Schiedamsche Courant v, Radioprogramma's. HAAR AVONTURIER. TWEEDE BLAD Mijmeringen. HUMIOR UIT HET ZATERDAG, 2 DEO. 1933. No. 20507. De rechte Weg. Ex zijn woorden, gezegden., zinnenwelke zich onwillekeurig vasthechten in ons ge heugen. Hoe dat komt weten we niet aan stonds. Later is het ons duidelijk. Zonder dat we het toen misschien begrepen, speur den we iet-s van den diepen zin. Later ging de A .vaarhoid daarvan voor ons Op en \ere-jdden we ons, dat dit woord' ons bijgebleven was. Een -van de eerste dingen, welke een schooljongen leert, wanneer hij begint met de meetkunde is: een rechte lijn is de kortste verbinding tusschen twee punten. Wij herinneren het ons nog als de dag van gisteren, dat onze leermeester, toen thdj ons dit leerde, tot ons zeide: Jongens, onthoudt dat goed. lOnthoudt het goed, dat de reohte lijn de kortste verbinding is tusschten twee punten wil dat niet zeggen in hlat leven van al den dag, dat de rechte weg altijd' de beste weg is en zeker tot bet doel leiden moet. Men beeft op het papier twee punten ataan. De kortste verbinding 'm nu om'Se redhte lijn te trekken. Die lijn gaat recht op het doel af, wijkt niet uit naar rechts of naar links, maar boudt de vaste rich- ling. ïs zoo ook niet do rechte weg? Die wijkt toch ook niet af. Maar voert linea recta naar bet doel. En wie den rechten weg bewandelt, diio zal niet verkeerd uit komen. Hij kent bet doel en hij kent den weg. Wie dool en weg kent, zal' slagen Is dat nog een woord voor onzen tijd' fiat de redlite weg, die beste is? De Romei nen zeiden feitelijk niets anders, die meen. den, dat men met den middenweg best uitkwam. Inderdaad. Wie zich wroet te be waren voor de uitersten is een versta n- dig man. Die zal bij bet najagen van zijn floel ook niet afwijken naar links of naar rechts. Maar de middenweg zal ook voor bem de rechte weg worden, welke leüdt tot het begeerde doel. Het klinkt «enigs zins ouderwetsch „dat begeerde doel". Maar we gebruiken deze uitdrukking met opzet, omdat bet woord begeerd zoo dui delijk aangeeft wat ons op den weg naar het dool vaak parten spelen wil: de be geerte. Heeft Vondel niet reeds gedicht: Sluit voor begeerte uw graag gezicht? We zuilen per se iets bezitten, iets bereiken, iets worden bet gaat misschien ge makkelijker langs een omweg, langs de zij paden. We weten wel, dat dit een af wijken is, hetwelk we voor ons geweten niet. kunnen verantwoorden, maar we wil- ten het toch zoo verbazend graag bezitten. Het is do begeerte, welke ons afvoert van den rechten weg. En misschien be reiken we liet dan ook inderdaad. Maar de vreugde over bet bereikt© succes zal toch meer of minder vergald worden door de gedaobte: het was toch mot do reclhte :weg, welke tot mijn doel mij leidde. Over zulk een voor ons eigen geweten, toich. teleurstellend' gevoel mogen we ons niet hoela laten drijven door de gedachte, d'at zoowel andereu niet anders handelen, d'at wie niet sterk is toch maar slim wezen moet en welke compromissen met het geweten verder voorgeslagen worden. Pet groote ideaal moet toch steeds blij ven voor hart On geweten: de rechtte weg, Ook al is die weg niet steeds de gemak kelijkste, noch db prettigste, noch de voor- d'eeligsto. Er loopt ©en aardig verhaaltje uit het leven van een dter laatste Russische Czaren, De spoorweg van Petersburg 'naar Moskou moest aangelegd' worden. Doch de plain- iten schoten maar niet op. Er waren al lerlei maeiiijkhed'en te overwinnen van al terlei aard1. Da Ozaar werd' ongeduldig en tadn d'o ingenieurs hem op de kaart verklaarden, welke moeilijkheden er all waren, nam de Gzaar een. Tineaal en trok eon rechte lijn tusschen de beid© steden! Zoo moest de spoorweg worden aangelegd ten episode uit den Uerügjarigen üariog. Oorspronkelijke schets van G. P. BAKKER 83) „Mijn mannen hebben toevallig ont dekt, heb ik gehoord," begon de veldmaar schalk. „Ik vernam, dat u de wapens tegen mij hebt opgenomen." „Excellentie," sprak Saxon, zonder de oogen neer te slaan voor diens blik, „het ia zekeren zin waar. Het feit valt niet te ontkennen."- v „In zekeren zin, kapitein? Wat betee- kent dat? Men vecht voor of tegen mij." „Ik was in de stad om enkele inlich tingen m te winnen, toen uw zegevierende ruiters de veste binnen reden. Ik geraakte la de mêlée en had geen keuzo. Het was slaan of gesiagen te worden; toon kwam dte gevechtswoede over mij, maar dat be- boef ik uw excellentie zeker niet nader uit te leggen" „Wat deed u in een belegerde vesting? Ja. j is een spion van zijn doorluch tige genade vorst van Wallenstein, hertoe Van Fnedland." s „Spion is oen loelijk woord-, excellentie. Kan ik vnjuit spreken?" „Zeker." ,Vele vrienden van don hertog zouden lever willen dan litem wear alsopper- bevellwhber dor -;hocle armada to begroe te». Hij alleen bezit de noodige macht, ;;:°m autoriteit, de rijke hulpbron- w**, do buitengewone talenten om de erf- Bewoner van erg afgelegen dorp„Zoo, nu al nieuw jaarskaarten Postbode: „Jawel meneer, der zijn er r.og een naar van dit jaar voor den dag gekomen." (Happy Mag,). ,,ïïfi gromde tegen een groote Deensche dog, liefste." (Passing Show). (Passing Show). Heer des huizes, op vier December„Waar voor den drommel zijn mijn schocne overhemden gebleven?" Vrouw„Ik ben bang, dat je zal moeten wachten tot morgen. Grootmoeder is zoo ouderwetsch; ze heeft alle pakjes in huis tot morgenavond verstopt, zie je." a (Happy Mag.) welke moeilijkheden -ook te overwinnen waren, zse werden overwonnen omdat do rechte lijn gevolgd' moest worden. Zoo wilde het de Czaar. Zouden we bot ook zoo niet kunnen zoggen, d'at manscbelijk en goddelijk recht van olns wemscht, dat ook wij in alle dingen den rechten weg zulten bewande len dn d'at we het daaroim ook doen zon der te trachten het met dat recht op eetu acooordje te werpen? Want het moet toch tenslotte in ons leven onaantastbaar waar blijven, d'at we geen vrede mogen hebben met wat niet recht is. Recht op het doel af, langs dan rechten weg dusmisschien danken we soans, d'at is ©en ideaal, hetwelk we in het nuch tere leven van al d'en dag niet in toepas sing kunnen brengen. De wereld' is rond en niet recht, zoo zal men zeggen en in de ronde wereld passen geen rechte wegen. Een ideaal is er tenslotte om kracht te geven. Het mag maar niet opgeborgen worden op den rommelzolder, Nean, we moeten het meedragen in ons leven, o»> uit de kracht ervan te leven. Zoo ook het ideaal van don rechten weg. Die weg moge d'e voordeeligste niet wezen, modi de gemakkelijkste, noch de prettigstehij is de beste. Waarom? Omd'at hij aan. die hem bewandelen geeft den vrede in de overtuiging: ik heb geen zijpaden en geen slinksche wegen bewan deld', maar steeds dien rechten weg gehou den: ik deed wat ik doen moest en de uiteindelijke uitslag zal mij in hot go'ijk stellen. J. NAGEL. INGEZONDEN. landen van zijn majesteit keizer Ferdinand in Duitschlaad te beschermen en den ko>- ning van Zweden in de 'Oostzee te jagen." De maarschalk keek hem zwijgend maar verbaasd aan. Hij zelf had Wallenstein nauwelijks een maand' geleden ongeveer hetzelfde geschreven. „Bovendien, de methode van Wallenstein te wachten en dan den vijand met groote overmacht te verrassen, is de ware geble ken, al hebben velen meer gelachen dan or aar- geloofd'," vervolgde Saxon, een zin aanhalende uit Von Pappenheim's brief. Saxon wist, dat de maarschalk een groote en trouwe sympathie voor zijn móester had' bewaard. Veel grootcr dan voor den tcgenwoord'igen generaal graaf Tilly, wiens bedachtzame voorzichtigheid door den vuri- gen daadkrachtigen Von Pappenheim als te aarzelend' en angstvallig werd gebrand merkt. __„Zeker. U schijnt te weten, dat ik tot zijn trouwste vrienden behoor," antwooixl- de de veldmaarschalk. „De hertog wensccht van alles op de hoogte te blijven, zelfs van hizonderhe- den, die anderen van geen belang zouden beschouwen. Daarom heeft hij overal zijn vriend-om die hein inlichten, en uit al deze berichten trekt hij als een goed wis kunstenaar zijn conclusies. Ziedaar de re denen, waarom ik in Maagdenburg was." „Maar weet u, welke straf u h'obt ver diend vroeg, de maarschalk. „Voor mij de kogel, excellent'e." Hij wist: do strop. „Als hij sterven moest, goed!, maar dan als soldaat," dacht Saxon en onwillekeu rig schoot door zijn hersenen i Het woonwagenkamp. Mijnheer d'e redacteur. Woensdagmiddag kregen wij bezoek van eeltige menschen uit bet woonwagenkamp, die hun nood' kwamen klagen over het lot van hum paardtan. Na 'onderzoek zagen wij, dat enkele paarden gehuld waren in kleedjes, man tels en lampan .zander stroo of iets voor beschutting. Medelijden krijgt men, als men hot ziet. Komt, diexenvrietoidein, overtuigt u en wandelt oeins den Ruitenliajvenweg langs. U weet misschien, d'at de Ned. Voroan. tot Bescherming van Dieren er een stal wil plaatsen. Daarvoor hebben wij ook uw steun noodig; oen goede stal kost wel geld'. Toe, kijkt u eens, of gij iets kunt tossen voor d'it doel; .geeft u op als lid. Wilt gij ons een gift doen toekomen, hoe klein ook. zij wordt in dank aanvaard. Men vertelde ons. dat d'e beesten heele nachten staan te hoesten. Voorloopig is er door de Vereen, voor Dierenbescherming voor stroo gezorgd. Het is treurig .dat er van gemeentewege niets wordt gedaan als me nagaat, dat er in gemeenten als Vlaardingen cm Maas- Beter als soldaat te sneven Dan te hangen d'oor den beul. „In ernstige ©ogenblikken heb jo soms de dwaaste invallen," dacht hij, maar hij zei: „'Omdat uw excellentie den man niet is," en hij maakte zijn wambuis los, „een officier, die den gouden halsketting van den hertog draagt, een soldatendood te weigeren." „De gouden ketting? Hoe lang was u bij den hertog in dienst?" „Sinds de hertog in Weenon den keizer aanbood' een leger van twintigduizend man op zijn eigen kosten te onderhouden. Ik was een van die twintigduizend." „Dius zeven jaar officier?" „Juist, excellentie." „Hoe bent u uit Maagdenburg ontko men?" „Gewond' door een sabelhouw op het hoofd', gelukte het mij in" een boot de Elbe over to steken en d'e" Oude Herberg te bereiken, waait mv huzaren mij vonden." „De 'Oude Herberg?" „Ja, ongeveer drie uren van hier, waar een kurassier van mijn vroeger regiment pachter is." „Van wien?" „Van den htertost. Hij kocht die tijdens de vorige beleger!, en wilde dat ik daar mijn kwartier nam.' „U zeide, van uw regiment. Dan moest u overste zijn.." „Zeker, excellentie, maar in mijn tegem- woordigen werkkring vond ik kapitein min der opvallend, bet heeft zijn voonleelon." sluis wel voor de paarden gezorgd' wordt Ilier moeten de woonwagenbewoners nog fl betalen voor hun staanplaats. Dierenvrienden, helpt gij ons bij het bou wen van een stal. Onze penningmeester staat voor u klaar, bol op 696B5; ons gironummer is 21G407. J. KREUGER, Zondag, 3 December 1933. Hilversum, 296 M. 9 u. V.A.R.A. 12 u. AV.R.O. 5 u. V.A.R.A. 6 u. V.P.R.O. 8 u. AV.R.O. 9 u. Postduiven- dn voetbalnieuws. 9.03 u. Tuinbouwpraafj© S S. Lantinga, 9.30 u. V.A.R.A.-Örk ander leiding van Ht d'e Groot. 10.10 u. Declamatie M. Bever sluis. 10 30 u. Vervolg orkestconcert. 11 u. Gramofoonplaten. 11.30 u. Vervolg or- bestcaricert. 12 u. Omroeporkest onder lei ding vain N Troep mot medewerking van „Piot Kespo's Dameskoor" te Utrecht; W. Kickmanin, pianobegeleiding en Gramofoon- plalen. 2 u. Roekbespreking dr. P. H>. Riteer Jr. 2.30 u. Oanccrtgebou w-orkest on der leiding van E. v. Beinum an Igar Markevitch on Gramofoonplaten. 4 u. Gra- mofoonplatein. 4.45 u. Vaz Dias en Gra- moioonplatan. 5 u, V.A.R.A.-Kinderkoor ,De Krekeltjes" ander leading van Leida Huisdier, 5.15 u. Voor de kinderen. 5.45 u. Vervolg kmderkoorconcert, 6 u. Boek bespreking dr. K. F. Proost, 6.45 u. Kerkd', uit de Veroen. v. Vrijz. Htetrv. to Beverwijk. Voorg.dB. Hi. A, Enklaar. 8 ur. Vaz Dias. 8.15 u. Omroeporkest onder leiding van N. Troep met medewerking van Htèlèn© Cals, sopraan on. J. v. d. "Woud©, viool. 9 u. Causerie door Wj. Vogt. 910 u. Gramofoonplaten. 9.45 u. Kovacs Lajos en zijn orkest. 10.30 u. Grai- mofoonplatan. 10.45 u. Kovacs Lajos. 11.30 ■12 u. Gramofoonplateln. Huizon, 1875 M. 8.30 u. K.R.O. 9.30 u. N.O.R.V. 1.2.15 u. K.R.O. 5 u. N.O.R.V. 7.45—11 u K.R.O. 8.30 u. Morgenwijding. 9.30 u. Orgel spel P. Leonders Man. 9,55 u. Kerkdienst uit de Ned'. Hterv. Kerk (Oranjekerk) te Utrecht onder leiding van ds. jlir. J. L. A. Mariens vatn Se venhoven. Hierna go- wijd© muziek. 12,15 u. Schlagermuziok on. lezing. 2.10 u. Causerie. 2.30 u Kwartel- concert. 3 u. Gramofoonplaten en vervolg kwartotcancert. 4 u. Ziekanlof. 5 u. Gen eert mevr. F. de WolfWuite, alt; Tj. Vellinga, tenor en F. Kloek, orgel. 6.60 u. Kerkdienst uit do Gerot. Kerk (Raphael- kerk) te Amsterdam onder leiding van. dB. 0. J. Sikkel. Hierna gewijde muziek. 7.45 u. Sportnieuws. 7.50 u. Lezing 8.15 u. Folkloristisch programma. Oirca 9,05 u. en 10.20 u. Vaz Dias. 1040—11 u. Epiloog, Maandag, 4 December 1933. j Hilversum, 296 M. Algemeen programma, verzorgd dooir de AVRO. 8 u. Gramofoonplaten. 10 u. Morgenwijf- ding 10.15 u. Gramofoonplaten. 11 u. Or gelconcert door G. Stam, mm.v. V. v. Bers (tenor). 12 u. Kovacs Lajos en zijn orkest en gramofoonplaten. 1.30 u. Uit het Gel), v. K. en W. Den Ilaag: Aankomst van St. Nicolaas. 22.15 u. Gramofoonplaten. 2.30 u. Kamermuziek d. h. Gertlcrkwar- tet. 3.15 u. Gramofoonplaten. 4 u Piano recital J. de Leeuw. 4 30 u. Max Tak De Koning dor RhapsodieénFranz Liszt (met gramofoonplaten). 5 30 u. Orgelconcert P. Palla m.m.v. II. Viskil (tenor) en het Mandoline orkest Crescendo o.l.v. II. v. cL Bogeri. 7 u. Causerie door V. E. van Vries land. 7.15 u. Gramofoonplaten. 7 30 u. Viool recital A. Moszkowsky. A. d. vleugel: E. Veen! 8 u. Vaz Dias. 8,05 u. Operaconcert door leden van de N.V. Italiaaasche Opera o.l.v. V. Marini In de pauze: grammofoon platen. 10 u. 24 Augustus 1572, hoorspel van P. II. van Moerkerken. Regie: Kommer Kleijn. 10.45 u. Omroeporkest o.l.v. N. Treoep, 11 u. Vaz Dias. 11.1012 u Uit Central Den HaagConcert door Jancsi Ba- loch en zijn Hong. Zigeunerorkest en dans muziek door het ensemble Lenriartz. Huizon, 1875 M. I NCRV-uitzending. 8 u. Schriftlezing en meditatie. 815 9.30 u. Gramofoonplaten. 1030 u. Mor gendienst o.l.v. ds. A. C. Biedericks 11 u. Ckr. Lectuur. 11.30 u. Gramofoonpla ten. 12.30 u. Orgelconcert J. Zwart. 2 u. Voor de scholen. 2 35 u. Gramofoonplaten. 2.45 u. Wenken voor de kouken. 3.15 3.45 u. Knipcursus. 4 u. Bijbellezing dooir ds. II. Visser, mm.v. mej. C. de Jagen1 (zang) en M. P. Jurjaamz (orgel). 5 u. Grar mofoonplaton. 5.15 u. Concert. M. Hagen beek (sopraan), H. v. d. Kamp (alt) m movr. J. Ottenvan Warmelo (piano). 6.30 7 u. Vragenuurtje. 7.15 u. Nod. Chr. Persbureau. 7.30 u. Vragenuurtje. 8 u. Arn- hemsche Orbestvereeniging o.l.v. J. Spaan derman, m.m.v. N. v. d. Stad (cello). 9 u„ Declamatie door L. Lens. 9.3010.30 u. Vervolg concert. Ca. 10 u. Vaz Dias. 10.30 11.30 u. Gramofoonmuziek. De maarschalk kon een lachje niet ver bergen. Hij zelf was een genie in het uitdenken van krijgslisten. „Begrepen." „En wat zag u in Maagdenburg?" „Toen ik het verliet, stond do stad' in brand." „Uw oordeel?" „'Onbegrijpelijk. Een vesting van niet te schatten waarde en nu een leeg nest, een open plaats." „Wie heeft den brand er ingestoken?" vroeg de maarschalk. „Het zal altijd oon raadsel blijven. Von Falkenberg, den be velhebber zelf, om ons slechts een ver woeste, volkomen onbruikbare vesting ach ter te laten? De burgers, die hun goe deren liever zagen verbranden dan in han den der soldaten? De mannen, die htm vrouwen en dochters liever dood wisten dan in de macht der plunderaars? Sa- guntum? Kont u de Romeinsche geschie denis? Kent u Latijn?" „Ja, excellentie." Von Pappenheim was niet alleen bekend als een dapper aanvoerder, maar ook als een zeer geleerd man. Hij had aan volo universiteiten in verschillende landen go- studeend. „Student geweest?'- vroeg hij. „Groningen,. Tiibingen en Voneti," luidde het antwoord. „Groningen, dat ia Friesland.'5 Volgens den rector Ubbo Emmius zeker. Groot Friesland van het Vlie tot aan den Wezor." „Rerum Frisicaxum historica,' «dhte Von Pappenheim. ziet, ik ken zijn werk."- i „De bewoners zijn eigenlijk Saksers,'5 verklaarde Saxon. „Dus u fs Hollander Kranige werktuig kundigen, koppige kerels." „Maar ga zitten, man.' De maarschalk wees hem een stoel aan. Zijn gezicht stond vroolrjk. De wetenschap had hem in eeü goed humeur gebracht. Nu wist Saxon, dat zijn h'oofi geea gevaar meeer liep. „Is u ook ingenieur? U heeft volkomen; gelijk. Een open plaats en geen geld om de vesting op te bouwen, geen werkvolk verkrijgbaar." Even zwoeg hij. „Zeker, wij hebber de plundering toe gelaten. Do dapperheid der soldaten, moot beloond worden. Zij waren half verhon gerd, verzwakt door ziekte, zelfs heerschte de zwarte pest. Wat helpt verbergen, ut zult de vlag hebben gezien. Zij nebben' gemoord, gemarteld. Het protestantschia Duitschlanö dient door angst en vree ze onderworpen te worden. Er bestaat geen andere wijze. Met verdragen rukt men de wortels niet uit. Met vuur en Zwaard moe ten de ketters verdelgd worden. Het valschi geloof dient met wortel en kem uitgeroeid, de ware leer in de hoofden en harten te worden gehamerd." Hij wond zich op, maar het bekende kruis op zijn gekerfd voorhoofd zag Saxon uiel verschijnen. „Magdenburg is het eerste voorbeeld, het inluiden van een nieuwe periode. Sed vinoero sciebat Hannibal." (Maar Han nibal wist te overwinnen.) Zijn toon werd. iota kalmer. Wordt vervolgd). DEK t/tngsTiOu,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1933 | | pagina 9