de
nuttigheid zijn God. Gent Jj-o.Iiooit een
Genèvo te worden, bet juk der generali
teit ai te werpen.
Do woede der Gentenaars plant zich naar
Atrecbt, Doornik, Valenciennes en Itijscl
vooa't en veroorzaakt daar oen krachtige
katholieke reaclie. De Unie van Atrecbt
maakt, ter beveiliging van den opstand,
die van Utrecht noodig, welke door Oran
je zonder ingenomenheid wordt aanvaard';
liever had bij gezien, dat, wat er nog
van do generaliteit overbleef, zich zoo
vastberaden aaneensloot, dat er aan geen
Noordelijke Unie behoefde te worden ge
dacht. Zooals aanhoudend sinds 1569, spe
culeert hij op Frnusche hulp; maar eerst
de dagion van Hendrik IV zouden be
wijzen, dat bovenal Frankrijk de nuttige
bondgenoot van een opgestaan Nederland
kon zijn. Thans levert de practij'k van
's Prinsen gedachte nog niets op dan de
betrekking tot A'njou, die een nietswaar
dige blijkt, tegen Parma een genie. Parma
jaagt do organen der generalitaiL-van Ant
werpen inaar Holland op en doet liet ge
bied van den opstand tot dat der geünieer
de provinciën samenkrimpen. Dit proces
is in vollen gang, wanneer do Prins ver
moord wordt en de gebeele moord heeft
bet nauwelijks meer beïnvloed. Met Oran-
maakt. liet is in de sfeer van vrijheid
cn verdraagzaamheid alleen, d.at Neder
land zal leven; moesten deze ten ander
gaan, al bleef er een Amsterdam aan bet
IJ en eon Botterdam aan de Maas liggen
er zou geen geestelijke persoon Nederland
meer bestaan. Dat Oranje's gedachtenis
ons ontroert a.s geen an lero het vermag,
spruit uit onze edelste aandriften voort;
voor geen Maurits, geen Oldenbarncvelt
willen wij dezen nalionalen held, die zijn
opofferend leven op zoo hoog geestelijk
peil bief, ruilen. Hij overschaduwt onze
geschiedenis met een beschuttend lom
mer, waaronder wij, Nederlanders van
thans, nog allijd onze voeten kunnen af
zweren en elkander de honl reikten. Moge
het, ondanks noodzabelijken meeningsstrijd,
waartoe 1933 ons oproept, niet worden
vergeten.
lagen, ontmoette zij andere bezoeksters,
die, toen zij weer in het café terug kwam,
inmuJcls weg gegaan bleken te zijn. De
juffrouw infoimeerde eens bij het café-
personeel en toen kwam uit, dat de juist
vei!rokkenen goede bekenden in dat café
waren. Men besloot eens te wachten, tot
deze bezoekers terug kwamen, om dan de
politie te waarschuwen. Dit is dezer da-
een gebeurd en de politie beeft beide be
zoeksters en den man, die in hun ge
zelschap was, meegenomen naar het bu
reau aan dc Groote Pnuwcnsteeg. Bij fouil
leering werd op een van de vrouwen, n.l.
mej. II. G., een van de vermiste ringen
gevonden.
Hel was opgevallen, al.lus de N. R. C.,
dat de meneer, tijdens het overbrengen naar
liet politiebureau, telkens getracht had, iets
weg te moffelen. 'Op hem werd niets ge
vonden, maar al heel gauw kwam iemand
.op bet bureau een ring deponoeron, wel
ken liij_ had gevonden op den Coolsingel,
vlak bij bot bewuste café. (Iet bleek do
andere gesloten ring zijn. De aangehou
den man, de 30-jarige winkelier C. M. K.
uil Den Haag, viel toen door de mand
cn bij vertelde den ring van nroj. Cr.
lo hebben gekregen. Hij had don ring op
weg naar liet politiebureau weggegooid.
Ook de juffrouw heeft een volledige be
kentenis afgelegd. Beiden zijn opgesloten.
Donderdag, 20 April 1933.
'Hilversum, 296 M,
A.V.B O.-Uitzendiiig.
S u. Gramoifoonpïnlen. 10 u. Morgen
wijding. 10.15 u Gramofoonplaton, 10.30
u. Concert. Mevr H. Zuideina, piano; Elis.
to BokhorstKoSkmcijer, sopraan en Egl>,
Veen, begel. II u. Knipcursus kinderidee-
ding. 11.30 u Vervolg concert. 122.15 u.
Omroeporkest onder leiding van N. Treep
en Gramofoonplaton. 2 30 u Gramofoon-
plalen. 3 u. Naaicursus 3.45 u, Gramot-
foiQ-nplalcn, 4 u. Voor zieken cn ouden
van dagen. 4.30 u Zang door Sissy Kalker,
Egb. Veen, pinnohcgcl, 5 Verhalen voor
groote kinderen. 5.30 u Omroeporkest on
der leiding van N. Treep. 6 3C u. Spoad-
praalje II. Hollander. 7 u Verkiezings-
fedovoeringen, 7.30 u Engclsche les Fred
Fry. 8 u. Vaz Dias 8.10 u. Gramofoon-
platen. 815 u Uit bet Concertgebouwf
Brahmsconcert onder leiding van dr, \VL
Mengelberg, Oomcerlgebouworkest, Man-
menzanavereen, „Apollo" en Durigo, alt.
In de pauze: Gramofoonplaton. 10.30 u.
Kowacs Lajos en zijn orkest. 11 u. Vaz
Dias. 11.10—12 u. Vervolg Kovacs Lajos.
denken. U hebt Londen uit bet venster
gejaagd', mr. Fayre."
„Zoo gemakkelijk is Londen niet lever
drijven, vices ik. Ik snak er naar om
cr vandaan lo komen. Het is een goede
slad voor jonge menschen, maar vooi
mensehen als ik is ze wat overstelpend
druk. Zooveel uit den ouden tijd, schijnl
verdwenen cn bet leven schijnt in dien
korten tijd verbazend rusteloos te zijn ge
worden. Ik geef toe, dat bet gedeeltelijk
door bet contrast komt. De Oost is ru
moerig, maar men doet er alles op zijn
gemak. Ik kan mij niet vlug meer be
wegen."
Zij knikte begrijpend1.
„Ik weet, wat u bedoelt. Het gaat mij
net zoo. Ik heb mijn leven tusschen plan
ten en dieren doorgebracht, en ik begin
nu te begrijpen, hoe langzaam en zeker
de natuur voortgang maakt. Al het andere
schijnt tegenwoordig allesbehalve langzaam
te gaan en ontstellend onzeker. Zoo voel
ik bet tenminste, maar ik heb vandaag
Piccadilly ook minstens een half dozijn
keeren overgestoken, en liet verwondert
me, dat ik nog leef. Zoodra ik bier klaar
bon met mijn zaken, ga ik naar huis
terug. Wat zijn uw plannen, nu u voor
goed in Engeland terug bent?"
„Mijn ideaal is een klein plaatsje ereens
buiten, juist groot genoeg om er eenige
vrienden te kunnen logeeren en een stuk
ot wat honden te houden. Als het Iran,
nu en dan wat te vissollen. Dan onder
houd ik mijn tuin en schrijf een sonrber
boek over Indië."
„Zult u ei oh dan niet eenzaam voelen?"
„Voelt u zich eenzaam?" kaatste Fayre
Icrug.
Zij lachte,
„Neen, dat moet ik erkennen, maar u
moet bedenken, dat ik oen klein dorpje
bij de band heb, en ik zit in alle moge
lijke wonderlijke kleine plaatselijke comite's
cn dergelijke dingen. U voelt er niets voor
om don steun cn toeverlaat van den vi
caris te worden, veronderstel ik."
„Niet precies, maar ik twijfel er niet
aan, of cle monscbonvrienden in de buurt
iels voor mij lo doen zullen vinden, ik
heb nog nooit iemand' onmoet, die, daar
aan ontkwam."
die zullen u wel vinden, stemde
nuss Allen vroolijk toe. „Toen ik Groy-
cross kocht, z.oo lang geloden, dat ik cr
maar liever niet aan denk, maakte ik
een aardig programma voor mij zelf op.
's Winters op vossenjacht, gaan en 's zo
mers tuinieren en tennissen. Ik zag mij
zelf langzaam naar een gezonde, vriende
lijke zelfzuchtige ouderdom drijven,, maar
voordat ik er" een jaar was, hadden de
plaatselijke bemoeiallen mij al te pakken.
En u bent gemakkelijker te vangen dan
ik."
„Daar ben ik nog zoo zeker niet van,"
verklaarde Fayro streng.
„Ik wel. U behoort tot degenen, die
geen kind kunnen zien vallen, zonder de
straat over te steken en het op te rapen.
U zult geen kans hebben."
Fayre bloosde, toen bij den sclialkschcn
glans van baar oogen zag.
«Kijk maar eens," ging zij onbarmhartig
voort. „Hoe lang bent u nu.al terug?"
GEMENGD NIEUWS-
Lang gewacht cn stil gezwegen.....
Den dief tenslotte toch
gekregen.
■9p 26 Maart heeft oen bezoekster van
een café aan den Coolsingel te Rotter
dam op hot toilet twee gouden, met dia
mantjes bezette ringen laten liggen. Hoe
wel zij al heel spoedig merkte, dat zij
baar sieraden kwijt was, bleken de kost
baarheden toch al verdwenen te zijn. 'Op
bet ogoenblik, waarop de juffrouw van
de cafézaal nara bet toilet terug liep, om
te gaan kijken, of baar ringen daar nog
„'Ongeveer drie maanden," antwoordde
h'ij zachtzinnig.
„En u zit al tot over de ooren in die
zaak van John Leslie. En zoodra dat voor
bij is, vindt u wel weer iemand anders, die
in moeilijkheden zit."
„Dat is geen opwekkend vooruitzicht
voor iemand, die terug is gekomen om
welverdiende rust te genieten," wierp hij
togen.
„Dat is bet noodlot van alle menschen,
die niet aan het oen of ander gebonden
zijn," verzekerde zij hem levendig. „Weet
u niet dat de oude vrijster en de jong
gezel aan do genade van hun vrienden zijn
O* "geleverd? Ik spreek uit persoonlijke
ondervinding.",
„En u geniet er voortdurend van," viel
Fayre in.
Nu was het miss Allen's beurt om te
blozen.
„Wel, het houdt mij bezig en bet weer
houdt mij misschien een zelfzuchtige, twist
zieke oude vrouw to worden."
Zij trok de brivendoos naar zich toe cn
maakte ze open. „De privaatbrieven, die
er bij zijn, liggen heolomaal onderaan,"
zei ze, verscheidene bundels oplichtend,
dje blijkbaar rekeningen en kwitanties be
vatten. „Zegt een van deze namen u
iets
Zij overhandigde hem een pakje brie
ven en hij doorliep ze met de snelheid
van iemand, die gewend is papieren te
behandelen. De meeste er van schenen
oude uitnoodigingen te zijn. Waarom mrs.
Draycott ze had bewaard, was moeilijk
te zeggen. Waarschijnlijk was zij te lui
Huizen, 1875 M.
8-9.15 u. KR.O.
10 u. N.C.R.V.
11 u. JC.R.O.
2—11.30 u. N Ü.R.V".
89.15 en 10 u. Gramofoonplaton 10.15
li. Morgendienst onder leiding van ds. G.
W. v. Detli, 10.45 u. Gramofoonplaton;.
11,3012 u. Godsd halfuur. 12.15 u.
Orkeslcomcert en Gramofoonplaten. 2 u.
Gramofoonplaton. 33.30 u. Vrouwenhalf
uur. 4 u Bijbellezing door ds K. J. vk
d. Berg met muzikale medewerking. 5 u.
Liederenredtal door mevr. Cbra de
LangeVan Rijn, mezzosopraan. 5.45 u.
Cursus handenarbeid voor de jeugd. 6.15
u. Causerie door dr. J. C. v. d. Does. 6.45
u. Knipcursus. 7 u Verkiezingsredevoering,
7.15 u. Afgestaan 7.45 u. dito. 8 u. Oaril-
lomconcert door J. Vincent met medewer
king van bet muziekgezelschap „Soli Deo
Gloria" onder leiding van D. G. La.nk-
iioorn, 9 u. Ouderuurijo 9.30 u. Johanna
van Orleans van Ilcinr. Hoffmann met
medewerking van de Marmenzangvereaa.
„Gomcordia" onder leiding van II. Tobé,
Mevr. J. DetttdrïchsZalsman, sopraan,
II. Koning, bariton, II. O v. d. Hoog, piano.
10.15 u. Gramofoonplaten. 10.3011.30 u.
G ramoif oonplaten.
gewee.t om ze uit te zoeken en had zij
zo achteloos bij de andere papieren in
de doos gedaan, maar zij waren in zoo
verre van nut, dat zij eenig licht wierpen
op de menschen, met wie zij gewoonlijk
om bad gegaan.
Fayre merkte op, dat een duidelijk
Joodsch tintje over de meeste handteeke-
ningen lag. waarvan een of twee in de
stad welbekend waren. Hij teokende er eeni
ge in zijn zakboek op en besloot Grey
naar hen te vragen. Naarmate miss Al
ien de doos ledigde, werd zijn lijstje groo
ter, maar zelfs de enkele privé brieven,
die hij zorgvuldig van het begin tot het
einde las, in de hoop ten minste een
of andere toespeling te vinden op mrs.
Draveolt's particuliere zaken, brachten geen
ficht. Er waren verscheidene pakjes foto's,
waarvan enkele van een hand teek en in wa
ren voorzien, en andere van onderschriften,
maar zij deelden noch Fayre, noch miss
Allen iéts mede,
„Dat is alles," zei zrf eindelijk, terwijl
zij den stapel papieren weer in de doos
begon terug te leggen. „Ik vrees, dat zo
van '•et veel nut zijn."
Fayre stond op om haar te helpen.
„Zij hebben mij toch een lijstje na
men bezorgd, die van nut kunnen blijken
en wij weten nu tenminste, in wat voor
kringen zij zich bewoog. Misschien kan
een van die menschen ons wel vertellen,
of er iemand was, die reden had vertoornd
op haar te zijn."
(Wordt vervolgd).
