OP BEZOEK BIJ JUF. séétó „Vertel na» da L morgen maar eens", -/.ei moeder, tmvijl zij baar jongen (a-klekte, die ■weer gauw ouder zei) ging In Luilekkerland U Tonimv na tjffeu één en nacht nooit meel gelukkig? (Na tl nik verboden). wcest. Waren j®§i> we' eens De f'aa<ahdageii wanen erf Jjo lanlolagon ge weest; heerlik tliad de 7.on gesohenen cn behalve ine! de maal tij! ten, waren de kinderen van der Velde den heden dag in I iaa, grooton tuin aan lie-' spelen geweest. Eerst laadden. ze voor hel ontbijt cenjgieuk loopen zoeken naar verstopte Paascheicr.en en daarna f^rldea zo allerhande spel lotjes gedaan: hoog. en verspringen, omkijkerljo, overlooportjo en verlos. Munt als je met jo vijven bent ,kun je dat allemaal mooi doon. En in liun tuin waren er plaatsen genoeg, waai je je verstoppen kon: achter tien dikten kastanjeboom, om S');ot hoekje van de bijkeuken, in Sret fietsenhok en als je jo klein maakte en plat ging liggen, in Uon zandbak en je baalde ihet deksel wat over je been dan liepen ze langs je zonder je te ontdekken. 'lom bad '1 bedacl'it on Smis, die „hem" was', liep, nadat ze cto anderen gevonden bad, aS voor den vijfden keer langs hem' iii,een. Als lij' toen maar zijn lachen fij&d kunnen inhouden, zou zo htam nog niet gevonden hebben. Den tweeden Paaschdag laadden ze oen yo.yo- wedstrijd gehouden, maar'die was op een kibbel partijtje uitgcloopen en toen waren ze op raad van Juf bet croquet spel gaan .'halen en hadden daal den verderen middag plezier mere gehad'. Maar den volgenden dag was-het koud geweest, met hagelbuien en regenzo (hadden toon waar. schinlijk kop gevat, want 's avonds waren Dien en '1 om met keelpijn naar bed gegaan en 's! nachts was kleine Els een paar maal door oen hoestbui wakker geworden. Suns moest telkens slikken toen z.e opstond, alleen Hein wilde niet weten, dat hij' een zcero keel had. „Binnenshuis jullie plezier zoeken", iliad moe der gezegd. Nu, dat kon best, ze hadden speelgoed genoeg. Dien eersten dag van huisarrest amuseer den ze zich nog wel. Maar toen den dag ©rop <ie regen nog steeds met straaltje» neerkwam, slomlen de vijf van der Velletjes met treurige of booze'ge zichten al naar de '.stemming was, door de ra men den tuin in staren, die vol plassen Jag. ...Als ik maar eventjes ee,n blokje om mocht1", zuchtte Dien, „met im/i kaplaarzen aan krijg ik (och geen na!|.e beunen „Als jij uitgaat, ga ik ook", zei Toni. „We zijn toch niet van zout, dat we zullen smelten", heweerdc 11c.n, maar tegelijk sloeg z'ijn stem over, zoo zeer deed zijn keet ham. Suits met 'n vuurrood neusje zei: „Dat eeuw-: ge Zwarte Piot en Hl oonrenk wartel hangt mts zoover de koel uit", en zo stak haar tong zoover tmo- geJijlk uit. 1 „Ik heb al onze boeken weer 's doorgelezen'", begon Dien Ja, ze verveelden zich, dat was 'tDe jongens zaten elkaar voortdurend iu de haren en Wig Els stroomden de Iran,en o zoo gauw. „Ik ga uit", zei Tom en liep naar de- deur. ,„Da's gemeen", riepen de anderen, ,wij hebben allleniaa.l huisarrest**, en ze vlogen op Tom af om hem terug !«o trekken, die kon zie} 'i niet slaande houden "en daar rolden ze over elkaar op den grond Meteen ging de deur open en kwant Juf binnen, hun tonde Juf, die al Wij' iTJdfl gekomen was, Hoen Hein, dm oudste van, het troepje, nog in de wieg lag. Suus en Dien hadden wel eens stilletjes gemopperd, dat oen jonge Juf veel leuker zou zijn, die kon nog oens irnee draven of je op haar bagagedrager naar school spur!,enals je Ie 'a/it was opgestaan. Hun juf hotste niet moer maar dat mopperen was heel ondankbaar geweest. 700

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1933 | | pagina 2