HET PROCES-'
t?
zA.
8
HAAR AVONTURIER.
De sterrenhemel 8-15 Nov. 1933 20 h
aaooiNr
-TT"-»
A mm&
Het hoogtepunt voorbij. Onjuiste veronderstellingen
öe onzichtbare vuistslag. De helpers van Van der
Lubbe. Een botsing tusschen Doering en Dimitroff.
(Bizonetere correspondentie).
Berlijn, 7 November.
Vele toehoorders van hot proces-v. d,
Lubbe zijn vain meening, d!at na den dag
.van Zaterdag het hoogtepunt voorbij is.
Zaterdag immers werd Hermann G-cering
ais getuige gehoord, de man, wioa
Buitschlands vijanden nog heden verwijL
teai als snatiosiaal-socialistiseh minister
self deai Rijksdag, welks president hij nog
heden is, in brand gestoken te hebban.
Niet met eigen hand1, natuurlijk. Staar
door het aamverven van brandstichters als
Marinus v. d. Lubbe en het ondersteunen
(pn dit misdadig werk door mannen van
fjitters en Goerïngs S.A.- en S.S.-trocpcn.
Onze lezers weten, dat wij van den be
ginne af zulk een veron.tersteLIing op
grond' van onzo kennis der politieke ont
wikkeling iln Duitschland en de voorgo
sclnodenis van dit proces, nadrukkelijk
van do hand gewezen hebben. Gelijk wij
tot heden niet kunnen gelooven, dat do
vier com. -aislische medebeklaagdan van
v. d. Lubbe ,de Duik'.tier Targler en de
Bulgaren Papoff. Taneff en Dimitroff, cn
middellijk mot deze brandstichting in ver-
tending to brengen, zijn.'
We zijn heden zoo ver, dat we als waar-
schijtnlijke (waarmee nog niet gezegd' is
ten slotte overtuigend bewijsbare!) oplos
sing van dit raadsel de volgende lezing
jpminen. geven:
Marinus v. d. Lubbe heeft do laatste
jaren herhaaldelijk Dmiscldand' bereisd
en daarbij de gelegenheid benut, verb'n-
ding te krijgen met Duitse he syndicalis
ten, d'. w. z. communisten van zijn eigen
slag, die met de officitele internationale
bols je wik i eigenlijk overhoop lagen, om
dat h.i, van deze partij te weinig ui'ging
en in het bi zonder in Duitschland de
leading als te slap werd aangezien. Wij
zien in dezen Hollander v. d. Lubbe alles
behalve een theoretisch politiek genie,
maar een jongmensch met zeer verwarde
begrippen op sociaal gebied', met ecin
sterke neiging om een rol te spekm, en
met het noodige (misplaatste) jeugdig
enthousiasme en de noodigo persoonlijke
koopigheid', die het hem mogelijk maakte,
omtberingen te dragen, die een boter eind
doel waardig geweest zouden zijn. V. d.
Lubbe begreep geaioeg varn wat zich in
Duitschland' afspeelde en van do betenbeans
juist van dit Duitscb', 1 voor do ontwikke
ling van de proletar.^^e „wereldrevoutie"
om in te zien, dat men voor amarchislisch-
terrorislisch ingrijpen in de meer normale
ontwikkeling der dingen en daarnaast hot
veroveren van persoonlijken „room" Ber
lijn als centrum moest liebbon. In Berlijn
concentreerde zich een soort eindstrijd tus
schen communisme en fascisme. In Ber
lijn spitste zich sedert jaren oen broeder
oorlog tusschen communisten en sociaal
democraten toe. In Berlijn stond een Adolf
Hitler op het punt, (te onderling-verdceldu
roode arbeiders een vernietigenden slag
toe te brengen. In Berlijn liepen alle dra
den van de propaganda voor de wereld
revolutie te samen. Daar hadden onder
valscbe namen de internationale holsjewiki
hun geheime adressen. Daar werd' bet pro
letariaat bewerkt Daar alleen ketn nog
een succesvolle poging gedaan worden om
een inieuwem Sovjetstaat op te richten.
Marinus v. <J. Lubbe kwam voor de zoo-
veels te maal naar Berlijn. Dat was in
de korte periode, nadat HiUer de macht
reeds veroverd had, maar nog den last
van het conservatieve blok aan het been
moest meesloepen. Verbinding met de
grootheden der beide arbeiderspartijen had
hij nooit gehad', had hij ook nu niet Hij
Een episode uit den Uertigjarigen Oorlog.
Oorspronkelijke schet3 van
G. P, BAKKER
12)
Na een eindje te hebben geloopen, op
perde Saxon, bijna onpasselijk door de
bedorven lucht:
„Laten we nu terugkeeren en de j:iewe
len begraven, dit is een uitstekende plek.
Dan gaan we een paar uur slapen, een
flink ontbijt, en dan weer op avontuur.
Wij hebben de oude monnikengang gevon
den en kunnen zonder twijfel buiten de
stadswallen vluchten."
„Zouden we niet liever dadelijk gaan?"
„Neen," luidde het antwoord. „Voor van
daag is het genoeg geweest, een paar uur
slaap, een gezonde rust zonder nare ge
dachten. en de hoop op morgen zullen
ons tot nieuwe, krachtige menschen ma
ken."
Vijftien passen mat Saxon zorgvuldig af
en met een spade begon hij een diepe
kuil te vergrooten.
„Haalt u ondertusschen het kistje met ju-
ijeelen en het goud," raadde hij Marion.
„Dan zullen we gauw klaar zijn."
Toen zij de tweede maal teruggekeerd
,was, zei ze:
„Ér zijn eigenlijk nog veel meer kostbare
'dingen in huis. Waarom zouden wij niet
zooveel mogelijk begraven?"
„Natuurlijk," meende Saxon. „Alles wat
n achterlaat, wordt gestolen. Wij zullen
het gat dieper maken. Ik zal met tr naar
was een tamelijk ombekende grootheid, oen
schorem jochie, erbarmelijk slecht gekleed',
ondervoed, 'niet in slaat zich in hot Duitsch
volkomen verstaanbaar uit te drukken, voor
de kopstukken der partij en haar parle
mentariërs een blamage, zeker niet iemand,
mot wien men zich in het ojunbaar en
dan nog wel in het deftige Paleis \an
den Rijksdag vertoont 1
Van der Lubbo heeft dan ook nauwe
lijks pogingen gedaan, om znlke „voor
name connecties" te verkrijgen. Hij kwam
trouwens als anarchistisch georiënteerd'
communist, met woede in hot hari jegens
do Ciffieioclo roede partijen. En hij zocht
een ander soort vrienden. Dio vond hij in
liet stempelbureou van Beriin Neukülii
en het naehtasyl van Berlin Heiuiings-
dorf. Wonderlijk genoeg hooft bet voor
onderzoek juist de/ön laatsten nacht vóór
den biaml, in ilcnnuigsdou-f doorgebracht,
vrijwel in het duister gelaten. Het moest
den beklaagde Dimitroff voorbehouden blij
ven ,het gerechtshof lo nopen, thans nog
nieuwe getuigen te hoeren, die over deze
periode eventueel oenig licht kunn i ver
spreiden.
Naar on zo overtuiging heeft v. d'. Lubbo
juist daar de syndicalisten gevend u, dio
hem als werktuig gebruikt -hebben en "die
het tenslotte in einddoel met hem eens
waren. Wat was dit einddoel? Door oen
alom zichtbare, sensationeel» brandstich
ting don on zichtbaren vuistslag op de
groene tafel der socialistiscb-communis-
tische onderhandel ingen over de algemee-
no werkstaking en den dan waaTscbijnlij-
fcon burgeroorlog te doen neenkmJeiea.
Voldengem feiten te scheppen, waauloor
de inderdaad kleinzielige strijd der arbei
dersgroepen zou ophouden, omdat de mas
sa's der roodo arbeiders door dein brand
gealarmeerd' en in eikaars armen gedreven
werden.
V. d. Lubbo heeft herhaaldelijk bekend,
dat dit zijn drijfveer geweest is.
Het is ook volkomen logisch gedacht,
van zijn standpunt uit gezien.
Dat het een groote domheid was, ge
zien door den bril van de officieels roodo
arbeiderspartijen, en in bet bizonder door
dim der communisten, begreep hij waar
schijnlijk mict. En indien wèl. dan was
hem dat zeker onverschillig.
Hij wilde niet een overwinning van de
communisten en nog veel minder van dc
sociaal-democraten als partijen, maar een
zege van ,,het proletariaat". Dat daarbij
deze partijen het beetje macht, dat Hitler
neg gelaten had', en hun laatste kansen
van verzet verliezen zoud'en. kon een v. d!.
Lubbo onverschillig zijn.
Men moet in dit verband' Torgler's ver
zekeringen ,dat hij, als hij werkelijk iels
over do brand plannen vernomen had. die
als „waanzin" (gelijk hij zich uitdrukt)
zou verworpen en zoo mogelijk verhinderd
hebben, onvoorwaardelijk gelooven. Noen,
voor de communistische en de socialisti-
tische partijen was zulk een daad op dat
oogenblik, en bovendien nog midden in
ernstige onderlinge bespreldnjon over een.
samenwerking met z.g. legale strijdmidi-
dtelen (algeineene werkstaking), hesp rek te
gen, die, wat inu vaststaat, nog ïu den
dag der brandstichting zouden worden
voortgezet, inderdaad een volmaakte zelf
moord'.
V. d', Lubbe wist niets van deze bespre
kingen, kende geen partij-aanvoerders, wist
alleen, dat hij deze hooge heeren bestuur-
doren door een daad schaakmat -wilde zet
ten. Hij kreeg huip, vroeg die zelf of weql
tot zijn daad' overgehaald dat is nog in
het duister. Heden blijft bij ncsg beweren,
boven gaan en u helpen dragen."
„Er zijn nog vorken, lepels, vaatwerk
en tal van andere dingen."
Samen keerden zij naar de bovenver
diepingen terug.
Zij qpende een groote nieuwe kast in
Renaissance stijl, zooals ze nog maar kort
in de mode waren en haalde cr gouden
vaatwerk, een volledig zilveren tafelser
vies uit met schalen, borden en bakken.
Vervolgens kwamen er gouden en zilve
ren kannen, bekers en kelken te voor
schijn.
„Hier had ik al veel ingedaan, met
het oog op de belegering," verklaarde Ma-
non.
Zij pakte alles in fijne linnen lakens
en zei„Zonde van het mooie weefsel,
maar het zou toch vernield worden. Zij
bonden touwen om de pakken en brachten
alles in het gewelf.
Weer gingen zij naar boven. Nu was
de beurt aan prachtige luchters en kande
laars, aan voorwerpen, die dienden tot ver
siering der vertrekken, al'.es van edel me
taal. Ër was een ridder van gedegen goud,
ingelegd met edelsteenen en een groot zil
veren "schip met volle zeilen en hoog op
sta a nden achtersteven.
Daarna kwamen uit kisten en kasten
nog vele prachtige lijfsie-aden te voor
schijn, gespen, kettingen, hangers, armban
den en horloges, zelfs eenige Neuron ber
ger eieren en aigrettes van goud, versierd'
met edelsteenen en ernailie.
Alles werd naar den kelder gebracht en
vele malen hadden zij den tocht gemaakt,
vóór Marion zeido:
„Nu geloof ik, dat wij het huis vrij-
geen hulp gehad' le hebben. Maar de spor
rem van voorbereiding van den brand i'n
(1e groote zaal, een brarul, dien hij alleen
in dien korten tijd niet kan hebben ver
oorzaakt, zijn roods gevonden, chemisch
ontleed' en toegelicht. Hij moot hulp ge
had' hebben, en wel van Bannen, die er
hetzelfde belang Dij- hadden als hij, een
alarm uit te lokken om daardoor dc partij
besturen der roodo groepen tot samenwer
king en een laatste poging tot gemeen
schappelijk verzet to dwingen.
Deze medeplichtigen hebben v. d. Lubbe
stellig opgeofferd. Zij kenden den Rijks
dag en wisten, "waar zich na den brand
te verbergen oh waarheen te vluchten.
V. cl'. Lubbo wist dat niot. Bijziende en
zonder plaatselijke kennis deed hij do dom
ste dingen, sloeg dikke ruiten in, ver
brandde gordijnen aan do straatzijde, liep
met licht door kolderkamws. niet be
denkend, dat dit licht van buiten duide
lijk zichtbaar was, kwam tweemaal op
plaatsen terug, waar hij reeds geweest
was en word tenslotto gegrepen, zoeken
de naar een uitweg, op een oogenblik,
waarop hij reeds lang in veiligheid had
kunnen zijn.
Zijn die medeplichtigen door den on
deraardschen gang verdwenen en over den
muur van het machinehuis ontsnapt? Of
was cte eenige medeplichtige (le num. dio
kcirt na de brandstichting door het hoofd-
ftrartaal II onlvhnht en daar ook gezien
en voor don Bulgaar Popoff gehouden is?
Misschien zal dat 'nog ontdekt worden.
Wellicht echter ook met!
Wist en weet v. cl'. Lubbe precies, wie
deze helper of helpers geweest zijn, en
lioo zij liccten? Zal hij dat nog bekennen
of zal zijn mond gesloten blijven?
ÏIco liet ook zij, do le/.ing, die wij hier
gegeven hebben komt ons en velen met
eins, als do hoogstwaarschijnlijke voor.
Vooral ook, nadat we Zaterdag minister
Göring als getuige gehoord hebben.
Dit verhoor had ten slotte, door de
botsing met Dimiitroff, die niet kon uit
blijven, eön theatraal-dramalisch karakter.
Fascisme en communisme sloegen tegen el
kander vuur. En natuurlijk bleef de almach
tige minister, die zelfs het hooggerechts
hof in zjn ban sloeg, de overwinnaar van
het oogenblik. Dimitroff, die overigens een
onbeschaamde kerel is, werd met harde
hand uit de zaal verwijdend, nadat de
minister hem nog even gaukv demy strop
beloofd' had. Iets, wat o.i. J den rechter
meet worden overgelaten.
Het was in alle opzichten een merk
waardig verhoor, waarbij men voor liet
eerst aan de volkomen objecüeviteit van
oen der rechters begcin te twijfelen, en
dan indruk mee naar buis nam, dat een
Duitscho rechtbank meer vmeratio voor
de Staatsmacht loont dan volgens teiet-
Duitsche begrippen met do. hooge onaf
hankelijkheid van den rechter veremiig-
baar is.
Maar ten 'slofte was ook dit> verhoor
een steentje in het enorme mozaïek van
dit onderzoek. Wij geloofden in do eerlijk
beid' van het betoog van dezen minister,
die stellig aan do brandstichting even on
schuldig is als do partijbesturen van com
munisten en sociaal-democratie en in het
Maaneter vier vnm de vijf beklaagden. Al
gaan wij niet zoover als minister Boring,
dio trachtte te overtuigen, dat demand
hem angelegen gekomen was, terwijl wij
nog beden van meeuing zijn, dat deze
brand zoo kort voor de verkiezingen den
nationaal socialisten intendeel als een. go-
schenk in den schoot viel.
Deze brandstichting is niet meer cn
niet minder geweest dan een poging om
door initiatief van weinige outsiders en
enkelingen in te grijpen in een politieke
ontwikkeling, die over den strijd fascisme
contra bolsjewisme beslissen moest.
Deze poging van outsiders mislukte.
De eindbotsing tusschen de groote tegen
standers nationaal socialisme en interna-
tionaal-marxisme werd' er door verhaast.
wel leeggeplunderd hebben. Veel zu'lïii de
roovers niet meer vinden.
Het gegraven gat bleek veel te klein
om alles te bevatten en Saxon moest op
nieuw aan hot werk. Zorgvuldig plaatste
hij stuk voor stuk in de groeve, die zoo
diep geworden was, dat hij er in moest
staan om alle kostbaarheden te kunnen
bergen.
„Daar ligt een groot vermogen," schatte
hij. „Een zoo onmetelijk fortuin, dat de
verleiding voor velen te groot zou blijken.
Neemt u wal goud mede," raadde hij haar.
„U kunt het noodig hebben."
Marion keek op en aarzelde.
„Het is geen diefstal, het behoort uw
oom, maar zonder ons..."
„En u? vlei ze hem in de rede.
Saxon las den twijfel in haar blik.
Twijfel? Neen, bij vergiste zich niet: wan
trouwen.
„Als ik levend in het Zweedsche kamp
kom," zei ze, „kunt u den geheclen schat
krijgen. Ik weet zeker, dat mijn oom alles
graag aan u zalgeven."
„Den geheelen schat?" vroeg Saxon, en
hij keek haar onderzoekend aan, want hij
zocht zekerheid.
„Ja," herhaalde zij, „als Ik het Zweed1
sche kamp bereik, is dat alles voor u."
„Juist," antwoordde hij. „Als u do leger
plaats rJet lovend bereikt en ik overleef
u, dan ben ik de eenige, die den sdhat
kan vindon. Dat is waar. Een schitterende
zaak voor een. avonturier. Zeer verstan
dig van u, en heel goed' bedacht, dat u het
goud en de juweelen als losprijs uitlooft.
Een spion is tot alles in staat. Ik bewon
der uw doorzicht."
Maar op gehoel am. ïro wijze date v. d.
Lubbo en zijn paar vriendete het zich ge
dacht hadden!
U.
GEMENGD NIEUWS»
Het bergingswerk van de Lutinc.
■Woird't voortgezet
Aan een persbericht van d'o ecmccssiomii-
rissen is hot volgendte ontleend:
'Onmiddellijk na het verlies van den
Lulinetcvan hebben de concessionnxisscini
zandzuigers aan het werk gezet onn te
trachten, hot wrak d'er Luliitio van zand
to cintblooton. Na het opruimen van den
Luüneloren bleken d'o omstandigheden voor
het zandzuigen aanmerkelijk gunstiger dan
vooi heen te zijn.
liet gelukte inderdaad met dc zuigbuizen
dat gedeelte van het wrak te bereiken,
waar zich d'e amimmitiekamor bevindt. Tal
van overblijfselen van d'e Lulino zijn boven
gebracht Blijkens do duikerrapporlcn bo-
vindt zich ter plaatse o.a. oen groote hoe
veelheid aauooitgeroesto kogels. H'et dool
is deze allereerst op te ruimen.
Do zuiger Volharding wordt van een
nieuwe Inrichting voorzien, speciaal ge
construeerd voor het opzuigen van kogels,
enz. Het materieel wordt paraat gehouden,
opdat do dagen, waarop zuigen mogelijk
is, gebruikt kunnen worden. De thans be
reikte resultaten zullen d'e werkzaamhe
den, al-» de concessionarissen van plan
zijn volgend1 voorjaar mot een nieuw toe
stel te hervatten, aanmerkelijk bevorderen.
Hot bergingswerk wordt voortgezet.
Schip aan den grond.
Het motorschip Do Hoop, geladen met
stukgoederen is op de Brouwersplaat in
do WesterscheMo vastgeloopen. Sleep-
boothulp is aanwezig.
Door een tramwagen overreden ea gedood.
Gistermiddag is in de Van Baerlestrajat,
hoiek Willemsparkweg tö 'Amsterdam, een
man bij hot «versteken van d'e trambaan
gestruikeld, wat ad oor hij onder het vooM-
balcon vate een tramwagen van lijn 3 is
geraakt Do wagen moest worden opgovijt
seld' en toen d'e man ie voorschijn was
gebracht, bleek hij to zijn cworled'en'. Do
Geneeskundige Dienst heeft hot stoffelijk
overschot naar het iWilholruina! Gasthuis,
vervoerd!
Het dreigend conflict aan de Sphinx,
Staking.
Te Tilburg hebben da partijen betrokken
bij het conflict aan de Sphinx-aardewe'rk-
r-'-rieken te Maastricht vergaderd.
Er is een bemiddelingsvoorstel gedaan,
dat verworpen is, waardoor heddn do sta
king is ingegaan.
Brand aan boord.
Spoedig gobluscht.
Bij Torneuzem ontstond brand aam boord
van het Duitsche tankschip Dterunaphl De
schipper kon zich met gezin en knecht
redden.
Daar bet selrip vol benzine was, was
hot ontploffingsgevaar groot. Niettemin
heeft de brandweer het vuur spoedig' go
bluscht.
Het vergaan van de stroomtreilcr
Spaarncstroom.
Nieuwe arrestaties.
Behalve de eerste machinist vain1 deni
stoomtreilcr „Spaarncstroom", JJmuiden G5,
wolk schip op 12 Juni j.l. bij do Dectnsche
kust is gezonken, zrjte, naar de 'Del. meldt,
ook d'e gebroed ars D„ scMpper-cigenaar
en stuurman, en de tweede macli'nist B.
gearresteerd'. Zij worden allen verdacht ie
hebben deelgenomen aan het complot om
den treiter opaettelijk te laten zinken.
Wi
s, - \i$> d;/ 20 yiZ.'
0"B 'fe.
-r~' ^v-
©vouewmh mabs©
CB LAATST E JUPITER©
HniEUVEMMN ZUIP SATURNUS©
Sterretijd 23 h 10 min.
In drukletters vermeld zijn de «amen
van do sterrebeeidende eigennamen van
een aantal der helderste sterren zijn in
schrijfletters getoekend.
Dit kaartje is maanloos, wijl dat hemel
lichaam heel dc week des avonds omi
8 uur nog niet op is.
Van 1316 Nov. kan men vallende ster
ren observeeren; hun uitstraalpunt ligt in
den Leeuw (Leo); vandaar don naam'
Loon Men.
C. M. Jr. te S. Inderdaad kan men,
in plaats van Oost en West te verwisse
len, ook Noord en Zuid omkeeren. Maar
„Maar wij kunnen maatregelen nemen,
dit zooveel mogelijk te verhind'eTen," ver
volgde hij vriendelijk. Er lag geen zweem
van geraaktheid in zrfn stem; niercund' zou
bespeurd bebben hoe diep hij gegriefd
was.
In het halfduister zag Saxon den blos
niet, die haar wangen kleurde, noch de
half uitgestoken hand. Misschien ook veins
de hij, die niet te zien. Zwijgend nam
zij een rol goudstukken, bood' hem een
cn ander aan, maar hij schudde het hoofd.
„Dank u zeer, ik heb voldoende gold bij
mij."
Zorgvuldig wierp hij de groeve dicht,
stampte den grond vast, haalde eenige em
mers water om den bodem te slompen en
liep er tenslotte talrijke malen over
heen,
„Niemand zal kunnen zien, dat hier ge
graven is," oordeelde hij.
De terugtocht werd aanvaard'.
Saxon stoot den muur, bracht h'et fust
op zijn oude paats.
„Gaat u nu rustig slapen, denk niet
aan vervelende dingen. Doe eenvoudig de
oogen dicht. Ik zal u wekken."
Daarna sloot hij de deur, maar hij ging
nog niet rusten,
Eenige ©ogenblikken liet hij zijn gedach
ten den vrijen loop. Hij wachtte tot hij
meende, dat Marion ingeslapen zou zijn.
Voorzichtig verliet hij den kelder en ging
naar de bovenvertrekken.
In de eerste kamer, waar hij perka
ment, een looden inktpot en een veder
gezien had, nam hij een stoel, verwon
derd', dat hier alles nog op zijn plaat3
stond.
het eerste is het meest gebruikelijk. Als
IJ onze kaartjes boven uw hoofd houdt,'
dan geven ze den sterrenhemel precies
weer, mot Oost en West op de goede!
piaïifs. I
Circumpolair zijn voor Nederland 52°
N. br.) allo sterren mot hoogere declinatie!
dan 38° N. Met andere woorden: sterre'm
die minder dan 52° van den Noord-hemd'-
pod verwijderd zijn, heeben circumpolair-
storren. Zij gaan op deze breedte nimmei!
ond'er. I
Het formaat onzer kaartjes maakt het
bezwaarlijk, aan nw verzoek om de eclip
tica etc. er in te teekenen, te voldoenJ
dat zon de duidelijkheid schallen.
Buiten klonk rumoer en geschreeuw, tel
kens verlichtte een rose gloed de vensters
en teekende fantastische beelden op den
vloer. Hij zette zijn lantaarn op de tafel
en na zich eenige oogenblikkeri bedacht
te liebhen, schreef hij met duidelijke druk-
lettors
„DE, SPROOKJESKELDER".
Zoo had Marion een paar keeren Kot
gewelfgenoemd.
Daaronder schreef hij het volgende, rijm e
Een voet breed en vijf voeten dioog.
Een rechte lijn en toch oen hoog.
Een groote steen, een maas gewicht,
Maakt somtijds zware lasten licht.
Leg tweemaal vijftien passen af,
Let op de vierde, graaf een graf.
„Nu is do schat aan d'e vergetelheid
ontrukt," mompelde hij, liet stukje per
kament in zijn wambuis verbergend. Hij
rees overeind en keek in liet gelaat van
een man, die in d'o deuropening stond,
een ruw gelaat, met een langen, .verzorg
den baard, blijkbaar een onderofficier der
Kroaten, die hom oplettend' gadesloeg, een
pistool in de vuist.
„Wat moet je?" vroeg Saxon.
„Dank mij, hopman, dat ik gekomen ben';
hoor dat rumoer, kijk uit bet venster.
Alles brandt, heel Maagdenburg. Dc heb
het heele vhuis doorzocht, maar weinig
draagbaars gevonden en nu kan ik wel
raden waarom. 'Ook hier zal d'e rooiehiaan
gauw kraaien. Geen steen zal op den ander
blijven."
(Wordt vervolgdU
Ster */j 3' grootte, of kleiner
Ster */i 2' grootte.
ijS- Ster *4 1' gr.
Melkweg
,o"lt
J33q7al°0j9
Wettelijk ingeschreven bij het
Bureau Va Industrieelen
Eigendom onder No.
64222
V*
Hercules
\4k
Groole t
