Schiedamsche Courant.
ra™ ..iiiiifwifiiiiiw
Nieuwsgierig Aafje
£~1 SCHIEDAMSCHE COURANT
TWEEDE BLAD
BINNENLAND.
INGEZONDEN.
VAN DE
BIJVOEGSEL VAN DE SCHIEDAMSCHE COURANT VAN 23 SEPT. 1933.
uitstel, Want dc hoop is in het leven
van .den enkelen mensch en van do
jnenscli'ieid de veer, die do spanning vasl-
lioudl.
J. NAGEL.
DER
ZATERDAG, 23 SEPT. 1933. No. 20147.
Rcchici\"":c macht.
Door don lloogem Raad is lieden bem
oedigd rnr. 11. W. Massink benoemd advm
caal-generanl bij- bet gerechtshof to 's U'èr-
togciibcsch,
De accijnsvcrhoogini; voor taliak en
sigaren.
In kringen van sigarenfabrikanten is men
zeer verontrust over liét ingediende wots-
onlwerp tot ver hedging van den accijns
op Inbak en sigaren. Men a.clit lïel oiibil
lijk. dat de nieuwe verbooging relaliet liet
zwaarst op de sigaren drukt. Men vreest
den ondergang van de inidden-indnstnc.
Alleen de groote .industriën zullen zicli
staande kunnen houden.
Pietje, ik word verondersteld je een pak slaag te Ben ,k de eerste man die jo oolt gekust hebt?
geven, omdat jij oneerbiedig tegenover je moeder bent Waarom steUen jullie jongens toch allemaal die
geweest. Ik bewonder je moed. lederen keer als ik op (jwaze vraag? Natuurlijk ben je het, liefste,
dit kussen sla, moet je schreeuwen. (Passing Show),. (Humorist.)
Curiupin ril Nedcrland.
Drie honderd jaar geleden weid do band
gelegd tusschcn Curacao en Nederland. In
1934 zal dit feit in Nederland en in Cu
racao lierdacld worden
De Pntgiclcrstral.
Schiedam, 22 Sept. 1933.
Mijnbeer,. <lo Redacteur
Verzoeke beleefd opname in Uw blad
van onderstaande regelen. Bij voorbaat bar
tel ijk 'da rik.:
Ondcrgeteekcnde verzoekt langs dezen
weg aan' bevoegde autoriteiion eens een
kijkje te gaan nemen in de Po!gieterstraat,
om''met'eigen'oogen tb aanschouwen hoo
uiterst gevaarlijk voor kinderen liet open
gedeelte aan die straat, wat tengevolge
van do lvovigc regens geheel blank staat)
wel is. Ook bij gunstig weer is bedoeld;
opcri terrein, wat een geliefd speelterrein
voor kinderen is, een bron van ergernis
en zorg voor ouders. Het middenterrein
is voortdurend een modderpoel en is niet
alleen oorzaak van noodeloozo onaange
naamheid, doch na zwanen regenval als
nu, zelfs gevaarlijk!
Hoo lang moet het nog dnren voor dat
men kan besluiten aan dit rommelig pleinlj-a
aandacht te besteden en een einde te ma
ken aan do daar hoerschendo wanorde?.
Nogmaals 'dankend voor plaatsing.
Hoogachtend, i
Bs. SLOK, j
Bezorgde inbreker: Ik breng Uw man maar weer
naar bed, dame, de arme uil huivert zool
(Humorist)
verwachting' uitgesteld, 't Schijnt wel een
heel wreed spel, dat met de arme zoo'
geslagen wereld wordt gespeeld1.- En. toch
Jecft de verwachting op. betere tijden voort.
En ieder 'j program, dat wordt ontwikkeld
en ioflei'é nieuwe partij, die wordt opge
richt,) iodérc leus, die wordt aangeheven
is een bewijs, dat een uitgesteldo hoop
geen afgestelde verwachting is. Zo moge
dan aanstonds geen practised rcsul ant heb
ben; hel indirect gevolg is oneind'g veel
grooter. Want ze houdt de veerkracht er
talrijker de geneesmiddelen, welke aange
wend en aangeprezen worden. Met spanning
volgt haast ieder het verloop van de ziekte.
Telkens weer hoopt men dat beterschap
intreden zal. Men Jet op de kleine licht
puntjes o zoo klein nog maar en mén
verheugt zicfh: 'tgaat toch wat beter wor
den. En de een zegt: het tot den ander
en samen worden dun de kansen op liet
ecomxni'-ch v:n n'lb kanten be
zien.
Maar telkens wordt ook hier weer de
in; ze doel den moed niet verliezen; ze
houdt hoofd en hand aan den arbeid.
En daarin ligt do waarborg van den
beleren tijd, die komen gaal. Do menscli
gaat been, maar de mensehlicid leeft voort.
En wat velen der nu levenden niet meier
zullen aanschouwen misschien, dat zal
tóch komen; een wereld, die beter is.-in
baar omstandigheden dan waarin wij thans
leven. Dat die komen gaat daarvoor
is waarborg do uitgestelde verwachting,
die verwachting blijft, niettegenstaande het
BLAD
'verhaaltje op rijn
door -
C. E. DE. LILLE HOGERWAARD.
ln tb; laatste maanden liad hij te onpas het
rijmpje gezongen, want Aaf had flink tegen haal
gebrek gestreden en het leek baar, of zo er al
wel zoowat overheen was.
Begin Juli was ze door haar toelalirigs-examen
voor het Gym gekomen, en nu zou als verjaars
cadeau het voorkabinet als studeerkamertje voor
haar worden ingericht. Dat was nog er 's iets
anders dar. de speelkamer te moeten doelen mei
de zusjes Go en Til. Lcx bad een timmer-spcel-
hok op zolder. Aaf had bedacht, dat ze haar pop-
pengedoe en het kookkacheltj-e cm liet ootverviesjé
maar in dc kinderkamer zou achterlaten voor de
zusjeszij zou er wel geen tijd moer voor heb
ben. Ze had ziclli een schrijfbureautje gewensclit,
maar moeder bad gezegd: „zet dat nog maar
even uit je gedachten, er is zóóveel wat eerder
no-odig is voor de nieuwe kanier".
Een paar weken vóór haar verjaardag drentelde
Aaf op een middag door het stille huis. Vader
was op kanto-or. Moeder met do zusjes naar liet
park en Lex was uit logeeren. Ze had met vriendin'
Greet wat willen gaan fietsen, maar die moest
naar hel station om logeergasten af te halen. Zo
besloot mot een boek in hot zolderraam to gaan
zitten, haar geliefkoosde plaats; gevaarlijk was
het niet, je had een lekker steuntje voor ;j.e af
hangende boenen in de dakgoot, die 'teigen huis
van t' buurhuis scheidde, en over het lagere dak
van dat huis 'had je een prachtig uitzicht.
Toen ze langs de kamer kwam, die moeder als
schildersatelier had ingericht, zag ze, dat de sleu
tel aan den buitenkant" in het slot zat Ja, moeder
bad 's morgenszitten schilderen en zeker vergo
ten af te sluiten. Dat deed moedor anders altijd,
want ze. wilde niet ,dat er iemand' op het 'alelietr
kwam, als ztij er zelf niet was. Er kon zoo licht
iets omvallen van hetgeen moeder had opgesteld
om na lev schilderen. als een van de kinderen
er wild langs liep. Er waren ook heel kostbare
dingen in het atelier, daar mochten zo volstrekt
niet aankomen. Moeder had nu bepaald vergeten
den sleutel uit liet slot tie nemen, dacht Aaf,
zjij zou liet wel even doen.
Terwijl ze haar hand er al voor uitstak, viel liet
haar in, dat moeder heelcmnal niet verteld' had,
wit ze aan hot schilderen was, een stilleven, bloe
men? Hé, anders sprak moeder altijd' over haar
werk...... Nu niet...... Meteen was Aafs nieuws
gierigheid gewekt Zo kon wel eens even gaan
kijken, dat hinderde immers niet. Wel neon. Dat
de kleintjes en die wilde Lox niet alloen op hot
atelier mochten komen, nu ja, maar zij. Aaf, moe
ders oudstodat was immers heel iets anders.
llceJeiiiaai niet leuk was het: Aafje te boelen,
ofzoo was het niet precies, maarI als je
nieuwsgierig was en dan Aaf heette, dat was het
hem. Want het scheelde maar één lettor met
Aag, en ja, iedereen weet natuurlijk, dat „nieuws
gierig Aagje" dè. benaming is, als je aan die
kwaal lijdt.
Aaf van Welle was de oudste van een troepje
van vier en zie kon echt moeders rechtoriand
zijn en vaders trots, als ze met mooie cijfers
thuis kwam. Maar o wee, die leelifke kwaal. Als
er ergens een pakje lag, dan moost en zou ze
weten, wat erin zat, en het kon haar niets sciielcm,
of liet mocht ;of niet, maar ze peuterde net zoo
lang aan touwtjes en papier, tot ze zien kon
wat er inzat. Ander kneep ze er zoo hard in,
dat ze liet raden kon.
Dientengevolge waren or wol eens ongelukken
gebeurd, en dan kwam berouw te laat. Echt
akelig vond ze liet ook, als vader zoo kortaf
streng zei„Aag", maar dan was de nieuwsgierig
heid haar al weer de baas geweesL Als moeder
een brief zat te schrijven, draaide Aaf net zoo
lang om haar heen, tot ze tenminste kon lezen aan
wie liet was, en liefst, tot ze er achter was, waar
over liet ging. Vaak had moeder al gezegd: „hcuscli
als hot voor je bestemd :,s, Aaf, dan vertelt en
bepraat moeder wel de dingen met je; doe ik dit
niet, dan is daar een goede reden voor".
Dan beloofde Aaf beterschap en hielp dat wol
voor eventjes, maar het kostte haar toch erge
moeite om niet gauw de dingen, die zo uit do bus
haalde, te lezen, vóór zij ze aan vader in handen
gaf. Vader werd daar altijd heel boos om, ook
toen hij haar eens betrapte, dat zo stond te lozen,
wat voor de post klaar lag.
„Je moot geen geschreven schrift ongevraagd
lezen, dat is leelijk. Hoo kan ik jo nu vertrouwen,
dat je niet op mijn schrijf tafel en in mijn laden
snuffelt En jij, mijn oudste
Ja, dan had Aaf verdriet hoor, en deed ze org
haar best, dat vader haar maar weer vertrou
wen zou.
Lex, die .één. jaar jonger was dan Aaf, had eens
met Sinterklaas een rijmpje op haar gemaakt, da|
Wj plagend to pas on to onpas kon zingen:
„Mijn zuster Aaf is lang niet dom,
Toch vraagt ze steeds: wanneer, waarom?
Hoe, 'waarmee, waarvoor, wat?
En wal voor pak is dat?
Trippel trippel trippel,
Kijk eens, mevrouw Muis
Gaat heel deftig wand'len
Blijft vandaag niet tuis.
'n Groeten, mooien hoed op,
'n Mantelpak on das,
■Of die mevrouw Muis toch,
In dc mode was.
Vaal, het kleine muiske
Mag mot moeder mee,
Naar zJijn- tante Sprietsnor
Gaan ze op de thee.
Vaaltje draagt een truitje
En een wijde broek,
.Ook heeft Vaal een pet op*
Hij gaat op bezoek.
Tante Sprietsnor woont aan
'tAndïe eind der stad.
Daarom zegt zijn moeder
Vaaltje je wat?
Daar komt juist een bus a;
Stap maar. in,'heel vlug,
Wij gaan eens uit rijden.
Heen en ook terug.
Kijk, juist houdt do bus stil,
Waar'zij den zijn.
•Tante staat te wuiven, 1 I
Naast haar: neefje Klein.
En terwijl de moeders
Pralen honderd-uit,
Fluistert Kleintje Vaal" in j
(O, hij is zoo'n guit).
Zullen wc ons verstoppen
In dc dónk're kast
Vol met lekker eten?
Foei, ondeugend was 't
En het eind van 'tliodjo?
Na heel veel gesnoep 1
Klonk plots angstig piepend
Hun bedroefd geroep:
Moeder, 'kbon aoo aab'lig, -
Moeder, 'kheb zoo'n pijn,
Zou dat van het snoepen,
Denkt u, kunnen ziija?
Beide muisjes kregen i
Hpn verdiendo straf I
En zoo leerde 't tweetal
/at j ^r<lst rfJ» snoeplust af.
(Nadruk verboden)
