INDISCHE KRONIEK
Rad'oprogrsmma's.
De werkloosheid. De armenzorg niet geregeld. Een
gulden jaar voor faeroepswerkloozen. Scheiding tus
schen armen en werkioozen. Een vrij-corps onder
fascistischen invloed. Volontairs. Nog niet down.
HAAR AVONTURIER.
Batavia, Centrum, Nov, 1933.
Do pogingen om te komen tot do op
richting van eon Verbond van Werkioozen
bewijst kopvelen er tegenwoordig rondloo-
pem zonder dat het hun luid iets te doen
to krijgen en het aanstellen door het cen
traal kantoor van arbeid, waaronder de
bestrijding van do werkloosheid ressor
teert, van 5 werkloosbeidseonsulenten
duidt in gelijke richting.
Een van de groote moeilijkheden bij
het vinden van middelen voor dezen cris-
sisuitwas is, dat werkloosheid in ltidió
eigenlijk nimmer bekend is geweest. Ze
ker, er waren wol eens menschen, die tij
delijk geen baan i enden vinden, doch er
hoeft hier steeds zulk een gebrek bestaan
aan bruikbare krachten, dat de man, die
werken wilde, zelfs indien hij geen vak
kennis had, na eenigen tijd altijd zijn brood
kon verdienen. Het is toch waarlijk niet
zooveel jaren geleden, dat uit de binnen
landen van Deli soms een administrateur
naar Belawan werd gezonden tegen den
tijd', dat daar een boot uit Nederland aan
kwam, om - te zien of er mogelijk onder
"Vïgenen, die afstapten, „wat was dat te
J-bniikcn viel".
Thans zijn de omstandigheden anders,
zelfs prima vakmenschen loopen zonder
werk, doch vóór hen zijn zonder baan ge
komen al degenen, die tengevolge van minder
grooto bruikbaarheid de eerste gelederen
van het leger van de werkioozen hebben
uitgemaakt en voor steuncomité en collo
ges, die trachten menschen weer aan liet
werk te krijgen, wordt het nu de groote
vraag, wie het eerst geholpen moeten
worden.
Doordat werkloosheid niet immer als
verschijnsel bekend is geweest, was ook
armenzorg een niet geregeld vraagstuk.
Kerkbesturen hadden hun armen, filantro
pische vereenigingen eveneens, er beston
den enkele inrichtingen om menschen be
zig te houden, die niet vo'doende fit wa
ren om zich op de arbeidsmarkt aan te
bieden, doch als organisatie was armen
zorg hier vreemd, wat tot gevolg heeft
geluid, dat, toen de steuncomité's voor
werkioozen werden ingesteld, allen die fei
telijk onder armenzorg ressorteerden, zich
kwamen melden en voor steun in aanmer
king kwamen. Voor beroepswerkloozen,
dronkaards en dagdieven, die aan hun
kostje Iwamen door met een negotie langs
de huizen te venten in de hoop, dal zij
wat ge' i zouden krijgen, omdat de be
woners hen liever niet zagen, heeft het
eerste jaar van het steuncomité een gul
den jaar uitgemaakt. Registratie van on-
gewenschten beslond ex niet, zoodat de
menschen, die anders hun geld bijeen moes
ten bedelen, 't nu van den „steun" kre
gen, zonder dat zij een voet behoefden te
verzetten. Toen dit te vee! in de gaten
ging loopen, heeft men gedacht aan de
instelling van een soort werkkoïonie, doch
de juridische gronden, waarop men deze
menschen er heen zou kunnen zenden,
ontbraken en waren niet gemakkelijk te
maken ook. Het centraliseeren van het
steunwerk bracht echter verbetering en
thans zijn de „ongewenschten" voor een
deel van onderstand uitgesloten om de
eenvoudige reden, dat zij vel werkloos
zijn, doch dit reeds jaren waren en eigen
lijk nimmer hebben gewerkt.
Vallen zij nu buiten de regeling, de feite
lijke candidaten voor armenzorg zitten er
nog in, doch er zal getracht worden te ko
men tot een scheiding van armen en werk-
Een episode uit den Uerugjarigen Oorlog.
Oorspronkelijke schets van
G P. BAKKER
25)
Toen de knecht naar buiten gegaan was,
kwam de zanger ring weer te voorschijn,
stond op en sloop de achterdeur uit. Het
was buiten donker. Hij drukte zich tegen
den muur, zoodat hij de deur van het jacht
huis in het oog kon houden. De hond
ging weer naast hem liggen.
Na een gen tijd gewacht te hebben ge
schiedde hetgeen de zanger verwacht had.
De buitendeur van het jachthuis ging open,
een brok licht viel naar buiten. De Kroaten
met de vrouw traden te voorschijn. De
zanger keek hen na mot groote belang
stelling en eerst toen de gestalten bijna
in de duisternis verdwenen waren, volgde
hij heel voorzichtig, zooveel mogelijk zich
dekkend achter de bootnen.
„Die donkere ougen dacht hij.
Onrustig volgde hij, maar kon bijna mets
zien, de "maan ging schuil achter zware
wolken en de nacht scheen sterrenloos. 2e
waren blijkbaar op weg naar het kamp,
maar zeker zouden ze toch wel hier of daar
uitrusten. Toen ze ongeveer een half uur
hadden afgelegd, steeds gevolgd door eu
zanger, die reeds begon to vreezen dat
zo hun tocht niet zouden onderbreken,
stonden ze stil. De zanger kon weinig
waarnemen, nauwelijks meer dan een groep
schaduwen onder de hoornen. Hij naderde
zooveel mogelijk, verborg zich achter een
dikken boomstam en luisterde scherp.
„Dood," fluisterde hij tegen den hond.
loozen.
Onder werkioozen wil men verstaan die
personen, welke, nog capabel om te wer
ken, tengevolge van de tijdsomstandigheden
zonder werk zijn, doch die weor aan den
slag kunnen gaan, zoodra er van eon op
leving sprake is.
Zij vormen als het ware een soort ar
beidsreserve en de steimcomité's willen
daarom gaan trachten in de eerste plaats
hun zorg aan hen te wijden. Wat niet
meer in staat zal zijn te werken in een
maatschappij, die alleen voor goed ouler-
iogde, betrekkelijk jeugdige en gezonde
krachten werk zal verschaften, moet naar
armenzorg. Het is een harde beslissing,
doch waar aangenomen kan worden, dat
de toestand hier, althans in menschenloef-
tijden, nimmer zal worden gelijk hij was,
wordt het plicht opruiming to'houden. Ge
schiedt dit niet, dan zal de concur
rentie voor de werkelijk goede krachten
zwaarder worden -en blijft het comité zit
ten met oen groot aanial personen, die
oorzaak worden, dat de feitelijke werkioo
zen minder goed gesteund kunnen wor
den en daardoor hun marktwaarde als ar
beider gaan verliezen.
Tot wie de armen zich zullen moeien
wenden, is een ander vraagstuk, dat nog
niet is opgelost, doch hun aantal zal lang
zaam afnemen, omdat van toevloed op de
arbeidsmarkt van personen zonder vakken
nis of zonder wil om te werken, vocr-
loopig wei geen sprake zal zijn.
Uit verklaringen van directeuren ran ar
beidsbeurzen is gebleken, dat de meeste
vraag nog bestaat naar menschen om en
bij de 30 jaren, wat geen aangenaam pers
pectief opent voor de jongelui, die net af
gestudeerd aan een inrichting van onder
wijs, trachten aan den kost le komen.
Bezigheid is moeilijk le scheppen, doch de
vergadering van liet Verbond voor werk
ioozen is een gedachte aan do hand ge
daan, heeft in elk geval de overweging
waard is. Danr is het voorstel geopperd
deze jongelui te vereenigen in een soort
corps, dat zoowat lusschen leger en po
Htic zou i '.staan. De kosten, welke thans
worden betaa'd voor steun aan losse per
sonen, zouden aan het corps komen, indien
de betrokkenen zich daarbij aansloten. De
verbintenis moet 2 jaar duren, om ge
durende een zekeren tijd den aandrang op
de arbeidsmarlet te verminderen ©n daar
door aan ondieren, die veelal reeds ©on ge
zin moeten onderhouden, een betere kans
te geven. Mochten na hot dienstverbmd
van 2 jaar krachten no ig zijn, dan zullen
degene, die in het c ps hebben uitge
blonken, de voorkeur genieten.
Het voordeel van een dergelijke instel
ling is, dat de jongelui zich aan tucht
wennen, niet leegloopen en later do kans
hebben tot het krijgen van een streepje
voor als zij uit het dienstverband treden.
Do regeering zou natuurlijk veel steun
moeten verleenen, want met de kosten
welke tlxans voor een werkloozc worden
betaald en die ongeveer f 30 per maand
bedragen, komt men er op geen stukken.
De outilleering, het onderdak, dat gege
ven moet worden, het toezicht, het be
schikbaar stellen van politiemannen en
officieren om voor de opleiding te zor
gen, dit alles kan niet geschieden, indien
de regeering geen hulp wil verleenen.
Hoewel er bezwaren tegen aan te voeren
zij'n, is het denkbeeld in elk geval do over
weging waard, doch het zou meer kans
van slagen hebben, indien de schijn niet
„Als je niet spoedig biecht wie je eigen
lijk bent, zullen we andere m'di leitjes pro-
beeren. Ik ken dingetjes, die nog nooit
hebben gefaald. Je zult het uitkreunen van
pijn," klonk een valsche stem.
„Ik zal toch moeten weten, wie mijn
wijfje is en hoeveel geld ze meebrengt
Want jij weet waar ze de rijkdommen
in het huis met den toren verborgen heb
ben. Zc zijn er geweest en er is niets
gevonden. \Vij hebben overal gezocht. Ik
zal je zoo tam maken, dat jij met jc
lekker bekje uit mijn hand eet. Als je
rustig bent, zal ik je den prop uit den
mond nemen, dan mag je den baas zoe
nen. Kom."
Er klonk een gesmoord gekreun. Nu
sprak een ander.
„Zooveel drukte behoef je heusch niet
te maken. Ik herkende je d tdcïïjk aan
je zigeunervoorkomen en jo donkere eogen.
Het liefje van den Waalscheri hopman,
die wilden Janus doodschoot op den trap
in hel huis met den toren. .Te was do
huishoudster van den oud»>n graaf, die wist
wel wat hij deed. Nu woon je in de her
berg als kind aan huis."
„Doe maar niet zoo beieedigd; jo bont
onze gevangene, volgens de krijgswetten
en de aanvoerder heeft den voorrang. Je
hopman is tiouwens dood. We hebben zijn
Jaarzen gevonden. Hij ia verbrand," sprak
de derde.
„Klets niet zooveel," viel de valsche
stem hem in de rede. „Ze doet, wat we
wensehen, hè, schatje. Je bent toch maar
gelukkig. Pas weduwe en nu al een andere
man. En wat een man. Jij zult de eerste
niet zijn, die met twee dagen op de knieën
ligt te srneeken."
„Ja," sprak de derde stern. „Ze kwam
was geweld, dat do bedoelingen uiet vol
komen zuiver zijn. De vergadering weid.
voorgezeten door een fascist, en enkele
fascisten die niet werkloos waren in do
zaal, (luidden in het gunstigste geval op
sympathie met de nieuwe organisatie. Ex
was natuurlijk gelegenheid voor hot stel
ten van vragen on toon kwam een klein
aapje uit de mouw. Wij hebben hier eenigo
fascistische organisaties, die elkaar geen
lid gunnen on toen nu het donkbeeld om
de werkloosheid op bovengenoemde wijze
te bestrijden en do vorming van het corps
in den geest van de vergadering viol,
kwam ven lid van een „vijandige" fascis
tische organisatie zware criliek uitoefenen
en hij trachtte het Verbond van werk
ioozen den nek om te draaien, omdat de
statuten nog niet waren goedgekeurd 1 In
dien de vergadering liaax sympathie niet
had uitgesproken, zou sproken er vermoe
delijk het zwijgen toe hebben gedaan.
Nu is, zooals boven reeds opgemerkt,
het plan de overweging waard, doch in
dien wij hier in wezen te doen hebben
rnob'een slim opgezet fascistisch denk
beeld om een soort vrij' corps te vermen,
dat onder zwarlhemdcn-invlool zou staan
doch op kosten van do regeering zou le
ven, dan is het corps bij voorbaat ten
doode gedoemd, vooral als de heeron fas
cisten er nog onderling over gaan ruzicén.
Lukt hel niet een dergelijk corps, met
vertakkingen in de grooto oentra, te vor
men, dan zal iets anders moeten worden
gedaan om de jongelui bezig to houden
dio nu doelloos rondleopcn, onnlat do ar
beidsmarkt geen plaats voor hen biedt.
Gedacht is aan het invoeren van een stel
sel van volontairs, doch dan op greote
schaal. Bij do P.T.T. en andoro lichamen
is dit denkbeeld overwogen, doch niet
steeds werd in denzelfden zin beslist. Vo
lontairs waren in Indié, waar sieeds een
tekort aan arbeidskrachten heeft bestaan,
feitelijk onbekend en wat lliaas aan werk
gezet moet worden, zijn niet de volon
tairs van vroeger, die een proeftijd moes
ten doormaken voor een vaste aanstelling
te krijgen, doch jongelui, die wat moeten
uitvoeren, zonder kans later in dienst te
kunnen komen. Dit is een nadeel, doch
indien werk „gemaakt" wordt en er komt
later ergens 'n gaatje open, waarvoor zich'
een betere eandid.iat aanbiedt, zou liet niet
gewensclit zijn den volontair te nemen al
léén omdat hij reeds eenigen tijd bij het
betrokken bedrijf heeft gewerkt.
Toch moet er met vo'ontairs wat te
doen zijn. Tal van ondernemingen hebben
wegens bezuiniging meer menschen moeten
ontslaan dan voor een vlotten gang van
zaken eigenlijk gewensclit is. Er is dus
werk, dat niet gedaan wordt ©n elders
staan jongelui, die gaarne willen werken,
ook als zij niets verdienen. Bij onderling©
samenwerking is hier wel een oplossing te
vinden en de maatschappij voor indivi-
dooole werkverschaffing, die onlangs is
gevormd, tracht roeds in deze richting
werkzaam te zijn.
Hoe hoog het gebrek aan werk geste
gen is, bleek in de vergadering, waarin
het verbond van werkioozen zich aau het
publiek presenteerde en waarin werd uit
gesproken, zonder dat er ook slechts een
enkele stem van protest klonk, dat een
Europeaan elke baan beeft aan te nemen,
onverschillig welke bezoldiging er aan ver
bonden is, alleen om maar te kunnen
werken.
Dit li,kt mij mogelijk wat vreemd' doch
zooals wij reeds vroeger hebben betoogd',
het nietsdoen heeft in Tndië veel gevaar
lijker gevolgen dain in Europa.
Het klimaat werkt indolont-worden, zwaar
in de hand'. De vergadering ging dan ook
acooord met het denkbeeld dat eön Euro
peaan. dip per maand' niet meer kan krij
gen d'a'n'een f40, dit toch heeft aan te
nemen, alleen om weer een voet in don
stijgbeugel te krijgen. Dat dit eön salaris
is, hetwelk op de markt voor inlanders,
dadelijk. Ze had nog maar even ons briefje
over den graaf, of daar was ze, hè
liefje."
„Je zegt niets. Hoe wordt het?" vroeg
de valsche stem. „In elk geval zullen we
maar csrst een ander middeltje probocren.
Je een beetje gehoorzaamheid loeren."
De zanger had het gevoel alsof iemand
hem een klap in het gezicht gaf; het bloed
bonsde aan zijn slapen. Hij dacht, dat
hij gek zou worden van woede. Hij moest
haar redden uit de handen van die beulen,
j maar voorzichtig, geen overijlde dingen
dom. Doel overleggen, één tegen dre en
geen dier kerels mocht ontkomen. Denken,
i denken. Als het één gelukte te ontsnap-
j pen, zouden ze weldra de heole bende op
I het lijf hebben en omsingeld worden. Neon,
kalm, rustig, niet wild er op invliegen.
Alleen door Hst viel iets te bereiken. De
hond bewoog z:eh onrustig.
„Dood," zei hij.
Eensklaps voelde de zanger een zware
hand opT zijn schouder. Verschrikt keek
hij om. Do kurassier stond naast hem. Hij
legde zijn mond tegen hot oor van den
zanger.
„na-j n," fluisterde hij. „Kapitein Saxon,
ik herkende je aan den hond, zag dien
gisteren, was zeker, toon jo zong."
Saxon drukte hein de hand. „Ik ga naar
den overkant," vervolg le baron Rasjin. Van
twee kanten besluipen, als de uil krast,"
en hij was verdwenen.
Een gesmooid gekreun (leed Saxon tril
len. Hij hoorde nog: „Zoo liefje..." Daarna
werd het stil.
Toen klonk door het bosch het gekras
van een uil.
„Pas op de vrouw," fluisterde hij tegen
den hond en de dolk in de hand sloop
die een goede bezoldiging genieten, be
taald' wordt, doet den nood in Euro-pee-sche
klingeni duidelijk wouden. Dat werkgevers,
die van de omstandigheden misbruik ma-
kan, Mer in het voordeel komen, is niet
te «nlkennen.
En dergelijke zijin er. Het aannemen van
Europeesche krachten op een uiterst klein
salaris en als daggelder, zoodat zij met
den dag ontslagen kunnen worden begint
helaas geen zeldzaamheid te worden.
Menschen, die tengevolge van teruggang
in hun inkomen, bijwerk trachten to zoe
ken, vinden dit zoo goed als niet meer,
oandat zich telkens werldoozetri komen aan
bieden, die voor het bedragje, dat be
taald' wordt, een vollen dag willen arbei
den. En de overtuiging dat werkioozen
als ex iets te verdienen valt, Voor moe
ten gaan, bQgint gelukkig meer en moer
veld' te winnen. Hot loon op do arbeids
markt wordt momenteel zwaai- gedrukt. Bij
d'e arbeidsbeurs to Batavia, dio eigenlijk
bedoeld is als poging om lager bezoldig
den aan een betrekking te help en, staan
thans 7 juristen en 4 ingenieurs ingeschre
ven. En in andere plaatsen is do toestand
niets beter, in dio, waar geen ambtelijke
kern dm de bevolking aan den teruggang
nog eenigen weerstand' biedt, is hij eerder
slechter.
Wie echter mocht meenen, dat in het
algemeen de bevolking down is, hooft hol
mis. Een Indischman is iricl gauw terneer
geslagen, hij heeft van zijn luchlhartigctn
bruinen broeder iets overgenomen. Koude
kennen wij liier niet en het eten is nog
altijd' belachelijk goedkoop. Is er dan geen
roden om iets minder bezorgd te zijn,
dan in meer noodlijdende landen, al drukt
de nood der tijden nog zoo zwaar?
GEMENUD NIEUW&.
Auto geslipt.
Goed afgcloopen.
Nabij Serooskerke (Z.) slipte een auto.
waarin het lid van do Staten van Zooland'
mr, A. was gezeten. De auto reed in oen
drooge sloot en kwam met oen boomi in
botsing. Mr. A. word licht.gewond. De auto
is geheel vernield
Dierenmishandeling.
Te A1 pii en aan den Rijn.
Een veehouder te Aiphen aan den Rijn
heeft dezer dagen een zijner schapen deer
lijk verminkt, dood in het weiland' ge
vonden. De politie stelt eeti onderzoek in
om den dader op te sporen.
Auto te water.
E-en ernstig gewonde.
Onder Asten is een luxe auto van de
familie K. uit Venlo in het water gereden.
Mevr. K. werd ernstig gewond. De andere
inzittenden werden met lichter verwondin
gen uit het water gehaald.
In vrijheid.
De garagohouder W. tc Well en zijn
chauffeur die door de Duitsdho douane
waren gearresteerd, zijn in vrijheid ge
steld.
Bekneld geraakt.
Gisteravond is het 13-jarige neisje A.
B. uit Leiden, op den hoek van de Kore-
vaarstraat en de Breedstraat, bekneld ge
raakt tusschen de blauwe tram, die uit
Den Haag kwam en een stadstram uit
de richting van liet station komend'. Zij
kreeg een ernstige hoofdwonde.
De Lindberghs.
Rij gunstig weor vertrekken de Lind-
bergiis vandaag weor van de Azoren om
naar Europa terug te vliegen.
liet wordt steeds dwazer.
Versterking van de Bulgaarscho
staatskas.
Het zal te Sofia worden verboden de
©ene cigarct aan de andere aan te steken
of aan een rooker „vuur" te geven. Voorts
zal het zelf rollen van cigarotteu. avorden
verboden. Men hoopt hierdoor het ver
bruik van lucifers en cigaretten, die door
staatsbedrijven wonden vervaardigd, te ver
meerderen en zoodoende de staatskas te
versterken.
Groote overslrooming.
- In Sjpiamj©,
Tengevolge van overvloedig© rogönbuf©n
en het wassen der rivieren zijn in Lais
Arenas grooto overslrooiningen ontstaan.
Meer dan 200 menschen zijn dakloos.
Wilde zwijnen.
Op oen marktplein.
Door honger gedreven is een troep wilde
zwijgen 's nachts d© stad Kempno (Po
len) binnengedrongen. Eehig© lafc wan
delaars verschrikten hevig. Door do politie
werden 5 dieren neergeschoten, wanten
do anderen aftrokken.
Een medium veroordeeld.
Een 45-jarige vrouw in een Tsjecho-Slo-
wakscli stadje is voor het gerecht gedaagd'
onder de beschuldiging dait zij verscheiden©
personen voor groote bedragen hoeft opge
licht, door zich voor te deen als spiri
tistisch medium. i
St. Laurens dichtgevroren.
De St. Laurens tusschen Montreal en
Quibcc is wegens ijsgang voor liet scheep
vaartverkeer gesloten. Het is nog nimmer
voorgekomen, dat deze rivier zoo vroeg
in d'en winter reeds dicht zat.
Vcrgcefsche moeite.
Eenige tot dwangarbeid veroordeelde ge
detineerden uit de strafko'onie in Frnnscbl
Guyana, wisten in oen open boot te ont
snappen en na 5 weken rondzwalken, kwa
men ze u tgeput van Longer on ontbering
in Columbië nan, waar zo werden gear
resteerd en naar Guyana terug gezonden.
de zanger nader met groote schreden. Mot
een sprong was hij bij don Kroaat on stiet
hom den driekanten dolk tot bet govest
tusschen do schouderbladen.
Rasjin was van de andere zijde komen
aansluipen, maar bij had niet bet voor
deel van de donkere 'bloeding. Hij oak wilde
den Kroaat van achteren aanvullen, doch
deze, gewaarschuwd door een kreet van
den derde, keerde zich vlug om.
De Kroaat trok zijn zwaard, trachtte
zijn tegenstander te dootleu, maar deze
sprong vlug terzijde. Het werd een ver
woed gevecht. Rasj'n bleek een uitstekend
schenner. Hij kende alle trees van do
Fransche eu de ltaliaansclhe school, maar
de duisternis maakte alle scliijnstoo'.on nut
teloos. De Kro-aal bleek een gcfluchton
vijand, maar langzamerhand drongen do
felle slagen en, stooten van don kurassier
hem achteruit. Steeds meer drong Rasjin
voorwaarts, de punt van zijn zwaard op
zijn tegenstander gericht. Toon maakte de
Kroaat een fout. Hij deed oen forsehen slag
naar Rnsjm's hoofd en zocht zijn heil
in de vlucht. Misschien was het slechts
een scliijnvluchl, om zijn vriend, die met
Saxon vocht, te helpen, maar Rasjin pa-
roerde den zwaren slag, het zwaard naar
boven, een sprong, en met grooto kracht
kwam zijn treffer op het achterhoofd van
den Kroaat neer. Deze wankelde en viel.
Rasjin keerde van den strijd terug.
De derde Kroaat was op Saxon toege
sprongen met een woeslen houw, maar
deze ving den slag op met zijn rapier.
De uitvallen van Saxon werden gepa
reerd, bij viel den Kroaat van alle zijden
aan, overal was de punt van zijn zwaar 1.
Zijn donkere kleeding was een groot voer
deel, maar do stalen schouder en borst-
Vrijdag, 24 November 1933.
Hilversum, 296 M.
8 u. VARA.
12 u. AVRO.
4 u. VARA.
5 u. VPRO.
11—12 u. VARA.
8 u. Orgelspel 0. Steijln. 8.30 u. Grarao-
foonp'laten. 10 u. Morgenwijding VPRO.
10.15 u. Declamatie R. Numan. 10 30 u.
Trio Favoriet. 11 u. Vervolg declamatie
en gramofoonpfaton. 11.20 u. Vervolg trio-
concert. 12 u. Gramofoonpilaten. 12.30 ui.
Kovacs Lajos ©n zijn orkest m.m.v. M.
van Donk (sopraa'n). 2.30 u. Voordracht
door II. Fe.Vlerhof. 3 u. Graanofoonplaten.
4 u. V A RA -Klein orkest o.l.v. II. de Groot
4.50 u. Voor de kinderen. 5.30 u. De No
tenkrakers o.l.v. D. Wins. 6.20 u. Grai-
mofoonrnuziok. 6.30 u. VARA-orkest o.Lv.
H. de Groot. 7.10 u. Causerie J. J. dt'
Roode. 7.30 u. Vervolg concert 8 u." Cau
serie door dr. W. Banning. 8.30 u. Piano
recital Roosje Mossel. 9 u. Causerie da.
B. .1. Aris. 9.30 u. Vervolg piano-recital.
100 u. Vrijz. Godsd. Persbureau. 10 05 u,
Vaz Dias. 10.15 u. Causerie Ada Geyl.
10.45 u. Gramofoonpilaten. 11 u. Orgelspel
J. Tong. 11.30 ij, Graimofoonmuziek.
[luizen, 1875 M.
Algemeen programmal, verzorgd' door da
N.C.R.V.
8 u. Schrift'ozing on meditatie. 8.15
9.30 u. Gramofoonpikiten. 10.30 u. Morgen
dienst o.l.v. ds. E Groeneveid. 11 u. Zaag
door P. C. Rrodicrode (bas-bariton). A. d(.
vleugelmevr. Brederod©Bettink. 12.15
u. GramofoonpJaten. 12.30 n. Ensemble
v. d. Horst. 2 u. Gramofocnplaten2.3Q
u. Chr. Lectuur. 33.45 u. Gramofoonr
piafcn. 4 u. Orgelconcert. L. Blaaiuiv) 5 p.
Concert. S. Rabler (viool), me}. B. Boa
Janszon (cello) en mevr. T. BahlerNieu-
werls (piano). 6.30 u. Causerie A. J. Her-
wig. 7.15 u. NaT. Chr. Persbureau, 7.30
u. Literaire causerie. 8 u. Arnhemse!ie öP-
kestvereeniging o.l.v. J. Spaanderman,
m.m.v. S. Both—Iïaas (sopraan), 9 u. De
clamatie door X Hartman. 9.30 u. Vervolg
concoert. 10.15 u. Vaz Dias. 10 3011.30
u. Gramofoon muziek.
bodckkiTig van <len Kroaat maak ton de paus
tijen vrijwel gelijk.
De eerste stooten van Saxon bleven,
daardoor zonder eenige uitwerking. Twee
maal voelde hij, dat hij geraakt had, maar
de Kroaat vociit door, met de kraelilt van
de wanhoop. Hij was een moedig man.
In vele gevechten had' hij den dood in
het gezicht gezien en altijd' was hlij als
ovorv. innaar uit het liancTgcmeon te voor
schijn gekomen.
„Wacht maar helhond," brulde hij. „Je
hebt je meester gevonden. Dre meid wacht
al op me. Al weer mis." Hij zocht Saxon
door zijn woorden te prikkelen. Hij zei
de vuilste dingen, in de hoop af te lei
den. Maar Saxon vocht door, zonder anb
woord te geven, regelmatig ademhalend.
Van lieverlede wcr Ion beiden vermoeid.
De horst van den Kroaat begon het eerst
te hijgen Het schelden had blijkbaar ook
zijn nadoelen. liet einde meest spoedig
kómen. De Kroaat brulde. „Wel te rusten'"
en sloeg met zijn slagzwaard door de vor-
ded'ging heen. Toen viel Saxon voorover.
Hij boog den rechterknie in diepen uitval,
hot rapier langs den grond. Dan het ach
terbeen strekkend, stiet hij plais met volle
kracht opwaarls. Hij voelde zijn rapier
in het lijf van den Kroaat dringen. „De
oude glissade," dacht de avonturier Slaap
zacht," maar op het zelfde oogenblik kreeg
hij oen Iwnxlen slag op liet hoofd. Dp
Kroaat viel, Saxon wankelde, maar bom
zich nog met moeite oprichten.
„Dat scheelde weinig,mompeldc_ hij,
leunend tegen een boom en _<To duister
nis scheen om hem heen zich te ver
lichten.
(Wordt vervolgd).
- Ju.—-
-?< 2
